Dziwna kłótnia

Dobro do zła:

„- Ty jesteś okrutne…

I bez litości!

Nie znosisz szczęścia,

Ani miłości,

A gdy, ktoś się śmieje,

I tańczy z radości,

Ty pękasz w szwach cała…

Po prostu ze złości,

I ty malujesz,

- Wszystkim – wszystko na czarno,

Bo to twój kolor,

- Kolor – za darmo…”

Zło do dobra:

„- A ty smarujesz,

- Wszystkim – wszystko miodem…

A co masz za to?

Stół gościnny?

Czy… brudna miskę,

- Jak pies -

Za progiem…?

A ja przynajmniej,

Mam chociaż jedno…

Że jak przywalę,,

To długo, a nieraz,

Na zawsze – mnie – pamiętają,,

I tak jest ze mną,

- W każdej dziejów dobie –

Czego nie można powiedzieć o tobie,

Bo choć podtykasz – wszystkim,

Swe serce na dłoni,

To – za to – ci nawet - nikt -

Swej głowy nie skłoni…

I chociaż wieki, z wichrem przemijają,

A jak pamiętam – o tobie - od zawsze,

- Jak jeden – wszyscy…

Zapominają!... … …”

Od autorki:

I tak już z pewnością pozostanie,

(Chociaż wolałabym – tu – zmienić zdanie)

Aż cały Wszechświat się nie rozsypie…

A jego serce – jak nam – nie stanie… … …

I. Iwańska

Warszawa 2015-10-28