1
Unia monetarna w Europie
Jan J. Michałek
Historia Unii Monetarnej (1)
Wczesne inicjatywy integracji monetarnej
Raport (Plan) Wernera (1969)
•
Przedstawiono projekt stopniowej realizacji Unii Ekonomicznej i
Monetarnej w 3 etapach:
– Wyeliminowanie wahań kursowych wewnątrz UE
– Centralizacja polityki pieniężnej
– Eliminacja pozostałych barier handlowych
– (określono kilku-etapowy kalendarz tworzenia unii do 1980 roku)
– Ale 1971: zawieszenie wymienialności dolara;
– Marzec 1972: utworzenie „węża” w tunelu (wobec dolara) z walut
krajów członkowskich;
– W czasie kryzysu energetycznego większość krajów EWG opuściła
węża: Pozostała tylko strefa DM (Benelux i Dania)
JJ Michalek
• Europejski System Walutowy
(European Monetary System: EMS), 1979-1998
– Niemcy Holandia, Belgia, Luxemburg, Francja, Włochy, i
W. Brytania uczestniczyły nieformalnym wspólnym
floatingu wobec dolara (tzw. wąż)
• Kursy mogły się wahać o 2.25% w stosunku do ustalonej wartości.
• Wąż stanowił zalążek European Monetary System (EMS).
– Te same osiem krajów utworzyło EMS, który zaczął
formalnie funkcjonować w marcu 1979;
– Utworzono jednostkę rozliczeniową (ECU), z wagami
walut proporcjonalnymi do ich znaczenia (dopuszczalne
wahania 2,25% wobec ECU)
Historia Unii Monetarnej (2)
JJ Michalek
2
– Do połowy lat 80. kontrola przepływu kapitałów i
częste korekty kursowe
• W drugiej połowie lat 80. kontrola przepływu kapitałów
została zniesiona jak element programu tworzenia
jednolitego rynki “Europe 1992”.
– Wrzesień 1992: kryzys systemu: w wyniku czego
W. Brytania i Włochy przeszły na floating swych
walut
– Sierpień 1993 rozszerzenie dopuszczalnych wahań
kursów walutowych członków EMS do ± 15% by
zapobiec atakom spekulacyjnym.
Historia Unii Monetarnej (3)
JJ Michalek
• Dominacja Niemiec w EMS: teoria kupowania
wiarygodności Bundesbanku przez słabsze waluty
• Niemcy miały niską inflację i niezależny BC
• Mieli też reputację prowadzenia prawdziwej polityki
anty-inflacyjnej
• Teoria wiarygodności EMS
• Ustalając kursy wobec marki, inni członkowie EMS importowali
wiarygodność Bundesbanku w zwalczaniu inflacji (credibility as
an inflation fighter).
• Stopy inflacji członków EMS zaczęły się obniżać (zbliżać) do
niskiej inflacji niemieckiej .
Historia Unii Monetarnej (4)
JJ Michalek
• Single European Act of 1986
• Program tworzenia jednolitego rynku „Europe
1992”
• Kraje UE pragnęły osiągnąć wyższą spójność i
integrację m.in.. przez:
• Stabilizację wzajemnych kursów walutowych
• Ułatwienia w przepływie towarów, czynnik produkcji i
usług
Historia Unii Monetarnej (5)
JJ Michalek
3
• Unia monetarna
• Raport J. Delorsa z 1989: koncepcja
utworzenia unii monetarnej i jednolitej waluty
(euro).
– Economic and monetary union (EMU)
• Waluty narodowe zostaną zastąpione przez wspólną;
• Powstanie jeden wspólny bank centralny.
Historia Unii Monetarnej (6)
JJ Michalek
P. Krugman (1991): Target zones
and exchange rate dynamics
•
przyjmowany jako wyjściowy standardowy model: potem liczne rozwinięcia.
•
-
Założenie: kurs walutowy zależy (jako rodzaj aktywów) od: realnych
wielkości ekonomicznych (fundamentals) i oczekiwań dotyczących poziomu E
(wersja PPP i ilościowej teorii pieniądza)
•
fundamentals to: krajowa produkcja, podaż pieniądza, zagraniczne stopy
procentowe, podaż pieniądza, ceny)
•
-
Stały kurs walutowy: def.: stały kurs z dyskrecjonalnymi korektami jego
poziomu
•
-
W rzeczywistości; zazwyczaj istnieje dopuszczalny margines wahań (w
Bretton Woods: 1%, w ERM: +-2,25 a dla innych +-6,0%):
•
Æ DM/FF w latach 79-93 (stopniowe dewaluacje franka): korekty kursowe
we:
•
IX 1979, X.1981, VI.1982, IV.1986, I.1987 (potem liberalizacja przepływów
kapitałowych i niewielkie różnice stóp %)
JJ Michalek
Założenia: Target zones
• AA: prosta opisująca równowagę między rynkiem
pieniężnym i walutowym
• Działa (jak poprzednio u Krugmana) PPP oraz ilościowa
teoria pieniądza
• E
z
: oficjalny (parytetowy) poziom kursu;
• E
L
: dolna dopuszczalna granica kursu;
• E
U
: górna dopuszczalna granica kursu;
• Î kurs rynkowy musi się zawierać w <E
U
,E
L
>
• Î konieczne odpowiednie działania BC
JJ Michalek
4
Zapisane standardowe założenia
Założenia dodatkowe:
1. Cena dobra ustalana na rynku światowym i PPP działa:
*
/ P
kP
E
=
(1)
P: cena krajowa, P
*
: cena zagraniczna stała; E: kurs; a
k jest stała miarą proporcji między cenami krajowymi i zagranicznymi.
2. Działa ilościowa teoria pieniądza (ceny zależne od zasobów pieniężnych): tzn. w
uproszczeniu:
s
M
m
P
⋅
=
(2)
gdzie:
m: mnożnik (przyjęty jako stały) zależny od wielkości dochodu i szybkości obiegu
pieniądza.
Przyjmujemy również, że teoria ilościowa działa za granicą czyli:
*
*
*
s
M
m
P
⋅
=
(3)
A zatem poziom kursu walutowego jest równy:
⋅
=
*
*
s
s
M
M
m
m
k
E
Î zmiany poziomu kursu są proporcjonalne do zmian podaży pieniądza krajowego i
odwrotnie proporcjonalne do zagranicznego jeżeli współczynniki są stałe (już było
omawiane)
JJ Michalek
Rysunek: Target zones
M
z
E
z
M
E
U
E
1
AA
E
L
M
1
M
2
JJ Michalek
BC ma dużą wiarygodność
• Wyjściowo zakładamy: władze (BC) zobowiązują
się jednoznacznie do utrzymywania kursu w
strefie (i stabilizacji podaży pieniądz w M
Z
)
• i władze BC mają bardzo wysoką wiarygodność
• Ale: występują losowe zakłócenia, powodujące, że
podaż pieniądza oscyluje wokół M
Z
Æ jakie
będzie zachowanie kursu walutowego.
• Î funkcja kursu walutowego winna mieć kształt
krzywej S (jak na rysunku) ponieważ:
JJ Michalek
5
Przyczyny (S) kształtu funkcji kursu
walutowego
•
Wyjściowo równowaga: w punkcie M
Z
poziom kursu jest równy E
Z
.
•
Jeżeli losowe zakłócenie zwiększy podaż do M
1
Î kurs przy floatingu
byłby równy E
1
.
•
Ale agenci/spekulanci wierzą władzom BC, że starają się utrzymać podaż
pieniądza na poziomie M
Z
Æ wierzą, że władze BC będą obniżały podaż
pieniądza do M
Z
Î
•
Podaż pieniądza prawdopodobnie spadnie Æ kurs E
1
też się obniży
•
Æ E
E
jest niższy Æ spekulanci już dziś sprzedają dewizy (oczekując
aprecjacji) i kupują pieniądz krajowy Æ następuje aprecjacja (a Ms spada)
Æ kurs rynkowy jest poniżej prostej AA.
•
Nawet jeżeli podaż pieniądza jest równa M
2
Æ przy floatingu kurs
powinien być powyżej EU Æ ale spekulanci wierzą we władze BC Æ są
pewni, że kurs się obniży i podaż pieniądza spadnie Æ kurs jest poniżej
AA i poniżej E
U
.
•
Î funkcja kursu będzie miała kształt krzywej S Æ
•
działania agentów będą miały charakter stabilizacyjny Î
•
władze monetarne nie muszą interweniować na rysunku dewizowym.
•
Î taki wynik możliwy dzięki temu, że agenci mają całkowite zaufanie do
BC
JJ Michalek
Badania empiryczne: nie potwierdzają
jednak modelu Krugmana
•
Badania empiryczne: nie wykryto zależności kursowej (krzywej S)
opisywanej przez model Î odrzucenie modelu Krugmana.
•
•
Problem modelu: poziom R i kursu (E) winny być odwrotnie
proporcjonalne:
•
To wynika z parytetu stop procentowych:
•
Î W modelu Krugmana jeżeli wzrost R Æ E
E
powinien się obniżyć
Î
•
tzn. oczekiwana zmiana jest negatywna (czyli aprecjacja) Î
•
R musi się obniżyć Î a więc odwrotna proporcjonalność E oraz R.
•
a w badaniach empirycznych odwrotnie Î wzrostowi E towarzyszy
wzrost R (bo zapobieganie odpływowi pieniądza Æ
•
niepełna wiarygodność władz BC).
E
E
E
R
R
e
−
+
=
*
0
<
−
E
E
E
e
JJ Michalek
Analiza zmian kursowych przy BC o
niepełnej wiarygodności
•
Jeżeli M
S
jest powyżej M
Z
Æ spekulanci nie
wiedzą jak to interpretować:
a. czy to przypadkowy szok podażowy
b. czy świadoma polityka zwiększania podaży pieniądza
(np. dla finansowania deficytu budżetowego)
•
Jeżeli b: to sygnał przyszłych zakłóceń i małej
wiarygodności BC
•
Æ spekulanci oczekują deprecjacji
•
Æ spekulanci kupują dewizy i sprzedają własne
pieniądze (destabilizacja rynku)
•
Î funkcja kursu jest odwróconą krzywą S.
JJ Michalek
6
Destabilizacja kursowa w systemie
strefy walutowej
M
z
E
z
M
E
1
E
U
AA
E
L
M
1
JJ Michalek
Badania empiryczne zdają się
potwierdzać kształt krzywej jako
odwróconej S
• Wzrost kursu wewnątrz strefy Æ oczekiwanie
spekulantów dalszego wzrostu Æ wzrost stopy
procentowej (by zapobiec odpływowi kapitału) Æ
inaczej niż w modelu Krugmana.
• Przy destabilizacji funkcji kursu: stosowane
praktyki:
– kraje rozpoczynają interwencję dewizową zanim kurs
osiągnie granicę strefy
– niektóre kraje świadomie zawężają margines
dopuszczalnych wahań: ale wtedy znika zaleta
szerszego marginesu wahań a waluta może się stać
bardziej podatna na ataki spekulacyjne.
JJ Michalek
Optymalna strefa walutowa
• R.A. Mundell: A Theory of Optimum Currency Areas
(1961), AER, 1961, potem McKinnon (1963) i Kennen (1969)
• Analiza jakie są cechy optymalnego obszaru walutowego:
• Czynniki wywołujące koszty tworzenia unii monetarnej:
- Odmienne szoki popytowe: kurs może to skorygować
- Odmienne preferencje społeczne dotyczące zależności między stopą
inflacji i bezrobocia;
- Zbyt mały poziom integracji krajów
- Niedostateczna mobilności siły roboczej;
Ważne jest porównanie kosztów i korzyści
JJ Michalek
7
Koszty tworzenia - opis
U
H
i U
P
: krzywa Philipsa (poziom bezrobocia i wzrostu płac) w kraju (H) i zagranicą (P)
•
P
H
i P
P
: stopa inflacji (odpowiednio)
•
W
H
i W
P
: stopa wzrostu płac (odpowiednio)
•
W/
H
i W/
P
: relacja (zależność) pomiędzy wzrostem płac a poziomem inflacji (odpowiednio);
•
Sytuacja wyjściowa bez integracji:
•
Równowaga dla dwóch krajów zaznaczona linią przerywaną:
•
-
w kraju partnerskim (P) wysokie bezrobocie i niska inflacja (P
HO
);
•
-
w kraju (H)niższe bezrobocie i wysoka inflacja (P
PO
);
•
Utworzenie unii monetarnej:
•
Dla trwałości (stabilności) kursów walutowych konieczne jest wyrównanie stóp inflacji między
krajami tworzącymi unię (P
EMU
)
•
Nowe wielkości równowagi są zaznaczone linią ciągłą ==>
•
==> wspólna stopa inflacji oznacza, że
•
-
W kraju partnerskim: bezrobocie zmniejszy się a stopa inflacji wzrośnie
•
-
W kraju (naszym) bezrobocie wzrośnie a inflacja zmniejszy się
•
-
==> zanika możliwość wyboru (trade off) pomiędzy inflacją a bezrobociem
JJ Michalek
Koszty tworzenia unii -keyensisci
P
EMU
P
H0
P
P0
P
H
P
P
W/
H
W/
P
W
P
W
H
U
P
U
H
JJ Michalek
Koszty –a skala otwarcie gospodarki
Załóżmy, że mamy 2 gospodarki krajową (względnie otwartą)i zagraniczną* (zamkniętą):
Mnożnik wydatków budżetowych w obu gospodarkach jest następujący:
gdzie:
-
G: wydatki budżetowe,
- s:
krańcowa skłonność do oszczędzania;
- m:
krańcowa skłonność do importu (i z gwiazdką za granicą);
Jeżeli rządy używają polityki fiskalnej dla zredukowania deficytu bilansu obrotów bieżących to
wówczas mnożniki wpływu wydatków rządowych na bilans płatniczy można określić jako:
Dla gospodarki stosunkowo otwartej :
dla gospodarki stosunkowo zamkniętej:
G
m
s
Y
⋅
+
=
1
*
*
*
1
*
G
m
s
Y
⋅
+
=
G
m
s
m
B
⋅
+
=
*
*
*
*
*
G
m
s
m
B
⋅
+
=
JJ Michalek
8
Koszty – otwarcia - przykład
Jeżeli na przykład jeżeli przyjmiemy, że:
s=s*= 0.2
oraz
m= 0.5 i m*=0.1 (dla gospodarki względnie zamkniętej) to:
mnożniki wydatków rządowych na CA wynoszą:
w kraju: 0.5/(0.5+0.2)= 0.71 a zagranicą: 0.1/(0.1+0.2)=1/3= 0.33
tzn., że redukcja deficytu CA o 100 wymaga redukcji wydatków budżetowych:
-
o 142 w gospodarce względnie otwartej i
-
o 300 w gospodarce (zagranicznej) względnie zamkniętej
==> redukcja CA jest mniej kosztowna dla kraju bardziej otwartego:
JJ Michalek
Potencjalne korzyści z utworzenia
unii monetarnej w Europie
•
1. Szansa na obniżenie inflacji:
•
2.
Możliwość obniżenia kosztów transakcyjnych
•
3.
Oszczędności w kosztach druku i dystrybucji pieniądza narodowego
•
4.
Dostęp do obszaru o jednolitej sile pieniądza
•
5.
Tworzy kotwicę dla polityki pieniężnej
•
6.
Pozbawia politykę fiskalną i pieniężną elementu uznaniowości i dyscyplinuje
jej twórców
•
7.
Odgradza politykę kursową od politycznego nacisku na dewaluację,
•
8.
Ułatwia przezwyciężenie symetrycznych szoków gospodarczych z innymi
krajami unii
•
9.
Zapewnia bardziej równoprawny udział w jednolitym rynku kapitałowymi
lepszy dostęp do europejskich centów finansowych
•
10. Możliwość pojęcia decyzji dotyczących optymalnego poziomu inflacji
•
11. Daje korzyści z przywileju bicia pieniądza międzynarodowego: konkurenta dla
dolara i jena;
JJ Michalek
Koszty w zależności od skali otwarcia
Koszt (jako %
PKB)
Handel (jako procent PKB)
JJ Michalek
9
Teoria optymalnej strefy
walutowej
Rysunek 20-5: Krzywa LL
Stopie
ń integracji ekonomicznej między krajami
tworz
ącymi unię monetarną
Strata z utraty samodzielno
ści makroekonomicznej
dla krajów przyst
ępujących do unii monetarnej
LL
JJ Michalek
Teoria optymalnej strefy walutowej
Wykres 20-4: Krzywa GG
Stopie
ń integracji ekonomicznej między krajami
tworz
ącymi unię monetarną
Korzy
ści monetarne (stabilizacja)
z do
łączenia do unii monetarnej
GG
JJ Michalek
Teoria optymalnej strefy
walutowej
Rysunek 20-6: Podjęcie decyzji o stabilizacji kursowej
Skala integracji mi
ędzy krajami
tworz
ącymi unie monetarną
Korzy
ści i straty z
przyst
ąpienia do unii
LL
GG
Korzy
ści większe
ni
ż straty
Koszty wy
ższe
ni
ż korzyści
θ
1
1
JJ Michalek
10
Teoria optymalnej strefy
walutowej
Rysunek 20-7: Wzrost szoków podażowych
LL
1
GG
LL
2
2
θ
2
Stopie
ń integracji między
krajami tworz
ącymi unię
Korzy
ści i koszty z
przyst
ąpienia do unii
θ
1
1
JJ Michalek
Teoria optymalnego obszaru
walutowego
Tablica 20-2: Ludność zmieniająca miejsce zamieszkania w 1986 roku
(Procent całej populacji)
Britain
France
Germany
Italy
Japan
United States
1.1
1.3
1.1
0.6
2.6
3.0
Source: Organization for Economic Cooperation and Development. OECD Employment Outlook . Paris: OECD,
July 1990, Table 3.3.
JJ Michalek
Warunki z OCA: handel wzajemny
krajów unii
Tabela 20-8: Handel wewnątrz Unii jako % PKB krajów UE
JJ Michalek
11
Porównanie kosztów i korzyści
Koszty
Korzyści
T*
Korzyści i
koszty
Handel (% PKB)
Koszty
Korzyści
T*
Korzyści i
koszty
Handel (% PKB)
Ujęcie monetarystyczne
Ujęcie keynesowskie
JJ Michalek
– Faza 1: Planu Delorsa :
• Wprowadzenie pełnej swobody przepływu kapitału;
• Tworzenie wspólnego obszaru finansowego:
instytucje finansowe mają swobodę działania;
• Wzmocnienie współpracy banków centralnych;
• Podpisanie traktatu o Unii Europejskiej
(1.1191993): podstawy prawne Unii i kryteria
konwergencji makroekonomicznej
• Obowiązek dołączenia do exchange rate mechanism
(ERM)
Faza I Planu Delors’a
(1990-93)
JJ Michalek
– Faza 2: Planu Delorsa :
• Wprowadzenie pełnej swobody przepływu kapitału;
• Tworzenie ram instytucjonalnych unii: powstanie
Europejskiego Instytutu Walutowego (siedziba:
Frankfurt n. Menem)
• Przyjęcie Paktu Stabilności i Wzrostu (Amsterdam:
17.06.1997)
• Nominacja Prezesa, Wiceprezesa oraz członków
EBC (1998);
• Całkowita swoboda wymienialności walut;
• Zakwalifikowanie krajów do strefy Euro (2.05.1998)
i ogłoszenie bilateralnych sztywnych kursów walut
krajów członkowskich
Faza II Planu Delors’a
(1994-98)
JJ Michalek
12
– Faza 3: Planu Delorsa :
• Rozpoczęcie funkcjonowania EBC i ESBC
(1.01.1999);
• Wprowadzanie wspólnej waluty: między 1.01.2002 a
10.7.2002;
• Ujednolicenie polityki monetarnej
• Wprowadzenie zasad Paktu Stabilności i Wzrostu
• Wprowadzenie nowych zasad ERM2 dla krajów,
które mają potem przystąpić do EMU.
• 2.01.2001: włącznie Grecji do EMU
Faza III Planu Delors’a
(1999-2001)
JJ Michalek
Kryteria konwergencji
•
1.
Inflacja: nie mogła przekraczać 1.5 punktu procentowego średniej stopy w trzech
krajach o najniższej stopie UE
•
-
Najniższe stopy miała: Austria 1.1%, Francja: 1.2%, Irlandia: 1.2% Æ wartość
referencyjna 2.6% ==> kryterium spełniło 14 krajów UE (z wyj. Grecji).
•
2.
deficyt budżetowy (nie więcej niż 3% PKB: spełniły wszystkie kraje z wyjątkiem
Grecji (4%);
•
3.
dług publiczny: nie wyższy niż 60% PKB: ale w trzech krajach był wyższy niż
100%: Belgia (122), Włochy (121), Grecja (108) a 7 krach w granicach 60-80%.
Jedynie 4 kraje miały dług poniżej 60%: (Francja, W. Brytania, Luksemburg,
Finlandia).
•
4.
Udział w ESW: utrzymanie waluty w mechanizmie stabilizacyjnym co najmniej
przez 2 lata (marzec 86-marzec 88): spełniło 12 krajów
•
-
nie uczestniczył: funt brytyjski, korona szwedzka i drachma
•
5.
długoterminowa stopa procentowa (na bazie 10-letnich obligacji skarbowych): nie
wyższa niż 2 punkty procentowe od średniej stóp procentowych o najniższej inflacji:
•
-
stopa wynosiła: Austria (5.6%), Francja (5.5%), Irlandia (6.2%) ==> wartość
referencyjna 7.8%
•
-
14 krajów (z wyjątkiem Grecji) miało niższą stopę procentową.
JJ Michalek
Which Member States fulfiled the convergence criteria in 1997
1997
Rate of
inflation
Government
budgetary
position
Exchange rate
Interest rates
Belgium Yes
yes1
yes
yes
Denmark Yes
yes
yes
yes
Germany Yes
yes1
yes
yes
Greece No
no
no2
no
Spain Yes yes1 yes
yes
France Yes
yes1
yes
yes
Ireland Yes
yes
yes
yes
Italy Yes yes1 yes3 yes
Luxembourg Yes
yes
yes
yes
Netherlands Yes
yes
yes
yes
Austria Yes
yes1
yes
yes
Portugal Yes
yes1
yes
yes
Finland Yes
yes
yes4
yes
Sweden Yes
yes1
no
yes
United Kingdom
Yes
yes1
no
yes
1 Abrogation of the Council Decision on the existence of an excessive deficit is recommended by
the Commission.
JJ Michalek
13
Zmiany stóp inflacji krajów
Eurolandu
Figure 20-2: Inflation Convergence Within Six Original EMS Members,
1978-2000
Koszty dla banków
•
1.
Obniżka kosztów wymiany walut Eurolandu
•
-
przewidywania na 1995 rok: suma 60 mld ECU (0.95 PKB)
•
-
12.5: redukcja kosztów samych banków (zmniejszenie personelu..)
•
-
duże znaczenie dla transakcji na rachunku bieżącym (eksport, import)
•
-
spore znacznie dla przedsiębiorstw
•
•
2. W tym: obniżka kosztów transakcyjnych dla banków
•
-
maksymalne korzyści rzędu: 18 mld. ECU . rocznie
•
•
3. Straty dla banków z tytułu przewalutowań:
•
-
dochody banków z tytułu przewalutowań wynosiły 5 mld. USD rocznie (mogą
utracić 80 % tej sumy);
•
-
sytuacja zróżnicowana w różnych krajach: potencjalnie największe starty może
odnieść W. Brytania (stąd wstrzemięźliwość).
JJ Michalek
Potencjalne korzyści z
wprowadzenia EURO
•
Krótkoterminowe:
•
1.
Ograniczenie ryzyka kursowego;
•
2.
Zmniejszenie kosztów transakcyjnych
•
3.
(koszty transakcyjne w Europie: 12,8 mld dol.)
•
4.
Przejrzystość cen: teoria jednej ceny
•
5.
Wzmocnienie rynków finansowych: jednolite reguły działania
•
Długoterminowe:
•
-
Zwiększenie stabilności makroekonomicznej
•
-
Obniżenie stóp procentowych
•
-
Reforma strukturalna (wewnątrz krajów unii)
•
-
Status waluty rezerwowej: seniorage i stabilność cen
•
-
Wyższe tempo wzrostu gospodarczego ?
JJ Michalek
14
Europejski Bank Centralny
•
1. Struktura organizacyjna EBC (Europejskiego Banku Centralnego):
•
-
wzorowana na strukturze Bundesbanku (mającego b. dobrą reputację i funkcjonującego w
państwie federalnym);
•
-
struktura dwupoziomowa:
•
a.
jednostka centralna (EBC)
•
b.
narodowe banki centralne (jako część struktury)
•
-
Organa zarządzające: Rada Zarządzająca i Zarząd
•
-
Pierwszy Przewodniczący EBC: Wim Duisenberg (Bank Holandii: pod wpływem prsji
Niemiec). Po 4 latach ma dobrowolnie zrezygnować na rzecz Jean-Claude Trichet’a (gubernator
Banku Francji): miał być powołany na 8 lat.
•
•
2. Zabezpieczenia instytucjonalne mające zapewnić niezależność EBC:
•
-
statut EBC (jako część Traktatu z Maastricht) może być zmieniony tylko na bazie traktatowej:
b. skomplikowana procedura;
•
-
organy zarządzające EBC oraz narodowych banków nie mogą przyjmować instrukcji od władz
krajów członkowskich ani jakichkolwiek ciał;
•
-
zakwalifikowanie kraju do Eurolandu: pośrednia weryfikacja narodowego B.C (niska inflacja);
•
-
długa kadencja (oraz praktyczna nieodwołalność) osób ścisłego kierownictwa EBC
JJ Michalek
Ograniczenia dot. polityki budżetowej
•
-
nie została scentralizowana w Unii;
•
1.
kraje mają swobodę określania wydatków i dochodów: ale nie można przekraczać
deficytu 3% PKB (i 60% długu publicznego: ale wielkości zamieszczone w aneksie).
•
2.
W przypadku występowania większego deficytu: (excessive deficit procedure):
mechanizmy oddziaływania na jego stabilizację.
•
3.
Pakt na Rzecz Stabilizacji i Wzrostu (Stability and Growth Pact) zatwierdzony na
szczycie amsterdamskim (czerwiec 1998)
•
-
przekroczenie 3% deficytu: potrzebny raport uzasadniający dlaczego tak się stało
•
-
gdy spadek PKB wynosi poniżej 2%: okoliczność łagodząca;
•
-
gdy spadek 2-0.75% można odwoływać się do wystąpienia okoliczności
nadzwyczajnych;
•
-
gdy spadek nie większy niż 0.75%: niemal automatyczne nałożenie sankcji (ale decyzja
polityczna Rady);
•
-
konieczność złożenia nie oprocentowanego depozytu: który może być przekształcony na
grzywnę dla danego kraju
•
-
wysokość grzywny: 0.2% PKB danego kraju + 0.1% za każdy punkt procentowy
deficytu przekraczającego 3% PKB: maksymalnie do 0.5% PKB.
JJ Michalek
The Euro and Economic
Policy in the Euro Zone
Figure 20-3: Behavior of the Euro’s Exchange Rates
Against Major Currencies
15
Różnice w stopach inflacji po
utworzeniu Eurolandu
Figure 20-9: Różnice w stopie inflacji w krajach Eurolandu
Zbieżność długookresowych stóp
procentowych
JJ Michalek
Długookresowe stopy procentowe w UE
JJ Michalek
16
Porównanie krótkookresowych stóp
procentowych
JJ Michalek
Konwergencja cen w krajach UE
JJ Michalek
Konwergencja cen krajów członkowskich
JJ Michalek
17
Deficyt budżetowy krajów
członkowskich UE (% PKB)
JJ Michalek
Zadłużenie publiczne krajów członkowskich
JJ Michalek
Stopa inflacji w krajach EŚW
JJ Michalek