background image

 
 

MATERIAŁY SZKOLENIOWE DO PROJEKTU  

„PORADNIK ODPADNIK” 

 
 
 

 

I. OGÓLNE ZASADY GOSPODAROWANIA ODPADAMI W POLSCE 

 
 

Prawodawstwo  Unii  Europejskiej  jak  równie

Ŝ

  Polski  opiera  si

ę

  na  zasadzie 

zrównowa

Ŝ

onego rozwoju, czyli harmonijnego rozwoju społeczno – ekonomiczno – 

ekologicznego,  który  zapewnia  „zaspokojenie  potrzeb  obecnych  pokole

ń

  nie 

przekre

ś

laj

ą

c  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  rozwoju  pokole

ń

  nast

ę

pnych” 

[1987r.  Raport  ONZ  Nasza 

Wspólna Przyszło

ść

]

.  

Takie  podej

ś

cie  zostało  zastosowane  w  opracowywaniu  naczelnych  zasad 

post

ę

powania  z  odpadami.  Główne  z  nich  to  zasada  „zanieczyszczaj

ą

cy  płaci” 

oraz zasada „rozszerzonej działalno

ś

ci producenta”, która zakłada, 

Ŝ

e producent 

jest odpowiedzialny nie tylko za odpady powstaj

ą

ce w toku produkcji, ale równie

Ŝ

 za 

te powstaj

ą

ce w trakcie i po zako

ń

czeniu u

Ŝ

ytkowania produktu. 

Adaptuj

ą

c  te  zasady  do  prawa  polskiego  przyj

ę

to, 

Ŝ

e  obowi

ą

zki  w  zakresie 

gospodarowania  odpadami  rozło

Ŝ

one  s

ą

  na  poszczególnych  uczestników  tzw. 

„ła

ń

cucha opakowaniowego”,  czyli  producentów  opakowa

ń

,  producentów  produktów 

opakowanych,  sprzedawców  (zarówno  handel  hurtowy  jak  i  detaliczny), 
u

Ŝ

ytkowników oraz administracj

ę

 samorz

ą

dow

ą

 
Podstawowe  dokumenty  prawne  okre

ś

laj

ą

ce  obowi

ą

zki  wy

Ŝ

ej  wymienionych 

podmiotów w zakresie gospodarowania odpadami to: 
 



  ustawa z 11.05.2001r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych 



  ustawa  z  11.05.2001r  o  obowi

ą

zkach  przedsi

ę

biorców  w  zakresie 

gospodarowania niektórymi odpadami oraz opłacie produktowej i depozytowej 



  ustawa z 13.09.1996r. o utrzymaniu czysto

ś

ci i porz

ą

dku w gminach 



  ustawa z 27.04.2001r. o odpadach 

 
Obowi

ą

zki  poszczególnych  podmiotów  wynikaj

ą

ce  z  wy

Ŝ

ej  wymienionych  aktów 

prawnych: 
 
PRODUCENCI  I  IMPORTERZY:  odpowiednie  projektowanie  i  wytwarzanie 
produktów  (np.  odpowiedni  dobór  rodzaju  materiałów  wykorzystanych  do  produkcji, 
ograniczenie  zawarto

ś

ci  metali  ci

ęŜ

kich  oraz  innych  substancji  niebezpiecznych, 

mo

Ŝ

liwo

ść

  wielokrotnego  wykorzystania,  przydatno

ść

  na  odzysk  i  do  recyklingu), 

zapewnienie  odzysku  i  recyklingu  odpadów  oraz  osi

ą

gni

ę

cie  docelowych  poziomów 

odzysku (w tym raportowanie). 
 
SPRZEDAWCY: 
informowanie w zakresie dost

ę

pnych systemów zwrotu, zbierania i 

odzysku  oraz  wła

ś

ciwego  post

ę

powania  z  odpadami  w  tym  wyja

ś

nienie  oznacze

ń

 

znajduj

ą

cych si

ę

 na produktach. 

 

background image

U

ś

YTKOWNICY:  post

ę

powanie  z  odpadami  zgodnie  z  zasadami  ochrony 

ś

rodowiska  (np.  zwrot  sprzedawcy  opakowa

ń

  wielokrotnego  u

Ŝ

ytku,  zbieranie 

odpadów w sposób selektywny, zgodny z zaleceniami producentów) 
 
GMINNA  ADMINISTRACJA  SAMORZ

Ą

DOWA:  przygotowanie  i  uchwalenie, 

a nast

ę

pnie  aktualizacja  gminnego  planu  gospodarki  odpadami,  przygotowanie 

sprawozda

ń

  z  realizacji  tego  planu  oraz  organizowanie  selektywnego  zbierania, 

segregacji i magazynowania odpadów komunalnych. 
 

Polska  jest  jedynym  krajem  w  UE,  w  którym  wła

ś

cicielem  odpadów 

komunalnych  nie  jest  gmina,  a  ich  bezpo

ś

redni  wytwórca  (np.  mieszkaniec).  Za 

odpady powstaj

ą

ce na terenie nieruchomo

ś

ci odpowiada wła

ś

ciciel tej nieruchomo

ś

ci 

(zarz

ą

dca, administrator, dzier

Ŝ

awca).  

Wła

ś

ciciele  nieruchomo

ś

ci  zobowi

ą

zani  s

ą

  do  posiadania  umów  na  odbiór 

odpadów komunalnych, w których okre

ś

lone s

ą

 cz

ę

stotliwo

ść

 odbioru odpadów oraz 

stosowne opłaty za 

ś

wiadczone usługi. Umow

ę

 tak

ą

 zawiera si

ę

 z przedsi

ę

biorstwem 

posiadaj

ą

cym 

zezwolenie 

na 

prowadzenie 

odbioru 

odpadów, 

które 

przedsi

ę

biorstwom  wydaje  wójt,  burmistrz  lub  prezydent  miasta.  W  zezwoleniu 

okre

ś

lone s

ą

 miejsca odzysku lub unieszkodliwiania odpadów zbieranych przez dan

ą

 

firm

ę

.  Odpady  od  mieszka

ń

ców  mo

Ŝ

e  odbiera

ć

  tak

Ŝ

e  gminna  jednostka 

organizacyjna 

ś

wiadcz

ą

ca  usługi  w  tym  zakresie  (jednostka  taka  jest  zwolniona  z 

obowi

ą

zku  uzyskania  zezwolenia,  ale  musi spełnia

ć

  warunki  okre

ś

lone  przez  wójta, 

burmistrza lub prezydenta miasta). Przedsi

ę

biorstwa przekazuj

ą

 gminie informacje o 

umowach zawartych z mieszka

ń

cami oraz sprawozdania dotycz

ą

ce gospodarowania 

odpadami (informacje o ilo

ś

ci odebranych odpadów, ich odzysku, unieszkodliwianiu). 

Gmina  prowadzi  ewidencj

ę

  umów  oraz  gromadzi  dane  o  gospodarce  odpadami  na 

swoim terenie. 
Funkcjonowanie  gospodarowania  odpadami  komunalnymi  w  gminie  przedstawiono 
na schemacie: 
 

background image

II. ODPADY – DEFINICJE, PODSTAWY KLASYFIKACJI.  

 
 
ODPADY
  –  zu

Ŝ

yte  przedmioty  oraz  substancje  stałe,  a  tak

Ŝ

e  nieb

ę

d

ą

ce 

ś

ciekami 

substancje  ciekłe,  powstaj

ą

ce  w  zwi

ą

zku  z  bytowaniem  człowieka  lub  działalno

ś

ci

ą

 

gospodarcz

ą

,  nieprzydatne  w  miejscu  lub  czasie,  w  którym  powstały  i  uci

ąŜ

liwe  dla 

ś

rodowiska. 

 
Odpady  klasyfikuje  si

ę

  ze  wzgl

ę

du  na  ich  genez

ę

,  wła

ś

ciwo

ś

ci,  ekologiczn

ą

 

szkodliwo

ść

, u

Ŝ

yteczno

ść

 i masowo

ść

 ich wytwarzania. 

Podstaw

ą

  ka

Ŝ

dej  klasyfikacji  s

ą

  odpowiednio  dobrane  kryteria  o  charakterze 

fizykochemicznym, biologicznym, technologicznym, ekonomicznym np.: 

 

ź

ródło pochodzenia – sfera powstawania, 

 

kryterium surowcowe, 

 

stan skupienia, 

 

skład chemiczny, 

 

toksyczno

ść

 

stopie

ń

 zagro

Ŝ

enia dla 

ś

rodowiska, 

 

stopie

ń

 przydatno

ś

ci (bran

Ŝ

owej) do dalszego wykorzystania. 

 
ODPADY  KOMUNALNE  –  odpady  powstaj

ą

ce  w  gospodarstwach  domowych  b

ą

d

ź

 

innych  obiektach  (np..u

Ŝ

yteczno

ś

ci  publicznej),  które  ze  wzgl

ę

du  na  swój  charakter 

lub skład s

ą

 podobne do odpadów powstaj

ą

cych w gospodarstwach domowych

 
ODPADY  NIEBEZPIECZNE  –  odpady,  które  ze  wzgl

ę

du  na  swoje  pochodzenie, 

skład chemiczny, biologiczny, inne wła

ś

ciwo

ś

ci lub okoliczno

ś

ci stanowi

ą

 zagro

Ŝ

enie 

dla 

Ŝ

ycia  lub  zdrowia  ludzkiego  lub 

ś

rodowiska  przyrodniczego.  Rodzaje  odpadów 

niebezpiecznych  wymienione  s

ą

  w  zał

ą

czniku  do  Rozporz

ą

dzenia  Ministra 

Ś

rodowiska z dnia 27 wrze

ś

nia 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112 

poz. 1206). 
 
ODPADY  PROBLEMOWE  –  pochodz

ą

ce  z  gospodarstw  domowych,  odpady,  które 

ze  wzgl

ę

du  na  swoje  wła

ś

ciwo

ś

ci  (długi  czas  rozkładu,  mo

Ŝ

liwo

ść

  odzyskania 

surowców,  du

Ŝ

e  rozmiary  itp.)  powinny  zosta

ć

  wydzielone  z  ogólnego  strumienia 

odpadów  komunalnych  i  zagospodarowane  w  sposób  selektywny  umo

Ŝ

liwiaj

ą

cy 

recykling. 
 
 
 

III.  ODPADY  NIEBEZPIECZNE  I  PROBLEMOWE  W  STRUMIENIU 

ODPADÓW KOMUNALNYCH 

 
 

1.  ODPADY NIEBEZPIECZNE 

 

Wi

ę

kszo

ść

 z nich powstaje głównie w sektorze przemysłowym, jednak nale

Ŝ

pami

ę

ta

ć

Ŝ

e  mo

Ŝ

emy  je  tak

Ŝ

e  znale

źć

  w  odpadach  z  gospodarstw  domowych,  z 

czego nie wszyscy zdaj

ą

 sobie spraw

ę

 

background image

Przy klasyfikacji odpadów w oparciu o kryterium toksyczno

ś

ci i zagro

Ŝ

enia dla 

ś

rodowiska przyjmuje si

ę

Ŝ

e o ich szkodliwo

ś

ci decyduje: 

 

składnik 

najniebezpieczniejszy

który 

jednocze

ś

nie 

determinuje 

przynale

Ŝ

no

ść

  odpadów  do  odpowiedniej  kategorii  szkodliwo

ś

ci  i  okre

ś

la 

technologi

ę

 jego utylizacji, 

 

toksyczno

ść

 i szkodliwo

ść

 odpadu dla organizmów 

Ŝ

ywych

 

wła

ś

ciwo

ś

ci rakotwórcze substancji odpadowych, 

 

zagro

Ŝ

enie  dla  wód  powierzchniowych  i  gleby  na  podstawie  wielko

ś

ci 

dopuszczalnych zanieczyszcze

ń

 

ś

ródl

ą

dowych wód powierzchniowych I klasy 

czysto

ś

ci, 

 

zanieczyszczenie  atmosfery  przez  odpady  pyl

ą

ce,  wydzielaj

ą

ce  pary  lub 

gazy szkodliwe i o nieprzyjemnym zapachu, 

 

łatwo

ść

 zapłonu 

 

Zasady  gospodarki  odpadami  niebezpiecznymi  wydzielonymi  z  odpadów 

komunalnych  zawarte  s

ą

  w  Ustawie  z  dnia  13  wrze

ś

nia  1996r.  o  utrzymaniu 

czysto

ś

ci i porz

ą

dku w gminach, wg której gminy zostały  zobowi

ą

zane (art. 3 ust. 2 

pkt. 7) do współdziałania z wła

ś

ciwymi organami administracji rz

ą

dowej.  

Zapis ten wskazuje na konieczno

ść

 segregacji, b

ę

d

ą

c

ą

 jedn

ą

 z podstaw prawidłowej 

gospodarki odpadami. 
 

Poni

Ŝ

ej  na  wykresach  (1  i  2)  przedstawiono  wyniki  bada

ń

  struktury  odpadów 

niebezpiecznych  usuwanych  z  gospodarstw  domowych  oraz  cz

ęś

ciowo  z  drobnego 

przemysłu i handlu w Wiedniu. Odpady te zbierane były selektywnie w tzw. "centrach 
gromadzenia"  (jedno  centrum  przypadało  na  ok.  30  000  mieszka

ń

ców).  Z  "centrów 

gromadzenia"  poprzez  punkty  zbiórki  odpady  były  kierowane  do  centralnej  stacji  i 
poddawane ró

Ŝ

nym procesom obróbki.  

 

 

 

 

 

%

 w

a

g

o

w

y

 

background image

 
Wykresy  1  i  2
  Odpady  niebezpieczne  w  układzie  rodzajowym  gromadzone  w  Wiedniu 

(w procentach wagowych).

 

 
 
Zwi

ą

zki  znajduj

ą

ce  si

ę

  w  odpadach  niebezpiecznych  i  ich  wpływ  na  zdrowie  ludzi  i 

stan 

ś

rodowiska naturalnego: 

 
RT

ĘĆ

 zawarta jest w niektórych 

ś

wietlówkach, termometrach rt

ę

ciowych itp.. Jest to 

metal bardzo szkodliwy, który po przenikni

ę

ciu do organizmu powoduje uszkodzenie 

nerek,  zaburzenia  wzroku,  słuchu,  mowy,  i  koordynacji  ruchów,  deformuje  ko

ś

ci  i 

mo

Ŝ

e by

ć

 przyczyn

ą

 zmian nowotworowych. 

  
OŁÓW
 wykorzystywany jest w elektronice jako składnik stopów lutowniczych i szkła 
kineskopowego. Ma wła

ś

ciwo

ś

ci toksyczne i rakotwórcze. Wchłoni

ę

ty do organizmu, 

najpierw  dostaje  si

ę

  z  krwi

ą

  do  w

ą

troby,  płuc,  serca  i  nerek, potem  metal  gromadzi 

si

ę

 w skórze i mi

ęś

niach. Ostatecznie kumuluje si

ę

 w tkance kostnej i niszczy szpik. 

 
ZWI

Ą

ZKI  BROMU  stosowane  s

ą

  w  komputerach.  Po  przenikni

ę

ciu  do 

ś

rodowiska 

powoduj

ą

  u  ludzi  i  zwierz

ą

t  schorzenia  układu  rozrodczego  oraz  problemy 

neurologiczne. 
 
CHROM  
jest  stosowany  do  powlekania  elementów  metalowych,  aby  uchroni

ć

  je 

przed  korozj

ą

.  Pierwiastek  jest  te

Ŝ

  zawarty  w  luminoforze  lamp  kineskopowych. 

Zatrucie  chromem  objawia  si

ę

  zaburzeniami  układu  kr

ąŜ

enia  oraz  układu 

oddechowego, chorobami skóry oraz alergi

ą

.  

 
NIKIEL  gdy  przedostanie  si

ę

  do  organizmu  w  du

Ŝ

ym  st

ęŜ

eniu  uszkadza  błony 

ś

luzowe, obni

Ŝ

a poziom magnezu oraz cynku w w

ą

trobie, powoduje zmiany w szpiku 

kostnym oraz mo

Ŝ

e przyczynia

ć

 si

ę

 do zmian nowotworowych.  

 
AZBEST  u

Ŝ

ywany  jest  w  urz

ą

dzeniach  elektrycznych  i  elektronicznych  m.in.  ze 

wzgl

ę

du  na  swoje  wła

ś

ciwo

ś

ci  izolacyjne.  Jest  jednak  przyczyn

ą

  wielu  gro

ź

nych 

chorób np. pylicy azbestowej, raka płuc i nowotworu mi

ę

dzybłoniaka opłucnej. 

background image

KADM  zawarty  jest  w  bateriach  urz

ą

dze

ń

  elektrycznych.  Zaburza  czynno

ś

ci  nerek, 

funkcje 

rozrodcze, 

powoduje 

chorob

ę

 

nadci

ś

nieniow

ą

wywołuje 

zmiany 

nowotworowe,  zaburza  metabolizm  wapnia  powoduj

ą

c  deformacj

ę

  szkieletu 

kostnego. 
 
PCB  
(zwi

ą

zki  chemiczne)  pełni

ą

  w  urz

ą

dzeniach  funkcje  chłodz

ą

ce,  smaruj

ą

ce  i 

izoluj

ą

ce. Po przedostaniu si

ę

 do organizmu zalega w tkance tłuszczowej powoduj

ą

m.in.  uszkodzenia  w

ą

troby,  anomalie  reprodukcyjne,  osłabienie  odporno

ś

ci, 

zaburzenia neurologiczne i hormonalne.  
 
R-12
,  czyli  FREON  to  gaz  syntetyczny  zawarty  w  klimatyzatorach  i  lodówkach,  w 
których  pełni  funkcj

ę

  chłodnicz

ą

.  Jest  szczególnie  szkodliwy  dla  warstwy  ozonowej. 

Od  1998  roku  nie  wolno  go  stosowa

ć

  w  urz

ą

dzeniach  elektrycznych,  jednak  nadal 

spotykany jest w urz

ą

dzeniach starszego typu. 

 
ZWI

Ą

ZKI  ZAWARTE  W  LEKACH  mog

ą

  zawiera

ć

  substancje  toksyczne  i  trucizny. 

Cz

ęść

  z  nich  mo

Ŝ

e  biokumulowa

ć

  si

ę

  komórkach  ro

ś

linnych  stanowi

ą

c  dla  nich 

zagro

Ŝ

enie.  Zwi

ą

zki  zawarte  w lekach  s

ą

  bardzo  trwałe,  je

ś

li  nie  zostan

ą

 

odpowiednio  zabezpieczone  mog

ą

  przedosta

ć

  si

ę

  do  wód  lub  gleb  powoduj

ą

c  ich 

ska

Ŝ

enie. 

 

Bior

ą

c  pod  uwag

ę

  jak  szkodliwe  dla 

ś

rodowiska  przyrodniczego  oraz 

ludzkiego  zdrowia  s

ą

  substancje  znajduj

ą

ce  si

ę

  w  odpadach  niebezpiecznych 

praktykowane przez ludzi sposoby pozbywania si

ę

 ich stanowi

ą

 du

Ŝ

e zagro

Ŝ

enie.  

 
Odnosi si

ę

 to do:  

 

a. 

składowania na składowiskach,  

b. 

spalania w piecach domowych lub kotłowniach,  

c. 

usuwania do kanalizacji,  

d. 

wylewania do wód powierzchniowych lub gruntu 

 

Ad.  a.  Składowanie  na  wysypiskach  grozi  wymywaniem  przez  opady 

atmosferyczne  składników  rozpuszczalnych,  które  mog

ą

  przenikn

ąć

  do  wód 

podziemnych  i  powierzchniowych  oraz  do  gleb  stanowi

ą

c  zagro

Ŝ

enie  uj

ęć

  wody 

pitnej.  

 
Ad.  b.  Spalanie  odpadów  w  piecach,  kotłowniach  lub  w  instalacjach  nie 

przystosowanych  do  termicznego  unieszkodliwiania  odpadów  prowadzi  do  emisji 
pyłów  zawieraj

ą

cych  metale  ci

ęŜ

kie,  w

ę

glowodory,  dioksyny  oraz  substancji 

gazowych jak chlorowodór, chlor, tlenki azotu, dwutlenek siarki, zwi

ą

zki organiczne. 

Zanieczyszczenia  te  emitowane  do  atmosfery  mog

ą

  dodatkowo  ulega

ć

  ró

Ŝ

nym 

przemianom  fizyko  -  chemicznym  i  nast

ę

pnie  opada

ć

  na  powierzchni

ę

  ziemi. 

Niektóre substancje toksyczne pozostaj

ą

 w popiele i 

Ŝ

u

Ŝ

lu.  

 
Ad.  c.  Odpady  kierowane  do  kanalizacji  trafiaj

ą

  bezpo

ś

rednio  do  wód 

powierzchniowych lub do oczyszczalni 

ś

cieków, w których stosowana technologia nie 

pozwala  na  usuni

ę

cie  ró

Ŝ

norodnych  zwi

ą

zków  chemicznych  znajduj

ą

cych  si

ę

  w 

odpadach niebezpiecznych i niedoczyszczone 

ś

cieki kierowane s

ą

 do wód.  

background image

Ad.  d.  Bezpo

ś

rednio  do  wód  powierzchniowych  lub  gruntu  usuwany  jest 

nagminnie elektrolit ze zu

Ŝ

ytych akumulatorów zawieraj

ą

cy mieszanin

ę

 ołowiu, tlenku 

ołowiu,  siarczanu  ołowiu  i  kwasu  siarkowego.  Ołów  kumuluje  si

ę

  w  górnej  warstwie 

gleby  i  jest  absorbowany  przez  ro

ś

liny  sk

ą

d  poprzez  ła

ń

cuch  pokarmowy  trafia  do 

organizmów zwierz

ą

t i ludzi. 

 

 

2.  ODPADY PROBLEMOWE 

 
 

Oddzielny  problem  stanowi

ą

  tzw.  odpady  problemowe,  pochodz

ą

ce  z 

gospodarstw  domowych.  S

ą

  to  przedmioty,  które  nie  zawieraj

ą

  substancji 

szkodliwych  ani  toksycznych,  jednak  ich  wyst

ę

powanie  w  strumieniu  odpadów 

komunalnych 

kierowanych 

na 

składowisko 

jest 

niezgodne 

zasad

ą

 

zrównowa

Ŝ

onego  rozwoju  oraz  przyczynia  si

ę

  do  zanieczyszczenia 

ś

rodowiska 

przyrodniczego. 
 

Do 

odpadów 

problemowych 

nale

Ŝą

odpady 

remontowe, 

odpady 

wielkogabarytowe,  opony  samochodowe,  zu

Ŝ

yte  płyty  CD  i  DVD,  szkło  płaskie 

(budowlane,  samochodowe,  zbrojone,  ornamentowe,  lustra  i  szkło  z  rozbiórki 
szklarni). 
 

Odpady  zaliczane  do  tej  grupy  charakteryzuj

ą

  w  wi

ę

kszo

ś

ci  du

Ŝą

  obj

ę

to

ś

ci

ą

 

oraz bardzo długim czasem rozkładu (cz

ę

sto w ogóle nie ulegaj

ą

 rozkładowi), przez 

co  bardzo  obci

ąŜ

aj

ą

 

ś

rodowisko  naturalne.  Zazwyczaj  ich  zagospodarowanie  wi

ąŜ

si

ę

  z  konieczno

ś

ci

ą

  przeznaczania  na  ten  cel  znacznej  powierzchni  terenu,  który 

dodatkowo nale

Ŝ

y specjalnie przygotowa

ć

. Jednak wi

ę

kszo

ść

 z nich mo

Ŝ

na podda

ć

 

odzyskowi energetycznemu lub recyklingowi materiałowemu, co rozwi

ą

zuje problem 

przygotowania terenu do ich składowania oraz pozwala na odzyskanie surowców lub 
energii.  Dlatego  bardzo  wa

Ŝ

ne  jest  zapewnienie  selektywnej  zbiórki  odpadów 

problemowych i wydzielenie ich z ogólnego strumienia odpadów komunalnych.  

 

O  zakazie  wyrzucania  odpadów  niebezpiecznych  i  problemowych  do  ogólnego 
zbiornika na odpady komunalne informuje znak przekre

ś

lonego kontenera na 

ś

mieci. 

 

 

 

 

 

 

 

 
 

background image

IV. CO NALE

ś

Y ZROBI

Ć

 Z ODPADAMI NIEBEZPIECZNYMI? 

 
1. ODPADY  FARMACEUTYCZNE:  niepotrzebne  lub  przeterminowane  lekarstwa  i 

opakowania po nich. 

 

Jak post

ę

powa

ć

 



  leki i opakowania po nich zbierane s

ą

 w specjalnych pojemnikach w aptekach 



  leki i opakowania po nich powinny by

ć

 poddane utylizacji najcz

ęś

ciej poprzez 

spalanie w specjalnych spalarniach 



  do  pojemników  wrzuca

ć

  mo

Ŝ

na  pastylki,  dra

Ŝ

etki,  ma

ś

ci,  leki  płynne  oraz 

aerozole. Zabronione jest wrzucanie igieł, strzykawek i termometrów. 

 
Nie nale

Ŝ

y! 

 



  wyrzuca

ć

 leków lub opakowa

ń

 po nich do toalety! Oczyszczalnie nie radz

ą

 

sobie  dobrze  z  takimi  substancjami  a  ich  obecno

ść

  w  wodzie  sprawia, 

Ŝ

bakterie i wirusy uodparniaj

ą

 si

ę

 na nie i do terapii potrzebne b

ę

d

ą

 nowe leki 

lub wi

ę

ksze ich dawki 



  wyrzuca

ć

  leków  lub  opakowa

ń

  po  nich  do  kosza  na 

ś

mieci!  Odpady 

farmaceutyczne  mog

ą

  zawiera

ć

  substancje  toksyczne,  które  mog

ą

  si

ę

  wtedy 

łatwo przedosta

ć

 do 

ś

rodowiska i ze wzgl

ę

du na swoje specyficzne własno

ś

ci 

stanowi

ą

 zagro

Ŝ

enie.  

 
 
2. TERMOMETRY  RT

Ę

CIOWE:  termometry  rt

ę

ciowe  oraz  inne  urz

ą

dzenia 

pomiarowe zawieraj

ą

ce rt

ęć

 (zostały  wycofane z produkcji i sprzeda

Ŝ

y 3 kwietnia 

2009r.) 

 
  

Ze  wzgl

ę

du  na  łatwo

ść

  uszkodzenia  termometru  rt

ę

ciowego  (nieodporna  na 

czynniki  mechaniczne  szklana  obudowa  oraz  konieczno

ść

  przygotowania 

termometru do pomiaru poprzez wstrz

ą

sanie w celu obni

Ŝ

enia słupa rt

ę

ci w kapilarze 

do  takiego  poziomu,  w  którym  odczytana  na  skali  temperatura  jest  ni

Ŝ

sza  od 

normalnej  temperatury  ciała),  a  co  za  tym  idzie  mo

Ŝ

liwo

ść

  ska

Ŝ

enia 

ś

rodowiska 

naturalnego  rt

ę

ci

ą

  podj

ę

to  decyzj

ę

  o  wycofaniu  z  produkcji  i  obrotu  wyrobów 

medycznych  zawieraj

ą

cych  rt

ęć

  i  zast

ą

pieniu  ich  innymi  wyrobami  medycznymi 

niezawieraj

ą

cymi tego pierwiastka.  

 
Jak post

ę

powa

ć

 



  Stare  termometry  rt

ę

ciowe  nale

Ŝ

y  zanie

ść

  do  punktu,  w  którym  znajduje  si

ę

 

specjalny  pojemnik  na  tego  typu  odpady  (np..  w  aptece)  sk

ą

d  trafi

ą

  do 

przedsi

ę

biorstw wyspecjalizowanych w ich utylizacji. 



  By  uzyska

ć

  informacje  na  temat  najbli

Ŝ

szego  miejsca  składowania  rt

ę

ci 

najlepiej  zadzwoni

ć

  do  Powiatowej  Stacji  Sanepidu  lub  Wojewódzkiego 

Inspektoratu Sanitarnego. 

 
 
 
 

background image

Nie nale

Ŝ

y! 

 



  Wrzuca

ć

  rt

ę

ci  z  rozbitego  termometru  do  zlewu  lub  toalety!  Rt

ęć

 

metaliczna  po dostaniu  si

ę

  do  zbiorników  wodnych  przekształcana  jest przez 

bakterie  zawarte  w  mule  do  rt

ę

ci  organicznej  (metylort

ę

ci).  Jest  to  zwi

ą

zek 

rozpuszczalny w tłuszczach, który ulega kumulacji w organizmie. Szczególnie 
wysoka  zawarto

ść

  metylort

ę

ci  wyst

ę

puje  w  organizmach  ryb  drapie

Ŝ

nych,  tj. 

dorsz,  rekin,  tu

ń

czyk  (im  wy

Ŝ

ej  w  ła

ń

cuchu  pokarmowym,  tym  wi

ę

ksza  jej 

zawarto

ść

), z mi

ę

sem których przedostaje si

ę

 do organizmu ludzi.  

 

Według bada

ń

 ameryka

ń

skiej agencji EPA (Agencja Ochrony 

Ś

rodowiska),  

rt

ęć

 z jednego rozbitego termometru mo

Ŝ

e zatru

ć

 wszystkie ryby znajduj

ą

ce si

ę

 

w jeziorze o powierzchni do 8 hektarów! 

 
Po wnikni

ę

ciu do organizmu metylort

ęć

 ł

ą

czy si

ę

 z erytrocytami, z którymi jest 

transportowana do w

ą

troby, nerek i mózgu. Szczególnie du

Ŝ

e powinowactwo 

ma  do  tkanki  mózgowej.  Pierwszym  objawem  zatrucia  jest  zanik  czucia 
skórnego  (tzw.  parestezja).  Nast

ę

pnie  pojawiaj

ą

  si

ę

:  zaburzenia  równowagi, 

zaburzenia  mowy,  głuchota.  U  dzieci  matek  zatrutych  metylort

ę

ci

ą

  w  okresie 

ci

ąŜ

y,  dochodzi  do  nieodwracalnego  uszkodzenia  mózgu,  przy  czym  rozmiar 

uszkodzenia  zale

Ŝ

y  od  dawki:  od  zaburzenia  rozwoju, 

ś

lepoty  i  obni

Ŝ

enia 

inteligencji do zgonu. 
 



  wyrzuca

ć

  termometrów  zawieraj

ą

cych  rt

ęć

  do  kosza  na 

ś

mieci! 

Termometr  mo

Ŝ

e  ulec  uszkodzeniu,  przez  co  rt

ęć

  przedostanie  si

ę

  do 

ś

rodowiska powoduj

ą

c zagro

Ŝ

enie dla 

ś

rodowiska naturalnego i zdrowia ludzi.  

 

Za wyrzucenie takiego odpadu do 

ś

mieci lub porzucenie go na łonie natury 

grozi kara grzywny do 5000 złotych!!! 

 
 

Co zrobi

ć

, gdy potłucze si

ę

 termometr rt

ę

ciowy? 

 

Rt

ęć

, jako jedyny metal w temperaturze pokojowej wyst

ę

puje w postaci cieczy, 

która nieustannie paruje. Pierwiastek ten łatwo wnika do naszego organizmu poprzez 
drogi  oddechowe  w  postaci  bezwonnych  oparów  oraz  przez  skór

ę

  kumuluj

ą

c  si

ę

 

głównie  w  mózgu,  nerkach  i  tkankach  płodu  (u  kobiet  w  ci

ąŜ

y).  Objawami  zatrucia 

rt

ę

ci

ą

  s

ą

  bóle  głowy,  wymioty  oraz  niewydolno

ść

  układu  oddechowego.  Przewlekła 

ekspozycja  na  opary  rt

ę

ci  mo

Ŝ

e  powodowa

ć

  stany  zapalne  jamy  ustnej,  dr

Ŝ

enie 

mi

ęś

ni  ko

ń

czyn  i  powiek,  uszkodzenie  mózgu  (tzw.  encefalopatia  rt

ę

ciowa), 

bezsenno

ść

,  pogorszenie  pami

ę

ci,  zaburzenia 

Ŝ

ą

dkowo-jelitowe  czy  uszkodzenie 

nerek.  Wi

ę

kszo

ść

  objawów  znika  po  ustaniu  ekspozycji  na  czynnik  jednak,  zmiany 

powstałe w mózgu s

ą

 trwałe. 

Rt

ęć

  nale

Ŝ

y  natychmiast  zebra

ć

  u

Ŝ

ywaj

ą

c  gumowych  r

ę

kawiczek, 

zakraplacza do oczu, sztywnej kartki papieru, czy te

Ŝ

 łopatki i szczelnie zamkn

ąć

 w 

szklanym  słoiku  lub  plastikowym  worku.  Nie  wolno  do  tego  celu  u

Ŝ

ywa

ć

  domowych 

ś

rodków  czyszcz

ą

cych  (szczególnie  tych  zawieraj

ą

cych  chlor  i  amoniak),  gdy

Ŝ

 

reaguj

ą

  one  z  rt

ę

ci

ą

  daj

ą

c  gro

ź

ny,  truj

ą

cy  gaz.  Rozbity  termometr  oraz  przyrz

ą

dy 

pomagaj

ą

ce  nam  w  zebraniu  rt

ę

ci  nale

Ŝ

y  wło

Ŝ

y

ć

  do  słoika  z  rt

ę

ci

ą

  lub  zamkn

ąć

 

szczelnie  w  worku  plastikowym  i  zanie

ść

  do  najbli

Ŝ

szego  miejsca  utylizacji  rt

ę

ci  lub 

background image

10 

apteki,  która  posiada  pojemniki  na  tego  typu  odpady.  Rt

ę

ci  nie  wolno  zbiera

ć

 

p

ę

dzlem, miotł

ą

 lub odkurzaczem, gdy

Ŝ

 rozbijaj

ą

 j

ą

 na mniejsze kropelki, zwi

ę

kszaj

ą

powierzchni

ę

  parowania  i  st

ęŜ

enie  par  rt

ę

ci  w  powietrzu!!!  Ponadto  małe  „kuleczki” 

rt

ę

ci  mog

ą

  si

ę

  ukry

ć

  w  szczelinach  i  zakamarkach  podłogi  lub  pomi

ę

dzy  włosiem 

dywanu i nieustannie paruj

ą

c, mog

ą

 spowodowa

ć

 bardzo gro

ź

ne zatrucie przewlekłe 

tym metalem. Nale

Ŝ

y tak

Ŝ

e pami

ę

ta

ć

, by przez kilka dni intensywnie wietrzy

ć

 pokój w 

celu zmniejszenia st

ęŜ

enia par rt

ę

ci do poziomu niezagra

Ŝ

aj

ą

cego zdrowiu.  

 
 

3. BATERIE I AKUMULATORY MAŁOGABARYTOWE 
 
Baterie  zalicza  si

ę

  do  odpadów  niebezpiecznych,  poniewa

Ŝ

  znajduj

ą

  si

ę

  w  nich 

pierwiastki takie jak ołów, kadm i nikiel, które s

ą

 toksyczne. 

 

Jak post

ę

powa

ć

 



  zu

Ŝ

yte baterie mo

Ŝ

na oddawa

ć

 do sklepów i kiosków prowadz

ą

cych sprzeda

Ŝ

 

baterii  



  zu

Ŝ

yte baterie mo

Ŝ

na oddawa

ć

 w zakładów fotograficznych 



  mo

Ŝ

na  je  tak

Ŝ

e  wyrzuca

ć

  do  specjalnych  pojemników  umieszczonych  na 

terenie szkół, urz

ę

dów i innych instytucji 

 

Nie nale

Ŝ

y! 

 



  wyrzuca

ć

  baterii  i  akumulatorów  do  kosza  na 

ś

mieci!  Pierwiastki  w  nich 

zawarte mog

ą

 przedosta

ć

 si

ę

 do 

ś

rodowiska powoduj

ą

c ska

Ŝ

enie gleby i wód 

gruntowych. 

 
 
4. ZSEE  (ZU

ś

YTY  SPRZ

Ę

T  ELEKTRYCZNY  I  ELEKTRONICZNY):  inaczej  zwany 

„elektro

ś

mieciami” to zu

Ŝ

yte, przestarzałe lub zepsute sprz

ę

ty zasilane na pr

ą

d lub 

na  baterie  oraz 

ś

wietlówki, 

Ŝ

arówki  energooszcz

ę

dne,  lampy  wyładowcze  i 

Ŝ

yrandole 

Wszystkie „elektro

ś

mieci” zawieraj

ą

 si

ę

 w 10 grupach: 

Wielkogabarytowe  urz

ą

dzenia  AGD:  chłodziarki,  lodówki,  zamra

Ŝ

arki,  pralki, 

suszarki  do  ubra

ń

,  zmywarki,  kuchenki  elektryczne,  piekarniki,  grzejniki  elektryczne 

oraz klimatyzatory i wentylatory 

Małogabarytowe  urz

ą

dzenia  AGD:  odkurzacze,  maszyny  dziewiarskie, 

Ŝ

elazka, 

tostery,  frytkownice,  rozdrabniacze,  miksery,  młynki  do  kawy,  no

Ŝ

e  elektryczne, 

suszarki, depilatory, golarki, zegarki oraz wagi 

Sprz

ę

t  teleinformatyczny  i  telekomunikacyjny:  komputery,  drukarki,  laptopy, 

kopiarki, kalkulatory, faksy, terminale, aparaty telefoniczne - tradycyjne i komórkowe 

Sprz

ę

t  RTV:  radioodbiorniki,  telewizory,  dyktafony,  magnetofony,  kamery,  video, 

DVD, sprz

ę

ty hi-fi, wzmacniacze i instrumenty muzyczne 

background image

11 

Sprz

ę

t  o

ś

wietleniowy: 

ś

wietlówki, 

Ŝ

arówki  energooszcz

ę

dne,  lampy  wyładowcze 

oraz 

Ŝ

yrandole 

Narz

ę

dzia  elektryczne  i  elektroniczne:  wiertarki,  piły,  maszyny  do  szycia, 

narz

ę

dzia do obróbki drewna i metalu, narz

ę

dzia do nitowania, skr

ę

cania, spawania, 

lutowania, rozpylania oraz kosiarki 

Zabawki, sprz

ę

t relaksacyjny i sportowy: kolejki elektryczne, tory  wy

ś

cigowe, gry 

video,  kieszonkowe  gierki,  komputerowo  sterowane  urz

ą

dzenia  do 

ć

wicze

ń

 

sportowych, automaty na 

Ŝ

etony 

Przyrz

ą

dy  medyczne:  sprz

ę

t  do  dializ,  radioterapii,  bada

ń

  kardiologicznych, 

wentylacji  płuc,  zamra

Ŝ

arki  laboratoryjne,  testery  płodno

ś

ci  i  inne  elektryczne 

urz

ą

dzenia medyczne 

Przyrz

ą

dy  do  kontroli:  czujniki  dymu,  regulatory  ciepła,  termostaty,  urz

ą

dzenia 

pomiarowe i panele kontrolne 

Automaty do wydawania: napojów, słodyczy oraz bankomaty  

 
Jak post

ę

powa

ć

 



  zu

Ŝ

yte  urz

ą

dzenia  mo

Ŝ

emy  odda

ć

  w  sklepie  przy  zakupie  nowych

wg ustawy  o  ZSEE  z  29.07.2005r.  sprzedawca  detaliczny  jak  i  hurtowy  s

ą

 

zobowi

ą

zani  przy  sprzeda

Ŝ

y  urz

ą

dze

ń

  przeznaczonych  dla  gospodarstw 

domowych do nieodpłatnego przyj

ę

cia  zu

Ŝ

ytego sprz

ę

tu w  ilo

ś

ci nie wi

ę

kszej 

ni

Ŝ

 sprzedawany nowy, je

Ŝ

eli zu

Ŝ

yty sprz

ę

t jest tego samego rodzaju 



  zu

Ŝ

yte  urz

ą

dzenia  mo

Ŝ

emy  odda

ć

  w  punkcie  serwisowym:  prowadz

ą

cy 

punkt  serwisowy  zobowi

ą

zany  jest  do  nieodpłatnego  przyj

ę

cia  zu

Ŝ

ytego 

sprz

ę

tu  w  przypadku,  gdy  jego  naprawa  jest  niemo

Ŝ

liwa  ze  wzgl

ę

dów 

technicznych  lub  wła

ś

ciciel  uzna, 

Ŝ

e  naprawa  sprz

ę

tu  jest  dla  niego 

nieopłacalna.  



  „elektro

ś

mieci”  mo

Ŝ

na  bezpłatnie  odda

ć

  do  gminnego  punktu  zbierania 

lub  skupów  złomu,  które  maj

ą

  pozwolenie  na  prowadzenie  działalno

ś

ci 

zbierania  ZSEE  i  s

ą

  zarejestrowane  w  Głównym  Inspektoracie  Ochrony 

Ś

rodowiska. Uwaga! transport trzeba zapewni

ć

 we własnym zakresie. 

 

Nie nale

Ŝ

y! 

 



  wyrzuca

ć

  ZSEE  do  kosza  na 

ś

mieci!  Liczne  substancje  szkodliwe 

znajduj

ą

ce  si

ę

  w  „elektro

ś

miechach”  po  wydostaniu  si

ę

  z  uszkodzonego 

urz

ą

dzenia  elektronicznego  łatwo  przenikaj

ą

  do  gleby,  wód  gruntowych  i 

powietrza  powoduj

ą

c  zagro

Ŝ

enie  dla 

ś

rodowiska  oraz  dla  zdrowia  ludzi  i 

zwierz

ą

t. 

 

Wyrzucanie „elektro

ś

mieci” do 

ś

mietnika stwarza zagro

Ŝ

enie dla 

ś

rodowiska 

oraz jest łamaniem prawa, które obowi

ą

zuje w Polsce od 

21 pa

ź

dziernika 2005 r. (ustawa o ZSEE z 29 lipca 2005 r.). 

Grozi  za to kara grzywny do 5 tysi

ę

cy zł. 

background image

12 



  Demontowa

ć

  ZSEE  poza  wyspecjalizowanym  zakładem  przetwarzania. 

Zu

Ŝ

yty  sprz

ę

t  oddany  do  punktu  zbierania  powinien  by

ć

  kompletny.  Gdy  jest 

ź

le  zagospodarowany  lub  amatorsko  zdemontowany  mo

Ŝ

e  zanieczyszcza

ć

 

ś

rodowisko oraz stanowi

ć

 zagro

Ŝ

enie dla zdrowia człowieka, poniewa

Ŝ

 truj

ą

ce 

substancje  zawarte  w  mechanizmach  urz

ą

dze

ń

  łatwo  wydostaj

ą

  si

ę

  na 

zewn

ą

trz.  

Według nowych przepisów, za demonta

Ŝ

 poza wyspecjalizowanym zakładem 

przetwarzania grozi kara od 2 do 100 tys. zł, zarówno dla firm 

jak i osób fizycznych. 

Segregacja  „elektro

ś

mieci”,  odpowiednie  przetworzenie  i  unieszkodliwienie 

substancji 

niebezpiecznych 

nich 

zawartych 

chroni 

ś

rodowisko 

przed 

zanieczyszczeniem i ska

Ŝ

eniem. Ponadto odzyskane w ten sposób surowce mo

Ŝ

na 

wykorzysta

ć

  do  produkcji  nowych  urz

ą

dze

ń

,  co  przyczynia  si

ę

  do  zmniejszenia 

stopnia 

wykorzystania 

zasobów 

naturalnych 

oraz 

obni

Ŝ

enia 

kosztów 

technologicznych. 

 
 
5. AKUMULATORY OŁOWIOWE 
 

Akumulatory  ołowiowe  s

ą

  najbardziej  rozpowszechnionym  typem  baterii  ze 

wszystkich  stosowanych  obecnie.  W  Polsce  w  roku  2003  całkowita  ilo

ść

 

akumulatorów  kwasowo-ołowiowych  samochodowych  z  produkcji  oraz  importu 
wynosiła 5 380 805 sztuk. 

Składowanie 

akumulatorów 

ołowiowych 

wi

ąŜ

si

ę

 

ryzykiem 

zanieczyszczenia 

ś

rodowiska  przyrodniczego  oraz  zagro

Ŝ

enia  dla  zdrowia  ludzi  ze 

wzgl

ę

du  na  wchodz

ą

ce  w  jego  skład  kwas  siarkowy  (elektrolit)  oraz  ołów.  Obydwie 

substancje  s

ą

  szkodliwe  a  ich  przedostanie  si

ę

  do 

ś

rodowiska  mo

Ŝ

e  powodowa

ć

 

szereg negatywnych skutków.  

 
Jak post

ę

powa

ć

 



  punkty  sprzeda

Ŝ

y  detalicznej  przy  sprzeda

Ŝ

y  nowego  akumulatora  s

ą

 

zobowi

ą

zane  do  odbioru  od  kupuj

ą

cego  zu

Ŝ

ytego  akumulatora 

ołowiowego  (kwasowego)  dodatkowo  pobierana  jest  opłata  depozytowa, 
której  zwrot  nast

ę

puje  po  przekazaniu  zu

Ŝ

ytego  akumulatora  sprzedawcy 

detalicznemu  lub  do  punktu  systemu  zbiórki  zu

Ŝ

ytych  akumulatorów 

zorganizowanego przez przedsi

ę

biorc

ę

 (stawka opłaty depozytowej wynosi 30 

zł za sztuk

ę

 



  podmioty  wprowadzaj

ą

ce akumulatory  na  rynek  s

ą

  obowi

ą

zane  stworzy

ć

  taki 

system  zbiórki  zu

Ŝ

ytych  akumulatorów,  aby  ka

Ŝ

dy  konsument  niezale

Ŝ

nie  od 

swojej  lokalizacji  mógł  w  łatwy  sposób  odda

ć

  swój  zu

Ŝ

yty  akumulator  celem 

recyklingu. 

 
 
 
 

background image

13 

Nie nale

Ŝ

y! 

 



  wylewa

ć

  elektrolitu  z  akumulatorów  do  toalety!  Rozcie

ń

czony  kwas 

siarkowy  (H

2

SO

4

),  który  stosowany  jest  w  akumulatorach  jako  elektrolit  w 

przypadku  uszkodzenia  obudowy  i  wycieku  mo

Ŝ

e  spowodowa

ć

  korozj

ę

  rur 

kanalizacyjnych  oraz  działa  zabójczo  na  flor

ę

  bakteryjn

ą

  w  oczyszczalniach 

ś

cieków,  



  wyrzuca

ć

  akumulatorów  do  kosza  na 

ś

mieci!  Pierwiastki  w  nich  zawarte 

mog

ą

  przedosta

ć

  si

ę

  do 

ś

rodowiska  powoduj

ą

c  ska

Ŝ

enie  gleby  i  wód 

gruntowych,  w  przypadku  wycieku  na  składowisku  rozcie

ń

czonego  kwasu 

siarkowego wstrzymywane s

ą

 procesy biodegradacji innych odpadów. 



  przechowywa

ć

  starych  akumulatorów  w  miejscach  bez  odpowiedniego 

zabezpieczenia.  Przechowuj

ą

c  stary  akumulator  na  działce,  w  piwnicy  lub 

szopie nie jeste

ś

my w stanie kontrolowa

ć

, czy nie uległ uszkodzeniu, a co za 

tym idzie czy substancje w nim zawarte nie przedostały si

ę

 do 

ś

rodowiska. 

 
 

6. PUSZKI PO FARBACH I LAKIERACH 
 

Odpady  po  lakierach  i  farbach  zawiera

ć

  mog

ą

  metale  ci

ęŜ

kie  takie  jak  ołów, 

kadm,  rt

ęć

  oraz  sze

ś

ciowarto

ś

ciowy  chrom.  Z  tego  wzgl

ę

du  ich  składowanie  i 

przetwarzanie  musi  podlega

ć

  odpowiednim  regulacjom.  W  przypadku  farb  odpady 

powinny by

ć

 przetworzone i odbywa si

ę

 to najcz

ęś

ciej przez spopielenie. 

 

Jak post

ę

powa

ć

 



  Odpady  niebezpieczne,  do  których  zalicza  si

ę

  opakowania  po  farbach  i 

lakierach  mo

Ŝ

na  odda

ć

  w  gminnych  punktach  zbierania  odpadów 

niebezpiecznych  (gmina  organizuje  je  samodzielnie  lub  we  współpracy  z 
innymi gminami) 

 
Nie nale

Ŝ

y! 

 



  wyrzuca

ć

 opakowa

ń

 zabrudzonych farb

ą

 do kosza na odpady komunalne 



  wylewa

ć

  resztek  farb,  rozpuszczalników,  lakierów  i  smarów  do  kanalizacji, 

gruntu lub wód  

 
 
7. TUSZE I TONERY 
 

Odpady  w  postaci  zu

Ŝ

ytych  tonerów  do  drukarek  s

ą

  traktowane  i 

klasyfikowane jako niebezpieczne gdy

Ŝ

 zawieraj

ą

 w swoim składzie wiele substancji 

toksycznych zagra

Ŝ

aj

ą

cych 

ś

rodowisku oraz zdrowiu i 

Ŝ

yciu ludzi. Puste opakowania 

z  resztkami tonera zawieraj

ą

 pierwiastki takie jak benzen, styren czy ozon. Głowice 

do  drukarek  laserowych  z  wałkiem 

ś

wiatłoczułym  zawieraj

ą

  arsen,  selen,  telur, 

krzem.  

U

Ŝ

ytkownik tonera czy tuszu w my

ś

l dokumentów prawnych staje si

ę

 wytwórca 

odpadów  i  ma  ustawowy  obowi

ą

zek  odpowiedniego  z  nimi  post

ę

powania.  Za 

niedopełnienie tych obowi

ą

zków gro

Ŝą

 sankcje karne.  

background image

14 

Zu

Ŝ

yte  tusze  i  tonery  musz

ą

  zosta

ć

  poddane  regeneracji,  dzi

ę

ki  czemu 

nast

ę

puje odzysk surowców wtórnych, a tym samym zmniejsza si

ę

 ilo

ść

 odpadów. 

 
Jak post

ę

powa

ć

 



  nale

Ŝ

y  odda

ć

  zu

Ŝ

yty  tusz  lub  toner  do  punktu  zbierania,  sk

ą

d  trafi  do 

regeneracji lub je

ś

li to niemo

Ŝ

liwe zostanie zutylizowany w bezpieczny dla 

ś

rodowiska sposób 



  odpady  po  tuszach  i  tonerach  mo

Ŝ

na  oddawa

ć

  do  firm  zajmuj

ą

cych  si

ę

  ich 

odzyskiem, których działa bardzo du

Ŝ

o na terenie całego kraju 

 

Nie nale

Ŝ

y! 

 



  wyrzuca

ć

 zu

Ŝ

ytych tuszy i tonerów do kosza na odpady komunalne 

 
 
V. CO NALE

ś

Y ZROBI

Ć

 Z ODPADAMI PROBLEMOWYMI? 

 
 
1. PŁYTY CD 
 

Płyta kompaktowa zbudowana jest z czterech warstw: poliw

ę

glanowej warstwy 

no

ś

nej  w  postaci  plastikowego  kr

ąŜ

ka,  warstwy  barwnika,  który  ulega  stopieniu  w 

momencie zapisu danych, warstwy odbijaj

ą

cej złotej lub aluminiowej oraz ochronnej 

warstwy  z  lakieru.  Tak  wykonany  no

ś

nik  danych  charakteryzuje  si

ę

  bardzo  długim 

okresem  degradacji  (ok.  100-300  lat),  co  negatywnie  wpływa  na 

ś

rodowisko 

przyrodnicze.  

Instytut  Chemii  Przemysłowej  w  Warszawie  opracował  technologi

ę

 

pozwalaj

ą

c

ą

  ze  zu

Ŝ

ytych  płyt  CD  otrzyma

ć

  nowy  materiał.  Dzi

ę

ki  swoim 

wła

ś

ciwo

ś

ciom  mo

Ŝ

e on by

ć

  wykorzystany  do  konstruowania  obudowy  telewizorów, 

komputerów.  W  przemy

ś

le  samochodowym  posłu

Ŝ

y  do  produkcji  desek 

rozdzielczych, błotników. Znajdzie równie

Ŝ

 wiele zastosowa

ń

 w przemy

ś

le AGD.  

Aby  recykling  zu

Ŝ

ytych  płyt  CD  był  mo

Ŝ

liwy,  konieczne  jest  wcze

ś

niejsze 

wydzielenie ich z ogólnego strumienia odpadów, co w Polsce jest mało popularne.  
 

Zu

Ŝ

yte płyty CD nale

Ŝ

y oddawa

ć

 



  do firm  wyspecjalizowanych  w  zakresie  utylizacji  płyt  CD  (firmy  takie  działaj

ą

 

na  terenie  całego  kraju,  cz

ę

sto  oferuj

ą

  darmowy  odbiór  szczególnie  w 

przypadku wi

ę

kszych ilo

ś

ci) 



  podczas  zbiórek  organizowanych  lokalnie  w  gminach,  miastach,  szkołach  do 

specjalnie utworzonych w tym celu punktów zbierania 

 
 
2. OPONY SAMOCHODOWE  

 

Opony  nie  ulegaj

ą

  rozkładowi,  a  ze  wzgl

ę

du  na  swoj

ą

  obj

ę

to

ść

  wymagaj

ą

 

du

Ŝ

ej  powierzchni  magazynowania  i  specjalnie  przygotowanego  terenu.  Trwało

ść

która  stanowi  najwi

ę

ksz

ą

  zalet

ę

  w  czasie  u

Ŝ

ytkowania,  jest  jednocze

ś

nie  przyczyn

ą

 

trudno

ś

ci w zagospodarowaniu opon po zako

ń

czeniu ich eksploatacji. 

background image

15 

Zu

Ŝ

yte  opony  mo

Ŝ

na  podda

ć

  dwóm  rodzajom  odzysku  –  recyklingowi 

materiałowemu i odzyskowi energetycznemu: 
 
Odzysk  energetyczny
  polega  na  spalaniu  opon  w  cało

ś

ci  albo  poci

ę

tych  na 

mniejsze  fragmenty.  Otrzymuje  si

ę

  w  ten  sposób  ciepło,  które  mo

Ŝ

na  wykorzysta

ć

 

np. w procesie wypalania klinkieru w piecach cementowych albo do wytwarzania pary 
w  elektrociepłowniach.  Dla  cementowni  stanowi  to  wa

Ŝ

ny  czynnik  wpływaj

ą

cy  na 

oszcz

ę

dno

ś

ci finansowe, gdy

Ŝ

 oponami mo

Ŝ

na zast

ą

pi

ć

 około 20% masy paliwa. Ma 

to równie

Ŝ

 szereg zalet w porównaniu ze spalaniem w

ę

gla m.in.: zmniejszenie ilo

ś

ci 

emitowanego do atmosfery dwutlenku w

ę

gla i siarki oraz ograniczenie ilo

ś

ci popiołu, 

który nie powstaje przy spalaniu opon. 
 
Recykling  materiałowy
  polega  na  mechanicznym  rozdrobnieniu  opon.  Słu

Ŝ

y  to 

znacznemu  zmniejszeniu  obj

ę

to

ś

ci  powstaj

ą

cych  odpadów.

 

W  zale

Ŝ

no

ś

ci  od 

rozmiaru cz

ą

steczek gumy ró

Ŝ

ne mo

Ŝ

e by

ć

 ich zastosowanie. Wi

ę

ksze cz

ą

stki, czyli 

grys  i  granulat,  po  dodaniu  substancji  zlepiaj

ą

cych  mo

Ŝ

na  zastosowa

ć

  jako 

nawierzchni

ę

 bie

Ŝ

ni, placów zabaw czy te

Ŝ

 przy produkcji elastycznej kostki brukowej 

albo  wykładzin  d

ź

wi

ę

kochłonnych.  Z  kolei  m

ą

czka  gumowa  dodawana  jest  do 

mieszanek, z których produkuje si

ę

 dywaniki samochodowe, maty itp. 

 

Zu

Ŝ

yte opony mo

Ŝ

na bezpłatnie pozostawi

ć

 w: 

 



  zakładach wulkanizacyjnych oraz bazach transportowych (przy wymianie opon 

na nowe) 



  punktach dobrowolnego dostarczania odpadów zlokalizowanych w pobli

Ŝ

miejsca zamieszkania 



  kontaktuj

ą

c si

ę

 z firmami specjalizuj

ą

cymi si

ę

 w odzysku opon (w przypadku 

uzbierania minimum 100 sztuk opon samochodowych lub 35 sztuk opon 
samochodów ci

ęŜ

arowych odbiór jest bezpłatny)  

 

3.

  SZKŁO  PŁASKIE:  szkło  płaskie  budowlane  bezbarwne  i  kolorowe,  szkło 

budowlane  klejone,  szkło  ornamentowe,  szkło  niskoemisyjne,  szkło  z  rozbiórki 
budynków i szklarni, szkło z samochodów, lustra, szkło zbrojone

  

Recykling  zu

Ŝ

ytego  szkła  płaskiego  i  opakowaniowego  pozwala  na 

zmniejszenie  ilo

ś

ci  odpadów  deponowanych  na  składowisku,  wydłu

Ŝ

aj

ą

c  w  ten 

sposób jego "

Ŝ

ywotno

ść

" oraz zmniejszenie zu

Ŝ

ycia surowców naturalnych. 

Korzy

ś

ci  wynikaj

ą

ce  z  zastosowania  stłuczki  szklanej  jako  surowca  w  procesie 

topienia szkła to mi

ę

dzy innymi: 

 

zmniejszenie  emisji  CO

2

  przez  zmniejszenie  zu

Ŝ

ycia  paliwa  oraz  surowców 

w

ę

glanowych  (m

ą

czka  wapienna,  soda,  dolomit),  które  ulegaj

ą

  rozkładowi  z 

wydzieleniem dwutlenku w

ę

gla 

 

zmniejszenie  emisji  SO

x

,  np.  szkło  zielone  mo

Ŝ

e  by

ć

  topione  bez  u

Ŝ

ycia 

ś

rodków klaruj

ą

cych (siarczanu sodu i wapnia), 

 

ograniczenie emisji chloru i fluoru,  

background image

16 

 

ograniczenie  emisji  pyłów  poprzez  zmniejszenie  ilo

ś

ci  zu

Ŝ

ywanych 

pierwotnych  surowców,  które  zawieraj

ą

 

ś

rednio  do  25%  cz

ęś

ci  pylistych  o 

wielko

ś

ci ziaren poni

Ŝ

ej 0,10 mm, 

 

ograniczenie  emisji  NO

x

  przez  ograniczenie  spalania  paliwa  w  piecach 

szklarskich. 

 

zmniejszenie zapotrzebowania na piasek kwarcowy o 0,72 tony 

 

zmniejszenie zapotrzebowania na sod

ę

 kalcynowan

ą

 o 0,25 tony 

 

zmniejszenie zapotrzebowania na m

ą

czk

ę

 wapienn

ą

 o 0,18 tony 

 
Zasady odbierania odpadów ze szkła płaskiego: 

 



  odpady ze szkła nieopakowaniowego mo

Ŝ

na dostarcza

ć

 do stacjonarnych lub 

mobilnych Punktów Gromadzenia Odpadów Problemowych 



  odpady  ze  szkła  płaskiego  mo

Ŝ

na  równie

Ŝ

  oddawa

ć

  bezpo

ś

rednio  do  firm 

zajmuj

ą

cych si

ę

 recyklingiem tego rodzaju odpadów, przy wi

ę

kszych ilo

ś

ciach 

mo

Ŝ

liwe jest wynaj

ę

cie odpowiedniego kontenera 

 

 
4. ODPADY WIELKOGABARYTOWE:  
 

Wszelkiego rodzaju odpady, które ze wzgl

ę

du na du

Ŝ

e rozmiary i/lub wag

ę

 nie 

mieszcz

ą

 si

ę

 do pojemnika na pozostałe 

ś

mieci, mog

ą

 by

ć

 utylizowane jako odpady 

wielkogabarytowe np.: stoły, szafy, krzesła, sofy, dywany, wózki dzieci

ę

ce, materace, 

pierzyny, sieci na pranie, rowery, zabawki du

Ŝ

ych rozmiarów etc.  

 

Uwaga!  Do  odpadów  wielkogabarytowych  nie  nale

Ŝą

  wszelkiego  rodzaju 

cz

ęś

ci budowlane i sanitarne takie jak deski drewniane, belki, panele, ramy okienne, 

drzwi, płoty,  wanny, umywalki, muszle toaletowe lub spłuczki, grzejniki, płytki, rolety 
jak  równie

Ŝ

  cz

ęś

ci  samochodowe,  motorowery,  kosiarki  spalinowe,  odpady 

remontowe, odpady ogrodowe, worki na 

ś

mieci lub kartony z odpadami domowymi. 

 
Odpady  wielkogabarytowe  wymagaj

ą

  czynno

ś

ci  demonta

Ŝ

owych,  które 

pozwol

ą

 na oddzielenie cz

ęś

ci przydatnych do recyklingu oraz usuni

ę

cie elementów 

niebezpiecznych,  dlatego  konieczne  jest  ich  gromadzenie  w  sposób  selektywny. 
Podczas  demonta

Ŝ

u  nast

ę

puje  równie

Ŝ

  rozdrobnienie  odpadów  w  odpowiednio 

przygotowanej  do  tego  celu  rozdrabniarce,  które  umo

Ŝ

liwia  zmniejszenie  ich 

obj

ę

to

ś

ci przed zło

Ŝ

eniem na składowisku odpadów. 

 

Zasady odbierania odpadów wielkogabarytowych: 

 



  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  potrzeb,  w  uzgodnieniu  z  przedsi

ę

biorcami  z  którym 

zawarto  umow

ę

  na  odbieranie  odpadów  komunalnych.  Maj

ą

  oni  obowi

ą

zek 

dysponowania  baz

ą

  techniczn

ą

  wyposa

Ŝ

on

ą

  w  stanowisko  do  gromadzenia 

odpadów wielkogabarytowych 



  odpady  wielkogabarytowe  mo

Ŝ

na  równie

Ŝ

  dostarcza

ć

  samodzielnie  do 

stacjonarnych 

lub 

mobilnych 

Punktów 

Gromadzenia 

Odpadów 

Problemowych 



  w ramach programu „wystawka” (we wskazanym przez gmin

ę

 terminie) 

 

background image

17 

5. ODPADY Z REMONTÓW:  
 

Odpady 

budowlane 

powstaj

ą

ce 

budownictwie 

mieszkaniowym, 

przemysłowym,  w  drogownictwie  i  kolejnictwie.  Tworz

ą

  si

ę

  zarówno  na  etapie 

budowy  nowych  obiektów,  jak  i  planowanych,  awaryjnych  remontów  oraz  przy 
pracach  rozbiórkowych.  Powstaj

ą

  tak

Ŝ

e  przy  pracach  za-  i  wyładowczych  oraz  w 

czasie  transportu  materiałów  budowlanych.  Zalicza  si

ę

  do  nich  równie

Ŝ

  odpady  

obiektów infrastrukturalnych (np. drogowych) i ziemi

ę

 z wykopów.  

 
 

Zasady odbierania odpadów z remontów: 

 



  odpady  powstałe  w  wyniku  remontu  nale

Ŝ

y  gromadzi

ć

  w  specjalnych 

kontenerach, uniemo

Ŝ

liwiaj

ą

cych pylenie. Powinny by

ć

 niezwłocznie usuni

ę

te 

po wypełnieniu kontenera lub po zako

ń

czeniu remontu  



  zabronione  jest  spalanie  frakcji  palnych  z  odpadów  pochodz

ą

cych  z 

remontów 



  podstawienie  kontenera  na  odpady  remontowe  oraz  odbiór  tych  odpadów 

mo

Ŝ

na zamówi

ć

 u jednej z firm komunalnych 

 
 
6. MARTWE ZWIERZ

Ę

TA 

 

Martwe  zwierz

ę

ta  oraz  odpady  zwierz

ę

ce  stanowi

ą

  zagro

Ŝ

enie  biologiczne 

(choroby  zaka

ź

ne)  lub  chemiczne  (dioksyny,  antybiotyki),  przez  co  zostały 

sklasyfikowane  jako  odpady  niebezpieczne.  Zaliczane  s

ą

  do  grupy:  "inne  odpady, 

które zawieraj

ą

 

Ŝ

ywe drobnoustroje chorobotwórcze lub ich toksyny oraz inne formy 

zdolne  do  przeniesienia  materiału  genetycznego,  o  których  wiadomo  lub  co  do 
których  istniej

ą

  wiarygodne  podstawy  do  s

ą

dzenia, 

Ŝ

e  wywołuj

ą

  choroby  u  ludzi  i 

zwierz

ą

t". 

W  aspekcie  ochrony  zdrowia  ludzi,  zwierz

ą

t  i 

ś

rodowiska  martwe  zwierz

ę

ta 

nale

Ŝ

y podda

ć

 utylizacji. 

 

 
Rola utylizacji: 

 

Sanitarno-higieniczna  -  niezb

ę

dny  element  zwalczania  i  profilaktyki  chorób 

zara

ź

liwych  zwierz

ą

t  oraz  epidemiologiczne  i  epizootyczne  działanie  prewencyjne. 

Istot

ą

  procesów  utylizacyjnych  jest  eliminacja  w  trakcie  sterylizacji  wszystkich 

patogenów, w tym równie

Ŝ

 prionów. 

 
Proekologiczna  -  ochrona 

ś

rodowiska  przyrodniczego  przed  zaka

Ŝ

eniem 

drobnoustrojami chorobotwórczymi i ska

Ŝ

eniami. 

 
Ekonomiczna 

produkcja 

wysokowarto

ś

ciowego, 

przetworzonego 

białka 

zwierz

ę

cego i tłuszczu wykorzystywanych w 

Ŝ

ywieniu zwierz

ą

t. 

 

 
 
 

background image

18 

Zasady post

ę

powania ze szcz

ą

tkami zwierz

ą

t: 

 



  przepisy  dopuszczaj

ą

  grzebanie  zwierz

ą

t  na  terenach  zamkni

ę

tych  i 

ogrodzonych,  oddalonych  od  uj

ęć

  wody.  Nie  mo

Ŝ

na  zakopywa

ć

  szcz

ą

tków 

w  lesie,  bo  padlina  mo

Ŝ

e  zosta

ć

  rozwleczona  przez  dzikie  zwierz

ę

ta. 

Wszystko  to  jasno  okre

ś

laj

ą

  przyj

ę

te  w  2002  roku  przepisy  Komisji 

Europejskiej 



  szcz

ą

tki  zwierz

ę

ce powinny by

ć

 poddane jak najszybszej utylizacji. Umowy  z 

zakładami utylizacyjnymi maj

ą

 podpisane kliniki weterynaryjne oraz gminy, za 

ich 

po

ś

rednictwem, 

mo

Ŝ

na 

przekaza

ć

 

padłe 

zwierz

ę

ta 

celu 

unieszkodliwienia  



  za  odbiór  martwego  zwierz

ę

cia  musi  zapłaci

ć

  wła

ś

ciciel  (cen

ę

  najcz

ęś

ciej 

oblicza si

ę

 na podstawie wagi zwierz

ę

cia i przewozu w kilometrach)  



  martwe  zwierz

ę

  mo

Ŝ

na  samemu  wywie

źć

  na  grzebowisko,  wnosz

ą

odpowiedni

ą

 opłat

ę

 (ok. 40 zł) 

 
 
VI. GDZIE SZUKA

Ć

 INFORMACJI? 

 

http://odpadnik.zrodla.org  –  strona  projektu  „Poradnik  Odpadnik”  o  odpadach 

niebezpiecznych 

www.stolicaczystosci.pl

 - informacje dot. selektywnej zbiórki odpadów w Warszawie 

www.ekocentrum.krakow.pl

  -  informacje  dot.  selektywnej  zbiórki  odpadów  w 

Krakowie 

www.czystemiasto.uml.lodz.pl

 - informacje dot. selektywnej zbiórki odpadów w Łodzi 

www.bialystok.pl

 - informacje dot. selektywnej zbiórki odpadów w Białymstoku 

www.poznan.pl

 - informacje dot. selektywnej zbiórki odpadów w Poznaniu 

www.elektrosmieci.pl

 – informacje o zu

Ŝ

ytym sprz

ę

cie elektrycznym i elektronicznym 

www.recykling.pl

 

strona 

zawieraj

ą

ca 

ogólne 

informacje 

odpadach 

niebezpiecznych 

www.zrodla.org

  -  strona  główna  stowarzyszenia  O

ś

rodek  Działa

ń

  Ekologicznych 

"

Ź

ródła" 

www.recykling.edu.pl

 - strona projektu "Sklep --> wysypisko: ulica jednokierunkowa" 

(projekt  o  tematyce  zwi

ą

zanej  z  gospodark

ą

  odpadami  realizowany  przez 

stowarzyszenie w ubiegłych latach) 

 

Projekt dofinansowany ze środków 

Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska 

i Gospodarki Wodnej