Badanie trzezwosci pracownika b Nieznany

background image

Badanie trzeźwości pracownika możliwe również bez jego zgody!


1 lipca 2011 r. to data wejścia w życie zmian do ustawy z 26 października 1982 r. o
wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2007 r. nr 70, poz. 473
z późn. zm.; dalej: ustawa o wychowaniu w trzeźwości), wprowadzonych tzw. ustawą
deregulacyjną, czyli ustawą z 25 marca 2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla
obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. nr 106, poz. 622)

W ustawie o wychowaniu w trzeźwości wprowadzono zmianę w postaci możliwości badania
trzeźwości pracownika przez organ powołany do ochrony porządku publicznego na żądanie
kierownika zakładu pracy.

Badania stanu trzeźwości pracownika przeprowadza uprawniony organ powołany do ochrony
porządku publicznego.

Dotychczas, tj. do 1 lipca 2011 r., badanie stanu trzeźwości pracownika można było
przeprowadzić jedynie na żądanie pracownika, co do którego zachodzi podejrzenie, że
znajduje się on w stanie nietrzeźwości.

Natomiast na mocy zmian wprowadzonych ustawą deregulacyjną badanie stanu trzeźwości
pracownika, co do którego zachodzi podejrzenie, że jest on w stanie po użyciu alkoholu albo
spożywał alkohol w czasie pracy, można przeprowadzić nie tylko na żądanie tego
pracownika, ale także na żądanie:

kierownika zakładu pracy,

osoby przez niego upoważnionej

(zmieniony art. 17 ust. 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości).

W miarę możliwości badanie wydychanego powietrza powinno być przeprowadzone przed
innymi badaniami na zawartość alkoholu w organizmie.

Warto mieć na uwadze, że metodami sprawdzania stanu trzeźwości są:

badanie wydychanego powietrza,

badanie krwi,

badanie moczu.


Badanie wydychanego powietrza ( alkomatem) przeprowadza się za pomocą probierza
trzeźwości przez przedmuchiwanie go przez osobę poddaną badaniu.

Dodatkową nowością, wprowadzoną w drodze zmian ustawą deregulacyjną, jest to, że
badanie takie może przeprowadzić tylko organ powołany do ochrony porządku publicznego.
Dotychczas bez tego zapisu badanie alkomatem mogli przeprowadzić sam pracodawca lub
osoba do tego przez niego upoważniona. Natomiast obecnie wobec nowego zapisu takie
badanie mogą przeprowadzać wezwana na miejsce - do zakładu pracy m.in. policja czy straż
miejska.

background image


Z przebiegu badania musi być sporządzony protokół, w którym będą opisane objawy lub
okoliczności uzasadniające przeprowadzenie badania.

Badanie krwi polega na przeprowadzeniu analizy krwi pobranej z żyły osoby poddanej
badaniu. Pobrania krwi do badań dokonuje lekarz lub na jego zlecenie pracownik medyczny
zakładu społecznego służby zdrowia. Krew do badania można pobrać również poza placówką
medyczną, jednak musi to wówczas zrobić lekarz. Z pobrania krwi należy sporządzić
protokół.

Koszty badań moczu i krwi ponosi pracodawca, niezależnie od tego, kto wystąpił z żądaniem
przeprowadzenia badania. Jeżeli podejrzenia o nietrzeźwość pracownika się potwierdzą,
pracodawca może obarczyć tymi kosztami pracownika.

Co w praktyce oznacza wprowadzona zmiana?
Wprowadzona zmiana oznacza, że badanie stanu trzeźwości można przeprowadzić również
bez zgody pracownika. Dotychczas pracodawca, nawet jeżeli miał uzasadnione podejrzenie,
ż

e pracownik znajduje się w stanie po spożyciu alkoholu, mógł jedynie zaproponować

pracownikowi, aby ten poddał się badaniu. Pracownik natomiast mógł odmówić poddania się
badaniu.

Autor:
Kinga Grodzicka-Lisek
prawnik, specjalista z zakresu
prawa pracy i bhp

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 1/35

2011-07-20



USTAWA

z dnia 26 października 1982 r.

o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi


Uznając życie obywateli w trzeźwości za niezbędny warunek moralnego i

materialnego dobra Narodu, stanowi się, co następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

1. Organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego są obowią-

zane do podejmowania działań zmierzających do ograniczania spożycia napojów
alkoholowych oraz zmiany struktury ich spożywania, inicjowania i wspierania
przedsięwzięć mających na celu zmianę obyczajów w zakresie sposobu spoży-
wania tych napojów, działania na rzecz trzeźwości w miejscu pracy, przeciw-
działania powstawaniu i usuwania następstw nadużywania alkoholu, a także
wspierania działalności w tym zakresie organizacji społecznych i zakładów pra-
cy.

2. Organy, o których mowa w ust. 1, popierają także tworzenie i rozwój organizacji

społecznych, których celem jest krzewienie trzeźwości i abstynencji, oddziały-
wanie na osoby nadużywające alkoholu oraz udzielanie pomocy ich rodzinom,
jak również zapewniają warunki sprzyjające działaniom tych organizacji.

3. Organy, o których mowa w ust. 1, współdziałają również z Kościołem Katolic-

kim i innymi kościołami oraz związkami wyznaniowymi w zakresie wychowa-
nia w trzeźwości i przeciwdziałania alkoholizmowi.

Art. 2.

1. Zadania w zakresie przeciwdziałania alkoholizmowi wykonuje się przez odpo-

wiednie kształtowanie polityki społecznej, w szczególności:
1) tworzenie warunków sprzyjających realizacji potrzeb, których zaspokajanie

motywuje powstrzymywanie się od spożywania alkoholu;

2) działalność wychowawczą i informacyjną;
3) ustalanie odpowiedniego poziomu i właściwej struktury produkcji napojów

alkoholowych przeznaczanych do spożycia w kraju;

4) ograniczanie dostępności alkoholu;

Opracowano na pod-
stawie: tj. Dz. U. z
2007 r. Nr 70, poz.
473, Nr 115, poz. 793,
Nr 176, poz. 1238, z
2008 r. Nr 227, poz.
1505, z 2009 r. Nr 18,
poz. 97, Nr 144, poz.
1175, z 2010 r. Nr 47,
poz. 278, Nr 127, poz.
857, z 2011 r. Nr 106,
poz. 622, Nr 112, poz.
654, Nr 120, poz. 690.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 2/35

2011-07-20

5) leczenie, rehabilitację i reintegrację osób uzależnionych od alkoholu;
6) zapobieganie negatywnym następstwom nadużywania alkoholu i ich usuwa-

nie;

7) przeciwdziałanie przemocy w rodzinie,

8) wspieranie zatrudnienia socjalnego poprzez finansowanie centrów integracji

społecznej.

2. Zadania, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się w założeniach polityki spo-

łeczno-gospodarczej w postaci Narodowego Programu Profilaktyki i Rozwiązy-
wania Problemów Alkoholowych, zatwierdzanego przez Radę Ministrów.

Art. 2

1

.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) najbliższa okolica punktu sprzedaży napojów alkoholowych – obszar mie-

rzony od granicy obiektu, zamknięty trwałą przeszkodą o charakterze fak-
tycznym, taką jak krawędź jezdni, zabudowa, która ze względu na swój cha-
rakter uniemożliwia dostęp oraz kontakt wzrokowy i głosowy, mur bez
przejść oraz ciek wodny bez bliskich przepraw;

2) promocja napojów alkoholowych – publiczną degustację napojów alkoholo-

wych, rozdawanie rekwizytów związanych z napojami alkoholowymi, orga-
nizowanie premiowanej sprzedaży napojów alkoholowych, a także inne for-
my publicznego zachęcania do nabywania napojów alkoholowych;

3) reklama napojów alkoholowych – publiczne rozpowszechnianie znaków to-

warowych napojów alkoholowych lub symboli graficznych z nimi związa-
nych, a także nazw i symboli graficznych przedsiębiorców produkujących
napoje alkoholowe, nieróżniących się od nazw i symboli graficznych napo-
jów alkoholowych, służące popularyzowaniu znaków towarowych napojów
alkoholowych; za reklamę nie uważa się informacji używanych do celów
handlowych pomiędzy przedsiębiorcami zajmującymi się produkcją, obrotem
hurtowym i handlem napojami alkoholowymi;

4) sponsorowanie – bezpośrednie lub pośrednie finansowanie lub współfinan-

sowanie działalności osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organi-
zacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, dla upowszechniania,
utrwalania lub podniesienia renomy nazwy, producenta lub dystrybutora,
znaku towarowego lub innego oznaczenia indywidualizującego przedsiębior-
cę, jego działalność, towar lub usługę, w zamian za informowanie o sponso-
rowaniu;

5) informowanie o sponsorowaniu – prezentowanie informacji zawierającej na-

zwę sponsora lub jego znak towarowy w związku ze sponsorowaniem;

6) wydzielone stoisko – oddzielone od pozostałej powierzchni punktu sprzeda-

ży, ciąg handlowy lub lada;

7) obrót hurtowy napojami alkoholowymi – zakup napojów alkoholowych w ce-

lu dalszej ich odsprzedaży przedsiębiorcom posiadającym właściwe zezwo-
lenia;

8) wartość sprzedaży – kwota należna sprzedawcy za sprzedane napoje alkoho-

lowe, z uwzględnieniem podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzo-
wego;

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 3/35

2011-07-20

9) sklep branżowy ze sprzedażą napojów alkoholowych – placówka, w której

roczna wartość sprzedaży napojów alkoholowych stanowi nie mniej niż 70 %
wartości sprzedaży ogółu towarów w tym punkcie;

10) reintegracja – reintegrację zawodową i społeczną w rozumieniu przepisów o

zatrudnieniu socjalnym.

Art. 3.

1. Profilaktyka i rozwiązywanie problemów alkoholowych jest celem działania

Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, zwanej dalej
„Agencją”.

2. Agencja podlega ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
3. Do zadań Agencji należy w szczególności:

1) przygotowywanie projektu Narodowego Programu Profilaktyki i Rozwiązy-

wania Problemów Alkoholowych oraz projektu podziału środków na jego re-
alizację;

2) opiniowanie i przygotowywanie projektów aktów prawnych oraz planów

działań w zakresie polityki dotyczącej alkoholu i problemów alkoholowych;

3) prowadzenie działalności informacyjno-edukacyjnej, opracowywanie eksper-

tyz oraz opracowywanie i wdrażanie nowych metod profilaktyki i rozwiązy-
wania problemów alkoholowych;

4) udzielanie merytorycznej pomocy samorządom, instytucjom, stowarzysze-

niom i osobom fizycznym, realizującym zadania związane z profilaktyką i
rozwiązywaniem problemów alkoholowych, oraz zlecanie i finansowanie re-
alizacji tych zadań;

5) współpraca z organami samorządu województw i pełnomocnikami, o których

mowa w art. 4 ust. 3;

6) koordynacja i inicjowanie działań zwiększających skuteczność i dostępność

lecznictwa odwykowego;

7) zlecanie i finansowanie zadań związanych z rozwiązywaniem problemów al-

koholowych;

8) współpraca z organizacjami i instytucjami międzynarodowymi prowadzącymi

działalność w zakresie rozwiązywania problemów alkoholowych;

9) podejmowanie interwencji w związku z naruszeniem przepisów określonych

w art. 13

1

i 15 ustawy oraz występowanie przed sądem w charakterze oskar-

życiela publicznego.

4. Agencja jest państwową jednostką budżetową.

5. Agencją kieruje dyrektor powoływany przez ministra właściwego do spraw

zdrowia, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego na-
boru. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje dyrektora Agencji.

5a. Stanowisko dyrektora Agencji może zajmować osoba, która:

1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub

umyślne przestępstwo skarbowe;

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 4/35

2011-07-20

5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy

na stanowisku kierowniczym;

7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości

Agencji.

5b. Informację o naborze na stanowisko dyrektora Agencji, ogłasza się przez

umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Agencji
oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6
września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z
późn. zm.

1)

), i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Mini-

strów. Ogłoszenie powinno zawierać:

1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.

5c. Termin, o którym mowa w ust. 5b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia

opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa
Rady Ministrów.

5d. Nabór na stanowisko dyrektora Agencji przeprowadza zespół, powołany przez

ministra właściwego do spraw zdrowia, liczący co najmniej 3 osoby, których
wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W
toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną
do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz
kompetencje kierownicze.

5e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 5d, może być

dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która
posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.

5f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 5e, mają obowiązek zachowa-

nia w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko,
uzyskanych w trakcie naboru.

5g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia

ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.

5h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:

1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandyda-

tów;

3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszere-

gowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w
ogłoszeniu o naborze;

4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;

1)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, z 2004 r. Nr

240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 132, poz. 1110.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 5/35

2011-07-20

5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.

5i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biule-

tynach Informacji Publicznej, o których mowa w ust. 5b. Informacja o wyniku
naboru zawiera:

1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w

rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu
kandydata.

5j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Mini-

strów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.

6. Organizację Agencji określa statut, nadany przez ministra właściwego do spraw

zdrowia.

Art. 3a.

1. Nabór kandydatów do zatrudnienia na wolne stanowiska pracy w Agencji jest

otwarty i konkurencyjny.

2. Ogłoszenie o naborze zamieszcza się w Biuletynie Informacji Publicznej, o któ-

rym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicz-
nej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.

2)

), oraz w miejscu powszechnie do-

stępnym w jednostce organizacyjnej, w której jest prowadzony nabór.

Art. 3b.

Informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru, stanowią informację pu-
bliczną w zakresie objętym wymaganiami określonymi w ogłoszeniu o naborze.

Art. 3c.

Termin do składania dokumentów, określony w ogłoszeniu o naborze, nie może być
krótszy niż 14 dni od dnia opublikowania tego ogłoszenia w Biuletynie Informacji
Publicznej.

Art. 3d.

1. Po upływie terminu do składania dokumentów określonego w ogłoszeniu o nabo-

rze niezwłocznie upowszechnia się listę kandydatów, którzy spełniają wymagania
formalne określone w ogłoszeniu o naborze, przez umieszczenie jej w miejscu

2)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, z 2004 r. Nr

240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 132, poz. 1110.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 6/35

2011-07-20

powszechnie dostępnym w jednostce organizacyjnej, w której jest prowadzony
nabór, a także przez opublikowanie jej w Biuletynie Informacji Publicznej.

2. Lista, o której mowa w ust. 1, zawiera imię i nazwisko kandydata oraz jego miej-

sce zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Art. 3e.

1. Sporządza się protokół przeprowadzonego naboru kandydatów do zatrudnienia

na wolne stanowiska pracy w Agencji.

2. Protokół zawiera w szczególności:

1) określenie stanowiska pracy, na które był prowadzony nabór, liczbę kandyda-

tów oraz imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 5 najlepszych kandydatów
uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określo-
nych w ogłoszeniu o naborze;

2) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
3) uzasadnienie dokonanego wyboru.

Art. 3f.

1. Informację o wyniku naboru upowszechnia się w terminie 14 dni od dnia zatrud-

nienia wybranego kandydata albo zakończenia naboru, w przypadku gdy w jego
wyniku nie doszło do zatrudnienia żadnego kandydata.

2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera:

1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska pracy;
3) imię i nazwisko wybranego kandydata oraz miejsce jego zamieszkania w ro-

zumieniu przepisów Kodeksu cywilnego;

4) uzasadnienie dokonanego wyboru kandydata albo uzasadnienie niezatrudnie-

nia żadnego kandydata.

3. Informację o wyniku naboru upowszechnia się w Biuletynie Informacji Publicz-

nej i w miejscu powszechnie dostępnym w jednostce organizacyjnej, w której był
prowadzony nabór.

Art. 3g.

Jeżeli stosunek pracy osoby wyłonionej w drodze naboru ustał w ciągu 3 miesięcy od
dnia nawiązania stosunku pracy, można zatrudnić na tym samym stanowisku kolejną
osobę spośród najlepszych kandydatów wymienionych w protokole tego naboru.
Przepisy art. 3f stosuje się odpowiednio.

Art. 4.

1. Samorząd województwa realizuje zadania, o których mowa w art. 1 i 2, w postaci

wojewódzkiego programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholo-
wych stanowiącego część strategii wojewódzkiej w zakresie polityki społecznej.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 7/35

2011-07-20

2. Zarząd województwa odpowiada za koordynację przygotowania i realizację pro-

gramu, o którym mowa w ust. 1, udziela pomocy merytorycznej instytucjom
i osobom fizycznym realizującym zadania objęte tym programem oraz współ-
działa z innymi organami administracji publicznej w zakresie rozwiązywania
problemów alkoholowych.

3. Program, o którym mowa w ust. 1, jest realizowany przez regionalny ośrodek po-

lityki społecznej, o którym mowa w przepisach o pomocy społecznej, lub inną
jednostkę wskazaną w programie. W celu realizacji programu zarząd wojewódz-
twa może powołać pełnomocnika.

4. Środki finansowe na prowadzenie działań, o których mowa w ust. 2, ujmuje się

w budżecie województwa.

Art. 4

1

.

1. Prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów

alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu należy
do zadań własnych gmin. W szczególności zadania te obejmują:

1) zwiększanie dostępności pomocy terapeutycznej i rehabilitacyjnej dla osób

uzależnionych od alkoholu;

2) udzielanie rodzinom, w których występują problemy alkoholowe, pomocy

psychospołecznej i prawnej, a w szczególności ochrony przed przemocą w
rodzinie;

3) prowadzenie profilaktycznej działalności informacyjnej i edukacyjnej w za-

kresie rozwiązywania problemów alkoholowych i przeciwdziałania narkoma-
nii, w szczególności dla dzieci i młodzieży, w tym prowadzenie pozalekcyj-
nych zajęć sportowych, a także działań na rzecz dożywiania dzieci uczestni-
czących w pozalekcyjnych programach opiekuńczo-wychowawczych i socjo-
terapeutycznych;

4) (uchylony);

5) wspomaganie działalności instytucji, stowarzyszeń i osób fizycznych, służącej

rozwiązywaniu problemów alkoholowych;

6) podejmowanie interwencji w związku z naruszeniem przepisów określonych

w art. 13

1

i 15 ustawy oraz występowanie przed sądem w charakterze oskar-

życiela publicznego;

7) wspieranie zatrudnienia socjalnego poprzez organizowanie i finansowanie

centrów integracji społecznej.

2. Realizacja zadań, o których mowa w ust. 1, jest prowadzona w postaci gminnego

programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, stanowiącego
część strategii rozwiązywania problemów społecznych, uchwalanego corocznie
przez radę gminy. Program jest realizowany przez ośrodek pomocy społecznej, o
którym mowa w przepisach o pomocy społecznej, lub inną jednostkę wskazaną w
programie. W celu realizacji programu wójt (burmistrz, prezydent miasta) może
powołać pełnomocnika.

3. Wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) powołują gminne komisje rozwią-

zywania problemów alkoholowych, w szczególności inicjujące działania w za-
kresie określonym w ust. 1 oraz podejmujące czynności zmierzające do orzecze-

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 8/35

2011-07-20

nia o zastosowaniu wobec osoby uzależnionej od alkoholu obowiązku poddania
się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego.

4. W skład gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych wchodzą

osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoho-
lowych.

5. Zasady wynagradzania członków gminnych komisji rozwiązywania problemów

alkoholowych określa rada gminy w gminnych programach rozwiązywania pro-
blemów alkoholowych.

Art. 5.

Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania uwzględnia problem trzeźwości i
abstynencji wśród celów wychowania oraz zapewnia w programach nauczania wie-
dzę o szkodliwości alkoholizmu dla jednostki oraz w życiu rodzinnym i społecznym.

Art. 6.

Minister właściwy do spraw zdrowia oraz minister właściwy do spraw szkolnictwa
wyższego, a także minister właściwy do spraw oświaty i wychowania zapewniają
kształcenie niezbędnej liczby specjalistów z zakresu działalności profilaktycznej i
leczniczej oraz podejmowanie badań nad alkoholem i związanymi z nim problema-
mi.

Art. 7.

Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, minister
właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, jednostki publicznej radiofonii i telewizji
oraz inne właściwe organy i instytucje podejmują odpowiednie działania w zakresie
rozwijania i popierania różnorodnych form działalności informacyjnej, kulturalnej i
naukowej, mających na celu uświadamianie o szkodliwości nadużywania alkoholu
dla jednostki oraz życia rodzinnego i społecznego, krzewienia trzeźwości i abstynen-
cji oraz wykorzeniania szkodliwych zwyczajów i sposobów picia alkoholu.

Art. 8. (uchylony).

Art. 9.

1. Obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18 % al-

koholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez
ministra właściwego do spraw gospodarki.

2. Obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18 % alkoholu

może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka
województwa.

2a. Do zezwoleń na prowadzenie przez przedsiębiorców działalności w zakresie, o

którym mowa w ust. 1 i 2, nie stosuje się przepisu art. 11 ust. 9 ustawy z dnia 2

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 9/35

2011-07-20

lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155,
poz. 1095, z późn. zm.

3)

).

3. Organ, o którym mowa w ust. 2, wydaje zezwolenie na obrót hurtowy przedsię-

biorcom posiadającym siedziby na terenie województwa.

3a. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje się na podstawie pisemnego

wniosku przedsiębiorcy.

3b. Wniosek o wydanie zezwolenia zawiera:

1) oznaczenie przedsiębiorcy;
2) siedzibę i adres przedsiębiorcy;
3) numer w rejestrze przedsiębiorców;
4) miejsce prowadzenia działalności gospodarczej;
5) wnioskowany limit – dotyczy wyłącznie wniosku o wydanie zezwolenia, o

którym mowa w ust. 1;

6) wnioskowany termin ważności zezwolenia.

3c. Minister właściwy do spraw gospodarki lub właściwy marszałek województwa

może wydać duplikaty zezwoleń, o których mowa w ust. 1 i 2, w przypadku ich
utraty lub zniszczenia.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj

dokumentów wymaganych przy składaniu wniosków o wydanie zezwoleń na ob-
rót hurtowy napojami alkoholowymi, wzory wniosków oraz wzory informacji o
sprzedaży napojów alkoholowych.

Art. 9

1

.

1. Zezwolenia, o których mowa w art. 9 ust. 1 i 2, wydaje się oddzielnie na obrót

hurtowy następującymi rodzajami napojów alkoholowych:

1) o zawartości do 4,5 % alkoholu oraz na piwo;
2) o zawartości powyżej 4,5 % do 18 % alkoholu, z wyjątkiem piwa;
3) o zawartości powyżej 18 % alkoholu.

2. Zezwolenia na obrót hurtowy wydaje się na czas oznaczony:

1) napojami alkoholowymi, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 – nie dłuższy niż

2 lata;

2) napojami alkoholowymi, o których mowa w ust. 1 pkt 3 – nie dłuższy niż rok.

3. Dla zezwoleń, o których mowa w ust. 1 pkt 3, określa się limit w wysokości mi-

nimum 500 tys. litrów 100 % alkoholu rocznie.

3a. Limit, o którym mowa w ust. 3, może być zwiększony na wniosek przedsiębiorcy

złożony nie później niż 30 dni od dnia wykorzystania limitu określonego w ze-
zwoleniu.

3)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 180, poz.

1280, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 116, poz. 732, Nr 141, poz. 888, Nr 171, poz. 1056 i Nr 216,
poz. 1367, z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 18, poz. 97, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540 oraz z
2010 r. Nr 47, poz. 278.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 10/35

2011-07-20

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się w odniesieniu do przedsiębiorców zaopatrujących

statki, pociągi i samoloty. Maksymalny limit dla tych przedsiębiorców określa się
w wysokości 2 tys. litrów 100 % alkoholu rocznie.

5. Producent napojów alkoholowych jest obowiązany do uzyskania zezwolenia na

obrót hurtowy napojami alkoholowymi, jeżeli zbywa swoje wyroby przedsiębior-
com posiadającym zezwolenia, o których mowa w art. 18 ust. 1.

Art. 9

2

.

1. Za wydanie zezwoleń, o których mowa w art. 9 ust. 1 i 2, decyzji wprowadzają-

cych w zezwoleniach zmiany oraz duplikatów zezwoleń są pobierane opłaty.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, są wnoszone przed wydaniem zezwolenia lub

decyzji na rachunek organu wydającego zezwolenie, z zastrzeżeniem ust. 5.

3. Opłaty za wydanie zezwoleń, o których mowa w art. 9

1

ust. 1 pkt 1 i 2, ustala się

w wysokości 4 000 zł dla przedsiębiorców występujących o zezwolenie po raz
pierwszy oraz dla tych, których wartość sprzedaży w roku poprzedzającym wy-
gaśnięcie zezwolenia nie przekroczyła 1 000 000 zł.

4. W przypadku przedsiębiorców, których wartość sprzedaży hurtowej napojów al-

koholowych w roku poprzedzającym wygaśnięcie zezwolenia przekroczyła
1 000 000 zł, opłatę za wydanie zezwoleń, o których mowa w art. 9

1

ust. 1 pkt 1 i

2, ustala się w wysokości równej 0,4 % wartości sprzedaży w roku poprzednim, z
zaokrągleniem do 100 zł.

5. Opłata, o której mowa w ust. 3, jest wnoszona na rachunek organu zezwalające-

go, po złożeniu pisemnego oświadczenia o wartości sprzedaży hurtowej napojów
alkoholowych w ostatnim roku kalendarzowym.

6. Wartość sprzedaży hurtowej napojów alkoholowych należy obliczać oddzielnie

dla każdego rodzaju tych napojów.

7. Opłatę za wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 9

1

ust. 1 pkt 3, ustala się w

wysokości 45 000 zł za 500 tys. litrów 100 % alkoholu, z zastrzeżeniem ust. 8.

8. Opłatę za wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 9

1

ust. 1 pkt 3, dla przed-

siębiorców zaopatrujących statki, pociągi i samoloty, ustala się stosownie do de-
klarowanego obrotu.

9. Opłata za wydanie decyzji wprowadzającej nowe miejsca prowadzenia działalno-

ści gospodarczej, zwiększającej ilość tych miejsc w stosunku do wymienionych
w wydanych zezwoleniach, o których mowa w art. 9

1

ust. 1, wynosi 50 % stawki

określonej dla zezwolenia w dniu jego wydania.

10. Opłata za wydanie innych decyzji, wprowadzających zmiany w zezwoleniach,

wynosi 200 zł.

11. Opłata za wydanie zezwolenia na wyprzedaż posiadanych zapasów napojów al-

koholowych o zawartości do 18 % alkoholu wynosi 1 000 zł.

12. Opłata za wydanie zezwolenia na wyprzedaż napojów alkoholowych

o zawartości powyżej 18 % alkoholu jest pobierana w zależności od ilości litrów
100 % alkoholu, zgłoszonej we wniosku, proporcjonalnie do wysokości opłaty
określonej w ust. 7.

13. Opłata za zwiększenie limitu, o którym mowa w art. 9

1

ust. 3, jest pobierana w

zależności od ilości litrów 100 % alkoholu, zgłoszonej we wniosku, proporcjo-
nalnie do wysokości opłaty określonej w ust. 7.

14. Opłata za wydanie duplikatu zezwoleń, o których mowa w art. 9 ust. 1 i 2, wyno-

si 50 zł.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 11/35

2011-07-20

15. Zezwolenia i decyzje, o których mowa w ust. 9–14 i art. 9 ust. 1 i 2, nie podlega-

ją opłacie skarbowej.

Art. 9

3

.

1. Opłaty, o których mowa w art. 9

2

ust. 1, mogą być wykorzystane przez zarządy

województw wyłącznie na finansowanie:

1) zadań określonych w art. 4 ust. 1 ustawy;
2) zadań określonych w Wojewódzkim Programie, o którym mowa w art. 9 ust.

1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr
179, poz. 1485, z 2006 r. Nr 66, poz. 469 i Nr 120, poz. 826 oraz z 2007 r. Nr
7, poz. 48).

2. Zarządy województw mogą zlecać, w drodze porozumień, jednostkom samorzą-

du powiatowego zadania z zakresu profilaktyki i rozwiązywania problemów al-
koholowych oraz przekazywać środki finansowe na ich realizację.

Art. 9

4

.

Warunkiem prowadzenia działalności na podstawie zezwoleń, o których mowa w art.
9

1

ust. 1, jest:

1) przekazywanie organowi zezwalającemu informacji o wielkości sprzedaży

napojów alkoholowych, w terminie do dnia 31 stycznia za rok poprzedni;

2) sprzedaż napojów alkoholowych, wymienionych w zezwoleniu, wyłącznie

przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na obrót hurtowy tymi napojami
lub zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych;

3) prowadzenie obrotu hurtowego tylko napojami alkoholowymi oznaczonymi

znakami akcyzy, o ile wymóg oznaczania tymi znakami wynika z innych
przepisów;

4) zaopatrywanie się w napoje alkoholowe, wymienione w zezwoleniu, u produ-

centów oraz u przedsiębiorców posiadających zezwolenie na obrót hurtowy
tymi napojami;

5) posiadanie tytułu prawnego do korzystania ze stacjonarnego magazynu dosto-

sowanego do przechowywania napojów alkoholowych;

6) niezaleganie przez przedsiębiorcę z realizacją ciążących na nim zobowiązań

podatkowych oraz wynikających z ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych;

7) wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie objętym zezwoleniem

tylko przez przedsiębiorcę w nim oznaczonego i wyłącznie w miejscach wy-
mienionych w zezwoleniu;

8) zgłaszanie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki lub właściwemu

marszałkowi województwa zmian stanu faktycznego i prawnego przedsię-
biorcy, w stosunku do danych zawartych w zezwoleniu, w terminie 14 dni od
dnia powstania zmiany;

9) przestrzeganie innych warunków określonych przepisami prawa.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 12/35

2011-07-20

Art. 9

5

.

1. Zezwolenia, o których mowa w art. 9

1

ust. 1, minister właściwy do spraw gospo-

darki lub właściwy marszałek województwa cofa w przypadku:

1) nieprzestrzegania warunków określonych w art. 9

4

pkt 3, 4 i 7;

2) wprowadzenia do obrotu napojów alkoholowych pochodzących

z nielegalnych źródeł;

3) popełnienia przestępstwa, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przez

osobę odpowiedzialną za działalność przedsiębiorcy posiadającego zezwole-
nie;

4) przedstawienia fałszywych danych w oświadczeniu, o którym mowa w art. 9

2

ust. 5;

5) orzeczenia wobec przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną albo wobec osoby

odpowiedzialnej za działalność przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie,
zakazu prowadzenia działalności gospodarczej objętej zezwoleniem;

6) zlecania przez przedsiębiorcę, na podstawie umów, prowadzenia obrotu hur-

towego napojami alkoholowymi innym przedsiębiorcom.

2. Zezwolenia, o których mowa w art. 9

1

ust. 1, minister właściwy do spraw gospo-

darki lub właściwy marszałek województwa może cofnąć w przypadku:

1) nieprzestrzegania warunków określonych w art. 9

4

pkt 1, 2, 5, 6, 8 i 9;

2) powtarzającego się zakłócania porządku publicznego w miejscu obrotu.

3. Zezwolenia, o których mowa w art. 9

1

ust. 1, wygasają w przypadku:

1) likwidacji przedsiębiorstwa lub zawiadomienia o zaprzestaniu prowadzenia

obrotu hurtowego napojami alkoholowymi;

2) upływu terminu ważności zezwolenia;
3) zmiany składu osobowego wspólników spółki cywilnej.

4. Na wniosek przedsiębiorcy, którego zezwolenie wygasło z przyczyn wymienio-

nych w ust. 3, minister właściwy do spraw gospodarki lub właściwy marszałek
województwa wydaje zezwolenie z określeniem terminu na wyprzedaż posiada-
nych zapasów napojów alkoholowych. Termin, określony w zezwoleniu na wy-
przedaż, nie może być dłuższy niż 6 miesięcy od dnia wygaśnięcia zezwolenia.

5. Przedsiębiorca, któremu cofnięto zezwolenie, może wystąpić z wnioskiem

o ponowne wydanie zezwoleń, o których mowa w art. 9

1

ust. 1, nie wcześniej niż

po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o jego cofnięciu.

Art. 9

6

.

1. Sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych, zawierających powyżej 4,5 % alko-

holu (z wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,
prowadzi się w punktach sprzedaży, którymi są:

1) sklepy branżowe ze sprzedażą napojów alkoholowych;
2) wydzielone stoiska – w samoobsługowych placówkach handlowych o po-

wierzchni sprzedażowej powyżej 200 m

2

;

3) pozostałe placówki samoobsługowe oraz inne placówki handlowe, w których

sprzedawca prowadzi bezpośrednią sprzedaż napojów alkoholowych.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 13/35

2011-07-20

2. Producenci określeni w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i

rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina
(Dz. U. Nr 120, poz. 690) mogą prowadzić sprzedaż detaliczną win gronowych
pochodzących z upraw własnych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub po-
za miejscem sprzedaży w punkcie sprzedaży, którym jest lokalizacja w miejscu
wytworzenia wina uzyskanego z winogron pochodzących z upraw własnych.

Art. 10.

Akty prawne wpływające na strukturę cen napojów alkoholowych powinny służyć
ograniczaniu spożycia tych napojów oraz zmianie struktury ich spożycia na rzecz
napojów o niskiej zawartości procentowej alkoholu.

Art. 11.

1. Na wydatki związane z realizacją Narodowego Programu Profilaktyki i Rozwią-

zywania Problemów Alkoholowych przeznacza się corocznie z budżetu państwa
środki w wysokości
1 % podatku akcyzowego od wyrobów alkoholowych.

2. Środki, o których mowa w ust. 1, są przeznaczone w szczególności na różne

formy pomocy dla osób uzależnionych od alkoholu i członków ich rodzin, dzia-
łalność informacyjną i wychowawczą, kształcenie specjalistów i prowadzenie
badań naukowych nad problemami alkoholowymi.

3. (uchylony).

Art. 11

1

.

1. W celu pozyskania dodatkowych środków na finansowanie zadań określonych w

art. 4

1

ust. 1 gminy pobierają opłatę za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napo-

jów alkoholowych, o których mowa w art. 18.

2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi się na rachunek gminy, przed wydaniem

zezwolenia, w wysokości:

1) 525 zł na sprzedaż napojów zawierających do 4,5 % alkoholu oraz piwa;
2) 525 zł na sprzedaż napojów zawierających powyżej 4,5 % do 18 % alkoholu

(z wyjątkiem piwa);

3) 2 100 zł na sprzedaż napojów zawierających powyżej 18 % alkoholu.

3. Opłata, o której mowa w ust. 2, dotyczy przedsiębiorców rozpoczynających dzia-

łalność gospodarczą w tym zakresie.

4. Przedsiębiorcy, prowadzący sprzedaż napojów alkoholowych w roku poprzed-

nim, są obowiązani do złożenia, do dnia 31 stycznia, pisemnego oświadczenia o
wartości sprzedaży poszczególnych rodzajów napojów alkoholowych w punkcie
sprzedaży w roku poprzednim.

5. Opłatę, o której mowa w ust. 1, przedsiębiorca prowadzący sprzedaż napojów al-

koholowych w punkcie sprzedaży, w którym roczna wartość sprzedaży napojów
alkoholowych w roku poprzednim przekroczyła:

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 14/35

2011-07-20

1) 37 500 zł dla napojów alkoholowych o zawartości do 4,5 % alkoholu oraz

piwa – wnosi w wysokości 1,4 % ogólnej wartości sprzedaży tych napojów w
roku poprzednim;

2) 37 500 zł dla napojów alkoholowych o zawartości od 4,5 % do 18 % alkoholu

(z wyjątkiem piwa) – wnosi w wysokości 1,4 % ogólnej wartości sprzedaży
tych napojów w roku poprzednim;

3) 77 000 zł dla napojów alkoholowych o zawartości powyżej 18 % alkoholu –

wnosi w wysokości 2,7 % ogólnej wartości sprzedaży tych napojów w roku
poprzednim.

6. Przedsiębiorcy, których roczna wartość sprzedaży poszczególnych rodzajów na-

pojów alkoholowych nie przekroczyła wartości, o których mowa w ust. 5, wnoszą
opłatę w wysokości określonej w ust. 2.

7. Opłata, o której mowa w ust. 1, wnoszona jest na rachunek gminy w każdym ro-

ku kalendarzowym objętym zezwoleniem w trzech równych ratach w terminach
do 31 stycznia, 31 maja i 30 września danego roku kalendarzowego.

8. W roku nabycia zezwolenia lub utraty jego ważności, opłaty, o których mowa w

ust. 1–5, dokonuje się w wysokości proporcjonalnej do okresu ważności zezwo-
lenia.

9. Wartość sprzedaży należy obliczać oddzielnie dla każdego rodzaju napojów al-

koholowych.

10. Zezwolenia, o których mowa w art. 18, 18

1

oraz 18

4

, nie podlegają opłacie skar-

bowej.

Art. 12.

1. Rada gminy ustala, w drodze uchwały, dla terenu gminy (miasta) liczbę punktów

sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5 % alkoholu (z wyjątkiem piwa),
przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży.

2. Rada gminy ustala, w drodze uchwały, zasady usytuowania na terenie gminy

miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych.

3. W miejscowościach, w których rozmieszczone są jednostki wojskowe, liczba

punktów sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza
miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży oraz usytuowanie miejsc sprzeda-
ży, podawania i spożywania napojów alkoholowych są ustalane przez radę gminy
po zasięgnięciu opinii właściwych dowódców garnizonów.

4. Liczba punktów sprzedaży, o których mowa w ust. 1, oraz usytuowanie miejsc

sprzedaży, podawania i spożywania napojów alkoholowych powinny być dosto-
sowane do potrzeb ograniczania dostępności alkoholu, określonych w gminnym
programie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych.

Art. 13.

1. Napoje alkoholowe dostarcza się do miejsc sprzedaży tylko w naczyniach za-

mkniętych, z oznaczeniem nazwy producenta, rodzaju i ilości napoju oraz jego
mocy.

2. W miejscach sprzedaży i podawania napojów alkoholowych powinna być uwi-

doczniona informacja o szkodliwości spożywania alkoholu.

3. (uchylony).

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 15/35

2011-07-20

Art. 13

1

.

1. Zabrania się na obszarze kraju reklamy i promocji napojów alkoholowych, z wy-

jątkiem piwa, którego reklama i promocja jest dozwolona, pod warunkiem że:

1) nie jest kierowana do małoletnich,
2) nie przedstawia osób małoletnich,
3) nie łączy spożywania alkoholu ze sprawnością fizyczną bądź kierowaniem po-

jazdami,

4) nie zawiera stwierdzeń, że alkohol posiada właściwości lecznicze, jest środkiem

stymulującym, uspakajającym lub sposobem rozwiązywania konfliktów osobi-
stych,

5) nie zachęca do nadmiernego spożycia alkoholu,
6) nie przedstawia abstynencji lub umiarkowanego spożycia alkoholu w negatyw-

ny sposób,

7) nie podkreśla wysokiej zawartości alkoholu w napojach alkoholowych jako ce-

chy wpływającej pozytywnie na jakość napoju alkoholowego,

8) nie wywołuje skojarzeń z:

a) atrakcyjnością seksualną,
b) relaksem lub wypoczynkiem,
c) nauką lub pracą,
d) sukcesem zawodowym lub życiowym.

2. Reklama i promocja piwa, o której mowa w ust. 1, nie może być prowadzona:

1) w telewizji, radiu, kinie i teatrze między godziną 6

00

a 20

00

, z wyjątkiem re-

klamy prowadzonej przez organizatora imprezy sportu wyczynowego lub
profesjonalnego w trakcie trwania tej imprezy;

2) na kasetach wideo i innych nośnikach;
3) w prasie młodzieżowej i dziecięcej;
4) na okładkach dzienników i czasopism;
5) na słupach i tablicach reklamowych i innych stałych i ruchomych powierzch-

niach wykorzystywanych do reklamy, chyba że 20 % powierzchni reklamy
zajmować będą widoczne i czytelne napisy informujące o szkodliwości spo-
życia alkoholu lub o zakazie sprzedaży alkoholu małoletnim;

6) przy udziale małoletnich.

3. Zabrania się reklamy, promocji produktów i usług, których nazwa, znak towaro-

wy, kształt graficzny lub opakowanie wykorzystuje podobieństwo lub jest tożsa-
me z oznaczeniem napoju alkoholowego lub innym symbolem obiektywnie od-
noszącym się do napoju alkoholowego.

4. Zabrania się reklamy i promocji przedsiębiorców oraz innych podmiotów, które

w swoim wizerunku reklamowym wykorzystują nazwę, znak towarowy, kształt
graficzny lub opakowanie związane z napojem alkoholowym, jego producentem
lub dystrybutorem.

5. Zabrania się informowania o sponsorowaniu imprez sportowych, koncertów mu-

zycznych oraz innych imprez masowych przez producentów i dystrybutorów na-
pojów, których zasadniczą działalność stanowi produkcja lub sprzedaż napojów
alkoholowych zawierających od 8 % do 18 % alkoholu, w jakikolwiek inny spo-
sób niż poprzez umieszczanie wewnątrz dzienników i czasopism, na zaproszeniu,

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 16/35

2011-07-20

bilecie, plakacie, produkcie lub tablicy informacyjnej związanej z określoną im-
prezą nazwy producenta lub dystrybutora oraz jego znaku towarowego, z zastrze-
żeniem ust. 6.

6. Informowanie o sponsorowaniu może być prowadzone w radiu i telewizji pod

warunkiem, iż będzie ograniczone wyłącznie do podania nazwy producenta lub
dystrybutora napojów zawierających do 18 % alkoholu lub jego znaku towaro-
wego, a informacja ta nie będzie prezentowana w telewizji przez osobę fizyczną
lub z wykorzystaniem wizerunku postaci ludzkiej.

7. Zabrania się informowania o, innym niż określone w ust. 5, sponsorowaniu przez

producentów i dystrybutorów napojów alkoholowych, których zasadniczą dzia-
łalność stanowi produkcja lub sprzedaż napojów alkoholowych zawierających od
8 % do 18 % alkoholu oraz informowania o sponsorowaniu przez producentów i
dystrybutorów napojów zawierających powyżej 18 % alkoholu.

8. Zakaz określony w ust. 1 dotyczy również wydawnictw promocyjno-

reklamowych przekazywanych przez producentów, dystrybutorów lub handlow-
ców napojów alkoholowych klientom detalicznym.

9. Zakazy określone w ust. 1–8 nie obejmują reklamy i promocji napojów alkoho-

lowych prowadzonej wewnątrz pomieszczeń hurtowni, wydzielonych stoisk lub
punktów prowadzących wyłącznie sprzedaż napojów alkoholowych oraz na tere-
nie punktów prowadzących sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do
spożycia w miejscu sprzedaży.

10. Zakazy określone w ust. 1–8 dotyczą osób fizycznych, osób prawnych oraz jed-

nostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, które uczestniczą
w prowadzeniu reklamy w charakterze zleceniodawcy albo zleceniobiorcy nieza-
leżnie od sposobu i formy jej prezentacji.

11. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wielkość,

treść, wzór i sposób umieszczania na reklamach, o których mowa w ust. 2 pkt 5,
napisów informujących o szkodliwości spożycia alkoholu lub o zakazie sprzeda-
ży alkoholu małoletniemu, mając na względzie ograniczenie spożycia alkoholu
oraz przeciwdziałanie alkoholizmowi wśród młodzieży.

Art. 13

2

.

1. Podmioty świadczące usługę będącą reklamą napojów alkoholowych wnoszą na

wyodrębniony rachunek utworzony w tym celu przez ministra właściwego do
spraw kultury fizycznej opłatę w wysokości 10 % podstawy opodatkowania po-
datkiem od towarów i usług wynikającej z tej usługi.

2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, sporządzają zbiorczą deklarację miesięczną

według wzoru określonego na podstawie ust. 4 i przekazują ją w terminie do 20.
dnia miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym powstał obo-
wiązek wystawienia faktury, zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług,
na wynagrodzenie lub jego część.

3. Deklaracje, o których mowa w ust. 2, składa się do tego samego urzędu skarbo-

wego, do którego składa się deklarację dotyczącą podatku od towarów i usług w
zakresie usługi, o której mowa w ust. 1.

4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w porozumieniu z ministrem wła-

ściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór
zbiorczej deklaracji miesięcznej dotyczącej opłaty, o której mowa w ust. 1, oraz

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 17/35

2011-07-20

szczegółowy zakres zawartych w niej danych, biorąc pod uwagę konieczność
zebrania danych niezbędnych do ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w
ust. 1.

5. Opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi się najpóźniej w ostatnim dniu miesiąca, w

którym stosownie do ust. 2 powstał obowiązek złożenia zbiorczej deklaracji mie-
sięcznej.

6. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dla podmiotu zobowiązanego do jej

wniesienia koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia
15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr
54, poz. 654, z późn. zm.

4)

) lub art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o po-

datku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn.
zm.

5)

).

4)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz.

700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001
r. Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190 i Nr 125, poz. 1363, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz.
676, Nr 93, poz. 820, Nr 141, poz. 1179, Nr 169, poz. 1384, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1684 i
Nr 230, poz. 1922, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 137, poz. 1302, Nr 180, poz.
1759, Nr 202, poz. 1957, Nr 217, poz. 2124 i Nr 223, poz. 2218, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 29, poz.
257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 121, poz. 1262, Nr 123, poz. 1291, Nr 146, poz. 1546, Nr
171, poz. 1800, Nr 210, poz. 2135 i Nr 254, poz. 2533, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 57, poz. 491,
Nr 78, poz. 684, Nr 143, poz. 1199, Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1419 i 1420, Nr 179, poz. 1484
i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 94, poz. 651, Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz.
1119, Nr 183, poz. 1353, Nr 217, poz. 1589 i Nr 251, poz. 1847.

5)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 22, poz.

270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z
2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz.
961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i
1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz.
715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515,
Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr
84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz.
1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz.
2255, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz.
1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 162, poz. 1691, Nr
210, poz. 2135, Nr 263, poz. 2619 i Nr 281, poz. 2779 i 2781, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 30, poz.
262, Nr 85, poz. 725, Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 102, poz. 852, Nr 143, poz. 1199 i 1202,
Nr 155, poz. 1298, Nr 164, poz. 1365 i 1366, Nr 169, poz. 1418 i 1420, Nr 177, poz. 1468, Nr 179,
poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104, poz. 708 i 711,
Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz. 1119, Nr 183, poz. 1353 i 1354, Nr 217, poz.
1588, Nr 226, poz. 1657 i Nr 249, poz. 1824 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 219.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 18/35

2011-07-20

7. W sprawach nieuregulowanych do opłaty, o której mowa w ust. 1, stosuje się od-

powiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.

6)

).

8. (uchylony).

9. (uchylony).

10. (uchylony).

Art. 13

3

.

1. Tworzy się Fundusz Zajęć Sportowych dla Uczniów, zwany dalej „Funduszem”,

którego dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury fizycznej.

2. Fundusz jest państwowym funduszem celowym.
3. Przychodami Funduszu są wpływy z tytułu opłat, o których mowa w art. 13

2

ust. 1.

4. Środki Funduszu przeznacza się wyłącznie na dofinansowanie zajęć sportowych

dla uczniów, prowadzonych przez kluby sportowe działające w formie stowa-
rzyszenia oraz inne organizacje pozarządowe, które w ramach swojej statutowej
działalności realizują zadania z zakresu upowszechniania kultury fizycznej
wśród dzieci i młodzieży, a także organizowanych przez jednostki samorządu te-
rytorialnego.

5. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w porozumieniu z ministrem wła-

ściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1) warunki i tryb przyznawania dofinansowania, biorąc pod uwagę wyrówny-

wanie szans dostępu do kultury fizycznej,

2) tryb składania wniosków i dane, jakie powinien zawierać wniosek

o przyznanie dofinansowania, uwzględniając zakres niezbędnych danych
dotyczących podmiotu ubiegającego się o dofinansowanie, a także informa-
cje o zajęciach sportowych,

3) tryb przekazywania środków, uwzględniając terminy, w jakich zostało za-

planowane przeprowadzenie zajęć sportowych,

4) wysokość dofinansowania, z tym że maksymalna wysokość tego dofinan-

sowania w przypadku zajęć prowadzonych przez kluby sportowe działające
w formie stowarzyszenia oraz inne organizacje pozarządowe nie może prze-
kroczyć 80 %, a w przypadku zajęć organizowanych przez jednostki samo-
rządu terytorialnego – 50 % planowanych kosztów realizacji zajęć

kierując się koniecznością zapewnienia efektywnego wykorzystania środków

Funduszu.

6)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz.

727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143,
poz. 1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 19/35

2011-07-20

Art. 14.

1. Zabrania się sprzedaży, podawania i spożywania napojów alkoholowych:

1) na terenie szkół oraz innych zakładów i placówek oświatowo-

wychowawczych, opiekuńczych i domów studenckich;

2) na terenie zakładów pracy oraz miejsc zbiorowego żywienia pracowników;
3) w miejscach i czasie masowych zgromadzeń;
4) w środkach i obiektach komunikacji publicznej, z wyjątkiem wagonów re-

stauracyjnych i bufetów w pociągach, w których dopuszcza się sprzedaż, po-
dawanie i spożywanie napojów alkoholowych do 4,5% zawartości alkoholu
oraz piwa;

5) (uchylony);

6) w obiektach zajmowanych przez organy wojskowe i spraw wewnętrznych,

jak również w rejonie obiektów koszarowych i zakwaterowania przejściowe-
go jednostek wojskowych.

1a. (uchylony).

2. (uchylony).

2a. Zabrania się spożywania napojów alkoholowych na ulicach, placach i w parkach,

z wyjątkiem miejsc przeznaczonych do ich spożycia na miejscu, w punktach
sprzedaży tych napojów.

3. Zabrania się sprzedaży, podawania i spożywania napojów zawierających więcej

niż 18 % alkoholu w ośrodkach szkoleniowych.

4. Zabrania się sprzedaży i podawania napojów zawierających więcej niż 18 % al-

koholu w domach wypoczynkowych.

5. Sprzedaż, podawanie i spożywanie napojów zawierających więcej niż 4.5 % al-

koholu może się odbywać na imprezach na otwartym powietrzu tylko za zezwo-
leniem i tylko w miejscach do tego wyznaczonych.

6. W innych niewymienionych miejscach, obiektach lub na określonych obszarach

gminy, ze względu na ich charakter, rada gminy może wprowadzić czasowy lub
stały zakaz sprzedaży, podawania, spożywania oraz wnoszenia napojów alkoho-
lowych.

7. Minister właściwy do spraw transportu oraz minister właściwy do spraw gospo-

darki morskiej, w drodze rozporządzenia, określą zasady i warunki sprzedaży,
podawania i spożywania napojów alkoholowych na morskich statkach handlo-
wych w żegludze międzynarodowej, w pociągach i samolotach komunikacji
międzynarodowej oraz w międzynarodowych portach morskich i lotniczych.

8. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia,

wypadki i okoliczności, w których, uwzględniając zwyczaje międzynarodowe,
dopuszczalne jest podawanie i spożywanie nieznacznej ilości napojów alkoho-
lowych.

Art. 15.

1. Zabrania się sprzedaży i podawania napojów alkoholowych:

1) osobom, których zachowanie wskazuje, że znajdują się w stanie nietrzeźwo-

ści;

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 20/35

2011-07-20

2) osobom do lat 18;
3) na kredyt lub pod zastaw.

2. W przypadku wątpliwości co do pełnoletności nabywcy sprzedający lub podający

napoje alkoholowe uprawniony jest do żądania okazania dokumentu stwierdzają-
cego wiek nabywcy.

Art. 16.

1. Zabrania się wnoszenia napojów alkoholowych na teren zakładów pracy, obiek-

tów wymienionych w art. 14 ust. 1 pkt 6, jak również stadionów i innych obiek-
tów, w których odbywają się masowe imprezy sportowe i rozrywkowe, a także
obiektów lub miejsc objętych zakazem wnoszenia napojów alkoholowych.

2. Osoby posiadające przy sobie napoje alkoholowe mają obowiązek przekazania

ich do depozytu pod rygorem niewpuszczenia bądź usunięcia z terenów obiek-
tów lub miejsc, o których mowa w ust. 1.

3. Napoje alkoholowe wnoszone przez żołnierzy na teren obiektów wymienionych

w art. 14 ust. 1 pkt 6 ulegają odebraniu i przekazaniu do depozytu.

4. Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw wewnętrznych, w po-

rozumieniu z właściwymi ministrami, każdy w swoim zakresie działania, w dro-
dze rozporządzeń, określają szczegółowe zasady i tryb postępowania w wypad-
kach, o których mowa w ust. 2 i 3, oraz wysokość opłaty za przechowanie napo-
jów alkoholowych w depozycie.

Art. 17.

1. Kierownik zakładu pracy lub osoba przez niego upoważniona mają obowiązek

niedopuszczenia do pracy pracownika, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie,
że stawił się on do pracy w stanie po użyciu alkoholu albo spożywał alkohol w
czasie pracy. Okoliczności stanowiące podstawę decyzji powinny być podane
pracownikowi do wiadomości.

2. Uprawnienia kierownika zakładu pracy, o którym mowa w ust. 1, służą również

organowi nadrzędnemu nad danym zakładem pracy oraz organowi uprawnione-
mu do przeprowadzenia kontroli zakładu pracy.

3. Na żądanie kierownika zakładu pracy, osoby przez niego upoważnionej, a także

na żądanie pracownika, o którym mowa w ust. 1, badanie stanu trzeźwości pra-
cownika przeprowadza uprawniony organ powołany do ochrony porządku pu-
blicznego. Zabiegu pobrania krwi dokonuje fachowy pracownik służby zdrowia.
Do badania stanu trzeźwości stosuje się przepisy, wydane na podstawie art. 47
ust. 2.

Art. 18.

1. Sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub po-

za miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia
wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwego ze względu
na lokalizację punktu sprzedaży, zwanego dalej „organem zezwalającym”.

1a. (uchylony).

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 21/35

2011-07-20

2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na podstawie pisemnego wnio-

sku przedsiębiorcy.

3. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, wydaje się oddzielnie na następujące ro-

dzaje napojów alkoholowych:

1) do 4,5 % zawartości alkoholu oraz na piwo;
2) powyżej 4,5 % do 18 % zawartości alkoholu (z wyjątkiem piwa);
3) powyżej 18 % zawartości alkoholu.

3a. Zezwolenia, o których mowa w ust. 3, organ zezwalający wydaje po uzyskaniu

pozytywnej opinii gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych o
zgodności lokalizacji punktu sprzedaży z uchwałami rady gminy, o których mo-
wa w art. 12 ust. 1 i 2.

4. Sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych w miejscach znajdujących się pod

zarządem wojskowym lub jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrz-
nych – położonych poza obiektami wymienionymi w art. 14 ust. 1 pkt 6 – może
być prowadzona jedynie za zezwoleniem, o którym mowa w ust. 1, a ponadto za
zgodą organów wojskowych określonych przez Ministra Obrony Narodowej lub
resortu spraw wewnętrznych określonych przez ministra właściwego do spraw
wewnętrznych.

5. Wniosek o wydanie zezwolenia zawiera:

1) oznaczenie rodzaju zezwolenia;
2) oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, w przypadku ustanowienia

pełnomocników ich imiona, nazwiska i adres zamieszkania;

3) numer w rejestrze przedsiębiorców lub ewidencji działalności gospodarczej;
4) przedmiot działalności gospodarczej;
5) adres punktu sprzedaży;
6) adres punktu składowania napojów alkoholowych (magazynu dystrybucyjne-

go).

6. Do wniosku o wydanie zezwolenia należy dołączyć następujące dokumenty:

1) (uchylony);
2) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do lokalu stanowiące-

go punkt sprzedaży napojów alkoholowych;

3) pisemną zgodę właściciela, użytkownika, zarządcy lub administratora bu-

dynku, jeżeli punkt sprzedaży będzie zlokalizowany w budynku mieszkal-
nym wielorodzinnym;

4) decyzję właściwego państwowego inspektora sanitarnego o zatwierdzeniu

zakładu, o której mowa w art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006
r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. Nr 171, poz. 1225).

7. Warunkiem prowadzenia sprzedaży napojów alkoholowych do spożycia w miej-

scu lub poza miejscem sprzedaży jest:

1) posiadanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1;
2) wniesienie opłaty, o której mowa w art. 11

1

;

3) zaopatrywanie się w napoje alkoholowe u producentów i przedsiębiorców

posiadających odpowiednie zezwolenie na sprzedaż hurtową napojów alko-
holowych;

4) w terminach do dnia 1 lutego, 1 czerwca, 1 października każdego roku kalen-

darzowego objętego zezwoleniem, okazanie przedsiębiorcy zaopatrującemu

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 22/35

2011-07-20

dany punkt sprzedaży napojów alkoholowych odpowiedniego dowodu po-
twierdzającego dokonanie opłaty, o której mowa w art. 11

1

;

5) posiadanie tytułu prawnego do korzystania z lokalu, stanowiącego punkt

sprzedaży;

6) wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie objętym zezwoleniem

tylko przez przedsiębiorcę w nim oznaczonego i wyłącznie w miejscu wy-
mienionym w zezwoleniu;

7) zgłaszanie organowi zezwalającemu zmian stanu faktycznego i prawnego, w

stosunku do danych zawartych w zezwoleniu, w terminie 14 dni od dnia po-
wstania zmiany;

8) prowadzenie sprzedaży w punkcie sprzedaży spełniającym wymogi określo-

ne przez radę gminy, na podstawie art. 12 ust. 1 i 2;

9) przestrzeganie innych zasad i warunków określonych przepisami prawa.

7a. (uchylony).

8. Organ zezwalający lub, na podstawie jego upoważnienia, straż gminna lub człon-

kowie gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych dokonują kon-
troli przestrzegania zasad i warunków korzystania z zezwolenia.

9. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na czas oznaczony, nie krótszy

niż 4 lata, a w przypadku sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do
spożycia poza miejscem sprzedaży – nie krótszy niż 2 lata.

10. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, organ zezwalający cofa w przypadku:

1) nieprzestrzegania określonych w ustawie zasad sprzedaży napojów alkoho-

lowych, a w szczególności:

a) sprzedaży i podawania napojów alkoholowych osobom nieletnim,

nietrzeźwym, na kredyt lub pod zastaw;

b) sprzedaży i podawania napojów alkoholowych z naruszeniem zakazów

określonych w art. 14 ust. 3 i 4;

2) nieprzestrzegania określonych w ustawie warunków sprzedaży napojów al-

koholowych;

3) powtarzającego się co najmniej dwukrotnie w okresie 6 miesięcy, w miejscu

sprzedaży lub najbliższej okolicy, zakłócania porządku publicznego w
związku ze sprzedażą napojów alkoholowych przez dany punkt sprzedaży,
gdy prowadzący ten punkt nie powiadamia organów powołanych do ochrony
porządku publicznego;

4)

wprowadzenia do sprzedaży napojów alkoholowych pochodzących
z nielegalnych źródeł;

5) przedstawienia fałszywych danych w oświadczeniu, o którym mowa w art.

11

1

ust. 4;

6) popełnienia przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez oso-

bę odpowiedzialną za działalność przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie;

7) orzeczenia, wobec przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną albo wobec oso-

by odpowiedzialnej za działalność przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie,
zakazu prowadzenia działalności gospodarczej objętej zezwoleniem.

11. Przedsiębiorca, któremu cofnięto zezwolenie, może wystąpić z wnioskiem o po-

nowne wydanie zezwolenia nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania
decyzji o jego cofnięciu.

12. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wygasa w przypadku:

1) likwidacji punktu sprzedaży;

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 23/35

2011-07-20

2) upływu terminu ważności zezwolenia;
3) zmiany rodzaju działalności punktu sprzedaży;
4) zmiany składu osobowego wspólników spółki cywilnej;
5) niezłożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 11

1

ust. 4, lub niedokonania

opłaty w wysokości określonej w art. 11

1

ust. 2 i 5 w terminach, o których

mowa w art. 11

1

ust. 7.

13. Przedsiębiorca, którego zezwolenie wygasło z przyczyn określonych w ust. 12

pkt 5, może wystąpić z wnioskiem o wydanie nowego zezwolenia nie wcześniej
niż po upływie 6 miesięcy od dnia wydania decyzji o wygaśnięciu zezwolenia.

14. Przedsiębiorcy podający lub sprzedający różne mieszaniny napojów alkoholo-

wych na podstawie posiadanych receptur, z wykorzystaniem napojów zawierają-
cych powyżej 18 % alkoholu, są obowiązani do posiadania zezwoleń, o których
mowa w ust. 3 pkt 3.

Art. 18

1

.

1. Na sprzedaż napojów alkoholowych przedsiębiorcom posiadającym zezwolenia

na sprzedaż napojów alkoholowych oraz jednostkom Ochotniczych Straży Pożar-
nych mogą być wydawane jednorazowe zezwolenia, do których nie stosuje się
przepisów art. 18 ust. 4, ust. 5 pkt 5, ust. 6, ust. 7 pkt 4 i 6 oraz ust. 9–14.

2. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, wydawane są na okres do 2 dni.
3. Opłata za jednorazowe zezwolenia, o których mowa w ust. 1, wnoszona jest na

rachunek gminy przed wydaniem zezwolenia w wysokości odpowiadającej 1/12
rocznej opłaty za poszczególne rodzaje zezwoleń, o których mowa w art. 11

1

ust.

2 i art. 18 ust. 3.

4. Przedsiębiorcom, których działalność polega na organizacji przyjęć, zezwolenia

na sprzedaż napojów alkoholowych mogą być wydawane na okres do dwóch lat.
Do zezwoleń nie stosuje się przepisów art. 18 ust. 5 pkt 5, ust. 6 pkt 2–4, ust. 7
pkt 4, 5 i 7, ust. 9, ust. 10 pkt 3 oraz ust. 12 pkt 1 i 3.

5. Opłata za zezwolenia, o których mowa w ust. 4, jest wnoszona na rachunek gmi-

ny przed wydaniem zezwolenia w wysokości określonej w art. 11

1

ust. 2 i 5.

Art. 18

2

.

Dochody z opłat za zezwolenia wydane na podstawie art. 18 lub art. 18

1

oraz docho-

dy z opłat określonych w art. 11

1

wykorzystywane będą na realizację gminnych pro-

gramów profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz Gminnych
Programów, o których mowa w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o prze-
ciwdziałaniu narkomanii, i nie mogą być przeznaczane na inne cele.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 24/35

2011-07-20

Art. 18

3

.

Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy, o której mowa w art. 9, 18 i
18

1

, stosuje się przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie dzia-

łalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.

7)

).

Art. 18

4

.

1. Na wniosek przedsiębiorcy, którego zezwolenie wygasło z przyczyn wymienio-

nych w art. 18 ust. 12, organ zezwalający może wydać zezwolenie z określeniem
terminu na wyprzedaż posiadanych, zinwentaryzowanych zapasów napojów al-
koholowych. Termin określony w zezwoleniu na wyprzedaż nie może być dłuż-
szy niż 6 miesięcy od dnia wygaśnięcia zezwolenia.

2. Opłata za wydanie zezwolenia na wyprzedaż posiadanych, zinwentaryzowanych

zapasów napojów alkoholowych, wnoszona na rachunek gminy, wynosi:

1) 1,4 % wartości sprzedaży zinwentaryzowanych napojów zawierających do

4,5 % alkoholu oraz piwa;

2) 1,4 % wartości sprzedaży zinwentaryzowanych napojów zawierających po-

wyżej 4,5 % do 18 % alkoholu (z wyjątkiem piwa);

3) 2,7 % wartości sprzedaży zinwentaryzowanych napojów zawierających po-

wyżej 18 % alkoholu.

3. Przedsiębiorca, który otrzymał zezwolenie na wyprzedaż posiadanych, zinwenta-

ryzowanych zapasów napojów alkoholowych, może wystąpić z wnioskiem
o wydanie nowego zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych nie wcześniej
niż po upływie 12 miesięcy od dnia upływu terminu ważności zezwolenia, o któ-
rym mowa w ust. 1.

Art. 18

5

.

Do zezwoleń, o których mowa w art. 18 ust. 1, art. 18

1

ust. 1 i 4 oraz art. 18

4

ust. 1,

nie stosuje się przepisu art. 11 ust. 9 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie dzia-
łalności gospodarczej.

Art. 18

6

.

Do działalności podmiotu, o którym mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja
2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organi-
zacji rynku wina, w zakresie sprzedaży wyprodukowanego przez siebie wina prze-
znaczonego do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży, stosuje się odpo-
wiednio przepisy niniejszego rozdziału o działalności przedsiębiorcy.

7)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 180, poz.

1280, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 116, poz. 732, Nr 141, poz. 888, Nr 171, poz. 1056 i Nr 216,
poz. 1367 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11 i Nr 18, poz. 97.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 25/35

2011-07-20

Art. 19.

1. Rada Ministrów, ze względu na bezpieczeństwo i porządek publiczny, w drodze

rozporządzenia, może wprowadzać na czas określony na obszarze całego kraju
albo jego części całkowity lub częściowy zakaz sprzedaży i podawania napojów
alkoholowych.

2. W sytuacjach wymagających niezwłocznego działania Rada Ministrów może

wprowadzić zakaz, o którym mowa w ust. 1, w innym trybie.

Art. 20.

Rada Ministrów składa corocznie Sejmowi sprawozdanie z wykonania niniejszej
ustawy.

Rozdział 2

Postępowanie w stosunku do osób nadużywających alkoholu

Art. 21.

1. Leczenie odwykowe osób uzależnionych od alkoholu prowadzą podmioty lecz-

nicze wykonujące działalność leczniczą w rodzaju świadczenia stacjonarne i ca-
łodobowe oraz ambulatoryjne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej.

2. Poddanie się leczeniu odwykowemu jest dobrowolne. Wyjątki od tej zasady

określa ustawa.

3. Od osób uzależnionych od alkoholu nie pobiera się opłat za świadczenia w za-

kresie leczenia odwykowego udzielane przez podmioty określone w ust. 1.

Art. 22.

1. Zarząd województwa organizuje na obszarze województwa podmioty lecznicze

wykonujące działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świad-
czenia zdrowotne w zakresie leczenia odwykowego oraz wojewódzki ośrodek
terapii uzależnienia i współuzależnienia.

2. Starosta organizuje na obszarze powiatu inne niż wymienione w ust. 1 podmioty

lecznicze udzielające świadczenia w zakresie leczenia odwykowego.

3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, organi-

zację, kwalifikacje personelu, sposób funkcjonowania i rodzaje podmiotów
leczniczych wykonujących świadczenia stacjonarne i całodobowe oraz ambula-
toryjne w sprawowaniu opieki nad uzależnionymi od alkoholu oraz sposób
współdziałania w tym zakresie z instytucjami publicznymi i organizacjami spo-
łecznymi, kierując się potrzebą zapewnienia osobom uzależnionym od alkoholu
leczenia odwykowego, a członkom ich rodzin, w tym dzieciom, świadczeń okre-
ślonych w art. 23 ust. 1 i 2.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 26/35

2011-07-20

Art. 23.

1. Członkowie rodziny osoby uzależnionej od alkoholu, dotknięci następstwami

nadużywania alkoholu przez osobę uzależnioną, uzyskują w podmiotach okre-
ślonych w art. 22 ust. 1 świadczenia zdrowotne w zakresie terapii i rehabilitacji
współuzależnienia oraz profilaktyki. Za świadczenia te od wymienionych osób
nie pobiera się opłat.

2. Dzieci osób uzależnionych od alkoholu, dotknięte następstwami nadużywania

alkoholu przez rodziców, uzyskują bezpłatnie pomoc psychologiczną i socjote-
rapeutyczną w podmiotach określonych w art. 22 ust. 1 i poradniach specjali-
stycznych oraz placówkach opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych.

3. Pomoc niesiona dzieciom przez osoby lub instytucje może być udzielona wbrew

woli rodziców lub opiekunów będących w stanie nietrzeźwym.

Art. 24.

Osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzin-
nego, demoralizację małoletnich, uchylają się od pracy albo systematycznie zakłóca-
ją spokój lub porządek publiczny, kieruje się na badanie przez biegłego w celu wy-
dania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu i wskazania rodzaju zakładu
leczniczego.

Art. 25.

Na badanie, o którym mowa w art. 24, kieruje gminna komisja rozwiązywania pro-
blemów alkoholowych właściwa według miejsca zamieszkania lub pobytu osoby,
której postępowanie dotyczy, na jej wniosek lub z własnej inicjatywy.

Art. 26.

1. Osoby, o których mowa w art. 24, jeżeli uzależnione są od alkoholu, zobowiązać

można do poddania się leczeniu w stacjonarnym lub niestacjonarnym zakładzie
lecznictwa odwykowego.

2. O zastosowaniu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwy-

kowego orzeka sąd rejonowy właściwy według miejsca zamieszkania lub pobytu
osoby, której postępowanie dotyczy, w postępowaniu nieprocesowym.

3. Sąd wszczyna postępowanie na wniosek gminnej komisji rozwiązywania pro-

blemów alkoholowych lub prokuratora. Do wniosku dołącza się zebraną doku-
mentację wraz z opinią biegłego, jeżeli badanie przez biegłego zostało przepro-
wadzone.

Art. 27.

1. W razie gdy w stosunku do osoby, której postępowanie dotyczy, brak jest opinii

biegłego w przedmiocie uzależnienia od alkoholu, sąd zarządza poddanie tej
osoby odpowiednim badaniom.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 27/35

2011-07-20

2. Sąd może, jeżeli na podstawie opinii biegłego uzna to za niezbędne, zarządzić

oddanie badanej osoby pod obserwację w zakładzie leczniczym na czas nie dłuż-
szy niż 2 tygodnie. W wyjątkowych wypadkach, na wniosek zakładu, sąd może
termin ten przedłużyć do 6 tygodni.

3. Przed wydaniem postanowienia sąd wysłuchuje osobę, której postępowanie do-

tyczy.

4. Na postanowienie zarządzające oddanie pod obserwację do zakładu przysługuje

zażalenie.

Art. 28.

1. W razie zarządzenia przez sąd badania przez biegłego lub oddania pod obserwa-

cję w zakładzie leczniczym osoba, której postępowanie dotyczy, obowiązana jest
poddać się badaniom psychologicznym i psychiatrycznym oraz zabiegom nie-
zbędnym do wykonania podstawowych badań laboratoryjnych pod warunkiem,
że dokonywane są przez uprawnionych do tego pracowników służby zdrowia z
zachowaniem wskazań wiedzy lekarskiej i nie zagrażają zdrowiu tej osoby.

2. (uchylony).

Art. 28a.

Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości
określi, w drodze rozporządzenia, tryb powoływania biegłych w przedmiocie uzależ-
nienia od alkoholu, sposób sporządzania opinii oraz warunki i sposób dokonywania
badań niezbędnych do wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu,
uwzględniając ochronę dóbr osobistych osoby badanej.

Art. 29.

Orzeczenie o obowiązku poddania się leczeniu zapada po przeprowadzeniu rozpra-
wy, która powinna odbyć się w terminie jednego miesiąca od dnia wpływu wniosku.

Art. 30.

1. W razie nieusprawiedliwionego niestawiennictwa na rozprawę lub uchylania się

od zarządzonego poddania się badaniu przez biegłego albo obserwacji w zakła-
dzie leczniczym sąd może zarządzić przymusowe doprowadzenie przez organ Po-
licji.

2. Jeżeli zarządzenie przymusowego doprowadzenia dotyczy żołnierza, wykonuje je

Żandarmeria Wojskowa lub wojskowy organ porządkowy.

Art. 31.

1. Orzekając o obowiązku poddania się leczeniu sąd może ustanowić na czas trwa-

nia tego obowiązku nadzór kuratora.

2. Osoba, wobec której ustanowiony został nadzór, ma obowiązek stawiania się na

wezwanie sądu lub kuratora i wykonywania ich poleceń, dotyczących takiego
postępowania w okresie nadzoru, które może się przyczynić do skrócenia czasu
trwania obowiązku poddania się leczeniu.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 28/35

2011-07-20

3. Minister Sprawiedliwości oraz minister właściwy do spraw zdrowia, w drodze

rozporządzenia, określają szczegółowe zasady i tryb wykonywania nadzoru, o
którym mowa w ust. 1.

Art. 32.

1. Sąd wzywa osobę, w stosunku do której orzeczony został prawomocnie obowią-

zek poddania się leczeniu odwykowemu, do stawienia się dobrowolnie w ozna-
czonym dniu we wskazanym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu podda-
nia się leczeniu, z zagrożeniem zastosowania przymusu w wypadku uchylania
się od wykonania tego obowiązku.

2. Osoba, w stosunku do której orzeczony został obowiązek poddania się leczeniu

odwykowemu, związanemu z pobytem w stacjonarnym zakładzie lecznictwa
odwykowego, nie może opuszczać terenu tego zakładu bez zezwolenia kierow-
nika zakładu.

3. Sąd zarządza przymusowe doprowadzenie do zakładu leczniczego osoby uchyla-

jącej się od wykonania obowiązków, o których mowa w ust. 1 i 2, przez organ
Policji.

4. Jeżeli zarządzenie przymusowego doprowadzenia dotyczy żołnierza, wykonuje

je Żandarmeria Wojskowa lub wojskowy organ porządkowy.

Art. 32

1

.

Podmioty lecznicze, o których mowa w art. 21 ust. 1, przyjmują na leczenie poza
kolejnością osoby zobowiązane do leczenia odwykowego na podstawie art. 26, do
wykorzystania limitu miejsc stanowiących 20% ogółu miejsc przeznaczonych do
leczenia odwykowego w podmiocie leczniczym.

Art. 33.

1. Policja, Żandarmeria Wojskowa i wojskowy organ porządkowy, wykonując za-

rządzenie przymusowego doprowadzenia osób, o których mowa w art. 30 oraz
art. 32 ust. 3 i 4, ma prawo ich zatrzymania tylko w niezbędnych wypadkach i na
czas konieczny do wykonania tego zarządzenia.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Spra-

wiedliwości i ministrem właściwym do spraw zdrowia, w drodze rozporządze-
nia, określa zasady i tryb doprowadzania osób, o których mowa w art. 30 ust. 1 i
art. 32 ust. 3.

3. (uchylony).

Art. 34.

1. Obowiązek poddania się leczeniu trwa tak długo, jak tego wymaga cel leczenia,

nie dłużej jednak niż 2 lata od chwili uprawomocnienia się postanowienia.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 29/35

2011-07-20

2.

8)

W czasie trwania obowiązku poddania się leczeniu sąd może na wniosek kura-

tora, po zasięgnięciu opinii zakładu leczącego, bądź na wniosek zakładu leczą-
cego zmieniać postanowienia w zakresie rodzaju zakładu leczenia odwykowego.

3. W czasie trwania obowiązku poddania się leczeniu stacjonarny zakład leczący

może ze względów leczniczych skierować osobę zobowiązaną do innego zakła-
du w celu kontynuowania leczenia odwykowego, powiadamiając o tym sąd.

4. O ustaniu obowiązku poddania się leczeniu przed upływem okresu wskazanego

w ust.1 decyduje sąd na wniosek osoby zobowiązanej, zakładu leczącego, kura-
tora, prokuratora lub z urzędu, po zasięgnięciu opinii zakładu, w którym osoba
leczona przebywa.

5. W wypadku ustania obowiązku poddania się leczeniu ponowne zastosowanie te-

go obowiązku wobec tej samej osoby nie może nastąpić przed upływem 3 mie-
sięcy od jego ustania.

Art. 35.

1. Sąd, który nałożył na osobę uzależnioną od alkoholu obowiązek poddania się le-

czeniu odwykowemu, jeśli uzna, że na skutek takiego uzależnienia zachodzi po-
trzeba całkowitego ubezwłasnowolnienia tej osoby – zawiadamia o tym właści-
wego prokuratora.

2. W razie orzeczenia ubezwłasnowolnienia sąd opiekuńczy, określając sposób wy-

konywania opieki, orzeka o umieszczeniu tej osoby w domu pomocy społecznej
dla osób uzależnionych od alkoholu, chyba że zachodzi możliwość objęcia tej
osoby inną stałą opieką.

3. Do obowiązków opiekuna osoby ubezwłasnowolnionej stosuje się odpowiednio

również przepisy dotyczące obowiązków kuratora, o którym mowa w art. 31.

Art. 36.

1. Do stacjonarnego zakładu leczniczego i domu pomocy społecznej ma prawo

wstępu o każdej porze sędzia w celu kontroli legalności skierowania i przeby-
wania w takim zakładzie lub domu osób, na które został nałożony obowiązek
poddania się leczeniu odwykowemu, oraz warunków, w jakich osoby te przeby-
wają.

2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw

zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb sprawowa-
nia kontroli, o której mowa w ust. 1, określając szczegółowy zakres zagadnień
podlegających kontroli, formy wykonywania kontroli, sposób dokumentowania
jej przebiegu i wyników oraz postępowanie pokontrolne, w tym tryb przekazy-
wania rezultatów kontroli zainteresowanym podmiotom, a zwłaszcza kontrolo-
wanym jednostkom organizacyjnym i ich jednostkom nadrzędnym.

8)

Z dniem 16 listopada 2001 r. stracił moc obowiązującą w zakresie, w jakim wyłącza uprawnienie

osoby zobowiązanej do poddania się leczeniu odwykowemu do złożenia wniosku o zmianę przez
sąd postanowienia w przedmiocie rodzaju zakładu leczenia odwykowego, zgodnie z wyrokiem Try-
bunału Konstytucyjnego z dnia 8 listopada 2001 r. sygn. akt P. 6/2001 (Dz. U. Nr 131, poz. 1478).

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 30/35

2011-07-20

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają w tym zakresie ustawowych uprawnień prokura-

tora.

Art. 37.

1. Osoby umieszczone w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich,

uzależnione od alkoholu, mają obowiązek poddania się zarządzonemu leczeniu
odwykowemu.

2. Leczenie odwykowe zarządza administracja zakładu lub schroniska w stosunku

do małoletniego za zgodą przedstawiciela ustawowego, a w razie jej braku, jak
również w stosunku do osoby pełnoletniej – za zezwoleniem sądu wykonującego
orzeczenie, wydanym po zasięgnięciu opinii biegłego.

3. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw

zdrowia, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady i tryb postępo-
wania w przedmiocie leczenia odwykowego osób, o których mowa w ust. 1.

Art. 38.

Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdro-
wia, w drodze rozporządzenia, określa zasady i tryb postępowania w przedmiocie
leczenia odwykowego osób umieszczonych w zakładach karnych, aresztach śled-
czych i ośrodkach przystosowania społecznego

9)

.

Art. 39.

Organy samorządu terytorialnego w miastach liczących ponad 50 000 mieszkańców i
organy powiatu mogą organizować i prowadzić izby wytrzeźwień.

Art. 40.

1. Osoby w stanie nietrzeźwości, które swoim zachowaniem dają powód do zgor-

szenia w miejscu publicznym lub w zakładzie pracy, znajdują się w okoliczno-
ściach zagrażających ich życiu lub zdrowiu albo zagrażają życiu lub zdrowiu in-
nych osób, mogą zostać doprowadzone do izby wytrzeźwień, podmiotu leczni-
czego lub innej właściwej placówki utworzonej lub wskazanej przez jednostkę
samorządu terytorialnego albo do miejsca zamieszkania lub pobytu.

2. W razie braku izby wytrzeźwień osoby takie mogą być doprowadzone do jed-

nostki Policji.

3. Osoby doprowadzone do izby wytrzeźwień lub jednostki Policji pozostają tam aż

do wytrzeźwienia, nie dłużej niż 24 godziny. Osoby do lat 18 umieszcza się w
odrębnych pomieszczeniach, oddzielnie od osób dorosłych.

3a. Osobie doprowadzonej do izby wytrzeźwień, jednostki Policji, podmiotu leczni-

czego lub innej właściwej placówki utworzonej lub wskazanej przez jednostkę
samorządu terytorialnego w warunkach, o których mowa w ust. 1, przysługuje
zażalenie do sądu. W zażaleniu osoba doprowadzona lub zatrzymana może do-

9)

Zlikwidowane na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o zmianie Kodeksu karnego

wykonawczego (Dz. U. Nr 14, poz. 85), która weszła w życie z dniem 27 marca 1990 r.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 31/35

2011-07-20

magać się zbadania zasadności i legalności doprowadzenia, jak również decyzji o
zatrzymaniu oraz prawidłowości ich wykonania.

3b. Zażalenie przekazuje się niezwłocznie sądowi rejonowemu miejsca doprowadze-

nia lub zatrzymania. Do rozpoznania zażalenia stosuje się przepisy Kodeksu po-
stępowania karnego. Skarżący ma prawo wziąć udział w posiedzeniu sądu.

3c. W przypadku stwierdzenia bezzasadności lub nielegalności doprowadzenia lub

zatrzymania albo poważnych nieprawidłowości związanych z ich wykonywaniem
sąd rejonowy zawiadamia o tym prokuratora i organy przełożone nad organami,
które dokonały doprowadzenia bądź zatrzymania.

4. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, jest żołnierzem, przekazuje się ją Żandar-

merii Wojskowej lub wojskowemu organowi porządkowemu.

5. O wypadkach uzasadniających wszczęcie postępowania o zastosowaniu obo-

wiązku poddania się leczeniu odwykowemu zawiadamia się niezwłocznie wła-
ściwą gminną komisję rozwiązywania problemów alkoholowych.

6. O umieszczeniu w izbie wytrzeźwień zawiadamia się niezwłocznie:

1) w przypadku małoletnich – ich rodziców lub opiekunów oraz sąd opiekuńczy;
2) w przypadku innych osób – na ich żądanie, wskazane przez nie osoby.

Art. 41.

1. (uchylony).

2. Pieniądze, przedmioty wartościowe i napoje alkoholowe znajdujące się przy oso-

bach, o których mowa w art. 40 ust. 1, zatrzymuje się w depozycie.

3. Z depozytów pieniężnych izby wytrzeźwień mogą potrącać swe należności z ty-

tułu opłat związanych z pobytem w izbie.

4. Na innych przedmiotach zatrzymanych w depozycie izbom wytrzeźwień służy

ustawowe prawo zastawu celem zabezpieczenia tych należności.

Art. 42.

1. Wobec osób przyjętych do izb wytrzeźwień, które stwarzają zagrożenie dla życia

lub zdrowia własnego lub innej osoby, niszczą przedmioty znajdujące się w ich
otoczeniu, może być zastosowany przymus bezpośredni, polegający na przytrzy-
mywaniu lub unieruchomieniu.

2. Przytrzymywanie jest doraźnym, krótkotrwałym unieruchomieniem osoby z uży-

ciem siły fizycznej.

3. Unieruchomienie jest dłużej trwającym obezwładnieniem osoby z użyciem pa-

sów, uchwytów, prześcieradeł lub kaftana bezpieczeństwa.

4. Przymus bezpośredni może trwać tylko do czasu ustania przyczyn jego zastoso-

wania.

5. Za doprowadzenie i pobyt w izbie wytrzeźwień lub jednostce Policji pobierane są

opłaty.

5a. Egzekucja należności, o których mowa w ust. 5, następuje w trybie przepisów o

postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

6. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do

spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb doprowadzania i
przyjmowania osób, o których mowa w art. 40, do izb wytrzeźwień, jednostek
Policji, innych placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostki samorzą-

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 32/35

2011-07-20

du terytorialnego oraz zwalniania z tych izb, jednostek i placówek, a także orga-
nizację izb wytrzeźwień oraz innych placówek, z uwzględnieniem wymagań do-
tyczących kwalifikacji pracowników i warunków technicznych pomieszczeń, za-
kres opieki zdrowotnej nad doprowadzonymi tam osobami oraz maksymalną wy-
sokość opłat związanych z pobytem w izbie wytrzeźwień, innej placówce utwo-
rzonej lub wskazanej przez jednostkę samorządu terytorialnego lub w jednostce
Policji.

Rozdział 3

Przepisy karne

Art. 43.

1. Kto sprzedaje lub podaje napoje alkoholowe w wypadkach, kiedy jest to zabro-

nione, albo bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom,

podlega

grzywnie.

2. Tej samej karze podlega kierownik zakładu handlowego lub gastronomicznego,

który nie dopełnia obowiązku nadzoru i przez to dopuszcza do popełnienia w tym
zakładzie przestępstwa określonego w ust. 1.

3. W razie popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1 albo 2 można orzec prze-

padek napojów alkoholowych, chociażby nie były własnością sprawcy, można
także orzec zakaz prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na sprzeda-
ży lub podawaniu napojów alkoholowych.

4. Orzekanie w sprawach o przestępstwa określone w ust. 1 i 2 następuje na pod-

stawie przepisów o postępowaniu karnym.

Art. 43

1

.

1. Kto spożywa napoje alkoholowe wbrew zakazom określonym w art. 14 ust. 1 i

2a–6 albo nabywa lub spożywa napoje alkoholowe w miejscach nielegalnej
sprzedaży, albo spożywa napoje alkoholowe przyniesione przez siebie lub inną
osobę w miejscach wyznaczonych do ich sprzedaży lub podawania,

podlega karze grzywny.

2. Usiłowanie wykroczenia określonego w ust. 1 jest karalne.
3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w ust. 1 można orzec przepadek

napojów alkoholowych, chociażby nie były własnością sprawcy.

Art. 44.

Kto wbrew szczególnemu obowiązkowi nadzoru dopuszcza do sprzedawania, poda-
wania lub spożywania napojów alkoholowych na terenie zakładu pracy, jak również
powziąwszy wiadomość o sprzedawaniu, podawaniu lub spożywaniu na terenie za-
kładu pracy takich napojów nie podejmie prawem przewidzianego postępowania,

podlega karze grzywny.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 33/35

2011-07-20

Art. 45.

Kto wbrew postanowieniom zawartym w art. 13 ust. 1 i 2:

1) dostarcza napoje alkoholowe do miejsc sprzedaży lub
2) nie uwidacznia informacji o szkodliwości spożywania alkoholu,
podlega karze grzywny.

Art. 45

1

.

Orzekanie w sprawach o czyny wymienione w art. 43

1

–45 następuje na podstawie

przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

Art. 45

2

.

1. Kto wbrew postanowieniom zawartym w art. 13

1

prowadzi reklamę lub promocję

napojów alkoholowych lub informuje o sponsorowaniu imprezy masowej, z za-
strzeżeniem art. 13

1

ust. 5 i 6,

podlega grzywnie od 10 000 do 500 000 złotych.

2. Orzekanie w sprawach o czyn wymieniony w ust. 1 następuje na podstawie prze-

pisów o postępowaniu karnym.

3. Jeżeli czyn określony w ust. 1 został popełniony w zakresie działalności przed-

siębiorcy, za sprawcę czynu zabronionego uznaje się osobę odpowiedzialną za
zlecenie lub prowadzenie reklamy napojów alkoholowych.

Art. 45

3

.

1. Kto bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom prowadzi obrót

hurtowy napojami alkoholowymi,

podlega grzywnie od 10 000 do 500 000 złotych .

1a. W razie popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1 można orzec przepadek

napojów alkoholowych, chociażby nie były własnością sprawcy, można także
orzec zakaz prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na hurtowym ob-
rocie napojami alkoholowymi.

2. W wypadkach mniejszej wagi sprawca czynu określonego w ust. 1 podlega karze

grzywny do 5 000 zł.

3. Orzekanie w sprawach o czyn wymieniony w ust. 1 następuje na podstawie prze-

pisów o postępowaniu karnym.

4. Jeżeli czyn określony w ust. 1 został popełniony w zakresie działalności przed-

siębiorcy, za sprawcę czynu zabronionego uznaje się osobę odpowiedzialną za
wprowadzenie napojów alkoholowych do obrotu hurtowego.

Art. 46.

1. Napojem alkoholowym w rozumieniu niniejszej ustawy jest produkt przeznaczo-

ny do spożycia zawierający alkohol etylowy pochodzenia rolniczego w stężeniu
przekraczającym 0,5 % objętościowych alkoholu.

2. Stan po użyciu alkoholu zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi

lub prowadzi do:

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 34/35

2011-07-20

1) stężenia we krwi od 0,2

o

/

oo

do 0,5

o

/

oo

alkoholu albo

2) obecności w wydychanym powietrzu od 0,1 mg do 0,25 mg alkoholu w 1

dm

3

.

3. Stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub

prowadzi do:
1) stężenia we krwi powyżej 0,5

o

/

oo

alkoholu albo

2) obecności w wydychanym powietrzu powyżej 0,25 mg alkoholu w 1 dm

3

.

Art. 47.

1. Jeżeli zachodzi podejrzenie, że przestępstwo lub wykroczenie zostało popełnione

po spożyciu alkoholu, osoba podejrzana może być poddana badaniu konieczne-
mu do ustalenia zawartości alkoholu w organizmie, w szczególności zabiegowi
pobrania krwi. Zabiegu pobrania krwi dokonuje fachowy pracownik służby
zdrowia.

2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem Sprawiedli-

wości, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właści-
wym do spraw pracy, w drodze rozporządzenia, określa warunki i sposób doko-
nywania badań, o których mowa w ust. 1 i w art. 17 ust. 3.

Rozdział 4

Przepisy przejściowe i końcowe

Art. 48.

1. Przez użyte w dotychczasowych przepisach określenie „stan wskazujący na uży-

cie alkoholu” rozumie się stan po użyciu alkoholu.

2. (pominięty).

10)

Art. 49.

Traci moc ustawa z dnia 10 grudnia 1959 r. o zwalczaniu alkoholizmu (Dz. U. Nr 69,
poz. 434, z 1969 r. Nr 13, poz. 95 i z 1971 r. Nr 12, poz. 115).

Art. 50. (pominięty).

10)

Art. 51.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia jej ogłoszenia.

10)

Zamieszczony w obwieszczeniu.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 35/35

2011-07-20

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 1/83

2011-08-09



USTAWA

z dnia 25 marca 2011 r.

o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców

1)

1)

Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania

administracyjnego, ustawę z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze, ustawę z dnia 26 maja
1982 r. – Prawo o adwokaturze, ustawę z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, ustawę z dnia 26
października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawę z dnia 20
grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, ustawę z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o
notariacie, ustawę z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i admini-
stracji morskiej, ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę z
dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, ustawę z dnia 28 września 1991 r. o lasach, ustawę z dnia
15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo
geologiczne i górnicze, ustawę z dnia 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie, ustawę z dnia 5
lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej, ustawę z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu
czystości i porządku w gminach, ustawę z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza denty-
sty, ustawę z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz
niektóre osoby prawne, ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, ustawę z dnia
21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, ustawę z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób
i mienia, ustawę z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych,
ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komor-
nikach sądowych i egzekucji, ustawę z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku docho-
dowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ustawę z dnia 15 września 2000
r. – Kodeks spółek handlowych, ustawę z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, usta-
wę z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej, ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości han-
dlowej artykułów rolno-spożywczych, ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej,
ustawę z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych, ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpa-
dach, ustawę z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania
niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej, ustawę z dnia 7 czerwca 2001 r. o leśnym materiale
rozmnożeniowym, ustawę z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych, ustawę z dnia 22
czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materia-
łami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub
policyjnym, ustawę z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, ustawę z dnia 6 września 2001
r. – Prawo farmaceutyczne, ustawę z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym, ustawę z
dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, ustawę z
dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze, ustawę z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności
podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary, ustawę z dnia 28 października 2002 r.
o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych, ustawę z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadło-
ściowe i naprawcze, ustawę z dnia 14 marca 2003 r. o referendum ogólnokrajowym, ustawę z dnia 28
marca 2003 r. o transporcie kolejowym, ustawę z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczenio-
wej, ustawę z dnia 12 czerwca 2003 r. – Prawo pocztowe, ustawę z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasien-
nictwie, ustawę z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, ustawę z dnia 28 listopada 2003 r. o
służbie zastępczej, ustawę z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, ustawę z dnia 18
grudnia 2003 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt, ustawę z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie
roślin, ustawę z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu,
rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego oraz rynków lnu i konopi uprawianych na włókno, ustawę
z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie, ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i
usług, ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków
rolnych, ustawę z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, ustawę z dnia 19 marca 2004 r. – Pra-
wo celne, ustawę z dnia 31 marca 2004 r. o przewozie koleją towarów niebezpiecznych, ustawę z dnia
20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych, ustawę z dnia 20 kwietnia
2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, ustawę z dnia 27 maja 2004 r. o fundu-
szach inwestycyjnych, ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, ustawę z
dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
ustawę z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego, ustawę z dnia 21 stycznia 2005

Opracowano na pod-
stawie Dz. U. z 2011
r. Nr 106, poz. 622,
Nr 131, poz. 764, Nr
133, poz. 767.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 2/83

2011-08-09

Art. 1.

W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.
U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.

2)

) art. 220 otrzymuje brzmienie:

„Art. 220. § 1. Organ administracji publicznej nie może żądać zaświadczenia

ani oświadczenia na potwierdzenie faktów lub stanu prawnego, je-
żeli:
1) znane są one organowi z urzędu,
2) możliwe są do ustalenia przez organ na podstawie:

a) posiadanych przez niego ewidencji, rejestrów lub innych da-

nych,

b) rejestrów publicznych posiadanych przez inne podmioty pu-

bliczne, do których organ ma dostęp w drodze elektronicznej
na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 17 lute-
go 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizują-
cych zadania publiczne,

c) wymiany informacji z innym podmiotem publicznym na zasa-

dach określonych w przepisach o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne,

d) przedstawionych przez zainteresowanego do wglądu doku-

mentów urzędowych (dowodu osobistego, dowodów rejestra-
cyjnych i innych).

§ 2. Organ administracji publicznej żądający od strony lub innego

uczestnika postępowania zaświadczenia albo oświadczenia na po-
twierdzenie faktów lub stanu prawnego jest obowiązany wskazać
przepis prawa wymagający urzędowego potwierdzenia tych faktów
lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia albo oświadczenia.”.

r. o doświadczeniach na zwierzętach, ustawę z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu Kapitało-
wym, ustawę z dnia 7 lipca 2005 r. o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich, ustawę
z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa, ustawę z dnia 28
lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o systemie
tachografów cyfrowych, ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, ustawę
z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, ustawę z dnia 16 grudnia
2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego, ustawę z dnia 10 marca 2006 r. o zwrocie podatku
akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej, ustawę z
dnia 22 lipca 2006 r. o paszach, ustawę z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i ży-
wienia, ustawę z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej, ustawę z dnia 15 czerwca 2007 r. o
lekarzu sądowym, ustawę z dnia 15 czerwca 2007 r. o licencji syndyka, ustawę z dnia 29 czerwca
2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów, ustawę z dnia 29 czerwca 2007 r. o organiza-
cji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, ustawę z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawoże-
niu, ustawę z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, ustawę z dnia
30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, ustawę z dnia 21 listopa-
da 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów, ustawę z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej
Szkole Sądownictwa i Prokuratury, ustawę z dnia 7 maja 2009 r. o zadośćuczynieniu rodzinom ofiar
zbiorowych wystąpień wolnościowych w latach 1956–1989, ustawę z dnia 19 listopada 2009 r. o
grach hazardowych oraz ustawę z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami.

2)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509,

z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr
170, poz. 1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz.
1524, z 2008 r. Nr 229, poz. 1539, z 2009 r. Nr 195, poz. 1501 i Nr 216, poz. 1676, z 2010 r. Nr 40,
poz. 230, Nr 167, poz. 1131, Nr 182, poz. 1228 i Nr 254, poz. 1700 oraz z 2011 r. Nr 6, poz. 18 i Nr
34, poz. 173.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 3/83

2011-08-09

Art. 2.

W ustawie z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2003 r. Nr 188,
poz. 1848, z późn. zm.

3)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu:

„Art. 16a. Spadkobierca zmarłego członka spółdzielni dziedziczy udziały, jeżeli

jest członkiem spółdzielni lub złożył deklarację przystąpienia do spół-
dzielni. Jeżeli spadkobierców jest więcej niż jeden, powinni oni wska-
zać jednego spośród siebie, który uzyskuje prawo do udziałów, chyba
że podzielą oni udziały między tych spadkobierców, którzy złożyli
deklarację przystąpienia do spółdzielni. Spółdzielnia nie może odmó-
wić przyjęcia w poczet członków spadkobierców dziedziczących
udziały, jeżeli odpowiadają oni wymogom określonym w statucie.”;

2) art. 36 otrzymuje brzmienie:

„Art. 36. § 1. Walne zgromadzenie jest najwyższym organem spółdzielni.

§ 2. Każdy członek ma jeden głos bez względu na ilość posiadanych

udziałów. Statut spółdzielni, której członkami mogą być wyłącznie
osoby prawne, może określać inną zasadę ustalania liczby głosów
przysługujących członkom.

§ 3. Członek może uczestniczyć w walnym zgromadzeniu przez peł-

nomocnika, jeżeli ustawa lub statut nie stanowią inaczej. Osoby
prawne będące członkami spółdzielni biorą udział w walnym
zgromadzeniu przez ustanowionego w tym celu pełnomocnika.

§ 4. Pełnomocnik nie może zastępować więcej niż jednego członka.

Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie pod rygorem
nieważności i dołączone do protokołu walnego zgromadzenia.

§ 5. Członek zarządu spółdzielni nie może być pełnomocnikiem na

walnym zgromadzeniu. Nie dotyczy to spółdzielni liczących nie
więcej niż dziesięciu członków, o ile statut nie stanowi inaczej.

§ 6. Pracownik spółdzielni może być pełnomocnikiem na walnym

zgromadzeniu, tylko jeżeli jest również członkiem spółdzielni za-
trudnionym na podstawie spółdzielczej umowy o pracę.

§ 7. Członek ma prawo korzystania na własny koszt z pomocy praw-

nej lub pomocy eksperta. Osoby, z których pomocy korzysta czło-
nek, nie są uprawnione do zabierania głosu.

§ 8. W walnym zgromadzeniu mają prawo uczestniczyć z głosem do-

radczym przedstawiciele związku rewizyjnego, w którym spół-
dzielnia jest zrzeszona, oraz przedstawiciele Krajowej Rady Spół-
dzielczej.”;

3) w art. 201:
a) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:

„§1a. Statut może przewidywać także zatrudnienie wszystkich lub niektó-

rych członków na podstawie umowy o pracę.”,

b) § 2 otrzymuje brzmienie:

3)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 99, poz. 1001,

z 2005 r. Nr 122, poz. 1024, z 2006 r. Nr 94, poz. 651, z 2007 r. Nr 125, poz. 873, z 2008 r. Nr 163,
poz. 1014 oraz z 2009 r. Nr 77, poz. 649.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 4/83

2011-08-09

„§ 2. Do członków spółdzielni, o których mowa w § 1, stosuje się odpo-

wiednio przepisy art. 182 § 1, 2 i 4, art. 183 oraz art. 186 § 1.”;

4) w części I w tytule II dodaje się dział VI w brzmieniu:

„Dział VI

Przekształcenia spółdzielni pracy

Art. 203e. Użyte w niniejszym dziale określenia oznaczają:

1) spółka handlowa – spółkę w rozumieniu art. 4 § 1 pkt 1 i 2 usta-

wy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych
(Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.

4)

);

2) członek spółdzielni uczestniczący w przekształceniu – członka

spółdzielni, który złożył oświadczenie o uczestnictwie w spółce
przekształconej;

3) rejestr – rejestr przedsiębiorców w rozumieniu ustawy z dnia 20

sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2007
r. Nr 168, poz. 1186, z późn. zm.

5)

);

4) umowa spółki, udziały i wspólnicy – odpowiednio statut, akcje i

akcjonariuszy.

Art. 203f. Spółdzielnia pracy może być przekształcona w spółkę handlową

(spółkę przekształconą).

Art. 203g. Przekształcenie spółdzielni pracy w spółkę handlową następuje z

chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru (dzień prze-
kształcenia). Jednocześnie sąd rejestrowy z urzędu wykreśla z
rejestru spółdzielnię.

Art. 203h. § 1. Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obo-

wiązki spółdzielni.

§ 2. Spółka przekształcona pozostaje w szczególności podmiotem

zezwoleń, koncesji oraz ulg, które przysługiwały spółdzielni
przed jej przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o
udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowią inaczej.

§ 3. Członkowie spółdzielni uczestniczący w przekształceniu stają

się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształ-
conej.

§ 4. W dniu przekształcenia spółdzielni pracy spółdzielcze umowy o pra-

cę zawarte z członkami spółdzielni stają się umowami o pracę na
czas nieokreślony.

§ 5. Spółka przekształcona ma obowiązek podawania w nawiasie dawnej

firmy obok nowej firmy z dodaniem wyrazu „dawniej”, przez okres
co najmniej roku od dnia przekształcenia.

Art. 203i. Do przekształcenia spółdzielni pracy w spółkę handlową stosuje

się odpowiednio przepisy kodeksu spółek handlowych o spółkach

4)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 102, poz. 1117, z 2003 r. Nr 49,

poz. 408 i Nr 229, poz. 2276, z 2005 r. Nr 132, poz. 1108, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz. 1539, z
2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 208, poz. 1540, z 2008 r. Nr 86, poz. 524, Nr 118, poz. 747, Nr 217,
poz. 1381 i Nr 231, poz. 1547, z 2009 r. Nr 13, poz. 69, Nr 42, poz. 341 i Nr 104, poz. 860 oraz z
2011 r. Nr 92, poz. 531.

5)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 888,

z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 53, poz. 434 i Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 28, poz.
146 i Nr 96, poz. 620 oraz z 2011 r. Nr 92, poz. 531.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 5/83

2011-08-09

handlowych dotyczące powstania spółki przekształconej, jeżeli prze-
pisy niniejszego działu nie stanowią inaczej.

Art. 203j. Przekształcenie spółdzielni pracy w spółkę handlową wymaga:

1) uchwały walnego zgromadzenia członków spółdzielni wszczy-

nającej proces przekształcenia w spółkę;

2) przygotowania planu przekształcenia;
3) zbadania planu przekształcenia i sporządzenia opinii przez bie-

głego rewidenta wyznaczonego przez sąd rejestrowy;

4) zawiadomienia członków spółdzielni o zamiarze podjęcia

uchwały o przekształceniu spółdzielni w spółkę;

5) uchwały walnego zgromadzenia członków spółdzielni o prze-

kształceniu spółdzielni w spółkę;

6) wezwania członków spółdzielni do złożenia oświadczenia o

uczestnictwie w spółce przekształconej;

7) powołania członków organów spółki przekształconej albo okre-

ślenia wspólników prowadzących sprawy tej spółki lub repre-
zentujących ją na zewnątrz;

8) zawarcia umowy spółki przekształconej albo podpisania statutu

spółki przekształconej;

9) wpisu spółki przekształconej do rejestru i wykreślenia z rejestru

spółdzielni.

Art. 203k. § 1. Proces przekształcenia spółdzielni pracy w spółkę handlową

rozpoczyna się wraz z podjęciem uchwały, o której mowa w art.
203j pkt 1. Uchwała ta wymaga większości 3/4 głosów oddanych w
obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania.

§ 2. W uchwale o wszczęciu procesu przekształcenia w spółkę handlową

określa się typ spółki, w którą ma zostać przekształcona spółdziel-
nia pracy.

Art. 203l. § 1. Plan przekształcenia przygotowuje zarząd spółdzielni pracy w

formie pisemnej pod rygorem nieważności.

§ 2. Plan przekształcenia powinien zawierać co najmniej:

1) ustalenie wartości bilansowej majątku spółdzielni na określony

dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie członkom spół-
dzielni planu przekształcenia;

2) zwięzłe przedstawienie motywów przekształcenia;
3) określenie wartości udziałów przekształconej spółki i ilości

udziałów w przekształconej spółce przypadającej na jeden
udział członkowski w spółdzielni na podstawie sprawozdania
finansowego, o którym mowa w § 3 pkt 4.

§ 3. Do planu przekształcenia należy dołączyć:

1) projekt uchwały w sprawie przekształcenia spółdzielni w spółkę

handlową;

2) projekt umowy spółki przekształconej;
3) wycenę składników majątku (aktywów i pasywów) spółdzielni;
4) sprawozdanie finansowe sporządzone dla celów przekształcenia

na dzień, o którym mowa w § 2 pkt 1, przy zastosowaniu takich

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 6/83

2011-08-09

samych metod i w takim samym układzie, jak ostatnie roczne
sprawozdanie finansowe.

Art. 203m. § 1. Niezwłocznie po sporządzeniu planu przekształcenia zarząd

spółdzielni pracy przekazuje plan biegłemu rewidentowi.

§ 2. Biegły rewident bada plan przekształcenia w zakresie poprawności i

rzetelności i sporządza opinię najpóźniej w terminie dwóch miesię-
cy od dnia otrzymania planu przekształcenia od zarządu spółdzielni
pracy.

§ 3. Biegły rewident może żądać od zarządu spółdzielni pracy przedłoże-

nia dodatkowych dokumentów i wyjaśnień.

Art. 203n. § 1. Zarząd spółdzielni pracy zawiadamia członków spółdzielni o

zamiarze podjęcia uchwały o przekształceniu spółdzielni dwukrot-
nie, w odstępie nie krótszym niż dwa tygodnie i nie później niż na
miesiąc przed planowanym dniem podjęcia tej uchwały. Bieg ter-
minu, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, liczy się od dnia
pierwszego zawiadomienia.

§ 2. Zawiadomienia, o których mowa w § 1, powinny zawierać istotne

elementy planu przekształcenia oraz opinii biegłego rewidenta, a
także określać miejsce oraz termin, w których członkowie spół-
dzielni mogą zapoznać się z pełną treścią planu przekształcenia i
opinii biegłego rewidenta. Termin, o którym mowa w zdaniu po-
przedzającym, nie może być krótszy niż dwa tygodnie przed pla-
nowanym dniem podjęcia uchwały o przekształceniu.

§ 3. Do zawiadomień, o których mowa w § 1, dołącza się projekt uchwa-

ły o przekształceniu oraz projekt umowy albo statutu spółki prze-
kształconej; nie dotyczy to przypadku, w którym zawiadomienie
jest ogłaszane.

Art. 203o. § 1. Uchwała walnego zgromadzenia członków spółdzielni pracy o

przekształceniu, o której mowa w art. 203j pkt 5, wymaga większo-
ści 3/4 głosów oddanych w obecności co najmniej połowy upraw-
nionych do głosowania.

§ 2. Uchwała walnego zgromadzenia członków spółdzielni pracy o prze-

kształceniu zawiera co najmniej:
1) określenie typu spółki, w którą spółdzielnia zostaje przekształ-

cona;

2) określenie wysokości kwoty przeznaczonej na wypłaty dla

członków spółdzielni nieuczestniczących w spółce przekształ-
conej, która jest ustalana proporcjonalnie do udziałów przysłu-
gujących tym członkom i nie może przekroczyć 10% wartości
bilansowej spółdzielni określonej w planie przekształcenia;

3) nazwiska i imiona wspólników prowadzących sprawy spółki i

mających reprezentować spółkę przekształconą, w przypadku
przekształcenia w spółkę osobową, albo nazwiska i imiona
członków zarządu spółki przekształconej, w przypadku prze-
kształcenia w spółkę kapitałową;

4) zgodę na brzmienie umowy spółki przekształconej;
5) określenie wysokości kapitału zakładowego, w przypadku prze-

kształcenia w spółkę kapitałową, albo wysokości sumy koman-

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 7/83

2011-08-09

dytowej, w przypadku przekształcenia w spółkę komandytową,
albo wartości nominalnej akcji, w przypadku przekształcenia w
spółkę komandytowo-akcyjną.

Art. 203p. Spółdzielnia pracy wzywa swoich członków do złożenia, w sposób

wskazany w statucie, oświadczenia o uczestnictwie w spółce prze-
kształconej, w terminie miesiąca od dnia podjęcia uchwały o prze-
kształceniu spółdzielni w spółkę handlową. Oświadczenie o uczestnic-
twie w spółce przekształconej wymaga formy pisemnej pod rygorem
nieważności.

Art. 203q. Bez zbędnej zwłoki, po upływie terminu do złożenia oświadczenia o

uczestnictwie w spółce przekształconej, należy zawrzeć umowę albo
podpisać statut spółki przekształconej. Miejsce i termin zawarcia
umowy albo podpisania statutu spółki przekształconej określa zarząd
spółdzielni pracy oraz zawiadamia o tym członków spółdzielni, którzy
złożyli oświadczenie o uczestnictwie w spółce przekształconej.

Art. 203r. Wniosek o wpis spółki przekształconej do rejestru oraz wniosek o

ogłoszenie przekształcenia składają wszyscy członkowie zarządu
spółki przekształconej albo wszyscy wspólnicy uprawnieni do re-
prezentacji spółki przekształconej.

Art. 203s. § 1. Wpisowe wniesione przez członka spółdzielni pracy uczestniczą-

cego w przekształceniu, wpłacone udziały członkowskie oraz
udziały członkowskie z podziału nadwyżki bilansowej, stają się w
dniu przekształcenia wkładami wnoszonymi przez wspólnika na
pokrycie kapitału zakładowego przekształconej spółki kapitałowej
albo wkładami wnoszonymi przez wspólnika do przekształconej
spółki osobowej, z zastrzeżeniem przepisów ustawy z dnia 15
września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych dotyczących wyso-
kości kapitału zakładowego oraz wartości nominalnej udziału w
spółce kapitałowej.

§ 2. Umowa spółki może przewidywać, że członkowie spółdzielni pracy,

którzy przystąpili do spółki, mogą wnosić także inne wkłady niż
przewidziane w § 1.

§ 3. Umowa spółki może przewidywać, że założycielami spółki prze-

kształconej mogą być osoby niebędące członkami spółdzielni prze-
kształcanej.

Art. 203t. Zawiadomienia i wezwania członków spółdzielni pracy należy doko-

nać w sposób przewidziany w statucie spółdzielni dla zwoływania
walnych zgromadzeń.

Art. 203u. § 1. Do zaskarżania uchwał walnego zgromadzenia spółdzielni, o któ-

rych mowa w art. 203j pkt 1 i 5, stosuje się odpowiednio art. 42 §
4–9. Nie można zaskarżyć uchwały jedynie na podstawie, o której
mowa w § 4.

§ 2. Powództwo o uchylenie uchwały, o której mowa w art. 203j pkt 1 i

5, lub powództwo o stwierdzenie jej nieważności, należy wnieść w
terminie miesiąca od dnia otrzymania wiadomości o uchwale, nie
później jednak niż w terminie trzech miesięcy od dnia podjęcia
uchwały.

§ 3. Jeżeli prawomocny wyrok stwierdzający nieważność uchwały lub

uchylający uchwałę, o której mowa w art. 203j pkt 1, został wyda-

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 8/83

2011-08-09

ny po podjęciu uchwały wskazanej w art. 203j pkt 5, nie wpływa
on na ważność tej drugiej uchwały i nie powoduje konieczności
ponownego wszczęcia procedury przekształcenia.

§ 4. W przypadku gdy członek spółdzielni pracy ma zastrzeżenia co do

rzetelności wyceny wartości wpisowego i wpłaconych przez niego
udziałów członkowskich oraz udziałów członkowskich z podziału
nadwyżki bilansowej przyjętej w planie przekształcenia, może
zgłosić najpóźniej w dniu podjęcia uchwały o przekształceniu, żą-
danie ponownej wyceny udziałów członkowskich z podziału nad-
wyżki bilansowej, o których mowa w art. 203s § 1.

§ 5. Jeżeli spółdzielnia pracy nie uwzględni żądania, o którym mowa w §

4, w terminie dwóch miesięcy od dnia jego wniesienia, członek
spółdzielni ma prawo wnieść powództwo o ustalenie wartości
udziałów członkowskich z podziału nadwyżki bilansowej. Powódz-
two to nie stanowi przeszkody w rejestracji przekształcenia.

Art. 203w.§ 1. Członkowi spółdzielni pracy, który nie złożył oświadczenia o

uczestnictwie w spółce przekształconej, przysługuje roszczenie o
wypłatę kwoty odpowiadającej wysokości wniesionego do spół-
dzielni wpisowego, wpłaconego udziału członkowskiego oraz
udziału członkowskiego z podziału nadwyżki bilansowej, zgodnie
ze sprawozdaniem finansowym sporządzonym dla celów prze-
kształcenia.

§ 2. Spółka przekształcona dokonuje wypłaty, o której mowa w § 1, nie

później niż w terminie sześciu miesięcy od dnia przekształcenia.

§ 3. Roszczenie, o którym mowa w § 1, przedawnia się po upływie trzech

lat od dnia przekształcenia.

§ 4. Członek spółdzielni, o którym mowa w § 1, może zgłosić, najpóźniej

w dniu podjęcia uchwały o przekształceniu, żądanie ponownej wy-
ceny wartości jego udziału członkowskiego z podziału nadwyżki
bilansowej ustalonej zgodnie ze sprawozdaniem finansowym spo-
rządzonym dla celów przekształcenia. Przepisy art. 203u § 1 zdanie
drugie oraz § 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 203x. § 1. W przypadku przekształcenia spółdzielni w spółkę komandyto-

wą albo spółkę komandytowo-akcyjną, uchwała o przekształceniu
spółdzielni w spółkę wymaga, oprócz uzyskania większości okre-
ślonej w art. 203o § 1, zgody osób, które w spółce przekształconej
mają być komplementariuszami. Pozostali członkowie spółdzielni
uczestniczący w przekształceniu stają się komandytariuszami albo
akcjonariuszami spółki przekształconej.

§ 2. Zgoda, o której mowa w § 1, wymaga formy pisemnej pod rygorem

nieważności, w terminie miesiąca od dnia podjęcia uchwały o
przekształceniu spółdzielni pracy w spółkę handlową.”.

Art. 3.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 9/83

2011-08-09

W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2009 r. Nr 146,
poz. 1188, z późn. zm.

6)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 75c:

a) w ust. 2:

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych stu-

diów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytu-
łu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w
Rzeczypospolitej Polskiej, albo zaświadczenie o zdaniu egzami-
nu magisterskiego;”,

– uchyla się pkt 5,

b) ust. 2a otrzymuje brzmienie:

„2a. Zamiast dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 4, można złożyć

zaświadczenie, z którego wynika, iż kandydat zdał wszystkie eg-
zaminy i odbył praktyki przewidziane w planie wyższych studiów
prawniczych oraz ma wyznaczony termin egzaminu magisterskie-
go. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu wstępnego takiego kan-
dydata jest złożenie przez niego w siedzibie komisji kwalifikacyj-
nej nie później niż 7 dni przed terminem egzaminu wstępnego do-
kumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 4.”;

2) w art. 78a w ust. 4:

a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych stu-

diów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytu-
łu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w
Rzeczypospolitej Polskiej;”,

b) uchyla się pkt 10.

Art. 4.

W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 10,
poz. 65, z późn. zm.

7)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 33

3

:

a) w ust. 2:

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych stu-

diów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytu-
łu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w
Rzeczypospolitej Polskiej, albo zaświadczenie o zdaniu egzami-
nu magisterskiego;”,

– uchyla się pkt 5,

b) ust. 2a otrzymuje brzmienie:

6)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 166, poz.

1317, Nr 210, poz. 1628 i Nr 216, poz. 1676 oraz z 2010 r. Nr 7, poz. 45, Nr 47, poz. 278, Nr 200,
poz. 1326 i Nr 217, poz. 1429.

7)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 216, poz.

1676 oraz z 2010 r. Nr 47, poz. 278, Nr 200, poz. 1326 i Nr 217, poz. 1429.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 10/83

2011-08-09

„2a. Zamiast dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 4, można złożyć

zaświadczenie, z którego wynika, iż kandydat zdał wszystkie eg-
zaminy i odbył praktyki przewidziane w planie wyższych studiów
prawniczych oraz ma wyznaczony termin egzaminu magisterskie-
go. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu wstępnego takiego kan-
dydata jest złożenie przez niego w siedzibie komisji kwalifikacyj-
nej nie później niż 7 dni przed terminem egzaminu wstępnego do-
kumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 4.”;

2) w art. 36

2

w ust. 4:

a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych stu-

diów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytu-
łu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w
Rzeczypospolitej Polskiej;”,

b) uchyla się pkt 10.

Art. 5.

W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdzia-
łaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473, z późn. zm.

8)

) wprowadza się

następujące zmiany:

1) w art. 2

1

pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) wydzielone stoisko – oddzielone od pozostałej powierzchni

punktu sprzedaży, ciąg handlowy lub lada;”;

2) w art. 14 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) w środkach i obiektach komunikacji publicznej, z wyjątkiem

wagonów restauracyjnych i bufetów w pociągach, w których
dopuszcza się sprzedaż, podawanie i spożywanie napojów alko-
holowych do 4,5% zawartości alkoholu oraz piwa;”;

3) w art. 17 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Na żądanie kierownika zakładu pracy, osoby przez niego upoważnio-

nej, a także na żądanie pracownika, o którym mowa w ust. 1, bada-
nie stanu trzeźwości pracownika przeprowadza uprawniony organ
powołany do ochrony porządku publicznego. Zabiegu pobrania
krwi dokonuje fachowy pracownik służby zdrowia. Do badania
stanu trzeźwości stosuje się przepisy, wydane na podstawie art. 47
ust. 2.”;

4) w art. 18:

a) w ust. 6 uchyla się pkt 1,
b) w ust. 7 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) w terminach do dnia 1 lutego, 1 czerwca, 1 października każ-

dego roku kalendarzowego objętego zezwoleniem, okazanie
przedsiębiorcy zaopatrującemu dany punkt sprzedaży napojów
alkoholowych odpowiedniego dowodu potwierdzającego doko-
nanie opłaty, o której mowa w art. 11

1

;”.

8)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 115, poz. 793

i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 144, poz. 1175 oraz z
2010 r. Nr 47, poz. 278 i Nr 127, poz. 857.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 11/83

2011-08-09

Art. 6.

W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z
2008 r. Nr 50, poz. 291, z późn. zm.

9)

) w art. 5a wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Zaświadczenie albo oświadczenie, że nie została przekroczona kwota

podatku dochodowego, o której mowa w ust. 1 pkt 5, rolnik lub do-
mownik obowiązany jest złożyć w Kasie wraz z oświadczeniem, o któ-
rym mowa w ust. 1 pkt 1, chyba że ten rolnik lub domownik nie prowa-
dził pozarolniczej działalności gospodarczej w poprzednim roku podat-
kowym.

4. Zaświadczenie albo oświadczenie, że nie została przekroczona kwota

podatku dochodowego, o której mowa w ust. 1 pkt 5, rolnik lub do-
mownik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą, podlegają-
cy ubezpieczeniu, obowiązany jest także złożyć w Kasie do dnia 31 ma-
ja każdego roku podatkowego.”;

2) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Niezłożenie zaświadczenia albo oświadczenia, o których mowa w ust.

4, lub niezachowanie terminu do złożenia tego zaświadczenia albo
oświadczenia, jest równoznaczne z ustaniem ubezpieczenia z dniem, do
którego rolnik lub domownik obowiązany był złożyć zaświadczenie al-
bo oświadczenie w Kasie, chyba że ten rolnik lub domownik zaprzestał
prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w sposób trwały
lub okresowy przed upływem terminu na złożenie tego zaświadczenia
albo oświadczenia.”.

Art. 7.

W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie (Dz. U. z 2008 r. Nr 189,
poz. 1158, z późn. zm.

10)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 13 otrzymuje brzmienie:

„Art. 13. Wniosek, o którym mowa w art. 10 § 1, powinien zawierać dane o

kwalifikacjach osoby zainteresowanej, wymienionej w art. 11 lub art.
12 § 1, oraz wskazywać lokal przewidywany do prowadzenia kancela-
rii i termin jej uruchomienia. Do wniosku osoba zainteresowana jest
obowiązana dołączyć – w przypadku osoby urodzonej przed dniem 1
sierpnia 1972 r. – oświadczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy
z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach
organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych do-
kumentów (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 425, z późn. zm.

11)

) albo in-

formację, o której mowa w art. 7 ust. 3a tej ustawy.”;

2) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu:

9)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 67, poz. 411,

Nr 70, poz. 416, Nr 180, poz. 1112, Nr 227, poz. 1505, Nr 228, poz. 1507 i Nr 237, poz. 1654 i 1656
oraz z 2009 r. Nr 69, poz. 595, Nr 79, poz. 667 i Nr 97, poz. 800.

10)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 37, poz. 286 i

Nr 166, poz. 1317, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 458 i Nr 87, poz. 483.

11)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 83, poz. 561,

Nr 85, poz. 571, Nr 115, poz. 789, Nr 165, poz. 1171 i Nr 176, poz. 1242, z 2009 r. Nr 178, poz. 1375,
z 2010 r. Nr 79, poz. 522, Nr 96, poz. 620, Nr 127, poz. 857, Nr 155, poz. 1036 i Nr 182, poz. 1228
oraz z 2011 r. Nr 21, poz. 113, Nr 76, poz. 408, Nr 84, poz. 455 i Nr 89, poz. 514.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 12/83

2011-08-09

„Art. 13a. Minister Sprawiedliwości zasięga z Krajowego Rejestru Karnego in-

formacji o osobie zainteresowanej powołaniem na stanowisko notariu-
sza.”;

3) w art. 71d:

a) w § 2:

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych stu-

diów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytu-
łu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w
Rzeczypospolitej Polskiej, albo zaświadczenie o zdaniu egzami-
nu magisterskiego;”,

– uchyla się pkt 5,

b) § 2a otrzymuje brzmienie:

„§2a. Zamiast dokumentów, o których mowa w § 2 pkt 4, można złożyć

zaświadczenie, z którego wynika, iż kandydat zdał wszystkie eg-
zaminy i odbył praktyki przewidziane w planie wyższych studiów
prawniczych oraz ma wyznaczony termin egzaminu magisterskie-
go. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu wstępnego takiego kan-
dydata jest złożenie przez niego w siedzibie komisji kwalifikacyj-
nej nie później niż 7 dni przed terminem egzaminu wstępnego do-
kumentów, o których mowa w § 2 pkt 4.”;

4) w art. 74a w § 4:

– pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych stu-

diów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytu-
łu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w
Rzeczypospolitej Polskiej.”,

– uchyla się pkt 9;

5) w art. 79 pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) przyjmuje na przechowanie pieniądze, papiery wartościowe,

dokumenty, dane na informatycznym nośniku danych, o którym
mowa w przepisach o informatyzacji działalności podmiotów
realizujących zadania publiczne;”;

6) art. 106 otrzymuje brzmienie:

„Art. 106. § 1. Notariusz przyjmuje na przechowanie wszelkiego rodzaju do-

kumenty, także w kopertach zamkniętych.

§ 2. Notariusz przyjmuje na przechowanie informatyczny nośnik da-

nych, o którym mowa w art. 79 pkt 6, zabezpieczony w sposób
uniemożliwiający zapoznanie się z jego treścią.

§ 3. W przypadku złożenia na przechowanie w kopercie zamkniętej

dokumentu lub informatycznego nośnika danych, o którym mowa
w art. 79 pkt 6, zabezpieczonego w sposób uniemożliwiający zapo-
znanie się z jego treścią, koperta lub zabezpieczenie powinno być
zaopatrzone w podpis składającego.

§ 4. Do informatycznego nośnika danych, o którym mowa w art. 79

pkt 6, stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 5
ust. 2c ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archi-

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 13/83

2011-08-09

walnym i archiwach (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673, z późn.
zm.

12)

).”;

7) w art. 107 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w

brzmieniu:

„§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do informatycznego nośnika da-

nych, o którym mowa w art. 106.”.

Art. 8.

W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i
administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.

13)

) w art. 27a

wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do właściwego re-

jestru zawierające w szczególności numer tego wpisu;”;

2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 9.

W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.
U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.

14)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 22:

a) w ust. 1e w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w

brzmieniu:

„5) przyjętej dla celów podatkowych wartości składników majątku,

wynikającej z ksiąg, ewidencji i wykazu, o których mowa w art. 24
ust. 3a i art. 24a ust. 1, określonej na dzień objęcia tych udziałów
(akcji), nie wyższej jednak niż ich wartość nominalna z dnia objęcia
– w przypadku gdy te udziały (akcje) wnoszone w formie wkładu
niepieniężnego zostały objęte w następstwie przekształcenia przed-
siębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę kapitałową.”,

b) dodaje się ust. 1ł w brzmieniu:

12)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz.

708, Nr 170, poz. 1217 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z
2009 r. Nr 39, poz. 307 i Nr 166, poz. 1317 oraz z 2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 47, poz. 278 i Nr 182,
poz. 1228.

13)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 170, poz.

1652, z 2004 r. Nr 6, poz. 41, Nr 93, poz. 895 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 203, poz. 1683, z 2006
r. Nr 220, poz. 1600 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 21, poz. 125, z 2008 r. Nr 171, poz. 1055, z
2009 r. Nr 92, poz. 753 i Nr 98, poz. 817 oraz z 2011 r. Nr 32, poz. 159.

14)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 57, poz. 352,

Nr 75, poz. 473, Nr 105, poz. 655, Nr 149, poz. 996, Nr 182, poz. 1228, Nr 219, poz. 1442, Nr 226,
poz. 1475 i 1478 i Nr 257, poz. 1725 i 1726 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 75, poz. 398, Nr 84,
poz. 455 i Nr 102, poz. 585.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 14/83

2011-08-09

„1ł. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki powstałej

z przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę
kapitałową, koszt uzyskania przychodów ustala się na dzień zbycia
tych udziałów (akcji) w wysokości przyjętej dla celów podatkowych
wartości składników majątku, wynikającej z ksiąg, ewidencji i wy-
kazu, o których mowa w art. 24 ust. 3a i art. 24a ust. 1, określonej na
dzień objęcia tych udziałów (akcji), nie wyższej jednak niż ich war-
tość nominalna z dnia objęcia.”;

2) w art. 22ł ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a:

1) odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający albo
2) finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych

– oraz nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów, o których mowa

w ust. 4 lub 5, i w związku z tym nie zostanie przeniesiona na korzystające-
go własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
właściciel przejmując te składniki majątku określa ich wartość początkową,
zgodnie z art. 22g, przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, pomniej-
szoną o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 23a pkt 7, oraz o
sumę dokonanych przez siebie odpisów amortyzacyjnych, o których mowa
w art. 22h ust. 1 pkt 1.”;

3) w art. 23b:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego

w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwa-
łych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód
finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt
1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem
ust. 2 i 3, jeżeli:
1) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba

wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stano-
wiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, je-
żeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom
amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i
prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli
jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nie-
ruchomości;

2) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fi-

zyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawar-
ta na czas oznaczony;

3) suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt

1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług,
odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych
lub wartości niematerialnych i prawnych.”,

b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. W przypadku finansującego będącego spółką niemającą osobowości

prawnej ograniczenia, o których mowa w ust. 2, dotyczą także
wspólników tych spółek.”;

4) art. 23e otrzymuje brzmienie:

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 15/83

2011-08-09

„Art. 23e. 1. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której

mowa w art. 23b ust. 1 pkt 1, finansujący oddaje korzystającemu
do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i
prawne, będące przedmiotem tej umowy, przychodem finansujące-
go i odpowiednio kosztem uzyskania przychodów korzystającego
są opłaty ustalone przez strony tej umowy.

2. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której

mowa w art. 23b ust. 1 pkt 2, finansujący oddaje korzystającemu
do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i
prawne, będące przedmiotem tej umowy, przychodem finansujące-
go są opłaty ustalone przez strony tej umowy, także wtedy, gdy od-
biegają znacznie od wartości rynkowej.”;

5) w art. 23f w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy le-

asingu:

a) odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku

gdy nie jest osobą wymienioną w lit. b, albo

b) finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyj-

nych, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nie-
prowadząca działalności gospodarczej.”;

6) w art. 23j ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po której korzystają-

cy ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego
okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o których
mowa w art. 23b ust. 1 pkt 3 i art. 23f ust. 1 pkt 2.”;

7) art. 23l otrzymuje brzmienie:

„Art. 23l. Do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub

na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w
art. 23b ust. 1 pkt 3 lub art. 23f ust. 1, lub art. 23i ust. 1, stosuje
się przepisy, o których mowa w art. 11, art. 22 i art. 23, dla umów
najmu i dzierżawy.”;

8) w art. 24:

a) po ust. 3e dodaje się ust. 3f w brzmieniu:

„3f. Wykaz, o którym mowa w ust. 3a, sporządza się również na dzień

przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jed-
noosobową spółkę kapitałową.”,

b) ust. 5d otrzymuje brzmienie:

„5d. Dochodem z umorzenia udziałów lub akcji w spółkach mających

osobowość prawną jest nadwyżka przychodu otrzymanego w
związku z umorzeniem nad kosztami uzyskania przychodu obli-
czonymi zgodnie z art. 22 ust. 1f albo 1ł, albo art. 23 ust. 1 pkt
38; jeżeli nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny,
koszty ustala się do wysokości wartości z dnia nabycia spadku lub
darowizny.”;

9) w art. 30b w ust. 2 w pkt 5 na końcu dodaje się przecinek oraz dodaje się pkt

6 w brzmieniu:

„6) różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia udziałów

(akcji) spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia przed-

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 16/83

2011-08-09

siębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową
a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22
ust. 1ł”.

Art. 10.

W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.

15)

) w art. 90n wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4. Wniosek o przyznanie świadczenia pomocy materialnej o charakterze

socjalnym zawiera w szczególności:
1) imię i nazwisko ucznia i jego rodziców;
2) miejsce zamieszkania ucznia;
3) dane uzasadniające przyznanie świadczenia pomocy materialnej,

w tym zaświadczenie albo oświadczenie o wysokości docho-
dów, z zastrzeżeniem ust. 5;

4) pożądaną formę świadczenia pomocy materialnej inną niż forma

pieniężna.

5. W przypadku ubiegania się o stypendium szkolne dla ucznia, którego

rodzina korzysta ze świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej,
zamiast zaświadczenia albo oświadczenia o wysokości dochodów
przedkłada się zaświadczenie albo oświadczenie o korzystaniu ze
świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.”;

2) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 4 pkt 3 i ust. 5, składa się pod

rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 11.

W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 i Nr
34, poz. 170) wprowadza się następujące zmiany:

1) uchyla się art. 19a i 19b;
2) po art. 19b dodaje się art. 19c w brzmieniu:

„Art. 19c. Wykonywanie planów urządzenia lasu może być prowadzone przez

przedsiębiorcę, w tym usługodawcę w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2
lit. b ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 47, poz. 278), który dysponuje
wyposażeniem technicznym oraz zatrudnia osoby posiadające odpo-

15)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz.

2703 i Nr 281, poz. 2781, z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 94, poz. 788, Nr 122, poz. 1020, Nr 131, poz.
1091, Nr 167, poz. 1400 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1043, Nr 208, poz. 1532 i Nr 227,
poz. 1658, z 2007 r. Nr 42, poz. 273, Nr 80, poz. 542, Nr 115, poz. 791, Nr 120, poz. 818, Nr 180,
poz. 1280 i Nr 181, poz. 1292, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 145, poz. 917, Nr 216, poz. 1370 i Nr
235, poz. 1618, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 31, poz. 206, Nr 56, poz. 458, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219,
poz. 1705 oraz z 2010 r. Nr 44, poz. 250, Nr 54, poz. 320, Nr 127, poz. 857 i Nr 148, poz. 991.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 17/83

2011-08-09

wiednie kwalifikacje niezbędne do terminowego i prawidłowego spo-
rządzania planów urządzenia lasu.”;

3) art. 25 otrzymuje brzmienie:

„Art. 25. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporzą-

dzenia:

1) szczegółowe warunki i tryb sporządzania planu urządzenia lasu,

uproszczonego planu urządzenia lasu oraz inwentaryzacji stanu
lasu, o której mowa w art. 19 ust. 3,

2) szczegółowe wymagania w zakresie wyposażenia technicznego i

wielkości potencjału kadrowego niezbędnego do należytego i
terminowego wykonywania prac urządzeniowych, z uwzględ-
nieniem wykształcenia, stażu pracy i wykonywanych czynności

– mając na uwadze zapewnienie terminowego i prawidłowego spo-

rządzania planów urządzenia lasu.”.

Art. 12.

W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.
U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 i Nr 102, poz. 585) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 15 po ust. 1u dodaje się ust. 1w i 1x w brzmieniu:

„1w. W przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizycz-

ną w jednoosobową spółkę kapitałową wartość poszczególnych skład-
ników majątku ustala się na podstawie wykazu sporządzonego zgodnie
z przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych na dzień
przekształcenia.

1x. W przypadku odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa

w ust. 1w, przez spółkę powstałą w wyniku przekształcenia przedsię-
biorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową za
koszt uzyskania przychodu uważa się:

1) wartość początkową przyjętą przez spółkę w ewidencji środków

trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną
zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4b, pomniejszoną o sumę odpisów
amortyzacyjnych – jeżeli rzeczy te lub prawa były zaliczone do
środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

2) wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie

składników majątku, niezaliczonych do kosztów uzyskania przy-
chodów w jakiejkolwiek formie – jeżeli rzeczy te lub prawa nie
były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych
i prawnych.”;

2) w art. 16g:

a) w ust. 1 po pkt 4a dodaje się pkt 4b w brzmieniu:

„4b) w razie przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną

w jednoosobową spółkę kapitałową:

a) wartość początkową, od której dokonywane były odpisy

amortyzacyjne,

b) wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworze-

nie składników majątku, niezaliczonych do kosztów uzyska-
nia przychodów w jakiejkolwiek formie – jeżeli rzeczy te lub
prawa nie były amortyzowane,”;

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 18/83

2011-08-09

b) dodaje się ust. 21 w brzmieniu:

„21. W przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fi-

zyczną w jednoosobową spółkę kapitałową, podatnicy w ewiden-
cji, o której mowa w art. 9, uwzględniają również odpisy amorty-
zacyjne przypadające za okres opodatkowania osoby fizycznej
zgodnie z ustawą z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym
podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych
przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.

16)

).

Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osoba-
mi prawnymi.”;

3) w art. 16h ust. 3d otrzymuje brzmienie:

„3d. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w art. 16g

ust. 1 pkt 4a lit. a oraz w pkt 4b lit. a.”;

4) w art. 16ł ust. 6 otrzymuje brzmienie :

„6. Jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a:

1) odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający albo
2) finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych

– oraz nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów, o których mowa

w ust. 4 lub 5, i w związku z tym nie zostanie przeniesiona na korzystające-
go własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
właściciel przejmując te składniki majątku określa ich wartość początkową,
zgodnie z art. 16g, przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, pomniej-
szoną o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 17a pkt 7, oraz o
sumę dokonanych przez siebie odpisów amortyzacyjnych, o których mowa
w art. 16h ust. 1 pkt 1.”;

5) w art. 17b:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego

w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwa-
łych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód
finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt
1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem
ust. 2 i 3, jeżeli:
1) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba

wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stano-
wiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, je-
żeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom
amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i
prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli
jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nie-
ruchomości,

16)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz.

1324, z 2001 r. Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 125, poz. 1363 i 1369 i Nr 134, poz. 1509, z
2002 r. Nr 141, poz. 1183, Nr 169, poz. 1384, Nr 172, poz. 1412 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr
45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302 i Nr 202, poz. 1958, z 2004 r.
Nr 210, poz. 2135 i Nr 263, poz. 2619, z 2005 r. Nr 143, poz. 1199, Nr 164, poz. 1366 i Nr 169, poz.
1420, z 2006 r. Nr 183, poz. 1353 i Nr 217, poz. 1588, z 2008 r. Nr 141, poz. 888, Nr 143, poz. 894 i
Nr 209, poz. 1316, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 i Nr 201, poz. 1541 oraz z 2010 r. Nr 3, poz. 13, Nr
28, poz. 146, Nr 75, poz. 473, Nr 219, poz. 1442 i Nr 226, poz. 1478.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 19/83

2011-08-09

2) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fi-

zyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawar-
ta na czas oznaczony,

3) suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt

1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług,
odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych
lub wartości niematerialnych i prawnych.”,

b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. W przypadku finansującego będącego spółką niemającą osobowości

prawnej ograniczenia, o których mowa w ust. 2, dotyczą także
wspólników tych spółek.”;

6) art. 17e otrzymuje brzmienie:

„Art. 17e. 1. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której

mowa w art. 17b ust. 1 pkt 1, finansujący oddaje korzystającemu
do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i
prawne, będące przedmiotem tej umowy, przychodem finansujące-
go i odpowiednio kosztem uzyskania przychodów korzystającego
są opłaty ustalone przez strony tej umowy.

2. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której

mowa w art. 17b ust. 1 pkt 2, finansujący oddaje korzystającemu
do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i
prawne, będące przedmiotem tej umowy, przychodem finansujące-
go są opłaty ustalone przez strony tej umowy, także wtedy, gdy od-
biegają znacznie od wartości rynkowej.”;

7) w art. 17f w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy le-

asingu:

a) odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku

gdy nie jest osobą wymienioną w lit. b), albo

b) finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyj-

nych, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nie-
prowadząca działalności gospodarczej.”;

8) w art. 17j ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po której korzystają-

cy ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego
okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o których
mowa w art. 17b ust. 1 pkt 3 i art. 17f ust. 1 pkt 2.”;

9) art. 17l otrzymuje brzmienie:

„Art. 17l. Do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub

na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w
art. 17b ust. 1 pkt 3 lub art. 17f ust. 1 lub art. 17i ust. 1, stosuje się
przepisy, o których mowa w art. 12–16, dla umów najmu i dzier-
żawy.”;

10) w art. 25 w ust. 13 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) utworzonych w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będące-

go osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność
gospodarczą, spółki lub spółek niemających osobowości praw-
nej, albo”.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 20/83

2011-08-09

Art. 13.

W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r.
Nr 228, poz. 1947, z późn. zm.

17)

) w art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Dane objęte wnioskiem określone w ust. 1 pkt 2a oraz pkt 2c–5 nale-

ży uzupełnić dowodami ich istnienia, w szczególności przez dołą-
czenie załączników graficznych sporządzonych zgodnie z wyma-
ganiami dotyczącymi map górniczych.”.

Art. 14.

W ustawie z dnia 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie (Dz. U. z 2005 r. Nr
127, poz. 1066, z późn. zm.

18)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) uchyla się art. 17;
2) w art. 18 ust. 1–3 otrzymują brzmienie:

„1. Przedsiębiorca podejmujący i wykonujący działalność gospodarczą

polegającą na świadczeniu usług turystycznych obejmujących po-
lowania wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz
polowania za granicą jest obowiązany spełniać następujące warun-
ki:
1) ustanowić obowiązkowe zabezpieczenie majątkowe roszczeń

osób trzecich z tytułu niewykonania lub nienależytego wykona-
nia zobowiązania przez przedsiębiorcę;

2) złożyć z wynikiem pozytywnym egzamin ze znajomości zasad

wykonywania polowania oraz zasad ochrony przyrody lub za-
trudniać osobę spełniającą ten warunek;

3) składać właściwemu marszałkowi województwa, przed upły-

wem terminu obowiązywania poprzedniej umowy albo blokady
środków finansowych na rachunku bankowym, oryginały do-
kumentów potwierdzających zawarcie kolejnej umowy, albo
dokonanie kolejnej blokady środków finansowych, o których
mowa w ust. 3.

2. Warunkiem wykonywania działalności, o której mowa w ust. 1, jest

również niekaralność przedsiębiorcy i osób kierujących jego dzia-
łalnością za umyślne przestępstwo określone w art. 52 i art. 53 oraz
przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu.

3. Ustanowienie zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, polega

na:
1) zawarciu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za

szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem działalności
albo

17)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U z 2006 r. Nr 133, poz. 934,

Nr 170, poz. 1217, Nr 190, poz. 1399 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 21, poz. 125 i Nr 82, poz. 556,
z 2008 r. Nr 138, poz. 865, Nr 154, poz. 958, Nr 199, poz. 1227 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 18,
poz. 97 oraz z 2010 r. Nr 47, poz. 278 i Nr 76, poz. 489.

18)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 175, poz.

1462, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 201, poz. 1237 oraz z
2009 r. Nr 92, poz. 753 i Nr 223, poz. 1777.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 21/83

2011-08-09

2) zawarciu umowy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, al-

bo

3) blokadzie środków finansowych na rachunku bankowym, na

rzecz właściwego samorządu województwa, w wysokości 4%
rocznego przychodu z tytułu wykonywania przez przedsiębiorcę
działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 1, uzyskanego
w roku obrotowym poprzedzającym rok zawarcia umowy, jed-
nak nie mniej niż równowartość w złotych 20 000 euro obliczo-
na według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Na-
rodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego
miesiąc, w którym została dokonana blokada środków.”;

3) uchyla się art. 19 i 20;
4) art. 22a otrzymuje brzmienie:

„Art. 22a. 1. W przypadku stwierdzenia naruszeń warunków wymaganych do

prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 18
ust. 1, właściwy marszałek województwa wzywa przedsiębiorcę do
usunięcia naruszeń w wyznaczonym terminie.

2. W przypadku nieusunięcia naruszeń, o których mowa w ust. 1, wła-

ściwy marszałek województwa wydaje decyzję o zakazie wykony-
wania działalności gospodarczej, o której mowa w art. 18 ust. 1,
przez okres 3 lat.”;

5) w art. 43 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Cudzoziemiec lub obywatel polski, który przebywa z zamiarem stałe-

go pobytu za granicą, niebędący członkiem Polskiego Związku
Łowieckiego bądź niespełniający warunków określonych w art.
42a, może wykonywać polowanie po wykupieniu polowania u
przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 18, albo na podstawie zgody
ministra właściwego do spraw środowiska. Zgoda jest wydawana
na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego lub w przypadku po-
lowań w obwodach zarządzanych na wniosek ich zarządców.”.

Art. 15.

W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2009 r.
Nr 151, poz. 1217 i Nr 219, poz. 1706, z 2010 r. Nr 238, poz. 1578 oraz z 2011 r. Nr
45, poz. 235) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 25 w ust. 5a uchyla się pkt 4;
2) w art. 25a ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 4, uprawniona pielęgniarka, po-

łożna wspólnik spółki dołącza dokumenty, o których mowa w art.
25 ust. 5a pkt 1 i 3, oraz umowę spółki, o której mowa w ust. 1, al-
bo jej kopię.”.

Art. 16.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 22/83

2011-08-09

W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach
(Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008, z późn. zm.

19)

) w art. 8 wprowadza się następu-

jące zmiany:

1) ust. 1a otrzymuje brzmienie:

„1a. Do wniosku przedsiębiorca jest obowiązany dołączyć zaświadczenie

albo oświadczenie o braku zaległości podatkowych i zaległości w
płaceniu składek na ubezpieczenie zdrowotne lub społeczne.”;

2) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:

„1b. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1a, składa się pod rygorem

odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składa-
jący oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli na-
stępującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za
złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje poucze-
nie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych ze-
znań.”.

Art. 17.

W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z
2008 r. Nr 136, poz. 857, z późn. zm.

20)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 19b uchyla się ust. 3a i 3b;
2) w art. 50 w ust. 9 uchyla się pkt 5;
3) w art. 50a ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 4, uprawniony lekarz wspólnik

spółki dołącza dokumenty, o których mowa w art. 50 ust. 9 pkt 1, 3
i 4, oraz umowę spółki, o której mowa w ust. 1, albo jej kopię.”;

4) w art. 50b uchyla się ust. 1 i 1a.

Art. 18.

W ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez
Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2003 r. Nr 174, poz. 1689, z
późn. zm.

21)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2e ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się kopie dokumentów

potwierdzających dane zawarte we wniosku, w tym zaświadczenia
właściwych organów, albo oświadczenia podmiotu, którego zobo-
wiązania mają być objęte poręczeniem lub gwarancją – dotyczące
wykonywania obowiązków publicznoprawnych podmiotów, któ-
rych zobowiązania mają być objęte poręczeniem lub gwarancją.
Oświadczenia składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za
składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obo-

19)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 144, poz.

1042, z 2008 r. Nr 223, poz. 1464, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 79, poz. 666, Nr 92, poz. 753 i Nr 215,
poz. 1664, z 2010 r. Nr 47, poz. 278 oraz z 2011 r. Nr 5, poz. 13.

20)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr

22, poz. 120, Nr 40, poz. 323, Nr 76, poz. 641 i Nr 219, poz. 1706 i 1708, z 2010 r. Nr 81, poz. 531,
Nr 107, poz. 679 i Nr 238, poz. 1578 oraz z 2011 r. Nr 84, poz. 455.

21)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 123, poz.

1291, Nr 145, poz. 1537 i Nr 281, poz. 2785, z 2005 r. Nr 78, poz. 684 i Nr 183, poz. 1538, z 2009 r.
Nr 65, poz. 545 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 144.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 23/83

2011-08-09

wiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem
świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpo-
wiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) art. 2f otrzymuje brzmienie:

„Art. 2f. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres

danych zawartych we wniosku o udzielenie poręczenia lub gwarancji,
rodzaje dokumentów, których kopie dołącza się do tego wniosku, oraz
tryb udzielania przez Skarb Państwa poręczenia i gwarancji, uwzględ-
niając w szczególności zakres niezbędnej analizy, o której mowa w
art. 2a ust. 1, przy udzielaniu określonych poręczeń lub gwarancji oraz
zapewnienie sprawności rozpatrywania wniosków.”.

Art. 19.

W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r.
Nr 108, poz. 908, z późn. zm.

22)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Zadania samorządu województwa, o których mowa w art. 75aa–75ac,

art. 97 ust. 3, art. 98 ust. 5, art. 110 ust. 1 pkt 10, art. 111 ust. 1, art.
112 ust. 1, art. 113 ust. 1, art. 114 ust. 3, art. 122 ust. 8 i 9, art. 124a
ust. 3 i 10, art. 124b ust. 1–3 i 5, art. 140 ust. 4, art. 140g ust. 2, art.
140i oraz art. 140k, są zadaniami z zakresu administracji rządo-
wej.”;

2) art. 75a otrzymuje brzmienie:

„Art. 75a. 1. Produkcja tablic rejestracyjnych jest działalnością regulowaną w

rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie
działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr
239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459) i wymaga wpisu do
rejestru przedsiębiorców produkujących tablice rejestracyjne, zwa-
nego dalej „rejestrem”.

2. Działalność, o której mowa w ust. 1, może wykonywać przedsię-

biorca, który spełnia następujące warunki:
1) posiada możliwości techniczne gwarantujące wykonywanie ta-

blic rejestracyjnych lub materiałów służących do ich produkcji
zgodnie z warunkami technicznymi; warunek ten nie dotyczy
przedsiębiorców sprowadzających z zagranicy materiały służące
do wyrobu tablic rejestracyjnych;

2) posiada certyfikat na zgodność tablic rejestracyjnych lub mate-

riałów służących do ich produkcji z warunkami technicznymi;

22)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 109, poz.

925, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497, z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr
104, poz. 708 i 711, Nr 190, poz. 1400, Nr 191, poz. 1410 i Nr 235, poz. 1701, z 2007 r. Nr 52, poz.
343, Nr 57, poz. 381, Nr 99, poz. 661, Nr 123, poz. 845 i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 37, poz. 214,
Nr 100, poz. 649, Nr 163, poz. 1015, Nr 209, poz. 1320, Nr 220, poz. 1411 i 1426, Nr 223, poz. 1461 i
1462 i Nr 234, poz. 1573 i 1574, z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 18, poz. 97, Nr 79, poz. 663, Nr 91, poz.
739, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 802 i 803, Nr 98, poz. 817 i Nr 168, poz. 1323, z 2010 r. Nr 40, poz.
230, Nr 43, poz. 246, Nr 122, poz. 827, Nr 151 poz. 1013, Nr 152, poz. 1018, Nr 182, poz. 1228, Nr
219, poz. 1443, Nr 225, poz. 1466 i Nr 257, poz. 1726 oraz z 2011 r. Nr 30, poz. 151, Nr 92, poz. 530
i Nr 102, poz. 585.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 24/83

2011-08-09

3) nie jest podmiotem, w stosunku do którego wszczęto postępo-

wanie upadłościowe lub likwidacyjne;

4) nie zalega z uiszczeniem podatków, opłat lub składek na ubez-

pieczenie społeczne;

5) nie został prawomocnie skazany za przestępstwo popełnione w

celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub przestępstwo przeciw-
ko dokumentom – dotyczy osoby fizycznej lub członków orga-
nów osoby prawnej.

3. Za przedsiębiorcę produkującego tablice rejestracyjne, o którym

mowa w ust. 2, uważa się jednostkę:
1) produkującą tablice rejestracyjne z wytłoczonymi numerami re-

jestracyjnymi;

2) produkującą tablice rejestracyjne bez wytłoczonych numerów

rejestracyjnych;

3) tłoczącą numery rejestracyjne;
4) produkującą lub sprowadzającą z zagranicy materiały mające

szczególne znaczenie do produkcji tablic rejestracyjnych;

5) przetwarzającą materiały mające szczególne znaczenie do pro-

dukcji tablic rejestracyjnych.

4. Tablice rejestracyjne są produkowane wyłącznie na zamówienie:

1) organu właściwego w sprawach rejestracji pojazdów – z wytło-

czonymi numerami rejestracyjnymi;

2) przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 3 pkt 3 – bez wytłoczo-

nych numerów rejestracyjnych.

5. Materiały, o których mowa w ust. 3 pkt 4 i 5, są przetwarzane, pro-

dukowane lub sprowadzane z zagranicy na zamówienie przedsię-
biorcy, o którym mowa w ust. 2.

6. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 2, prowadzi ewidencje:

1) materiałów do produkcji tablic rejestracyjnych, o których mowa

w ust. 3 pkt 4 i 5;

2) wyprodukowanych tablic rejestracyjnych;
3) sprzedanych tablic rejestracyjnych.”;

3) po art. 75a dodaje się art. 75aa–75ad w brzmieniu:

„Art. 75aa. 1. Organem właściwym do prowadzenia rejestru jest marszałek wo-

jewództwa właściwy ze względu na siedzibę przedsiębiorcy.

2. Rejestr może być prowadzony w systemie teleinformatycznym.

Art. 75ab. 1. Wpisu do rejestru dokonuje się na podstawie wniosku przedsię-

biorcy, zawierającego następujące dane:
1) firmę przedsiębiorcy oraz jego siedzibę i adres albo adres za-

mieszkania;

2) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Są-

dowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej;

3) numer identyfikacji podatkowej (NIP);
4) adres siedziby oraz adresy jednostek, w których będzie wyko-

nywana działalność, o której mowa w art. 75a ust. 1;

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 25/83

2011-08-09

5) podpis przedsiębiorcy oraz oznaczenie daty i miejsca złożenia

wniosku.

2. Wraz z wnioskiem przedsiębiorca składa:

1) certyfikat, o którym mowa w art. 75a ust. 2 pkt 2;
2) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności za przestęp-

stwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub
przestępstwo przeciwko dokumentom:

a) przedsiębiorcy, jeżeli jest on osobą fizyczną,
b) osób – członków władz organów osoby prawnej lub nieposia-

dającej osobowości prawnej jednostki organizacyjnej oraz

3) oświadczenie następującej treści:

„Oświadczam, że:

1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru są kom-

pletne i zgodne z prawdą;

2) znane mi są i spełniam szczególne warunki wykonywa-

nia działalności, o której mowa w art. 75a ust. 1 i 2
ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu dro-
gowym;

3) posiadam aktualny dokument określający status jed-

nostki będącej osobą prawną lub nieposiadającą oso-
bowości prawnej jednostką organizacyjną albo doku-
ment stwierdzający tożsamość w przypadku osoby fi-
zycznej.”.

3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, składa się pod ry-

gorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych ze-
znań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w
nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowie-
dzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klau-
zula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej
za składanie fałszywych zeznań.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, powinno również

zawierać:
1) firmę przedsiębiorcy oraz jego siedzibę i adres albo adres za-

mieszkania;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;
3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania przedsiębiorcy,

ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

Art. 75ac. 1. Wpisowi do rejestru podlegają dane określone w art. 75ab ust. 1

pkt 1–4 oraz informacje o certyfikacie, o którym mowa w art. 75a
ust. 2 pkt 2.

2. Wpisem do rejestru jest również wykreślenie albo zmiana wpisu.
3. Wydając zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru, właściwy

marszałek województwa określa w nim zakres prowadzonej przez
przedsiębiorcę działalności w zakresie produkcji tablic rejestracyj-
nych, zgodnie z art. 75a ust. 3.

Art. 75ad. Rażącym naruszeniem warunków wykonywania działalności w za-

kresie produkcji tablic rejestracyjnych jest naruszenie warunków, o

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 26/83

2011-08-09

których mowa w art. 75a ust. 2 pkt 2, 3 i 5 oraz ust. 4 i 5, oraz okre-
ślonych w przepisach dotyczących warunków oraz sposobu produkcji
i dystrybucji tablic rejestracyjnych.”;

4) art. 75c otrzymuje brzmienie:

„Art. 75c. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając konieczność

prawidłowego zabezpieczenia obrotu tablicami rejestracyjnymi oraz
materiałami mającymi szczególne znaczenie do produkcji tablic reje-
stracyjnych, określi, w drodze rozporządzenia:

1) warunki produkcji i szczegółowy sposób dystrybucji tablic reje-

stracyjnych i znaków legalizacyjnych oraz prowadzenia ewi-
dencji, o których mowa w art. 75a ust. 6;

2) tryb legalizacji tablic rejestracyjnych, warunki techniczne oraz

wzór znaku legalizacyjnego, o którym mowa w art. 75b;

3) materiały mające szczególne znaczenie do produkcji tablic reje-

stracyjnych.”.

Art. 20.

W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010
r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.

23)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 77 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieru-

chomości gruntowej może być aktualizowana, nie częściej niż raz na
trzy lata, jeżeli wartość tej nieruchomości ulegnie zmianie. Opłatę
roczną aktualizuje się, przy zastosowaniu dotychczasowej stawki
procentowej, od wartości nieruchomości określonej na dzień aktuali-
zacji opłaty, z zastrzeżeniem ust. 2.”;

2) w art. 97 w ust. 1a pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) stwierdzające tytuł prawny do nieruchomości w szczególności

oświadczenie, o którym mowa w art. 116 ust. 2 pkt 4;”;

3) w art. 116:

a) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) odpis księgi wieczystej albo oświadczenie przedstawiające aktualny

stan wpisów w księdze wieczystej założonej dla nieruchomości ob-
jętej wnioskiem o wywłaszczenie wraz ze wskazaniem numeru
księgi wieczystej albo zaświadczenie o stanie prawnym, jaki wyni-
ka ze zbioru dokumentów;”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

23)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 106, poz.

675, Nr 143, poz. 963, Nr 155, poz. 1043, Nr 197, poz. 1307 i Nr 200, poz. 1323 oraz z 2011 r. Nr 64,
poz. 341.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 27/83

2011-08-09

Art. 21.

W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r. Nr
145, poz. 1221, z późn. zm.

24)

) w art. 17 wprowadza się następujące zmiany:

1) uchyla się ust. 2;
2) dodaje się ust. 3–8 w brzmieniu:

„3. Wniosek o udzielenie koncesji powinien zawierać:

1) firmę przedsiębiorcy, oznaczenie jego siedziby i adresu lub adre-

su zamieszkania;

2) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Są-

dowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej, numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile zo-
stał nadany;

3) określenie zakresu i form wykonywanej działalności gospodar-

czej, na którą ma być udzielona koncesja;

4) datę rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej objętej

koncesją;

5) adresy miejsc wykonywania działalności gospodarczej objętej

wnioskiem, w tym przechowywania dokumentacji, o której
mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 3;

6) dane przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, osób uprawnio-

nych lub wchodzących w skład organu uprawnionego do repre-
zentowania przedsiębiorcy, prokurentów oraz pełnomocnika
ustanowionego w celu kierowania działalnością określoną w
koncesji, zawierające:

a) imię i nazwisko,
b) datę i miejsce urodzenia,
c) obywatelstwo,
d) numer PESEL, o ile został nadany,
e) serię i numer paszportu albo innego dokumentu stwierdzające-

go tożsamość oraz adresy zamieszkania tych osób na pobyt
stały i czasowy,

f) informację o posiadaniu licencji drugiego stopnia, ze wskaza-

niem numeru licencji, daty jej wydania i organu, który ją wy-
dał;

7) informacje o posiadanych koncesjach, zezwoleniach lub wpisach

do rejestru działalności regulowanej;

8) zaświadczenie albo oświadczenie o niezaleganiu z wpłatami na-

leżności budżetowych.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 8, składa się pod rygorem

odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składa-
jący oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli na-
stępującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za
złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje poucze-

24)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz.

708, z 2008 r. Nr 171, poz. 1055 i Nr 180, poz. 1112, z 2009 r. Nr 98, poz. 817 oraz z 2010 r. Nr 47,
poz. 278, Nr 182, poz. 1228 i Nr 229, poz. 1496.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 28/83

2011-08-09

nie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych ze-
znań.

5. Do wniosku o udzielenie koncesji należy dołączyć następujące doku-

menty:

1) kopię dokumentu potwierdzającego posiadanie licencji drugiego

stopnia, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2;

2) oświadczenie o niekaralności przedsiębiorcy oraz osób, o któ-

rych mowa w art. 17 ust. 3 pkt 6, obywateli państw członkow-
skich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Eu-
ropejskim Obszarze Gospodarczym oraz obywateli państw nie-
będących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodar-
czym, które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na
podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Eu-
ropejską i jej państwami członkowskimi;

3) poświadczone tłumaczenie zaświadczenia o niekaralności przed-

siębiorców oraz osób innych niż wymienione w pkt 2.

6. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, składa się pod rygorem

odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składa-
jący oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli na-
stępującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za
złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje poucze-
nie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych ze-
znań.

7. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, przedsiębiorca inny niż osoba

fizyczna jest obowiązany dodatkowo dołączyć listę udziałowców
lub akcjonariuszy, posiadających co najmniej 50% udziałów lub
akcji.

8. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozpo-

rządzenia, wzór wniosku składanego do organu koncesyjnego przez
przedsiębiorcę ubiegającego się o udzielenie lub zmianę koncesji
na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie usług
ochrony osób i mienia z uwzględnieniem danych zawartych w ust.
3, treści klauzuli, o której mowa w ust. 4, oraz informacji o doku-
mentach wymaganych przy złożeniu wniosku o udzielenie konce-
sji.”.

Art. 22.

W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy eme-
rytalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 34, poz. 189, Nr 127, poz. 858 i Nr 182, poz. 1228
oraz z 2011 r. Nr 75, poz. 398) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 14 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru przedsię-

biorców w Krajowym Rejestrze Sądowym;”;

2) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu:

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 29/83

2011-08-09

„Art. 14a. Oświadczenie, o którym mowa w art. 14 pkt 3, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Skła-
dający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli na-
stępującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za zło-
żenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie or-
ganu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

3) w art. 16:

a) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) statut towarzystwa tworzącego fundusz wraz z zaświadczeniem

albo oświadczeniem o wpisie do rejestru przedsiębiorców w
Krajowym Rejestrze Sądowym;”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, przepis art. 14a

stosuje się odpowiednio.”;

4) w art. 25:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W razie zmiany danych wymienionych w art. 17 pkt 3 fundusz składa

niezwłocznie wniosek o ich wpisanie do rejestru funduszy, dołą-
czając zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru przed-
siębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym dotyczący towarzy-
stwa.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, przepis art. 14a stosuje

się odpowiednio.”.

Art. 23.

W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8,
poz. 60 z późn. zm.

25)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) po art. 112a dodaje się art. 112b w brzmieniu:

„Art. 112b. Jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształce-

nia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną odpowiada całym swoim
majątkiem solidarnie z tą osobą fizyczną za powstałe do dnia prze-
kształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowa-
dzoną działalnością gospodarczą.”;

2) po art. 299b dodaje się art. 299c w brzmieniu:

„Art. 299c. Organy podatkowe udostępniają informacje zawarte w aktach spraw

podatkowych, z wyłączeniem informacji określonych w art. 182, or-
ganom, które na podstawie odrębnych ustaw są obowiązane do przyję-
cia zaświadczenia albo oświadczenia o wysokości dochodów (przy-

25)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727,

Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031,
Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192, poz.
1378 i Nr 225, poz. 1671, z 2008 r. Nr 118, poz. 745, Nr 141, poz. 888, Nr 180, poz. 1109 i Nr 209,
poz. 1316, 1318 i 1320, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 44, poz. 362, Nr 57, poz. 466, Nr 131, poz. 1075,
Nr 157, poz. 1241, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323, Nr 213, poz. 1652 i Nr 216, poz. 1676, z
2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 57, poz. 355, Nr 127, poz. 858, Nr 167, poz. 1131, Nr 182, poz. 1228 i Nr
197, poz. 1306 oraz z 2011 r. Nr 34, poz. 173 i Nr 75, poz. 398.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 30/83

2011-08-09

chodów) lub zaświadczenia albo oświadczenia o niezaleganiu w po-
datkach, w zakresie niezbędnym do weryfikacji treści oświadczenia.”;

3) art. 306d otrzymuje brzmienie:

„Art. 306d. § 1. Organ podatkowy nie może żądać zaświadczenia ani oświad-

czenia na potwierdzenie faktów lub stanu prawnego, jeżeli znane są
one organowi z urzędu lub możliwe są do ustalenia przez organ na
podstawie:
1) posiadanych przez niego ewidencji, rejestrów lub innych da-

nych;

2) przedstawionych przez zainteresowanego do wglądu dokumen-

tów urzędowych;

3) rejestrów publicznych posiadanych przez inne podmioty pu-

bliczne, do których organ ma dostęp w drodze elektronicznej na
zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 17 lutego
2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących
zadania publiczne;

4) informacji otrzymanych od innego podmiotu publicznego na za-

sadach określonych w przepisach ustawy z dnia 17 lutego 2005
r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zada-
nia publiczne.

§ 2. Organ podatkowy żądający od strony zaświadczenia albo oświad-

czenia w celu potwierdzenia faktów albo stanu prawnego jest obo-
wiązany wskazać przepis prawa wymagający urzędowego potwier-
dzenia tych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia al-
bo oświadczenia.”.

Art. 24.

W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z
2006 r. Nr 167, poz. 1191, z późn. zm.

26)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 12:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Do wniosku o powołanie na stanowisko komornika zainteresowany

załącza życiorys i dokumenty potwierdzające spełnienie wymo-
gów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 6–11, zaświadczenie
albo oświadczenie, że nie jest przeciwko niemu prowadzone postę-
powanie o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub prze-
stępstwo skarbowe. Zainteresowany może przedstawiać opinie,
świadectwa i zaświadczenia.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, składa się pod rygorem od-

powiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następu-
jącej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złoże-
nie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie

26)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 25, poz. 162,

Nr 44, poz. 288, Nr 85, poz. 571, Nr 112, poz. 769, z 2009 r. Nr 26, poz. 156, Nr 81, poz. 687, Nr 105,
poz. 879 i Nr 223, poz. 1777 oraz z 2010 r. Nr 40, poz. 228, Nr 155, poz. 1038 i Nr 182, poz. 1228.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 31/83

2011-08-09

organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych ze-
znań.”;

2) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu:

„Art. 12a. Minister Sprawiedliwości zasięga z Krajowego Rejestru Karnego in-

formacji o osobie zainteresowanej powołaniem na stanowisko komor-
nika.”;

3) w art. 29 dodaje ust. 10 w brzmieniu:

„10. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 9, stosuje się odpowiednio

przepis art. 12 ust. 1a.”;

4) w art. 32 po ust. 2 dodaje ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio

przepis art. 12 ust. 1a.”;

5) w art. 37a:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Dla każdej sprawy z zakresu, o którym mowa w art. 2 ust. 1, komor-

nik tworzy akta. Akta spraw mogą być tworzone, przetwarzane i
przechowywane także z wykorzystaniem technik informatycz-
nych.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1 i 2, może być prowadzona w

postaci elektronicznej. Do dokumentacji prowadzonej w postaci
elektronicznej stosuje się odpowiednio przepisy wydane na pod-
stawie art. 5 ust. 2a–2c ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodo-
wym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2006 r. Nr 97,
poz. 673, z późn. zm.

27)

).”,

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Akta spraw oraz urządzenia ewidencyjne stanowiące materiały archi-

walne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o na-
rodowym zasobie archiwalnym i archiwach wchodzą do państwo-
wego zasobu archiwalnego.”;

6) w art. 37b:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Akta spraw, w których postępowanie zostało zakończone, oraz za-

mknięte urządzenia ewidencyjne przechowuje Krajowa Rada Ko-
mornicza przez okres konieczny ze względu na rodzaj i charakter
sprawy, terminy przedawnienia, interesy osób biorących udział w
postępowaniu oraz znaczenie materiałów zawartych w aktach jako
źródło informacji. Do przechowywania akt spraw i urządzeń ewi-
dencyjnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 34 ust. 1 i art. 35
ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archi-
walnym i archiwach.”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

27)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz.

708, Nr 170, poz. 1217 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z
2009 r. Nr 39, poz. 307 i Nr 166, poz. 1317 oraz z 2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 47, poz. 278 i Nr 182,
poz. 1228.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 32/83

2011-08-09

„4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegó-

łowe warunki, tryb i terminy przechowywania i przekazywania akt
spraw oraz zamkniętych urządzeń ewidencyjnych, a także warunki
i tryb ich niszczenia po upływie okresu przechowywania, uwzględ-
niając w szczególności rodzaje spraw i urządzeń ewidencyjnych
oraz właściwe zabezpieczenie przed dostępem osób nieuprawnio-
nych, utratą lub zniszczeniem oraz tworzenie, ewidencjonowanie i
przechowywanie dokumentacji w różnej postaci, w tym elektro-
nicznej.”;

7) w art. 53a ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Opłatę stałą w wysokości 2% przeciętnego wynagrodzenia miesięcz-

nego komornik pobiera od wierzyciela w przypadku otrzymania
zlecenia poszukiwania majątku dłużnika w trybie art. 797

1

Kodeksu

postępowania cywilnego. W razie nieuiszczenia opłaty w terminie
7 dni od otrzymania wezwania, komornik zwraca wniosek zawiera-
jący zlecenie.”.

Art. 25.

W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od
niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z
późn. zm.

28)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 20 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:

„7. Wykaz, o którym mowa w art. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodo-

wym, sporządza się również na dzień przekształcenia przedsiębior-
cy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową.”;

2) w art. 36 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Przepis art. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym stosuje się odpo-

wiednio w przypadku likwidacji działalności gospodarczej, w tym także w
formie spółki cywilnej, lub wystąpienia z takiej spółki, a także w przypadku
przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową
spółkę kapitałową.”.

Art. 26.

W ustawie z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94,
poz. 1037, z późn. zm.

29)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 551 dodaje się § 5 w brzmieniu:

28)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz.

1324, z 2001 r. Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 125, poz. 1363 i 1369 i Nr 134, poz. 1509, z 2002
r. Nr 141, poz. 1183, Nr 169, poz. 1384, Nr 172, poz. 1412 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 45, poz.
391, Nr 96, poz. 874, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302 i Nr 202, poz. 1958, z 2004 r. Nr 210, poz.
2135 i Nr 263, poz. 2619, z 2005 r. Nr 143, poz. 1199, Nr 164, poz. 1366 i Nr 169, poz. 1420, z 2006
r. Nr 183, poz. 1353 i Nr 217, poz. 1588, z 2008 r. Nr 141, poz. 888, Nr 143, poz. 894 i Nr 209, poz.
1316, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 i Nr 201, poz. 1541 oraz z 2010 r. Nr 3, poz. 13, Nr 28, poz. 146, Nr
75, poz. 473, Nr 219, poz. 1442 i Nr 226, poz. 1478.

29)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 102, poz. 1117, z 2003 r. Nr 49,

poz. 408 i Nr 229, poz. 2276, z 2005 r. Nr 132, poz. 1108, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz. 1539, z
2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 208, poz. 1540, z 2008 r. Nr 86, poz. 524, Nr 118, poz. 747, Nr 217,
poz. 1381 i Nr 231, poz. 1547, z 2009 r. Nr 13, poz. 69, Nr 42, poz. 341 i Nr 104, poz. 860 oraz z
2011 r. Nr 92, poz. 531 i Nr 102, poz. 585.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 33/83

2011-08-09

„§5. Przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imie-

niu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r.
o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz.
1447 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459) – (przedsię-
biorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działal-
ności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą)
(przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).”;

2) w tytule IV w dziale III dodaje się rozdział 6 w brzmieniu:

„Rozdział 6

Przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową

Art. 584

1

. § 1. Przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształ-

coną z chwilą wpisu spółki do rejestru (dzień przekształcenia). Jed-
nocześnie właściwy organ ewidencyjny z urzędu wykreśla przed-
siębiorcę przekształcanego z Centralnej Ewidencji i Informacji o
Działalności Gospodarczej.

§ 2. Sąd rejestrowy przesyła niezwłocznie właściwemu organowi ewi-

dencyjnemu odpis postanowienia o wpisie do rejestru przedsiębior-
ców jednoosobowej spółki kapitałowej powstałej wskutek prze-
kształcenia.

Art. 584

2

. § 1. Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki

przedsiębiorcy przekształcanego.

§ 2. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwo-

leń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed
jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu
zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Przepisu nie stosuje
się do ulg podatkowych przewidzianych w przepisach prawa po-
datkowego.

§ 3. Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem prze-

kształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształco-
nej.

Art. 584

3

. W przypadku gdy zmiana firmy przedsiębiorcy przekształcanego w

związku z przekształceniem nie polega tylko na dodaniu części
identyfikującej formę prawną spółki przekształconej, spółka prze-
kształcona ma obowiązek podawania w nawiasie dawnej firmy,
obok nowej firmy, z dodaniem wyrazu „dawniej” – przez okres co
najmniej roku od dnia przekształcenia.

Art. 584

4

. Do przekształcenia przedsiębiorcy stosuje się odpowiednio przepisy

dotyczące powstania spółki przekształconej, jeżeli przepisy niniejsze-
go rozdziału nie stanowią inaczej.

Art. 584

5

. Do przekształcenia przedsiębiorcy wymaga się:

1) sporządzenia planu przekształcenia przedsiębiorcy wraz z za-

łącznikami oraz opinią biegłego rewidenta;

2) złożenia oświadczenia o przekształceniu przedsiębiorcy;
3) powołania członków organów spółki przekształconej;
4) zawarcia umowy spółki albo podpisania statutu spółki prze-

kształconej;

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 34/83

2011-08-09

5) dokonania w rejestrze wpisu spółki przekształconej i wykreśle-

nia przedsiębiorcy przekształcanego z Centralnej Ewidencji i In-
formacji o Działalności Gospodarczej.

Art. 584

6

. Plan przekształcenia przedsiębiorcy sporządza się w formie aktu no-

tarialnego.

Art. 584

7

. § 1. Plan przekształcenia przedsiębiorcy powinien zawierać co naj-

mniej ustalenie wartości bilansowej majątku przedsiębiorcy prze-
kształcanego na określony dzień w miesiącu poprzedzającym spo-
rządzenie planu przekształcenia przedsiębiorcy.

§ 2. Do planu przekształcenia należy dołączyć:

1) projekt oświadczenia o przekształceniu przedsiębiorcy;
2) projekt aktu założycielskiego (statutu);
3) wycenę składników majątku (aktywów i pasywów) przedsię-

biorcy przekształcanego;

4) sprawozdanie finansowe sporządzone dla celów przekształcenia

na dzień, o którym mowa w § 1.

Art. 584

8

. § 1. Plan przekształcenia przedsiębiorcy należy poddać badaniu przez

biegłego rewidenta w zakresie poprawności i rzetelności.

§ 2. Sąd rejestrowy właściwy według siedziby przedsiębiorcy przekształ-

canego wyznacza na wniosek przedsiębiorcy przekształcanego bie-
głego rewidenta. W uzasadnionych przypadkach sąd może wyzna-
czyć dwóch albo większą liczbę biegłych.

§ 3. Na pisemne żądanie biegłego rewidenta przedsiębiorca przekształca-

ny przedłoży mu dodatkowe wyjaśnienia lub dokumenty.

§ 4. Biegły rewident, w terminie określonym przez sąd, nie dłuższym

jednak niż dwa miesiące od dnia jego wyznaczenia, sporządzi na
piśmie szczegółową opinię i złoży ją wraz z planem przekształce-
nia przedsiębiorcy sądowi rejestrowemu oraz przedsiębiorcy prze-
kształcanemu.

§ 5. Sąd rejestrowy określa wynagrodzenie za pracę biegłego rewidenta i

zatwierdza rachunki jego wydatków. Jeżeli przedsiębiorca prze-
kształcany dobrowolnie tych należności nie uiści w terminie dwóch
tygodni, sąd rejestrowy ściągnie je w trybie przewidzianym dla eg-
zekucji opłat sądowych.

Art. 584

9

. Oświadczenie o przekształceniu przedsiębiorcy powinno zostać sporzą-

dzone w formie aktu notarialnego i określać co najmniej:

1) typ spółki, w jaki zostaje przekształcony przedsiębiorca;
2) wysokość kapitału zakładowego;
3) zakres praw przyznanych osobiście przedsiębiorcy przekształca-

nemu jako wspólnikowi albo akcjonariuszowi spółki przekształ-
conej, jeżeli przyznanie takich praw jest przewidziane;

4) nazwiska i imiona członków zarządu spółki przekształconej.

Art. 584

10

. § 1. Osoby działające za przedsiębiorcę przekształcanego odpowiadają

solidarnie wobec tego przedsiębiorcy, spółki, wspólników oraz
osób trzecich za szkody wyrządzone działaniem lub zaniechaniem,
sprzecznym z prawem albo postanowieniami umowy lub statutu
spółki, chyba że nie ponoszą winy.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 35/83

2011-08-09

§ 2. Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, odpowiada wobec

spółki, wspólników oraz osób trzecich za szkody wyrządzone dzia-
łaniem lub zaniechaniem, sprzecznym z prawem albo postanowie-
niami umowy lub statutu spółki, chyba że nie ponosi winy.

§ 3. Biegły rewident odpowiada wobec przedsiębiorcy przekształcanego

za szkody wyrządzone z jego winy. W przypadku gdy biegłych jest
kilku, ich odpowiedzialność jest solidarna.

§ 4. Roszczenia, o których mowa w § 1–3, przedawniają się po upływie

trzech lat, licząc od dnia przekształcenia.

Art. 584

11

. Wniosek o wpis przekształcenia do rejestru wnoszą wszyscy członkowie

zarządu spółki przekształconej.
Art. 584

12

. Ogłoszenie o przekształceniu przedsiębiorcy jest dokony-

wane na wniosek zarządu spółki przekształconej.

Art. 584

13

. Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, odpowiada solidarnie ze

spółką przekształconą za zobowiązania przedsiębiorcy przekształca-
nego związane z prowadzoną działalnością gospodarczą powstałe
przed dniem przekształcenia, przez okres trzech lat, licząc od dnia
przekształcenia.”;

3) (uchylony).

Art. 27.

W ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U.
z 2010 r. Nr 48, poz. 284, Nr 81, poz. 530 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 94,
poz. 551) w art. 39 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 1 pkt 14 otrzymuje brzmienie:

„14) w przypadku wspólników albo akcjonariuszy będących oso-

bami prawnymi, posiadających co najmniej 5% głosów na
zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu lub
co najmniej 5% kapitału zakładowego spółki będącej wniosko-
dawcą – informację na temat wykonywanej działalności gospo-
darczej, zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do właści-
wego rejestru wraz z numerem wpisu oraz ostatnie sprawozda-
nie finansowe wraz z opinią podmiotu uprawnionego do badania
sprawozdań finansowych i raportem z badania, jeżeli badanie
jest wymagane przepisami prawa;”;

2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 14, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 28.

W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151,
poz. 1219, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 63, poz. 322) art. 38 otrzy-
muje brzmienie:

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 36/83

2011-08-09

„Art.38. Kto wbrew obowiązkowi nie wykonuje decyzji, o których mowa w art.

18 i art. 32, wydanych przez organ Inspekcji lub z jego upoważnienia
przez inspektora, albo usuwa dowody lub produkty zabezpieczone w
toku kontroli, podlega grzywnie w wysokości do 360 stawek dzien-
nych.”.

Art. 29.

W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-
spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577, z późn. zm.

30)

) w art. 12 wprowa-

dza się następujące zmiany:

1) w ust. 3 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze

Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działal-
ności Gospodarczej;”;

2) uchyla się ust. 3a.

Art. 30.

W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2006 r. Nr
123, poz. 857, z późn. zm.

31)

) w art. 41e wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności za przestęp-

stwo popełnione umyślnie;”;

2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 31.

W ustawie z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych (Dz. U. Nr 11, poz. 86, z
późn. zm.

32)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) organizator wyścigów konnych – podmiot, który został wpisany do re-

jestru organizatorów wyścigów konnych,”;

2) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Prezes:

1) kieruje Klubem i reprezentuje go na zewnątrz,

30)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 170, poz.

1217, Nr 171, poz. 1225 i Nr 208, poz. 1541, z 2007 r. Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 214, poz. 1346
i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 31, poz. 206.

31)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 123, poz. 846

i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 171, poz. 1057, z 2009 r. Nr 98, poz. 818 oraz z 2010 r. Nr 127, poz.
857 i Nr 182, poz. 1228.

32)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 84, poz. 774, z 2004 r. Nr 173,

poz. 1808, z 2006 r. Nr 249, poz. 1832 oraz z 2009 r. Nr 201, poz. 1540.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 37/83

2011-08-09

2) prowadzi rejestr, o którym mowa w art. 16,
3) nadaje uprawnienia oraz udziela licencji trenerom, jeźdźcom

(powożącym) i sędziom wyścigowym,

4) udziela pozwoleń na kierowanie stajnią wyścigową,
5) powołuje komisje techniczne i sędziów technicznych dla po-

szczególnych torów wyścigowych,

6) powołuje komisję odwoławczą,
7) organizuje szkolenia, powołuje komisje egzaminacyjne oraz

przeprowadza egzaminy ze znajomości przepisów o wyścigach
konnych dla osób ubiegających się o udzielenie licencji na tre-
nowanie lub dosiadanie (powożenie) koni, licencji na pełnienie
funkcji sędziego wyścigowego albo o pozwolenie na kierowanie
stajnią wyścigową,

8) wykonuje inne zadania określone w ustawie, statucie Klubu i re-

gulaminie wyścigów konnych.”;

3) art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Art. 11. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządze-

nia:

1) szczegółowe warunki techniczne dla toru wyścigowego, mając

na uwadze rodzaj wyścigów i liczbę przeprowadzanych gonitw,

2) wysokość opłaty za wpis do rejestru organizatorów wyścigów

konnych, różnicując ją w zależności od przewidywanej liczby
gonitw w ciągu roku na danym torze wyścigowym.”;

4) w art. 13 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) opłaty z tytułu licencji i pozwoleń przewidzianych w ustawie,”;

5) w art. 16:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Działalność w zakresie organizowania wyścigów konnych wymaga

wpisu do rejestru organizatorów wyścigów konnych, zwanego dalej
„rejestrem”.”,

b) ust. 3–7 otrzymują brzmienie:

„3. Działalność w zakresie organizowania wyścigów konnych może wy-

konywać podmiot, który:
1) posiada tor wyścigowy, spełniający wymagane warunki tech-

niczne,

2) posiada zabezpieczenie finansowe dla właściwego przeprowa-

dzenia wyścigów konnych,

3) posiada plany gonitw, o których mowa w art. 20.

4. Wniosek o wpis do rejestru zawiera:

1) nazwę podmiotu oraz jego siedzibę i adres albo adres zamiesz-

kania,

2) numer w rejestrze przedsiębiorców albo Centralnej Ewidencji i

Informacji o Działalności Gospodarczej, w przypadku gdy
podmiot taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatko-
wej (NIP),

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 38/83

2011-08-09

3) lokalizację toru wyścigowego uzgodnioną z wójtem, burmi-

strzem albo prezydentem miasta,

4) określenie zabezpieczenia finansowego dla właściwego prze-

prowadzania wyścigów konnych oraz wskazanie źródeł pocho-
dzenia posiadanego kapitału,

5) określenie rodzaju gonitw, które mają być przeprowadzane, oraz

planowanej ich liczby w ciągu roku,

6) opis urządzeń technicznych toru wyścigowego,
7) planowany termin rozpoczęcia działalności.

5. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 4, podmiot składa oświad-

czenie następującej treści:
„Oświadczam, że:

1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru organizatorów

wyścigów konnych są kompletne i zgodne z prawdą,

2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności

w zakresie organizowania wyścigów konnych, określone w
ustawie z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych.”.

6. Oświadczenie powinno również zawierać:

1) nazwę podmiotu, jego siedzibę i adres albo adres zamieszkania,
2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia,
3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania podmiotu, ze

wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

7. Wpisowi do rejestru podlegają następujące dane:

1) nazwa podmiotu, jego siedziba i adres albo adres zamieszkania,
2) numer w rejestrze przedsiębiorców albo Centralnej Ewidencji i

Informacji o Działalności Gospodarczej, w przypadku gdy
podmiot taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatko-
wej (NIP),

3) lokalizacja toru wyścigowego, uzgodniona z wójtem, burmi-

strzem, prezydentem miasta,

4) data dokonania wpisu.”;

6) art. 19 otrzymuje brzmienie:

„Art. 19. Od decyzji Prezesa w sprawie zakazu wykonywania działalności

objętej wpisem podmiotowi przysługuje odwołanie do ministra
właściwego do spraw rolnictwa.”;

7) uchyla się art. 21a;
8) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu:

„Rozdział 3a

Warunki i tryb udzielania pozwoleń i licencji

Art. 21b. 1. Pozwolenie na kierowanie stajnią wyścigową w danym roku kalenda-

rzowym może być udzielone osobie, która:
1) nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo

określone w art. 35 ust. 1 i 2, wykroczenie określone w art. 37
ust. 1 i 2 lub art. 37b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochro-

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 39/83

2011-08-09

nie zwierząt (Dz. U. z 2003 r. Nr 106, poz. 1002, z późn. zm.

33)

)

lub przestępstwo przeciwko mieniu określone w Kodeksie kar-
nym,

2) zdała egzamin ze znajomości przepisów dotyczących wyścigów

konnych przed komisją powołaną przez Prezesa.

2. Wniosek o udzielenie pozwolenia na kierowanie stajnią wyścigową

zawiera:
1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania wnioskodawcy,
2) zaświadczenie albo oświadczenie wnioskodawcy o spełnieniu

warunków, o których mowa w ust. 1.

3. Prezes udziela albo odmawia udzielenia pozwolenia na kierowanie

stajnią wyścigową w drodze decyzji.

4. Od decyzji, o której mowa w ust. 3, przysługuje odwołanie do ministra

właściwego do spraw rolnictwa.

Art. 21c. 1. Licencja na trenowanie koni w danym roku kalendarzowym:

1) jest udzielana odrębnie na trenowanie:

a) kłusaków,
b) koni innych ras,

2) może być udzielona osobie, która:

a) posiada uprawnienia do trenowania koni nadane przez Prezesa

na czas nieokreślony po zdaniu egzaminu przed komisją eg-
zaminacyjną powołaną przez Prezesa, poprzedzonego ukoń-
czeniem szkolenia przeprowadzonego przez Klub,

b) spełnia jeden z następujących warunków:

– ukończyła studia wyższe na kierunku zootechnika lub we-

terynaria, lub rolnictwo oraz posiada co najmniej dwuletni
staż pracy w stajni wyścigowej lub wykonywała czynno-
ści związane z obsługą koni w stajni wyścigowej przez
okres co najmniej 2 lat,

– posiada co najmniej średnie wykształcenie oraz co naj-

mniej pięcioletni staż pracy w stajni wyścigowej lub wy-
konywała czynności związane z obsługą koni w stajni
wyścigowej przez okres co najmniej 5 lat,

– wygrała co najmniej 500 gonitw,
– przed dniem 1 września 2001 r. zajmowała się trenowa-

niem koni przez okres co najmniej 3 lat,

c) nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo

określone w art. 35 ust. 1 i 2, wykroczenie określone w art. 37
ust. 1 i 2 lub art. 37b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o
ochronie zwierząt lub przestępstwo przeciwko mieniu okre-
ślone w Kodeksie karnym,

d) nie została pozbawiona prawa trenowania, dosiadania (powo-

żenia) koni lub pełnienia funkcji sędziego wyścigowego pra-

33)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 69, poz. 625,

Nr 92, poz. 880 i Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 33, poz. 289 i Nr 175, poz. 1462, z 2006 r. Nr 249, poz.
1830, z 2008 r. Nr 199, poz. 1227, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 79, poz. 668 i Nr 92, poz. 753 oraz z
2010 r. Nr 47, poz. 278.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 40/83

2011-08-09

womocnym orzeczeniem wymierzającym taką karę dyscypli-
narną.

2. Osobie, która nie spełnia żadnego z warunków, o których mowa w ust.

1 pkt 2 lit. b, może być udzielona licencja na trenowanie wyłącznie
tych koni, których jest właścicielem lub współwłaścicielem.

3. W przypadku orzeczenia kary zawieszenia licencji na trenowanie koni,

dosiadanie (powożenie) koni lub pełnienie funkcji sędziego wyści-
gowego, licencji na trenowanie koni można udzielić dopiero po
wykonaniu tej kary.

4. Wniosek o udzielenie licencji na trenowanie koni zawiera:

1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania wnioskodawcy,
2) zaświadczenie albo oświadczenie wnioskodawcy o spełnieniu

warunków, o których mowa w ust. 1.

5. Do wniosku dołącza się kopie dokumentów potwierdzających:

1) posiadane wykształcenie oraz
2) odpowiedni staż pracy lub okres wykonywania czynności zwią-

zanych z obsługą koni w stajni wyścigowej.

6. Prezes udziela albo odmawia udzielenia licencji na trenowanie koni w

drodze decyzji.

7. Od decyzji, o której mowa w ust. 6, przysługuje odwołanie do ministra

właściwego do spraw rolnictwa.

Art. 21d. 1. Licencja na dosiadanie (powożenie) koni w danym roku kalenda-

rzowym może być udzielona osobie, która:
1) posiada uprawnienia do dosiadania (powożenia) koni nadane

przez Prezesa na czas nieokreślony po:

a) złożeniu pisemnego oświadczenia, że wnioskodawca posiada

praktyczne umiejętności dosiadania (powożenia) koni, po-
twierdzonego przez trenera mającego ważną licencję na tre-
nowanie koni,

b) zdaniu egzaminu ze znajomości regulaminu wyścigów kon-

nych przed komisją egzaminacyjną powołaną przez Prezesa,

2) posiada co najmniej wykształcenie podstawowe,
3) nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo

określone w art. 35 ust. 1 i 2, wykroczenie określone w art. 37
ust. 1 i 2 lub art. 37b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochro-
nie zwierząt lub przestępstwo przeciwko mieniu określone w
Kodeksie karnym,

4) nie została pozbawiona prawa trenowania, dosiadania (powoże-

nia) koni lub pełnienia funkcji sędziego wyścigowego prawo-
mocnym orzeczeniem wymierzającym taką karę dyscyplinarną,

5) posiada zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdro-

wotnych do udziału w gonitwach, wydane przez lekarza wyzna-
czonego przez Centralny Ośrodek Medycyny Sportowej lub le-
karza innego zakładu opieki zdrowotnej wskazanego przez Pre-
zesa.

2. W przypadku orzeczenia kary zawieszenia licencji na trenowanie koni,

dosiadanie (powożenie) koni lub pełnienie funkcji sędziego wyści-

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 41/83

2011-08-09

gowego, licencji na dosiadanie (powożenie) koni można udzielić
dopiero po wykonaniu tej kary.

3. Wniosek o udzielenie licencji na dosiadanie (powożenie) koni zawiera:

1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania wnioskodawcy,
2) zaświadczenie albo oświadczenie wnioskodawcy o spełnieniu

warunków, o których mowa w ust. 1.

4. Do wniosku dołącza się kopię dokumentu potwierdzającego posiadane

wykształcenie.

5. Prezes udziela albo odmawia udzielenia licencji na dosiadanie (powo-

żenie) koni w drodze decyzji.

6. Od decyzji, o której mowa w ust. 5, przysługuje odwołanie do ministra

właściwego do spraw rolnictwa.

Art. 21e. 1. Licencji na pełnienie funkcji sędziego wyścigowego udziela się od-

rębnie dla funkcji:
1) sędziego startera,
2) sędziego u celownika,
3) sędziego u wagi,
4) sędziego u zegara,
5) sędziego obserwatora,
6) sędziego – członka komisji technicznej i komisji odwoławczej.

2. Licencja na pełnienie funkcji sędziego wyścigowego w danym roku

kalendarzowym może być udzielona osobie, która:
1) posiada uprawnienia do pełnienia funkcji sędziego wyścigowego

nadane przez Prezesa na czas nieokreślony po zdaniu egzaminu
ze znajomości przepisów dotyczących wyścigów konnych przed
komisją egzaminacyjną powołaną przez Prezesa,

2) posiada co najmniej wykształcenie średnie albo przed dniem 1

września 2001 r. pełniła funkcję sędziego wyścigowego przez
okres co najmniej 3 lat,

3) ukończyła szkolenie w zakresie przepisów o wyścigach kon-

nych, przeprowadzone przez Klub – w przypadku licencji na
pełnienie funkcji sędziego, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4,

4) zdała egzamin ze znajomości przepisów o wyścigach konnych

przed komisją powołaną przez Prezesa – w przypadku licencji
na pełnienie funkcji sędziego, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6,

5) nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo

określone w art. 35 ust. 1 i 2, wykroczenie określone w art. 37
ust. 1 i 2 lub art. 37b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochro-
nie zwierząt lub przestępstwo przeciwko mieniu określone w
Kodeksie karnym lub przestępstwo określone w art. 228–230a,
art. 250, art. 296a lub art. 296b tego kodeksu,

6) nie została pozbawiona prawa trenowania, dosiadania (powoże-

nia) koni lub pełnienia funkcji sędziego wyścigowego prawo-
mocnym orzeczeniem wymierzającym taką karę dyscyplinarną.

3. Warunki, o których mowa w ust. 2 pkt 3, nie dotyczą osób, które pełni-

ły daną funkcję sędziego wyścigowego w poprzednim roku kalen-
darzowym.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 42/83

2011-08-09

4. W przypadku orzeczenia kary zawieszenia licencji na trenowanie koni,

dosiadanie (powożenie) koni lub pełnienie funkcji sędziego wyści-
gowego, licencji na pełnienie funkcji sędziego wyścigowego moż-
na udzielić dopiero po wykonaniu tej kary.

5. Wniosek o udzielenie licencji na pełnienie funkcji sędziego wyścigo-

wego zawiera:
1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania wnioskodawcy,
2) zaświadczenie albo oświadczenie wnioskodawcy o spełnieniu

warunków, o których mowa w ust. 2.

6. Do wniosku dołącza się kopię dokumentu potwierdzającego posiadane

wykształcenie.

7. Prezes udziela albo odmawia udzielenia licencji na pełnienie funkcji

sędziego wyścigowego w drodze decyzji.

8. Od decyzji, o której mowa w ust. 7, przysługuje odwołanie do ministra

właściwego do spraw rolnictwa.

Art. 21f. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia,

wysokość opłat na rzecz Klubu za udzielenie pozwolenia na kierowa-
nie stajnią wyścigową i licencji na trenowanie koni oraz dosiadanie
(powożenie) koni, a także pełnienie funkcji sędziego wyścigowego,
różnicując je w zależności od przedmiotu licencji, oraz za rejestrację
barw wyścigowych i zgłoszenie konia do wyścigów.”;

9) w art. 24 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) zawieszenie pozwolenia na kierowanie stajnią wyścigową,”.

Art. 32.

W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz.
1243 i Nr 203, poz. 1351) w art. 49 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Egzamin, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza się na wniosek za-

interesowanego, zawierający imię i nazwisko, datę i miejsce uro-
dzenia oraz miejsce zamieszkania wnioskodawcy. Do wniosku do-
łącza się kopię dokumentu potwierdzającego posiadane wykształ-
cenie albo zaświadczenie o praktyce zawodowej oraz dowód uisz-
czenia opłaty związanej z przeprowadzeniem egzaminu.”.

Art. 33.

W ustawie z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospo-
darowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 90,
poz. 607 oraz z 2009 r. Nr 79, poz. 666 i Nr 215, poz. 1664) wprowadza się następu-
jące zmiany:

1) art. 7 otrzymuje brzmienie:

„Art. 7. Organizacja jest obowiązana złożyć marszałkowi województwa, w ter-

minie dwóch tygodni od dnia jej zarejestrowania, odpis statutu i za-
świadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru sądowego oraz w
tym samym terminie odpis wszelkich zmian dokonanych w statucie
lub zaświadczenie albo oświadczenie o zmianach w rejestrze sądo-
wym.”;

2) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu:

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 43/83

2011-08-09

„Art. 7a. Oświadczenia, o których mowa w art. 7, składa się pod rygorem od-

powiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następują-
cej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie
fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o
odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 34.

W ustawie z dnia 7 czerwca 2001 r. o leśnym materiale rozmnożeniowym (Dz. U.
Nr 73, poz. 761, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 64, poz. 565 oraz z 2007 r.
Nr 176, poz. 1238) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 45:

a) w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) numer dostawcy w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Cen-

tralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, o ile
taki posiada.”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, powinien zawierać informacje, o

których mowa w ust. 2 pkt 2, 5 i 6.”,

c) uchyla się ust. 5;

2) w art. 47:

a) uchyla się ust. 2 i 3,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Zmiany, o których mowa w ust. 1, są ujawniane w rejestrze dostaw-

ców.”;

3) w art. 49 pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4) śmierci dostawcy lub wykreślenia go z Krajowego Rejestru Są-

dowego albo z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej,

5) niewykonania przez dostawcę obowiązku określonego w art. 47

ust. 1.”.

Art. 35.

W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71,
poz. 734, z późn. zm.

34)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 7:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Właściciel domu jednorodzinnego jest obowiązany dołączyć do wnio-

sku, o którym mowa w ust. 1, dokumenty albo oświadczenie o
wielkości powierzchni użytkowej, w tym łącznej powierzchni po-
koi i kuchni, oraz o wyposażeniu technicznym domu.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

34)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 216, poz. 1826, z 2003 r. Nr

203, poz. 1966, z 2004 r. Nr 240, poz. 2406, z 2006 r. Nr 64, poz. 447, Nr 84, poz. 587 i Nr 208, poz.
1535 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 219.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 44/83

2011-08-09

„2a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, składa się pod rygorem od-

powiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następu-
jącej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złoże-
nie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie
organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych ze-
znań.”,

c) ust. 4a otrzymuje brzmienie:

„4a. Przed złożeniem oświadczenia, o którym mowa w ust. 4, pracownik

przeprowadzający wywiad środowiskowy poucza składającego
oświadczenie o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia.”;

2) w art. 9 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) wzór wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego,”.

Art. 36.

W ustawie z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w
zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz
wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. Nr 67,
poz. 679, z późn. zm.

35)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 12:

a) w ust. 1 w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w

brzmieniu:

„8) zaświadczenie albo oświadczenie o braku wpisu w rejestrze

dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 8, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”,

c) w ust. 2:

– uchyla się pkt 3,
– uchyla się pkt 7;

2) art. 13 otrzymuje brzmienie:

„Art. 13. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozpo-

rządzenia, wzór wniosku składanego do organu koncesyjnego przez
przedsiębiorcę ubiegającego się o udzielenie koncesji lub zmianę kon-
cesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie, o którym
mowa w art. 6 ust. 1, uwzględniając w nim obowiązek zawarcia in-
formacji, o których mowa w art. 12 ust. 1, treści klauzuli, o której

35)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 117, poz.

1007, z 2003 r. Nr 210, poz. 2036, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 116, poz. 1203, Nr 173, poz. 1808 i
Nr 222, poz. 2249, z 2005 r. Nr 94, poz. 788 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 235,
poz. 1700, z 2008 r. Nr 180, poz. 1112 i Nr 214, poz. 1347, z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 125, poz.
1036, z 2010 r. Nr 47, poz. 278 i Nr 155, poz. 1039 oraz z 2011 r. Nr 22, poz. 114 i Nr 38, poz. 195.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 45/83

2011-08-09

mowa w art. 12 ust. 1a, oraz informacji o dokumentach wymaganych
przy złożeniu wniosku o udzielenie koncesji.”;

3) w art. 17b ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Po uprawomocnieniu się decyzji przedsiębiorca jest obowiązany zbyć

materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby i dokumentację
technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym w terminie
określonym w decyzji, o której mowa w ust. 1.”;

4) w art. 30 w ust. 2 w pkt 7 lit. b otrzymuje brzmienie:

„b) Siłom Zbrojnym Rzeczypospolitej Polskiej, Służbie Kontrwywiadu

Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Policji, Agencji Wywia-
du, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnemu Biuru Anty-
korupcyjnemu, Straży Granicznej, Służbie Celnej, Służbie Więziennej,
Biuru Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej, po okazaniu do-
kumentu uprawniającego do ich nabycia, wystawionego przez właściwy
organ,”.

Art. 37.

W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr
125, poz. 874, z późn. zm.

36)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 8:

a) w ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) numer identyfikacji podatkowej (NIP);”,

b) w ust. 3:

– uchyla się pkt 1–3,
– pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) zaświadczenia albo oświadczenia o niekaralności osób, o któ-

rych mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1;”,

c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 5, składa się pod ry-

gorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim
klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialno-
ści karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta za-
stępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składa-
nie fałszywych zeznań.”;

2) w art. 15 w ust. 1 uchyla się pkt 4;
3) w art. 22a:

a) w ust. 1 w pkt 2 uchyla się lit. c,
b) uchyla się ust. 4,
c) uchyla się ust. 8;

4) w art. 33:

a) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

36)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 176, poz.

1238 i Nr 192, poz. 1381, z 2008 r. Nr 218, poz. 1391, Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1574, z 2009
r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 86, poz. 720 i Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 43, poz. 246, Nr
164, poz. 1107, Nr 225, poz. 1466, Nr 247, poz. 1652 i Nr 249, poz. 1656 oraz z 2011 r. Nr 5, poz. 13,
Nr 30, poz. 151, Nr 48, poz. 247 i Nr 92, poz. 530.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 46/83

2011-08-09

„6. Wniosek o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, powi-

nien zawierać informacje i dokumenty określone w art. 8 ust. 2 pkt
1–4 i ust. 3 pkt 7 i 8.”,

b) ust. 8 i 9 otrzymują brzmienie:

„8. Zaświadczenie na krajowy niezarobkowy przewóz drogowy oraz wy-

pis lub wypisy z zaświadczenia wydaje właściwy dla siedziby
przedsiębiorcy starosta na czas nieokreślony. Zaświadczenie na
międzynarodowy niezarobkowy przewóz drogowy oraz wypis lub
wypisy z zaświadczenia wydaje Główny Inspektor Transportu
Drogowego na okres do 5 lat.

9. W przypadku wykonywania międzynarodowego niezarobkowego

przewozu drogowego niezgodnie z wydanym zaświadczeniem
Główny Inspektor Transportu Drogowego odmawia wydania no-
wego zaświadczenia przez okres 3 lat od dnia upływu ważności po-
siadanego zaświadczenia.”,

c) ust. 9a otrzymuje brzmienie:

„9a. W przypadku wykonywania krajowego niezarobkowego przewozu

drogowego niezgodnie z wydanym zaświadczeniem właściwy sta-
rosta, w drodze decyzji, stwierdza nieważność zaświadczenia. Wy-
danie nowego zaświadczenia jest możliwe po upływie 3 lat od dnia
stwierdzenia nieważności poprzedniego zaświadczenia.”.

Art. 38.

W ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr
45, poz. 271, z późn. zm.

37)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 75:

a) w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) numer we właściwym rejestrze;”,

b) w ust. 2:

– uchyla się pkt 1,
– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) oświadczenie o posiadaniu uprawnień przez osobę wykwalifi-

kowaną odpowiedzialną za prowadzenie hurtowni albo potwier-
dzone za zgodność z oryginałem kopie dokumentów stwierdza-
jących uprawnienia osoby wykwalifikowanej oraz jej oświad-
czenie, że podejmie się tych obowiązków;”,

c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenie o posiadaniu uprawnień, o którym mowa w ust. 2 pkt

4, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do
zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”.
Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej
za składanie fałszywych zeznań.”;

37)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz.

1505 i Nr 234, poz. 1570, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 92, poz. 753, Nr 95, poz. 788 i
Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 78, poz. 513 i Nr 107 poz. 679 oraz z 2011 r. Nr 63, poz. 322 i Nr 82,
poz. 451.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 47/83

2011-08-09

2) w art. 100:

a) w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) numer we właściwym rejestrze;”,

b) w ust. 2 uchyla się pkt 2.

Art. 39.

W ustawie z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130,
poz. 1450, z późn. zm.

38)

) w art. 24 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Są-

dowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej oraz zaświadczenie albo oświadczenie o braku
wpisu w rejestrze dłużników niewypłacalnych w Krajowym Re-
jestrze Sądowym;”;

2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 40.

W ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych
do użytku cywilnego (Dz. U. Nr 117, poz. 1007, z późn. zm.

39)

) wprowadza się na-

stępujące zmiany:

1) w art. 14:

a) w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) numer w rejestrze przedsiębiorców albo w Centralnej Ewiden-

cji i Informacji o Działalności Gospodarczej,”,

b) w ust. 2:

– uchyla się pkt 2,
– pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności, o której mo-

wa w art. 11 ust. 1 pkt 1 lit. d,

5) odpis albo oświadczenie o braku wpisu w rejestrze dłużników

niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego,”,

c) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu:

„2b. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 4 i 5, składa się pod ry-

gorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

38)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr

124, poz. 1152 i Nr 217, poz. 2125, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, z 2006 r. Nr
145, poz. 1050, z 2009 r. Nr 18, poz. 97 oraz z 2010 r. Nr 40, poz. 230 i Nr 182, poz. 1228.

39)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 238, poz. 2019, z 2004 r. Nr

222, poz. 2249, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, z 2007 r. Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 214, poz.
1347, z 2009 r. Nr 125, poz. 1036 i Nr 168, poz. 1323 oraz z 2010 r. Nr 155, poz. 1039.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 48/83

2011-08-09

Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”;

2) w art. 19a:

a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1,
b) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności,”,

c) dodaje się ust. 2 w brzmieniu:

„2. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przepis art. 14 ust.

2b stosuje się odpowiednio.”.

Art. 41.

W ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696,
z późn. zm.

40)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 88:

a) w ust. 5 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) zaświadczenie albo oświadczenie o posiadaniu zezwolenia na

zakładanie i używanie urządzenia radiokomunikacyjnego, jeżeli
takie zezwolenie jest wymagane.”,

b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”;

2) w art. 196:

a) w ust. 3 pkt 1–3 otrzymują brzmienie:

„1) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru sądo-

wego oddziału przedsiębiorstwa przewoźnika na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;

2) zaświadczenie albo oświadczenie o nadaniu oddziałowi nu-

meru identyfikacji podatkowej (NIP);

3) zaświadczenie albo oświadczenie o nadaniu oddziałowi nu-

meru identyfikacyjnego (REGON);”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3, składa się pod ry-

gorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-

40)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708

i 711, Nr 141, poz. 1008, Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1829, z 2007 r. Nr 50, poz. 331 i Nr 82,
poz. 558, z 2008 r. Nr 97, poz. 625, Nr 144, poz. 901, Nr 177, poz. 1095, Nr 180, poz. 1113 i Nr 227,
poz. 1505, z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 42, poz. 340, z 2010 r. Nr 47, poz. 278 i Nr 182, poz. 1228
oraz z 2011 r. Nr 80, poz. 432.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 49/83

2011-08-09

zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 42.

W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbioro-
wych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. Nr 197, poz. 1661, z późn.
zm.

41)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 7 otrzymuje brzmienie:

„Art. 7. Wobec podmiotu zbiorowego sąd orzeka karę pieniężną w wysokości

od 1 000 do 5 000 000 złotych, nie wyższą jednak niż 3% przychodu
osiągniętego w roku obrotowym, w którym popełniono czyn zabro-
niony będący podstawą odpowiedzialności podmiotu zbiorowego.”;

2) w art. 9:

a) w ust. 1 uchyla się pkt 5,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Zakazy, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, orzeka się na okres od 1

roku do lat 5; orzeka się je w latach.”,

c) uchyla się ust. 3;

3) art. 13 otrzymuje brzmienie:

„Art. 13. Jeżeli przed upływem 5 lat od orzeczenia kary pieniężnej zostanie po-

nownie popełniony czyn zabroniony stanowiący podstawę odpowie-
dzialności podmiotu zbiorowego, wobec tego podmiotu można orzec
karę pieniężną w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia
zwiększonego o połowę.”;

4) art. 40 otrzymuje brzmienie:

„Art. 40. Kasacja może być wniesiona przez strony oraz przez Prokuratora Ge-

neralnego lub Rzecznika Praw Obywatelskich.”.

Art. 43.

W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebez-
piecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671, z późn. zm.

42)

) wprowadza się następujące

zmiany:

1) w art. 12:

a) w ust. 2 uchyla się pkt 1,
b) w ust. 4 uchyla się pkt 2;

2) w art. 13 w ust. 3 uchyla się pkt 2.

Art. 44.

41)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 191, poz. 1956

i Nr 243, poz. 2442, z 2005 r. Nr 157, poz. 1316, Nr 178, poz. 1479, Nr 180, poz. 1492 i Nr 183, poz.
1538, z 2006 r. Nr 120, poz. 826, z 2007 r. Nr 75, poz. 492 i Nr 166, poz. 1172, z 2008 r. Nr 214, poz.
1344, z 2009 r. Nr 20, poz. 106, Nr 62, poz. 504, Nr 166, poz. 1317 i Nr 201, poz. 1540, z 2010 r. Nr
81, poz. 530 i Nr 127, poz. 857 oraz z 2011 r. Nr 63, poz. 322 i Nr 94, poz. 549.

42)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 97, poz. 962 i

Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 90, poz. 757 i Nr 141, poz. 1184, z 2006 r. Nr 249, poz. 1834 oraz z
2007 r. Nr 176, poz. 1238 i Nr 192, poz. 1381.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 50/83

2011-08-09

W ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U.
z 2009 r. Nr 175, poz. 1361, z późn. zm.

43)

) w art. 22 wprowadza się następujące

zmiany:

1) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Jeżeli dłużnikiem jest przedsiębiorca wpisany do właściwego rejestru,

do wniosku należy dołączyć zaświadczenie albo oświadczenie o wpi-
sie do rejestru zawierające oznaczenie jego firmy lub nazwy, formy
prawnej, siedziby oraz numeru we właściwym rejestrze. Jeżeli dłużnik
jest wnioskodawcą, powinien wskazać w oświadczeniu także osoby
uprawnione do jego reprezentowania.”;

2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, składa się pod rygorem od-

powiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następu-
jącej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złoże-
nie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie
organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych ze-
znań.”.

Art. 45.

W ustawie z dnia 14 marca 2003 r. o referendum ogólnokrajowym (Dz. U. Nr 57,
poz. 507, z późn. zm.

44)

) w art. 48 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) w przypadku stowarzyszenia lub innej organizacji społecznej

oraz fundacji – uwierzytelniony statut i zaświadczenie albo
oświadczenie o wpisie do rejestru w Krajowym Rejestrze Są-
dowym stowarzyszenia, organizacji lub fundacji albo regulami-
nu działalności stowarzyszenia zwykłego, poświadczonego
przez właściwy organ nadzorujący;”,

2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 46.

W ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16,
poz. 94, z późn. zm.

45)

) w art. 48 wprowadza się następujące zmiany:

43)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 191, poz. 1484, z 2010 r. Nr

155, poz. 1037, Nr 230, poz. 1509 i Nr 257, poz. 1724 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 458.

44)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 85, poz. 782, z 2007 r. Nr 112,

poz. 766, z 2009 r. Nr 68, poz. 573 i Nr 202, poz. 1547 oraz z 2011 r. Nr 21, poz. 113.

45)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 176, poz.

1238 i Nr 191, poz. 1374, z 2008 r. Nr 59, poz. 359, Nr 144, poz. 902, Nr 206, poz. 1289 i Nr 227,
poz. 1505, z 2009 r. Nr 1, poz. 3, Nr 18, poz. 97, Nr 19, poz. 100, Nr 98, poz. 817, Nr 115, poz. 966,
Nr 157, poz. 1241 i Nr 214, poz. 1658 oraz z 2011 r. Nr 5, poz. 13 i Nr 102, poz. 586.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 51/83

2011-08-09

1) w ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) numer identyfikacji podatkowej (NIP);”;

2) w ust. 3:

a) uchyla się pkt 1–3,
b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności osób, o któ-

rych mowa w art. 47 ust. 2.”;

3) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 5, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 47.

W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r.
Nr 11, poz. 66, z późn. zm.

46)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 92:

a) w ust. 3:

– pkt 10 otrzymuje brzmienie:

„10) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Re-

jestru Sądowego lub odpis ze stosownego rejestru wystawiony
poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, wydany nie później
niż 3 miesiące przed złożeniem wniosku – w przypadku gdy za-
łożycielem jest osoba prawna;”,

– pkt 15 otrzymuje brzmienie:

„15) poświadczenie odpowiedniego wykształcenia i doświadczenia

zawodowego osób przewidzianych na członków zarządu i rady
nadzorczej, w tym kopie świadectw pracy i dokumentów po-
twierdzających wykształcenie;”,

– pkt 17 i 18 otrzymują brzmienie:

„17) dane o wykształceniu i doświadczeniu zawodowym osoby

proponowanej na stanowisko aktuariusza, w tym kopie świa-
dectw pracy i dokumentów potwierdzających wykształcenie;

18) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności osób propo-

nowanych na członków zarządu i rady nadzorczej oraz aktuariu-
sza;”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 10 i 18, składa się pod

rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-

46)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 81, poz. 530,

Nr 126, poz. 853 i Nr 127, poz. 858 oraz z 2011 r. Nr 75, poz. 398 i Nr 80, poz. 432.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 52/83

2011-08-09

nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”;

2) w art. 107:

a) w ust. 3 pkt 13–15 otrzymują brzmienie:

„13) dokumenty potwierdzające odpowiednie wykształcenie i do-

świadczenie zawodowe niezbędne do zarządzania zakładem
ubezpieczeń osoby proponowanej na stanowisko dyrektora i
osób proponowanych na stanowiska jego zastępców, w tym ko-
pie świadectw pracy i dokumentów potwierdzających wykształ-
cenie;

14) dane o wykształceniu i doświadczeniu zawodowym osoby pro-

ponowanej na stanowisko aktuariusza, w tym kopie świadectw
pracy i dokumentów potwierdzających wykształcenie oraz kopię
decyzji o wpisie do rejestru aktuariuszy;

15) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności osób propo-

nowanych na stanowiska dyrektora głównego oddziału i jego
zastępców oraz aktuariusza;”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 15, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 48.

W ustawie z dnia 12 czerwca 2003 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2008 r. Nr 189,
poz. 1159, z późn. zm.

47)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 9 w ust. 2 uchyla się pkt 1 i 2;
2) w art. 17 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) w przypadku działalności objętej zezwoleniem - zmiany danych, o któ-

rych mowa w art. 9 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 3 lit. a i b,”.

Art. 49.

W ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasiennictwie (Dz. U. z 2007 r. Nr 41, poz.
271, z późn. zm.

48)

) w art. 45a w ust. 4 w pkt 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzy-

muje brzmienie:

„kopię zaświadczenia o:”.

Art. 50.

47)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i

Nr 168, poz. 1323 oraz z 2010 r. Nr 47, poz. 278 i Nr 182, poz. 1228.

48)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 80, poz. 541 i

Nr 191, poz. 1362, z 2009 r. Nr 69, poz. 591, Nr 98, poz. 817, Nr 157, poz. 1241 i Nr 215, poz. 1665
oraz z 2010 r. Nr 239, poz. 1591.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 53/83

2011-08-09

W ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. Nr 135, poz. 1268, z
późn. zm.

49)

) w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Osoba pobierająca rentę socjalną lub jej przedstawiciel ustawowy są

obowiązani niezwłocznie powiadomić organ wypłacający rentę so-
cjalną o osiąganiu przychodu w kwocie powodującej zawieszenie
prawa do renty socjalnej. Powiadomienie następuje w formie pi-
semnego oświadczenia. W przypadku gdy składki na ubezpieczenia
społeczne są odprowadzane przez płatnika składek, osoba pobiera-
jąca rentę socjalną jest obowiązana do przedstawienia zaświadcze-
nia albo oświadczenia określającego kwotę przychodu.”;

2) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu:

„7a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 7, składa się pod rygorem od-

powiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następu-
jącej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złoże-
nie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie
organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych ze-
znań.”.

Art. 51.

W ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej (Dz. U. Nr 223, poz.
2217, z 2005 r. Nr 180, poz. 1496 oraz z 2009 r. Nr 22, poz. 120) w art. 21 wprowa-
dza się następujące zmiany:

1) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Osoba podlegająca kwalifikacji wojskowej, której udzielono odrocze-

nia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, po zakończeniu roku szkol-
nego lub akademickiego, nie później jednak niż w terminie 14 dni
od dnia rozpoczęcia kolejnego roku, przedstawia marszałkowi wo-
jewództwa zaświadczenie albo oświadczenie o ukończeniu po-
przedniego albo rozpoczęciu nowego roku nauki.”;

2) po ust. 7 dodaje się ust. 7a i 7b w brzmieniu:

„7a. Na wezwanie marszałka województwa osoba podlegająca kwalifika-

cji wojskowej okazuje odpowiednio: indeks szkoły wyższej z wpi-
sem o zaliczeniu dotychczasowego i rozpoczęciu kolejnego roku
(semestru) studiów, indeks zakładu kształcenia nauczycieli z wpi-
sem o zaliczeniu dotychczasowego i rozpoczęciu kolejnego roku
(semestru) nauki, świadectwo szkolne z wpisem o zaliczeniu (zda-
niu) roku (semestru) nauki oraz legitymację szkolną (studencką) z
wpisem o rozpoczęciu nauki w kolejnym roku (semestrze).

7b. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, składa się pod rygorem od-

powiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następu-
jącej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złoże-
nie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie

49)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 120, poz.

1252, z 2005 r. Nr 94, poz. 788, z 2006 r. Nr 144, poz. 1043, z 2007 r. Nr 120, poz. 818 i Nr 176, poz.
1241, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, z 2009 r. Nr 97, poz. 800, 2010 r. Nr 40, poz. 229 i Nr 182, poz. 1228
oraz z 2011 r. Nr 75, poz. 398.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 54/83

2011-08-09

organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych ze-
znań.”.

Art. 52.

W ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r.
Nr 139, poz. 992, z późn. zm.

50)

) w art. 23 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 4 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) zaświadczenie o dochodzie podlegającym opodatkowaniu po-

datkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogól-
nych każdego członka rodziny, zawierające informacje o:

a) wysokości dochodu,
b) wysokości składek na ubezpieczenia społeczne odliczonych od

dochodu,

c) wysokości składek na ubezpieczenie zdrowotne odliczonych

od podatku,

d) wysokości należnego podatku;

2) zaświadczenia dokumentujące wysokość innych dochodów;”,

2) po ust. 5 dodaje się ust. 5a–5c w brzmieniu:

„5a. Ilekroć w postępowaniach w sprawach o przyznanie świadczeń ro-

dzinnych wymagane jest potwierdzenie następujących okoliczno-
ści:

1) uczęszczanie dziecka do szkoły lub szkoły wyższej,
2) wysokość dochodu rodziny lub członków rodziny uzyskanego

przez rodzinę lub członków rodziny w roku kalendarzowym po-
przedzającym okres zasiłkowy, w tym dochodów, o których mo-
wa w ust. 4 pkt 1 i 2,

3) wielkość gospodarstwa rolnego,
4) wysokość opłaty za pobyt członka rodziny w instytucji zapew-

niającej całodobowe utrzymanie,

5) termin i okres, na jaki został udzielony przez pracodawcę urlop

wychowawczy oraz okresy zatrudnienia,

6) zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych,
7) niekorzystanie z całodobowej opieki nad dzieckiem umieszczo-

nym w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym,

8) brak propozycji zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej
– osoba ubiegająca się o przyznanie świadczenia rodzinnego może

przedłożyć stosowne zaświadczenie albo oświadczenie.

5b. W przypadku złożenia oświadczenia potwierdzającego okoliczności,

o których mowa w ust. 5a pkt 4, dołącza się dowód wniesionej
opłaty, a w przypadku, o którym mowa w ust. 5a pkt 6, dołączana
jest również kopia imiennego raportu miesięcznego osoby ubezpie-
czonej potwierdzająca odprowadzanie składek na ubezpieczenie
społeczne.

50)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz.

1630, z 2007 r. Nr 64, poz. 427, Nr 105, poz. 720, Nr 109, poz. 747, Nr 192, poz. 1378 i Nr 200, poz.
1446, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 138, poz. 872 i 875, Nr 223, poz. 1456 i Nr 237, poz. 1654, z 2009
r. Nr 97, poz. 800 i Nr 219, poz. 1706 oraz z 2010 r. Nr 50, poz. 301.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 55/83

2011-08-09

5c. Oświadczenia, o których mowa w ust. 5a, składa się pod rygorem od-

powiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następu-
jącej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złoże-
nie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie
organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych ze-
znań.”.

Art. 53.

W ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt (Dz. U.
z 2004 r. Nr 11, poz. 95 oraz z 2008 r. Nr 220, poz. 1433) w art. 17 w ust. 4 zdanie
wstępne otrzymuje brzmienie:
„Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, podmiot prowadzący zakład leczniczy
dla zwierząt składa oświadczenie następującej treści:”.

Art. 54.

W ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz.
849, z późn. zm.

51)

) w art. 43a wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 3 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze

Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działal-
ności Gospodarczej, o ile taki posiada;”;

2) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) odpis z odpowiedniego rejestru albo ewidencji prowadzonych

w innym państwie członkowskim w przypadku podmiotów nie-
posiadających numeru w rejestrze przedsiębiorców w Krajo-
wym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Infor-
macji o Działalności Gospodarczej;”.

Art. 55.

W ustawie z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku
chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego oraz rynków lnu i konopi upra-
wianych na włókno (Dz. U. z 2008 r. Nr 11, poz. 70, Nr 52, poz. 303 i Nr 158, poz.
989 oraz z 2010 r. Nr 228, poz. 1486) w art. 22 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) zaświadczenie albo oświadczenie wnioskodawcy stwierdzające,

że obiekty spełniają wymagania określone w przepisach o
ochronie przeciwpożarowej i przepisach sanitarnych.”;

2) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje

51)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz.
1505, z 2009 r. Nr 20, poz. 106, Nr 31, poz. 206 i Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 47, poz. 278 oraz z
2011 r. Nr 54, poz. 278 i Nr 63, poz. 322.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 56/83

2011-08-09

pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 56.

W ustawie z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie (Dz. U. Nr 62, poz. 574, z późn.
zm.

52)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) uchyla się art. 22;
2) w art. 63 w ust. 2 uchyla się pkt 2.

Art. 57.

W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.
535, z późn. zm.

53)

) w art. 33a po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:

„2a. Wymóg przedstawienia przez podatnika dokumentów, o których mowa w

ust. 2 pkt 1, uważa się za spełniony również w przypadku złożenia przez
podatnika oświadczeń o tej samej treści.

2b. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2a, składa się pod rygorem odpowie-

dzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie
jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem
świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”.
Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za skła-
danie fałszywych zeznań.”.

Art. 58.

W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektó-
rych rynków rolnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1702, z późn. zm.

54)

) w art. 22

wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 5 dodaje się pkt 4–6 w brzmieniu:

„4) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Są-

dowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej, o ile został nadany;

5) numer producenta rolnego nadany w krajowym systemie ewi-

dencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewi-
dencji wniosków o przyznanie płatności, o ile został nadany;

6) numer rachunku bankowego przedsiębiorcy.”;

2) uchyla się ust. 5a;
3) ust. 6a otrzymuje brzmienie:

52)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 96, poz. 807, z 2006 r. Nr 220,

poz. 1600, z 2007 r. Nr 21, poz. 125, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 92, poz. 753 i Nr 168, poz. 1323
oraz z 2011 r. Nr 34, poz. 168.

53)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 14, poz. 113, Nr 90, poz. 756,

Nr 143 poz. 1199 i Nr 179, poz. 1484, z 2006 r. Nr 143, poz. 1028 i 1029, z 2007 r. Nr 168, poz. 1187
i Nr 192, poz. 1382, z 2008 r. Nr 74, poz. 444, Nr 130, poz. 826, Nr 141, poz. 888 i Nr 209, poz. 1320,
z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 116, poz. 979, Nr 195, poz. 1504, Nr 201, poz. 1540 i Nr 215, poz. 1666, z
2010 r. Nr 57, poz. 357, Nr 75, poz. 473, Nr 107, poz. 679, Nr 226, poz. 1476, Nr 238, poz. 1578, Nr
247, poz. 1652 i Nr 257, poz. 1726 oraz z 2011 r. Nr 64, poz. 332.

54)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz.

1505, z 2009 r. Nr 19, poz. 100, Nr 95, poz. 792 i Nr 97, poz. 799 oraz z 2010 r. Nr 228, poz. 1486, Nr
247, poz. 1630 i Nr 257, poz. 1726.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 57/83

2011-08-09

„6a. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nieposiadający oby-

watelstwa polskiego lub nieposiadający siedziby lub miejsca za-
mieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nieprowa-
dzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności, do
wniosku dołącza oświadczenie potwierdzone przez notariusza, wła-
ściwy organ sądowy lub administracyjny kraju pochodzenia przed-
siębiorcy lub kraju, w którym przedsiębiorca ten ma siedzibę lub
miejsce zamieszkania, zawierające dane zawarte w formularzu, o
którym mowa w ust. 4.”.

Art. 59.

W ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175,
poz. 1362, z późn. zm.

55)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 57:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Wojewoda wydaje zezwolenie na prowadzenie domu pomocy spo-

łecznej, jeżeli podmiot o nie występujący:
1) spełnia warunki określone w niniejszej ustawie;
2) spełnia standardy, o których mowa w art. 55 ust. 1 i 2;
3) złoży wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie domu po-

mocy społecznej.”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3c w brzmieniu:

„3a. Wniosek o zezwolenie na prowadzenie domu pomocy społecznej

zawiera:
1) nazwę podmiotu, jego siedzibę i adres, a w przypadku osoby fi-

zycznej także dane osobowe (imię i nazwisko, adres zamieszka-
nia, numer PESEL, o ile osoba taki posiada);

2) numer w rejestrze przedsiębiorców albo w Centralnej Ewidencji

i Informacji o Działalności Gospodarczej albo wskazanie doku-
mentu określającego status prawny podmiotu;

3) numer identyfikacji podatkowej (NIP);
4) numer identyfikacyjny REGON;
5) nazwę, adres i typ domu pomocy społecznej;
6) liczbę miejsc przeznaczonych dla mieszkańców domu;
7) strukturę zatrudnienia i zakres świadczonych usług przez po-

szczególne grupy personelu.

3b. Do wniosku o zezwolenie na prowadzenie domu pomocy społecznej

należy dołączyć:
1) kopię dokumentu potwierdzającego tytuł prawny do nierucho-

mości, na której jest usytuowany dom;

2) dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań określonych od-

rębnymi przepisami;

55)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 202, poz.

1551, Nr 219, poz. 1706 i Nr 221, poz. 1738, z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr 40, poz. 229, Nr 81, poz.
527, Nr 125, poz. 842 i Nr 217, poz. 1427 oraz z 2011 r. Nr 81, poz. 440.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 58/83

2011-08-09

3) regulamin organizacyjny domu pomocy społecznej lub jego pro-

jekt;

4) w przypadku podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 2–4:

a) dokumenty potwierdzające status prawny podmiotu, w przy-

padku gdy nie podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorców
lub zgłoszeniu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Dzia-
łalności Gospodarczej,

b) informację o sposobie finansowania domu,
c) zaświadczenie, że osoba, która będzie kierowała domem jest

zdolna ze względu na stan zdrowia do kierowania domem,

d) zaświadczenie albo oświadczenie o niezaleganiu z płatnościa-

mi wobec urzędu skarbowego i składkami do Zakładu Ubez-
pieczeń Społecznych oraz

e) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności za przestęp-

stwo popełnione umyślnie osoby, która będzie kierowała do-
mem.

3c. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3b pkt 4 lit. d i e, składa się

pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych
zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w
nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzial-
ności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta
zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składa-
nie fałszywych zeznań.”,

c) ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w

drodze rozporządzenia:
1) sposób funkcjonowania określonych typów domów pomocy spo-

łecznej i obowiązujący standard podstawowych usług świad-
czonych przez domy pomocy społecznej,

2) wzór wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie domu po-

mocy społecznej,

3) tryb kierowania i przyjmowania osób ubiegających się o przyję-

cie do domu pomocy społecznej

– uwzględniając indywidualne potrzeby i możliwości psychofi-

zyczne mieszkańców domów oraz osób kierowanych do domów
pomocy społecznej.”;

2) w art. 57a ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Jeżeli podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie domu

pomocy społecznej:
1) przestał spełniać warunki określone w niniejszej ustawie,
2) przestał spełniać standardy, o których mowa w art. 55 ust. 1 i 2,
3) nie przedstawi na żądanie wojewody w wyznaczonym terminie

aktualnych dokumentów, oświadczeń lub informacji, o których
mowa w art. 57 ust. 3b

– wojewoda wyznacza dodatkowy termin na spełnienie warunków lub

standardów albo na dostarczenie wymaganych dokumentów,
oświadczeń lub informacji.”;

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 59/83

2011-08-09

3) w art. 80a:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Wojewoda wydaje zezwolenie na prowadzenie całodobowej placówki

opiekuńczo-wychowawczej, jeżeli podmiot o nie występujący:
1) spełnia warunki określone w niniejszej ustawie;
2) spełnia standardy, o których mowa w art. 81 ust. 10 pkt 4 i 5;
3) przedstawi:

a) dokumenty potwierdzające tytuł prawny do nieruchomości, na

której jest położona placówka,

b) dokumenty potwierdzające spełnianie wymagań określonych

odrębnymi przepisami,

c) regulamin organizacyjny placówki lub jego projekt,
d) w przypadku podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 2:

– dokumenty potwierdzające status prawny tego podmiotu,
– informację o sposobie finansowania placówki,
– zaświadczenie, że osoba, która będzie kierowała placówką

jest zdolna ze względu na stan zdrowia do kierowania pla-
cówką,

– zaświadczenie albo oświadczenie o niezaleganiu z płatno-

ściami wobec urzędu skarbowego i składkami do Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych oraz o niekaralności za przestęp-
stwo umyślne osoby, która będzie kierowała placówką.”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 3 lit. d tiret czwarte,

przepis art. 57 ust. 3c stosuje się odpowiednio.”;

4) w art. 107:

a) po ust. 5a dodaje się ust. 5b i 5c w brzmieniu:

„5b. Sytuację osobistą, rodzinną, dochodową i majątkową osoby lub ro-

dziny ustala się na podstawie następujących dokumentów:
1) dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego toż-

samość;

2) skróconego odpisu aktu urodzenia dziecka lub książeczki zdro-

wia dziecka (do wglądu);

3) dokumentów określających status cudzoziemca w Rzeczypospo-

litej Polskiej;

4) decyzji właściwego organu w sprawie renty, emerytury, świad-

czenia przedemerytalnego lub zasiłku przedemerytalnego;

5) orzeczenia komisji do spraw inwalidztwa i zatrudnienia wyda-

nego przed dniem 1 września 1997 r., orzeczenia lekarza
orzecznika o niezdolności do pracy, niezdolności do samodziel-
nej egzystencji, orzeczenia komisji lekarskiej;

6) orzeczenia o niepełnosprawności albo orzeczenia o stopniu nie-

pełnosprawności;

7) zaświadczenia albo oświadczenia o wysokości wynagrodzenia z

tytułu zatrudnienia, zawierającego informacje o wysokości po-
trąconej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych,

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 60/83

2011-08-09

składki na ubezpieczenie zdrowotne, składek na ubezpieczenia
emerytalne i rentowe w części finansowanej przez ubezpieczo-
nego oraz składki na ubezpieczenie chorobowe;

8) zaświadczenia albo oświadczenia o wysokości wynagrodzenia

uzyskiwanego na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlece-
nia, umowy o dzieło albo w okresie członkostwa w rolniczej
spółdzielni produkcyjnej lub spółdzielni kółek rolniczych (usług
rolniczych), zawierającego informacje o potrąconej zaliczce na
podatek dochodowy od osób fizycznych, składki na ubezpiecze-
nie zdrowotne, składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe
w części finansowanej przez ubezpieczonego oraz składki na
ubezpieczenie chorobowe;

9) zaświadczenia albo oświadczenia o okresie zatrudnienia, w tym

o okresach, za które były opłacane składki na ubezpieczenia
społeczne, oraz o okresach nieskładkowych;

10) dowodu otrzymania renty lub emerytury, zasiłku przedemery-

talnego lub świadczenia przedemerytalnego;

11) zaświadczenia urzędu gminy albo oświadczenia o powierzchni

gospodarstwa rolnego w hektarach przeliczeniowych;

12) zaświadczenia albo oświadczenia o kontynuowaniu nauki w

gimnazjum, szkole ponadgimnazjalnej, szkole ponadpodstawo-
wej lub szkole wyższej;

13) decyzji starosty o uznaniu lub odmowie uznania za osobę bez-

robotną, utracie statusu osoby bezrobotnej, o przyznaniu, od-
mowie przyznania, wstrzymaniu, wznowieniu wypłaty oraz
utracie lub pozbawieniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych,
świadczenia szkoleniowego, stypendium, dodatku aktywizacyj-
nego albo oświadczenia o pozostawaniu w ewidencji bezrobot-
nych lub poszukujących pracy;

14) decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o ustaleniu kapitału

początkowego;

15) zaświadczenia albo oświadczenia o zobowiązaniu do opłacania

składki na ubezpieczenie społeczne rolników;

16) zaświadczenia albo oświadczenia o zadeklarowanej podstawie

wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne osób prowadzą-
cych pozarolniczą działalność gospodarczą;

17) zaświadczenia albo oświadczenia, o których mowa w art. 8 ust.

7 i 8;

18) zaświadczenia albo oświadczenia o uzyskaniu dochodu, o któ-

rym mowa w art. 8 ust. 11 i 12;

19) decyzji organów przyznających świadczenia pieniężne;
20) oświadczenia o stanie majątkowym.

5c. Do oświadczeń, o których mowa w ust. 5b, przepis art. 57 ust. 3c sto-

suje się odpowiednio.”,

b) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w

drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania rodzinnego wy-
wiadu środowiskowego, uwzględniając miejsce i terminy jego

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 61/83

2011-08-09

przeprowadzania, wzór kwestionariusza wywiadu, uwzględniając
w szczególności sytuacje, w których wypełnia się poszczególne
części kwestionariusza wywiadu, wzór oświadczenia o stanie ma-
jątkowym oraz wzór legitymacji pracownika socjalnego, mając na
uwadze rzetelność przeprowadzanego wywiadu środowiskowego
.”.

Art. 60.

W ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622, z późn.
zm.

56)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 26 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:

„7. We wniosku o ustanowienie wolnego obszaru celnego lub składu

wolnocłowego należy podać numer w rejestrze przedsiębiorców al-
bo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodar-
czej. Nie jest wymagane potwierdzanie tych danych dokumenta-
mi.”;

2) art. 28 otrzymuje brzmienie:

„Art. 28. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze

rozporządzenia, ogólne warunki i wzory ewidencji prowadzonych w
wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, mając na uwa-
dze zapewnienie w szczególności przejrzystości rozchodów i prze-
mieszczeń towarów oraz ewidencji maszyn, urządzeń i wyposażenia.”;

3) po art. 28 dodaje się art. 28a w brzmieniu:

„Art. 28a. 1. Osoby, o których mowa w art. 799 lit. c Rozporządzenia Wyko-

nawczego, składają do dyrektora izby celnej właściwego ze wzglę-
du na położenie wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowe-
go pisemne powiadomienie o rozpoczęciu działalności w wolnym
obszarze celnym lub składach wolnocłowych.

2. Powiadomienie powinno zawierać w szczególności:

1) określenie osoby, która zamierza prowadzić działalność w wol-

nym obszarze celnym;

2) numer identyfikacyjny EORI.

3. Do powiadomienia należy dołączyć kopię zezwolenia lub koncesji,

w przypadku działalności, której prowadzenie wymaga zezwolenia
lub koncesji.

4. Zmiana danych, o których mowa w powiadomieniu lub załączonych

dokumentach wymaga pisemnego zgłoszenia do organu celnego
właściwego ze względu na złożenie powiadomienia, w terminie 14
dni od dnia ich powstania.”.

Art. 61.

W ustawie z dnia 31 marca 2004 r. o przewozie koleją towarów niebezpiecznych
(Dz. U. Nr 97, poz. 962, z 2005 r. Nr 141, poz. 1184, z 2006 r. Nr 249, poz. 1834, z
2007 r. Nr 176, poz. 1238) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 35:

56)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2008 r. Nr

209, poz. 1320 i Nr 215, poz. 1355, z 2009 r. Nr 168, poz. 1323 oraz z 2010 r. Nr 106, poz. 673.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 62/83

2011-08-09

a) w ust. 2 pkt 3–5 otrzymują brzmienie:

„3) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności za przestęp-

stwo popełnione umyślnie;

4) zaświadczenie albo oświadczenie o ukończeniu kursu począt-

kowego;

5) zaświadczenie albo oświadczenie o zdaniu egzaminu.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 3–5, składa się pod ry-

gorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”;

2) w art. 36:

a) w ust. 2 pkt 1–3 otrzymują brzmienie:

„1) zaświadczenie albo oświadczenie, o których mowa w art. 35

ust. 2 pkt 3;

2) zaświadczenie albo oświadczenie o ukończeniu kursu dosko-

nalącego;

3) zaświadczenie albo oświadczenie o zdaniu egzaminu.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3, składa się pod ry-

gorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”;

3) w art. 39:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia kursów początko-

wych i kursów doskonalących, zwanych dalej „kursami”, wymaga
pisemnego zgłoszenia Prezesowi UTK.”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać następujące

dane:
1) firmę przedsiębiorcy oraz jego siedzibę i adres albo adres za-

mieszkania;

2) nazwę organu rejestrowego i numer w rejestrze, w którym

przedsiębiorca jest zarejestrowany albo numer w Centralnej
Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;

3) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile przedsiębiorca taki

numer posiada;

4) zakres prowadzonych kursów;
5) datę i podpis przedsiębiorcy.”,

c) uchyla się ust. 4 i 5;

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 63/83

2011-08-09

4) art. 44 otrzymuje brzmienie:

„Art. 44. 1. W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa

w art. 39 ust. 1:
1) w sposób niezgodny z przepisami wydanymi na podstawie art.

40,

2) w sposób niezgodny z informacją, o której mowa w art. 43 pkt 1,
3) wydania niezgodnego ze stanem faktycznym zaświadczenia o

ukończeniu kursu,

4) uniemożliwienia przeprowadzenia kontroli, o której mowa w art.

42 ust. 2

– Prezes UTK wzywa do usunięcia naruszeń w wyznaczonym ter-

minie.

2. W przypadku nieusunięcia naruszeń, o których mowa w ust. 1, w

terminie określonym w wezwaniu, Prezes UTK wydaje decyzję o
zakazie wykonywania działalności gospodarczej, o której mowa w
art. 39 ust. 1, przez okres 3 lat.”;

5) w art. 45:

a) uchyla się ust. 1 i 2,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W celu wykazania spełniania wymagań, o których mowa w art. 39

ust. 2, przedsiębiorca jest obowiązany:
1) posiadać oraz przedstawić na wezwanie organu kontrolującego

dokument określający status podmiotu będącego osobą prawną
lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, a w
przypadku osoby fizycznej – dokument stwierdzający tożsa-
mość;

2) posiadać oraz przedstawić na wezwanie organu kontrolującego

kopie dokumentów potwierdzających kwalifikacje wykładow-
ców;

3) przedstawić na wezwanie organu kontrolującego zaświadczenie

albo oświadczenie o niezaleganiu w zakresie regulowania zo-
bowiązań podatkowych, opłat i składek na ubezpieczenie spo-
łeczne.”.

Art. 62.

W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów
mlecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 11, poz. 65 i Nr 97, poz. 799 oraz z 2010 r. Nr 148,
poz. 990) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 4:

a) w ust. 3 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze

Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działal-
ności Gospodarczej;”,

b) w ust. 5:

– uchyla się pkt 1 i 2,
– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 64/83

2011-08-09

„4) kopię umowy z bankiem lub oświadczenie dotyczące prowa-

dzenia rachunku bankowego, o którym mowa w art. 36 ust. 4a;”,

c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”;

2) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W przypadku zmiany danych, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 1, 1a

i pkt 6–8, podmiot skupujący jest obowiązany do dostarczenia ko-
pii dokumentów potwierdzających zaistniałe zmiany.”.

Art. 63.

W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.

57)

) wprowadza się następujące

zmiany:

1) art. 18h otrzymuje brzmienie:

„Art. 18h. 1. Przed dokonaniem wpisu do rejestru marszałek województwa mo-

że:
1) dokonać sprawdzenia faktów podanych we wniosku lub oświad-

czeniu, o których mowa w art. 18e,

2) wezwać podmiot do dostarczenia, w wyznaczonym terminie:

a) dokumentów potwierdzających dane, o których mowa w art.

18e ust. 1 pkt 1 i 3,

b) zaświadczenia albo oświadczenia potwierdzającego dane, o

których mowa w art. 18e ust. 1 pkt 4 i 5, oraz

c) dokumentów poświadczających, że spełnia on warunki okre-

ślone w art. 19

– w celu stwierdzenia, czy podmiot spełnia warunki prowadzenia

działalności agencji zatrudnienia.

2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 w pkt 2 lit. b, składa się pod

rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”;

2) w art. 55:

a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

57)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 70, poz. 416,

Nr 134, poz. 850, Nr 171, poz. 1056, Nr 216, poz. 1367 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33,
Nr 69, poz. 595, Nr 91, poz. 742, Nr 97, poz. 800, Nr 115, poz. 964, Nr 125, poz. 1035, Nr 127, poz.
1052, Nr 161, poz. 1278 i Nr 219, poz. 1706, z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr 81, poz. 531, Nr 238, poz.
1578, Nr 239, poz. 1593, Nr 254, poz. 1700 i Nr 257, poz. 1725 i 1726 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 65/83

2011-08-09

„4. Podstawą wypłaty stypendium jest zaświadczenie albo oświadczenie

składane przez bezrobotnego stwierdzające podjęcie lub kontynu-
owanie nauki.”,

b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, składa się pod rygorem od-

powiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następu-
jącej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złoże-
nie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie
organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych ze-
znań.”.

Art. 64.

W ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz.
1546, z późn. zm.

58)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 29:

a) w ust. 7 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) statut towarzystwa tworzącego fundusz inwestycyjny oraz za-

świadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru przedsię-
biorców;”,

b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu:

„7a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7 pkt 3, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”;

2) w art. 32:

a) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) statut, umowę spółki albo inny dokument określający formę

prawną wnioskodawcy oraz zaświadczenie albo oświadczenie o
wpisie do właściwego rejestru;”,

b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, przepis art. 29 ust.

7a stosuje się odpowiednio.”;

3) w art. 192:

a) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Bank krajowy załącza do wniosku zaświadczenie albo oświadczenie o

wpisie do właściwego rejestru oraz dokumenty, o których mowa w
ust. 4 pkt 2, 5 i 6.”,

b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

58)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 183, poz. 1537

i 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 231,
poz. 1546, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540 oraz z
2010 r. Nr 81, poz. 530, Nr 106, poz. 670, Nr 126, poz. 853 i Nr 182, poz. 1228.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 66/83

2011-08-09

„5a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 5, przepis art. 29 ust. 7a

stosuje się odpowiednio.”.

Art. 65.

W ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z
2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459) wpro-
wadza się następujące zmiany:

1) po art. 13 dodaje się art. 13a

w brzmieniu:

„Art.13a. Przedsiębiorca, będący osobą fizyczną wykonującą we własnym

imieniu działalność gospodarczą, może być przekształcony w spółkę
kapitałową na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 15
września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz.
1037, z późn. zm.

59)

).”;

2) w art. 25 w ust. 1 po pkt 15 dodaje się pkt 15a w brzmieniu:

„15a) informacja o przekształceniu przedsiębiorcy będącego osobą

fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospo-
darczą w jednoosobową spółkę kapitałową;”;

3) (uchylony);
4) w art. 34 w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) wpisania do rejestru przedsiębiorców jednoosobowej spółki

kapitałowej powstałej wskutek przekształcenia przedsiębiorcy
będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu dzia-
łalność gospodarczą;”;

5) w art. 71 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku gdy przedsiębior-

ca wykonuje działalność gospodarczą objętą wpisem także na pod-
stawie wpisów do innych rejestrów działalności regulowanej w tym
samym zakresie działalności gospodarczej.”;

6) w art. 75 w ust. 1:

a) uchyla się pkt 6,
b) uchyla się pkt 28 i 29;

7) w art. 110 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Przedsiębiorca wnioskujący o udzielenie pomocy publicznej składa

oświadczenie przed organem udzielającym pomocy, że spełnia
przesłanki określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji
(WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre ro-
dzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art.
87 i 88 Traktatu (ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń
blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3).”.

Art. 66.

59)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 102, poz. 1117, z 2003 r. Nr

49, poz. 408 i Nr 229, poz. 2276, z 2005 r. Nr 132, poz. 1108, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz.
1539, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 208, poz. 1540, z 2008 r. Nr 86, poz. 524, Nr 118, poz. 747, Nr
217, poz. 1381 i Nr 231, poz. 1547, z 2009 r. Nr 13, poz. 69, Nr 42, poz. 341 i Nr 104, poz. 860 oraz
z 2011 r. Nr 92, poz. 531, Nr 102, poz. 585 i Nr 106, poz. 622.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 67/83

2011-08-09

W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowa-
nych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.

60)

) w

art. 192c wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Kto zajmując się wytwarzaniem lub obrotem lekami lub wyrobami

medycznymi podlegającymi refundacji ze środków publicznych
różnicuje ceny tych leków i wyrobów medycznych w umowach z
hurtowniami farmaceutycznymi, w tym także stosuje uciążliwe lub
niejednolite warunki tych umów lub uzależnia zawarcie umowy od
przyjęcia lub spełnienia przez hurtownię farmaceutyczną nienależ-
nego świadczenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.”;

2) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W przypadku mniejszej wagi sprawca czynu określonego w ust. 1 lub

2 podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia
wolności do roku.”.

Art. 67.

W ustawie z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. U.
Nr 273, poz. 2702, z 2006 r. Nr 107, poz. 722 oraz z 2010 r. Nr 182, poz. 1228)
wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 w ust. 1:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) ma obywatelstwo polskie albo obywatelstwo jednego z państw

członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Euro-
pejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Konfederacji
Szwajcarskiej lub, na zasadach wzajemności, obywatelstwo in-
nego państwa;”,

b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) ukończyła wyższe studia i uzyskała tytuł magistra lub równo-

rzędny w państwie, o którym mowa w pkt 1;”;

2) w art. 4 uchyla się ust. 3;
3) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Osoba, która złożyła ślubowanie, o którym mowa w ust. 1, podlega z

urzędu wpisowi na listę tłumaczy przysięgłych prowadzoną przez
Ministra Sprawiedliwości.”.

Art. 68.

W ustawie z dnia 21 stycznia 2005 r. o doświadczeniach na zwierzętach (Dz. U. Nr
33, poz. 289, z późn. zm.

61)

) wprowadza się następujące zmiany:

60)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz.

1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6,
poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98,
poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz.
1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125 poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz.
1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723
i 1725 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390 i Nr 81, poz. 440.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 68/83

2011-08-09

1) w art. 13 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Do wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, dołącza

się kopie dokumentów potwierdzających kwalifikacje osób, o któ-
rych mowa w ust. 3 pkt 2 i 3.”;

2) w art. 23 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Do wniosku dołącza się:

1) kopię zaświadczenia właściwego miejscowo powiatowego leka-

rza weterynarii o spełnieniu przez jednostkę doświadczalną wa-
runków utrzymywania zwierząt doświadczalnych;

2) kopie dokumentów potwierdzających kwalifikacje osób nadzo-

rujących doświadczenia.”.

Art. 69.

W ustawie z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu Kapitałowym (Dz. U. Nr
57, poz. 491, z 2009 r. Nr 65, poz. 545 oraz z 2011 r. Nr 28, poz. 143) wprowadza
się następujące zmiany:

1) w art. 12 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Warunkiem rozpatrzenia oferty, o której mowa w ust. 2, jest dołącze-

nie do niej:
1) oświadczenia o wpisie do właściwej ewidencji lub rejestru, do-

tyczącego statusu prawnego składającego ofertę i prowadzonej
przez niego działalności;

2) sprawozdania finansowego podmiotu składającego ofertę za

ubiegły rok obrotowy lub w przypadku dotychczasowej krótszej
działalności – za okres tej działalności;

3) zaświadczenia o niekaralności za umyślne przestępstwa lub

umyślne przestępstwa skarbowe osób, o których mowa w ust. 6
pkt 7.”;

2) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu:

„Art. 12a. Oświadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 5 pkt 1, składa się pod

rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli
następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za
złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie
organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 70.

W ustawie z dnia 7 lipca 2005 r. o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospo-
darskich (Dz. U. Nr 150, poz. 1249, z późn. zm.

62)

) w art. 9 wprowadza się następu-

jące zmiany:

1) w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Reje-

stru Sądowego albo dokument potwierdzający notyfikację pro-

61)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 171, poz. 1225 i Nr 220, poz.

1600, z 2009 r. Nr 18, poz. 97 oraz z 2011 r. Nr 63, poz. 322.

62)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 120, poz. 825 i Nr 157, poz.

1119, z 2007 r. Nr 49, poz. 328, z 2008 r. Nr 145, poz. 918 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 69/83

2011-08-09

wadzenia na terenie Rzeczypospolitej Polskiej działalności – w
przypadku podmiotów zagranicznych;”;

2) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 71.

W ustawie z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia
prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 337) wprowadza się na-
stępujące zmiany:

1) w art. 7:

a) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, załącza się:

1) w przypadku gdy podmiot dokonujący zgłoszenia występuje w

ramach zawodowej działalności lobbingowej – zaświadczenie
albo oświadczenie o wpisie do rejestru podmiotów wykonują-
cych zawodową działalność lobbingową;

2) w przypadku gdy podmiot dokonujący zgłoszenia występuje na

rzecz osoby prawnej zarejestrowanej w Krajowym Rejestrze
Sądowym – wyciąg albo oświadczenie o wpisie do rejestru
przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym dotyczącym
tej osoby prawnej.”,

b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 5, składa się pod rygorem od-

powiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następu-
jącej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złoże-
nie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie
organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych ze-
znań.”;

2) w art. 11:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, załącza się:

1) dowód wniesienia opłaty za dokonanie wpisu do rejestru lub

jego kopię;

2) kopie stron dokumentu potwierdzającego tożsamość – w

przypadku osób fizycznych niebędących przedsiębiorcami,
wykonujących zawodową działalność lobbingową na pod-
stawie umowy cywilnoprawnej.”,

b) ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8. Organ prowadzący rejestr wydaje na żądanie podmiotu wpisanego do

rejestru zaświadczenie o wpisie do rejestru.”,

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 70/83

2011-08-09

c) w ust. 10 uchyla się pkt 2;

3) art. 15 otrzymuje brzmienie:

„Art. 15. 1. Podmiot wykonujący zawodową działalność lobbingową jest obo-

wiązany doręczyć organowi władzy publicznej lub pracownikowi
urzędu obsługującego organ władzy publicznej, przed którym wy-
stępuje, zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru, o
którym mowa w art. 11, oraz oświadczenie wskazujące podmioty,
na rzecz których wykonuje tę działalność.

2. Do oświadczeń, o których mowa w ust. 1, przepis art. 7 ust. 5a sto-

suje się odpowiednio.”.

Art. 72.

W ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
(Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 594, Nr 152, poz. 1016 i Nr 197, poz. 1307 oraz z 2011
r. Nr 92, poz. 531) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 52 otrzymuje brzmienie:

„Art. 52. Opłatę stałą w kwocie 500 złotych pobiera się od wniosku o zareje-

strowanie podmiotu w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Reje-
strze Sądowym, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.”;

2) w art. 53 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Opłatę stałą w kwocie 500 złotych pobiera się od wniosku, o którym

mowa w ust. 1, jeżeli dotyczy on jednocześnie wpisu do rejestru
przedsiębiorców.”;

3) art. 55 otrzymuje brzmienie:

„Art. 55. Opłatę stałą w kwocie 250 złotych pobiera się od wniosku o dokona-

nie zmiany wpisu dotyczącego podmiotu wpisanego do rejestru przed-
siębiorców.”.

Art. 73.

W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o systemie tachografów cyfrowych (Dz. U. Nr 180,
poz. 1494 oraz z 2007 r. Nr 99, poz. 661) w art. 6 wprowadza się następujące zmia-
ny:

1) w ust. 3 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze

Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działal-
ności Gospodarczej;”;

2) w ust. 4:

a) uchyla się pkt 1,
b) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności;”;

3) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 71/83

2011-08-09

pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 74.

W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z
2010 r. Nr 211, poz. 1384) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 81:

a) w ust. 7 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) w przypadku osoby fizycznej – dane osobowe oraz opis do-

tychczasowego przebiegu pracy zawodowej lub prowadzonej
działalności gospodarczej, zaświadczenie albo oświadczenie o
nieuznaniu za winnego przestępstwa wskazanego w ust. 5 oraz
oświadczenie o złożeniu z wynikiem pozytywnym egzaminu dla
agenta firmy inwestycyjnej;”,

b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu:

„7a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 7 pkt 1, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”;

2) w art. 119:

a) w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) statut banku i zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do

właściwego rejestru;”,

b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, przepis art. 81 ust.

7a stosuje się odpowiednio.”.

Art. 75.

W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym
(Dz. U. Nr 180, poz. 1495, z późn. zm.

63)

) w art. 8 wprowadza się następujące zmia-

ny:

1) w ust. 2 w pkt 6 lit. e otrzymuje brzmienie:

„e) zaświadczenie albo oświadczenie o wpłacie kwoty równej

wysokości kapitału zakładowego organizacji odzysku sprzętu
elektrycznego i elektronicznego na pokrycie tego kapitału.”;

2) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu:

„2b. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 6 lit. e, składa się pod

rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje

63)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 223, poz. 1464, z 2009 r. Nr 79,

poz. 666 i Nr 215, poz. 1664 oraz z 2011 r. Nr 63, poz. 322.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 72/83

2011-08-09

pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 76.

W ustawie z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U.
z 2006 r. Nr 17, poz. 127, z późn. zm.

64)

) w art. 21 wprowadza się następujące zmia-

ny:

1) w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze

Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działal-
ności Gospodarczej albo numer identyfikacyjny w ewidencji go-
spodarstw rolnych w rozumieniu przepisów o krajowym syste-
mie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych
oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności – w przypadku
pomieszczeń gospodarstwa, z wyłączeniem gospodarstw rybac-
kich, o ile taki numer posiada;”;

2) w ust. 3:

a) uchyla się pkt 1 i 2,
b) uchyla się pkt 4,
c) pkt 6 i 7 otrzymują brzmienie:

„6) zaświadczenie albo oświadczenie o nabyciu przez koło ło-

wieckie będące dzierżawcą obwodu łowieckiego członkostwa
w Polskim Związku Łowieckim oraz osobowości prawnej,
zgodnie z przepisami Prawa łowieckiego, albo

7) zaświadczenie albo oświadczenie o prowadzeniu ośrodka ho-

dowli zwierzyny przez zarządcę obwodu łowieckiego na pod-
stawie decyzji ministra właściwego do spraw środowiska,
wydanej na podstawie przepisów Prawa łowieckiego.”;

3) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 5–7, składa się pod ry-

gorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 77.

W ustawie z dnia 10 marca 2006 r. o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w ce-
nie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej (Dz. U. Nr 52, poz.
379) w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 2 dodaje się pkt 7 w brzmieniu:

„7) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, w przypadku gdy

producent rolny podlega wpisowi do tego rejestru.”;

64)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 171, poz. 1225, z 2007 r. Nr 64,

poz. 429, z 2008 r. Nr 145, poz. 916 i Nr 214, poz. 1346 oraz z 2010 r. Nr 47, poz. 278 i Nr 81, poz.
528.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 73/83

2011-08-09

2) w ust. 3 uchyla się pkt 2.

Art. 78.

W ustawie z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. Nr 144, poz. 1045, z późn.
zm.

65)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 10:

a) w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a i 1b w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze

Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działal-
ności Gospodarczej, albo numer identyfikacyjny w ewidencji
gospodarstw rolnych w rozumieniu przepisów o krajowym sys-
temie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych
oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, o ile taki nu-
mer posiada;

1b) numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer identyfika-

cyjny REGON albo numer identyfikacji podatkowej nadany w
kraju pochodzenia wnioskodawcy – w przypadku gdy wniosko-
dawca nie posiada obywatelstwa polskiego;”,

b) w ust. 3:

– uchyla się pkt 1 i 2 ,
– uchyla się pkt 4 i 5;

2) w art. 20:

a) w ust. 3 po pkt 1 dodaje się pkt 1a i 1b w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze

Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działal-
ności Gospodarczej, o ile taki numer posiada;

1b) numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer identyfika-

cyjny REGON albo numer identyfikacji podatkowej nadany w
kraju pochodzenia wnioskodawcy – w przypadku gdy wniosko-
dawca nie posiada obywatelstwa polskiego,”,

b) w ust. 4:

– uchyla się pkt 2 i 3,
– uchyla się pkt 5;

3) w art. 37:

a) w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) numer wpisu przedstawicielstwa do rejestru przedstawicielstw

prowadzonego na podstawie przepisów o swobodzie działalno-
ści gospodarczej;”,

b) uchyla się ust. 3.

Art. 79.

W ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U.
z 2010 r. Nr 136, poz. 914, Nr 182, poz. 1228 i Nr 230, poz. 1511) wprowadza się
następujące zmiany:

65)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 144, poz. 899

z 2009 r. Nr 18, poz. 97 oraz z 2010 r. Nr 47 poz. 278, Nr 60 poz. 372 i Nr 230, poz. 1511.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 74/83

2011-08-09

1) w art. 35:

a) w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo

w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;”,

b) w ust. 3 uchyla się pkt 1;

2) w art. 64:

a) w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a i 1b w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze

Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działal-
ności Gospodarczej, jeżeli wnioskodawca prowadzi działalność
gospodarczą;

1b) numer identyfikacyjny w ewidencji gospodarstw rolnych, w ro-

zumieniu przepisów o krajowym systemie ewidencji producen-
tów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o
przyznanie płatności – w odniesieniu do podmiotów działają-
cych na rynku spożywczym prowadzących działalność w zakre-
sie dostaw bezpośrednich;”,

b) w ust. 3 uchyla się pkt 1 i 3;

Art. 80.

W ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz.
1635, z późn. zm.

66)

) w załączniku do ustawy w części I w ust. 36 w kolumnie 4 do-

tychczasową treść oznacza się jako pkt 1 i dodaje się pkt 2 w brzmieniu:

„2) dokonanie wpisu do rejestru działalności regulowanej podmiotu

produkującego tablice rejestracyjne”.

Art. 81.

W ustawie z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym (Dz. U. Nr 123, poz. 849
oraz z 2008 r. Nr 51, poz. 293) w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 5 uchyla się pkt 3;
2) dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„6. Prezes sądu okręgowego zasięga z Krajowego Rejestru Karnego in-

formacji o kandydacie na lekarza sądowego.”.

Art. 82.

W ustawie z dnia 15 czerwca 2007 r. o licencji syndyka (Dz. U. Nr 123, poz. 850, z
2009 r. Nr 223, poz. 1777 oraz z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 239, poz. 1590) w
art. 6 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) kopię dokumentu potwierdzającego uzyskanie tytułu magistra

lub zaświadczenie o ukończeniu wyższych studiów magister-
skich albo równorzędnych w państwie, o którym mowa w art. 3
ust. 1 pkt 1;”.

66)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 64, poz. 427, Nr 124, poz. 859,

Nr 127, poz. 880 i Nr 128, poz. 883, z 2008 r. Nr 44, poz. 262, Nr 63, poz. 394, Nr 182, poz. 1121, Nr
195, poz. 1198, Nr 216, poz. 1367 i Nr 220, poz. 1414, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 57,
poz. 466 i Nr 72, poz. 619, z 2010 r. Nr 8, poz. 51, Nr 81, poz. 531, Nr 107, poz. 679 i Nr 167, poz.
1131 oraz z 2011 r. Nr 75, poz. 398.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 75/83

2011-08-09

Art. 83.

W ustawie z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpa-
dów (Dz. U. Nr 124, poz. 859 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 145) w art. 6 wprowadza się
następujące zmiany:

1) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Główny Inspektor Ochrony Środowiska żąda, przed wydaniem zezwo-

lenia na przywóz albo na wywóz odpadów, dostarczenia przez odbiorcę
odpadów:

1) kopii zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku

lub unieszkodliwiania odpadów lub decyzji, o których mowa w art.
17 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach;

2) kopii pozwoleń na emisję dotyczących instalacji, w której odpady

miałyby być poddane odzyskowi lub unieszkodliwieniu;

3) kopii decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami lub

informacji o wytwarzanych odpadach i sposobach ich zagospoda-
rowania;

4) zaświadczenia albo oświadczenia o wpisie do właściwego rejestru

Krajowego Rejestru Sądowego lub zaświadczenia albo oświadcze-
nia o wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej;

5) kopii zezwolenia na transport posiadanego przez przewoźnika lub

przewoźników.”;

2) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 4, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 84.

W ustawie z dnia 29 czerwca 2007 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt go-
spodarskich (Dz. U. Nr 133, poz. 921, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, z 2009 r. Nr 223,
poz. 1775 oraz z 2010 r. Nr 127, poz. 857) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 17:

a) w ust. 3 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) kopię statutu lub umowy, na podstawie których działa związek

hodowców lub inny podmiot;

2) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Reje-

stru Sądowego albo innego rejestru, albo ewidencji właściwych
dla formy organizacyjnej wnioskodawcy;”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 76/83

2011-08-09

nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”;

2) w art. 18:

a) w ust. 3 pkt 12 i 13 otrzymują brzmienie:

„12) kopię statutu lub umowy, na podstawie których działa związek

hodowców lub inny podmiot;

13) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Reje-

stru Sądowego albo innego rejestru, albo ewidencji właściwych
dla formy organizacyjnej wnioskodawcy;”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 13, przepis art. 17

ust. 3a stosuje się odpowiednio.”;

3) w art. 21:

a) w ust. 3 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) kopię statutu lub umowy, na podstawie których działa związek

hodowców lub inny podmiot;

2) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Reje-

stru Sądowego albo innego rejestru, albo ewidencji właściwych
dla formy organizacyjnej wnioskodawcy;”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, przepis art. 17 ust.

3a stosuje się odpowiednio.”;

4) w art. 22:

a) w ust. 3 pkt 9 i 10 otrzymują brzmienie:

„9) kopię statutu lub umowy, na podstawie których działa związek

hodowców lub inny podmiot;

10) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Reje-

stru Sądowego albo innego rejestru, albo ewidencji właściwych
dla formy organizacyjnej wnioskodawcy;”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 10, przepis art. 17

ust. 3a stosuje się odpowiednio.”.

Art. 85.

W ustawie z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 147, poz.
1033) w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

1) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Wniosek o wydanie pozwolenia zawiera:

1) imię i nazwisko albo nazwę wnioskodawcy;
2) oznaczenie siedziby i adresu albo miejsca zamieszkania i adresu

wnioskodawcy;

3) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile taki posiada;
4) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Są-

dowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej, o ile taki posiada;

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 77/83

2011-08-09

5) nazwę i rodzaj nawozu albo środka wspomagającego uprawę ro-

ślin, o którym mowa w art. 3 ust. 2.”;

2) w ust. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru przedsię-

biorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej
Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej potwierdza-
jące prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wpro-
wadzania do obrotu nawozów albo środków wspomagających
uprawę roślin, a w przypadku prowadzenia działalności w for-
mie spółki cywilnej również kopię umowy tej spółki.”;

3) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 4, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 86.

W ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów
(Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7, z późn. zm.

67)

) w art. 15 wprowadza się następujące

zmiany:

1) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Do wniosku należy dołączyć odpowiednio:

1) zaświadczenia wydane przez naczelnika właściwego urzędu

skarbowego albo oświadczenie o dochodzie podlegającym opo-
datkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na za-
sadach ogólnych każdego członka rodziny, zawierające infor-
macje o wysokości:

a) dochodu,
b) składek na ubezpieczenia społeczne odliczonych od dochodu,
c) składek na ubezpieczenie zdrowotne odliczonych od podatku,
d) należnego podatku;

2) zaświadczenia lub oświadczenia dokumentujące wysokość in-

nych dochodów;

3) inne zaświadczenia lub oświadczenia oraz dowody niezbędne do

ustalenia prawa do świadczenia, w tym:

a) dokument stwierdzający wiek osoby uprawnionej,
b) zaświadczenie organu prowadzącego postępowanie egzeku-

cyjne albo oświadczenie stwierdzające bezskuteczność egze-
kucji,

c) orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności,
d) odpis prawomocnego orzeczenia sądu zasądzającego alimenty,

odpis postanowienia sądu o zabezpieczeniu powództwa o ali-

67)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 6, poz. 33,

Nr 97, poz. 800 i Nr 98, poz. 817 oraz z 2010 r. Nr 81, poz. 530 i Nr 229, poz. 1504.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 78/83

2011-08-09

menty, odpis protokołu zawierającego treść ugody sądowej
lub ugody zawartej przed mediatorem,

e) orzeczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dla

osoby uprawnionej,

f) zaświadczenie albo oświadczenie o uczęszczaniu osoby

uprawnionej do szkoły lub szkoły wyższej,

g) informacje właściwego sądu lub właściwej instytucji o podję-

ciu przez osobę uprawnioną czynności związanych z wykona-
niem tytułu wykonawczego za granicą albo o niepodjęciu tych
czynności w szczególności w związku z:

– brakiem podstawy prawnej do ich podjęcia lub
– brakiem możliwości wskazania przez osobę uprawnioną

miejsca zamieszkania dłużnika alimentacyjnego za grani-
cą.”;

2) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Osoba składająca wniosek o przyznanie świadczeń z funduszu ali-

mentacyjnego składa oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 i
3 oraz ust. 4 pkt 1, 2 i pkt 3 lit. b oraz f, pod rygorem odpowie-
dzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następu-
jącej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złoże-
nie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie
organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych ze-
znań.”.

Art. 87.

W ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności in-
nowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730, z późn zm.

68)

) wprowadza się następujące

zmiany:

1) w art. 5:

a) w ust. 3 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) kopie dokumentów pozwalających uznać przedsiębiorcę za mi-

kroprzedsiębiorcę, małego przedsiębiorcę lub średniego przed-
siębiorcę, którymi mogą być w szczególności: zatwierdzone
sprawozdanie finansowe, rachunek zysków i strat, potwierdze-
nie zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne
pracowników za ostatnie 2 lata obrotowe, obowiązująca umowa
lub statut spółki, oraz zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie
do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym
lub zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Centralnej
Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;”,

b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 5, składa się pod rygorem

odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składa-
jący oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli na-
stępującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za

68)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 75, poz. 473, Nr 96, poz. 620 i

Nr 257, poz. 1726 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 457.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 79/83

2011-08-09

złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje poucze-
nie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych ze-
znań.”;

2) w art. 17:

a) w ust. 5 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:

„4a) numer w rejestrze przedsiębiorców;”,

b) w ust. 6 uchyla się pkt 1.

Art. 88.

W ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów
(Dz. U. Nr 223, poz. 1459, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 oraz z 2010 r. Nr 76, poz.
493) w art. 14 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) zaświadczenie albo oświadczenie o pomocy de minimis uzy-

skanej w ciągu bieżącego roku podatkowego i dwóch poprzed-
nich lat podatkowych.”;

2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, składa się pod rygo-

rem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klau-
zuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności kar-
nej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszy-
wych zeznań.”.

Art. 89.

W ustawie z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury
(Dz. U. Nr 26, poz. 157, z późn. zm.

69)

) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 16 w ust. 5:

a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) kopie dokumentów potwierdzających ukończenie wyższych

studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie
tytułu zawodowego magistra lub zagranicznych studiów praw-
niczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej albo zaświad-
czenie o zdanym egzaminie magisterskim;”,

b) uchyla się pkt 6;

2) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu:

„Art. 16a. Minister Sprawiedliwości zasięga z Krajowego Rejestru Karnego in-

formacji o osobie zainteresowanej naborem na aplikację ogólną, sę-
dziowską lub prokuratorską.”.

Art. 90.

69)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 56, poz. 459, Nr 178, poz. 1375

i Nr 223, poz. 1777 oraz z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 238, poz. 1578.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 80/83

2011-08-09

W ustawie z dnia 7 maja 2009 r. o zadośćuczynieniu rodzinom ofiar zbiorowych
wystąpień wolnościowych w latach 1956–1989 (Dz. U. Nr 91, poz. 741) w art. 4 ust.
3 otrzymuje brzmienie:

„3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, członek rodziny dołącza kopię

odpisu skróconego aktu zgonu osoby, o której mowa w art. 1 ust. 1,
oraz kopię odpisu skróconego aktu stanu cywilnego potwierdzają-
cego zawarcie małżeństwa albo stopień pokrewieństwa z tą oso-
bą.”.

Art. 91.

W ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz.
1540 oraz z 2010 r. Nr 127, poz. 857) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 35 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) odpis aktu notarialnego umowy lub statutu spółki oraz numer w

Krajowym Rejestrze Sądowym;”;

2) w art. 36 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) odpis aktu notarialnego umowy lub statutu spółki oraz numer w

Krajowym Rejestrze Sądowym;”;

3) w art. 38 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) nazwę i status prawny podmiotu występującego z wnioskiem, a

w przypadku spółek handlowych również numer w Krajowym
Rejestrze Sądowym;”;

4) w art. 39 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) nazwę i status prawny podmiotu występującego z wnioskiem, a

w przypadku spółek handlowych również numer w Krajowym
Rejestrze Sądowym;”;

5) w art. 52:

a) w ust. 2 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym podmiotu występują-

cego z wnioskiem, oraz numer w Krajowym Rejestrze Sądo-
wym, w przypadku spółki, o której mowa w pkt 2 lit. a.”,

b) w ust. 3 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) odpis aktu notarialnego statutu lub umowy spółki;
2) aktualny odpis umowy lub statutu spółki, w przypadku spółki, o

której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a;”;

6) w art. 56 uchyla się ust. 1.

Art. 92.

W ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. Nr 30, poz. 151
i Nr 92, poz. 530) w art. 125 w pkt 2 w lit. b ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Zadania samorządu województwa, o których mowa w art. 75aa–75ac, art.

140g ust. 2, art. 140i i art. 140k, stanowią zadania z zakresu administracji
rządowej.”.

Art. 93.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 81/83

2011-08-09

1. Dotychczasowe akty wykonawcze wydane na podstawie upoważnień zawartych

w art. 25 ustawy wymienionej w art. 11, art. 2f ustawy wymienionej w art. 18,
art. 75c ustawy wymienionej w art. 19, art. 11 pkt 2–4 ustawy wymienionej w
art. 31, art. 13 ustawy wymienionej w art. 36, art. 57 ust. 8 i art. 107 ust. 6 usta-
wy wymienionej w art. 59 oraz art. 28 ustawy wymienionej w art. 60 zachowują
moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych odpowiednio
na podstawie art. 25 ustawy wymienionej w art. 11, art. 2f ustawy wymienionej
w art. 18, art. 75c ustawy wymienionej w art. 19, art. 11 pkt 1, art. 11 pkt 2 i art.
21f ustawy wymienionej w art. 31, art. 13 ustawy wymienionej w art. 36, art. 57
ust. 8 i art. 107 ust. 6 ustawy wymienionej w art. 59 oraz art. 28 ustawy wymie-
nionej w art. 60, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż
przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy

wymienionej w art. 5, art. 23 ust. 5 ustawy wymienionej w art. 52, art. 63 ust. 4
ustawy wymienionej w art. 56, art. 6 ust. 6 ustawy wymienionej w art. 77 i art.
15 ust. 9 ustawy wymienionej w art. 86 zachowują moc do dnia wejścia w życie
przepisów wykonawczych wydanych odpowiednio na podstawie art. 47 ust. 2
ustawy wymienionej w art. 5, art. 23 ust. 5 ustawy wymienionej w art. 52, art. 63
ust. 4 ustawy wymienionej w art. 56, art. 6 ust. 6 ustawy wymienionej w art. 77 i
art. 15 ust. 9 ustawy wymienionej w art. 86, w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą.

Art. 94.

1. Zezwolenia udzielone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na wyko-

nywanie działalności gospodarczej, dla której przepisy ustaw zmienianych ni-
niejszą ustawą nie przewidują obowiązku uzyskania zezwolenia albo wpisu do
rejestru działalności regulowanej, tracą ważność z dniem wejścia w życie niniej-
szej ustawy.

2. Postępowania w sprawach o udzielenie zezwoleń, o których mowa w ust. 1,

wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, umarza się.

Art. 95.

1. Przedsiębiorców, którzy w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy posiadają

ważne zezwolenie na wykonywanie działalności gospodarczej, określonej w
ustawie wymienionej w art. 19, wpisuje się z urzędu do rejestru działalności re-
gulowanej, określonego w tej ustawie zgodnie z zakresem zezwolenia.

2. Do dnia doręczenia przedsiębiorcy zaświadczenia o dokonaniu wpisu do rejestru

działalności regulowanej zachowują moc zezwolenia na wykonywanie działal-
ności gospodarczej wydane na podstawie ustawy wymienionej w art. 19.

3. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej może wezwać przedsiębiorcę

do uzupełnienia danych objętych zakresem wpisu, w terminie 60 dni od dnia do-
ręczenia wezwania.

4. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 3, organ prowadzący

rejestr działalności regulowanej wydaje decyzję o wykreśleniu przedsiębiorcy z
rejestru działalności regulowanej.

5. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej potwierdza dokonanie wpisu

do rejestru przez wydanie zaświadczenia, nie później niż do dnia 1 stycznia 2012
r.

Art. 96.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 82/83

2011-08-09

Wnioski o udzielenie zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej okre-
ślonej w art. 75a ustawy wymienionej w art. 19 w brzmieniu dotychczasowym, z
dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stają się wnioskami o wpis do rejestru dzia-
łalności regulowanej, o którym mowa w art. 75a ustawy wymienionej w art. 19 w
brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 97.

Wnioski o wpis do rejestru działalności regulowanej, o którym mowa w art. 39 ust. 1
ustawy wymienionej w art. 61 w brzmieniu dotychczasowym, z dniem wejścia w
życie niniejszej ustawy, stają się pisemnymi zgłoszeniami, o których mowa w art. 39
ust. 1 ustawy wymienionej w art. 61 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 98.

Do postępowań w sprawach:

1) o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej polegają-

cej na hodowli zwierząt laboratoryjnych lub dostarczaniu zwierząt doświad-
czalnych, o której mowa w art. 13 ustawy wymienionej w art. 68,

2) o uznanie związków hodowców lub innych podmiotów, o których mowa w

art. 17 i 21 ustawy wymienionej w art. 84,

3) o wydanie zgody na prowadzenie księgi, o której mowa w art. 18 ust. 1, oraz

rejestru, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 84,

4) o uzyskanie pozwolenia na wprowadzenie do obrotu nawozu albo środka

wspomagającego uprawę roślin, o którym mowa w art. 4 ustawy wymienio-
nej w art. 85,

5) o udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie

usług ochrony osób i mienia, o których mowa w art. 15 ustawy wymienionej
w art. 21,

6) o udzielenie koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie

wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz
wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, o któ-
rych mowa w art. 6 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 36,

7) o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 19b i 50a ustawy wymienionej w

art. 17,

8) wniosków o wydanie zaświadczenia, o których mowa w art. 33 ust. 6 ustawy

wymienionej w art. 37

– wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje
się przepisy dotychczasowe.

Art. 99.

Koszty w sprawach egzekucyjnych, o których mowa w ustawie wymienionej w art.
24, wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, rozli-
cza się według przepisów dotychczasowych. Jednakże w sprawach o egzekucję
świadczeń powtarzających się stosuje się przepisy ustawy wymienionej w art. 24 w
brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

background image

©Kancelaria Sejmu

s. 83/83

2011-08-09

Art. 100.

Licencje i zezwolenia udzielone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy zgodnie z
przepisami wydanymi na podstawie art. 11 pkt 1 ustawy wymienionej w art. 31 za-
chowują ważność do dnia 31 grudnia 2011 r.

Art. 101.

Podmioty wpisane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy do rejestru, o któ-
rym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 31, uznaje się za wpisane do
rejestru, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 31 w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą.

Art. 102.

Aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości grun-
towej, dokonywanej na podstawie art. 77 ustawy wymienionej w art. 20, wszczętej i
niezakończonej do dnia 1 stycznia 2012 r. dokonuje się na podstawie przepisów do-
tychczasowych.

Art. 103.

Do dnia 31 grudnia 2011 r. do wniosku o ogłoszenie upadłości, o którym mowa w
art. 22 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 44, dłużnika będącego przedsiębiorcą wpi-
sanym do innego rejestru niż Krajowy Rejestr Sądowy, dołącza się odpis z tego reje-
stru.

Art. 104.

Traci moc ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie
Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw (Dz. U. Nr
114, poz. 1191, z 2004 r. Nr 173, poz. 1808 oraz z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 i Nr
184, poz. 1539).

Art. 105.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2011 r., z wyjątkiem:

1) art. 36 pkt 3 i 4, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłosze-

nia;

2) art. 44 i art. 103, które wchodzą w życie z dniem 1 października 2011 r.;
3) art. 20 pkt 1, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2012 r.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
1 Badanie filtrow RC Nieznany (2)
Montowanie i badanie sieci tele Nieznany
Badanie stalych materialowych s Nieznany (2)
BADANIE STATYSTYCZNEGO CHARAKTE Nieznany
Badania aktywnosci mineralnych Nieznany
Badanie lamp metalohalogenkowyc Nieznany
Badanie parametrow charakteryzu Nieznany (2)
2 Badanie ukladow dopasowania i Nieznany
Badanie wzmacniaczy operacyjnyc Nieznany (2)
Badanie i diagnozowanie pacjent Nieznany
1 Badanie charakterystyk staty Nieznany (2)
OII05 Badanie przemian energii Nieznany
badania makroskopowe instrukcja Nieznany (2)
Informatyka regulamin pracowni Nieznany
instrukcja bhp dla pracownikow Nieznany (11)
BADANIE WSPOLPRADOWEGO I PRZECI Nieznany (2)

więcej podobnych podstron