UDOWA

KONTA

KSIĘGOWEGO

JEGO

FUNKCJONOWANIE

1. Konto - urządzenie księgowe służące do bieżącego, ciągłego i systematycznego

ujmowania operacji gospodarczych.

Konto księgowe to rachunek dynamiczny aktywów i pasywów, inaczej rachunek

zmian majątku i źródeł jego pochodzenia.

3. Konto ukazuje powiązanie rachunku statycznego (bilansu) z rachunkiem

dynamicznym (z kontami).

4. Układy graficzne konta:

a) konto jednostronne (inaczej: jednostronicowe, drabinkowe, pagina

jednostronna tabela),

konto dwustronne (inaczej: dwustronicowe, folio, dwustronna tabela).

5. Elementy konta księgowego:

a) nazwa konta - określa przedmiot ewidencji,
b) symbol cyfrowy - wynika z umiejscowienia konta w wykazie kont,
c) dwie strony - lewa „Debet" (Dt) lub „Winien" (Wn)

- prawa „Credit" (Ct) lub „Ma" (Ma).

6. Elementy informacyjne występujące podczas zapisywania operacji gospodarczych

na kontach:

a) data zapisu,
b) symbol i numer dowodu będącego podstawą zapisu,
c) treść operacji gospodarczej,
d) wartość operacji.

Dokonanie zapisu po lewej stronie konta określa się jako:

a) zapisanie po stronie Wn konta,
b) zapisanie po stronie Dt konta,
c) debetowanie konta,
d) obciążenie konta.
e) zapisanie w ciężar konta.

8. Dokonanie zapisu po prawej strome konta określa się jako:

a) zapisanie po stronie Ma konta,
b) zapisanie po stronie Ct konta,

kredytowanie konta,

d) uznanie konta.
e) zapisanie na dobro konta.

9. Konto teowe (od kształtu litery T) - uproszczony schemat konta dwustronnego

przystosowany do celów dydaktycznych.

10. Wyjaśnienie pojęć:

a) saldo początkowe (skrót Sp) - stan danego składnika aktywów lub

pasywów na początek okresu sprawozdawczego,

b) obrót konta - suma kwot zapisanych po jednej ze stron konta, zgodnie

ze stronami konta, wyróżniamy obrót debetowy i obrót kredytowy,

c) saldo końcowe (skrót Sk) - stan składnika na koniec okresu - jest to

różnica między obrotami stron konta, przybiera nazwę tej strony po

której obrót jest większy, zapisywane jest po stronie mniejszych obrotów
w celu zrównoważenia stron konta.

11.Funkcjonowanie kont bilansowych :

a) kont aktywnych, których przedmiotem ewidencji jest składnik majątku

(aktywów),

kont pasywnych, których przedmiotem ewidencji jest składnik kapitału
(pasywów).

Konto aktywów

Konto pasywów

Saldo początkowe Zmniejszenie stanu

Zmniejszenie stanu Saldo

początkowe
(z bilansu otwarcia)

aktywów

pasywów

(z bilansu

otwarcia)

Zwiększenie stanu

Zwiększenie

stanu

Aktywów

pasywów

Obrót debetowy Obrót kredytowy

Obrót debetowy Obrót

kredytowy

Saldo końcowe

debetowe

kredytowe

(do bilansu zamknięcia)

Suma kontrolna Suma kontrolna

Suma kontrolna Suma

kontrolna

12.Zadania kont bilansowych charakteryzujących majątek i kapitały jednostki:

a) ujęcie stanów początkowych aktywów i pasywów z bilansu

początkowego,

b) ewidencja zmian w stanach aktywów i pasywów w wyniku zaistniałych

operacji gospodarczych,

c) ustalenie stanów końcowych majątku i źródeł jego pochodzenia w celu

wykazania ich w bilansie końcowym.

13.Podstawowa zasada księgowania (ewidencjonowania) operacji gospodarczych na

kontach to zasada podwójnego zapisu, która polega na tym, że każda operacja
jest zapisywana:

a) na dwóch kontach (podczas zapisu prostego),
b) po przeciwnych stronach tych kont (zgodnie z zasadą przeciwwagi),
c) w tej samej wartości (zgodnie z zasadą równowagi).

14.Zasada podwójnego zapisu wynika z interpretacji operacji gospodarczych oraz z

zasad funkcjonowania kont bilansowych i jest przedłużeniem bilansowej metody
ujmowania majątku. Stąd wynikają następujące równości:

a) Σ Sp debetowych wszystkich kont = Σ Sp kredytowych wszystkich kont,
b) Σ obrotów debetowych wszystkich kont = Σ obrotów kredytowych

wszystkich kont,

c) Σ Sk debetowych wszystkich kont = Σ Sk kredytowych wszystkich kont.

Powyższe równości wykazywane są w zestawieniu obrotów i sald.

15.

Konta, na których zapisuje się operacje zgodnie z zasadą podwójnego

księgowania nazywa się kontami syntetycznymi.

16.Kontami korespondującymi lub przeciwstawnymi nazywa się konta uczestniczące

w podwójnym zapisie danej operacji gospodarczej.

17.Cykl ewidencji księgowej:

a) sporządzenie bilansu początkowego zwanego inaczej bilansem otwarcia

(w jednostce która kontynuuje działalność bilans początkowy to bilans
końcowy poprzedniego okresu sprawozdawczego),

b) otwarcie kont:

wpisanie nazw i symboli cyfrowych,

przeniesienie stanów początkowych z bilansu (jeżeli dany
składnik nie występował w bilansie, konto otwieramy pierwszą
operacją dotyczącą danej pozycji),

c) ewidencja operacji gospodarczych na kontach zgodnie z zasadą

podwójnego zapisu (podstawą księgowań są dowody księgowe, po
wcześniejszym ich zadekretowaniu),

d) sporządzenie zestawienia obrotów i sald (zwanego inaczej bilansem

próbnym lub obrotówką) celach kontrolnych, informacyjnych i
sprawozdawczych,

ustalenie obrotów debetowych i kredytowych na wszystkich
kontach,

wpisanie nazw kont do zestawienia,

wpisanie obrotów do odpowiednich kolumn zestawienia,

zbilansowanie obrotów debetowych i kredytowych wszystkich
kont przez ich zsumowanie i uzgodnienie,

obliczenie sald poszczególnych kont i wpisanie ich do
odpowiednich kolumn zestawienia,

zbilansowanie sald debetowych i kredytowych wszystkich kont
przez ich zsumowanie i uzgodnienie,

e) sporządzenie bilansu końcowego na koniec okresu sprawozdawczego

na podstawie bilansu próbnego,

f) zamknięcie kont:

wpisanie sald końcowych,

uzgodnienie sum kontrolnych.

Zestawienie obrotów i sald sporządza się na koniec każdego miesiąca (art. 18

ust. 1 Ustawy o   rachunkowości). Pełna - rozwinięta - forma zestawienia obejmuje:
nazwy   i   symbole   kont,   salda   początkowe   z   bilansu   otwarcia,   obroty   debetowe   i
kredytowe   bieżącego   miesiąca,   obroty   debetowe   i   kredytowe   narastająco   od
początku roku, salda końcowe. Uproszczona forma zestawienia stosowana do celów
dydaktycznych obejmuje: nazwy i symbole kont, obroty debetowe i kredytowe kont
łącznie z saldem początkowym, salda końcowe.

http://notatek.pl/funkcjonowanie-konta-ksiegowego?notatka