Główne nurty kultury światowej i polskiej 17.11.2012
Druga połowa XIX wieku.
XIX wiek jest wiekiem, który bardzo inspiruje nie tylko pod względem technologicznym, ale
również kulturalnym. Scjentyzm poznawczy sięga korzeniami XIX wieku.
1815 Kongres Wiedeński. Ostatnia próba ratowania monarchii, zagwarantował, że przez ko-
lejne 40 lat nie było większej wojny w Europie.
W epoce romantyzmu zmienia się ideologia.
Zmienia się technologia, maszyny zaczynają zastępować ludzi, migracja ludzi ze wsi
do miast, emigracja do Ameryki, uprzemysłowienie miast, industrializacja
Ruchy niepodległościowe, doprowadza że większość monarchii się zmienia lub ewo-
luuje
Pojawia się teoria darwinizmu, teoria państwa i państwowości.
Przyrost ludności powoduje kolejne zapotrzebowania, np. zwiększenie poziomu higie-
ny.
Antyseptyka powoduje ze wzrasta liczba ludności (zmniejsza się umieralność).
Wynalazek fotografii powodował, że impresjoniści korzystali z błędów pierwszych
niedoskonałych aparatów, które wymagały długiego naświetlania.
Rozwój chemii spowodował, że błękitny barwnik był dostępny za mniejszą kwotę, a
więc częściej używany przez malarzy impresjonistów. Na obrazach jest ważniejsze
posługiwanie się światłocieniem i zatarcie konturów niż realne oddanie rzeczywisto-
ści. Realizm przestaje być modny.
Wcześniej miejscem pracy artystów były dwory i muzea, gdzie kopiowano inne dzie-
ła, teraz modne staje się wyjście w plener i pokazywanie życia, kultury miejskiej, roz-
rywki masowej, burżuazji.
wynalazkiem, który zrewolucjonizował świat był kinematograf, wynalazek braci Lu-
mière. Dwa pierwsze filmy to: wyjście z fabryki i przyjazd pociągu. Na początku XX
wieku pojawiają się nawet pierwsze filmy pornograficzne. W 1886 roku pojawia się
trycykl Benza – pierwszy samochód.
Darwinizm, scjentyzm, ewolucjonizm, naturalizm
Darwin wzbudził wielką rewolucję swoją teorią o stworzeniu człowieka. Jego teoria podwa-
żała wyższość człowieka nad innymi gatunkami. Środowisko człowieka jest obserwowane jak
środowisko zwierząt. Człowiek ewoluuje szybciej niż inne gatunki.
Kolejnym krokiem jest wejście w głąb człowieka, tu dominuje Freud, który zauważył, że
świadomość człowieka składa się z 3 poziomów:
superego – nadświadomość reguły, którymi musimy się kierować, stwarza presję tak
silną, że niektórych pragnień nie możemy realizować i są one realizowane na pozio-
mie snu czy marzeń – poziom id
ego – postrzegamy jako ludzką psychikę, racjonalny
id – poziom podświadomości, libido i popęd śmierci, agresji, jeśli poziom id zacznie
przekraczać granicę poziomu snu i będzie realizowany w ego ludzie będą postrzegani
jako zaburzeni psychicznie. Poziom id objawia się w testach asocjacyjnych. (skojarze-
nia na podstawie obrazków)
Wojna kolonialna wisi na włosku, wprowadzony zostaje traktat o humanitaryzacji wojny (nie
używanie w czasie wojny gazów bojowych i bomb),co jest czystym absurdem. Konferencja
Haska jest ostatnim punktem ratowania pięknej epoki, żadne z jej postanowień nie były póź-
niej realizowane.
Na początku XX w rodzi się futuryzm. Głosi wielki entuzjazm z rozwoju technologii, postępu
ludzkości, ten nurt głosi zbliżająca się wojnę jako oczyszczenie – higieną narodów.
Awangardy
1878roku James McNeill Whistler wystawił obraz „nokturn w czerni i złocie – spadająca ra-
ca” obraz spotkał się z nieprzychylną krytyką
Pablo Picasso „Panny a Avignon” 1906/7 nowatorska próbą uchwycenia rzeczywistości w trój
wymiarze, negatywnie krytykowane w czasach współczesnych Picassa, podkreślano, że eks-
ponuje zbyt abstrakcyjne obrazy, dzieło zapoczątkowało kubizm.
Awangarda – fr. Avant garde – straż przednia
Kryzys kultury europejskiej
Ambiwalentne odczucia wobec postępu naukowo-technicznego
Kontrasty społeczne
Masowy odbiorca contra autonomiczny artysta
Futuryzm – sztuka miała być odpowiedzią na zwrot naukowo-techniczy hasła podkreślały
diametralnego zerwania z tradycją nowe piękno miało być związane z industrializacją, tech-
niką, nowa cywilizacją.
Charakterystyczne cechy obrazów futurystycznych: symultaniczność równoczesność i dyna-
mizm. Jednym z ważniejszych twórców teoretyków był F.T. Marinetti „oświadczamy, że
wspaniałość świata wzbogaciła się o nowe piękno: piękno szybkości!...”
W literaturze postulowano wprowadzenie tzw. słów na wolności – odejście od ortografii, za-
pisywanie fonetyczne, odrzucenie zasad interpunkcji. Miało to na celu wywołanie skandalu.
Proponował też pozytywne programy np. propozycje zmian społecznych , które były bardziej
utopijne niż realne. Hasła były skandaliczne i burzliwe. Ten nurt w ogóle nie przyjął się w
Niemczech, ponieważ były podatnym gruntem dla działań futurystów. Natomiast przyjął się
w Rosji.
I etap narodziny futuryzmu do I wojny św.
II etap to krystalizacja futuryzmu, gdzie idee są rozpowszechniane.
III etap to wygaszanie tego kierunku po 1920roku.
W czasie I wojny światowej zapoczątkowano też ruch znany jako dadaizm – dada ( znacze-
nie niejednoznaczne)
Sprzeciw wobec wojny i współczesnej cywilizacji
Totalna i anarchistyczna negacja dziedzictwa
Odrzucenie autorytetów, rygorów , konwencji
Indywidualna fantazja
Odrzucenie względów moralnych , logicznych i estetycznych
Zabawa i prowokacja
Po wonie nurt dadaistyczny przeniósł się do Francji.
Obrazy:
Marcel Duchamp „akt schodzący po schodach”1912r.
M. Duchamp Fontanna 1917
M. Duchamp L.H.O.O.Q.(Mana Lisa z wąsami)1919r.
Tadeusz Kantor Abalaż – przedmioty, postacie1967
T. Kantor Małgorzata infantka hiszpańska wedle Velasgueza1966-70
Surrealiści
Celem surrealizmu jest: „… zrzucenie barier fizycznych i psychicznych, pomiędzy świado-
mością i podświadomością, pomiędzy światem zewnętrznym i światem wewnętrznym i two-
rzenie nadrealności w której to, co rzeczywiste i to co nierzeczywiste, myśli i działanie spoty-
kaj się mieszają i opanowują całe życie” h. Read, sens sztuki warszawa 1982
Andre Breton:
Autonomism psychoczny
Podświadomość
Sens, asocjacje, marzenia, halucynacje
Szczególne chwyty
W malarstwie: Salwador Dali Kuszenie świętego Antoniego1946
s. Dali leda atomowa 1947-49
R. Magritte Filozofia w buduarze 1947
R. Magritte Kochankowie 1928
Max Ernst Celebes 1921
Jaena Miri Ważka z czerwonymi skrzydłami, Karnawał arlekina 1924-25
Giorgio di Chirico Tajemnica i melancholia ulicy 1014, Niepokojące muzy 1918, Hector i
Andromacha 1917
Kazimierz Mikulski 1918-1988
Zdzisław Beksiński 1929-2005
Cechy awangard: wg. M. Porębskiego sztuka a informacja, Kraków 1986
1. Wojowniczość
2. Bezkompromisowość
3. Elitaryzm
4. Dystans wobec współczesności
5. Przewartościowanie tradycji
6. Policentryzm
7. Interdyscyplinaryzm (wzajemne wpływy kultury na siebie)
8. Programowość
9. Duch rewolty (misja przebudowy świata)
10. Utopijność
Eksperyment powinien generować nowy gest, który zakwestionuje wcześniejszy.
Dialektyka między formą a formą: awangarda wytwarza formy, które zaraz po wytworzeniu
przestają być awangardowe.
Różne oblicza prymitywizmów
XIX/XX w. – wyłonienie się modeli subiektywnego widzenia
Przekonanie, że doświadczenie percepcyjne w mniejszym stopniu zależy od charakteru ze-
wnętrznego bodźca, a w większości zaś od budowy i funkcjonowania aparatu zmysłowego.
Kategoria uwagi – zdolność przedmiotu do selektywnej izolacji pewnych treści z pola zmy-
słowego za cenę innych.
Opozycja: natura – kultura
Idea szlachetnego dzikusa
1851 Charles Dickens
„od razu przechodząc do rzeczy pozwalam sobie powiedzieć, ze nigdy nie miałem nawet cie-
nie wątpliwości w stosunku do szlachetnego dzikusa. Uważam go za wielka plagę i olbrzymi
zabobon… nie ważne jak on mnie nazwie, ja go nazywam po prostu dzikusem. Szlachetny
dzikus uznaje króla, który panuje nad nim. Komu on powierza swoje życie i członki bez
szemrania i zbędnych pytań (…); ale który po nieustannym zabijaniu ostatecznie zostaje zabi-
ty przez swoich krewnych i przyjaciół, w momencie kiedy pojawiają się u niego siwe włosy.
Wszystkie wojny szlachetnego dzikusa z innymi dzikusami – następcami (on nie znajduje
przyjemności w niczym innym) są wojnami eksterminacji - i to jest najlepszą rzeczą jaką ja o
nim wiem , i najbardziej spokojną dla mojego umysłu kiedy na niego spoglądam. On nie po-
siada żadnego rodzaju odczuć moralnych; a jego „misja” może być podsumowana jako czysto
diaboliczna.”
Paul Gaugin był zafascynowany życiem ludności Taiti, chciał uciec przed cywilizacją.
Sztuka prymitywna – dzieła ludów tubylczych
Sztuka prymitywna=sztuka naiwna
Niezalena od ogólnie przyjętych współczesnych konwencji artystycznych
Szerokość i prostota wypowiedzi plastycznych
Subiektywizm
Twórcy: samorodne talenty, nieprofesjonaliści.
Seraphine Louis (1864-1942) nigdzie nie uczyła się malować, była amatorką
Louis Vivin(1861-1936)
Andre Bauchant (1873-1958)
Camille Bombois (1883- 1970)
Nikifor, Epifaniusz Drowniak (1895-1968)
Sztuka naiwna
Spontaniczność tworzenia
Nieporadność warsztatowa
Brak przywiązania do tradycji artystycznej
Realizm i szczegółowość
Liczne uproszczenia i deformacje
Czyste kolory
„ART BRUT”
Jean Dubuffet – interesował się twórcami pochodzącymi z marginesu, znajdującymi się w
stanach transu, podświadomości, psychozy
W 1921 roku wyszła praca Waltera Morgenthalera pacjent psychiatryczny jako artysta
„Bunt” dziki nieokrzesany, pierwotny, prymitywny surowy nieopracowany
1. typ osobowości twórców jako ludzi spoza kultury
2. twórczość niezależna od wzorów, wpływów
Le Palais du Facteur Cheval (filmik z architekturą)
Film o art. Brut „czerwone niebo”
Projekty kulturowe wobec totalitaryzmów XX wieku.
Totus (łac.) – cały – pierwszy raz tego słowa „totalitarny” użył Benito Mussolini
J. Goebbels, a. Rosenberg – związki walki o niemiecka kulturę (1927)
zwalczanie indywidualizmu
ksenofobia
Odczucie kryzysu po I wojnie światowej- sens klęski (nadano sens wojnie, że trzeba
było odbudować świat)
Kult nauki (Darwin, engenika) [Darwin- nazistowska interpretacja- walk ras ludzkich,
najlepsza- aryjska] [engenika- eliminowanie jednostek słabych, czystość rasy]
Starożytna genealogia- Germanie (starożytni Germanie dali podwaliny starożytnym
Grekom, nastąpiło zmieszanie rasy Germanów z innymi)
Kolista wizja dziejów
Podejście do kultury
Skrajnie etnocentryczne
Uniwersalistyczne
Akultacja niższych kulturowo
Ukazanie upadku kultury barbarzyńskich ras- „Sztuka Zdegradowana” 1937(m.in. awangar-
dowe dzieła)
„wielka wystawa sztuki niemieckiej” (1937- dzień wcześniej niż „sztuka Zdegradowana)
Cele sztuki:
Miała brać czynny udział w odbudowie świata po wojnie. Duże znaczenie architektury
Stolica świata- Berlin(który miał być przemianowany na Germanię)
Rzeźba- Arno Breker, Jasef Thorak
Drobiazgowość w przedstawianiu anatomii ludzkiej
Mężczyźni- kult siły
Kobiety – uczuciowość, wrażliwość
Malarstwo- Adolf Ziegler
Obrazki rodzajowe, sielanka ze wsi niemieckiej
Portrety przywódców np. „Hitler- jako feutoński rycerz H. Lanzinger 1936
Massmedia i wykorzystanie komunikacji
Radio tubą propagandową, zabronione stacje zagraniczne
Kino- ogromny przekaz – Leni Riefenstah (1902- 2003)
Fascynacja Hitlerem
Kroniki filmowe
„Triumf woli” „Olimpiada”
Spadkobiercy Grecji – Germanie pod wodzą Fullera
Idealizowany obraz
Manipulacja dziećmi- gry dla dzieci np. Juden Raus 1936
Kult wodza
Masowe imprezy
Metafora drogi
Kult wodza (ZSRR)
Człowiek rasy ponadludzkiej(Joseph Vissarionovicz Dżugaszwili- Stalin (człowiek ze
stali- pseudonim)
Wódz miał być doskonały w każdym względzie
Metaforyka metalurgiczna- siła
Szczególny czas urodzenia – 21 grudnia „prawie” Boże Narodzenie – „prawie bóg”
Apogeum wodza – 1953- po śmierci – nieśmiertelność – poezja okolicznościowa
Proces unieśmiertelniania
Wódz przewodnik
Teatralizacja przestrzeni miejskiej
Święto masowe i totalne(narzucenie rzeczywistości)
Przekształcenie kalendarza
Wprowadzenie nowych świat
Zlikwidowano 11 listopada – święto niepodległości – wprowadzono 22 lipca
Święta zawodów np. hutnika itp.
Święta inicjacyjne- pasowanie na ucznia, rozdawanie dyplomów
Najważniejsze święto – 1 maja- święto pracy – pochody, inscenizacje, obrazy, flagi
Odwrócenie ról – wodza i autora
1966r. – tysiąclecie Polski- kulminacja sporu/ walki na święta kościoła katolickiego i
władzy ludowej – 3 maja)
Ikonoklazm średniowieczny – religijny XVIII i IX wiek
Ikonoklazm świecki np. Francja XVIII wiek
Ikonoklastyczne działania świeckie
Odrzucenie starego kalendarza
Przemianowanie ulic, pałaców, szkół itp.
Rzeczpospolita Polska – polska Rzeczpospolita Ludowa
Zmiana godła (korona)
Burzenie pomników, świątyń, neutralizacja do rangi świeckiej
Tworzenie antyznaków (np. Nowa Huta vs. Kraków)
Sztuka miała gloryfikować partię, przodowników pracy
Wystawa malarstwa – np. Aleksander Kobzdej „Podaj cegłę” 1950 „Ceglarni”
Apel do widza
Zwracanie uwagi na ludzi starszych mimo kultu młodości
Kobiety na niższej pozycji, bo mężczyźni pokazują im drogę, kobiety gotowe
do pracy, silne, gotowe do rodzenia dzieci, wchodzące w męskie zawody,
aseksualne
Mężczyźni herosi Wiera Muszina „Robotki i Kołchoźnica” 1937
Kontestacja
Łac. contestatio – ścieranie się poglądów, dysputa
Kontestacja . 60lata XX wieku
(wcześniej : buntownik, wichrzyciel, wywrotowiec, heretyk, anarchista) osłabiał negatywny
wydźwięk
Kontestator
demonstracyjnie i celowo narusza panujące normy
żyje niezgodnie z obyczajami i przepisami
własne, ekscentryczne reguły
Nie odnajduje się w normatywnym społeczeństwie
Negatywny stosunek względem wartości większości
Szerzej: rodzaj formacji społeczno–umysłowej, rodzaj postawy
Napięcie: ład/ chaos
Społeczeństwa europejskie : wzory burżuazyjno-demokratyczne
Społeczeństwo amerykańskie:
różne systemy wartości, kultur, ras, języków, wyznań
rozszerzone granice tolerancji i akceptacji odmienności
mechanizmy kapitalizmu wolnorynkowego
Jednostki kreatywne, dynamiczne// wielowartościowość, kastowość
Szybkie tempo przemian – skutek: fale niedostosowania
Lata 30 i początek 40 – zainteresowanie zagrożeniami zewnętrznymi.
„musimy obstawać przy tym, że wolność przemówień jest tylko początkiem wolności słowa,
nie jest celem, lecz środkiem do celu… Demokratyczny system nie może działać bez skutecz-
nej opozycji … opozycja jest niezbędna, niezastąpiona”
Pozytywny aspekt buntu i kontestacji
Lata 50
- nowa fala w sztuce
- nowi bohaterowie
1956 Allen Ginsberg SKOWYT
1957 Jack Kerouac W DRODZE
uciekinierzy wewnątrz amerykańskiej kultury
nowy styl życia
skłonność do krytyki wzorów i norm obyczajowych
środki psychoaktywne
Aldous Huxley Nowy wspaniały świat, Drzwi percepcji
Subkultura elitarna, środowiskowa
Szczególne czynniki:
dysproporcja międzypokoleniowa
rosnąca władza nowej elity
wyścig zbrojeń, zimna wojna, konflikt w Wietnamie
upadek autorytetów moralnych i religijnych
rewolucja seksualna
kontestacja obywatelska
jednostki – obywatele vs. Przejawy niesprawiedliwości, dyskryminacji, nierówności wynika-
jące z systemu instytucji politycznych
1. kontestacja czarnych Amerykanów Martin Luther King why We Can’t Wait 1964
Sourhern Christian Leadership Conference, Czarne Pantery
2. ruch feministyczny Narodowa Organizacja Kobiet
3. ruchy uprawienia homoseksualistów
4. ruchy pacyficzne, ekologiczne anarchistyczne (Green Peace)
kontestacja polityczna
przeciwko instytucjom państwowym
demaskowanie zwyrodnień systemu
zwalczanie korupcji i biurokracji
przekształcenie/ obalenie państwa
bardziej idealistyczna niż praktyczna
„Nowa Lewica” i studenci
Herbert Marcuse
3M (Marks, Mao, Marcuse)
Kontestacja hippisowska
młoda generacja
aktywne formy życia zbiorowego
Odrzucenie instytucji, kodeksów, przepisów, ról społecznych
pacyfizm, eskapizm, nieograniczona swoboda indywidualna
nowe rozumienie moralności
Narkotyki i nieskrępowane życie seksualne
Timothy Leary
(Liga Duchowych odkryć, LSD sakrament, Polityka ekstazy)
- alternatywne formy ekspresji
Pozytywy
kontestacja bez krwawej rewolucji, zmiany światopoglądowe i konsekwencje kultu-
rowe, nowy kształt systemu społecznego
liberalizacja kodeksów obyczajowych i moralnych
większy obszar wolności
prawa dyskryminowanych mniejszości
akceptacja odmienności
„ciemne strony”- ambiwalencja narkotyków
negatywne skutki rewolucji seksualnej
inspiracja dla grup o charakterze terrorystycznym (RAF, Charles Manson)
Kultura popularna
Kultura popularna- kulturą dominującą?
Przeżycia i doświadczenia ≠ myślana praktykowana ≠ poddawana refleksji
Problemy:
zjawisko szerokie i różnorodne
Stosunkowo nowe
Dynamiczne
Niekoniecznie odrębne
Pokusa oceny
- Popkultura jako zagrożenie
- przeciwstawienie kulturze „wy-
sokiej”
- odmienne wartości
- Krytyka społeczeństwa masowe-
go
- Krytyka sposobu przekazania
dzieła (mass media)
- narzędzie ideologicznego pano-
wania
-deprecjacja sposobu wyrażania i
celu („przemysł kulturowy” dla
zysku)
- ryzyko manipulacji
- Utowarowienie kultury
- formowanie odbiorcy
Popularność
dlaczego zróżnicowanych przyjemności zróżnicowanym jednostkom
otwartość na wielość odczytań
oparte na osobistym wyborze
warunek: świadomość istnienie pewnych przedmiotów niekoniecznie ich dostępność
Kultura popularna i procesy modernizacyjne
Wraz z narodzinami i ekspansją kapitalistycznego modelu produkcji (wzrost produkcji
i konsumpcji; podział na czas i odpoczynek; reklama; marketing; konsumpcja wyróż-
nikiem)
1. Praktyki uprawomocnienia porządku
(konserwatywne prawicowe, elitary-
styczne modele krytyki kultury popu-
larnej
Praktyki demaskowania nieprawdy (le-
wicowe modele analizy popkultury)
Wraz z procesami nowoczesnej urbanizacji (budowanie tożsamości i konieczności jej
wyrażania, teatry jako znaki)
Wraz z nową koncepcja jednostki )demokratyzacja życia)
Wraz z gwałtownymi zmianami technologicznymi )rewolucja przemysłowa, media,
inny sposób wytwarzania dóbr i inne powody ich produkcji)
Narodziny popkultury i kształtowanie się jej natury (od XVIII wieku do końca XIX wieku)
Utożsamienie kultury popularnej (od końca XIX wieku do lat 50- 60 tych XX wieku)
Odmasowienie kultury (od końca lat 60 tych XX wieku do dziś)
I faza
- manifestowanie aspiracji burżuazji
- naśladowanie arystokracji (ostentacyjna konsumpcja, posiadanie czasu wolnego)
- przezywanie przyjemności egalitarne
- narodziny mody – konieczność informacji- reklama
Klasy niższe – świadkowie walki o władzę za pomocą mechanizmów konsumpcji
II Faza
- przyjemności popularne – egalitarne
- standaryzacja
- przekształcenie sposobów produkcji i dystrybucji dóbr (tayloryzm i fordyzm)
- alienacja pracowników
- Praca nie jest źródłem sensu // czas wolny i konsumpcja
- paradoks: mechanizm pracy przeniesiony na czas wolny- nowe rodzaje dystrybucji towarów
-masowa reklama
-zmiany kulturowe (wzrastający poziom wykształcenia, ewolucja procesów wytwarzania kul-
tury – kultura towarem, użytkowanie kultury bardziej prywatnie)
- masowość kultury (masowy użytkownik, masowa produkcja, masowy hedonizm)
III Faza
- różnicowanie oferty rynkowej
- indywidualizowanie sposobów korzystania z dóbr
- „popularyzowanie” rzeczywistości (większość sfer z życia społecznego przestrzenią kon-
sumpcji)
- produkcja elastyczna, krótkie serie, nowość
- nie tyle zaspakajanie potrzeb, co prowokowanie nowych
- pluralizacja kultury
- dostarczyć narzędzie tworzenia – nie gotowych produktów
- źródło przyjemności: tworzenie – nie używanie
- reguły popkultury regułami innych sfer