Metody wytwarzania rur:

Przeróbka plastyczna na zimno i gorąco (bez szwu, ze szwem)

Wyciskanie, walcowanie, ciągnienie, odlewanie statyczne, gięcie zwijanie, spawanie

Próbka do badań

Długość próbki do badań 1,50 może być mniejsza ale po wysunięciu jej część cylindryczna wynosi co
najmniej 0,5. Oba końce próbki do badań powinny być prostopadłe do osi rury. Krawędzie można
zaokrąglić za pomocą pilnika

Wyciskanie:

Zalety- trójosiowy stan naprężenia, nie występują straty materiału w postaci wypływki naddatków na
obróbkę skrawaniem ( tylko odkuwka) dokładność wykrywania odkuwek, wydajność, łatwa
mechanizacja, automatyzacja procesu

Wady-duże naciski jednostkowe, większe zużycie energii, mała żywotność oprzyrządowania

Ciągnienie:

Zalety: Wysoka dokładność wymiarowa, wysoka gładkość powierzchni, niskie koszty

Próby: spłaszczania, wywijania kołnierza, roztłaczania, rozciągania pierścienia

Próba wywijania kołnierza- stosuje się do rur metalowych, o przekroju okrągłym o średnicy
zewnętrznej nie większej niż 150mm i grubości nie większej niż 10mm. Próba polega na wywijaniu na
kształt kołnierza końca próbki do badań odciętej rury prostopadłej do osi wzdłużnej tak aby
zewnętrzna średnica kołnierza osiągnęła wartość określoną w odpowiedniej normie do badań.