background image

 

 

Laboratorium Automatyki Napędu Elektrycznego 

 
 
 
 
 
 
 

Badanie układu sterowania serwonapędu z nieliniowym 

modelem obciążenia. 

 
 
 
 
 
 
 
 

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Piotr Kołodziejek 

 

 
 
 
 

GDAŃSK 2010 

(wersja 2.0, 12.2010) 

 

background image

 

1. Cel ćwiczenia 

 

 

Celem  ćwiczenia  jest  badanie  układu  regulacji  prędkości  kątowej,  momentu 

elektromagnetycznego  i  położenia  silnika  BLDC  z  magnesami  trwałymi, 

przeprowadzenie  analizy  układu,  procedury  strojenia  nastaw  regulatorów, 

programowanie zadanej trajektorii i ocena jakości układu regulacji. 

Do zamodelowania nieliniowego obciążenia wykorzystano połączenie sprężyste jak na 

rys. 1. 

 

Rys. 1. Model nieliniowego obciążenia serwonapędu.

 

 

 

  

  

 

Rys. 2: Schemat oddziałujących sił w przyjętym nieliniowym modelu obciążenia.  

 

Na rys. 2 przedstawiono uproszczony model nieliniowego obciążenia przy założeniu przyjęcia 

masy  skupionej w odległości  r od osi obrotu O

1

,   pomijalnej  masie sprężystego połączenia, 

które  jest  rozpatrywane  jako  źródło  siły.  Kierunek  tej  siły  jest  zgodny  

z kierunkiem osi łączącej punkt m z osią O

2

. Na rys. 2 przyjęto następujące oznaczenia:  

background image

 

m – masa skupiona w punkcie zaczepienia sprężyny,  

x0 – początkowa długość sprężyny w stanie spoczynku)  

k – współczynnik sprężystości,  

Fx – siła działająca na obiekt wynikająca z połączenia sprężystego,  

φ – kąt obrotu tarczy,  

α – kąt odchylenia sprężyny od osi układu. 

Z rys. 2 wynika, że na punkt m działają następujące momenty sił: 

-  moment wynikający z siły grawitacji, 

-  moment obciążenia od sprężyny, 

-  moment wynikający z oporów ruchu (tłumienie), 

-  moment siły pochodzącej od tarczy wraz z wirnikiem. 

a)  moment wynikający z sił grawitacji 

Siła grawitacji jest iloczynem masy ciała i siły grawitacji F=mg, a więc moment działający na 

punkt m od tej siły opisuje równanie: 

cos

1

mgr

F

r

M

 

(1) 

gdzie:  

 

m – masa punktu zaczepienia sprężyny, 

 

r – odległość punktu od osi obrotu, 

 

g – przyśpieszenie siły ciężkości na ziemi; 

 

b)  moment siły wynikający z połączenia sprężystego 

Moment ten  jest  zależny  od  siły  z  jaką  działa  sprężyna  oraz  kąta,  jaki  tworzy  z  ramieniem 

tarczy. Zależność tę opisuje równanie (2): 

)

sin(

)

(

2

r

F

F

r

M

x

x

 

(2) 

c)  moment od sił tarcia 

Siła  tłumiąca  posiada  zawsze  przeciwny  zwrot  do  kierunku  prędkości  cząstki  

i  w  najprostszym  przypadku  jest  proporcjonalna  do  prędkości.  Zależność  ta  opisana  jest 

równaniem (3): 

dt

d

b

M

3

 

(3) 

 

 

background image

 

d)  moment siły pochodzącej od tarczy wraz z wirnikiem. 

Moment  siły  zgodnie  z  II  zasadą  Newtona  dla  ciał  sztywnych,  jest  iloczynem  momentu 

bezwładności i przyśpieszenia kątowego. A więc: 

2

2

4

dt

d

J

M

 

(4) 

Sumując  równania  (1)  -  (4) otrzymuje  się  równanie  ruchu  swobodnego  opisane  równaniem 

(5): 

0

cos

)

sin(

2

2

2

mgr

r

F

dt

d

b

dt

d

mr

x

 

(5) 

Aby  dokonać  pełnej  analizy  działania  układu  należy  wyznaczyć  kąt 

 i  wartość  siły  F

x

Przyjęto tutaj  założenie  upraszczające  liniowej  charakterystyki sprężyny.  Siła  F

x 

  jest  zatem 

równa iloczynowi współczynnika sprężystości sprężyny i długości rozciągnięcia od położenia 

spoczynkowego x

0

, co przedstawia się równaniem (6)  

)

(

0

x

x

k

F

x

 

(6) 

Po wymnożeniu obu stron przez 

)

sin(

 otrzymano:

 

)

sin(

)

(

)

sin(

0

x

x

k

F

x

 

(7)

 

Następnie zastępując x-x

0

 = x otrzymano: 

)

sin(

)

sin(

kx

F

x

 

(8) 

Z twierdzenia sinusów wynika, że: 

x

l

sin

)

sin(

 

(9) 

a więc: 

sin

)

sin(

l

x

 

(10) 

podstawiając (10) do (8) otrzymano: 

sin

)

sin(

kl

F

x

 

(11) 

Podstawiając (1) do (5) otrzymano równanie ruchu: 

0

cos

sin

2

2

mgr

krl

dt

d

b

dt

d

J

 

(12) 

Jest to nieliniowe równanie oscylatora harmonicznego drugiego rzędu dla ruchu swobodnego. 

background image

 

Punkty osobliwe tak opisanego układu wyznacza się przyrównując pochodne równania ruchu 

(12) do zera. W wyniku otrzymujemy równanie dla stanu ustalonego: 

0

cos

sin

mgr

krl

 

(13) 



kl

mg

arctan

 

(14) 

W  przybliżeniu  pomijając  siłę  grawitacji  można  przyjąć,  że  punkty  osobliwe  występują  dla 

kątów  położenia  0  i  π.  Zatem  układ  posiada  dwa  punkty  równowagi,  z  których  po 

przeprowadzeniu  analizy  stabilności  wynika,  że  układ  w  położeniu  maksymalnego 

rozciągnięcia sprężyny jest niestabilny. 

 

2. Obsługa stanowiska laboratoryjnego 

Do  obsługi  serwonapędu  wykorzystać  należy  oprogramowanie  Parvex  Motion 

Explorer. W pierwszym etapie należy wybrać typ przetwornicy jak na rys. 3: 

 

Rys. 3. Typy przetwornic Parvex. 

background image

 

 

Rys.4. Struktura komunikacji między przetwornicą Parvex i stanowiskiem PC. 

 

Rys. 5. Konfiguracja i aktywacja modułu DSM 002/004 400. 

background image

 

 

 

Rys.6. Schemat układu regulacji serwonapędu. 

 

Wybieramy DIGIVEX Morion (DSM-DMM-DPM). W oknie CANopen – Network 

Tool  zostanie  wyświetlona  struktura  komunikacji  przetwornicy  Parvex   

ze stanowiskiem PC przez interfejs komunikacyjny CIM03B jak na rys 4. Przełącznik 

trybu  komunikacji  w  urządzeniu  CIM03B  powinien  być  ustawiony  na  „PC”.  

Następnie  należy  dodać  ręcznie  właściwy  typ  przetwornicy  lub  przeprowadzić 

automatyczne  wyszukiwanie  urządzenia  wybierając  Serach  for  the  network 

structure  lub  z  menu  File  wybrać  Serach  for  a  structure.  Struktura  widoczna  

w  oknie  CANopen  powinna  zawierać  urządzenie  DSM  002/004  400,  które  należy 

zaznaczyć jak na rys. 5W rezultacie uaktywnione zostaną opcje obsługi serwonapędu 

przez  interfejs  komunikacyjny.  Wybieramy  Drive  Parameters  Settings,  a  następnie 

Connection.  Po  przeprowazdeniu  procedury  połączenia  pojawi  się  okno  Driver 

Parameters  Settings  jak  na  rys.6.  Dla  serwomechanizmu  sprzężonego  z  członem 

wykonawczym  o  przesuwie  liniowym  można  ustawić  programowe  ograniczenia 

background image

 

zakresu  pracy  wybierając  opcję  Operating  Modes,  a  następnie  zakładkę  Home 

settings.  Parametry  układu  regulacji  przedstawionego  na  rys.  6  i  ograniczenia 

zadawane są w oknie Servocontrol settings (rys. 7.), gdzie: 

 

Rys.7. Okno konfigurowania nastaw układu regulacji. 

kp – wzmocnienie uchybu kąta położenia wirnika 

kv – wzmocnienie członu proporcjonalnego regulatora prędkości 

fi – współczynnik członu całkującego regulatora prędkości 

fc –filtr wartości zadanej momentu elektromagnetycznego 

W  celu  kompensacji  opóźnienia  do  układu  regulacji  można  wprowadzić  sprzężenie 

wyprzedzające dla : 

- wartości zadanej kąta położenia wirnika – parametr fp 

- wartości zadanej prędkości kątowej wirnika - parametry fv, kff_speed1, kff_speed2 

- wartości zadanej momentu elektromagnetycznego – parametry kff_accel1  

i kff_accel2 

W  zależności  od  charakteru  obciążenia  można  zastosować  predykcję  w  układzie 

regulacji zadanego momentu elektromagnetycznego w celu kompensacji efektu tarcia 

statycznego  czy  kompensacji  efektu  zmiany  położenia  środka  ciężkości  członu 

background image

 

wykonawczego.  W  tym  celu  zmodyfikować  należy  parametry  Friction,  Treshold  

i Gravity. W zakładce Inertia (rys. 8) można zmienić wartość momentu bezwładności.  

W  zakładce  Current  można  zmieniać  wartość  zadaną  ograniczenia  prądowego  oraz 

wybrać tryb pracy układu po wystąpieniu przekroczenia wartości zadanej (zatrzymanie 

napędu  i  sygnalizacja  alarmu  lub  kontynuacja  pracy  z    ograniczeniem  prądu  

do wartości zadanej). 

 

Rys.8. Zadawanie prędkości, przyspieszenia, czasu pracy oraz liczby powtórzeń cyklu 

pracy w Stimuli Generator Tool. 

 

Do  zadawania  trajektorii  dla  serwonapędu  należy  wykorzystać  Stimuli  Generator 

Tool (rys. 8), a do rejestracji Oscilloscope Tool (rys. 9) – funkcje są dostępne z okna 

CANopen.  Przykład  zadadnej  trajektorii  serwonapędu  przedstawiono  na  rys.  8. 

Prędkość  kątowa  zadawana  jest  dla  obu  kierunków  obrotu  wirnika.  Dla  dodatniego 

stimulus_speed1  oraz  dla  ujemnego  stimulus_speed2.  Przyspieszenie  zadawane  jest 

przez  parametr  stimulus_accel,  a  czas  cyklu  przez  stimulus_period.  Parametr 

stimulus_repet określa liczbę powtórzeń zadanego cyklu pracy. 

W zakładce Jog zadajemy kąt, o który serwonapęd dokona obrotu wirnika w zadanym 

kierunku uwzględniając zadaną prędkość oraz przyspieszenie. 

Przy  rejestracji  przebiegów  (rys.  9)  należy  odpowiednio  dobrać  podsatwę  czasu  

(Time  Base),  liczbę  próbek  na  wykresie  (Depth  of  plot),  oraz  skalę  dla  każdego 

rejestrowanego  kanału,  którą  można  zmieniać  także  po  przeprowadzeniu  rejestracji. 

background image

10 

 

Rejestrowane  przebiegi  w  poszczególnych  kanałach  można  przesuwać  względem 

siebie w osi pionowej, w celu poprawy czytelności. 

 

 

Rys.9. Przykładowa rejestracja przebiegów z wykorzystaniem Oscilloscope Tool. 

 

Program Ćwiczenia 

1.  Zapoznać się ze stanowiskiem laboratoryjnym. 

2.  Sprawdzić  poprawność  połączenia  stanowiska  PC  z  siecią  CANopen  zgodnie  

z rys.14. 

3.  Zapoznać  się  z  procedurą  uruchamiania  i  obsługą  serwonapędu  z  poziomu 

aplikacji Parvex Motion Control. 

4.  Zmienić  programowe  ograniczenie  możliwości  zadawania  prędkości  

z domyślnych 200 rad/s na maksymalnie 75 rad/s. 

5.  Dla  zadanych  parametrów  trajektorii  jak  na  rys.  8  przeprowadzić  rejestrację  

jak na rys. 9. 

background image

11 

 

6.  Dla  różnych  wartości  zadanej  prędkości  kątowej  wirnika  i  przyspieszenia 

przeprowadzić rejestrację przebiegów:  

a) wartości mierzonych kąta położenia wirnika (pos1) i prędkości kątowej 

wirnika (speed1),  

b) wartości zadanych kąta położenia wirnika (pos_setpoint), prędkości kątowej 

wirnika (speed_setpoint), momentu elektromagnetycznego (torque_setpoint)  

i prądu (i_setpoint)  

c) wartości wyjściowej regulatora prędkości kątowej (PI_out) oraz uchybu kąta 

położenia wirnika (tracking_error).  

7.  Sprawdzić  wpływ  zadawanych  ograniczeń  –  prądu  i  kąta  obrotu  wirnika  na 

działanie  układu  oraz  zadanych  nastaw  programowych  wyłączników 

krańcowych.  Do  zadawania  przesunięcia  wirnika  o  zadany  kąt  wykorzystać 

zakładkę Jog w oknie Stimuli Generator (rys. 8). 

8.  Zbadać  wpływ  nastaw  regulatorów  na  pracę  serwonapędu  i  ocenić  jakość 

działania układu regulacji. 

 

Rys.10. Parametry silnika typu NX420EAV – DIGIVEX 2/4: 

background image

12 

 

 

Rys.11. Charakterystyka mechaniczna silnika BLDC typu NX420EAV – DIGIVEX 

2/4. 

 

Literatura: 

[1] 

http://www.ely.pg.gda.pl/kane/Dydaktyka/BLDC-instrukcja.pdf

 

[2] Krzemiński Z.: Bezczujnikowy napęd z silnikiem bezszczotkowym prądu stałego. 

      Politechnika Gdańska 

[3] Shao J., Nolan D., Hopkins T.: A Novel Direct Back EMF Detection for Sensorless 

      Brushless DC (BLDC) Motor Drives. 

[4] Wu B.: Brushless DC Motor Speed Control, Dept. of Electrical & Computing 

      Engineering, RyersonUniversity Oct. 2001

 

background image

13 

 

 

Rys.12. Schemat połączeń układu laboratoryjnego. 

background image

14 

 

 

Rys.13. Stany pracy wyświetlane na panelu LCD przetwornicy. 

 

background image

15 

 

 

Rys. 14. Schemat połączenia z stanowiska PC z przetwornicą Parvex przez sieć CAN  

z wykorzystaniem interfejsu CIM03B.