KWIECIE¡ 2004 ÂWIAT NAUKI
5
100
lat
temu
Strzelanie jako Êrodek przeciwko gradobi-
ciu. W dziennikach szwajcarskich znajdu-
je si´ sprawozdanie og∏oszone przez
Rad´ stanu kantonu Zurychskiego z
doÊwiadczeƒ strzelania przeciwko gra-
dobiciu, dokonanych nad jeziorem Zu-
rychskiem w latach 1901 i 1902. Spra-
wozdanie to nie daje w ˝adnym razie
wyników skoƒczonych i przypomina, ˝e
z poczàtku samego postanowione by∏o
roz∏o˝yç odnoÊne próby na lat pi´ç.
W pierwszym roku rezultat strzelania
by∏ niekorzystny, skutkiem braku wpra-
wy i karnoÊci. Dano 7288 strza∏ów w
r. 1901 w 18 wypadkach i 12 671 strza-
∏ów w r. 1902 w 15 wypadkach. Grad
pada∏ 5 razy, ale tylko jeden raz by∏ na-
tury powa˝niejszej.
W wielu wypadkach zauwa˝ono, ˝e
grad, poczàwszy padaç, przesta∏ si´ nie-
bawem formowaç zaraz po rozpocz´ciu
strzelania.
Wed∏ug spostrze˝eƒ biura meteorolo-
gicznego, wiele burz, które by∏y sumien-
nie ostrzeliwane, nie zawiera∏y wcale
zapowiedzi gradu, a zatem nie powinny
byç zaliczane do wypadków, mogàcych
Êwiadczyç na korzyÊç ostrzeliwania.
Burza 14 lipca 1901 r. dostarczy∏a spo-
strze˝eƒ najwi´cej interesujàcych. Strze-
lanie rozpocz´∏o si´ o kilka minut za póê-
no: zauwa˝ono przytem, ˝e silny wiatr
niweczy∏ znacznà cz´Êç skutecznoÊci
strza∏ów. W ka˝dym razie otrzymano
wogóle wra˝enie, jakoby unikni´to wiel-
kiego gradobicia.
Koszta strzelania wynosi∏y w pierw-
szym roku 4837,50 fr., w drugim roku
7569,65 fr. za 19 959 strza∏ów, czyli je-
den strza∏ kosztowa∏ 1 fr.
Dodaç nale˝y, ˝e wed∏ug dzienników
z Thurgau, pewna fabryka pyrotechnicz-
na w Emishofen, wyrabia race przeciw-
gradowe, które majà stanowiç powa˝nà
konkurency´ strza∏om armatnim. Race
te wylatujà wysoko w powietrze, wyda-
jàc silny huk i kosztujà tylko po 2,50 fr.
Zamro˝enie wodoru. Wed∏ug wiadomoÊci
otrzymanej z Krakowa, wymagajàcej jed-
nak jeszcze potwierdzenia, dr. Karol Ol-
szewski, profesor Uniwersytetu Jagiel-
loƒskiego, mia∏ otrzymaç wodór w stanie
sta∏ym przy temperaturze –252ºC.
Burza magnetyczna w d. 31 paêdziernika
r. 1903. Jednà z najsilniejszych burz ma-
gnetycznych by∏a burza, obserwowa-
na w d. 31 paêdziernika r. 1903, o któ-
rej pragn´ podaç kilka szczegó∏ów
czytelnikom WszechÊwiata. Zaburzenie
przynajmniej w Europie rozpocz´∏o si´
o tym samym czasie, t. j. o 6
h
2
m
rano,
nat´˝enie jego wszak˝e nie wsz´dzie by-
∏o jednakowe; szczegó∏y co do poszcze-
gólnych faz zjawiska ro˝nià si´ te˝ do-
syç znacznie, ale ogólny przebieg jest
wsz´dzie ten sam. Wsz´dzie obserwo-
wano oscylacye bardzo gwa∏towne i
bezustanne.
W zwiàzku z tà burzà magnetycznà
znajdowa∏y si´ bardzo dotkliwe zabu-
rzenia w komunikacyi elektrycznej,
a wi´c szczególnie telegraficznej i telefo-
nicznej.
Skutkiem burzy magnetycznej komu-
nikacya by∏a przerwana na wielu liniach
telegraficznych. Wed∏ug St. Petersbur-
ger Heralda z 31 paêdziernika do Pe-
tersburga nie przyszed∏ ani jeden tele-
gram z wewnàtrz, ani z zewnàtrz kraju.
Pràdy ziemskie by∏y tak silne, ˝e wpra-
wia∏y na stacyach w ruch dzwonki elek-
tryczne, a w Nowym Yorku nat´˝enie
pràdów dosi´g∏o 675 wolt.
Zorze pó∏nocne, towarzyszàce zazwy-
czaj burzom magnetycznym, i tym ra-
zem wystàpi∏y wspaniale. Âwiat∏o zo-
rzy, jak pisze tamtejszy sprawozdawca,
by∏o oÊlepiajàce, jak w czasie niezbyt
dalekiego po˝aru. Wielu te˝ uwa˝a∏o je
za po˝ar.
˚e burze magnetyczne, jak równie˝
zjawiska im towarzyszàce, znajdujà si´
w Êcis∏ym zwiàzku z dzia∏alnoÊcià s∏oƒ-
ca, jest to rzeczà oddawna znanà.
Przedewszystkiem o zwiàzku zjawisk
magnetycznych ze s∏oƒcem Êwiadczy
okres 26-dniowy, odpowiadajàcy obro-
towi s∏oƒca doko∏a osi, oraz okres 11-
-letni, odpowiadajàcy 11-letniemu okre-
sowi plam s∏onecznych.
Quenisset sàdzi, ˝e zaburzenia ma-
gnetyczne znajdujà si´ raczej w zwiàzku
z pochodniami, ni˝ z plamami. W przy-
padku rozpatrywanym pochodnie mia∏y
byç wyjàtkowo silnie rozwini´te, otacza-
∏y plam´ centralnà i ciàgn´∏y si´ za nià
na przestrzeni przesz∏o 200 000 km.
Jak wielka jest zdolnoÊç cz∏owieka do pra-
cy. Dawniejsi badacze obliczali, ˝e w
przeciàgu 8-godzinnego dnia robocze-
go cz∏owiek mo˝e wykonaç od 200 000
do 300 000 mk. Ostatnio p. Blix zapo-
mocà dynamometru mierzy∏ sprawnoÊç
cz∏owieka i doszed∏ do wniosku, ˝e w ra-
zie wytwarzania pracy deptaniem noga-
mi wynosi ona oko∏o 0,8 konia. Czas do-
Êwiadczenia wynosi∏ 30 sekund. Wi´kszà
jeszcze sprawnoÊç mo˝na by∏o osiàgnàç
wchodzeniem na schody, wtedy wyno-
si∏a ona 1,2 do 1,35 konia.
BULETYN METEOROLOGICZNY
za tydzieƒ od d. 6 do d. 12 kwietnia 1904 r.
(Ze spostrze˝eƒ na stacyi meteorologicznej przy Muzeum Przemys∏u
i Rolnictwa w Warszawie)
B
AROMETR
K
IERUNEK WIATRU
D
ZIE¡
700 mm +
T
EMPERATURA W ST
.
C
SzybkoÊç
S
UMA
w metrach
OPADU
7 r.
1 p.
9 w.
7 r.
1 p.
9 w.
Najw.
Najn.
na sekund´
6 Ê.
48,7 47,3 42,4
3,4
7,4
7,8
9,5
2,0
81
sw
5
s
7
sw
12
3,4
7 c.
44,7 44,5 40,6
6,4 10,0
8,5 11,4
5,0
58
sw
3
sw
7
sw
7
3,6
8 p.
38,8 41,5 44,6
5,2
6,4
4,6
8,8
4,5
77
ws
7
w
3
sw
4
0,2
9 s.
48,6 49,3 47,3
4,4
9,4
7,5 10,9
1,4
69
sw
2
sw
7
sw
4
5,8
10 n.
43,8 43,5 46,1
7,4
7,4
4,6
8,8
4,6
84
sw
5
w
3
sw
6
3,4
11 p.
45,0 44,5 43,6
5,4
6,4
5,0
9,7
2,8
76
sw
5
sw
9
sw
9
2,6
12 w.
46,5 47,7 50,8
4,0
8,2
5,2
9,8
3,0
75
sw
7
sw
9
w
3
2,9
Ârednie
45,2
6,4
74
21,9
W
ilgotnoÊç
Êrednia
{
{