prawo Coulomba
Prawo empiryczne, które mówi, że siła (zwana czasem siłą kulombowską), działająca
między dwiema cząstkami punktowymi o ładunkach elektrycznych Q
1
oraz Q
2
,
znajdującymi się w odległości d od siebie, jest proporcjonalna do iloczynu ładunków
i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi. Prawo to jest często
zapisywane w postaci F = Q
1
Q
2
/(4ped
2
), gdzie e jest przenikalnością elektryczną
ośrodka; e = e
r
e
0
, gdzie e
r
jest przenikalnością elektryczną względną ośrodka, a e
0
przenikalnością elektryczną próżni. Pole elektrostatyczne otaczające ładunek punktowy
nosi nazwę pola kulombowskiego, a rozpraszanie naładowanych cząstek w polu
kulombowskim wokół jądra atomowego nazywa się rozpraszaniem kulombowskim.
Prawo to podał w 1785 r. Charles Augustin de Coulomb (1736–1806).