background image

Powikłania po przewlekłym ogólnym leczeniu preparatami sterydowymi 
 
Przewlekłe stosowanie preparatów sterydowych w leczeniu ogólnym jest o wiele bardziej niebezpieczne od 
miejscowej aplikacji. Związki sterydowe przewlekle dostające się do krąŜenia ogólnego wywołują z czasem 
szereg niepoŜądanych reakcji, m. in.: 

 

wpływ na metabolizm 
Sterydy wpływają silnie na gospodarkę węglowodanową, lipidową i białkową. Przez podnoszenie 
glikemii powodują hiperinsulinemię i insulinooporność, co moŜe prowadzić do cukrzycy. 
Hiperinsulinemia, jak równieŜ wzmoŜone łaknienie, powodują nadwagę i otyłość. Sterydy zmieniają 
ponadto rozmieszczenie tkanki tłuszczowej w kierunku centralnym (księŜycowata twarz „jak księŜyc w 
pełni”, bawoli kark). 

 

wpływ na skórę 
Sterydy hamują funkcje fibroblastów, co prowadzi do ścieńczenia skóry i tkanki podskórnej, moŜe 
sprzyjać pęknięciom i wynaczynieniom w ich obrębie (charakterystyczne czerwone rozstępy). 
Dodatkowo utrudniają przez to gojenie zranień. 

 

wpływ na układ ruchu 
Preparaty sterydowe powodują osłabienie siły mięśniowej oraz utratę masy kostnej z potencjalną 
osteoporozą (często obserwuje się u pacjentów kompresyjne złamania kręgów). U dzieci i młodzieŜy 
spowolniony jest wzrost i dojrzewanie fizyczne. 

 

wpływ na wydzielanie wewnętrzne 
Sterydy podawane zewnętrznie jako preparaty lecznicze hamują syntezę endogennych związków 
sterydowych. MoŜe się to przyczynić do zaniku i niewydolności kory nadnerczy. Ponadto obniŜenie 
poziomu hormonów płciowych powoduje hypogonadyzm i hamuje dojrzewanie płciowe u młodzieŜy. 

 

wpływ na odporność 
Hamowanie przez sterydy mechanizmów immunologicznych zwiększa podatność organizmu na 
infekcje – głównie grzybicze zakaŜenia skóry. 

 

inne 
Poprzez hamowanie syntezy prostanoidów sterydy mogą wywoływać lub pogarszać przebieg takich 
schorzeń jak: nadciśnienie tętnicze, jaskra, choroba wrzodowa czy kamica nerkowa. Mogą ponadto 
powodować zaburzenia psychiczne oraz nadmierne owłosienia ciała. 

 
Powikłania po przewlekłym miejscowym leczeniu preparatami sterydowymi 
 

Częściej uŜywane i mniej szkodliwe są sterydy stosowane zewnętrznie, w postaci maści, kremów, 

fluidów i innych. Mogą one wywoływać takie skutki uboczne jak:  

 

miejscowe ścieńczenie skóry, 

 

rozszerzenie powierzchniowych naczyń krwionośnych, 

 

rozstępy skórne, 

 

posterydowe zapalenie skóry i zmiany trądzikopodobne. 

Długotrwałe stosowanie sterydów zewnętrznie wiąŜe się z szeregiem efektów ubocznych, które nie muszą 

wystąpić, jeśli jednak wystąpią, są raczej permanentne:  

 

teleangiektazje, 

 

rozstępy skórne, 

 

zmiany pigmentacji (biały dermografizm), 

 

ś

cieńczenie skóry właściwej, 

 

alergia kontaktowa na sterydy, 

 

większa podatność skóry na infekcje. 

 

Posterydowe zapalenie skóry to stan zapalny wywołany uzaleŜnieniem się skóry od sterydów 

stosowanych zewnętrznie. Skóra, która otrzymuje regularnie dawkę sterydów, przy ich odstawieniu odczuwa 
głód sterydowy, co skutkuje pogorszeniem. Dodatkowo uzaleŜnienie pogłębia fakt, Ŝe:  

 

kortykosterydy stosowane zewnętrznie powodują stopniowe ścieńczenie, a z czasem zanik warstwy 
rogowej naskórka, co zwiększa absorpcję sterydu przez skórę,  

 

w przypadku aplikowania bez odpowiednich przerw, dochodzi do tachyfilaksji skóry, czy jej 
uniewraŜliwienia się na działanie sterydu.  

Skłonność do uzaleŜnienia skóry od sterydów jest sprawą indywidualną, u niektórych osób następuje 

bardzo szybko (np. juŜ po kilku tygodniach). Znaczenie ma tutaj obszar powierzchni ciała, które były 
smarowane, okres czasu aplikowania i siła sterydu, a takŜe przypadłość skórna pacjenta. Posterydowe zapalenie 

background image

skóry moŜe jednak dotyczyć nie tylko osób z chorobami skórnymi – zdrowa skóra konsekwentnie smarowana 
sterydami równieŜ jest w stanie się uzaleŜnić. 

Momentem przełomowym jest najczęściej permanentne odstawienie sterydów. Manifestuje się to 

wówczas, oprócz zaostrzenia objawów choroby:  

 

swędzącym rumieniem z silnym obrzękiem w obrębie smarowanych sterydem obszarów,  

 

tzw. zapaleniem okołoustnym – wokół ust, brody i w okolicach przynosowych, 

 

przymieszkowymi zmianami trądzikopodobnymi (twarde, swędzące, podskórne grudy – tzw. trądzik 
posterydowy). Czynniki zaostrzające przebieg są podobne jak przy trądziku zwykłym: stres, emocje, 
słodycze, ostre potrawy mogą powodować obrzęk grudek, ich czerwienienie się. 

Leczenie posterydowego zapalenia skóry jest długotrwałe. Zmiany ustępują opornie, stopniowo w ciągu min. 4 
tygodni, ale u niektórych moŜe trwać to nawet kilka miesięcy. Nie zaleca się w tym czasie stosowania 
zewnętrznie Ŝadnych substancji czynnych, jedynie obojętne emolienty w celu zniwelowania ogromnego 
podraŜnienia i odbudowania zniszczonej warstwy rogowej naskórka. NajwaŜniejszym elementem terapii 
stopniowe odzwyczajanie od sterydów – zbyt gwałtowne odstawienie moŜe być dla skóry duŜym wstrząsem. 
Dlatego czasami, w początkowej fazie leczenia stosuje się jeszcze niewielkie, stopniowo zmniejszane dawki 
sterydów.  
Leczenie trądziku posterydowego (o ile wystąpił) przebiega podobnie jak w przypadku trądziku zwykłego czy 
trądziku róŜowatego – podaje się tetracykliny (Tetralysal, Unidox), w celu zniesienia stanu zapalnego skóry oraz 
zahamowania rozwoju bakterii Propionibacterium acnes, powodujących wtórne infekcje grudek. MoŜna 
zastosować punktowo maści z antybiotykiem (np. Metronidazol). Jeśli posterydowe zapalenie skóry 
współistnieje z trądzikiem posterydowym, zaleca się wprowadzenie anybiotykoterapii miejscowej dopiero po 
ustąpieniu objawów tego pierwszego. Grudki posterydowe są zazwyczaj najbardziej opornym w leczeniu 
elementem zapalnym.  
Zarówno posterydowe zapalenie skóry, jak i trądzik posterydowy ustępują bez pozostawienia śladu, choć trwa to 
nieraz bardzo długo. Przez jakiś czas mogą się jednak utrzymać drobne zbliznowacenia po grudkach, w postaci 
sinych plam i strupków.