Kodeks etyki reklamy - obejmuje całą działalność marketingową, reklamową, dystrybucyjną,
sponsoringową oraz promocję sprzedaży.

Zasady w nim zawarte stanowią uzupełnienie obowiązujących przypisów prawa, w
szczególności: Konstytucji RP, kodeksu cywilnego, Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji, prawa prasowego, Ustawy o radiofnii i telewizji, Ustawy o ochronie niektórych
praw konsumentów oraz odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt
niebezpieczny, Ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną, Ustawy o ochronie danych
osobowych, Ustawy o prawie autorskimi prawach pokrewnych, prawa własności przemysłowej,
Ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych.

Wszystkie działania, które obejmują postanowienia kodeksu, powinny być zgodne z prawem i
dobrymi obyczajami.

Wszystkie wyniki badań, cytaty z publikacji technicznych lub naukowych muszą wskazywać
źródło. Dane podane do wiadomości publicznej winny być zgodne z prawdą; informacje
dotyczące istotnych cech produktu lub usługi, w tym: właściwości, skład, metody, daty
produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;
wartości produktu i jego rzeczywistej ceny oraz warunków płatności, w szczególności takich jak
sprzedaż ratalna, leasing, sprzedaż na kredyt, sprzedaż okazyjna; warunków dostawy, wymiany,
zwrotu, napraw i konserwacji; warunków gwarancji; praw własności intelektualnej i
przemysłowej, takich jak w szczególności patenty, nazwy, znaki towarowe oraz wzory
przemysłowe i modele; urzędowych zezwoleń lub atestów, nagród, medali i dyplomów; zakresu
świadczeń przedsiębiorcy na cele dobroczynne. Przekazy te nie powinny sugerować, iż posiadają
większą wartość niż w rzeczywistości. Stosowanie porównań w odniesieniu do podmiotów
zawarte w kodeksie powinno być uczciwe, a także jasno sformułowane. Cechy i właściwości
produktów winny być przedstawione w sposób rzetelny i obiektywny. Można się powoływać
wyłącznie na rekomendacje mające odniesienie do rzeczywistych sytuacji i doświadczeń.

W reklamie nie można używać na słowie “gwarancja” kiedy produkt lub usługa nie może
w rzeczywistości podlegać gwarancji.

Prezentacja danych statystycznych musi w szczególności uwzględniać reguły wnioskowania
statystycznego, w tym zjawiska błędu statystycznego. Reklamy porównawcze są dopuszczalne,
jeżeli służą interesom ożywionej konkurencji oraz informacji publicznej. Nie mogą jednak
wprowadzać w błąd odbiorców reklamy, prowadzić do pomyłki wśród odbiorców, co do
oferowanych produktów, znaków towarowych, nazw handlowych, innych oznaczeń. W reklamie
porównawczej można porównać jedynie produkty zaspokajające te same potrzeby lub
wytworzone w tym samym celu. Zazwyczaj porównuje się jedną lub więcej cech, o ile są one
weryfikowalne. Wśród tych cech może się znajdować również cena.
Reklama o charakterze porównawczym nie może w nieuzasadniony sposób, sprzeczny z
postanowieniami Kodeksu, a w szczególności z treścią ust. 1, 2 i 5 używać pełnej lub skróconej
firmy, nazwy, symbolu graficznego lub innych oznaczeń indywidualizujących, przynależnych
zgodnie z prawem do innego podmiotu oraz wykorzystywać jego dobrego imienia. Reklama
porównawcza, poprzez użyte w niej środki wyrazu, nie może dyskredytować lub ośmieszać
konkurenta oraz dotyczących go okoliczności, stawiając w złym świetle jego osobę lub produkt.
Reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku
doświadczenia lub wiedzy. Reklamodawca, promujący, pośrednik i środki przekazu, każdy

wyłącznie w zakresie swojej działalności dotyczącej reklamy, będzie przestrzegał zasady, aby
odbiorca reklamy powstałej lub rozpowszechnianej z jego udziałem mógł zawsze
zidentyfikować, że dany przekaz jest reklamą.

Aby przedstawiać lub odnosić się do jakiejkolwiek osoby fizycznej, publicznej, w tym także
powszechnie znanej, trzeba uzyskać jej zgodę. Bez uzasadnionej konieczności powodowanej np.
względami społecznymi i profilaktyką, reklamy nie mogą motywować do zakupu produktu
poprzez wykorzystywanie zdarzeń losowych, wywoływanie lęku lub poczucia strachu.

Reklamy nie mogą zawierać elementów, które zachęcają do aktów przemocy, treści
dyskryminujących rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość. Nie mogą być realizowane
w sposób, który naraziłby na uszczerbek obiekty o znaczeniu historycznym lub artystycznym.
Jeżeli w reklamie znajduje się wzmianka o gwarancji związanej z warunkami sprzedaży, musi
ona być dostępna w punkcie sprzedaży lub dołączona do produktu, a następnie przekazana
beneficjentowi.

Warunki sprzedaży ratalnej, sprzedaży na kredyt lub innych form kredytu konsumenckiego,
przedstawione w reklamie nie mogą budzić zastrzeżeń u klientów co do rzeczywistej końcowej
ceny reklamowanego produktu, a także kwoty płaconej gotówką, wysokości zaliczki, wysokości
oprocentowania, terminów spłat rat kredytu oraz innych warunków związanych z tą formą
sprzedaży.

Reklamy informujące o ofertach pożyczki nie mogą zawierać stwierdzeń mogących rodzić
wątpliwości co do ich rodzaju, niezbędnych zabezpieczeń, terminów spłat, rzeczywistych
kosztów odsetek oraz możliwych innych opłat. Reklamy informujące o sposobach oszczędzania
lub inwestowania nie mogą zawierać nieprecyzyjnych stwierdzeń co do szacowanego przyszłego
dochodu, czynników wpływających na jego wysokość oraz możliwych korzyści podatkowych.
Nie można stosować reklamy mogącej stworzyć u odbiorcy wrażenia, że nie istnieje obowiązek
zapłaty za produkt, jeśli za produkt ten trzeba zapłacić.
W reklamie produktów, które w przypadku normalnego użytkowania stwarzają realne
niebezpieczeństwo (środki trujące lub łatwopalne) należy w czytelny sposób informować o
potencjalnym niebezpieczeństwie związanym z ich używaniem.
Jakiekolwiek użyte w reklamie dane, rekomendacje, oferty handlowe, informacje lub objaśnienia
dotyczące produktu muszą być odpowiednio udokumentowane. Dokumenty powinny być
udostępnione na żądanie beneficjenta.
Reklamy nie mogą propagować postaw ignorujących prawa zwierząt. Reklamy wykorzystujące
wizerunek zwierząt powinny być nacechowane powściągliwością, naturalnością, tak aby
zwierzęta nie były przedstawiane w sposób sugerujący możliwość ich niehumanitarnego
traktowania.

Jeżeli reklama zagraża zdrowiu lub bezpieczeństwu albo ochronie przyrody, musi mieć
uzasadnienie względami edukacyjnymi lub społecznymi. Nie powinna wykorzystać braku
doświadczenia i ufności u dzieci i młodzieży oraz być sprzeczne z zasadami etycznymi i
moralnymi, powinny szanować ogólnie przyjęte normy społeczne. W reklamie skierowanej do
dzieci nie może być miejsca na zapewnienia, że posiadanie lub używanie danego produktu, czyni
je lepszym od innych, a nieposiadanie tego produktu będzie miało skutek odwrotny.

Nie można podważać autorytetu, sposobu wychowania dzieci i gustów rodziców ani sugerować
rodzicom i opiekunom, że zakup reklamowanego towaru czy usługi świadczy o ich uczuciach w
stosunku do dzieci. Należy zamieszczać informacje zgodne z prawdziwym stanem i
funkcyjnością produktu i o prawdziwych rozmiarach; wartości; naturze; trwałości, także o jego
technicznych możliwościach. Powinno się przedstawiać sposób i skutki użytkowania wyrobów
oraz zaznaczyć przedział wieku grupy docelowej; stopień dojrzałości odbiorców; aby nie
zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi. Skierowane do
dzieci lub młodzieży promocje sprzedaży, marketing bezpośredni lub wydarzenia objęte
sponsoringiem muszą być zgodne z odpowiednimi zasadami określonymi w Kodeksie.

Społeczne zaufanie co do starań podejmowanych przez przedsiębiorców zajmujących się
ochroną środowiska nie może być podważane poprzez reklamy i informacje; poczucie
odpowiedzialności u konsumentów, za środowisko naturalne i otoczenie lub też ich brak wiedzy
w tym zakresie nie powinno być nadużywane. Wprowadzanie konsumentów w błąd poprzez
przekazy lub jakiekolwiek treści o zaletach produktów właściwości w zakresie ochrony
środowiska, jest niedozwolone.

Informacja ekologiczna powinna by związana z właściwościami reklamowanego produktu, które
są związane z produktem przez cały czas jego użytkowania. Istniejąca uprzednio w produkcie, a
nieujawniona wcześniej cecha związana z ochroną środowiska nie powinna by reklamowana
jako nowa.
Informacje, o których mowa, powinny by aktualizowane. W szczególności, takie informacje jak
"przyjazny środowisku" czy "bezpieczny ekologicznie" nie powinny by używane, o ile nie można
zweryfikować takiego skutku. Dokładne informacje należy podać kiedy produkt cechuje się małą
zawartością szkodliwych składników mających wpływ na stan środowiska naturalnego;
informacja typu "nie zawiera…" może być używana tylko wówczas, gdy zawartość określonej
substancji nie przekracza ilości śladowych.
Oznaczenia i symbole dotyczące środowiska mogą by używane tylko wtedy, kiedy jest podane
źródło oraz nie występuje ryzyko pomyłki. Zamieszczenie informacji o gospodarce odpadami;
jak metoda rozdzielania, zbierania, przetwarzania lub usuwania odpadów jest dopuszczalne, gdy
dana metoda jest popularna i ogólnie akceptowana.

W sponsoringu obowiązuje zasada przejrzystości, która dokładnie wskazuje wszystkie
zainteresowane podmioty i zobowiązania względem sponsora. Umowa sponsorska chroni
samodzielność, swobodę twórczą i własność intelektualną podmiotu sponsorowanego. Sponsor
obowiązuje się dbać o odpowiedni poziom sponsorowanej działalności, a także nie nadużywa
swojej pozycji w toku realizacji umowy.
Nie może dojść do naruszenia dobrego imienia którejkolwiek ze stron ani dobrych obyczajów, w
tym przekonań religijnych. Sponsoring nie może naruszać chronionych obiektów historycznych
lub artystycznych. Umowy powinny informować o sponsorowaniu przez kilka podmiotów
danego wydarzenia. Kiedy sponsorowane wydarzenie jest emitowane, w szczególności w radiu
lub telewizji, trzeba dołożyć wszelkich starań by nie wprowadzać odbiorców przekazu w błąd.
Sponsorowane wydarzenie nie może mieć negatywnego wpływu na środowisko naturalne.

Działania marketingu bezpośredniego powinny być zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.
Działania, które mogą mieć wpływ na decyzję konsumenta powinny być przekazywane w taki
sposób żeby konsument miał czas zanim podejmie jakąkolwiek decyzję lub inne zobowiązanie.
Wypełnianie wszelkich zobowiązań powinno być zgodne z zasadami równości, szybkie i
skuteczne.
Konsument powinien być poinformowany że marketing bezpośredni nie jest formą badań
marketingowych.
Nie należy przedstawiać ofert, które mogą być łatwo pomylone z rachunkami, fakturami lub
podobnymi dokumentami. Jeżeli informacja jest zbierana na potrzeby marketingu
bezpośredniego, cel ten powinien by ujawniony konsumentom. Przy przedstawianiu oferty,
konsument powinien mieć wyraźnie wskazane wszystkie zobowiązania ciążące na
sprzedającym, pośredniku i konsumencie. Nie należy używać czcionki, która, ze względu na
rozmiar, czy widoczne cechy, mogłaby wpłynąć na rozumienie i przejrzystość oferty.
Powinna by zawarta prosta informacja o podstawowych warunkach oferty.
Prezentacja produktu nie powinna zawiera jakiegokolwiek pisemnego, dźwiękowego lub
wizualnego elementu, który bezpośrednio lub pośrednio mógłby spowodować niezrozumienie u
konsumentów.
Warunki każdej oferty powinny zapewniać konsumentowi wiedzę o rodzaju produktu, który jest
oferowany i muszą by dostępne dla nabywcy . Oferty mogą zawiera słowa "gwarancja",
"gwarantowany" lub inne, mające takie samo znaczenie, tylko wówczas, jeżeli oferta zawiera
wyraźnie przedstawione warunki gwarancji.

Tam, gdzie konsumenci mają prawo odstąpienia od umowy, sprzedający powinni poinformować
o istnieniu tego prawa. Sprzedający, którzy podejmują się dostarczyć konsumentom produkt do
"bezpłatnego zbadania'' powinni wyraźnie przedstawić w ofercie, kto ponosi koszty zwrotu
towarów, a sama procedura powinna być prosta. Oferta powinna zawierać wskazanie
sprzedającego jego dane kontaktowe pośredników.

Realizacja oferty powinna nastąpić do 30 dni od otrzymania zamówienia od konsumenta. W
przypadku zwłoki należy poinformować konsumenta. Jeśli klient zostanie poinformowany,
można zapewnić mu tymczasowo produkt zastępczy. Kosztami zwrotu wadliwych produktów,
które nie zostały uszkodzone przez konsumenta, obciąża się sprzedającego. Wszelka informacja
potrzebna konsumentowi do zrozumienia kosztów i warunków jakiejkolwiek formy kredytu
powinna być przedstawiona konsumentowi w ofercie. Płatność i odbieranie należności powinno
być dopasowane do klienta z uwzględnieniem możliwości pojawienia się opóźnień, niezależnych
od klienta. Długi nie powinny być odbierane w uciążliwy sposób.
Ważne jest by informować klientów o połączenie specjalnych i ich całkowitych kosztach
(brutto).
Dane osobowe gromadzone i zbierane od osób fizycznych, zgodnie z niniejszym kodeksem
powinny być zbierane w oznaczonym i zgodnym z prawem celem.
Powinno się zapewnić konsumentom wykonywanie następujących praw: wypisania się z list
marketingowych i zabezpieczenia dostępu dla osób trzecich. Niedozwolone jest poprawianie
niezgodnych z rzeczywistością danych, które ich dotyczą.
Sprzedający powinni spełniać żądania konsumentów dotyczące nieotrzymywania przesyłek
adresowanych, lub jakichkolwiek metod komunikacji.

Imiona i nazwiska z kart wycofania danych i z list preferencyjnych klientów nie mogą być
wykorzystywane w innym celu niż wycofanie danych z listy marketingowej. Nie mogą by
przedmiotem najmu, sprzedaży ani wymiany z wyjątkiem takich czynności podejmowanych w
celu wycofania z list.
Ważne jest dopasowanie się do klienta i minimalizacja niedogodności związanych z wysyłaniem
mu niechcianych wiadomości elektronicznych, czy też faksów. Ważne jest stosowanie
odpowiednich środków bezpieczeństwa, przy przetwarzaniu danych oraz zapewnić go o
przestrzeganiu praw osobistych.
Telemarketing wychodzący: kiedy teleoperator dzwoni do konsumenta powinien niezwłocznie:
podać nazwę sprzedawcy, którego reprezentuje, jednoznacznie wskazać cel rozmowy;
prowadzić rozmowę w kulturalny sposób w godzinach, w których zwyczajowo prowadzi się
rozmowy telefoniczne.
Telemarketing przychodzący: kiedy konsument dzwoni do teleoperatora, teleoperator powinien
podać nazwę sprzedawcy, którego reprezentuje. Teleoperator upewnia się czy konsument został
poinformowany i jest świadomy rodzaju zawartej umowy i czy wie, jakie dalsze działania będą
podjęte po skończonej rozmowie telefonicznej.

Wysyłanie wiadomości tekstowych lub multimedialnych: wiadomość taka powinna zawierać :
źródło danych, nadawcę wiadomości.
Co do punktów umowy, należy uświadamiać nabywców o cechach towarów lub usług; czy mają
być dostarczane stale, czy przez jakiś okres; o okresie trwania umowy; o cenach towarów lub
usług, wliczając w to dodatkowe koszty (np. koszty dostawy, podatki); prawa do odstąpienia od
umowy, które może wykonać .

Monitoring, w tym nagrywanie, rozmów telefonicznych dla celów marketingu telefonicznego
powinien być przeprowadzany wyłącznie z odpowiednim zabezpieczeniem, w celu weryfikacji
treści rozmowy, potwierdzania zawartej transakcji, dla celów szkoleniowych i dla kontroli
jakości. Sprzedający powinni upewnić się, że teleoperatorzy są świadomi monitoringu, oraz że
żadna nagrana rozmowa nie będzie odtwarzana publicznie bez zgody obydwu stron. Urządzenie
do automatycznego wybierania numerów powinno odrzucić rozmowę, gdy teleoperator nie
może podjąć rozmowy, aby nie narazić się na irytację ze strony klienta. Niektóre miejsca
publiczne, grupy dyskusyjne, forum lub biuletyny ogłoszeniowe mają swoje standardy
działalności komercyjnej, które powinni respektować sprzedawcy albo pośrednicy. Sprzedawcy i
pośrednicy powinni opublikowa on-line swoje oświadczenia co do zachowywania prywatności
osób, z którymi nawiązują kontakt oraz umożliwić użytkownikom, którzy nie życzą sobie
otrzymywa następnych porad handlowych on-line, rezygnację z ich otrzymywania. Podstawowa
odpowiedzialność za wszystkie działania podejmowane w marketingu bezpośrednim,
spoczywają na sprzedawcy. Inne osoby (pośrednicy czy administratorzy) ponoszą

Wszelkie promocje sprzedaży nie mogą wprowadzać w błąd konsumentów a administrowanie
promocjami i wypełnianie obowiązków z nich płynących powinno być sprawne i efektywne.
Zachowania gwałtowne, nielegalne, prowokujące czy w inny sposób niezgodne z zasadami
społecznymi lub takie, które zachęcają do działalności sprzecznej z interesem publicznym są
zabronione.

Promujący dba o wizerunek promocji sprzedaży; nie nadużywa zaufania beneficjentów i
pośredników, ani nie wykorzystuje ich potencjalnego braku wiedzy czy doświadczenia.
Dokładna informacja o uczestniczeniu, bądź nie, w promocji jest ważna w sytuacji kiedy
beneficjent może ją wziąć pod uwagę przed jakimkolwiek zobowiązaniem które byłoby
koniecznym warunkiem wzięcia udziału w promocji.
Promocje sprzedaży adresowane do dzieci i młodzieży nie powinny wykorzystywać ich
łatwowierności i braku doświadczenia, tak by nie wyrządzić im krzywdy moralnej, psychicznej
czy fizycznej lub naruszyć ich poczucie lojalności wobec rodziców lub opiekunów.
Przez działalność promocyjną, wartość dodatkowej korzyści nie być zawyżona, a cena głównego
produktu ukryta. Beneficjent nie może mieć problemów z dokładnym poznaniem warunków
oferty.
Promocje sprzedaży powinny by zarządzane z użyciem odpowiednich środków i metod nadzoru.
Organizując promocje sprzedaży należy przestrzegać prawa do prywatności przysługującego
każdemu człowiekowi i każdemu podmiotowi gospodarczemu, nie można nakładać
dodatkowych zobowiązań nie wynikających bezpośrednio z promocji sprzedaży.
Promocje sprzedaży przeprowadza się mając na uwadze odpowiednie standardy
bezpieczeństwa.
Sposób prezentacji promocji sprzedaży ma za zadanie informować o wszystkich okolicznościach,
które mogą wpłynąć na podjęcie decyzji o dokonaniu zakupu. Prezentacja powinna zawierać :
konkretne instrukcje co do brania udziału w promocji lub w konkursie; informacje o
dodatkowych korzyściach; ograniczenia czasowe skorzystania z oferty oraz wszelkie inne
ograniczenia dotyczące obszaru geograficznego, wieku, ilości rzeczy objętych promocją, itd.
Wartość oferowanych voucherów lub kuponów; wydatki dodatkowe; nazwę i adres
promującego, muszą być podane do powszechnej wiadomości. Co do konkursów, uczestnicy
muszą poznać szczegóły na temat: kwalifikacji wymaganych od uczestników w konkursie;
wszystkich kosztów wymaganych przez organizatorów; wygranej (m.in. nagród, wyników, jury,
terminów).

Pośrednik powinien znać swój zakres świadczonych usług: sposób prezentacji promocji
handlowcom i odbiorcom, przedstawiaie finansowych konsekwencji uczestnikom, warunki
uczestnictwa; specjalne zadania administracyjne wymagane od pośredników. Respektuje się
wolność pośredników w podejmowaniu decyzji gospodarczych. Warunki promocji sprzedaży nie
mogą naruszać ustalonych więzów lojalności między pracownikami a pracodawcą. W akcjach
promujących usługę bądź produkt bierze się pod uwagę interes wszystkich osób
zaangażowanych. Wszystkie towary lub materiały muszą być dostarczone pośrednikowi w
odpowiednim terminie. Promocje sprzedaży, powinny być przeprowadzane uczciwie, tak by nie
powstały żadne wątpliwości interpretacyjne, co do warunków, wartości, ograniczeń lub
dostępności oferty.
Współpraca pośrednika z jego pracownikami nie może kolidować ze zobowiązaniami
kontraktowymi, zawartymi z beneficjentami.
Wszystkie promocje sprzedaży powinny być zgodne z kodeksem. Ciężar przestrzegania zasad
kodeksu spoczywa na promującym, który ponosi odpowiedzialność za wszystkie aspekty
promocji sprzedaży, niezależnie od jej rodzaju czy treści.

Podlegające weryfikacji dowody, które są niezbędne do ustalenia zgodności promocji sprzedaży
z postanowieniami niniejszego Kodeksu powinny być dostępne i przedstawiane na żądanie
organu samokontroli.

Po co nam etyka, skoro istnieją przepisy, kodeksy karne, administracyjne, cywilne?

....Na to pytanie zadane na łamach „Briefu” Stanisław Celmer, dyrektor departamentu reklamy w
Biurze Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, odpowiada, że w urzędzie jaki reprezentuje,
nadawcy i reklamodawcy bawią się trochę w policjantów i złodziei. Dlatego, jego zdaniem
wskazane jest, ażeby każdy zanim wyemituje reklamę, zanim ją jeszcze przygotuje, zastanowił
się, jakie społeczne skutki może odnieść ta reklama, czy jest ona zgodna z przepisami prawa.
Krajowa Rada ma problem, kiedy są to reklamy omijające prawo.
Zdarza się że agencje zatrudniając dobrych fachowców próbują tworzyć reklamy znajdujące się
na granicy prawa. Reklamy nawet zgodne z prawem, są niepoprawne moralnie, przykładem
czego jest łódka Bols...
Dla przypomnienia: akcja Bolsa rozgrywa się na pełnym morzu. Marynarze na łodzi to bardzo
silni i przystojni mężczyźni. Narrator przekonuje nas o tym, że wrażenia są niesamowite i trzeba
to kiedyś przeżyć.
Na pewno gdyby w Polsce wcześniej istniał i był przestrzegany kodeks etyki do czegoś takiego
by nie doszło, bo nie tylko nadawca, ale przede wszystkim twórca, zastanowiłby się, czy nie
przekracza pewnych granic.
Najczęściej ludzie pracujący przy reklamach alkoholi są najlepszymi specjalistami. Jeszcze do
niedawna reklama alkoholu była dozwolona w telewizji. Jednak ustawa uchwalona przez Sejm
zabrania emisji reklam „artykułów dla dorosłych” do godziny 23.00. Z jednej strony to dobrze,
gdyż skraca nam się czas oczekiwania na film, czy program w telewizji. Z drugiej strony szkoda,
ponieważ reklamy alkoholi są prawdziwymi majstersztykami. Są one czesto wtapiane w tło
sportowe jak np. Bols - w regaty żeglarskie:

“Łódka Bols i kapitan Baranowski”.

Reklamy alkoholi to nie tylko wódka. Reklamy piw są również świetną sztuką. Najlepsza to piwo
Królewskie. Pewnym chwytem jest pokazanie życia normalnych (wcale nie przystojnych,
przeciętnych) mężczyzn.
Knują jedynie jak wypić w towarzystwie kolegów ich ulubiony napój. Dochodzi do śmiesznych
sytuacji, ponieważ żony naszych bohaterów są bardzo podejrzliwe. Jednak panowie wykazują się
niebywałą pomysłowością. Są to między innymi: wyjście z kolegami na mecz piłkarski, opłacenie
żonie przez jednego z bohaterów wizyty u fryzjera, sklejenie kota i zrzucenie doniczek na
dywan po to, by pójść na trzepak i wyczyścić dywan albo ostatni - to zakłócanie przekazu
telewizyjnego, a wymówką jest pójście męża w celu poprawienia anteny. Za każdym razem na
bohatera czekają trzej koledzy, którzy użyli tego samego podstępu. Oczywiści są zaopatrzeni w
Królewskie.

Reklama produktów alkoholowych, oprócz dowcipnych treści powinna zawierać przestrogę o
tragicznych skutkach ich nadużycia.

Agnieszka Zawartko z Urzędu Ochrony Konsumentów na pytanie Briefu czy są urzędy, które
reagują na nieprawidłowości związane z emitowanymi reklamami, odpowiada, że Prezes Urzędu
musi nie tylko sam reagować na takie sytuacje, ale także odpowiada na skargi wpływające ze
strony konsumentów. Powołuje się on ustawami o Ochronie Konkurencji i Konsumentów i o
Zwalczaniu Nieuczciwej Konkurencji.

W przypadku reklamy są to rzeczywiście kwestie z pogranicza prawa. Jeżeli dana reklama jest
niezgodna z przepisami, należy wystąpić przeciwko reklamodawcy lub przedsiębiorcy, który
taką reklamę wyprodukował.

Dyskusja na łamach „Briefu” pokazała, że wciąż toczą się gorące dyskusje nad tym, co w tej
branży jest etyczne, a co nie. Kodeks Etyki Reklamy stwarza nowe rozwiązania stojąc na straży
etycznego i uczciwego przekazu reklamowego. Dlatego, że ruszył system samoregulacji polskiej
branży reklamowej, jest nadzieja, że strona etyczna przedsięwzięć promocyjnych będzie
przestrzegana w równym stopniu co polskie prawo.
System samoregulacji, którego celem jest podnoszenie standardów reklamy poprzez
pokazywanie dobrych wzorców oraz piętnowanie nieetycznego lub nieuczciwego przekazu
reklamowego.
System ten powstał w Warszawie, 23 maja 2006 r. i oparty jest na Kodeksie Etyki Reklamy -
dokumencie opracowanym wspólnie przez przedstawicieli reklamodawców, agencji
reklamowych oraz mediów.

Na straży przestrzegania zapisów Kodeksu Etyki Reklamy stać będzie Związek Stowarzyszeń
Rada Reklamy. Członkami Związku są stowarzyszenia branżowe: Polskie Stowarzyszenie
Wytwórców Produktów Markowych ProMarka, Stowarzyszenie Agencji Reklamowych,
Międzynarodowe Stowarzyszenie Reklamy w Polsce, Stowarzyszenie Marketingu
Bezpośredniego, Izba Wydawców Prasy oraz Związek Pracodawców Prywatnych Mediów.

Za badanie zgodności przekazów reklamowych z Kodeksem odpowiada Komisja Etyki Reklamy
(KER) - grono niezależnych autorytetów z wieloletnim doświadczeniem w dziedzinie mediów i
reklamy.
Komisja rozpatrywać będzie skargi, które mogą składać bezpłatnie zarówno konsumenci, jak i
firmy, czy instytucje. Podmioty, które nie są uczestnikami systemu samoregulacji i nie posiadają
certyfikatów będą wnosić opłaty za wniesienie sprawy przeciwko innym firmom. Wysokość
opłaty wynosi 5 tys. zł.

W przypadku stwierdzenia, że dana reklama jest nieuczciwa czy nieetyczna, Komisja może
wymierzyć sankcje, które mają zdyscyplinować osoby odpowiedzialne za tworzenie i
rozpowszechnianie niezgodnych z Kodeksem przekazów. Podstawowa sankcja to wyrażenie
opinii, że reklama powinna zostać zmieniona, lub że jej rozpowszechnianie powinno zostać
wstrzymane. W przypadku najcięższych naruszeń Kodeksu przewidziane jest odebranie
certyfikatu "Reklamuję etycznie".

Rada Reklamy prowadzi działalność edukacyjną, która z pewnością przełoży się na podniesienie
standardów w reklamie.

System samoregulacji finansowany jest dzięki certyfikatom. Wszystkie firmy i instytucje
pragnące stać się aktywnymi uczestnikami systemu muszą zobowiązać się do przestrzegania
zapisów Kodeksu Etyki Reklamy, czego potwierdzeniem jest specjalny certyfikat "Reklamuję
etycznie".
Certyfikat wydawany jest na okres jednego roku i może być w każdej chwili odebrany, jeśli jego
sygnatariusz narusza zasady Kodeksu Etyki Reklamy. Jest on rodzajem identyfikatora
wskazującego firmy, które zdecydowały się przestrzegać określonych w Kodeksie zasad etycznej
i uczciwej reklamy. Specjalny znaczek może być umieszczany na materiałach korporacyjnych,
stronach internetowych oraz, w przypadku mediów, w stopkach redakcyjnych.

W zakresie samoregulacji Związek Stowarzyszeń Rada Reklamy współpracuje z EASA Alliance -
europejskim zrzeszeniem organizacji samoregulacyjnych z 26 krajów. Jeszcze w 2006 roku
Związek stanie się oficjalnie członkiem tej organizacji, co pozwoli na lepszą koordynację działań
międzynarodowych, m.in. wspólne zwalczanie nieuczciwych reklam przesyłanych z terytorium
innych krajów.

Wprowadzenie Systemu samoregulacji w Polsce jest doskonałym posunięciem, które zapewnia
przestrzeganie najwyższych standardów dobrą oraz lepszą organizację na dojrzałym rynku
reklamy.