Ćwiczenie 1 Kontrola skuteczności chemicznych środków dezynfekujących

Materiały:

Płytka Petriego z agarem
Pipeta Pasteura
Głaszczka
Zawiesina Escherichia coli
Krążki bibuły
Środki dezynfekujące (70% etanol, 3% woda utleniona, 2% r-r nadmanganianu potasu,
2% jodyna, Rivanol, 5% r-r fenolu, Domestos)

Wykonanie:

1. Szalkę podzielić na 4 sektory i ponumerować je od 1 do 4

2. Pobrać pipetą ok. 0,5 ml zawiesiny E. coli (przepłukując uprzednio pipetę kilka razy

zawiesiną bakterii)

3. Za pomocą głaszczki rozprowadzić zawiesinę po całej płytce, następnie przechylić

płytkę i tą samą pipetą

zebrać nadmiar zawiesiny.

4. Krążki bibuły namoczyć w roztworach środków dezynfekujących.

Nasączone krążki bibuły umieszczać w oznaczonych sektorach wg tabeli

Nr sektora

Roztwór

Wynik

1

70% etanol

2

3% woda utleniona

3

2% r-r nadmanganianu potasu

4

2% jodyna

5

5% r-r fenolu

6

Rivanol

7

Domestos

8

Woda destylowana

5. Szalkę umieścić na 24 godziny w temp. 37˚C

Ćwiczenie 2: Badanie skuteczności sterylizacji z zastosowaniem promieniowaniem UV

Materiały:
2 płytki Petriego z agarem bakteriologicznym
Zawiesina E. coli
Pipeta Pasteura
Głaszczka
Lampa UV

Wykonanie:

1. Pobrać pipetą ok. 0,5 ml zawiesiny E. coli (przepłukując uprzednio pipetę kilka razy

zawiesiną bakterii)

2. Za pomocą głaszczki rozprowadzić zawiesinę po całej płytce, następnie przechylić

płytkę i tą samą pipetą

zebrać nadmiar zawiesiny.

3. Naświetlać promieniami UV w następujący sposób:

Czas naświetlania UV

Wynik

0 sekund

10 sekund

30 sekund

1 minuta

2 minuty

5 minut

10 minut

15 minut

4. Szalki umieścić na 24 godziny w temp. 37˚C.

Ćwiczenie 3: Występowanie drobnoustrojów

Naturalna mikroflora człowieka

Materiały:

Płytka Petriego z agarem

Wykonanie:

Płytkę podzielić na dwie części (A i B)

A. Test czystych rąk:

1. Część A podzielić na 4 części

2. W warunkach jałowych dokonać odcisku opuszku kciuka:

a. Nie umytego

b. Umytego mydłem i wytartego ręcznikiem jednorazowym

c. Umytego zgodnie z metodą Ayliffa

d. Umytego etanolem

B. Posiew z wymazu:

1. Pobrać wymaz z gardła lub nosa wg zaleceń Krajowego Ośrodka ds. Grypy

Schemat wykonania wymazu

Procedura

Za pomocą szpatułki docisnąć język ku

dołowi (pozwoli to uniknąć kontaminacji

wymazu śliną)

za pomocą suchego sterylnego patyczka

wymazowego energicznie potrzeć obie

powierzchnie migdałków oraz tylna ścianę

gardła (bez dotykania powierzchni jamy

ustnej)

zwracając szczególną uwagę na miejsca

zapalnie zmienione.

A

B

delikatnie odchylić głowę do tyłu i

przytrzymać za podbródek.

Drugą ręką umieścić koniec suchego

sterylnego patyczka wymazowego w

prawym nozdrzu.

Wymaz powinien być pobrany energicznie,

aby mieć pewność, iż zawiera on zarówno

komórki, jak i śluz z wnętrza nozdrza.

2. Wykonać posiew redukcyjny wg schematu:

3. Szalkę opisać i umieścić na 24 godziny w temp. 37˚C.

Mikroflora powierzchni

1. sterylny tampon z waty ująć w opalona pęsetę, zanurzyć w kolbce z 20 ml soli

fizjologicznej, nadmiar płynu odcisnąć i zrobić dokładny wymaz z dowolnej

powierzchni (np.stołu, podłogi, parapetu)

2. tampon umieścić w kolbce z płynem, wytrząsać ok. 5 minut i po tym czasie pobrać

jałowo 1 ml płynu i posiać na szalkę z agarem odżywczym

3. Hodować 4 dni w temp. 30˚C

4. .po tym czasie zliczyć kolonie, a następnie korzystając ze wzoru policzyć ile

mikroorganizmów (X) występuje na badanej powierzchni:

X= liczba kolonii

× 20

Mikroflora powietrza

1. szalkę z agarem odżwczym otworzyć na 10 minut, po tym czasie płytki zamknąć i

wstawić do cieplarki na 4 dni w temp. 30˚C,

2. po 4 dniach zliczyć kolonie a następnie korzystając ze wzoru Omeliańskiego (w

modyfikacji Gogoberidze) policzyć ile mikroorganizmów (X) występuje w powietrzu:

X =

×

× × , ×

a – średnia liczba kolonii mikroorganizmów;
r – promień szalki Petriego (cm);
t – czas ekspozycji (min);
0,2 – współczynnik przeliczeniowy czasu ekspozycji