Jezusa ukrytego.
ćð ćð ćð
ćð
QðQð 3ð
QðQð 3ð
Að 4ð
Að 4ð
äð
.ð
åð åð åð åð åð åð åð åð
åð åð
äð äð
.ð
äð
åð .ð
. . . . . . Je zu sa u kry
åð
Eð 3ð
Eð 3ð äð åð Sðåð
åð åð åð
åð åð åð åð åð åð åð åð
åð äð
.ð
QðQð 4ð
QðQð 4ð äð
äð
.ð
ćð
ćð ćð ćð Kð ćð ćð ćð
ćð
QðQð
QðQð åð äð
Að
Að Kð
åð
åð äð
åð åð åð åð åð åð åð åð åð
äð åð åð åð
åð åð äð åð åð
.ð
åð äð åð åð
te go, mam w.Sa kra men cie czcić! Wszys tko od dać dla Nie go,
äð
åð åð åð äð
Eð
Eð åð äð åð äð Kð åð Sðåð åð
åð äð åð
QðQð
QðQð åð äð åð Kð åð
åð
åð åð
ćð ćð ćð
ćð ćð ćð
ćð ćð
ćð ćð Kð
ćð ćð äð
QðQð
QðQð åð åð
åð åð åð
Að
Að Kð åð åð åð
åð åð åð
åð äð
åð åð åð åð åð äð
åð åð åð
åð äð
äð
åð åð åð
åð
Je go mi Å‚oÅ› ciÄ… \
yć. On się nam da je ca ły, z.na mi za miesz kał
åð åð
åð
åð åð åð åð
Eð
Eð åð Kð åð Sðåð åð
åð åð Rðåð
äð åð
åð äð åð
QðQð
QðQð åð äð Kð åð åð åð
åð
åð
åð
ćð ćð ćð
ćð ćð ćð
Kð
äð
QðQð
QðQð äð Kð åð åðćð åðćð åð åð åð åð
åð åð
Að
Að Kð åð åð Kð
äð
åð
äð åð åð äð
.ð
äð åð
åð
äð
tu, dla Je go Bos kiej chwa Å‚y, \
y cie po święć my Mu.
åð
åð
åð åð åð åð
Eð
Eð äð Kð Sðåð Sðåð åð äð
Rðåð åð
åð åð
åð åð åð
QðQð
QðQð äð Kð äð åð Rðåð
åð åð
åð åð
åð
ćð
ćð ćð ćð ćð ćð ćð Kð
ćð
QðQð
QðQð
Að
Að
åð
äð åð
åð åð åð åð åð åð åð åð
åð äð
äð åð åð äð åð
.ð .ð
åð åð
åð
Wia rą u ko rzyć trze ba, zmys ły i ro zum swój,
åð åð äð
Eð
Eð åð äð äð åð
åð
åð
åð
QðQð åð
QðQð åð åð åð åð åð Rðåð åð
åð
åð
åð
åð Rðåð
ćð ćð ćð ćð ćð Kð
ćð ćð ćð
QðQð
QðQð
Að
Að Kð
åð åð åð åð åð åð åð
åð åð åð åð åð
åð åð Rðåð äð åð åð åð äð
åð
åð åð
äð
bo tu ju\
nie ma chle ba, to Bóg i Je zus mój!
åð åð åð
Eð
Eð åð Sðåð åð åð Kð
Rðåð Qðåð
åð äð
åð åð
QðQð
QðQð åð äð Kð
åð
åð åð
åð åð
QðQð 1ð
QðQð 1ð åð
2. Tu Mu ciągle hosanna śpiewa anielski chór,
Að 3ð2ð7ð6ð8ð
Að 3ð2ð7ð6ð8ð
åð
A ta cześć nieustanna, to dla nas biednych wzór.
åð
Dzielić z nami wygnanie Jego rozkosze są,
Niech\
e z nim przebywanie będzie radością mą!
On wie co udręczenie, On zna co smutku łzy,
Powiedz Mu swe cierpienie, \
e serce z bólu dr\
y.
3. O Niebo Mojej duszy, najsłodszy Jezu mój,
Dla mnie wśród ziemskiej suszy Tyś szczęścia pełen zdrój.
Tyś w Wieczerniku siebie raz tylko uczniom dał,
W ołtarzu się jak w niebie powszednim chlebem stał.
Czciałbym tu być aniołem, co śpiewa ciągle cześć,
Z rozpromienionym czołem Tobie swe serce nieść.
Jezu, ufam Tobie.I.
SðSð
SðSð
äð
Að
Að åð åð
åð äð åð åð
åð ćð äð
äð åð åð åð ćð åð äð
äð
äð åð äð äð
äð åð
. . . . . . . Je zu, u fam To bie,
äð åð
åð äð åð åð äð åð
Sðåð åð åð
Eð SðSð
Eð SðSð åð åð
åð
ćð
äð åð
SðSð
SðSð
åð
åð åð äð
Að
Að äð åð
åð äð åð äð
åð äð
ćð åð äð äð äð äð
åð äð
åð äð äð åð
åð
Je zu, u fam To bie, Je . zu, u . fam To bie!
äð
åð äð äð
åð äð
Eð SðSð ćð åð åð åð
Eð SðSð åð äð ćð äð
åð äð
åð
åð äð äð
åð äð åð
åð
SðSð
SðSð
åð
Að
Að
åð
åð