1

Kukiełki

Kukiełki z cedzidełka

Cedzidełka mogą się przemienić praktycznie
w każde zwierzę, jeśli tylko dodasz do nich
szczegóły z pianki polietylenowej.
W tym przypadku zainscenizujecie historię
zatytułowaną „Trzy niedźwiadki” - mama
niedźwiedzica, tata niedźwiedź, niedźwiadek
i Złotowłosa.

Gadające łopatki

Materiały

O

Plastikowe łopatki, pianka

polietylenowa.

W bardzo prosty sposób możesz

przemienić łopatki w kukiełki,

umieszczając na nich szczegóły

z pianki polietylenowej.

Kukiełki

z butelek

O

Butelkę przytnij poziomo

w ten sposób, aby jej nie

rozdzielić na dwie części,

a jedynie stworzyć buzię.

O

Udekoruj ją papierem

samoprzylepnym lub papierem

kolorowym, tworząc dowolną

postać. Z tyłu przyklej drucik

lub drewniany patyczek, dzięki

czemu będziesz otwierać

i zamykać buzię kukiełki.

2

Kącik kucharski

Pochód mrówek

Składniki

O

masło,

O

kakao,

O

miód,

O

płatki śniadaniowe,

O

wiśnie,

O

marcepan.

Przepis

O

Pokrój masło w kwadraciki. Przełóż je do

ciepłego naczynia, aby się rozpuściło. Dodaj
jedną łyżkę kakao i jedną miodu. Zamieszaj.

O

Dodaj siedem łyżek dowolnych płatków

śniadaniowych.

O

Z powstałej mieszanki wyrób rękami kulki

i układaj je dwójkami.

O

Łapki i czułki możesz zrobić z marcepanu,

dzięki czemu nasze mrówki będą się nadawały
do zjedzenia w całości.

O

Głową mrówki niech będzie wiśnia.

O

Możesz je też z wierzchu posypać wiórkami

z czekolady, a będą wyglądać apetycznie.
Przygotuj się na zjedzenie owadów!

3

Prawo do szczęścia

O

Bo to najpiękniejsze źródło komunikacji.

O

Bo to miara poszanowania praw.

O

Bo to najlepszy pokarm, dzięki

któremu tworzymy przyszłość.

O

Bo teraźniejszości i przyszłości

nie buduje się na smutku.

O

Bo niesprawiedliwość społeczna

jest stałym wrogiem szczęścia.

O

Bo szczęście to najpiękniejsza

lekcja bycia wolnym.

O

Bo nie ma całościowego rozwoju

bez szczęścia.

O

Bo szczęście to ta przestrzeń,

w której dziecko wzrasta.

Bezpieczeństwo i profilaktyka (zobacz: strona 12 i 13)

4

Komando w akcji

Założenia

Jedną z głównych trosk na poziomie przedszkolnym
jest zapewnienie dzieciom jak najlepszych warunków
bezpieczeństwa podczas ich pobytu w przedszkolu.
Należy brać pod uwagę profilaktykę i edukację dzieci.
Służą one zapobieganiu niebezpieczeństwom,
ryzykom wypadków, niepożądanym zdarzeniom
i właściwemu postępowaniu w sytuacji nagłych
wypadków lub katastrof.
A za takie uważane są nieprzewidziane, nagłe
zdarzenia, mające przykre konsekwencje dla
ludzi lub powodujące straty w poszczególnych
pomieszczeniach.
Przyjęcie strategii skierowanych na bezpieczeństwo
dziecka w trakcie zajęć przedszkolnych oznacza
przygotowanie planu na wypadek nieprzewidzianych
zdarzeń i, konsekwentnie, sposób ewakuacji,
biorąc pod uwagę trzy kluczowe momenty: przed
(profilaktyka), w czasie (moment katastrofy) i po
(konsekwencje/przegląd).

Cele

O

Uświadomienie dzieci i dorosłych odnośnie znaczenia

własnego bezpieczeństwa i bezpieczeństwa innych.

O

Promowanie, poprzez propozycje ludyczne,

najlepszego przebiegu zdarzeń w sytuacjach
stanowiących niebezpieczeństwo dla życia.

O

Wspólne sporządzenie planu działania,

zapewniającego bezpieczeństwo w naszym
przedszkolu, a co za tym idzie, dzieci i osób tam
przebywających.

Treści

O

Zasady bezpieczeństwa w przedszkolu i w domu.

O

Czynniki ryzyka w otoczeniu.

O

Przestrzeń osobista, częściowa, całościowa

i współdzielona.

O

Zrozumienie instrukcji i prostych poleceń.

O

Wyrażanie na coś zgody i nieprzyzwalanie.

Poszanowanie cudzego zdania.

O

Gra dramatyczna: tworzenie fikcyjnych sytuacji,

w których dzieci odgrywają różne role.

O

Tworzenie kodów.

O

Proste strategie rozwiązywania problemów.

Metodologia pracy

Poprzez zabawę dzieci zaznajamiają się z zasadami
zachowania (radzenie sobie), które trzeba wziąć pod
uwagę, tym samym eliminując strach, zamieszanie
i zdezorientowanie.

Kto zyskuje

Społeczność edukacyjna (dzieci, nauczyciele, osoby
nie będące nauczycielami i rodzice).

Szacowany czas

około 20 dni.

Zasoby ludzkie

Strażacy, obrona cywilna, pogotowie ratunkowe.

Miejsce

Przedszkole i zewnętrzna przestrzeń fizyczna
przeznaczona na ewakuację.

Problematyczne pytanie

Co byśmy zrobili, gdyby przedszkole zaczęło zapełniać
się dymem?

Ćwiczenia możliwe do

przeprowadzenia

1) Diagnozując przedszkole

O

Czy nasze przedszkole jest bezpieczne? Czy istnieje

ryzyko, które zagroziłoby naszemu zdrowiu lub
dobremu samopoczuciu?

O

Obejście przedszkola, obserwując i lokalizując

możliwe urządzenia i strefy ryzyka: kuchnia, piekarnik,
palniki kuchenne, instalator grzejników, wtyczki etc.

O

Rozdanie czerwonej taśmy izolacyjnej, aby wskazać

możliwe czynniki ryzyka.

O

Graficzne przedstawienie różnych pomieszczeń

przedszkola. Użycie indywidualnych tablic lub podkładek
z klipem.

O

Zidentyfikowanie i odkrycie lokalizacji elementów

bezpieczeństwa: gaśnice, szlauchy, wiadra z piaskiem
etc.

O

Sprawdzenie właściwego oznakowania

przedszkola, zawartości apteczki pierwszej pomocy,
kluczy i zasuwek drzwiowych, działania taśm
antypoślizgowych na stopniach i schodach.

O

Poznanie różnych sposobów wyjścia z budynku

na zewnątrz.

2) Od części do całości

O

Odtwarzanie doświadczenia. Podzielenie się

komentarzami i rysunkami wykonanymi w trakcie
obchodzenia przedszkola.

O

Wykonanie planu przedszkola, scalając różne

sektory.

O

Przedstawienie oryginalnego planu budynku.

Porównanie.

Bezpieczeństwo i profilaktyka (zobacz: strona 12 i 13)

5

3) Znaki, które pomagają…

O

Tworzenie oznakowania (strzałki i buźki w różnych

kolorach).

Wyjście:

biała strzałka na zielonym tle.

Strefa ryzyka

(np. kotły): czerwona strzałka.

Strefa, gdzie należy zachować ostrożność

(np. schody): żółta buźka.

Elementy przydatne w przypadku katastrofy

(np. apteczka, gaśnice etc.): białe buźki.

O

Umieszczenie w odpowiednim sektorze.

4) Wywiad

O

Szukanie informacji w różnych źródłach.

O

Przygotowanie kwestionariusza, w którym grupa

będzie zapytywana, co ją niepokoi.

O

Zaproszenie stosownej osoby: obrona cywilna

lub strażacy.

O

Przeprowadzenie wywiadu.

O

Dowiedzenie się, jakie przepisy, procedury

i instrukcje obowiązują w celu zapobiegania
i postępowania w czasie zdarzeń, zagrażających
zdrowiu i życiu. Poznanie telefonów ratunkowych.

O

Obejście budynku w celu sprawdzenia, co zostało

zrealizowane. Poprawki i sugestie.

O

Akceptacja lub modyfikacja planu wykonanego

przez dzieci. Zgoda lub jej brak. Konsensus.

O

Wspólna praca nad strategiami opuszczania

budynku.

O

Grupowa refleksja na temat informacji.

Podjęcie decyzji.

5) S.O.S.

O

Sporządzenie karteczek lub plakacików z numerami

telefonów, pod które należy dzwonić w nagłych
wypadkach, aby rozmieścić je strategicznie w różnych
sektorach przedszkola.

6) Kalendarz nagłych wypadków

Stworzenie kalendarza tygodniowej obecności, na
którym będziesz odnotowywać obecne w przedszkolu
dzieci. Tablica składa się ze stałej ramki odniesienia
(dni tygodnia i imiona dzieci) i środka z wymiennymi
kratkami.
Tabela:

-

kratka pozioma: dni tygodnia,

-

kratka pionowa: imiona poszczególnych dzieci.

O

Codziennie, po wejściu do sali, każde dziecko

odznaczy symbol (krzyżyk) w odpowiednim polu.
Rejestr ilościowy.

7) Zabawa tematyczna

(wywoływanie sytuacji zagrożenia)

O

Dysponowanie różnorodnością materiałów

(przygotowanych przez dzieci lub dostarczonych
przez nauczycielkę, aby wzbogacić zabawę):

-

gaśnica z plastikowymi syfonami pomalowanymi

aerozolem, kartonowe rolki, papier metalizujący
i pianka polietylenowa,

-

maski na twarz z gazy lub chusteczki,

-

wóz strażacki: pudełka, ławki, szlauchy,

-

kask strażaka (styropianowy garnek),

-

strój i odznaka policji, obrony cywilnej lub ochotniczej

straży pożarnej,

-

buty,

-

różnej długości i grubości szlauchy,

-

wiaderka z wodą lub piaskiem,

-

gwizdki.

8) Dryń, dryń… dzwoni alarm

O

Identyfikacja dzwonków w nagraniu (dzwony,

gwizdki, alarmy, syreny etc.).

O

Poznanie i odróżnianie cech dźwiękowych:

intensywność (silne – delikatne), wysokość (niskie –
wysokie), czas trwania (krótko – długo).

O

Zabawy onomatopeiczne na odtwarzanie głosu.

O

Przedstawienie różnych rodzajów gwizdków,

dzwonów, klaksonów rowerowych etc. Swobodna ich
eksploracja.

O

Zabawa pt. „Prezent przechodni” - przekazywanie

dzwoneczka dziecku siedzącemu w kole; pomocne
w rytmicznym stawianiu dzwoneczka będzie
posłużenie się rytmizowanym tekstem, np.:

-

Ambo Hato mataville ville

-

Ambo Hato mataville ville ron lub

-

Idzie wąż wąską dróżką, nie porusza żadną nóżką.

W trakcie zabawy zwiększamy ilość dzwoneczków.

O

Zabawa z użyciem wskazówek dźwiękowych:

swobodne przemieszczanie się po całej przestrzeni
i na znak (gwizdek lub klakson) odpowiadanie na różne
polecenia:

-

biegiem ustawienie się w szeregu za nauczycielką,

-

spacer, chodząc na czworakach,

-

udanie się na wcześniej określone miejsce

(schronienie).

Bingo: „Gasimy pożar”

Podziel dzieci na dwie grupy skupione wokół ogromnej
tablicy loteryjkowej z figurą domu, gdzie w każdej
kratce znajduje się obrazek przedstawiający
przedmioty lub strefy ryzyka (kontakt, palnik
kuchenny, książki, zawór gazu, kanister z benzyną,…).

Plansze:

minigaśnica wykonana z buteleczek po

pitnym jogurcie, pomalowana trzema kolorami
odniesienia (czerwony, niebieski i zielony).

Przebieg:

nauczycielka wyciąga karteczkę z nazwą

przedmiotu lub strefy ryzyka, a dzieci powinny
umieścić właściwą gaśnicę w odpowiednim polu.
Przykład: książki – zielona gaśnica. Wygrywa drużyna,
która jako pierwsza pokryje całą tablicę.

Bezpieczeństwo i profilaktyka (zobacz: strona 12 i 13)

6

Złap gaśnicę

Rozprowadzenie po kole tylu „gaśnic” (plastikowych
syfonów), ile dzieci uczestniczy w zabawie.
Przemieszczanie się dookoła nich i na sygnał
dźwiękowy (alarm, gwizdek) pochwycenie gaśnic.
Po kolei usuwanie gaśnic, w miarę jak ogień się
rozprzestrzenia. Dziecko, któremu nie uda się
wyciągnąć jednej, będzie musiało przerwać grę.

10) Na „tak” i na „nie”

Zaleca się, aby w ćwiczeniu tym uczestniczyła
cała społeczność, bowiem chodzi o to, aby, na
wypadek katastrofy, nauczyć właściwych zachowań
jak najwięcej osób. Wykonanie tablicy, na której
zamieścicie karteczki lub zdjęcia.

Zamknięcie projektu:

„Symulacja ewakuacji”

Rozpowszechnianie:

poinformowanie społeczności o
planowanej próbie ewakuacyjnej
w przedszkolu, podając jedynie
dzień, w którym zostanie ona
przeprowadzona.

Wykonanie:

O

Aktywowanie sygnału alarmowego (będzie to

zadaniem dyrektora lub innej wyznaczonej osoby).

O

Nauczycielka, chwyciwszy tabelę codziennej

obecności, poprowadzi swoją grupę do wyjścia.
Wszyscy zachowają spokój, będą iść zwartą
grupą, nikt nie będzie biegł, pamiętając o wcześniej
wypracowanych wskazówkach odnośnie poruszania
się w takich sytuacjach.

O

Skupienie dzieci we wcześniej wyznaczonym jednym

miejscu, gdzie ponownie je przeliczysz.

O

Wracając do przedszkola, porozmawiaj

z dziećmi o tym doświadczeniu, kładąc nacisk na
poprawki lub modyfikacje działania. Każdemu dziecku
wręcz papierową kamizelkę lub kamizelkę wykonaną
z odblaskowych materiałów, podpisaną
w następujący sposób: „Dzieci pracują dla wspólnego
bezpieczeństwa”.

Ocena-podsumowanie

Ewakuacji

Wykrycie błędów i usprawnienie działania.

Projektu

O

Początkowa lub diagnostyczna.

O

Procesu poprzez sprawdzenie i wymianę wiedzy.

O

Procesu końcowego i roli różnych zaangażowanych

w akcję aktorów.

TAK

NIE

Oznaczenie korytarzy

i drzwi wyjściowych.

Pozostawianie przeszkód na drogach

ewakuacyjnych (korytarze i drzwi).

Zachowanie spokoju.

Krzyk, płacz, popychanie się.

Uważne słuchanie

wskazówek dorosłych.

Bawienie się zapałkami

i świeczkami.

Korzystanie ze schodów.

Korzystanie z windy.

Normalny chód.

Bieg.

Zawsze pozostawanie tam,

gdzie grupa.

Powracanie do budynku

po wyjściu z niego.

Bawimy się talerzami, kubkami i sztućcami... (zobacz: strona 32)

7

Gry i zabawy

Koło z talerzy

Materiały

O

plastikowe talerze - jeden na każdą drużynę,

O

sprzęt muzyczny.

Uczestnicy:

drużyny składające się z przynajmniej

sześciu członków.

Gra:

każda drużyna siada w kole. Gdy zacznie grać

muzyka, dzieci z każdej drużyny podają sobie talerz.
Kiedy muzyka ucichnie, dziecko, które będzie trzymać
talerz w ręku, opuści koło. Wygrywają dzieci, które
pozostaną w kole aż do końca.

Koło z talerzy (wariant)

Materiały

O

plastikowe talerze w dwóch różnych kolorach -

jeden na każdego uczestnika,

O

sprzęt muzyczny.

Uczestnicy:

drużyny składające się z przynajmniej

sześciu członków.

Gra:

rozdaj każdemu z sześciorga dzieci tworzących

drużynę jeden plastikowy talerz. Pięć z sześciu talerzy,
należących do każdej drużyny, będzie w tym samym
kolorze. Gdy zacznie grać muzyka, dzieci z każdej
drużyny podadzą sobie talerze. Kiedy muzyka ucichnie,
dziecko, które pozostanie z talerzem w innym kolorze,
powinno zmienić drużynę i zabawa ponownie się
zaczyna. Gra kończy się, kiedy uznasz to za stosowne.

Gry z wykorzystaniem kostek do gry (zobacz: strona 11)

8

Kalendarz miesięczny (zobacz: strona 4)

9

Kalendarz miesięczny (zobacz: strona 4)

10

Pirat Kamaronio (zobacz: strona 10)

11

11

Miesięczny wierszyk (zobacz: strona 4)