background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 

 

 
 
 

MINISTERSTWO EDUKACJI 

NARODOWEJ 

 

 
 
 
 
Marek Galewski 

 
 

 
 
 
 

Stosowanie zasad prowadzenia procesów produkcyjnych 
815[01].Z2.01 

 
 
 
 
 

Poradnik dla nauczyciela 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 

Wydawca 

 

 

Instytut Technologii Eksploatacji  Państwowy Instytut Badawczy 
Radom 2007
 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

1

Recenzenci: 
dr inŜ. Sylwester Stawarz  
mgr inŜ. Halina Bielecka 
 
 
 
Opracowanie redakcyjne:  
mgr Marek Galewski  

  

 
 
Konsultacja: 
mgr inŜ. Kazimierz Olszewski 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 
Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  815[01].Z2.01 
„Stosowanie  zasad  prowadzenia  procesów  produkcyjnych”,  zawartego  w  modułowym 
programie nauczania dla zawodu operator urządzeń przemysłu chemicznego. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom  2007

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

2

SPIS TREŚCI 
 

1.

 

Wprowadzenie 

2.

 

Wymagania wstępne 

3.

 

Cele kształcenia 

4.

 

Przykładowe scenariusze zajęć 

5.

 

Ćwiczenia 

11 

5.1.

 

Charakterystyka prowadzenia procesów w przemyśle chemicznym 

11 

5.1.1.

 

Ć

wiczenia 

11 

5.2.

 

Transport i magazynowanie surowców, półproduktów, produktów 
i materiałów pomocniczych 

13 

5.2.1.

 

Ć

wiczenia 

13 

5.3.

 

Przemysł chemiczny a ochrona środowiska. Zasady bezpieczeństwa 
procesowego 

15 

5.3.1.

 

Ć

wiczenia 

15 

5.4.

 

System  jakości  produkcji  w  zakładzie  chemicznym.  Metody  kontroli 
produkcji 

16 

5.4.1.

 

Ć

wiczenia 

16 

6.

 

Ewaluacja osiągnięć ucznia 

19 

7.

 

Literatura 

34 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

3

1.  WPROWADZENIE

 

 

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w  prowadzeniu 

zajęć  dydaktycznych  w  szkole  kształcącej  w  zawodzie

 

operator  urządzeń  przemysłu 

chemicznego.  

W poradniku zamieszczono: 

 

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć juŜ ukształtowane, 
aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,  

 

cele  kształcenia,  wykaz  umiejętności,  jakie  uczeń  ukształtuje  podczas  pracy 
z poradnikiem, 

 

przykładowe scenariusze zajęć, 

 

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania–
uczenia oraz środkami dydaktycznymi, 

 

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego, 

 

literaturę uzupełniającą. 
Wskazane  jest,  aby  zajęcia  dydaktyczne  były  prowadzone  róŜnymi  metodami  ze 

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania. 

Formy  organizacyjne  pracy  uczniów  mogą  być  zróŜnicowane,  począwszy  od 

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej. 

Jako  pomoc  w  realizacji  jednostki  modułowej  dla  uczniów  przeznaczony  jest  Poradnik 

dla ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika 
do nich adresowanego. 

Materiał  nauczania  (w  Poradniku  dla  ucznia)  podzielony  jest  na  rozdziały,  które 

zawierają  podrozdziały.  Podczas  realizacji  poszczególnych  rozdziałów  wskazanym  jest 
zwrócenie uwagi na następujące elementy: 

 

materiał  nauczania  –  w  miarę  moŜliwości  uczniowie  powinni  przeanalizować 
samodzielnie.  Obserwuje  się  niedocenianie  przez  nauczycieli  niezwykle  waŜnej 
umiejętności,  jaką  uczniowie  powinni  bezwzględnie  posiadać  –  czytanie  tekstu 
technicznego ze zrozumieniem, 

 

pytania  sprawdzające  mają  wykazać,  na  ile  uczeń  opanował  materiał  teoretyczny  i  czy 
jest  przygotowany  do  wykonania  ćwiczeń.  W zaleŜności  od  tematu  moŜna  zalecić 
uczniom  samodzielne  odpowiedzenie  na  pytania  lub  wspólne  z  całą  grupą  uczniów, 
w formie dyskusji opracowanie odpowiedzi na pytania. Druga forma jest korzystniejsza, 
poniewaŜ  nauczyciel  sterując  dyskusją  moŜe  uaktywniać  wszystkich  uczniów  oraz 
w trakcie dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości, 

 

dominującą  rolę  w  kształtowaniu  umiejętności  oraz  opanowaniu  materiału  spełniają 
ć

wiczenia.  W  trakcie  wykonywania  ćwiczeń  uczeń  powinien  zweryfikować  wiedzę 

teoretyczną  oraz  opanować  nowe  umiejętności.  Przedstawiono  dosyć  obszerną 
propozycję  ćwiczeń  wraz  ze  wskazówkami  o  sposobie  ich  przeprowadzenia, 
uwzględniając  róŜne  moŜliwości  ich  realizacji  w  szkole.  Nauczyciel  decyduje,  które 
z zaproponowanych  ćwiczeń  jest  w  stanie  zrealizować  przy  określonym  zapleczu 
technodydaktycznym  szkoły.  Prowadzący  moŜe  równieŜ  zrealizować  ćwiczenia,  które 
sam opracował, 

 

sprawdzian  postępów  stanowi  podsumowanie  rozdziału,  zadaniem  uczniów  jest 
udzielenie odpowiedzi na pytania w nim zawarte. Uczeń powinien samodzielnie czytając 
zamieszczone  w  nim  stwierdzenia  potwierdzić  lub  zaprzeczyć  opanowanie  określonego 
zakresu materiału. JeŜeli wystąpią zaprzeczenia, nauczyciel powinien do tych zagadnień 
wrócić,  sprawdzając  czy  braki  w  opanowaniu  materiału  są  wynikiem  niezrozumienia 
przez  ucznia  tego  zagadnienia,  czy  niewłaściwej  postawy  ucznia  w  trakcie  nauczania. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

4

W tym  miejscu  jest  szczególnie  waŜna  rola  nauczyciela,  gdyŜ  od  postawy  nauczyciela, 
sposobu  prowadzenia  zajęć  zaleŜy  między  innymi  zainteresowanie  ucznia.  Uczeń 
niezainteresowany materiałem nauczania, wykonywaniem ćwiczeń nie nabędzie w  pełni 
umiejętności  załoŜonych  w  jednostce  modułowej.  NaleŜy  rozbudzić  wśród  uczniów  tak 
zwaną „ciekawość wiedzy”. Potwierdzenie przez ucznia opanowania materiału nauczania 
rozdziału moŜe stanowić podstawę dla nauczyciela do sprawdzenia wiedzy i umiejętności 
ucznia  z  tego  zakresu.  Nauczyciel  realizując  jednostkę  modułową  powinien  zwracać 
uwagę  na  predyspozycje  ucznia,  ocenić,  czy  uczeń  ma  większe  uzdolnienia  manualne, 
czy moŜe lepiej radzi sobie z rozwiązywaniem problemów teoretycznych, 

 

testy zamieszczone w rozdziale Ewaluacja osiągnięć ucznia zawierają zadania z zakresu 
całej jednostki modułowej i naleŜy je wykorzystać do oceny uczniów, a wyniki osiągnięte 
przez  uczniów  powinny  stanowić  podstawę  do  oceny  pracy  własnej  nauczyciela 
realizującego  tę  jednostkę  modułową.  KaŜdemu  zadaniu  testu  przypisano  określoną 
liczbę  moŜliwych  do  uzyskania  punktów  (0  lub  1  punkt).  Ocena  końcowa  uzaleŜniona 
jest  od  ilości  uzyskanych  punktów.  Nauczyciel  moŜe  zastosować  test  według  własnego 
projektu  oraz  zaproponować  własną  skalę  ocen.  NaleŜy  pamiętać,  Ŝeby  tak 
przeprowadzić  proces  oceniania  ucznia,  aby  umoŜliwić  mu  jak  najpełniejsze  wykazanie 
swoich umiejętności.  
Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to: 

 

pokaz z objaśnieniem, 

 

ć

wiczenie (laboratoryjne lub inne), 

 

projektów, 

 

przewodniego tekstu. 

 

 

 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 

 
 

Schemat układu jednostek modułowych  

815[01].Z2 

Technologie wytwarzania 

półproduktów i produktów 

przemysłu chemicznego 

815[01].Z2.02 

Wytwarzanie podstawowych 

półproduktów i produktów 

nieorganicznych 

815[01].Z2.03 

Wytwarzanie podstawowych 

półproduktów i produktów 

organicznych 

815[01].Z2.01 

Stosowanie zasad prowadzenia 

procesów produkcyjnych 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

5

2.  WYMAGANIA WSTĘPNE 

 

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

 

charakteryzować  podstawowe  reakcje  chemiczne  stosowane  w  procesach  wytwarzania 
substancji organicznych i nieorganicznych, 

 

określać  warunki  prowadzenia  reakcji  chemicznych  stosowanych  w  procesach 
wytwarzania substancji organicznych i nieorganicznych, 

 

określać  wpływ  zmian  parametrów  na  szybkość  reakcji  chemicznej  i  stan  równowagi 
chemicznej, 

 

wyszukiwać  informacje  w  podręcznikach,  tablicach  chemicznych,  czasopismach 
i Internecie,  

 

rozpoznawać  i  oceniać  zagroŜenia  wynikające  ze  stosowania  substancji  palnych, 
wybuchowych, toksycznych i szkodliwych dla zdrowia,  

 

stosować  przepisy  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy  oraz  przeciwpoŜarowe  podczas 
wykonywania doświadczeń chemicznych, 

 

wykonywać  czynności  laboratoryjne  zgodnie  z  wymaganiami  zawartymi  w  instrukcjach 
i normach, 

 

obsługiwać komputer, 

 

współpracować w grupie. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

6

3. CELE KSZTAŁCENIA 
 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

 

rozróŜnić pojęcia chemicznej i technologicznej koncepcji procesu, 

 

wymienić  czynniki  wpływające  na  wybór  chemicznej  i  technologicznej  koncepcji 
procesu, 

 

porównać  róŜne  koncepcje  chemiczne  wytwarzania  wskazanego  produktu  z  punktu 
widzenia potrzeb surowcowych, energetycznych oraz uwarunkowań ekologicznych, 

 

scharakteryzować zasady technologiczne, 

 

wskazać przykłady zastosowania zasad technologicznych w rzeczywistych rozwiązaniach 
technologicznych, 

 

posłuŜyć  się  pojęciami  technologicznymi:  szybkość  objętościowa,  wydajność 
i selektywność reakcji i procesów, 

 

rozróŜnić ciągłe i okresowe procesy technologiczne, 

 

rozpoznać  na  uproszczonych  schematach  technologicznych  rozwiązania  potwierdzające 
uwzględnienie zasad technologicznych, 

 

wskazać przykłady zanieczyszczania środowiska przez zakłady przemysłu chemicznego, 

 

wskazać  podstawowe  zasady  postępowania  w  sytuacji  rozszczelnienia  aparatury, 
armatury lub pęknięć orurowania oraz innych potencjalnych awarii technologicznych, 

 

rozpoznać na schematach instalacji  zawory bezpieczeństwa i blokady technologiczne, 

 

scharakteryzować sposoby organizowania produkcji przyjaznej dla środowiska, 

 

rozpoznać urządzenia do magazynowania i transportu materiałów, 

 

posłuŜyć  się  przepisami  i  dokumentami  z  zakresu  magazynowania,  transportu, 
oznakowywania substancji, w tym niebezpiecznych, 

 

scharakteryzować systemy zarządzania jakością,  

 

posłuŜyć się dokumentacją systemów zarządzania jakością,  

 

określić rodzaje nośników energii stosowanych w przemyśle chemicznym, 

 

wskazać  przykłady  racjonalnego  wykorzystania  energii  w  instalacjach  przemysłu 
chemicznego, 

 

rozpoznać  na  schematach  punkty  pobierania  próbek  do  analiz  środowiskowych 
i procesowych, 

 

pobrać próbki do analiz środowiskowych i procesowych, 

 

zorganizować stanowiska pracy analitycznej, 

 

wykonać  analizy  próbek  surowców,  materiałów  pomocniczych,  półproduktów 
i produktów przemysłu nieorganicznego i organicznego, 

 

ocenić  jakość  surowców,  materiałów  pomocniczych,  półproduktów  i  produktów 
przemysłu nieorganicznego i organicznego, 

 

udokumentować przebieg i wyniki kontroli analitycznej procesów, 

 

zastosować  zasady  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpoŜarowej  oraz 
ochrony środowiska obowiązujące na stanowiskach pracy. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

7

4.

 

PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ 

 

Scenariusz zajęć 1 

 
Osoba prowadząca 

……………………………………………………………….. 

Modułowy program nauczania  Operator urządzeń przemysłu chemicznego 815[01] 

Moduł 

Technologie  wytwarzania  półproduktów  i  produktów 
przemysłu chemicznego 815[01].Z2 

Jednostka modułowa 

Stosowanie  zasad  prowadzenia  procesów  produkcyjnych 
815[01].Z2.01 

Temat:  Wykonanie projektu schematu ideowego i technologicznego wybranego procesu 

produkcyjnego.  Analiza  rozwiązań  potwierdzających  uwzględnienie  zasad 
technologicznych. 

Cel ogólny:  Ustalanie,  na  uproszczonych  schematach  technologicznych,  rozwiązań 

potwierdzających uwzględnienie zasad technologicznych. 

 
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

 

napisać  równania  reakcji  chemicznych  zachodzących  podczas  otrzymywania  danego 
produktu, 

 

określić zastosowanie danego produktu, 

 

nazwać procesy jednostkowe, 

 

rozpoznać i nazwać elementy aparatury w schemacie technologicznym, 

 

rozpoznać i nazwać zasady technologiczne. 

 
Metody nauczania–uczenia się: 

 

metoda projektów. 

 
Środki dydaktyczne
 

 

poradnik dla ucznia, 

 

kopie wybranych schematów technologicznych, 

 

norma  branŜowa  BN-72/2200-01  (symbole  graficzne  aparatów,  maszyn  i  urządzeń 
przemysłu chemicznego), 

 

komputer z dostępem do Internetu. 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

 

uczniowie pracują w grupach 2–3-osobowych

 

Czas trwania zajęć: 10 godzin dydaktycznych  

 

Zadanie dla ucznia 
Wykonaj  projektu  schematu  ideowego  i  technologicznego  procesu  produkcyjnego 
(wybranego przez nauczyciela). Dokonaj analizy rozwiązań potwierdzających uwzględnienie 
zasad technologicznych.. 

Projekt powinien zawierać: 

 

schemat ideowy, 

 

schemat technologiczny, 

 

równania reakcji chemicznych zachodzących podczas otrzymywania danego produktu, 

 

zastosowanie danego produktu, 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

8

 

opisane procesy jednostkowe, 

 

opisane zasady technologiczne, 

 

opisane elementy aparatury. 

 

Przebieg zajęć: 
1.

 

Sprawy organizacyjne. 

2.

 

Nawiązanie  do  tematu,  omówienie  celów  zajęć,  krótkie  zapoznanie  uczniów  z  metodą 
projektów. 

3.

 

Przedstawienie propozycji udziału w projekcie, formowanie się grup uczniowskich. 

4.

 

Zaplanowanie  czasu  przebiegu  projektu,  miejsca  i  terminów  konsultacji,  ustalenie 
kryteriów oceniania projektów. 

5.

 

Podpisanie kontraktu z uczniami na realizację projektów. 

6.

 

Konsultacje  z  uczniami,  uzgodnienia  z  nauczycielami  innych  przedmiotów 
(np. informatyki w celu dostępu do pracowni komputerowej). 

7.

 

Zapoznanie się ze sprawozdaniem z wykonania projektu. 

8.

 

Kierowanie przebiegiem prezentacji, dokonanie oceny projektów. 

9.

 

Przeprowadzenie sprawdzianu z treści objętych zakresem projektu. 

 

Wskazówki do realizacji 
Wykonane  przez  uczniów  prace  moŜna  wykorzystać  jako  pomoce  dydaktyczne 

(w postaci np. tablic lub w postaci elektronicznej – jako pokaz w programie do prezentacji) do 
realizacji celów w module 815[01].Z2. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

9

Scenariusz zajęć 2

 

 
Osoba prowadząca 

……………………………………………………………… 

Modułowy program nauczania  Operator urządzeń przemysłu chemicznego 815[01] 

Moduł 

Technologie  wytwarzania  półproduktów  i  produktów 
przemysłu chemicznego 815[01].Z2 

Jednostka modułowa 

Stosowanie  zasad  prowadzenia  procesów  produkcyjnych 
815[01].Z2.01 

Temat:  Sposoby ograniczania emisji tlenków siarki (IV). 

Cel ogólny:  Przykłady zanieczyszczania środowiska przez zakłady przemysłu chemicznego. 
 
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

 

otrzymać SO

2

 w laboratorium chemicznym i napisać równania reakcji chemicznych, 

 

wymienić źródła zanieczyszczeń powietrza przez tlenki siarki, 

 

wymienić sposoby odsiarczania w przemyśle oraz neutralizacji SO2 w laboratorium, 

 

opisać właściwości SO

2

 i napisać równania odpowiednich reakcji chemicznych. 

 
Metody nauczania–uczenia się 

 

metoda tekstu przewodniego. 

 
Środki dydaktyczne 

 

poradnik dla ucznia, 

 

sprzęt laboratoryjny i odczynniki potrzebne do otrzymania i usunięcia SO

2

 

tekst przewodni. 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

 

uczniowie pracują w grupach 2-osobowych. 

 
Czas trwania zajęć: 
4 godziny dydaktyczne. 
 
Zadanie dla ucznia
 
W  jaki  sposób  ograniczysz  emisję  tlenku  siarki  (IV)  do  powietrza?  Zaplanuj  i  wykonaj 
odpowiednie doświadczenie.  
 
Przebieg zajęć: 
1.

 

Sprawy organizacyjne. 

2.

 

Nawiązanie  do  tematu,  omówienie  celów  zajęć,  krótkie  zapoznanie  uczniów  z  metodą 
tekstu przewodniego. 

3.

 

Rozdanie uczniom tekstów przewodnich. 

 

Pytania prowadzące 
1.

 

Co nazywamy emisją gazów? Jakie znasz rodzaje emisji? 

2.

 

Jakie są źródła zanieczyszczeń powietrza przez tlenki siarki? 

3.

 

Jakie są sposoby odsiarczania? 

4.

 

Jak  moŜna  otrzymać  SO

2

  w  laboratorium  chemicznym?  Napisz  odpowiednie  równania 

reakcji. 

5.

 

Jakie  właściwości  ma  SO

2

  (stan  skupienia,  zapach,  rozpuszczalność  w  wodzie,  odczyn 

roztworu,  reakcje  z  roztworami  zasadowymi,  wpływ  na  rośliny,  np.  liście  roślin 
iglastych)? Napisz odpowiednie równania reakcji. 

6.

 

Jak moŜna usunąć (zneutralizować) SO

2

 w laboratorium chemicznym? 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

10

Planowanie 
1.

 

Zaplanuj sprzęt laboratoryjny potrzebny do otrzymania i usunięcia SO

2

2.

 

Zaplanuj potrzebne odczynniki. 

3.

 

Wykonaj schematyczny rysunek zaplanowanego doświadczenia. 

4.

 

Zapisz równania zachodzących reakcji chemicznych. 

 
Ustalanie i wykonanie 
Jeśli  poprawnie  zaplanowałeś  i  uzyskałeś  akceptację  nauczyciela  przystąp  do  wykonania 
ć

wiczenia: 

1.

 

Pobierz sprzęt laboratoryjny. 

2.

 

Zmontuj zestaw do ćwiczenia. 

3.

 

Przygotuj potrzebne Ci odczynniki, roztwory. 

4.

 

Po kaŜdym etapie oceń wykonywane czynności, poproś o ocenę koleŜankę lub kolegę. 

5.

 

Poproś nauczyciela, aby ocenił Twoją pracę. 

6.

 

Przystąp do wykonania ćwiczenia wg zaplanowanej kolejności. 
Pamiętaj o zasadach BHP! 

 

 

Kontrola 
Dokonaj oceny poszczególnych etapów postępowania podczas wykonywania ćwiczenia. 
 

Lp 

Czynności 

Ocena 
Twoja 

Ocena 

kolegi 

Ocena 

nauczyciela 

1. 

Przygotowanie sprzętu laboratoryjnego. Zmontowanie 
zestawu 

 

 

 

2. 

Dobór odczynników  

 

 

 

3. 

Narysowanie schematycznego rysunku  

 

 

 

4. 

Napisanie odpowiednich równań reakcji 

 

 

 

6. 

Zachowanie bezpieczeństwa i higieny pracy 

 

 

 

7. 

Przygotowanie sprzętu laboratoryjnego. Zmontowanie 
zestawu 

 

 

 

 
Analiza końcowa 
Uczniowie  wraz  z  nauczycielem  wskazują,  które  etapy  rozwiązania  zadania  sprawiły  im 
trudności. Nauczyciel powinien podsumować całe zadanie, wskazać, jakie umiejętności były 
ć

wiczone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać na przyszłość. 

 
Praca domowa 
Znajdź  w  Internecie  przykłady  schematów  instalacji  do  odsiarczania  spalin  w  przemyśle 
(chemicznym lub energetycznym).  

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

11

5. 

ĆWICZENIA

 

 
5.1.  Charakterystyka prowadzenia procesów w przemyśle 

chemicznym 

 
5.1.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Wykonaj  projekt  schematu  ideowego  i  technologicznego  procesu  produkcyjnego 

(wybranego przez nauczyciela). Dokonaj analizy rozwiązań potwierdzających uwzględnienie 
zasad technologicznych. 
 

Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać odpowiedni 

fragment  rozdziału  „Materiał  nauczania”.  Nauczyciel  powinien  przygotować  odpowiednie 
pomoce dydaktyczne. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)

 

dokonać wyboru odpowiedniego projektu, dobrać się w grupy, 

2)

 

dokonać analizy wybranego projektu, zaplanować wstępne działania i czynności, 

3)

 

podpisać kontrakt z nauczycielem na realizację projektu, 

4)

 

gromadzić  dokumentację,  opracować  wyniki  pracy,  przygotować  formę  opisu  projektu 
i jego  prezentacji  dla  innych  grup  uczniowskich,  odbywać  okresowe  konsultacje 
z nauczycielem,  postęp  prac  dostosowywać  do  wyznaczonych  terminów  prezentacji 
projektu, 

5)

 

złoŜyć u nauczyciela sprawozdanie z wykonania projektu, 

6)

 

zaprezentować na forum grupy wykonany projekt. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

metoda projektów. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

Poradnik dla ucznia, 

 

kopie wybranych schematów technologicznych, 

 

norma  branŜowa  BN-72/2200-01  (symbole  graficzne  aparatów,  maszyn  i  urządzeń 
przemysłu chemicznego), 

 

komputer z dostępem do Internetu. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

12

Ćwiczenie 2 

Na  wybranych  (przez  nauczyciela)  schematach  technologicznych,  rozpoznaj  urządzenia 

do  wymiany  ciepła,  do  magazynowania  i  transportu  materiałów.  Narysuj  schemat  (lub 
schematy) ideowy przedstawiający odzyskiwanie ciepła w danym procesie technologicznym. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału  Materiał  nauczania.  Niepodane  w  normie  symbole  urządzeń  złoŜonych  tworzy  się 
przez odpowiednie zestawienie symboli elementów podstawowych aparatury i armatury. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać odpowiednie urządzenia na schemacie technologicznym, 

2)

 

nazwać te urządzenia, 

3)

 

wymienić sposoby odzyskiwania ciepła w procesach technologicznych, 

4)

 

narysować schemat ideowy. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ć

wiczenie. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

norma branŜowa BN-72/2200-01, 

 

Poradnik dla ucznia, 

 

schematy technologiczne. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

13

5.2.   Transport i magazynowanie surowców, półproduktów, 

produktów i materiałów pomocniczych 

 
5.2.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Na  wybranych  (przez  nauczyciela)  schematach  technologicznych,  rysunkach,  zdjęciach, 

filmach  rozpoznaj  urządzenia  do  transportu  materiałów  oraz  armaturę  odcinającą 
i regulacyjną. 
 

Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać odpowiedni 

fragment  rozdziału  „Materiał  nauczania”.  Nauczyciel  powinien  przygotować  odpowiednie 
pomoce dydaktyczne. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  odpowiednie  urządzenia  na  schematach  technologicznych,  rysunkach, 
zdjęciach, filmach, 

2)

 

nazwać te urządzenia, 

3)

 

dokonać ich krótkiej charakterystyki, 

4)

 

umieścić odpowiedzi w tabeli. 

 

Nr schematu, zdjęcia, itp. 

Rozpoznane urządzenie 

Charakterystyka 

 

 

 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ć

wiczenie, 

 

pogadanka dydaktyczna. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

Poradnik dla ucznia, 

 

kopia wybranych schematów technologicznych, 

 

norma  branŜowa  BN-72/2200-01  (symbole  graficzne  aparatów,  maszyn  i  urządzeń 
przemysłu chemicznego), 

 

filmy  dydaktyczne  prezentujące  urządzenia  do  transportu  materiałów  oraz  armaturę 
odcinającą i regulacyjną, 

 

zdjęcia, rysunki, modele prezentujące urządzenia do transportu materiałów oraz armaturę 
odcinającą i regulacyjną. 

 
Ćwiczenie 2 

Na  wybranych  (przez  nauczyciela)  schematach  technologicznych,  rysunkach,  zdjęciach, 

filmach rozpoznaj urządzenia do magazynowania materiałów. 
 

Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać odpowiedni 

fragment  rozdziału  „Materiał  nauczania”.  Nauczyciel  powinien  przygotować  odpowiednie 
pomoce dydaktyczne. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

14

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  odpowiednie  urządzenia  na  schematach  technologicznych,  rysunkach, 
zdjęciach, filmach, 

2)

 

nazwać te urządzenia, 

3)

 

dokonać ich krótkiej charakterystyki, 

4)

 

umieścić odpowiedzi w tabeli. 

 

Nr schematu, zdjęcia, itp. 

Rozpoznane urządzenie 

Charakterystyka 

 

 

 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ć

wiczenie, 

 

pogadanka dydaktyczna. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

Poradnik dla ucznia, 

 

kopie wybranych schematów technologicznych, 

 

norma  branŜowa  BN-72/2200-01  (symbole  graficzne  aparatów,  maszyn  i  urządzeń 
przemysłu chemicznego), 

 

filmy dydaktyczne prezentujące urządzenia do magazynowania materiałów, 

 

zdjęcia, rysunki, modele prezentujące urządzenia do magazynowania materiałów. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

15

5.3.   Przemysł  chemiczny  a  ochrona  środowiska.  Zasady 

bezpieczeństwa procesowego 

 
5.3.1. Ćwiczenia 

 

Ćwiczenie 1 

Korzystając  z  dostępnych  źródeł  (ksiąŜki,  czasopisma,  Internet),  wykonaj  i  zaprezentuj 

projekt: „Przykłady zanieczyszczania środowiska przez zakłady przemysłu chemicznego”. 

 
Wskazówki do realizacji 
Czas  realizacji  1  tydzień.  Uczniowie  powinni  mieć  zapewniony  dostęp  do  pracowni 

komputerowej i Internetu. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia. 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  i  zapoznać  się  z  informacjami  na  temat  zanieczyszczania  środowiska  przez 
zakłady przemysłu chemicznego (np. katastrofy w Minamata, Seveso, Bhopalu), 

2)

 

zaprezentować przygotowany projekt na forum klasy. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

metoda projektów. 
 
Ś

rodki dydaktyczne: 

 

Poradnik dla ucznia, 

 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 2 

W  jaki  sposób  ograniczysz  emisję  tlenku  siarki(IV)  do  powietrza?  Zaplanuj  i  wykonaj 

odpowiednie doświadczenie. 

 

Wskazówki do realizacji 
Nauczyciel ma zwrócić uwagę na przepisy bhp podczas wykonywania doświadczenia. 
 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odpowiedzieć na pytania kontrolne, 

2)

 

zaplanować wykonanie ćwiczenia, 

3)

 

dokonać samooceny. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

metoda tekstu przewodniego. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

Poradnik dla ucznia,  

 

tekst przewodni, 

 

sprzęt laboratoryjny i odczynniki potrzebne do otrzymania i usunięcia SO

2

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

16

5.4.  System  jakości  produkcji  w  zakładzie  chemicznym.  Metody 

kontroli produkcji 

 
5.4.1.  Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Dokonaj  analizy  sitowej  węgla  zgodnie  z  podaną  instrukcją.  Wyniki  umieść  w  tabeli. 

Narysuj  wykresy  krzywej  składu  ziarnowego  i  histogram.  Oblicz  gęstość  nasypową. 
Sformułuj wnioski z ćwiczenia. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać odpowiedni 

fragment  rozdziału  „Materiał  nauczania”.  Nauczyciel  powinien  przygotować  odpowiednie 
pomoce dydaktyczne oraz zwrócić uwagę na przepisy BHP. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

postępować zgodnie z instrukcją do ćwiczenia, 

2)

 

narysować odpowiednie wykresy, 

3)

 

dokonać obliczeń, 

4)

 

sformułować wnioski. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ć

wiczenie. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

papier milimetrowy (ewentualnie stanowisko komputerowe z drukarką),  

 

poradnik dla ucznia, 

 

zestaw sit,  

 

wytrząsarka, 

 

waga o dokładności 0,01 g, 

 

naczynia wagowe, 

 

suszarka laboratoryjna, 

 

zestaw materiałów do analizy, 

 

zestaw cylindrów pomiarowych, 

 

instrukcja do ćwiczenia. 

 
Instrukcja do ćwiczenia 1 

 

Sproszkowaną  próbkę  materiału  przeznaczonego  do  analizy  sitowej  wysusz 
w parowniczce porcelanowej w suszarce o temperaturze 105–110°C do stałej masy. 

 

OdwaŜ z niej 25–100 g z dokładnością do 0,01 g. 

 

OdwaŜoną  próbkę  umieść  na  górnym  sicie  przygotowanego  wcześniej  (oczyszczonego 
i wysuszonego) zestawu sit. 

 

Następnie  zestaw  sit  wstrząsaj  ręcznie  lub  na  wstrząsarce  elektrycznej.  Wstrząsanie 
prowadzi  się  do  chwili,  gdy  po  rozłączeniu  sit  przy  potrząsaniu  ich  nad  błyszczącym 
papierem  stwierdzi  się,  Ŝe  przechodzenie  ziaren  przez  sita  ustało  lub  wtedy,  gdy  ilość 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

17

materiału  przepadającego  przez  najdrobniejsze  sito  w  zestawie  spada  poniŜej  pewnej 
określonej wartości np. 0,02% całej nawaŜki. 

 

Wówczas  przy  pomocy  miękkiego  pędzelka  pozostałości  na  sitach  przenieś  do 
zwaŜonych uprzednio naczyń ustawionych na błyszczącym papierze. 

 

Pozostałości na poszczególnych sitach zwaŜ się z dokładnością do 0,01 g. 

 

Oblicz zawartość poszczególnych frakcji. 

 

Analizę powtórz dwukrotnie dla tej samej próbki (połączonych frakcji). 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj jakościową analizę próbki ciekłego paliwa np. benzyny. Zbadaj przezroczystość, 

zanieczyszczenia mechaniczne i zawartość Ŝywicy zgodnie z instrukcją oraz sformułuj wnioski 
z ćwiczenia. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać odpowiedni 

fragment  rozdziału  „Materiał  nauczania”.  Nauczyciel  powinien  przygotować  odpowiednie 
pomoce dydaktyczne oraz zwrócić uwagę na przepisy BHP. 
 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)

 

zapoznać się z materiałem nauczania jednostki modułowej, 

2)

 

zbadać przezroczystość badanej próbki, 

3)

 

określić zanieczyszczenia badanej próbki, 

4)

 

oznaczyć zawartość Ŝywic badanej próbki. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ć

wiczenie. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

cylinder,  

 

szkiełko zegarkowe, 

 

bezwodny CuSO4, 

 

Poradnik dla ucznia, 

 

instrukcja do ćwiczenia. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

18

Instrukcja do ćwiczenia 2 

Badanie przezroczystości 
Wlać  próbkę  do  suchego,  szklanego  cylindra  i  obserwować  w  świetle  przechodzącym. 

JeŜeli jest mętna, przeprowadzić próbę na obecność wody. 
 

Badanie zanieczyszczeń mechanicznych 
Na bibułę filtracyjną nanieść kroplę badanego paliwa i odparować. 

 

Badanie zawartości Ŝywic: 
Na  szkiełku  zegarkowym  spalić  l  cm

3

  benzyny.  Zmierzyć  średnicę  powstałego 

pierścienia. Na podstawie tabeli 7 z poradnika dla ucznia określić zawartość Ŝywic. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

19

6.  EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA 

 
Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego 

 
TEST 1 
Test 

dwustopniowy 

do 

jednostki 

modułowej 

„Stosowanie 

zasad 

prowadzenia procesów produkcyjnych” 

 

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

 

zadania 1, 2, 4, 6–18, 20 są z poziomu podstawowego, 

 

zadania 3, 5, 19 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 
Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

Za kaŜdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 

 
Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące 
oceny szkolne: 

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego, 

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego, 

 

dobry – za rozwiązanie 17 zadań, w tym co najmniej 1 z poziomu ponadpodstawowego, 

 

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań, w tym 3 z poziomu ponadpodstawowego. 

 
Klucz odpowiedzi:  1. d, 2. b, 3. a, 4. d, 5. a, 6. d, 7. c, 8. b, 9. d, 10. a, 11. d, 

12. a, 13. c, 14. b, 15. a, 16. d, 17. c, 18. a, 19. c, 20. d. 

 
Plan testu 
 

Nr 

zad.

 

Cel operacyjny  

(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

RozróŜnić pojęcia chemicznej i technologicznej 
koncepcji procesu 

RozróŜnić podstawowe pojęcia technologiczne 

Wyjaśnić zasady technologiczne 

PP 

RozróŜnić na schemacie technologicznym 
urządzenia do wymiany ciepła 

Scharakteryzować współprąd cieplny 

PP 

Scharakteryzować podstawowe pojęcia 
technologiczne 

Scharakteryzować podstawowe pojęcia 
technologiczne 

Scharakteryzować okresowy proces 
technologiczny 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

20

RozróŜnić na schemacie technologicznym 
urządzenia do transportu 

10 

RozróŜnić na schemacie technologicznym 
urządzenia do magazynowania ciał stałych, cieczy 
i gazów 

11 

Wskazać przykłady zanieczyszczania środowiska 
przez zakłady przemysłu chemicznego 

12 

Określić rodzaje nośników energii stosowanych 
w przemyśle chemicznym 

13 

PosłuŜyć się przepisami i dokumentami z zakresu 
magazynowania substancji niebezpiecznych 

14 

PosłuŜyć się przepisami i dokumentami z zakresu 
transportu substancji niebezpiecznych 

15 

PosłuŜyć się przepisami i dokumentami z zakresu 
oznakowywania substancji niebezpiecznych 

16  PosłuŜyć się pojęciem normy 

17  Scharakteryzować systemy analizy procesowej 

18  Scharakteryzować systemy zarządzania 

19 

Ocenić jakość surowców, materiałów 
pomocniczych, półproduktów i produktów 
przemysłu nieorganicznego i organicznego na 
podstawie analizy próbek 

PP 

20  Wyjaśnić zasady technologiczne 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

21

Przebieg testowania 

 

Instrukcja dla nauczyciela 

1.

 

Ustal  z  uczniami  termin  przeprowadzenia  sprawdzianu  z  wyprzedzeniem  co  najmniej 
jednotygodniowym. 

2.

 

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 

3.

 

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 

4.

 

Przygotuj odpowiednią liczbę testów. 

5.

 

Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań. 

6.

 

Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia. 

7.

 

Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij. 

8.

 

Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test. 

9.

 

Kilka  minut  przed  zakończeniem  testu  przypomnij  uczniom  o  zbliŜającym  się  czasie 
zakończenia udzielania odpowiedzi. 

 

Instrukcja dla ucznia 

1.

 

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję. 

2.

 

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 

3.

 

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 

4.

 

Test  zawiera  20  zadań.  Do  kaŜdego  zadania  dołączone  są  4  moŜliwości  odpowiedzi. 
Tylko jedna jest prawidłowa. 

5.

 

Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce 
znak X. W przypadku pomyłki naleŜy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie 
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową. 

6.

 

Zadania  wymagają  stosunkowo  prostych  obliczeń,  które  powinieneś  wykonać  przed 
wskazaniem poprawnego wyniku.  

7.

 

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 

8.

 

Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóŜ jego rozwiązanie 
na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. 

9.

 

Na rozwiązanie testu masz 45 minut. 

Powodzenia! 

 

Materiały dla ucznia: 

 

instrukcja, 

 

zestaw zadań testowych, 

 

karta odpowiedzi. 

 
ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 

 

1.

 

Węglan sodu Na

2

CO

3

 moŜna otrzymać z solanki NaCl na drodze elektrolizy lub metodą 

Solvaya. O tym, jakie surowce oraz przemiany chemiczne i fizyczne naleŜy wybrać, aby 
otrzymać Ŝądany produkt, decyduje 
a)

 

technologiczna koncepcja procesu technologicznego. 

b)

 

biologiczna koncepcja procesu technologicznego. 

c)

 

fizyczna koncepcja procesu technologicznego. 

d)

 

chemiczna koncepcja procesu technologicznego. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

22

2.

 

Destylacja, ekstrakcja, absorpcja, sulfonowanie, nitrowanie są to 
a)

 

parametry technologiczne. 

b)

 

procesy podstawowe. 

c)

 

nazwy reakcji chemicznych. 

d)

 

procesy elektrochemiczne. 

 
3.

 

Zasada  najlepszego  wykorzystania  róŜnic  potencjałów  polega  na  jak  najlepszym 
wykorzystaniu siły napędowej, gwarantującej szybki przebieg procesu. Zasadę tę opisuje 
wzór: 

Op

Si

k

V

p

=

 

V

p

 –  szybkość procesu (np. szybkość reakcji chemicznej, wymiany ciepła, dyfuzji), 

k –  współczynnik proporcjonalności, 
Si –  siła napędowa (np. róŜnica stęŜeń substancji, róŜnica temperatur, róŜnica 

potencjałów elektrycznych, róŜnica ciśnień), 

Op – opór (np. dyfuzyjny, termiczny, tarcia). 

Z powyŜszych informacji wynika, Ŝe szybkość procesu 
a)

 

rośnie wraz ze wzrostem siły napędowej i zmniejszaniem oporu. 

b)

 

maleje wraz ze wzrostem siły napędowej i zmniejszaniem oporu. 

c)

 

pozostaje bez zmian wraz ze wzrostem siły napędowej i zmniejszaniem oporu. 

d)

 

rośnie wraz ze wzrostem oporu i zmniejszaniem siły napędowej. 

 
4.

 

Jedną  z  zasad  najlepszego  wykorzystania  energii  jest  wielokrotne  wykorzystanie  ciepła. 
Klasycznym tego przykładem są wyparki wielodziałowe, w których kolejny dział (aparat 
wyparny)  ogrzewa  się  oparami  wychodzącymi  z  aparatu  poprzedniego.  Wyparkę 
przedstawiona rysunek 

 

 

 

 

a) 

b) 

c) 

d) 

 

5.

 

Rysunek przedstawia graficznie współprąd cieplny, który charakteryzuje się tym, Ŝe 
a)

 

moŜemy szybko ochłodzić płyn 
ogrzewający. 

b)

 

kierunki przepływających strumieni 
są przeciwne. 

c)

 

róŜnica temperatur (początkowa 
i końcowa) jest praktycznie stała. 

d)

 

temperatura  płynu  podgrzewanego 
u wylotu moŜe być znacznie wyŜsza 
od 

temperatury 

płynu 

ogrzewającego. 

 

 

współprąd 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

23

6.

 

Wydajność względną (sprawność) podaje się w następujących jednostkach 
a)

 

[m

3

/kg]. 

b)

 

[t/m

3

]. 

c)

 

[kg/h]. 

d)

 

liczba niemianowana. 

 
7.

 

Szybkość objętościowa to 
a)

 

stosunek ilości produktu otrzymanego m

P

 do ilości produktu, którą moŜna otrzymać 

teoretycznie, maksymalnie z tej samej ilości surowca m

Pmax

b)

 

stosunek ilości produktu m

P

 do ilości surowca m

S

 zuŜytego do wytworzenia tej ilości 

produktu. 

c)

 

objętość gazu, która w ciągu jednostki czasu przepływa przez jednostkową objętość 
warstwy kontaktu (warstwa katalizatora). 

d)

 

ilość  poŜądanego  produktu,  która  powstała  do  ilości  substratu,  która  przereagowała 
w tym samym czasie w złoŜonej przemianie chemicznej. 

 
8.

 

Prowadzenie procesu technologicznego w sposób okresowy charakteryzuje się 
a)

 

brakiem przerw w produkcji. 

b)

 

przygotowaniem aparatury, załadunkiem surowców. 

c)

 

mniejszą wielkością aparatury i budynków produkcyjnych. 

d)

 

łatwiejszą mechanizacją czynności. 

 
9.

 

Na rurociągach zamontowana jest armatura odcinająca i regulacyjna. Bardzo waŜną rolę 
pełni zawór bezpieczeństwa. Przedstawia go rysunek 

 

 

 

 

a) 

b) 

c) 

d) 

 

10.

 

Zbiorniki ciśnieniowe przedstawia rysunek 

 

 

 

 

a) 

b) 

c) 

d) 

 
11.

 

Przemysł  chemiczny  przyczynianie  się  m.in.  do  powstawania  „kwaśnych  deszczy” 
poprzez wydzielanie do atmosfery 
a)

 

pyłów. 

b)

 

metanu. 

c)

 

tlenku węgla. 

d)

 

tlenków siarki i azotu. 

 
12.

 

W przemyśle chemicznym najczęściej wykorzystuje się energię: 
a)

 

cieplną. 

b)

 

elektryczną. 

c)

 

jądrową. 

d)

 

fotochemiczną. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

24

13.

 

PoniŜszy rysunek oznacza substancję 
a)

 

toksyczną. 

b)

 

łatwopalną. 

c)

 

draŜniącą. 

d)

 

niebezpieczną dla środowiska. 

 
14.

 

PoniŜszy rysunek oznacza substancję 
a)

 

promieniotwórczą. 

b)

 

wybuchową. 

c)

 

Ŝ

rącą. 

d)

 

zakaźną. 

 
15.

 

Na etykiecie opakowania zawierającego toluen znajdują się symbole: F, Xn. Oznacza to, 
Ŝ

e toluen jest substancją 

a)

 

szkodliwą i łatwopalną. 

b)

 

łatwopalną i toksyczną. 

c)

 

Ŝ

rącą i toksyczną. 

d)

 

Ŝ

rącą i łatwopalną. 

 
16.

 

Zapis PN-67/C-04500 oznacza 
a)

 

branŜową normę.  

b)

 

chemiczną normę. 

c)

 

technologiczną normę. 

d)

 

Polską Normę. 

 
17.

 

System analityki procesowej IN-LINE charakteryzuje się tym, Ŝe 
a)

 

przyrząd  pomiarowy  jest  na  stałe  zainstalowany  w  miejscu  pobierania  próbek; 
próbka  (przy  zachowaniu  odpowiedniego  reŜimu  czasowego)  jest  pobierana 
automatycznie i wprowadzana do przyrządu. 

b)

 

przyrząd  pomiarowy  jest  przenoszony  na  miejsce  pobierania  próbki;  próbka  jest 
ręcznie wprowadzana do przyrządu. 

c)

 

czujnik  przyrządu  kontrolno-pomiarowego  jest  na  stałe  umieszczony  w  badanym 
medium; informacja o składzie chemicznym roztworu technologicznego uzyskiwana 
jest za pomocą sensorów. 

d)

 

próbkę pobiera się zgodnie z obowiązującymi zasadami i po zabezpieczeniu jest ona 
transportowana do laboratorium celem przeprowadzenia analizy. 

 
18.

 

System Zarządzania Jakością oznacza się jako 
a)

 

ISO 9000:2000. 

b)

 

ISO 14001:2004. 

c)

 

OHSAS 18000. 

d)

 

OHSAS 28000. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

25

19.

 

Pozostałość  po  spaleniu  benzyny  zostawia  ślad  w  postaci  pierścienia.  Benzyny  o  małej 
zawartości Ŝywic zostawiają jeden, jasny pierścień. Przy większej pierścień jest Ŝółty lub 
brązowy,  zwiększa  się  równieŜ  średnica  pierścienia.  Po  spaleniu  0,5  cm

3

  benzyny, 

powstał pierścień o średnicy 1 cm co oznacza, Ŝe zawartość Ŝywicy wyniosła 

 

Zawartość Ŝywic 

mg/100 cm

3

 

10 

15 

20 

25 

30 

próbka 
0,5 cm

3

 

6–7 

8–9 

10–11 

11–12 

12–13 

14–15 

próbka 
1,0 cm

3

 

średnica 

[mm] 

9 – 1 0  

12–13 

14–15 

16–17 

17–18 

19–21 

 
a)

 

5 mg/100 cm

3

b)

 

10 mg/100 cm

3

c)

 

15 mg/100 cm

3

d)

 

20 mg/100 cm

3

 

W tym celu przeanalizuj dane z powyŜszej tabeli. 

 
20.

 

Zasady  technologiczne  naleŜy  stosować  we  wzajemnym  powiązaniu  gdyŜ  coś,  co  jest 
korzystne  z  jednego  punktu  widzenia  moŜe  być  niekorzystne  z  drugiego.  O  tym  mówi 
zasada 
a)

 

najlepszego wykorzystania aparatury. 

b)

 

najlepszego wykorzystania energii. 

c)

 

najlepszego wykorzystania surowców. 

d)

 

umiaru technologicznego. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

26

KARTA  ODPOWIEDZI 

 
Imię i nazwisko .............................................................................................................. 
 

 

Stosowanie zasad prowadzenia procesów produkcyjnych 

 
 
Zakreśl poprawną odpowiedź. 
 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10 

 

11 

 

12 

 

13 

 

14 

 

15 

 

16 

 

17 

 

18 

 

19 

 

20 

 

Razem: 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

27

TEST 2

 

Test  typu  próba  pracy  do  jednostki  modułowej  „Stosowanie  zasad 
prowadzenia procesów produkcyjnych” 

 

Proponowany  test  sumujący  jest  przeznaczony  do  przeprowadzenia  po  zakończonym 

procesie  kształcenia  w  module  „Stosowanie  zasad  prowadzenia  procesów  produkcyjnych”. 
Test ma charakter próby pracy i pozwala na ocenę umiejętności uczniów w zakresie: 

 

posługiwania się instrukcją, 

 

organizacji stanowiska pracy laboratoryjnej, 

 

analizy tabel z danymi i wykresów, 

 

wykreślenia krzywej składu ziarnowego analizy sitowej. 
Test  ma  charakter  sprawdzający,  tzn.  ukierunkowany  jest  na  porównanie  wyników 

z załoŜonymi w programie celami kształcenia. 

 

Instrukcja dla nauczyciela 
1.

 

Czas trwania testu 180 minut. 

2.

 

NaleŜy przygotować indywidualne stanowisko pracy dla kaŜdego ucznia. 

3.

 

Zapewnić dostęp do literatury potrzebnej do wykonania zadania. 

4.

 

Omówić z uczniami przebieg testu praktycznego. 

5.

 

Podczas testu nauczyciel pełni rolę obserwatora. 

6.

 

Nauczyciel musi przygotować odczynniki i skalę wzorców. 

Odczynniki: 
Kwas solny o c HC1 = 0,2 mol/dm

3

 

Molibdenian amonu - stęŜony roztwór. 
Przygotowanie: 10 g molibdenianu amonu (NH

4

)

2

MoO

4

 rozpuścić w 100 cm

3

 gorącej wody destylowanej 

(80°C), po ostudzeniu przesączyć, dodać 200 cm

3

 stęŜonego roztworu HCI i 100 cm

3

 wody destylowanej. 

CaHPO

4

·

2H

2

O cz.d.a. — roztwór wzorcowy. 

Przygotowanie roztworu wzorcowego: 
0,2423g CaHPO

4

·

2H

2

O rozpuścić w 1000 cm

3

 wody destylowanej. 

 
Przygotowanie skali wzorców: 
Do  dwunastu  ponumerowanych  kolb  miarowych  o  pojemności  100  cm

3

  odmierzyć  pipetą  od  2,5  cm

3

  do 

50,0  cm

3

  roztworu  wzorcowego  wodoroortofosforanu(V)  wapnia.  Zawartość  kolb  uzupełnić  roztworem 

HCI  i  dokładnie  wymieszać.  Z  kaŜdej  kolbki  pobrać  5,0  cm

3

  roztworu  do  oddzielnej  probówki,  dodać 

5,0 cm

3

 pięciokrotnie rozcieńczonego roztworu molibdenianu amonu i wymieszać (pałeczką cynową).

 

 

Uczeń moŜe maksymalnie otrzymać 18,5 punktów. 

 

Punktacja dla testu 

 

test uczeń zaliczy jeśli uzyska 8 punktów, 

 

ocena dostateczna 11–13 punktów, 

 

ocena dobra 14–16 punktów, 

 

ocena bardzo dobra 17–18,5 punktów. 

 

Instrukcja dla ucznia 
1.

 

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję. 

2.

 

Zanim przystąpisz do zadania, zaplanuj pracę. PomoŜe Ci w tym KARTA PRACY. 

3.

 

Odpowiedzi wpisuj w wyznaczonych miejscach KARTY. 

4.

 

Pracuj samodzielnie. 

5.

 

Po zakończeniu zadania oddaj nauczycielowi KARTĘ PRACY. 

6.

 

Powodzenia. 
Na wykonanie zadania masz 180 minut. 

Powodzenia! 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

28

Treść zadania 
 

Podstawą procesu technologicznego produkcji superfosfatu jest metoda mokra, polegająca 

na roztwarzaniu zmielonych fosforytów lub apatytów w 65% kwasie siarkowym(VI). Jakość 
otrzymanego  superfosfatu  zaleŜy  głównie  od  stopnia  zmielenia  surowca  i  stęŜenia  kwasu 
siarkowego(VI).  W  trakcie  przygotowywania  surowców  do  zadań  kontroli  analitycznej 
naleŜy:  określanie  stopnia  rozdrobnienia  mączki  (na  ogół  metodą  analizy  sitowej) 
i oznaczanie stęŜenia kwasu siarkowego(VI). 

 Twoim zadaniem jest: 

1.

 

Dobrać  współczynniki  reakcji  zachodzących  podczas  otrzymywania  superfosfatu. 
Określić produkt główny i uboczny. 

2.

 

Przedstawić  wyniki  analizy  ziarnowej  surowca  w  formie  krzywej  składu  ziarnowego 
i histogramu i wyciągnąć z tego odpowiednie wnioski. 

3.

 

Określić  stęŜenie  kwasu  siarkowego  (VI)  na  podstawie  podanych  gęstości.  Wyciągnij 
wnioski. 

4.

 

Oznaczyć zawartość przyswajalnych fosforanów w glebie. Wyciągnij wnioski. 

 

Podczas wykonywania zadania wykorzystaj informacje podane w załącznikach. 

 
Załącznik 1 

Zakładając,  Ŝe  głównym  składnikiem  surowca  do  produkcji  superfosfatu  jest  Ca

3

(PO

4

)

2

w procesie technologicznym zachodzą reakcje: 

Ca

3

(PO

4

)

2

 + H

2

SO

4

 → CaSO

4

 + H

3

PO

4

 

Ca

3

(PO

4

)

2

 + H

3

PO

4

 → Ca(H

2

PO

4

)

2

 

Ca

3

(PO

4

)

2

 + H

2

SO

4

 → CaSO

4

 + Ca(H

2

PO

4

)

2

 

 
Załącznik 2 

Wykonano  analizę  sitową  zmielonych  fosforytów.  Do  analizy  pobrano  dwie  próbki 

o masach 650 g i 700 g. Wyniki przedstawiono w tabelach: 

 
dla 650 g  

Numer 

kolejny 

sita 

Wymiar 

oczek 

sita 

Masa 
pozo- 

stałości 

m

n

 

Klasa 

ziarnowa 

od - do 

Frakcja 

F

n

 

Suma 

frakcji 

f

n

 

 

mm 

mm 








50 
25 
15 



0,2 

denko 

70,0 
15,0 
62,0 

208,0 
112,0 

87,0 
57,0 
33,0 

>50 

> 25 do 50 
> 15 do 25 

> 6 do 15 

> 3 do 6 

>1 do 3 

> 0,2 do 1 

do 0,2 

 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

29

dla 700 g  

Numer 

kolejny 

sita 

Wymiar 

oczek 

sita 

Masa 
pozo- 

stałości 

m

n

 

Klasa 

ziarnowa 

od - do 

Frakcja 

F

n

 

Suma 

frakcji 

f

n

 

 

mm 

mm 








50 
25 
15 



0,2 

denko 

71,0 
16,0 
60,0 

211,0 
108,0 
105,0 

74,0 
44,0 

>50 

> 25 do 50 
> 15 do 25 

> 6 do 15 

> 3 do 6 

>1 do 3 

> 0,2 do 1 

do 0,2 

 

 

 

W  analizie  prowadzonej  tą  samą  metodą  i  dla  próbek  tej  samej  substancji  róŜnice 

w dwóch oznaczeniach nie mogą przekraczać wartości podanych w tabeli: 
 

 

Frakcja F

n

RóŜnice, 

Frakcja F

n

, %  RóŜnice, 

do    5 

0,8 

> 50 do 70 

3,5 

>   5 do 10 

1,8 

> 70 do 80 

3,2 

> 10 do 20 

2,7 

> 80 do 90 

2,7 

> 20 do 30 

3,2 

> 90 do 95 

1,8 

> 30 do 50 

3,5 

>95 

0,8 

 

JeŜeli róŜnica w wynikach uzyskanych z analizy dwóch próbek we wszystkich pomiarach 

mieści  się  w  dopuszczalnych  granicach,  moŜna  wynik  końcowy  obliczyć  jako  średnią 
arytmetyczną. 

JeŜeli straty masy próbek w obydwu przypadkach są mniejsze niŜ 2%, analizy nie naleŜy 

powtarzać. 

 

Załącznik 3 

Pobrano  trzy  próbki  kwasu  siarkowego(VI),  aby  określić  jego  stęŜenie.  W  tym  celu 

dokonano pomiarów gęstości (w temp. 20°C). Otrzymano następujące wyniki: 
 

Próbka 

Gęstość 

(w temp. 20°C) [g/cm

3

]

 

1,5760 

1,5762 

1,5758 

 

W  zakładach  produkcyjnych  często  stosuje  się  takie  metody  analityczne,  w  których 

rezygnuje  się  z  duŜej  dokładności  oznaczenia  na  rzecz  szybkości  wykonania  analizy.  Do 
takich  metod  naleŜy  oznaczanie  stęŜenia  kwasu  siarkowego(VI)  na  podstawie  pomiaru 
gęstości. Istnieje ścisła zaleŜność między gęstością (którą mierzy się w stałych, określonych, 
warunkach)  roztworów  kwasu  siarkowego(VI)  a  zawartością  w  nich  H

2

SO

4

.  Dokładność 

oznaczenia zaleŜy od sposobu pomiaru gęstości. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

30

Tabela gęstości kwasu siarkowego(VI) 

Zawartość 

H

2

S0

4

 [%] 

Gęstość 

(w temp. 20°C) 

[g/cm

3

]

 

Zawartość 

H

2

S0

4

 [%] 

Gęstość 

(w temp. 20°C) 

[g/cm

3

]

 

Zawartość 

H

2

S0

4

 [%] 

Gęstość 

(w temp. 20°C) 

[g/cm

3

]

 

1,0051 

34 

1,2515 

67 

1,5760 

1,0118 

35 

1,2599 

68 

1,5874 

1,0184 

36 

1,2684 

69 

1,5989 

1,0250 

37 

1,2769 

70 

1,6105 

1,0317 

38 

1,2855 

71 

1,6221 

1,0385 

39 

1,2941 

72 

1,6338 

1,0453 

40 

1,3028 

73 

1,6456 

1,0522 

41 

1,3116 

74 

1,6574 

1,0591 

42 

1,3205 

75 

1,6692 

10 

1,0661 

43 

1,3294 

76 

1,6810 

11 

1,0731 

44 

1,3384 

77 

1,6927 

12 

1,0802 

45 

1,3476 

78 

1,7043 

13 

1,0874 

46 

1,3569 

79 

1,7158 

14 

1,0947 

47 

1,3663 

80 

1,7272 

15 

1,1020 

48 

1,3758 

81 

1,7383 

16 

1,1094 

49 

1,3854 

82 

1,7491 

17 

1,1168 

50 

1,3951 

83 

1,7594 

18 

1,1243 

51 

1,4049 

84 

1,7693 

19 

1,1318 

52 

1,4148 

85 

1,7786 

20 

1,1394 

53 

1,4248 

86 

1,7872 

21 

1,1471 

54 

1,4350 

87 

1,7951 

22 

1,1548 

55 

1,4453 

88 

1,8022 

23 

1,1626 

56 

1,4557 

89 

1,8087 

24 

1,1704 

57 

1,4662 

90 

1,8144 

25 

1,1783 

58 

1,4768 

91 

1,8195 

26 

1,1862 

59 

1,4875 

92 

1,8240 

27 

1,1942 

60 

1,4983 

93 

1,8279 

28 

1,2023 

61 

1,5091 

94 

1,8312 

29 

1,2104 

62 

1,5200 

95 

1,8337 

30 

1,2185 

63 

1,5310 

96 

1,8355 

31 

1,2267 

64 

1,5421 

97 

1,8364 

32 

1,2349 

65 

1,5533 

98 

1,8361 

33 

1,2432 

66 

1,5646 

99 

1,8342 

 
Załącznik 4 

Oznaczanie zawartości przyswajalnych fosforanów w glebie metodą Kirsanowa polega na 

tym, Ŝe zawarte w glebie przyswajalne fosforany rozpuszcza się w roztworze HC1 o stęŜeniu 
0,2  mol/dm

3

.  Po  przesączeniu  do  przesączu  dodaje  się  roztwór  molibdenianu  amonu 

(NH

4

)

2

MoO

4

który 

kwasem 

fosforowym(V) 

tworzy 

związek 

kompleksowy 

(MoO

2

·

4MoO

3

)

2

·

H

3

PO

4

·

4H

2

barwy 

niebieskiej. 

Intensywność 

zabarwienia 

jest 

proporcjonalna do zawartości fosforu w badanej próbce. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

31

Zawartość  fosforu  oznacza  się  metodą  kolorymetryczną  na  podstawie  wizualnego 

porównania  intensywności  uzyskanej  barwy  z  barwami  roztworów  wzorcowych  lub  metodą 
spektrofotometryczną  na  podstawie  pomiarów  absorbancji  badanego  roztworu  i  absorbancji 
roztworu  wzorcowego  przy  długości  fali  610  nm  względem  ślepej  próby  (roztwory:  HC1 
i (NH

4

)

2

MoO

4

). Wynik przelicza się na liczbę miligramów P

2

O

5

 zawartego w 100 g gleby i na 

tej podstawie określa się potrzebę nawoŜenia. 

 

Instrukcja wykonanie oznaczenia 

OdwaŜyć  5,0  g  gleby  do  kolby  stoŜkowej  o  pojemności  100  cm

3

  i  dodać  25,0  cm

3

 

roztworu  HCI.  Mieszać  w  ciągu  l  min  i  przesączyć  roztwór  przez  suchy  sączek  do  suchej 
zlewki.  Odmierzyć  do  suchej  probówki  5,0  cm

3

  klarownego  przesączu,  dodać  5,0  cm

3

 

pięciokrotnie rozcieńczonego roztworu molibdenianiu amonu i mieszać (cynową pałeczką) do 
ustalenia  się  intensywności  barwy.  Otrzymaną  barwę  przyrównać  do  barw  roztworów 
wzorcowych i dokonać wizualnej oceny. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

32

Karta pracy 

Nr 

zadania 

Rozwiązanie 

a)

 

Równania reakcji 

b)

 

Produkt główny 

c)

 

Produkt uboczny 

a)

 

Obliczenia 

Numer 

kolejny 

sita 

Wymiar 

oczek 

sita 

Masa 

pozo- 

stałości 

m

n

 

Klasa 

ziarnowa 

od - do 

Frakcja 

F

n

 

Suma 

frakcji 

f

n

 

 

mm 

mm 








50 
25 
15 



0,2 

denko 

70,0 
15,0 
62,0 

208,0 
112,0 

87,0 
57,0 
33,0 

>50 

> 25 do 50 
> 15 do 25 

> 6 do 15 

> 3 do 6 

>1 do 3 

> 0,2 do 1 

do 0,2 

 

 

Numer 

kolejny 

sita 

Wymiar 

oczek 

sita 

Masa 

pozo- 

stałości 

m

n

 

Klasa 

ziarnowa 

od - do 

Frakcja 

F

n

 

Suma 

frakcji 

f

n

 

 

mm 

mm 








50 
25 
15 



0,2 

denko 

71,0 
16,0 
60,0 

211,0 
108,0 
105,0 

74,0 
44,0 

>50 

> 25 do 50 
> 15 do 25 

> 6 do 15 

> 3 do 6 

>1 do 3 

> 0,2 do 1 

do 0,2 

 

 

b)

 

Wyniki uśrednione 

Numer 

kolejny 

sita 

Wymiar 

oczek 

sita 

Frakcja 

F

n

 

Suma 

frakcji 

f

n

 

 

mm 








50 
25 
15 



0,2 

denko 

 

 

c)

 

Wykres w formie histogramu  

d)

 

Wykres w formie krzywej składu ziarnowego 

e)

 

Wnioski

 

a)

 

StęŜenie kwasu siarkowego (VI) 

Próbka 

Gęstość 

(w temp. 20°C) [g/cm

3

Uśredniona 

 gęstość 

StęŜenie 

[%] 

1,5760 

1,5762 

1,5758 

 

 

b)

 

Wnioski 

a)

 

Zawartość przyswajalnych fosforanów w glebie 

b)

 

Wnioski 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

33

Karta oceny 

Punkty 

Nr 

zadania 

Rozwiązanie 

maksymalna 

uzyskana 

a)

 

Równania reakcji 

1,5 

 

b)

 

Produkt główny 

 

c)

 

Produkt uboczny 

 

a)

 

Obliczenia 

 

b)

 

Wyniki uśrednione 

 

c)

 

Wykres w formie histogramu  

 

d)

 

Wykres w formie krzywej składu ziarnowego 

 

 

e)

 

Wnioski 

 

 

a)

 

StęŜenie kwasu siarkowego (VI) 

 

 

b)

 

Wnioski 

 

 

a)

 

Zawartość przyswajalnych fosforanów 
w glebie 

 

 

b)

 

Wnioski 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

34

7. LITERATURA

 

 
1.

 

Drewniak A.: Raport Środowiskowy 2005. Polska Izba Przemysłu Chemicznego. 2006 

2.

 

Głodek  W.:  Automatyka  zabezpieczeniowa  w  przemyśle  procesowym  –  przegląd 
unormowań. 2003 

3.

 

Klepaczko-Filipiak  B.,  Łoin  J.:  Pracownia  chemiczna.  Analiza  Techniczna.  WSiP, 
Warszawa 

4.

 

Lipińska-Łuczyn E.: WielkotonaŜowe Chemikalia Organiczne.2005 

5.

 

Markowski A.: Zapobieganie awariom w zakładach chemicznych. Atest 07/2003 

6.

 

Michalik J.: Zapobieganie powaŜnym awariom przemysłowym. 1994 

7.

 

Molenda J.: Technologia chemiczna WSiP, Warszawa 1993 

8.

 

Nawrat G.: Przemysł chloro-alkaliczny. 2005 

9.

 

Pikoń J.: Aparatura chemiczna. PWN Warszawa 1978 

10.

 

Norma branŜowa BN-72/2200-01 

11.

 

Polska Norma PN-67/C-04500 

 
Adresy internetowe: 
12.

 

www.pg.gda.pl/chem/CEEAM/Dokumenty/CEEAM_ksiazka_polska/spis_tresci.htm  

13.

 

www.isowpraktyce.pl 

14.

 

www.ciop.pl 

15.

 

www.pl.wikipedia.org/wiki/Katastrofa_w_Bhopalu 

16.

 

www.pwsk.pl/ 

17.

 

www.mg.gov.pl/Przedsiebiorcy/REACH/ 

18.

 

www.carlroth.pl 

19.

 

eko.ch.pw.edu.pl/konslaimzs.doc 

20.

 

www.chem.uw.edu.pl/people/AMyslinski/Litwin/zasady%20technologiczne%20litwin.pdf 

21.

 

www.bip.wsse.szczecin.pl/strony/menu/104.dhtml 

22.

 

http://home.agh.edu.pl/~kca/zakj-wyk-pop.pdf 

 
Literatura metodyczna 
1.

 

Pokorski R.: Metoda projektów. Wojewódzki Ośrodek Metodyczny w Opolu. 
http://www.wom.opole.pl/zawodowcy/met_projekt.htm 

2.

 

Pokorski R.: Metoda tekstu przewodniego. Wojewódzki Ośrodek Metodyczny w Opolu. 
http://www.wom.opole.pl/zawodowcy/met_tekst_%20przewod.htm