background image

7. Izolacje przeciwwilgociowe. 
Warunkiem skutecznego i trwałego 
zabezpieczenia obiektu przed zawilgoceniem 
jest fachowo i starannie wykonana izolacja. 
Należy ona do tzw. robót zakrytych i wszelkie 
błędy oraz niedokładności w wykonaniu już w 
krótkim czasie dają bardzo przykre następstwa 
to jest zawilgocenie a nierzadko i pojawienie 
się wody w pomieszczeniach piwnicznych. 
Aby ochrona przeciwwilgociowa lub 
przeciwwodna była dobrze wykonana muszą 
być przestrzegane następujące zasady :  
izolację należy układać na suchym i czystym 
podłożu w okresach ustalonej bez deszczowej 
pogody przy temperaturze nie niższej niż + 5o 
C. Optymalna temperatura dla prowadzenia 
prac wynosi +20o C 
materiały papowe powinny być na kilka godzin 
przed użyciem rozwinięte w miejscach 
nasłonecznionych. Papę po rozwinięciu trzeba 
pociąć na mniejsze odcinki, ułatwiające 
prowadzenie prac izolacyjnych  
papy należy przyklejać metodą lepik do lepiku 
a nie - jak się często w praktyce wykonuje – 
papa na lepiku 
izolacja z lepiku czy papy i lepiku musi dobrze 
przylegać do podłoża całej powierzchni. Na 
izolowanej powierzchni nie mogą się tworzyć 
pęcherze. Izolacja nie powinna się tłuszczyć, 
ma być elastyczna – odporna na drgania i 
osiadanie obiektu. 
izolacja pionowa murów zewnętrznych musi 
być ciągła na całej wysokości – od poziomej 
dolnej do poziomej górnej, z wyprowadzeniem 
do minimum 30 cm do powyżej terenu 
izolacje pionowe pap należy układać zawsze 
warstwami pionowymi. Ich rozłożenie 
warstwami poziomymi powoduje obsuwanie 
się arkuszy papy 
zakładki pap o szerokości minimum 10 cm 
trzeba z wierzchu posmarować lepikiem  
izolacji pionowych nie wolno wykonywać z 
lepików kładzionych bezpośrednio na 
powierzchnie cegieł czy kamieni 
 
Budynki podpiwniczone i niepodpiwniczone 
Izolacja obiektu odpiwniczonego, 
posadowionego na gruncie suchym lub 
wilgotnym, o poziomie wody gruntowej 
znajdującej się poniżej poziomu ław 
fundamentowych. 
W izolacji budynku podpiwniczonego można 
wyróżnić jej dwa rodzaje : 
przeciwwilgociową – pionową (powłokową) 
przeciwwilgociową – poziomą (papowa) 

Izolację przeciwwilgociową poziomą i 
pionową muru fundamentowego przeprowadza 
się w trzech fazach : 
I – po wykonaniu betonowej ławy 
fundamentowej. 
Wyschnięte podłoże betonowe trzeba 
zagruntować rzadkim roztworem asfaltowym. 
Z kolei po jego wyschnięciu, po 12 godzinach, 
beton trzeba zaizolować 2 – ma warstwami 
papy asfaltowej. Do sklejenia i przyklejenia 
izolacji do zagruntowanego podłoża należy 
zastosować lepik asfaltowy na zimno.  
II – po wykonaniu muru fundamentowego z 
cegły lub kamienia. 
Na górnej warstwie powierzchni muru należy 
wykonać warstwę wyrównawczą – szlichtę 
cementową (1:3), o grubości 10 – 20mm. Z 
chwila jej wyschnięcia trzeba zagruntować ją 
rzadkim roztworem asfaltowym, metodą 
smarowania. Następnie po wyschnięciu 
zagruntowanego podłoża trzeba przykleić 
izolację przeciwwilgociową poziomą z 2 
warstw papy asfaltowej. 
III – po wykonaniu izolacji 
przeciwwilgociowej – poziomej (górnej). 
Na zewnętrznej stronie muru fundamentowego 
trzeba ułożyć izolacje przeciwwilgociową – 
pionową (powłokowa), zabezpieczającą przed 
nasiąknięciem wilgoci z gruntu. W tym celu na 
zewnętrznej części fundamentu należy 
wykonać tzw. szczelny tynk (o grubości 
minimum 20 mm), który należy ułożyć w co 
najmniej 2 warstwach. Wierzchnią warstwę 
należy na jeszcze wilgotnej warstwie dolnej, z 
zaprawy cementowej 1:3 (dolna warstwa 1:2). 
Nawierzchnię terenu wokół domu można 
zabezpieczyć przez wykonanie koryta 
drenażowego, który zapobiegać będzie 
gromadzeni się wilgoci w gruncie przy 
fundamentach, a także rozwojowi 
niepożądanej roślinności. W tym celu przy 
ś

cianach formujemy rowek głębokości 50cm i 

szerokości od 50 – 100cm, który napełniamy 
kolejno 2 – ma warstwami filtracyjnymi : 
najpierw dolną grubości 20 cm ze żwiru, a 
następnie wierzchnią z tłucznia kamiennego, 
otoczaków rzecznych itp. 
Koryto jest chronione od strony ogrodowej 
przed zanieczyszczeniem ziemią i zarastaniem 
– krawężnikiem kamiennym lub betonowym. 
W gruntach wilgotnych należy dodatkowo 
założyć drenaż opaskowy na głębokości 1m 
poniżej terenu, służący do odprowadzania wód 
opadowych od ścian obiektu, a zwłaszcza 
podczas roztopów wiosennych. Tak wykonane 

background image

koryto drenażowe przy domu (zwłaszcza 
drewnianym lub o ścianach z kamienia) 
przyjmuje jednocześnie funkcję kształtującą 
naturalne oddzielenie, jak również powiązanie 
między ogrodem a budynkiem.