background image

ELEMENTY PRZEBIEGU ZMIENNOŚCI FUNKCJI 

 
 

Twierdzenie (warunek wystarczający monotoniczności funkcji) 

Jeżeli dla każdego 

 

b

a

x

,

0

 funkcja 

f

 spełnia warunek: 

1. 

 

0

0

x

f

 to 

f

 jest stała na 

 

b

a,

 

2. 

 

0

0

x

f

 to 

f

 jest rosnąca na 

 

b

a,

 

3. 

 

0

0

x

f

 to 

f

 jest malejąca na 

 

b

a,

 

4. 

 

0

0

x

f

 to 

f

 jest niemalejąca na 

 

b

a,

 

5. 

 

0

0

x

f

 to 

f

 jest nierosnąca na 

 

b

a,

 

 

Definicja 

Funkcja f ma w punkcie 

R

x

0

 minimum lokalne, jeżeli  

   

0

,

0

0

x

f

x

f

x

S

x

 

Funkcja f ma w punkcie 

R

x

0

 maksimum lokalne, jeżeli  

   

0

,

0

0

x

f

x

f

x

S

x

 

Funkcja f ma w punkcie 

R

x

0

 minimum lokalne właściwe, jeżeli  

   

0

,

0

0

x

f

x

f

x

S

x

 

Funkcja f ma w punkcie 

R

x

0

 maksimum lokalne właściwe, jeżeli  

   

0

,

0

0

x

f

x

f

x

S

x

 

 

Twierdzenie (warunek konieczny istnienia ekstremum) 

Jeżeli funkcja f jest różniczkowalna w punkcie 

0

oraz ma w tym punkcie ekstremum lokalne 

to 

 

0

0

x

f

 

 
Funkcja może mieć ekstrema lokalne tylko w punktach, w których jej pochodna równa się zero 
albo w punktach, w których jej pochodna nie istnieje.  
 

 

Twierdzenie (warunek wystarczający istnienia ekstremum) 

Jeżeli funkcja f spełnia warunki: 

1. 

/

0

(

)

0

f

x

 

2. 

 

 

0

0

0

x

f

x

f

 dla każdego  

0

0

,

,

x

S x

x

S x

 

to w punkcie x

0

 ma maksimum lokalne właściwe. 

Jeżeli funkcja f spełnia warunki: 

1. 

/

0

(

)

0

f

x

 

2. 

 

 

0

0

0

x

f

x

f

 dla każdego 

0

0

,

,

x

S x

x

S x

 

to w punkcie x

0

 ma minimum lokalne właściwe. 

 

background image

 

31 

 

Definicja 

Wykres  funkcji  nazywamy  wypukłym,  gdy  każdy  odcinek  siecznej  wykresu  leży  wyżej  lub 
pokrywa  się  z  fragmentem  wykresu  położonym  między  punktami,  przez  które  przechodzi 
sieczna. 
Wykres  funkcji  nazywamy  wklęsłym,  gdy  każdy  odcinek  siecznej  wykresu  leży  niżej  lub 
pokrywa  się  z  fragmentem  wykresu  położonym  między  punktami,  przez  które  przechodzi 
sieczna. 
Wykres funkcji nazywamy ściśle wypukłym, gdy każdy odcinek siecznej wykresu leży wyżej 
niż fragment wykresu położony między punktami, przez które przechodzi sieczna. 
Wykres  funkcji  nazywamy  ściśle  wklęsłym,  gdy  każdy  odcinek  siecznej  wykresu  leży  niżej 
niż fragment wykresu położony między punktami, przez które przechodzi sieczna. 
 

Twierdzenie (warunek wystarczający wypukłości) 

Jeżeli 

 

0

f

x



 dla każdego 

 

x

a,b

, to wykres funkcji f jest ściśle wypukły na (a,b). 

Jeżeli 

 

0

f

x



 dla każdego 

 

x

a,b

, to wykres funkcja f jest ściśle wklęsły na (a,b). 

 

Definicja 

Niech  funkcja  f  będzie  określona  przynajmniej  na  otoczeniu  punktu  x

0

  oraz  niech  ma  tam 

pochodną. Punkt (x

0

f(x

0

)) jest punktem przegięcia wykresu funkcji f wtedy i tylko wtedy gdy 

wykres funkcji f jest ściśle wklęsły w pewnym lewostronnym sąsiedztwie punktu 

0

 i ściśle 

wypukły w pewnym prawostronnym sąsiedztwie punktu 

0

 albo na odwrót. 

 

Twierdzenie (warunek konieczny istnienia punktu przegięcia) 

Jeżeli funkcja f jest dwukrotnie różniczkowalna w punkcie 

0

 oraz wykres funkcji f ma w tym 

punkcie punkt przegięcia to 

 

0

0

f

x



 

 
Funkcja może mieć punkty przegięcia tylko w punktach, w których jej druga pochodna równa 
się zero albo w punktach, w których jej druga pochodna nie istnieje.  
 

Twierdzenie (warunek wystarczający istnienia punktu przegięcia) 

Jeżeli funkcja f spełnia warunki: 

1.  w punkcie x

0

 ma pochodną właściwą albo niewłaściwą,  

2. 

 

 





0

0

0

x

f

x

f

  dla każdego  

0

0

,

,

x

S x

x

S x

 (albo na odwrót) 

to (x

0

f(x

0

)) jest punktem przegięcia jej wykresu. 

 

Definicja 

Prosta x = a jest asymptotą pionową lewostronną funkcji f, jeżeli 

lim

( )

x

a

f x

 

    albo     lim

( )

x

a

f x

 

 

Prosta x = a jest asymptotą pionową prawostronną funkcji f, jeżeli 

 



x

f

a

x

lim

    albo    

 

x

f

a

x

lim

 

Prostą,  która  jest  jednocześnie  asymptotą  lewostronną  i  prawostronną  funkcji  nazywamy 
asymptotą pionową obustronną lub krótko asymptotą pionową tej funkcji.  
 

background image

 

32 

Definicja 

Prosta 

1

1

y

a x b

 jest asymptotą ukośną funkcji f w +

, wtedy i tylko wtedy, gdy  

  

0

lim

1

1

b

x

a

x

f

x

 

Prosta 

2

2

b

x

a

y

 jest asymptotą ukośną funkcji f w –

, wtedy i tylko wtedy, gdy  

  

0

lim

2

2



b

x

a

x

f

x

 

Jeżeli 

0

1

a

 (albo 

0

2

a

) w równaniu asymptoty, to asymptotę ukośną nazywamy poziomą  

 

Twierdzenie (warunek istnienia asymptoty ukośnej) 

Prosta 

1

1

y

a x b

 jest asymptotą ukośną funkcji f w +

, wtedy i tylko wtedy, gdy 

1

( )

lim

x

f x

a

x



   oraz   

1

1

lim

( )

x

b

f x

a x



 

Prosta 

2

2

b

x

a

y

 jest asymptotą ukośną funkcji f w –

, wtedy i tylko wtedy, gdy 

 

x

x

f

a

x



lim

2

   oraz   

 

x

a

x

f

b

x

2

2

lim



 

 

Twierdzenie (warunek istnienia asymptot poziomych) 

Prosta 

1

y

b

 jest asymptotą poziomą funkcji f w +

, wtedy i tylko wtedy, gdy  

1

lim ( )

x

f x

b



 

Prosta 

2

b

y

 jest asymptotą poziomą funkcji f w –

, wtedy i tylko wtedy, gdy  

 

2

lim

b

x

f

x



 

 
 

Literatura 

1.  M. Gewert, Z. Skoczylas: Analiza matematyczna 1. Definicje, twierdzenia, wzory
2.  M. Gewert, Z. Skoczylas: Analiza matematyczna 1. Przykłady i zadania. 
3.  W. Krysicki, L. Włodarski: Analiza matematyczna w zadaniach, część I.