prawo Coulomba

Prawo empiryczne, które mówi, że siła (zwana czasem siłą kulombowską), działająca 
między dwiema cząstkami punktowymi o ładunkach elektrycznych Q

1

 oraz Q

2

, 

znajdującymi się w odległości d od siebie, jest proporcjonalna do iloczynu ładunków 
i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi. Prawo to jest często 
zapisywane w postaci F = Q

1

Q

2

/(4ped

2

), gdzie e jest przenikalnością elektryczną 

ośrodka; e = e

r

e

0

, gdzie e

r

 jest przenikalnością elektryczną względną ośrodka, a e

0 

przenikalnością elektryczną próżni. Pole elektrostatyczne otaczające ładunek punktowy 
nosi nazwę pola kulombowskiego, a rozpraszanie naładowanych cząstek w polu 
kulombowskim wokół jądra atomowego nazywa się rozpraszaniem kulombowskim. 
Prawo to podał w 1785 r. Charles Augustin de Coulomb (1736–1806).