3. Cel ćwiczenia

W ćwiczeniu zadaniem było zbadanie skrawalności materiałów na podstawie pomiaru siły i
temperatury skrawania.
W trakcie wykonywania ćwiczenia laboratoryjnego obrabialiśmy na tokarce wałki ze stali 45 oraz
aluminium PA6.
Kolejnym etapem ćwiczenia był odczyt siły i temperatury skrawania dla poszczególnych wartości
prędkości posuwu oraz skrawania. Pomiar siły oraz temperatury polegał na badaniu zachowania
termoelementu i przedstawieniu wyników na komputerze, który został wcześniej podłączony do
aparatury pomiarowej.

4. Schemat blokowy toru pomiarowego siły skrawania F

c

i temperatury Θ

a) Tor pomiarowy siły skrawania F

c

b) Tor pomiarowy temperatury Θ

5. Wykresy
a)

b)

c)

d)

6. Analiza wyników pomiaru i wnioski:

Analizując wyniki z przeprowadzonego badania dochodzę do wniosków, że wraz ze wzrostem
prędkości skrawania v

c

wzrasta temperatura Θ na ostrzu narzędzia, jednak jednocześnie spada wartość

siły całkowitej.
Kiedy rośnie prędkość posuwu f zwiększa się siła całkowita F

c

i temperaturę Θ.

Obserwacje te są takie same przy badaniu obydwóch materiałów.
Pewne odstępstwa wyników są spowodowane niedokładnością pomiarową wynikającą ze zużycia
przyrządów pomiarowych, oraz liczeniu średniej z różnych zakresów odczytywania danych z wykresu.

Im większa jest siła podczas procesu skrawania tym większa jest temperatura skrawania, im większa
jest prędkość tym większa jest temperatura skrawania.

Ze względu na skrawalność pożądane są stale o małej wytrzymałości, małej ciągliwości i małej
ś

cierności. Natomiast dla użytkownika i konstruktora najlepszym materiałem jest taki, który wykazuje

dużą wytrzymałość, wysoką ciągliwość i niewielką ścieralność.