Automatyka zabezpieczeniowa
transformatorów
elektroenergetycznych
3
2
3
2
3
II
I
307
308
305
208
207
205
113
108
107
105
Ro
żki
Ko
zi
en
ic
e
1
Ko
zi
e
n
ic
e 2
5
3
8
2
4
6
9
1
I
II
3
3
3
3
3
3
3
3
Ab
ra
mo
w
ice
R220
3
3
3
3
3
3
3
3
1
1
1
3
T
2
T
1
T
kV
5
,
31
/
225
%
18
u
11
Yd
A
1466
I
A
5
,
205
I
A
MV
80
Tr
3
u
kT
nTLV
nTHV
=
ϑ
=
=
=
⋅
×
2
2
2
3
3
3
2
2
3
3
3
3
2
mm
185
1
XSY
2
NA
12
m
2200
×
×
3
3
3
3
10
4
13
18
19
21 30
24
37
38
39
41 45
40
56
57
58
60 65
59
2
mm
185
1
XSY
2
NA
12
m
3200
×
×
2
mm
185
1
XSY
2
NA
12
m
2250
×
×
2
mm
185
1
XSY
2
NA
12
m
3140
×
×
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
1
G
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
2
G
3
G
4
G
R30
T1
T3
T4
T2
RG 1
kV
3
,
6
/
5
,
31
%
64
,
8
u
11
Yd
A
2890
I
A
577
I
A
MV
5
,
31
Tr
4
u
kT
nTLV
nTHV
=
ϑ
=
=
=
⋅
×
A
MV
S
kQ
⋅
= 6000
A
MV
S
kQ
⋅
= 840
A
MV
S
kQ
⋅
= 590
I
II
A
MV
3
,
33
S
A
MV
25
P
n
n
⋅
=
⋅
=
A
MV
40
S
A
MV
5
,
32
P
n
n
⋅
=
⋅
=
A
MV
40
S
A
MV
30
P
n
n
⋅
=
⋅
=
%
6
u
A
2000
I
kD
n
=
=
%
6
u
A
2000
I
kD
n
=
=
A
MV
40
S
A
MV
30
P
n
n
⋅
=
⋅
=
%
6
u
A
2000
I
kD
n
=
=
Zakłócenia w pracy transformatorów
- awaryjność transformatorów
Zakłócenia w pracy transformatorów
- procentowy rozkład rodzajów uszkodzeń
13%
inne uszkodzenia (kadź, obieg oleju itp.)
2%
uszkodzenia rdzeni
6%
uszkodzenia przewodów wyjściowych
9%
uszkodzenia izolatorów przepustowych
19%
uszkodzenia przełączników zaczepów
51%
uszkodzenia uzwojeń
Zakłócenia w pracy transformatorów -
przyczyny
ok. 23%
cieplne
ok. 35%
elektryczne
ok. 42%
mechaniczne
Zakłócenia w pracy transformatorów - skutki
zwarcia wewnętrzne powodują uszkodzenia,
których usunięcie niejednokrotnie wymaga
demontażu transformatora i
przetransportowania go do zakładów
naprawczych, co jest operacją bardzo
kosztowną;
Zakłócenia w pracy transformatorów - skutki
jeśli zwarcie wewnątrz kadzi nie zostanie
wyłączone po 0,6
÷ 1 s, można się
spodziewać wybuchu, rozsadzenia kadzi i
wypływu oleju:
wiąże się to zarówno z całkowitym
zniszczeniem transformatora, jak i z
zagrożeniem dla ludzi i pomieszczeń;
Zakłócenia w pracy transformatorów
- skutki
zwarcie w transformatorze sprzęgłowym lub
blokowym, prowadzące do jego wyłączenia,
jest szczególnie groźne dla systemu
elektroenergetycznego
dlatego ten rodzaj zakłócenia jest często
traktowany jako tzw. awaria krytyczna.
Rodzaje zakłóceń w pracy transformatorów
Zwarcia
Rodzaje zakłóceń w pracy transformatorów
Przegrzanie uzwojeń
Energia wydzielana na rezystancji uzwojeń jest
przyczyną wzrostu temperatury wewnątrz kadzi.
Powstające ciepło jest oddawane izolacji stałej i
olejowi, który przez system naturalnego, a nawet
częściej – wymuszonego obiegu oleju powoduje
efekt chłodzenia.
Najgorętsza jest wierzchnia warstwa oleju, ale ze
względu na cieplne zagrożenie stanu izolacji
istotniejsze jest to miejsce na powierzchni przewodu
uzwojenia, w którym lokalnie temperatura osiąga
największą wartość.
Rodzaje zakłóceń w pracy transformatorów
Przegrzanie uzwojeń
W stanie normalnym temperatura górnej warstwy
oleju może wynosić 90°C, co odpowiada temperaturze
ok. 105°C w najgorętszym miejscu przewodu.
Natomiast jeśli temperatura górnej warstwy
przekroczy 105°C, oznacza to, że najgorętszy punkt
ma zapewne temperaturę ok. 140°C i można ją uznać
za granicznie dopuszczalną.
Taki wzrost temperatury uzwojeń może być wywołany
przeciążeniem prądowym lub zmniejszeniem
intensywności chłodzenia, np. na skutek całkowitego
lub częściowego wyłączenia pomp wymuszających
obieg oleju.
Wymagania stawiane zabezpieczeniom
transformatorów
Dobrze dobrany zestaw zabezpieczeń musi
chronić transformator od zakłóceń
występujących zarówno na zewnątrz, jak i
wewnątrz samego transformatora w czasie
jego pracy.
Wymagania stawiane zabezpieczeniom
transformatorów
Zakłócenia zewnętrzne spowodowane są przez przeciążenia
ruchowe oraz zwarcia zewnętrzne, które często powodują
niedopuszczalny długotrwale dla transformatora przepływ dużych
prądów.
Do zakłóceń wewnętrznych zaliczamy uszkodzenia powodujące
obniżenie poziomu oleju w kadzi transformatora i komorze
przełącznika zaczepów oraz przerwy i zwarcia międzyfazowe
międzyuzwojeniowe, międzyzwojowe, doziemne zarówno
wewnątrz kadzi transformatora, jak i na wyprowadzeniach.
Pożądane jest, aby zabezpieczenia od uszkodzeń wewnętrznych
działały prawie bezzwłocznie, a od zwarć zewnętrznych z
niewielkim opóźnieniem, koniecznym ze względu na potrzebę
uzyskania selektywności działania.
Ochronę transformatorów od przeciążeń ruchowych można
ograniczyć do sygnalizacji powstałego zakłócenia.
Wymagania stawiane zabezpieczeniom
transformatorów
Wymagania stawiane zabezpieczeniom
transformatorów - wymagania
wyłączenie z minimalnym opóźnieniem przy
zwarciach międzyfazowych i doziemnych
wewnątrz kadzi, co zapewnia utrzymanie
stabilności systemu oraz ogranicza stopień
uszkodzeń, przede wszystkim nie
dopuszczając do wybuchu kadzi;
wyłączenie z minimalnym opóźnieniem przy
zwarciach zwojowych, co ogranicza stopień
uszkodzeń i nie dopuszcza do wybuchu kadzi
Wymagania stawiane zabezpieczeniom
transformatorów - wymagania
wyłączenie z minimalnym opóźnieniem przy
zwarciach wielkoprądowych w polach
transformatora (pomiędzy wyłącznikami a kadzią);
niedopuszczenie do długotrwałego nadmiernego
wzrostu temperatury uzwojeń, co mogłoby grozić
zmniejszeniem trwałości użytkowej izolacji;
można to uzyskać przez pomiar temperatury
górnych warstw oleju oraz oszacowanie
temperatury najgorętszego miejsca w
uzwojeniach;
Wymagania stawiane zabezpieczeniom
transformatorów - wymagania
niedopuszczenie do długotrwałego nadmiernego
wzrostu strumienia w rdzeniu, co może grozić
lokalnym przegrzaniem rdzenia i jego elementów
konstrukcyjnych;
niedopuszczenie do występowania prądów zwarć
zewnętrznych, które mogłyby spowodować
przekroczenie granic wytrzymałości cieplnej i
dynamicznej, dopuszczalnych ze względu na
warunki cieplne i ograniczenia mechaniczne;
zapewnienie rezerwowania w przypadku zawodnego
działania zabezpieczeń lub wyłączników;
Wymagania stawiane zabezpieczeniom
transformatorów - wymagania
zapewnienie możliwości sprawdzania
zabezpieczeń bez konieczności wyłączania
transformatora;
sygnalizowanie stanów zagrożenia,
wynikających z osłabienia izolacji lub
lokalnego przegrzania uzwojeń;
niedopuszczenie do przedwczesnego
wyłączania transformatora przy znacznych
obciążeniach oraz zwarciach zewnętrznych.
Wymagania stawiane zabezpieczeniom
transformatorów - wymagania
W związku z powyższym, podstawowym
zabezpieczeniom zwarciowym stawia się
ostre wymagania dotyczące czułości
(reagowania już przy zwarciu pojedynczego
zwoju) oraz minimalnego opóźnienia w
działaniu, nie przekraczającego czasu rzędu
dziesiątych części sekundy.
Zabezpieczenia od przeciążeń ruchowych
Prądy odpowiadające przeciążeniom ruchowym
najczęściej nieznacznie tylko przekraczają wartość
prądu znamionowego transformatora.
Niemniej powodują one nadmierne nagrzewanie jego
uzwojeń roboczych, co przyspiesza proces starzenia się
izolacji tych uzwojeń w wyniku czego staje się ona coraz
bardziej krucha, a tym samym bardzo podatna na
uszkodzenia wskutek działań dynamicznych prądu oraz
przepięć.
Zabezpieczenie od przeciążeń ruchowych powinno
chronić transformator od szkodliwych dla jego
izolacji przegrzania, a jednocześnie powinno
pozwolić na wykorzystanie w możliwie dużym
stopniu przeciążalności transformatora.
Zabezpieczenia od przeciążeń ruchowych
W czasie zmian obciążenia temperatura
uzwojeń transformatora, a w konse-kwencji
również temperatura oleju ulega zmianom,
przy czym szybkości tych zmian są różne.
Decydują o tym głównie różne stałe czasowe:
stała czasowa nagrzewania samego uzwojenia
transformatora (6-10 minut);
stalą czasowa nagrzewania oleju (1-2 godzin).
Zabezpieczenia od przeciążeń ruchowych
W jednostkach transformatorowych o mocy
znamionowej większej od 16 MVA, które
wyposażone są w urządzenia chłodzenia,
przeciążenia termiczne uzwojeń mogą
również występować przy przepływie prądów
mniejszych od wartości znamionowej, w
przypadku zakłóceń w obiegu czynników
chłodzących (olej, woda, powietrze).
Zabezpieczenia od przeciążeń ruchowych
Dla ochrony transformatorów energetycznych od
przeciążeń ruchowych stosuje się następujące
rodzaje zabezpieczeń:
zabezpieczenie nadprądowe niezależne zwłoczne,
zabezpieczenie nadprądowe zależne zwłoczne,
zabezpieczenie termometryczne,
wskaźnik max temperatury typu "Bewag",
model cieplny.
Zabezpieczenie nadprądowe niezależne
zwłoczne
Zabezpieczenie nadprądowe niezależne zwłoczne
jest najprostszym zabezpieczeniem
przeciążeniowym transformatora.
Niestety reaguje ono jedynie na zmiany wartości
prądu obciążenia transformatora, natomiast nie
uwzględnia rzeczywistych zmian temperatury
uzwojeń i oleju.
Ze względu na symetryczny charakter przeciążeń
wystarcza zainstalowanie zabezpieczenia tylko w
jednej fazie.
Zazwyczaj jest ono zasilane z obwodów prądowych
wspólnych z zabezpieczeniem przeciążeniowym (od
zwarć zewnętrznych).
Zabezpieczenie nadprądowe niezależne
zwłoczne
prąd rozruchowy
k
b
możliwie mały, rzędu 1,05
stosuje się przekaźniki o możliwie dużym k
p
ok. 0,9.
zwłoka czasowa od 6 s do 12 s, a czasem do 20 s,
i
p
NTr
b
r
n
k
I
k
i
=
Zabezpieczenie termometryczne
1 MVA
÷ 10
MVA
termometr wskazujący kontaktowy jednostykowy
ze zdalną sygnalizacją maksymalnej temperatury
uzwojenia lub oleju transformatora
0,315MVA
÷
1 MVA
termometr wskazujący ze wskaźnikiem
maksymalnej temperatury
0,315 MVA
termometr wskazujący
Zabezpieczenie termometryczne
> 16 MVA
zestaw dwóch termometrów wskazujących
kontaktowych dwustykowych współpracujących
z układem chłodzenia transformatora i zdalną
sygnalizacją przekroczenia dopuszczalnych
temperatur
10 MVA
÷ 16
MVA
termometr wskazujący kontaktowy dwustykowy
ze zdalną sygnalizacją przekroczenia
dopuszczalnych temperatur
Model cieplny
Najdoskonalszym pod względem technicznym zabezpieczeniem
transformatora od przeciążeń ruchowych jest model cieplny tego
transformatora.
Model cieplny jest przeważnie wykonany w postaci niewielkiego
naczynia, które jest przymocowane do pokrywy kadzi
transformatora i jest zanurzone w oleju wypełniającym kadź.
Wewnątrz tego naczynia znajduje się termometr oporowy
otoczony uzwojeniem grzejnym, zasilanym prądem
proporcjonalnym do prądu płynącego przez uzwojenie
transformatora z obwodu wtórnego jednego z przekładników
prądowych nakładkowych zainstalowanych na izolatorach
przepustowych transformatora.
Model cieplny
Rezystancja uzwojenia grzejnego jest
dobrana w taki sposób, aby przy
znamionowym obciążeniu transformatora
podgrzało ono termometr oporowy do
temperatury uzwojenia transformatora, która
jest o 10 - 20°C wyższa od temperatury
otaczającego oleju. Natomiast stała czasowa
modelu cieplnego równa się stałej czasowej
uzwojenia transformatora (6 – 10 min).
Model cieplny
W tych warunkach temperatura mierzona przez
termometr oporowy jest prawie wierną kopią
temperatury uzwojenia transformatora przy
dowolnych zmianach obciążenia.
Termometr oporowy steruje przekaźnikiem
pomocniczym umieszczonym na zewnątrz
transformatora, podając impuls na sygnalizację lub
na sygnalizację i wyłączenie transformatora.
Zamiast oporowego termometru można zastosować
w modelu cieplnym element bimetaliczny
nastawiany na odpowiednią temperaturę i sterujący
obwodami wyjściowymi.
Model cieplny
W urządzeniach najnowszej generacji dla potrzeb realizacji
modelu cieplnego wykorzystano technikę cyfrową.
Model cieplny typu MZT-4C oblicza temperaturę uzwojenia
transformatora na podstawie aktualnej temperatury oleju,
wartości prądu przepływającego przez transformator, oraz
charakterystycznych parametrów cieplnych danego
transformatora wpisanych do pamięci procesora.
Model cieplny typu MZT-4C wyposażony jest w dwustopniowe
sygnalizacje temperatury oleju i uzwojenia oraz w miernik stopnia
zużycia transformatora (wykonany w postaci
elektromechanicznego licznika).
Określenie stopnia zużycia transformatora może być podstawą
do wyznaczania częstości prac konserwacyjnych przy
transformatorze, a także wskazują na prawidłowość jego
eksploatacji.
Zabezpieczenia od zwarć zewnętrznych
Najczęstszym nienormalnym stanem w pracy
transformatorów energetycznych jest przepływ przez
ich uzwojenia prądów przetężeniowych
spowodowanych zwarciami zewnętrznymi.
W przypadku bliskich zwarć zewnętrznych prądy te
mogą osiągnąć znaczne wartości (od 10 do 20
krotności prądu znamionowego transformatora).
Konstrukcyjnie transformatory energetyczne są tak
wykonane, że działanie dynamiczne i termiczne tej
wielkości prądów wytrzymują tylko przez bardzo
krótki czas około 3 - 4 sekund.
Przy dłuższym czasie przepływu przez ich
uzwojenia tak dużych wartości prądów, ulegają
uszkodzeniu, a nawet zniszczeniu.
Zabezpieczenia od zwarć zewnętrznych
Aby nie dopuścić do takiego uszkodzenia, wyposaża się
transformatory energetyczne w zabezpieczenia od zwarć
zewnętrznych, które mają za zadanie przerwać przepływ prądów
zwarcia przed upływem dopuszczalnego czasu ich trwania.
Poza ochroną samego transformatora od przetężeń,
zabezpieczenie to stanowi:
rezerwę zabezpieczeń zainstalowanych w polach odpływowych
rozdzielni ŚN zasilanej przez transformator,
element blokady automatyki SZR sprzęgła,
rezerwę zabezpieczeń od zwarć wewnętrznych transformatora.
Zabezpieczenia od zwarć zewnętrznych
W zależności od mocy znamionowej
transformatora stosuje się następujące
rodzaje zabezpieczeń od przetężeń
wywołanych zwarciami zewnętrznymi:
zabezpieczenie nadprądowe zwłoczne,
zabezpieczenie nadprądowe zwłoczne z
blokadą napięciową,
zabezpieczenie odległościowe.
Zabezpieczenia od zwarć zewnętrznych
Dla transformatorów pracujących w sieci
średniego napięcia z punktem neutralnym
nieuziemionym, kompensowanej lub
uziemionej przez rezystancję od
zewnętrznych zwarć doziemnych stosuje się
dodatkowo zabezpieczenia
ziemnozwarciowe.
Zabezpieczenie nadprądowe zwłoczne
Transformatory redukcyjne, które zasilają rozdzielnie połączone
w ruchu normalnym z innymi źródłami energii elektrycznej
wymagają wyposażenia w zabezpieczenie nadprądowe zwłoczne
po stronie napięcia zasilającego, lecz często ze względu na
możliwości dokładniejszej lokalizacji miejsca uszkodzenia stosuje
się zabezpieczenia po wszystkich stronach.
Prąd rozruchowy zabezpieczenia dobiera się tak, aby
zabezpieczenie nie działało pod wpływem prądów
obciążeniowych i udarów prądowych związanych z
samorozruchem silników, po chwilowym zaniku napięcia
spowodowanym zwarciem zewnętrznym lub działaniem
automatyki SPZ oraz SZR.
Zabezpieczenie nadprądowe zwłoczne
prąd rozruchowy
I
r
– nastawa zabezpieczenia,
k
b
– wsp. bezpieczeństwa (1,2),
k
r
– wsp. rozruchu silników (2 - 6),
k
s
– wsp. schematu uzależniony od sposobu połączenia przekładników
prądowych ( 1 lub 3),
k
p
– wsp powrotu, odpadu przekaźnika (0,85),
I
max
– maksymalna dopuszczalna wartość obciążenia,
n
i
– przekładnia przekładników prądowych
.
i
p
s
r
b
r
n
k
I
k
k
k
I
max
≥
Zabezpieczenie nadprądowe zwłoczne
Zwłokę czasową zabezpieczenia przyjmuje się
możliwie najkrótszą, tak jednak, aby zapewnić
wybiórczą pracę tego zabezpieczenia w stosunku do
zabezpieczeń zainstalowanych w polach
odpływowych rozdzielni, zasilanej przez
transformator.
Jednocześnie nie należy przekroczyć określonego
dla transformatora przez producenta
dopuszczalnego czasu przepływu prądów zwarcia.
Czułość zabezpieczenia nadprądowego zwłocznego
transformatora sprawdza się porównując wartość
współczynnika czułości z wartością wymaganą
przez przepisy.
Zabezpieczenie nadprądowe zwłoczne
prąd rozruchowy
k
c
– współczynnik czułości, który nie powinien być mniejszy od 1,5
dla zabezpieczenia podstawowego i 1,2 dla zabezpieczenia
rezerwowego,
I
z min
– najmniejsza wartość prądu zwarciowego, dla zwarcia
metalicznego w chronionej strefie
I
r
– nastawa zabezpieczenia
n
i
– przekładnia przekładników prądowych.
i
r
z
c
n
I
I
k
min
≥
Zabezpieczenie nadprądowe zwłoczne
Transformatory pracujące w stacjach, w których
istnieje możliwość obustronnego zasilania powinny
być wyposażone w zabezpieczenie nadprądowe
zwłoczne osobne dla każdego uzwojenia
transformatora lub w jedno zabezpieczenie od
strony większej mocy zwarciowej działające:
jednocześnie na obustronne wyłączenie wyłączników lub
kaskadowo tzn. najpierw na wyłączenie wyłącznika od
strony niniejszej mocy zwarciowej, a następnie - po
dodatkowej zwłoce czasowej - na wyłączenie drugiego
wyłącznika.
Zabezpieczenia odległościowe
Transformatory energetyczne o mocy większej niż
80MVA są chronione od przetężeń wywołanych
zwarciami zewnętrznymi przez zabezpieczenia
odległościowe.
Dla transformatorów (autotransformatorów) o
napięciu górnym 220kV i wyższym stosowane są
dwukierunkowe zabezpieczenia odległościowe.
Zabezpieczenia te instaluje się po obu stronach
transformatora.
Zabezpieczenia odległościowe
Transformatory energetyczne o mocy większej niż
80MVA są chronione od przetężeń wywołanych
zwarciami zewnętrznymi przez zabezpieczenia
odległościowe.
Dla transformatorów (autotransformatorów) o
napięciu górnym 220kV i wyższym stosowane są
dwukierunkowe zabezpieczenia odległościowe.
Zabezpieczenia te instaluje się po obu stronach
transformatora.
Zabezpieczenia odległościowe
Kierunek podstawowy zabezpieczenia określa
przepływ prądu zwarcia od szyn zbiorczych do
transformatora.
W tym kierunku przekaźniki mają trójstopniową
charakterystykę robocza.
Pierwsza
strefa stanowi szybką rezerwę zabezpieczeń
transformatora od zwarć wewnętrznych.
Druga
strefa chroni transformator, szyny zbiorcze oraz
niewielki fragment długości linii przyłączonych do szyn
zbiorczych zasilanych przez ten transformator.
Trzecia
strefa stanowi rezerwę zwłoczną
zabezpieczeń zainstalowanych w polach
odpływowych.
Zabezpieczenia odległościowe
t
3
= t
2Lmax
+ Δt
Z
3
= 1,5 Z
r
Trzecia
t
2
= t
1Lmax
+ Δt
Z
2
= 1,25 Z
Tr
Druga
t
1
= 0,1 s
Z
1
= 0,7 Z
Tr
Pierwsza
Czas działania
Zasięg działania
Strefa
Z
1
, Z
2
, Z
3
- impedancja określająca zasięg kolejnych stref,
Z
Tr
- impedancja zabezpieczanego transformatora,
t
1
, t
2
, t
3
- czas opóźnienia działania na obustronne (trójstronne) wyłączenie
transformatora przez zabezpieczenie odległościowe przy zwarciu w zasięgu
danej strefy,
t
1Lmax
, t
2Lmax
- największa zwłoka czasowa pierwszej i drugiej strefy działania
zabezpieczeń odległościowych linii przyłączo-nych do szyn zbiorczych
Zabezpieczenia od zwarć i uszkodzeń
wewnętrznych
Uszkodzenie transformatora wiąże się nie tylko z
poważnymi stratami materialnymi, ale również jest
bardzo uciążliwe pod względem eksploatacyjnym.
Wymaga zaangażowania wykwalifikowanych
pracowników i specjalistycznego sprzętu, zarówno
do demontażu, jak i transportu uszkodzonego oraz
nowego transformatora.
Często związane jest również z dotkliwymi
przerwami w dostawie energii elektrycznej dla
odbiorców.
Zabezpieczenia od zwarć i uszkodzeń
wewnętrznych
Zwarcia wewnątrz kadzi transformatora są
szczególnie
niebezpieczne, gdyż charakteryzują się przepływem dużych
prądów, którym często towarzyszy łuk elektryczny.
Prądy te wytwarzają bardzo duże siły dynamiczne, a łuk
elektryczny powoduje burzliwe odgazowanie oleju.
Duża objętość oleju stwarza zagrożenie dla środowiska, a także
niebezpieczeństwo pożaru podczas wyrzucenia oleju poprzez
przerwaną membranę w rurze przeciwwybuchowej, a w
szczególności przy pęknięciu metalowej kadzi transformatora.
Takie uszkodzenia zagrażają bezpieczeństwu ludzi i urządzeń
znajdujących się
w pobliżu transformatora, dlatego
zabezpieczenia od zwarć i uszkodzeń wewnętrznych muszą
działać z bardzo krótkim czasem (praktycznie bezzwłocznie).
Zabezpieczenia od zwarć i uszkodzeń
wewnętrznych
Zwarcia wewnątrz kadzi transformatora (zwojowe, doziemne,
międzyuzwojeniowe, między fazowe) powstają w wyniku
uszkodzenia izolacji uzwojeń pod wpływem przepięć, działania
dynamicznego prądu, przeciążeń cieplnych lub niszczącego
działania kwasów organicznych powstałych z rozkładu oleju w
czasie procesu jego starzenia się.
Poza tymi zwarciami równie groźne są dla transformatora
zwarcia występujące na wyprowadzeniach; z reguły na
izolatorach przepustowych.
Przyczyną tych zwarć może być istnienie niewykrytych pęknięć
jako wad wyrobu lub powstałych w czasie montażu lub naprawy,
wnikanie wilgoci do wnętrza izolatorów, obniżenie poziomu oleju
w transformatorze, zanieczyszczenie powierzchni izolatorów (np.
pyłem węglowym, oparami siarki) oraz zmniejszenie wymaganej
przerwy izolacyjnej między fazami lub fazą i ziemią przez ptaki i
drobne ssaki (szczury, koty).
Zabezpieczenia od zwarć i uszkodzeń
wewnętrznych
Do wykrywania uszkodzeń zwarć
wewnętrznych oraz zwarć na
wyprowadzeniach transformatora stosowane
są następujące zabezpieczenia:
zabezpieczenie nadprądowe bezzwłoczne,
zabezpieczenie różnicowo-prądowe,
zabezpieczenie gazowo-przepływowe.
Zabezpieczenia od zwarć i uszkodzeń
wewnętrznych
Zabezpieczenie nadprądowe bezzwłoczne, jako
tańsze i prostsze, stosowane jest dla transformatorów
mniejszej mocy, natomiast różnicowo-prądowe dla
transformatorów o mocy 7,5 MVA i wyższej,
pracujących pojedynczo oraz dla transformatorów o
mocy 2 MVA i wyższej, pracujących równolegle przy
łącznej ich mocy 10 MVA i wyższej.
Z uwagi na stwierdzone wypadki blokowania się
zabezpieczeń różnicowo-prądowych podczas
niektórych rodzajów zwarć - także transformatory o
mocy większej od 7,5 MVA są dodatkowo wyposażone
w zabezpieczenia nadprądowe bezzwłoczne.
Zabezpieczenie nadprądowe bezzwłoczne
Zabezpieczenie nadprądowe bezzwłoczne zasilane
jest z przekładników prądowych zainstalowanych w
polu transformatora od strony zasilania.
Bezzwłoczne wybiórcze działanie zabezpieczenia
możliwe jest ze względu na dużą różnicę między
prądami mierzonymi po stronie zasilania
transformatora w przypadku zwarcia przed i za
transformatorem.
Występująca różnica prądów pozwala dobrać prąd
rozruchowy zabezpieczenia tak, aby nie działało
przy zwarciach za transformatorem.
Zabezpieczenie nadprądowe bezzwłoczne
Prąd rozruchowy:
I
r
- prąd rozruchowy nastawiany na zabezpieczeniu nadprądowym
bezzwłocznym,
k
s
- współczynnik schematu wynikający z układu połączeń przekładników
prądowych (dla układu pełnej i niepełnej gwiazdy równy 1),
k
b
- współczynnik bezpieczeństwa ( 1,3 - 1,6 ),
I
zmax
- największa spodziewana wartość prądu zwarcia na szynach zbiorczych
po dolnej stronie transformatora, przeliczona na stronę górnego napięcia,
n
i
- przekładnia przekładników prądowych zasilających zabezpieczenie
nadprądowe bezzwłoczne.
i
z
s
b
r
n
I
k
k
I
max
≥
Zabezpieczenie nadprądowe bezzwłoczne
Przy wyborze prądu rozruchowego zabezpieczenia, oprócz odstrojenia się
od prądów zwarcia za transformatorem, trzeba uwzględnić wpływ
udarowego prądu magnesującego, który występuje przy załączaniu
transformatora na bieg jałowy.
I
r
- prąd rozruchowy nastawiany na zabezpieczeniu nadprądowym
bezzwłocznym,
k
b
- współczynnik bezpieczeństwa zależny od spodziewanej krotności udaru
prądu magnesującego oraz od czasu własnego przekaźnika (2
÷
4),
I
NTr
- prąd znamionowy zabezpieczanego transformatora,
n
i
- przekładnia przekładników prądowych.
i
NTr
b
r
n
I
k
I
≥
Zabezpieczenie nadprądowe bezzwłoczne
Wybiorczość działania zabezpieczenia nadprądowego
bezzwłocznego zostanie zapewniona, jeśli wartość
prądu rozruchowego przekaźnika będzie większa od
wartości obliczonych przedstawionymi wcześniej
wzorami.
Przepisy zalecają stosowanie zabezpieczenia
nadprądowego bezzwłocznego dla transformatorów
zasilanych jednostronnie i nie zaopatrzonych w
zabezpieczenie różnicowe, jeśli zwloką czasowa
opóźniająca działanie zabezpieczenia nadprądowego
zwłocznego jest dłuższa od 0,7 s.
Zabezpieczenie nadprądowe bezzwłoczne
Z zasady działania zabezpieczenia nadprądowego
bezzwłocznego wynika, że nie może ono objąć swym
zasięgiem całości uzwojeń zabezpieczanego
transformatora, jak również wyprowadzeń od strony
odbiorczej transformatora.
Działa ono przy zwarciach na przewodach łączących
transformator z przekładnikami prądowymi, do których
podłączony jest przekaźnik i na wyprowadzeniach
uzwojenia pierwotnego oraz przy zwarciach wewnątrz
transformatora w strefie obejmującej około 70 % jego
uzwojenia
Zabezpieczenie różnicowoprądowe
Zasadniczą częścią zabezpieczenia różnicowo-prądowego są
obwody wtórne łączące w tak zwany układ różnicowy, uzwojenia
przekladników prądowych zainstalowanych po obu stronach
transformatora.
W układzie tym czuły przekaźnik nadprądowy pracujący w gałęzi
różnicowej kontroluje różnicę prądów.
Dzięki temu przez przekaźnik teoretycznie nie płynie żaden prąd
przy jednostronnym przepływie energii przez transformator, to
znaczy w warunkach pracy normalnej i przy zwarciach poza
strefą chronioną .
Strefa ta obejmuje urządzenia i łączące je przewody zawarte
między przekładnikami prądowymi strony górnego, średniego i
dolnego napięcia transformatora.
Zabezpieczenie różnicowoprądowe
W „strefie chronionej” zabezpieczenia różnicowego
transformatora znajdują się następujące urządzenia:
transformator,
odgromniki strony GN, ŚN, i DN transformatora,
iskierniki, przekładniki napięciowe,
most szynowy lub kablowy,
izolatory przepustowe i wsporcze,
odłączniki transformatorowe.
Uszkodzenie tych urządzeń powoduje działanie
zabezpieczenia.
Zabezpieczenie różnicowoprądowe
Pomimo prostoty idei działania zabezpieczenia różnicowego,
jego wykonanie z zachowaniem wymaganej dużej czułości i
szybkości działania stanowi swego rodzaju problem
techniczny.
Trudności w realizacji tego zabezpieczenia są spowodowane:
występowaniem udarów prądu magnesującego przy załączeniu
transformatora na bieg jałowy, na które zabezpieczenie nie
powinno reagować;
niemożliwością ścisłego dopasowania przekładni przekładników
prądowych transformatora do przekładni transformatora;
Zabezpieczenie różnicowoprądowe
Trudności w realizacji tego zabezpieczenia są spowodowane:
uchybem (niedokładnością) przekładników prądowych,
znacznie obciążonych po stronie wtórnej lub posiadających
małą liczbę przetężeniową, które transformując duże
wartości prądów zwarcia nie zachowują znamionowej
przekładni;
przesunięciem fazowym prądów strony wtórnej względem strony
pierwot-nej transformatora, w przypadku zabezpieczenia
transformatorów o gru-pach połączeń skręcających;
występowaniem różnej przekładni transformatora podczas
regulacji napięcia w stanie beznapięciowym lub pod
obciążeniem.
Zabezpieczenie różnicowoprądowe
Prawidłową pracę zabezpieczenia
różnicowego niewrażliwego na udary prądu
magnesującego, można zapewnić jedną z
następujących metod realizowanych przez:
zastosowanie zwłoki czasowej rzędu 0,5 - 0,6 s,
zastosowanie mało czułego nastawienia
zabezpieczenia różnicowego (wartość prądu
rozruchowego rzędu 2 - 3 I
n
),
zastosowanie blokowania działania
zabezpieczenia drugą harmoniczną występującą
w prądzie magnesującym
Zabezpieczenie różnicowoprądowe
Wartość udarowego prądu zwarciowego zależy od
własności magnetycznych blach transformatorowych
użytych do wyrobu rdzeni transformatorów, od mocy
znamionowej transformatora i od odległości
uzwojenia magnesującego od rdzenia.
W pierwszym momencie załączenia transformatora
udar prądu magnesującego może się wahać od 2,5
do 10 krotności prądu znamionowego
transformatora, jednakże szybko zanika do wartości
ustalonego prądu biegu jałowego, która wynosi
zaledwie od 2 do 5% znamionowego prądu
transformatora.
Zabezpieczenie różnicowoprądowe
Wartość udarowego prądu zwarciowego zależy od
własności magnetycznych blach transformatorowych
użytych do wyrobu rdzeni transformatorów, od mocy
znamionowej transformatora i od odległości
uzwojenia magnesującego od rdzenia.
W pierwszym momencie załączenia transformatora
udar prądu magnesującego może się wahać od 2,5
do 10 krotności prądu znamionowego
transformatora, jednakże szybko zanika do wartości
ustalonego prądu biegu jałowego, która wynosi
zaledwie od 2 do 5% znamionowego prądu
transformatora.
Zabezpieczenie różnicowoprądowe
Najczęściej prąd rozruchowy zabezpieczenia różnicowo
prądowego dobiera się spełniając ogólny warunek
I
r
- pierwotny prąd rozruchowy zabezpieczenia,
I
NTr
- znamionowy prąd zabezpieczanego transformatora.
NTr
r
I
I
5
,
0
≤
Zabezpieczenie różnicowoprądowe
Zadziałanie zabezpieczenia różnicowoprądowego powoduje
wyłączenie wszystkich wyłączników łączących transformator z
siecią zasilającą i odbiorczą.
Każdy przekaźnik różnicowy wyposażony jest w wewnętrzną
sygnalizację zadziałania.
Niezależnie, prawie zawsze, instalowany jest dodatkowy
zewnętrzny, klapkowy przekaźnik sygnałowy potwierdzający
zadziałanie zabezpieczenia.
Po wyłączeniu transformatora przez zabezpieczenie różnicowe
nie wolno
ponownie załączać go pod napięcie, bez wyjaśnienia i
usunięcia przyczyny wyłączenia lub wykonania pomiarów
stwierdzających sprawność transformatora i układu
zabezpieczeń.
Zabezpieczenie gazowo-przepływowe kadzi
Przekaźnik gazowo-przepływowy, zwany często
przekaźnikiem Buchholza, działa na zasadzie
ciśnieniowej.
Wewnątrz przekaźnika umieszczone są dwa pływaki
wykonane w formie puszek z metalu lub plastyku.
Zamocowane są na różnej wysokości w sposób
wahliwy, tak iż możliwy jest niezależny ruch
każdego z pływaków do góry i na dół.
Każdy z pływaków zaopatrzony jest w styk rtęciowy
(przekaźniki krajowe) lub współpracujący z
kontaktronem magnes (przekaźniki produkcji
niemieckiej), który jest do niego na stałe
przymocowany i razem z nim się porusza.
Zabezpieczenie gazowo-przepływowe kadzi
Zabezpieczenie gazowo-przepływowe kadzi
W czasie normalnej pracy, kiedy wnętrze
przekaźnika wypełnione jest olejem
transformatorowym obydwa pływaki są unoszone i
znajdują się w górnej pozycji.
Oba styki robocze przekaźnika są wtedy otwarte.
Jeżeli z pewnych określonych przyczyn ( np.:
znaczne obniżenie temperatury otoczenia, wyciek
oleju z kadzi transformatora lub zebranie się gazu
pochodzącego z chemicznego rozkładu oleju czy
izolacji ) poziom oleju znacznie się obniży,
pływak
górny zacznie opadać
powodując w pewnym
momencie zamknięcie swego styku i tym samym
uruchomienie
sygnalizacji ostrzegawczej
.
Zabezpieczenie gazowo-przepływowe kadzi
W razie dalszego obniżenia się poziomu oleju w
transformatorze
opada także dolny pływak
zamykając równocześnie swój styk, co wykorzystuje
się do
natychmiastowego wyłączenia
transformatora spod napięcia
.
Dolny pływak przekaźnika gazowo - przepływowego
ponadto wyposażony jest w płytkę podmuchową.
Jest ona tak sprzężona z dolnym pływakiem, że
niezależnie od jego położenia oddziaływuje na styk
rtęciowy (kontaktowy ).
Wychylenie płytki podmuchowej, powodujące jednocześnie
zamknięcie styku, występuje przy gwałtownym przepływie
oleju z kadzi transformatora do konserwatora lub
intensywnym wydzielaniu się gazów.
Zabezpieczenie gazowo-przepływowe kadzi
Przekaźnik gazowo - przepływowy wmontowany jest w rurze
łączącej kadź transformatora z konserwatorem (strzałką na
obudowie w kierunku konserwatora).
Sposób umieszczenia, jak również specjalne nachylenie kadzi
transformatora (2° względem poziomu) umożliwia gromadzenie
się w przekaźniku gazów, których wydzielanie towarzyszy
zazwyczaj uszkodzeniom wewnętrznym transformatora.
Ilość i rodzaj gazu nagromadzonego w przekaźniku jest dla
obsługi bardzo ważna, gdyż
niejednokrotnie pozwala
zorientować się co do rodzaju i rozmiaru uszkodzenia
.
Przekaźnik w tym celu posiada umieszczone w bocznych
ścianach specjalne szklane okienka, wyskalowane w cm
3
, które
pozwalają na ustalenie ilości gazu i jego barwy.
Zabezpieczenie gazowo-przepływowe kadzi
Gaz bezbarwny, bezwonny i niepalny świadczy o zawartości
powietrza w oleju transformatorowym.
Gaz mleczno-biały o ostrej woni, niepalny powstaje przy
uszkodzeniu części papierowych.
Gaz żółty, trudnozapalny pozostaje przy uszkodzeniu części
konstrukcyjnych z drzewa.
Gaz łatwopalny połączony z czarnymi lub szarymi osadami
pochodzi z rozkładu chemicznego oleju na skutek łuku
elektrycznego.
Niekiedy również w wyniku uszkodzenia izolacji wydziela się gaz
bezbarwny i niepalny. Przy ponownym gromadzeniu się gazu,
należy przypuszczać, że spowodowane jest to właśnie
uszkodzeniem izolacji.
Zabezpieczenie gazowo-przepływowe kadzi
Stopień
palności gazów nagromadzonych w
przekaźniku gazowo -
przepływowym wolno
sprawdzać tylko na wyraźne polecenie dyspozytora.
Czynność tę przeprowadzać należy z zachowaniem
środków ostrożności.
Niewolno przykładać zapalonej zapałki do otwartego
kranika przekaźnika.
Gaz należy pobrać do specjalnego analizatora i
dopiero wtedy zapalić w pewnej odległości od
transformatora.
Zabezpieczenie gazowo-przepływowe kadzi
Sposób postępowania w przypadku
zadziałania pierwszego lub drugiego,
względnie obydwóch stopni zabezpieczenia
gazowo-przepływowego kadzi transformatora
określa „instrukcja eksploatacji
transformatorów”.