ZESPÓŁ CIEŚNI NADGARSTKA

1. R. Mazur i wsp. „Podstawy

kliniczne neurologii“

EPIDEMIOLOGIA:

•

jest to najczęściej występujący zespół tunelowy i

najczęstsza przyczyna uszkodzenia
n. posrodkowego

•

cześciej u kobiet

•

zwykle po 40 rż.

ETIOLOGIA:

•

samoistny

•

objawowy :

-

cukrzyca

-

niedoczynność tarczycy

-

akromegalia

-

ciąża

PATOGENEZA:

•

anatomia :

-

kanał nadgarstka zamknięty jest od
przodu przez troczek zginaczy, rozpięty
miedzy kośćmi czworoboczną i
łódeczkowatą z jednej, a grochowatą i
haczykowatą z drugiej strony

-

w kanale leżą :

→

nerw pośrodkowy

→

mm. flexores digitorum

→

m. flexor pollicis longus

•

patofizjologia :

- dochodzi do ucisku przez przerosły

troczek zginaczy

OBRAZ KLINICZNY:

•

zaburzenia czuciowe :

-

nocne parestezje i bóle kciuka, oraz
palców wskazującego i środkowego

-

w miarę postępu choroby pojawiają się
ubytki czucia

•

zaniki mięśni kłębu :

- w późniejszym okresie

ROZPOZNANIE:

•

RÓŻNICOWANIE:

•

uszkodzenie nerwu pośrodkowego na

przedramieniu (

...

)

•

radikulopatia szyjna (w przebiegu dyskopatii) (

...

)

•

poliradikulopatia (

...

)

LECZENIE:

•

leczenie choroby podstawowej :

-

w przypadkach objawowych

•

leczenie operacyjne :

-

w przypadkach samoistnych oraz
objawowych gdy dolegliwości nie
ustępują

-

polega na przecięciu troczka zginaczy w
znieczuleniu miejscowym

POWIKŁANIA:

•

ROKOWANIE:

•

w przypadkach niepowikłanych sukces leczenia

wynosi niemal 100%

•

w przypadkach zaniedbanych ok. 50%

PROFILAKTYKA:

•

1

2