Kurs CorelDRAW 12 

Cz

ęść

 2 - Krzywe i obiekty 

 

Corel DRAW 12 to potężne narzędzie do edycji grafiki wektorowej, które może z 
powodzeniem służyć zarówno profesjonalnym grafikom, jak i amatorom pragnącym 
spędzić czas przy kreatywnym zajęciu. Oto drugi z cyklu artykułów poświęconych pracy 
z Corel DRAW 12. Stanowi on wprowadzenie do pracy ze spotykanymi w programie 
obiektami pod postacią specjalną (prostokąty, elipsy i im podobne) jak i krzywych. 

Wprowadzenie 

 
Elementarną umiejętnością, którą należy władać przy pracy z obiektami w Corel DRAW jest 
zdolność łatwej manipulacji krzywymi Beziera. Jak już wyjaśniłem w pierwszej części, cały 
obraz tworzony w tym programie to zbiór krzywych otwartych i zamkniętych, które składają 
się na dowolnie skomplikowany wzór. By opisać krzywą konieczne jest zdefiniowanie jej 
punktów kontrolnych, które w wypadku zwykłych wielokątów będą ich narożnikami. 
 
Sposób uzyskania takiego wielokąta ilustruje poniższy schemat, a bliżej będzie on nakreślony 
w prezentacji dołączonej do tego artykułu. 

 

 

W

ę

zły i kraw

ę

dzie 

 
Łatwo jest sobie wyobrazić, zamianę dowolnej z prostych w delikatny łuk. Do edycji 
poszczególnych fragmentów krzywych służy narzędzie Kształtu (Shape Tool, F10). Aby 
edytować obiekt należy go uprzednio zaznaczyć. Można tego dokonać klikając w kontur lub 
wypełnienie obiektu za pomocą narzędzia Wskaźnika (Pick Tool) lub samego narzędzia 
Kształtu. Poszczególne węzły są oznaczone niewielkimi kwadratami, przy czym węzły 
początkowe i końcowe (lub jeden punkt pełniący rolę obu wspomnianych w wielokątach 
zamkniętych) reprezentowany jest jako większy kwadrat. Warto zauważyć, że kursor myszy 
zmienia swój kształt zależnie od najechanego elementu (krawędź lub wierzchołek). 

 

 
 
Aby przemieścić wierzchołek (węzeł) lub krawędź obiektu wystarczy pociągnąć wskazany 
element wykorzystując lewy klawisz myszy. Dodatkowo dla każdego z elementów 
zdefiniowane jest specjalne menu kontekstowe dostępne po wciśnięciu prawego klawisza 
myszy. 

 

 
 
Menu kontekstowe odnosi się do bieżącego oraz poprzedniego elementu w ciągu krzywej. To 
znaczy, że rozwijając menu dla wierzchołka (węzła) mamy możliwość pracy na jego 
właściwościach oraz na właściwościach jednej z przyległych do niego krawędzi. To której 
krawędzi menu dotyczy uzależnione jest od kolejności rysowania krawędzi obiektu. 
Najłatwiej zilustrować to schematem. 

 

 
 
Ponieważ początkowo może się to wydawać nie intuicyjne z racji braku wyrobionego stałego 
kierunku kreślenia obiektów, polecam używać menu rozwijanego po kliknięciu na krawędź 
jedynie do edytowania jej własności a menu kontekstowe węzła wyłączenie do edycji jego 
parametrów. Jakie są to parametry? Każda krawędź może być prostą lub krzywą. Aby 
zamienić dowolną z krawędzi naszego obiektu w krzywą klikamy prawym klawiszem myszy 
na niej i wybieramy opcję W Krzywą (To Curve). Analogicznie możemy wrócić do 
reprezentacji prostej po wyborze opcji W Odcinek (To Line). Odkąd operujemy na krzywej, 
możliwe jest jej deformowanie (wyginanie) np. poprzez pociąganie za nią przy pomocy 
myszy (narzędzie Kształtu). 

 

 
 
W przypadku węzłów wyróżniamy ich trzy rodzaje: ostre (cusp), łagodne (smooth) i 
symetryczne (symmetrical). Dla węzłów łączących dwie proste, dostępny jest jedynie 
pierwszy z tych typów. Dla odcinków krzywą i prostą niedostępny jest typ symetryczny, 
wszystkie rodzaje dostępne są natomiast dla węzłów łączących dwie krzywe. Aby przybliżyć 
różnice między tymi typami posłużę się ilustracją. 

 

 
 
Na powyższej ilustracji znajdowały się dodatkowe, uwidaczniające się ko wybraniu 
wierzchołka lub krawędzi elementy opisu obiektu. Elementy te to punkty kontrolne oraz 
pomocnicze proste prowadzone między odpowiadającym sobie parom punktów kontrolnych i 
węzłów. To właśnie one określają dynamikę tworzonej krzywej i wpływają bezpośrednio na 
jej kształt. Jak łatwo zaobserwować, dla wierzchołków ostrych prowadnice nie muszą się 
znajdować w jednej linii oraz nie muszą mieć jednakowych długości. Dla wariantu łagodnego 
i symetrycznego znajdują się one w jednej linii, przy czym odległość punktów kontrolnych od 
wierzchołka musi być taki sam dla obu prowadnic w przypadku wierzchołka symetrycznego 
(co zresztą sugeruje sama nazwa). 

 

 
 
Omawiane wcześniej menu kontekstowe pozwala na dostęp do jeszcze kilku funkcji, z 
których wyróżnić można dodawanie i usuwanie wierzchołków czy rozrywanie lub łączenie 

krzywych, omówię je jednak nieco później przy okazji zaawansowanych operacji na 
obiektach. 

Obiekty podstawowe 

 
Wróćmy do samych obiektów. Dzięki wielu dostępnym w Corel DRAW 12 funkcjom nie 
jesteśmy skazani na tworzenie każdej figury od zera. Poniżej widoczne są przydatne narzędzia 
oraz w krokach sposób działania każdego z nich. 

 

 
 
Cechą charakterystyczną wszystkich pokazanych narzędzi jest nieco odmienny sposób ich 
edycji przy pomocy narzędzia Kształtu. I tak pociągnięcie narożników prostokąta pozwala na 
ich zaokrąglenie a pociągniecie za punkt kontrolny elipsy pozwala na wydzielenie jej wycinka 
(przypomina to wycinanie fragmentu sera lub tortu). Wielokąty posiadają punkty kontrolne 
zarówno na narożnikach jak i w połowie długości każdej krawędzi. Manipulacja ich 
położeniem pozwala na uzyskanie różnorodnych kształtów zbliżonych do dziecięcych 
wiatraczków. Zapraszam do eksperymentowania z tymi możliwościami. 

 

 
 
Oczywiście taki sposób edycji może być postrzegany jako wada, np. gdy chcemy zamienić w 
łuk jeden z boków kwadratu. W takim wypadku możemy porzucić specjalne właściwości 
gotowych obiektów i zamienić je na postać krzywych, które normalnie uzyskalibyśmy rysując 
obiekty ręcznie. Zamiana w krzywe dostępna w menu kontekstowym obiektu zaznaczonego 
narzędziem Wskaźnika (Zamień w Krzywe / Convert To Curves, CTRL+Q) oraz jako pozycja 
w menu Rozmieszczenie (Arrange). Dalsze zaawansowane obiekty opisane będą w części 
czwartej wraz z nowymi interesującymi metodami ich modyfikacji. 

 

 

Grupowanie 

 
Kiedy tworzony obraz staje się coraz bardziej skomplikowany i zbudowany jest z coraz to 
większej ilości obiektów, warto elementy stanowiące pewną całość (np. Wszystkie krzywe 
składające się na kubek stojący na stole, ściany pudełka, itp.) zgrupować, by ułatwić ich 
wspólną selekcję w obrazie oraz ich spójne przemieszczanie i skalowanie. Do tego celu 
możemy się posłużyć funkcjami dostępnymi z menu kontekstowego narzędzia Wskaźnika lub 
poprzez wykonanie analogicznych operacji wywoływanych z pozycji menu Rozmieszczenie 
(Arrange). W celu zgrupowania obiektów należy zaznaczyć je (zwracam uwagę, że każdy 
aktualnie zaznaczony obiekt posiada podświetlony wierzchołek początkowy) i wybrać z menu 
głównego lub menu kontekstowego opcję Grupuj (Group). 

 

 
 
Możliwe jest łączenie w grupy zarówno obiektów jak i wcześniej utworzonych grup, co 
ułatwia hierarchiczne reprezentowanie obrazka. Więcej na temat hierarchii w kolejnym 
artykule. Oczywiście istnieje funkcjonalność odwrotna do grupowania - rozłączanie grupy 
(ungroup) oraz rozłączanie wszystkich grup (ungroup all), dostępne w tych samych menu 
(głównym i kontekstowym). W przypadku rozłączania grupy rozwiązywane są jedynie 
elementy na najwyższym poziomie hierarchii (bardziej obrazowo: ostatnio grupowane) a w 
przypadku rozłączania wszystkich grup cała zaznaczona grupa zostanie podzielona na 
atomowe obiekty. 

Edycja tekstu 

 
Obiektami specjalnymi, które pozwoliłem sobie osobno omówić są teksty. Możliwość edycji i 
składania tekstu w Corel DRAW zasługuje na osobny cykl artykułów, jednakże ze względu 
na bogactwo dostępnych możliwości, pozwolę sobie ograniczyć się do kilku prostych funkcji, 

które na początek z powodzeniem wystarczą do prac edycyjnych. Aby wprowadzić tekst 
należy wybrać narzędzie Tekstu (Text Tool F8) i kliknąć w obszarze tworzonego obrazu 
lewym klawiszem myszy. Pojawi się wtedy kursor zapraszający do wprowadzania tekstu. 
Możliwe jest oczywiście zaznaczanie kursorem tekstowym (charakterystycznym dla 
wybranego przez nas narzędzia Tekstu) zaznaczać fragmenty słowa czy zdania w sposób 
znany z edytorów tekstu i wykorzystując szereg opcji widocznych w pasku właściwości 
zmieniać jego krój i styl oraz wyrównanie. 

 

 
 
Tekst można również sformatować wykorzystując narzędzie formatowania tekstu (CTRL+T, 
dostępne na pasku właściwości oraz w menu kontekstowym narzędzia edycji tekstu) oraz w 
oknie dialogowym edycji tekstu (CTRL+SHIFT+T, dostępnym w oknie dialogowym). 
Wszystkie funkcje operacji na tekście zebrane są również w menu Tekst (Text) menu 
głównego. 
 
Alternatywną metodą wprowadzania tekstu jest zaznaczenie obszaru, który ma zajmować 
tekst, przez przeciągnięcie myszy nad obrazkiem (a nie pojedyncze kliknięcie jak poprzednio). 
Daje to m.in. możliwość definiowania tekstu wieloszpaltowego (dostępne w oknie 
dialogowym formatowania tekstu). 

 

 

Wypełnienie i kontur 

 
Ostatnim już zagadnieniem, który poruszę w tym artykule są kolory wypełnienia i kontury 
obiektu. Jak łatwo zauważyć, wszystkie do tej pory utworzone obiekty miały czarną krawędź i 
nie miały wypełnienia (były przezroczyste). Dodatkową cechą krawędzi (konturu) była ich 
grubość - bez względu na powiększenie obrazu, kontur wciąż był reprezentowany przez 
cienkie linie i nie zmieniał się wraz z powiększeniem. Ten stan można oczywiście zmienić. 
Do manipulacji prezentacją krawędzi służy zbiór narzędzi dostępnych pod przyciskiem 
Kontur. Wśród nich znajduje się ikona dostępu do okna dialogowego właściwości jak i kilka 
predefiniowanych grubości dostępnych za jednym kliknięciem. Z poziomu okna dialogowego 
możliwa jest m.in. edycja koloru konturu, wygodniejszym i częściej stosowanym sposobem 
jego zmiany jest wykorzystanie widocznej z prawej strony okna programowego palety. Kolor 
krawędzi wybieramy prawym klawiszem myszy. Lewy klawisz, jak łatwo się domyśleć, służy 
zmianie koloru wypełnienia. Ilustruje to poniższy schemat. 

 

 
 
Jak już wspomniano w części pierwszej możliwy jest wybór jednego ze zbliżonych barwą lub 
jasnością kolorów do widocznych na palecie przez dłuższe przytrzymanie klawisza myszy na 
kolorze. Pełny zestaw barw w określonych przestrzeniach barwnych jest dostępny przez 
dwukrotne kliknięcie na widocznych w prawym dolnym roku ekranu na pasku stanu polach 
koloru. 
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

ŹRÓDŁO:

 http://dobreprogramy.pl