AMATORSKI KOLEKTOR SŁONECZNY Z LUSTRAMI
PARABOLICZNYMI
Opis, zdjęcia na podstawie przysłanych materiałów zamieszczonych tu za zgodą
wykonawcy kolektora - Stanisława Fronczyka.
Autor - Stanisław Fronczyk (po prawej bez wąsów) wraz z wykonanym kolektorem
(jeszcze bez rurek, z samymi lustrami).
Lustra są wykonane na styropianie, w którym wybrano kształt luster za pomocą lutownicy
transformatorowej z grotem z drutu miedzianego o średnicy 3 mm odpowiednio
ukształtowanego. Po tym styropian pokrywany był klejem do ociepleń (tym do siatki) i
szlifowany za pomocą szablonu z drewna wyklejonego papierem ściernym 80, który
poruszał się po prowadnicach z listewek drewnianych. Dziennie udawało się zrobić tylko
1 warstwę, musiało to związać. Klej nanoszony był pędzlem (rozrobiony do takiej
gęstości, jak gęsta zupa grochowa).
1
Lustra kolektora w zbliżeniu.
2
Sam kolektor bez rurek na ciecz ogrzewaną.
3
Kolektor z rurkami na ciecz ogrzewaną.
4
Widok w przekroju (górny rys. w poprzek wygięć luster i rur,
dolny rys. – widok wyprowadzenia)
Obraz jak powstała krzywizna pojedynczego lustra i ognisko
5
Wygląd ułożenia rur odbierających ciepło i obraz skupiania promieni słonecznych.
Obraz linii odbicia promieni i skupienia ich na rurze odbierającej
Program DOS'owy ukazujący odbicie promieni słonecznych
od lustra parabolicznego (37.2 KB).
Wykonawca kolektora proponuje (w przedstawionym kolektorze tak najprawdopodobniej
nie jest), by lustra paraboliczne były z blachy aluminiowej głęboko anodowanej. Blacha
taka produkowana jest w firmie
w Niemczech. W sprzedawanych w
Polsce kolektorach z lustrami parabolicznymi jest stosowana specjalna blacha
nierdzewna.
Próba kolektora już się odbyła i wszystko wypadło bardzo pomyślnie.
6