Jak zmniejszyć ryzyko nawrotu psychozy?
Ryzyko pojawienia się nawrotów w schizofrenii jest wysokie; statystyki podają, iż powtórne
objawy choroby w ciągu 12 miesięcy są udziałem 75% osób chorujących. Ryzyko nawrotu
maleje jeżeli leczenie farmakologiczne jest kontynuowane zgodnie z zaleceniami lekarza.
Zarówno osoby chore, jak i członkowie ich rodzin mogą przyczynić się do zmniejszenia ryzyka nawrotu choroby.
Przede wszystkim należy:
Zdobyć jak najwięcej informacji dotyczących przebiegu choroby
W tym celu warto zadawać pytania specjalistom – psychiatrom, psychologom, sięgać do literatury fachowej.
Wiedza dotycząca objawów oraz przebiegu choroby, jest niezwykle istotna, ponieważ umożliwia efektywne
radzenie sobie z trudnościami. Zapobiega „błądzeniu po omacku”.
W krytycznych momentach, to właśnie rodzina może ułatwić choremu dotarcie do specjalisty.
Poznać objawy zwiastujące nawrót choroby
Niebezpieczeństwo nawrotu maleje, o ile rodzina bądź sam chory nauczy się odpowiednio wcześnie
rozpoznawać objawy zwiastujące nadejście choroby. Objawy te są bardzo indywidualne i u każdego mogą
wyglądać inaczej. Da się jednak zauważyć pewne prawidłowości; do najczęściej obserwowanych objawów
zwiastunowych zaliczyć można:
–
narastający niepokój i uczucie napięcia,
–
uczucie smutku, depresji i braku radości,
–
bezsenność,
–
przeświadczenie, że jest się prześladowanym, podsłuchiwanym, wyśmiewanym,
14 czerwca 2007
–
rzadsze kontakty ze znajomymi,
–
trudności w koncentracji uwagi, zapamiętywaniu,
–
apatia i utrata zainteresowań lub nadmierne podniecenie i zaabsorbowanie tematami, które wcześniej
nie były dla chorego jakoś szczególnie interesujące (np. religia),
–
omamy wzrokowe i słuchowe i często związane z nimi dziwne zachowania,
–
utrata apetytu.
Odpowiednio wczesne zauważenie i zgłoszenie lekarzowi wymienionych objawów, jak również innych –
charakterystycznych dla każdej osoby, może zapobiec rozwojowi nawrotu choroby.
Czego nie wolno?
Ponadto chorzy powinni bezwzględnie unikać alkoholu i narkotyków. Nie wolno im także na własną rękę
przerywać leczenia.
Udzielanie wsparcia osobom chorującym
Członkowie rodzin, opiekunowie i znajomi osób chorujących na schizofrenię odgrywają znaczącą rolę w
zmniejszaniu ryzyka nawrotów. Rodzina może, nawet powinna zachęcać osobę chorującą do systematycznego
przyjmowania leków i kontaktu z lekarzem oraz psychologiem. W momencie pojawiających się trudności (na
przykład objawów nawrotu choroby) to właśnie członkowie rodziny są zazwyczaj osobami poszukującymi dla
chorego pomocy.
Warto uczestniczyć w grupach samopomocy dla chorych i ich rodzin. Członkowie rodzin osób ze schizofrenią
powinni także zdawać sobie sprawę, iż schizofrenia nie jest chorobą nieuleczalną, mimo iż nie należy oczekiwać
szybkiej poprawy.
14 czerwca 2007