DYDAKTYKA – METODYKA

Pytania testowe

1. Dydaktyka jest:

a) częścią metodyki nauczania
b) samodzielna nauka zajmująca nauczaniem i uczeniem się
c) częścią pedagogiki

2. Prawidłowo prowadzony proces dydaktyczny w szkoleniu kierowców służy wyrabianiu u uczestników:

a) umiejętność korzystania z ostrzeżeń, zakazów, nakazowo informacji wynikających ze znaków drogowych
b) odpowiednich nawyków dotyczących kierowania pojazdem, zachowaniu się na drogach
c) umiejętności właściwego reagowania na zmieniające się sytuacje drogowe

3. Przestrzeganie zasady aktywnego świadomego udziału uczestników szkolenia w prowadzonych procesie
dydaktycznym nastąpi gdy:

a) będziesz posługiwał się starannym i zrozumiałym językiem
b) zajęcia szkoleniowe prowadzisz systematycznie
c) uczestnik szkolenia wie, co uzyska opanowując treści programowe i będzie aktywnie uczestniczył w ich poznawaniu

4. Przestrzeganie zasady przystępności:

a) używasz w trakcie zajęć pomocy dydaktycznych
b) treści, które uczestnicy maja sobie przyswoić są przedstawione zrozumiale, jasno
c) każdemu uczestnikowi szkolenia stawiasz inne wymagania i inaczej go oceniasz

5. Przestrzeganie zasady systematyczności w trakcie prowadzenia procesu dydaktycznego wymaga:

a) objaśniania nie zrozumiałych słów i zwrotów i posługiwania się pomocami dydaktycznymi
b) przechodzenia od treści prostych do złożonych, łatwych do trudnych, znanych do nieznanych
c) aby poznawana przez uczestników temat opierał się na wiadomościach wcześniej opanowanych i był podstawą do

przyswojenia nowych treści

6. Przestrzeganie zasady łączenia teorii z praktyka w procesie szkolenia kandydatów na kierowców występuje gdy:

a) przeprowadzamy dużo ćwiczeń w rozwiązywaniu testów
b) wymagamy od uczestników szkolenia znajomości reguł dotyczących pierwszeństwa przejazdu
c) tak dobieramy zadania, stawiane w trakcie nauki jazdy, aby samodzielne ich wykonanie potwierdziło znajomość prawa

ruchu drogowego

7. Dla przestrzegania zasady trwałości wiedzy i umiejętności w procesie nauczania należy:

a) wielokrotnie i w rożnych sytuacjach drogowych powtarzać ćwiczenia zapomoga, których utrwalamy u kursanta

znajomość stosowania reguł, zasad, zachowań obowiązujących w ruchu drogowym

b) systematyczna kontrole i ocenę ucznia
c) nie przekraczać progu pojemności pamięci

8. W dydaktyce pogadanka to:

a) dyskutowanie miedzy uczestnikami szkolenia na konkretny temat
b) rozmowa nauczyciela z uczestnikiem lub uczestnikami szkolenia na konkretny temat
c) metoda nauczania przy pomocy, której prowadzący zajęcia wydobywa jak najwięcej treści merytorycznych czyli

rzeczowych od uczestnika szkolenia

9. Metody, którymi instruktor najczęściej posługuje się w praktycznej nauce jazdy

a) wykład
b) pokaz połączony z instruktażem
c) ćwiczenia

10. Pomoce dydaktyczne:

a) to stoliki, krzesła, monitory oraz komputery
b) maja pomoc uczestnikowi szkolenia wyrobieniu właściwego poglądu na temat zdobywanej wiedzy
c) to przezrocza, modele i ich przekroje, filmy dydaktyczne

11. W trakcie instruktażu wstępnego w praktycznej nauce jazdy, należy sprawdzić

a) znajomość wszystkich znaków informacyjnych
b) czy uczestnik szkolenia posiada odpowiednie wiadomości potrzebne do realizacji tematu
c) co uczestnik szkolenia zapamiętał z udzielonego instruktażu i jak go zrozumiał

12. Konspekt do prowadzenia zajęć:

a) to pisemne przygotowanie się prowadzącego do konkretnych zajęć
b) to zapis samych treści, które ma poznać uczestnik kursu
c) winien zawierać temat, cele, metody, środki dydaktyczne, plan lekcji zapisany w minutach oraz rozwiniecie

poszczególnych pkt. Planu lekcji

13. Cel kształcący realizujesz gdy:

a) zwracasz szczególna uwagę na zachowania uczestnika szkolenia, jako przyszłego użytkownika drogi, np. na stosunek do

pieszych, rowerzystów

b) uczestnicy szkolenia poznają nowe wiadomości i umiejętności
c) utrwalasz i doskonalisz wcześniej zdobyte wiadomości i umiejętności

14. W trakcie instruktażu końcowego podczas każdych zajęć praktycznej nauki jazdy, instruktor powinien m.in.

a) sprawdzić wiadomości teoretyczne, potrzebne do realizacji kilku następnych tematów w praktycznej nauki jazdy
b) wyeksponować pozytywne zachowania się i działania ucznia w trakcie jazdy szkoleniowej
c) omówić błędy popełnianie przez ucznia w trakcie jazdy szkoleniowej

15. Zaznacz kryteria wg, których będziesz określać ilość godzin potrzebnych do spełnienia wymagań programowych
przez uczestnika szkolenia w zakresie danej kategorii prawa jazdy

a) posiadanie i rozumienie wiedzy, przepisów, techniki kierowania i czynności kontrolno obsługowych
b) wykorzystywanie wiedzy teoretycznej do wykonywania odpowiednich manewrów oraz zachowań w czasie jazdy

szkoleniowej

c) tempo przyswajania umiejętności koniecznych do bezpiecznego kierowania pojazdem w każdych warunkach

16. Ilość ćwiczeń koniecznych do opanowania danego manewru w praktycznej nauce jazdy zależy od:

a) opanowania przez kursanta wiedzy, dotyczącej wykonania danego manewru
b) cech psychofizycznych uczestnika szkolenia
c) odpowiedniego ich doboru i konsekwentnego ich przeprowadzania

17. Funkcja diagnostyczna kontroli i oceny polega na:

a) porządkowaniu posiadanej wiedzy i korygowaniu błędnych wiadomości
b) pobudzaniu kursanta do większej aktywności
c) umożliwieniu wskazania uczestnika szkolenia, których nie spełniają wymagań programowych

18. Kontrola i ocenia uczestników szkolenia prowadzona przez instruktora w trakcie praktycznej nauki jazdy służy:

a) sprawdzeniu stosowania zasada wg, których ustala się pierwszeństwo przejazdu
b) sprawdzeniu posługiwania się poprawna technika jazdy
c) ustaleniu niezbędnej ilości godzin nauki jazdy koniecznej do opanowania wymagań programowych

19. Obiektywizacja procesów pomiaru dydaktycznego zapomoga testu wymaga:

a) przeprowadzania sprawdzianu testowego w tym samym czasie
b) stworzenia takich samych warunków dla osób testowanych
c) dokonania oceny, wyników wg, tych samych kryteriów

20. Przez zasady nauczania rozumiemy:

a) ogniwa procesu lekcyjnego w toku poszukującym
b) właściwie wykorzystywane pomoce dydaktyczne podczas prowadzonych zajęć
c) normy postępowania nauczyciela w trakcie prowadzonych zajęć dydaktycznych, których przestrzeganie pozwala mu na

rozwiązanie założonych tematów

21. Instruktor omawiający na planszy znaczenie znaków drogowych opiera się na myśleniu:

a) obrazowo – ruchowym:
b) abstrakcyjnym;
c) hipotetyczne – dedukcyjnym;

22. Istotą nauczania wielostronnego jest:

a) nauczanie tokiem problemowym;
b) nauczanie tokiem podającym;
c) nauczanie tokiem poprzez działanie i przeżywanie

23. Właściwa realizacja zasady wiązania teorii z praktyką w nauczaniu ma na celu:

a) dostarczenie słuchaczowi jak najwięcej ilości wiedzy;
b) poznanie rzeczywistości i możliwości jej przekształcenia;
c) weryfikowanie teorii w praktycznym działaniu.

24. Dobór metod nauczania zależy od:

a) wieku słuchaczy;
b) celów nauczania;
c) zadań dydaktycznych;

25. Do grupy metod słownych nauczania należą:

a) dyskusja,
b) praca z książką,
c) wykład.

26. Środki nauczania są to:

a) normy postępowania nauczyciela – instruktora;
b) przedmioty które dostarczają słuchaczowi bodźców sensorycznych;
c) pomoce naukowe;

27. Metoda uczenia się to:

a) forma badań naukowych;
b) wynik dochodzenia do prawdy;
c) sposób dochodzenia do prawdy;

28. Do podstawowych metod słownych zaliczamy:

a) wykład;
b) opis;
c) dyskusję

29. Czas trwania instruktażu wstępnego w trakcie zajęć praktycznych utrwalających nie powinien przekraczać:

a) 35 min;
b) 15 min,
c) 25 min.

30. W trakcie prowadzenia zajęć teoretycznych metodą poglądową stosujemy między innymi pokaz:

a) model zespołów i podzespołów;
b) projekcję filmu;
c) ćwiczenie.

31. Rozkład materiały nauczania (program uczenia) nauczyciel przygotowuje w układzie:

a) liniowym: nie powtarza się żaden temat, każdy następny temat opiera się na poprzedzającym;
b) piętrowym: tematy realizowane wybiórczo;
c) cyklicznym: niektóre tematy powracają w nauczaniu w układach odmiennych i odmiennych powiązaniach;

32. Systematyczność w nauczaniu to stosowanie pewnych reguł między innymi:

a) ujmowanie materiału nauczania we właściwej i określonej kolejności;
b) stałe nawiązywanie do materiału opanowanego;
c) właściwy podział materiału nauczania na odpowiednie „porcje”;

33. Programy nauczania poszczególnych przedmiotów określają:

a) treści programowe, które instruktor zobowiązany jest realizować;
b) dobór form i metod pracy dydaktycznej;
c) niezbędne wiadomości i umiejętności, jakie powinien osiągnąć absolwent kursu;

34. Konspekt do zajęć dydaktyczny to inaczej:

a) ogólny plan lekcji;
b) tylko rejestr metod i środków dydaktycznych;
c) szczegółowe rozwinięcie planu lekcji, stosowanych metod i pomocy dydaktycznych;

35. Metoda nauczania to:

a) stosowany sposób postępowania prowadzący do osiągnięcia założonego wyniku;
b) czynności myślowe i praktyczne mające na celu osiągnięcie założonego wyniku;
c) uczenie zgodnie z możliwościami ucznia;

36. W nauczaniu teoretycznym stosuje się aktywizujące metody, do których należą:

a) wykład, praca z podręcznikiem;
b) pogadanka, dyskusja problemowa,;
c) tylko wykład;

37. Istotą dyskusji, jako metody nauczania jest:

a) wymiana informacji na określony temat i konfrontacja opinii;
b) niekontrolowana wymiana poglądów;
c) ustalenie odpowiedzi lub rozwiązanie jakiegoś problemu wynikającego z programu kursu;

38. W instruktażu wstępnym najczęściej stosuje się metody:

a) pokazu;
b) pogadanki, objaśnienia;
c) ćwiczenia;

39. Przestrzegasz zasady logicznej kolejności, jeżeli:

a) uczestnicy poznają programowe treści: od prostych do złożonych, łatwych do trudnych, znanych do nieznanych:
b) w trakcie zajęć stosujesz pomoce naukowe:
c) poznawany przez uczestników temat, opierał się na tematach wcześniej poznanych i jest podstawą do opanowania treści

następnych;

40 Przestrzegasz zasady indywidualizacji i zespołowości, jeżeli:

a) stawiasz uczestnikom różne wymogi i każdego traktujesz indywidualnie:
b) praktyczną naukę jazdy będziesz prowadził blisko, wcześniej poznanej teorii:
c) podejmujesz takie działania, aby w krótkim czasie stworzyć z uczestników szkolenia zespół;

41. W instruktażu końcowym instruktor:

a) podaje uczestnikowi szkolenia potrzebne narzędzia i materiały do wykonania zadania:
b) podaje temat na następny raz;
c) ocenia i pokazuje najlepsze prace uczestników i je uzasadnia;

42. W dydaktyce, pogadanka to:

a) dyskusja między uczestnikami szkolenia na konkretny temat:
b) rozmowa nauczyciela z uczestnikiem lub uczestnikami szkolenia na konkretny temat:
c) metoda nauczania, w której prowadzący zajęcia wydobywa jak najwięcej treści merytorycznych od uczestników szkolenia

43. W pokazie dydaktycznym uczestnicy szkolenia:

a) stoją naprzeciwko pokazującego instruktora: w miejscu dobre widocznym:
b) stoją zwróceni w tą samą stronę co pokazujący:
c) powtarzają pokazaną czynność przy pokazującym – wpierw najlepszy, a po nim najsłabszy, w opinii instruktora, uczestnik

szkolenia;

44. W instruktażu wstępnym instruktor:

a) podaje temat pracy, miejsce i czas wykonania zadania:
b) podaje kolejność i sposób wykonania zadania:
c) zwraca uwagę na momenty istotne, decydujące o prawidłowym w pracy i na zagrożenia dotyczące bezpieczeństwa;

45. Realizujesz cel poznawczy, gdy:

a) uczestnik szkolenia poznaje nowe dla niego treści nauczania;
b) kursant utrwala wcześniej zdobyte wiadomości i umiejętności;
c) uczestnik szkolenia jest uczulany na wartości wzbogacające go, jako użytkownika drogi;

46. Instruktor prowadzący szkolenie w zakresie praktycznym nauki jazdy:

a) powinien stawiać kursantowi zadania do samodzielnego wykonania, celem sprawdzenia opanowania umiejętności

nabytych na lekcjach poprzednich;

b) powinien sprawdzać opanowanie umiejętności z poprzednich lekcji (przed lub po instruktażu wstępnym), a przed

instruktażem końcowym te umiejętności, które kursant zdobył w trakcie realizacji nowego tematu (przed zadaniem do
samodzielnego wykonania);

c) nie powinien stawiać uczestnikowi szkolenia zadań do samodzielnego wykonania, aby go nie stresować;

47. W praktycznej nauce jazdy stawianie zadań do samodzielnego wykonania służy:

a) samoocenie i samokontroli pracy instruktora;
b) postawienie przez instruktora trafnej diagnozy , co do ilości godzin potrzebnych dla prawidłowego wyszkolenia kursanta;
c) podejmowaniu przez instruktora trafnych decyzji, czy na danej lekcji może przystąpić do realizacji nowego tematu;

48. Celem prowadzonego przez instruktora szkolenia kandydatów na kierowców jest:

a) zaznajomienie ich tylko z wiedzą teoretyczną;
b) wyposażenie kursantów w odpowiednią wiedzę teoretyczną i umiejętności posługiwania się przyrządami do kierowani i

sterowania;

c) tylko pamięciowe opanowanie przez uczestników szkolenia prawidłowych odpowiedzi na wszystkie pytania testowe;

49. Prawidłowo prowadzony proces dydaktyczny w szkoleniu kierowców służy wyrobieniu u kierowców:

a) dobrych nawyków służących sprawnemu i bezpiecznemu kierowaniu pojazdem, oraz właściwego zachowania się wobec

innych uczestników ruchu drogowego;

b) tylko umiejętności korzystania z ostrzeżeń, nakazów, zakazów, informacji wynikających ze znaków drogowych;
c) umiejętności poprawnego reagowania na zmieniające się sytuacje drogowe;

50. W trakcie prowadzenia zajęć z praktycznej nauki jazdy, do zadań instruktora należy:

a) eliminowanie ruchów błędnych, zbędnych przy posługiwaniu się przez kursanta urządzeniami do kierowania i sterowania

pojazdem;

b) zapoznanie uczestnika z wiedzą dotyczącą przejeżdżania przez skrzyżowania i holowania pojazdów;
c) wykształcenie u kursanta prawidłowych umiejętności i nawyków konicznych do bezpiecznego wykonania manewru

wyprzedzania, wymijania, cofania;

51. Kolejność realizacji tematu z praktycznej nauki jazdy, powinna:

a) być zgodna z odpowiednio przygotowanym i przemyślanym przez instruktora rozkładem materiału nauczania, który

został opracowany w oparciu o wymagania programu szkolenia kierowców dla danej kategorii prawa jazdy;

b) wynikać z przypadkowego doboru tras szkoleniowych i różnych sytuacji pojawiających się w trakcie szkolenia;
c) służyć systematycznemu przyrostowi umiejętności w kierowaniu pojazdem;

52. W instruktażu wstępnym instruktor:

a) podaje temat lekcji;
b) podaje kolejność i sposób wykonania zadania;
c) zwraca uwagę na momenty istotne, decydujące o prawidłowym wykonaniu zadań wynikających z tematu lekcji;

53. W instruktażu końcowym instruktor:

a) omawia pozytywy i błędy;
b) podaje tematy na następny raz;
c) dokonuje oceny ucznia;

54. Dla przestrzegania zasady trwałości wiedzy i umiejętności w procesie nauczania należy:

a) wielokrotnie i w różnych sytuacjach drogowych powtarzać ćwiczenia przy pomocy, których kursanci utrwalają

znajomość i umiejętności stosowania reguł, zasad, zachowań obowiązujących w ruchu drogowym;

b) przeprowadzać systematyczna kontrole i ocenę ucznia;
c) stosować różnorodne metody i pomoce dydaktyczne;

55. Nauczanie to:

a) doprowadzenie tylko do pamięciowego opanowania materiału, np. dotyczącego przepisów;
b) kierowanie procesem uczenia się uczestników szkolenia i organizowanie tego procesu;
c) opanowanie przez ucznia określonych wiadomości, umiejętności nawyków, poziomu rozumowania w drodze

bezpośredniego poznania rzeczywistości.

56. Które z wymienionych warunków należy spełnić w celu uzyskania prawidłowego przebiegu procesu
nauczania?

a) zapewnienie w trakcie prowadzonych zajęć aktywizacji uczniów;
b) przygotowanie się nauczyciela do lekcji;
c) dysponowanie odpowiednia bazą dydaktyczną i prawidłowe jej wykorzystanie.

57. Przestrzeganie zasady przystępności wiedzy, czyli stopniowania trudności wymaga:

a) posługiwania się przez instruktora słownictwem popruwanym i zrozumiałym dla uczestników szkolenia;
b) objaśniania niezrozumiałych słów lub zwrotów;
c) przechodzenia od pojęć i czynności prostych do złożonych, od łatwych do trudnych, od znanych do nieznanych;

58. Przez metody nauczania rozumiemy:

a) sposoby postępowania nauczyciela z uczniem, które umożliwiają zwiększeni efektywności w osiąganiu założonych

celów dydaktycznych;

b) działania podejmowane przez uczestników szkolenia prowadzące do opanowania reguł dotyczących pierwszeństwa

przejazdu na skrzyżowaniach;

c) systematyczne powtarzanie wcześniej opanowanych umiejętności;

59. Przestrzeganie zasady indywidualizacji i zespołowości polega na:

a) poznaniu indywidualnych cech i możliwości każdego uczestnika szkolenia;
b) różnym podejściu do każdego kursanta w zakresie stopnia trudności, stawianych zadań do samodzielnego wykonania

oraz tempa przyrostu wiedzy i umiejętności;

c) Przekształceniu uczestników szkolenia w zespół odpowiedzialny za postawy innych uczestników kursu, udzielaniu im

pomocy w trudnych sytuacjach;

60. Instruktor przygotowujący się do podjęcia nauczania kandydatów na kierowców powinien:

a) zapoznać się z programem nauczania i charakterystyka absolwenta kursu;
b) przygotować rozkład materiałów nauczania z odpowiednich przedmiotów i zapoznać się z istniejąca w ośrodku baza

dydaktyczną;

c) przygotować się do każdej lekcji przez sporządzenie odpowiednich konspektów.

61. Instruktor w konspekcie do zajęć oprócz tematu lekcji powinien uwzględnić:

a) cele lekcji, które zamierza osiągnąć;
b) zasady nauczania, których będzie przestrzegał;
c) metody, którymi będzie się na danej lekcji posługiwał.

62. W trakcie prowadzenia lekcji z praktycznej nauki jazdy instruktor:

a) powinien stawiać kursantowi zadania do samodzielnego wykonania dla sprawdzenia umiejętności z poprzednich

lekcji;

b) powinien sprawdzać umiejętności z poprzednich lekcji na początku lekcji, a na końcu te umiejętności, które kursant

zdobył w trakcie realizacji nowego tematu;

c) nie powinien stawiać kursantowi zadań do samodzielnego wykonania, aby go nie stresować;

63. W praktycznej nauce jazdy stawianie zadań do samodzielnego wykonania służy:

a) samokontroli i samoocenie pracy instruktora;
b) postawieniu przez instruktora trafnej diagnozy, co do ilości godzin jazdy potrzebnych do pełnego wyszkolenia

danego kursanta;

c) samokontroli i samoocenie uczestnika szkolenia;

64. Zaznacz przyczyny niepowodzeń dydaktycznych wynikających ze sposobu pracy instruktora:

a) inny rodzaj uzdolnień i zainteresowań uczestnika szkolenia niż wymagania programu kursu;
b) nie przestrzeganie zasad nauczania;
c) nie przygotowanie się instruktora do prowadzenia zajęć dydaktycznych.

65. Przeprowadzana przez instruktora kontrola i ocena uczestnika szkolenia:

a) jest nieodłączną częścią procesu dydaktycznego;
b) powinna być prowadzona sporadycznie;
c) jest czynnością służącą częściowemu lub końcowemu podsumowaniu procesu dydaktycznego.

66. Dla osiągnięcia sukcesu dydaktycznego przy zastosowaniu metody wykładu należy między innymi:

a) zadbać o logiczne i konsekwentne przeprowadzeni wykładów;
b) przygotować i odpowiednio posłużyć się środkami dydaktycznymi;
c) rozumowanie przeprowadzone w trakcie wykładów oprzeć na dotychczasowych doświadczeniach uczestników

szkolenia;

67. Do zadań instruktora w trakcie zajęć z praktycznej nauki jazdy należy:

a) eliminowanie ruchów błędnych i zbędnych przy posługiwaniu się przez kursanta urządzeniami do kierowania i

sterowania pojazdem;

b) wykształcenie u uczestników szkolenia prawidłowych umiejętności i nawyków przez wykorzystanie manewrów

omijania, wyprzedzania i cofania;

c) zapoznanie z widzą teoretyczną dotycząca pierwszeństwa przejazdu na skrzyżowaniach.

68. Do metod prowadzenia zajęć praktycznych należą:

a) Pokaz
b) Instruktaż
c) Pogadanka

69. Do jakich metod zaliczysz wykład konwersatoryjny

a) Podających
b) Problemowych
c) Praktycznych

70. Które z wymienionych spełniają funkcję kontroli w nauczaniu

a) Funkcja dydaktyczna
b) Funkcja aktywizująca
c) Funkcja metodyczna

71. Które z wymienionych są kryteriami doboru metod nauczania:

a) Cele Dydaktyczne
b) Treści nauczania
c) Warunki i formy organizacyjne

72. Formy oceniania stosowane w dydaktyce kształcenia kursowego to:

a) oceny szkolne
b) punkty w testach
c) komentarze

73. Pogadanka należy do metod:

a) Podających
b) Problemowych
c) Eksponujących

74. Która z podanych definicji dydaktyki jest właściwa;

a) Dydaktyka to nauka o uczeniu się
b) Dydaktyka to nauka o nauczaniu
c) Dydaktyka to nauka o nauczaniu i uczeniu się

75. Podstawowe cechy opowiadania, jako metody nauczania to:

a) Słowny przekaz rzeczywistości znanej wykładowcy z własnego doświadczenia
b) Zastąpienie obserwacji naturalnych rzeczy i zjawisk słowną opowieścią, w której wykładowca odwołuje się do

doświadczeń własnych i słuchaczy

c) Atrakcyjny przekaz werbalny o charakterze sensacyjnym

76. Zasada nauczania – wiązania teorii z praktyką polega na:

a) Stopniowaniu trudności
b) Ilustracji treści nauczania przedmiotami materialnymi
c) Przygotowaniu słuchacza do racjonalnego posługiwania się wiedzą w różnych sytuacjach praktycznych.

77. Lekcja to:

a) Organizacja i planowanie działalności dydaktycznej
b) Realizacja treści nauczania
c) Forma organizacyjna nauczania dla realizacji celów dydaktycznych przez treści nauczania w ciągu ustalonego czasu

78. Szkolenie dorosłych oparte jest w dużym stopniu o:

a) Umiejętność obserwacji
b) Umiejętność prowadzenia dyskusji
c) Samokształcenie

79 Pokaz to metoda nauczania polegająca na:

a) Obserwacji
b) Prezentacji
c) Ekspozycji

80. Środki dydaktyczne to:

a) Materiały szkolne
b) Struktura przedmiotu i treści
c) Przedmioty materialne stosowane w nauczaniu dla lepszego poznania rzeczywistości

81. Zasada poglądowości w nauczaniu to:

a) Przedstawianie własnego poglądu
b) Rozpoznanie stanowiska słuchaczy
c) Korzystanie ze środków dydaktycznych dla lepszego poznania prezentowanych na lekcji treści nauczania

82. Dydaktyka to:

a) nauka o nauczaniu i uczeniu się
b) nauka o psychice człowieka
c) nauka o społeczeństwie

83. Nauczanie to proces:

a) planowana i systematyczna praca nauczyciela z uczniami, mająca na celu wywołanie pożądanych, trwałych zmian w

postępowaniu, predyspozycjach i części osobowej pod wpływem uczenia się i opanowania wiedzy, przeżywania wartości
i działań praktycznych

b) systematyczna praca nauczyciela z uczniami
c) opanowania wiedzy

84. Przez metodę kształcenia należy rozumieć:

a) właściwości merytoryczne
b) zdobywanie kwalifikacji i doświadczenia nauczyciela
c) określony sposób pracy nauczyciela z uczniami, umożliwiający im dochodzenie do opanowania określonych wiadomości

i umiejętności oraz rozwijania zdolności i zainteresowań poznawczych

85. Metoda stosowana w nauczaniu praktycznym to:

a) instruktaż, pokaz
b) dyskusja
c) wykład

86. Zasada łączenia teorii z praktyką polega na:

a) umiejętności uczenia się
b) indywidualizacji
c) przygotowania ucznia do racjonalnego posługiwania się wiedzą w rozmaitych sytuacjach praktycznych

87. Treści nauczania to:

a) formy nauczania
b) zasób faktów, pojęć, prawidłowych związków i treści przekazywanych przez nauczyciela oraz bezpośrednio

opanowanych przez uczniów w procesie kształcenia

c) opanowanie przez uczniów wiedzy w procesie kształcenia

88. Środki dydaktyczne to:

a) przedmioty, które dostarczają uczniom określonych bodźców sensorycznych oddziałujących na ich wzrok, słuch, dotyk –

ułatwiają bezpośrednie i pośrednie poznawanie rzeczywistości

b) materiał do podstawowego i gruntowego opanowania
c) struktura przedmiotu i treści

89. Lekcja to:

a) organizacja i planowanie działalności dydaktycznej
b) poznawanie i rozumienie pewnych pojęć w określonym czasie
c) organizacyjna forma nauczania oparta na realizacji określonych zadań dydaktycznych w ciągu ustalonego czasu

90. Fazy jednostki lekcyjnej to:

a) wstęp, część właściwa, zakończenie
b) miejsce uczenia się, czas zajęć
c) konsultacje, kolokwia

91. Przygotowanie instruktora do lekcji polega na:

a) przygotowaniu pytań i odpowiedzi
b) przygotowaniu merytorycznym, metodycznym i organizacyjnym
c) przygotowaniu planu zajęć

92. Dobór metod nauczania zależy między innymi od:

a) zrozumienia materiału, sprawdzenia pracy domowej, wykorzystania i wzbogacania poznanych zagadnień
b) celów lekcji, treści, poziomu intelektualnego słuchaczy, czasu, bazy dydaktycznej
c) przebiegu procesu kształcenia

93. Zasady nauczania to:

a) różnice w tempie pracy poszczególnych uczniów
b) bezpośrednie poznawanie rzeczy i zjawisk
c) ogólne normy postępowania dydaktycznego stosowane w celu osiągnięcia założonych celów dydaktycznych

94. Dydaktyka zajmuje się w szczególności:

a) oceną pracy nauczyciela
b) wskazywaniem celów, doborem treści, metodami pracy, zasadami nauczania oraz warunkami działalności dydaktycznej
c) czynnościami i procesami umożliwiającymi poznanie społeczeństwa

95. Ćwiczenie polega na:

a) wymianie informacji i poglądów
b) wielokrotnym wykonywaniu określonych czynności w celu uzyskania coraz wyższej sprawności
c) kierowanej rozmowie nauczyciela z uczniami

1c 2abc 3c 4b 5c 6c 7ab 8bc 9bc 10bc 11 bc 12ac 13c 14bc 15abc 16abc 17 c 18bc 19abc 20c 2a 22abc 23abc 24abc
25abc 26bc 27c 28abc 29b 30ab 31ac 32abc 33ac 34c 35ab 36b 37a 38b 39c 40ac 41bc 42bc 43bc 44abc 45a 46ab

47abc 48b 49ac 50ac 51ac 52abc 53abc 54abc 55b 56abc 57abc 58a 59abc 60abc 61ac 62ab 63abc 64bc 65ac

66abc 67ab 68ab 69a 70ab 71a 72a 73b 74c 75c 76c 77abc 78c 79b 80c 81c 82a 83a 84c 85a 86c 87b 88a
89abc 90ab 91bc 92bc 93c 94b 95b