62

E

LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 1/97

a ponieważ przez całe dzieciństwo zajmo−
wałem się tym ciekawym hobby, miałem
wiele okazji, aby nauczyć się nim posługi−
wać i ocenić jego wartość. Narzędziem
tym jest piłka włosowa, zwana także nie−
kiedy z niemiecka laubzegą. Jest to narzę−
dzie, które bezwzględnie powinno znaleźć
się w pracowni każdego elektronika, który
chce elegancko wykańczać obudowy
swoich urządzeń. Jak taka piłka wygląda
i jak się nią posługiwać widać wyraźnie na
fotografii. Podam więc jedynie podstawo−
we zasady:
1. Wycinanie otworu rozpoczynamy od wy−

wiercenia jednego otworu o małej śred−
nicy, blisko jego krawędzi.

2. Odkręcamy jedną ze śrub mocujących

brzeszczot do ramki i przewlekamy go
przez wykonany otwór.

3. Przykręcamy piłeczkę z powrotem, dość

mocno, lecz z wyczuciem ją napinając.
Przy zakładaniu piłki należy zwrócić uwa−
gę aby jej ząbki były skierowane w dół.

4. Podczas wycinania otworu piłkę należy

Podczas wycinania otworu piłkę należy

Podczas wycinania otworu piłkę należy

Podczas wycinania otworu piłkę należy

Podczas wycinania otworu piłkę należy
utrzymywać pod kątem prostym do ob−

utrzymywać pod kątem prostym do ob−

utrzymywać pod kątem prostym do ob−

utrzymywać pod kątem prostym do ob−

utrzymywać pod kątem prostym do ob−
rabianego materiału.

rabianego materiału.

rabianego materiału.

rabianego materiału.

rabianego materiału.

Z

OSTAŃ

AGENTEM

M

AC

G

YVERA

W rubryce "Drobne rady MacGyvera" zamieszczamy krótkie notki, których autorami jesteście przede wszyskim Wy − Czytelnicy EdW.

Każdy praktykujący elektronik ma w skarbnicy swoich doświadczeń liczne “patenty” − pomysły i sposoby ułatwiające pracę. Najczęściej są to
drobiazgi, ale właśnie drobiazgi czasami potrafią nam do reszty uprzykrzyć nasze umiłowane hobby. Nie chcemy w tym kąciku zajmować się
rozbudowanymi układami elektronicznymi, ani rozważać skomplikowanych problemów teoretycznych. Ot, kilka zdań: problem i sposób jego
rozwiązania. Co czym zastąpić, jak poradzić sobie z zawsze uciążliwymi sprawami mechaniki i obudowania naszych układów? Jakie drobne
usprawnienia zastosować przy wykonywaniu i testowaniu urządzeń?

Przysyłajcie więc wszelkie informacje o stosowanych przez Was chwytach. Ale uwaga: niezbędnym warunkiem zamieszczenia notatki

jest nadesłanie swojego zdjęcia i kilku zdań o sobie (wiek, zawód, zainteresowania elektroniczne i te nie związane z elektroniką). Wasze
opisy będą publikowane w postaci zredagowanej przez samego MacGyvera.

5. Piłkę należy bardzo lekko dociskać do

ciętej blachy.

6. Podczas cięcia blachy stalowej możemy

ułatwić sobie pracę i przedłużyć żywot
piłki przez zwilżanie blachy oliwą, nato−
miast aluminium zwilżamy denaturatem.
Obróbka termoplastycznych tworzyw
sztucznych jest bardzo trudna, ponieważ
piłeczka “zatapia” się w obrabianym
tworzywie. Ale i tym razem możemy so−
bie pomóc polewając powierzchnię two−
rzywa wodą (potrzebna druga osoba).

A teraz

najważniejsze:

do

obróbki

do

obróbki

do

obróbki

do

obróbki

do

obróbki

wszelkich materiałów używajmy jedynie

wszelkich materiałów używajmy jedynie

wszelkich materiałów używajmy jedynie

wszelkich materiałów używajmy jedynie

wszelkich materiałów używajmy jedynie
piłek do metalu najwyższej jakości.

piłek do metalu najwyższej jakości.

piłek do metalu najwyższej jakości.

piłek do metalu najwyższej jakości.

piłek do metalu najwyższej jakości. Pole−
cam Wam piłki szwedzkiej (produkowane
są także w Niemczech) firmy SANDVIK,
których sam używam od wielu lat. Nato−
miast piłeczki oferowane przez przemysł
krajowy i rzemiosło nadają się tylko do jed−
nego: do natychmiastowego wyrzucenia
ich na śmietnik!

MacGyver

MacGyver

MacGyver

MacGyver

MacGyver

Problem

Problem, który teraz chciałbym poruszyć

ma bardziej ogólny charakter. Nie lubimy tej
mechaniki, oj nie lubimy! Z przeróbkami
obudów z tworzywa sztucznego jakoś jesz−
cze można sobie poradzić, ale obudowy
metalowe to istny koszmar. A w prawie
każdej z nich trzeba wyciąć jakiś otwór,
choćby pod wyświetlacze. Domyślam się,
że najczęściej posługujecie się najbardziej
znaną, ale i najbardziej bezsensowną meto−
dą: wiercicie szeregi otworków, następnie
jakoś łączycie je ze sobą, a na końcu nastę−
puje mozolne wyrównywanie otworu pilni−
kiem. Wszystko to zajmuje bardzo dużo
czasu i sił, a uzyskany efekt nie zawsze jest
dobry. Tymczasem otwór o całkowicie do−
wolnym kształcie w metalowej płycie moż−
na wykonać w ciągu dosłownie paru minut!

Rozwiązanie

Chciałbym przypomnieć Wam niezwykle

użyteczne narzędzie, które jak mi się wyda−
je zostało nieco zapomniane. Jest to pod−
stawowe narzędzie modelarzy lotniczych,