Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica
w Krakowie
OCENA ENERGETYCZNA BUDYNKÓW
Świadectwo charakterystyki energetycznej
Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
Kierunek: Budownictwo
Katedra: Geomechaniki, Budownictwa i Geotechniki
Rok akademicki: 2014/2015
Wykonał:
Maciej Ciereszko
Kraków 2015
Spis treści
1. Wstęp……………………………………………………………………………………..2
2. Opis techniczny budynku…………………………………………………….……….…..4
3. Opis instalacji wody i c.o. ………………………………………………………………..5
4. Część rysunkowa:
4.1. Rzut parteru……………………………………………………………….…….7
4.2. Rzut poddasza nieużytkowego…………………………………….……………8
4.3. Przekrój pionowy………………………………………………………….…….9
5. Świadectwo charakterystyki energetycznej dla budynku nieocieplonego…………...…..10
6. Świadectwo charakterystyki energetycznej dla budynku ocieplonego……………...…...15
7. Wnioski…………………………………………………………………………….…..…20
1. Wstęp
Świadectwo charakterystyki energetycznej jest dokumentem określającym wielkość
zapotrzebowania na energię niezbędną do zaspokojenia potrzeb związanych z użytkowaniem
budynku lub lokalu, czyli energii na potrzeby ogrzewania, przygotowania ciepłej wody,
wentylacji i klimatyzacji, a w przypadku budynków użyteczności publicznej również
oświetlenia.
Dla potrzeb sporządzenia charakterystyki energetycznej budynków przemysłowych i
magazynowych nie uwzględnia się ilości energii dostarczanej do tych budynków dla celów
technologiczno-produkcyjnych. W świadectwie ocenia się wielkość zapotrzebowania na
energię wynikającego z przeznaczenia i standardu budynku oraz jego systemów
instalacyjnych, czyli na podstawie jego stałych, obiektywnych cech, a nie na podstawie
pomiaru zużycia energii gdyż trudno poddać obiektywnej ocenie sposób użytkowania
budynku przez jego użytkowników.
Świadectwo jest sporządzane na podstawie oceny energetycznej, polegającej na
określeniu wielu różnych parametrów energetycznych (zintegrowanej charakterystyce
energetycznej).
Zamawiając świadectwo należy więc udostępnić osobie, która je sporządza wszelkie
niezbędne dane dotyczące cech energetycznych budynku (ujęte w specjalnym formularzu).
Zgodnie z ustawą Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156 poz. 1118 z późn. zm.)
od 1 stycznia 2009 r. świadectwa energetyczne są obowiązkowe dla każdego budynku
oddawanego do użytkowania oraz budynku podlegającemu zbyciu lub najmowi, a także w
przypadku, gdy w wyniku przebudowy lub remontu budynku uległa zmianie jego
charakterystyka energetyczna.
Przepisów tych nie stosuje się jedynie do budynków:
- podlegających ochronie na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad
zabytkami;
- używanych jako miejsca kultu i do działalności religijnej;
- przeznaczonych do użytkowania w czasie nie dłuższym niż 2 lata;
- niemieszkalnych służących gospodarce rolnej;
- przemysłowych i gospodarczych o zapotrzebowaniu na energię nie większym niż 50
kWh/(m2·rok);
- mieszkalnych przeznaczonych do użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące w roku;
- wolnostojących o powierzchni użytkowej poniżej 50 m2.
Ustawa określa dokładnie, kto ma wykonywać takie świadectwa. Mianowicie
świadectwo charakterystyki energetycznej budynku może sporządzać osoba, która:
posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
ukończyła, co najmniej studia magisterskie, w rozumieniu przepisów o szkolnictwie
wyższym lub inżynierskie na takich kierunkach jak architektura, budownictwo,
inżynieria środowiska, energetyka lub pokrewnych;
nie była karana za przestępstwa przeciwko mieniu, dokumentom, za przestępstwa
gospodarcze, za fałszowanie pieniędzy, papierów wartościowych, znaków
urzędowych lub za przestępstwa skarbowe;
posiada uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej, konstrukcyjno-
budowlanej lub instalacyjnej, lub odbyła szkolenie i złożyła z wynikiem pozytywnym
egzamin przed ministrem właściwym do spraw budownictwa, gospodarki
przestrzennej i mieszkaniowej. [Nowelizacja Ustawy Prawo Budowlane z dnia 19
września 2007, Dz.U. 2007 nr 191 poz. 1373 wraz z Ustawą z dnia 27 sierpnia o
zmianie ustawy - Prawo Budowlane i ustawy o gospodarce nieruchomościami]
Świadectwo energetyczne budynku zawiera następujące informacje:
podstawowe dane dotyczące budynku oraz obliczeniowe zapotrzebowanie na
nieodnawialną energię pierwotną, energię końcową i energię użytkową (na
ogrzewanie, przygotowanie ciepłej wody, wentylację, klimatyzację, oświetlenie) wraz
ze wskaźnikami porównawczymi (wymagania techniczne WT2008 określone w
„Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim
powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”). Dane te są prezentowane w formie
tzw. suwaka,
propozycje możliwych usprawnień mających na celu zmniejszenie zużycia energii, a
w związku z tym przesunięcie suwaka w kierunku niższego zapotrzebowania na
energię w budynku/lokalu
charakterystykę techniczno – użytkowa budynku,
objaśnienia i informacje dodatkowe.
Korzyści z posiadania świadectwa energetycznego:
ułatwienie określenia przyszłego zużycia energii wraz z kosztami eksploatacji
budynku/lokalu
świadectwa powinny prowadzić do stałego zmniejszania zużycia energii związanej z
użytkowaniem budynków
umożliwienie wykazania energooszczędności budynku, co pozwoli na uzyskanie ceny
z ich sprzedaży lub najmu adekwatnej do jednostkowego zapotrzebowania na energię,
projektanci budynków powinni stosować rozwiązania technologiczne jak najbardziej
racjonalizujące koszty użytkowania projektowanego budynku,
w świadectwie znajdują się propozycje dotyczące zmniejszenia zapotrzebowania na
energię końcową.
Sporządzenie świadectwa energetycznego budynku powinien zapewnić właściciel budynku.
Dokument ten należy przedstawić nabywcy lub najemcy budynku/lokalu. Obowiązek
sporządzania etykiety energetycznej budynku nie dotyczy budynków, które nie będą
wynajmowane nowym najemcom, sprzedawane ani modernizowane. Świadectwo jest ważne
przez 10 lat od daty jego wystawienia. Nowe świadectwo należy sporządzić po wygaśnięciu
jego ważności lub w wyniku remontu budynku/lokalu mającego wpływ na jego
charakterystykę energetyczną (np. termomodernizacja budynku).
2. Opis techniczny budynku
2.1. Dane ogólne
Dom jednorodzinny, wolnostojący, niepodpiwniczony, wykonany w technologii tradycyjnej,
ściany zewnętrzne i wewnętrzne murowane, strop monolityczny żelbetowy, dach
czterospadowy kryty dachówką ceramiczną. Bryła budynku zwarta.
Dane powierzchniowo-kubaturowe budynku:
Długość całkowita: 11,45 m
Szerokość całkowita: 7,40 m
Wysokość maksymalna: 5,67 m (wysokość mierzona od poziomu „0” do kalenicy)
Wysokość pomieszczeń parteru: 2,57 m
Wysokość poddasza nieużytkowego: 2,36 m
Powierzchnia użytkowa: 63,2
m
2
Powierzchnia zabudowy: 91,90
m
2
Kubatura obiektu: 621,42
m
3
Zestawienie pomieszczeń:
Lp.
Pomieszczenie
Powierzchnia
[
m
2
]
Parter
1.
Wiatrołap
4,00
2.
Przedpokój
5,00
3.
Pokój dzienny
25,00
4.
Kuchnia
10,00
5.
Kotłownia
4,60
6.
Łazienka
5,00
7.
Pokój
12,00
8.
WC
2,20
RAZEM
67,80
Poddasze nieużytkowe
1
Strych
81,29
2.2. Dane konstrukcyjno – materiałowe
2.2.1. Fundamenty
Posadowienie fundamentu 1,2 m poniżej terenu, z betonu B-15 zbrojone stalą AI.
2.2.2. Posadzki:
- piasek gr. 30 cm
- papa asfaltowa gr. 0,1 cm
- beton gr. 8 cm
- styropian gr. 10 cm
- beton gr. 8 cm
- panele podłogowe/płytki cermiczne
2.2.3. Ściany parteru
Ściany zewnętrzne warstwowe:
-tynk cementowo – wapienny
- pustak ceramiczny UNI-MAX gr. 25 cm
- styropian gr. 15 cm
- tynk akrylowy
Ściany konstrukcyjne:
- tynk cementowo – wapienny
- pustak ceramiczny UNI-MAX gr. 25 cm
- tynk cementowo – wapienny
Ściany działowe:
- tynk cementowo – wapienny
- cegła wapienno – piaskowa pełna gr. 12 cm
- tynk cementowo – wapienny
2.2.4. Strop:
- beton gr. 16 cm
- styropian gr. 10 cm
- beton gr. 7 cm
2.2.5. Dach
Konstrukcja dachu drewniana, czterospadowa o nachyleniu 30
°, pokryta dachówką
ceramiczną.
2.2.6. Stolarka okienna i drzwiowa
Drzwi drewniane, okna PCV.
3. Opis instalacji wody i c.o.
3.1. Instalacja c.o.
Źródło ciepła – kocioł gazowy naścienny jednofunkcyjny. Ciepła woda dostarczana z
zasobnikowego podgrzewacza zasilanego z kotła gazowego. System ogrzewania wodny,
pompowy, układ zamknięty z naczyniem przeponowym. Parametry czynnika grzejnego
70/55
°. Rurociągi zaizolowane termicznie prefabrykowanymi otulinami z pianki
poliuretanowej.
3.2. Instalacja wodna
Budynek zaopatrywany w wodę z sieci wodociągowej. Ciepła woda dostarczana z
podgrzewacza ciepłej wody użytkowej. Przewody są prowadzone w rurze osłonowej w
bruzdach lub ścianach ze spadkiem w kierunku przyborów sanitarnych. Zimna woda
doprowadzona rurami PVC do punktów poboru.
7. Wnioski
Projekt uwzględnia dwa warianty świadectwa charakterystyki energetycznej – dom
jednorodzinny bez ocieplenia oraz z ociepleniem. Obliczenia zostały przeprowadzone w
programie ArCADia – Termo. Skorzystano z gotowego projektu dostępnego na stronie
www.galeriadomow.pl.
Najważniejszymi parametrami, które można odczytać ze świadectwa są:
Energia użytkowa - Eu, to energia, którą zużywana jest do ogrzania domu. Najprościej
mówiąc, jest to ilość ciepła, która z systemu grzewczego budynku trafia do
poszczególnych pomieszczeń, skąd pod postacią strat ciepła (przez przenikanie i na
drodze wentylacji) trafia do otoczenia.
Energia końcowa – Ek, wskaźnik ten pomagający określić, ile będziemy płacić za
ogrzewanie naszego domu. Energia końcowa to roczna ilość energii dla ogrzewania
(ewentualnie chłodzenia), wentylacji i przygotowania ciepłej wody użytkowej. Jest to
energia, którą trzeba dostarczyć do grzejników, tak by te zaczęły działać, czyli żeby
zaczęły oddawać ciepło do ogrzania pomieszczeń (zużycie energii netto).
Energia pierwotna – Ep, określa całkowitą efektywność energetyczną budynku
(zużycie energii brutto). Uwzględnia ona obok energii końcowej, dodatkowe nakłady
nieodnawialnej energii pierwotnej na dostarczenie do granicy budynku każdego
wykorzystanego nośnika energii (np. oleju opałowego, gazu, energii elektrycznej,
energii odnawialnych itp.). Uzyskane małe wartości wskazują na nieznaczne
zapotrzebowanie i tym samym wysoką efektywność i użytkowanie energii chroniące
zasoby i środowisko.
Energia pierwotna różni się od końcowej tym, że uwzględnia straty powstające na
etapie produkowania i przesyłania energii. Nie jest to więc wartość, którą możemy
odczytać z naszych liczników. Różnice między energią pierwotną a końcową zależą
od nośnika ciepła. EP może być większa od końcowej od 10 (dla gazu) do 300% (dla
prądu). Może też być mniejsza – jeśli nośnikiem ciepła jest biomasa (drewno, pelety).
W projekcie otrzymano następujące wartości:
Dla wariantu I (bez ocieplenia): EU = 268,3 [
kWh/m
2
∙ rok]; EK = 428,6 [kWh/m
2
∙ rok];
EP = 475,0 [
kWh/m
2
∙ rok]
Dla wariantu II (z ociepleniem): EU = 191,5 [
kWh/m
2
∙ rok]; EK = 313,2 [kWh/m
2
∙ rok];
EP = 348,1 [
kWh/m
2
∙ rok]
Wartości EU w obu wariantach przekraczają dopuszczalny wskaźnik, który waha się między
120 a 180 [
kWh/m
2
∙ rok]. Nie daje to dużych oszczędności, należy zwiększyć izolacyjność
ścian. Wskaźnik EK również nie obniżył się znacznie, ogrzewanie i c.w.u. nie ma wysokiej
sprawności, rozwiązaniem byłaby zmiana system ogrzewania. Wartość wskaźnika EP
wskazuje na dużą uciążliwość budynku dla środowiska.