1
Kukiełki
Kukiełki z cedzidełka
Cedzidełka mogą się przemienić praktycznie
w każde zwierzę, jeśli tylko dodasz do nich
szczegóły z pianki polietylenowej.
W tym przypadku zainscenizujecie historię
zatytułowaną „Trzy niedźwiadki” - mama
niedźwiedzica, tata niedźwiedź, niedźwiadek
i Złotowłosa.
Gadające łopatki
Materiały
O
Plastikowe łopatki, pianka
polietylenowa.
W bardzo prosty sposób możesz
przemienić łopatki w kukiełki,
umieszczając na nich szczegóły
z pianki polietylenowej.
Kukiełki
z butelek
O
Butelkę przytnij poziomo
w ten sposób, aby jej nie
rozdzielić na dwie części,
a jedynie stworzyć buzię.
O
Udekoruj ją papierem
samoprzylepnym lub papierem
kolorowym, tworząc dowolną
postać. Z tyłu przyklej drucik
lub drewniany patyczek, dzięki
czemu będziesz otwierać
i zamykać buzię kukiełki.
2
Kącik kucharski
Pochód mrówek
Składniki
O
masło,
O
kakao,
O
miód,
O
płatki śniadaniowe,
O
wiśnie,
O
marcepan.
Przepis
O
Pokrój masło w kwadraciki. Przełóż je do
ciepłego naczynia, aby się rozpuściło. Dodaj
jedną łyżkę kakao i jedną miodu. Zamieszaj.
O
Dodaj siedem łyżek dowolnych płatków
śniadaniowych.
O
Z powstałej mieszanki wyrób rękami kulki
i układaj je dwójkami.
O
Łapki i czułki możesz zrobić z marcepanu,
dzięki czemu nasze mrówki będą się nadawały
do zjedzenia w całości.
O
Głową mrówki niech będzie wiśnia.
O
Możesz je też z wierzchu posypać wiórkami
z czekolady, a będą wyglądać apetycznie.
Przygotuj się na zjedzenie owadów!
3
Prawo do szczęścia
O
Bo to najpiękniejsze źródło komunikacji.
O
Bo to miara poszanowania praw.
O
Bo to najlepszy pokarm, dzięki
któremu tworzymy przyszłość.
O
Bo teraźniejszości i przyszłości
nie buduje się na smutku.
O
Bo niesprawiedliwość społeczna
jest stałym wrogiem szczęścia.
O
Bo szczęście to najpiękniejsza
lekcja bycia wolnym.
O
Bo nie ma całościowego rozwoju
bez szczęścia.
O
Bo szczęście to ta przestrzeń,
w której dziecko wzrasta.
Bezpieczeństwo i profilaktyka (zobacz: strona 12 i 13)
4
Komando w akcji
Założenia
Jedną z głównych trosk na poziomie przedszkolnym
jest zapewnienie dzieciom jak najlepszych warunków
bezpieczeństwa podczas ich pobytu w przedszkolu.
Należy brać pod uwagę profilaktykę i edukację dzieci.
Służą one zapobieganiu niebezpieczeństwom,
ryzykom wypadków, niepożądanym zdarzeniom
i właściwemu postępowaniu w sytuacji nagłych
wypadków lub katastrof.
A za takie uważane są nieprzewidziane, nagłe
zdarzenia, mające przykre konsekwencje dla
ludzi lub powodujące straty w poszczególnych
pomieszczeniach.
Przyjęcie strategii skierowanych na bezpieczeństwo
dziecka w trakcie zajęć przedszkolnych oznacza
przygotowanie planu na wypadek nieprzewidzianych
zdarzeń i, konsekwentnie, sposób ewakuacji,
biorąc pod uwagę trzy kluczowe momenty: przed
(profilaktyka), w czasie (moment katastrofy) i po
(konsekwencje/przegląd).
Cele
O
Uświadomienie dzieci i dorosłych odnośnie znaczenia
własnego bezpieczeństwa i bezpieczeństwa innych.
O
Promowanie, poprzez propozycje ludyczne,
najlepszego przebiegu zdarzeń w sytuacjach
stanowiących niebezpieczeństwo dla życia.
O
Wspólne sporządzenie planu działania,
zapewniającego bezpieczeństwo w naszym
przedszkolu, a co za tym idzie, dzieci i osób tam
przebywających.
Treści
O
Zasady bezpieczeństwa w przedszkolu i w domu.
O
Czynniki ryzyka w otoczeniu.
O
Przestrzeń osobista, częściowa, całościowa
i współdzielona.
O
Zrozumienie instrukcji i prostych poleceń.
O
Wyrażanie na coś zgody i nieprzyzwalanie.
Poszanowanie cudzego zdania.
O
Gra dramatyczna: tworzenie fikcyjnych sytuacji,
w których dzieci odgrywają różne role.
O
Tworzenie kodów.
O
Proste strategie rozwiązywania problemów.
Metodologia pracy
Poprzez zabawę dzieci zaznajamiają się z zasadami
zachowania (radzenie sobie), które trzeba wziąć pod
uwagę, tym samym eliminując strach, zamieszanie
i zdezorientowanie.
Kto zyskuje
Społeczność edukacyjna (dzieci, nauczyciele, osoby
nie będące nauczycielami i rodzice).
Szacowany czas
około 20 dni.
Zasoby ludzkie
Strażacy, obrona cywilna, pogotowie ratunkowe.
Miejsce
Przedszkole i zewnętrzna przestrzeń fizyczna
przeznaczona na ewakuację.
Problematyczne pytanie
Co byśmy zrobili, gdyby przedszkole zaczęło zapełniać
się dymem?
Ćwiczenia możliwe do
przeprowadzenia
1) Diagnozując przedszkole
O
Czy nasze przedszkole jest bezpieczne? Czy istnieje
ryzyko, które zagroziłoby naszemu zdrowiu lub
dobremu samopoczuciu?
O
Obejście przedszkola, obserwując i lokalizując
możliwe urządzenia i strefy ryzyka: kuchnia, piekarnik,
palniki kuchenne, instalator grzejników, wtyczki etc.
O
Rozdanie czerwonej taśmy izolacyjnej, aby wskazać
możliwe czynniki ryzyka.
O
Graficzne przedstawienie różnych pomieszczeń
przedszkola. Użycie indywidualnych tablic lub podkładek
z klipem.
O
Zidentyfikowanie i odkrycie lokalizacji elementów
bezpieczeństwa: gaśnice, szlauchy, wiadra z piaskiem
etc.
O
Sprawdzenie właściwego oznakowania
przedszkola, zawartości apteczki pierwszej pomocy,
kluczy i zasuwek drzwiowych, działania taśm
antypoślizgowych na stopniach i schodach.
O
Poznanie różnych sposobów wyjścia z budynku
na zewnątrz.
2) Od części do całości
O
Odtwarzanie doświadczenia. Podzielenie się
komentarzami i rysunkami wykonanymi w trakcie
obchodzenia przedszkola.
O
Wykonanie planu przedszkola, scalając różne
sektory.
O
Przedstawienie oryginalnego planu budynku.
Porównanie.
Bezpieczeństwo i profilaktyka (zobacz: strona 12 i 13)
5
3) Znaki, które pomagają…
O
Tworzenie oznakowania (strzałki i buźki w różnych
kolorach).
Wyjście:
biała strzałka na zielonym tle.
Strefa ryzyka
(np. kotły): czerwona strzałka.
Strefa, gdzie należy zachować ostrożność
(np. schody): żółta buźka.
Elementy przydatne w przypadku katastrofy
(np. apteczka, gaśnice etc.): białe buźki.
O
Umieszczenie w odpowiednim sektorze.
4) Wywiad
O
Szukanie informacji w różnych źródłach.
O
Przygotowanie kwestionariusza, w którym grupa
będzie zapytywana, co ją niepokoi.
O
Zaproszenie stosownej osoby: obrona cywilna
lub strażacy.
O
Przeprowadzenie wywiadu.
O
Dowiedzenie się, jakie przepisy, procedury
i instrukcje obowiązują w celu zapobiegania
i postępowania w czasie zdarzeń, zagrażających
zdrowiu i życiu. Poznanie telefonów ratunkowych.
O
Obejście budynku w celu sprawdzenia, co zostało
zrealizowane. Poprawki i sugestie.
O
Akceptacja lub modyfikacja planu wykonanego
przez dzieci. Zgoda lub jej brak. Konsensus.
O
Wspólna praca nad strategiami opuszczania
budynku.
O
Grupowa refleksja na temat informacji.
Podjęcie decyzji.
5) S.O.S.
O
Sporządzenie karteczek lub plakacików z numerami
telefonów, pod które należy dzwonić w nagłych
wypadkach, aby rozmieścić je strategicznie w różnych
sektorach przedszkola.
6) Kalendarz nagłych wypadków
Stworzenie kalendarza tygodniowej obecności, na
którym będziesz odnotowywać obecne w przedszkolu
dzieci. Tablica składa się ze stałej ramki odniesienia
(dni tygodnia i imiona dzieci) i środka z wymiennymi
kratkami.
Tabela:
-
kratka pozioma: dni tygodnia,
-
kratka pionowa: imiona poszczególnych dzieci.
O
Codziennie, po wejściu do sali, każde dziecko
odznaczy symbol (krzyżyk) w odpowiednim polu.
Rejestr ilościowy.
7) Zabawa tematyczna
(wywoływanie sytuacji zagrożenia)
O
Dysponowanie różnorodnością materiałów
(przygotowanych przez dzieci lub dostarczonych
przez nauczycielkę, aby wzbogacić zabawę):
-
gaśnica z plastikowymi syfonami pomalowanymi
aerozolem, kartonowe rolki, papier metalizujący
i pianka polietylenowa,
-
maski na twarz z gazy lub chusteczki,
-
wóz strażacki: pudełka, ławki, szlauchy,
-
kask strażaka (styropianowy garnek),
-
strój i odznaka policji, obrony cywilnej lub ochotniczej
straży pożarnej,
-
buty,
-
różnej długości i grubości szlauchy,
-
wiaderka z wodą lub piaskiem,
-
gwizdki.
8) Dryń, dryń… dzwoni alarm
O
Identyfikacja dzwonków w nagraniu (dzwony,
gwizdki, alarmy, syreny etc.).
O
Poznanie i odróżnianie cech dźwiękowych:
intensywność (silne – delikatne), wysokość (niskie –
wysokie), czas trwania (krótko – długo).
O
Zabawy onomatopeiczne na odtwarzanie głosu.
O
Przedstawienie różnych rodzajów gwizdków,
dzwonów, klaksonów rowerowych etc. Swobodna ich
eksploracja.
O
Zabawa pt. „Prezent przechodni” - przekazywanie
dzwoneczka dziecku siedzącemu w kole; pomocne
w rytmicznym stawianiu dzwoneczka będzie
posłużenie się rytmizowanym tekstem, np.:
-
Ambo Hato mataville ville
-
Ambo Hato mataville ville ron lub
-
Idzie wąż wąską dróżką, nie porusza żadną nóżką.
W trakcie zabawy zwiększamy ilość dzwoneczków.
O
Zabawa z użyciem wskazówek dźwiękowych:
swobodne przemieszczanie się po całej przestrzeni
i na znak (gwizdek lub klakson) odpowiadanie na różne
polecenia:
-
biegiem ustawienie się w szeregu za nauczycielką,
-
spacer, chodząc na czworakach,
-
udanie się na wcześniej określone miejsce
(schronienie).
Bingo: „Gasimy pożar”
Podziel dzieci na dwie grupy skupione wokół ogromnej
tablicy loteryjkowej z figurą domu, gdzie w każdej
kratce znajduje się obrazek przedstawiający
przedmioty lub strefy ryzyka (kontakt, palnik
kuchenny, książki, zawór gazu, kanister z benzyną,…).
Plansze:
minigaśnica wykonana z buteleczek po
pitnym jogurcie, pomalowana trzema kolorami
odniesienia (czerwony, niebieski i zielony).
Przebieg:
nauczycielka wyciąga karteczkę z nazwą
przedmiotu lub strefy ryzyka, a dzieci powinny
umieścić właściwą gaśnicę w odpowiednim polu.
Przykład: książki – zielona gaśnica. Wygrywa drużyna,
która jako pierwsza pokryje całą tablicę.
Bezpieczeństwo i profilaktyka (zobacz: strona 12 i 13)
6
Złap gaśnicę
Rozprowadzenie po kole tylu „gaśnic” (plastikowych
syfonów), ile dzieci uczestniczy w zabawie.
Przemieszczanie się dookoła nich i na sygnał
dźwiękowy (alarm, gwizdek) pochwycenie gaśnic.
Po kolei usuwanie gaśnic, w miarę jak ogień się
rozprzestrzenia. Dziecko, któremu nie uda się
wyciągnąć jednej, będzie musiało przerwać grę.
10) Na „tak” i na „nie”
Zaleca się, aby w ćwiczeniu tym uczestniczyła
cała społeczność, bowiem chodzi o to, aby, na
wypadek katastrofy, nauczyć właściwych zachowań
jak najwięcej osób. Wykonanie tablicy, na której
zamieścicie karteczki lub zdjęcia.
Zamknięcie projektu:
„Symulacja ewakuacji”
Rozpowszechnianie:
poinformowanie społeczności o
planowanej próbie ewakuacyjnej
w przedszkolu, podając jedynie
dzień, w którym zostanie ona
przeprowadzona.
Wykonanie:
O
Aktywowanie sygnału alarmowego (będzie to
zadaniem dyrektora lub innej wyznaczonej osoby).
O
Nauczycielka, chwyciwszy tabelę codziennej
obecności, poprowadzi swoją grupę do wyjścia.
Wszyscy zachowają spokój, będą iść zwartą
grupą, nikt nie będzie biegł, pamiętając o wcześniej
wypracowanych wskazówkach odnośnie poruszania
się w takich sytuacjach.
O
Skupienie dzieci we wcześniej wyznaczonym jednym
miejscu, gdzie ponownie je przeliczysz.
O
Wracając do przedszkola, porozmawiaj
z dziećmi o tym doświadczeniu, kładąc nacisk na
poprawki lub modyfikacje działania. Każdemu dziecku
wręcz papierową kamizelkę lub kamizelkę wykonaną
z odblaskowych materiałów, podpisaną
w następujący sposób: „Dzieci pracują dla wspólnego
bezpieczeństwa”.
Ocena-podsumowanie
Ewakuacji
Wykrycie błędów i usprawnienie działania.
Projektu
O
Początkowa lub diagnostyczna.
O
Procesu poprzez sprawdzenie i wymianę wiedzy.
O
Procesu końcowego i roli różnych zaangażowanych
w akcję aktorów.
TAK
NIE
Oznaczenie korytarzy
i drzwi wyjściowych.
Pozostawianie przeszkód na drogach
ewakuacyjnych (korytarze i drzwi).
Zachowanie spokoju.
Krzyk, płacz, popychanie się.
Uważne słuchanie
wskazówek dorosłych.
Bawienie się zapałkami
i świeczkami.
Korzystanie ze schodów.
Korzystanie z windy.
Normalny chód.
Bieg.
Zawsze pozostawanie tam,
gdzie grupa.
Powracanie do budynku
po wyjściu z niego.
Bawimy się talerzami, kubkami i sztućcami... (zobacz: strona 32)
7
Gry i zabawy
Koło z talerzy
Materiały
O
plastikowe talerze - jeden na każdą drużynę,
O
sprzęt muzyczny.
Uczestnicy:
drużyny składające się z przynajmniej
sześciu członków.
Gra:
każda drużyna siada w kole. Gdy zacznie grać
muzyka, dzieci z każdej drużyny podają sobie talerz.
Kiedy muzyka ucichnie, dziecko, które będzie trzymać
talerz w ręku, opuści koło. Wygrywają dzieci, które
pozostaną w kole aż do końca.
Koło z talerzy (wariant)
Materiały
O
plastikowe talerze w dwóch różnych kolorach -
jeden na każdego uczestnika,
O
sprzęt muzyczny.
Uczestnicy:
drużyny składające się z przynajmniej
sześciu członków.
Gra:
rozdaj każdemu z sześciorga dzieci tworzących
drużynę jeden plastikowy talerz. Pięć z sześciu talerzy,
należących do każdej drużyny, będzie w tym samym
kolorze. Gdy zacznie grać muzyka, dzieci z każdej
drużyny podadzą sobie talerze. Kiedy muzyka ucichnie,
dziecko, które pozostanie z talerzem w innym kolorze,
powinno zmienić drużynę i zabawa ponownie się
zaczyna. Gra kończy się, kiedy uznasz to za stosowne.
Gry z wykorzystaniem kostek do gry (zobacz: strona 11)
8
Kalendarz miesięczny (zobacz: strona 4)
9
Kalendarz miesięczny (zobacz: strona 4)
10
Pirat Kamaronio (zobacz: strona 10)
11
11
Miesięczny wierszyk (zobacz: strona 4)
Document Outline