background image

Ćwiczenie 7  

(MOiŚ) 

 

T: Identyfikacja bakterii do gatunku na podstawie ich właściwości fizjologicznych i biologicznych. 
 

1)  Szeregi biochemiczne – metoda klasyczna 
2)  Testy API 

 
CIT (citrate), VP (acetoine), GEL (gelatine), ADH (arginine dehydrolase), LDC (lysine decarboxylase), ODC (ornitine 
dekarboxylase), URE (urease), H2S 
 
Do identyfikacji izolatu bakteryjnego do gatunku należy wykonad conajmniej 20 testów identyfikacyjnych. Czasami 
wykonuje się nawet 50 ponieważ zaledwie 90% szczepów wykazuje wszystkie typowe cechy gatunku. Przygotowanie tak 
dużej ilości podłoży i sam proces identyfikacji (w metodzie klasycznej) jest bardzo czasochłonny. Dlatego pojawiły się 
szybkie testy identyfikacyjne, zajmujące bardzo małą powierzchnię i łatwe w wykonaniu. Jedną z największych firm 
produkujących takie testy jest API. 

1)  Testy API 

Oparte na identycznych podłożach i odczynnikach  co tradycyjne testy ale wszystkie składniki podłoża są w 
formie zliofilizowanej i umieszczone są w niewielkich mini kuwetach. Kuwety te ukształtowane są w 
plastikowej kasetce. Całośd umieszczona jest w specjalnej rynnie. 
Wyróżniamy rozmaite testy API np.: 
API 20 E - I

DENTYFIKACJA BAKTERII Z RODZINY 

E

NTEROBACTERIACEAE W OPARCIU O 

20

 CECH 

BIOCHEMICZNYCH

 

API 20 NE 

–  -//- non Enterobacteriaceae 

API 50 CHB 

– 

I

DENTYFIKACJA BAKTERII Z 

RODZAJU

 

BACILLUS

 W OPARCIU O 

50

 CECH BIOCHEMICZNYCH

 

API RAPID 

– odczyt wyniku następuje już po 4 godzinach  

API 20 STREP - -//- Streptococcus 
API 20 STAPH - -//- Staphylococcus 
 
 
Procedura identyfikacji za pomocą testów API: 
a)  otrzymujemy 24 godzinną hodowlę na podłożu stałym !!! 
b)  1 kolonię (monokultura) zawieszamy w 5 ml 0,85% NaCl 
c)  umieszczamy zawiesinę w dołkach wg instrukcji producenta (bez pęcherzyków powietrza, niekiedy 

nawarstwiamy parafinę) 

d)  Do rynienki wlewamy wodę, a następnie umieszczamy tam kasetkę z próbkami 
e)  inkubujemy 24-48 h w optymalnej dla danego organizmu temperaturze 
f)  po inkubacji dodajemy odczynniki (wg instrukcji) i inkubujemy (opcjonalnie) 
g)  odczytujemy wynik korzystając z instrukcji i wprowadzamy do programu komputerowego