background image

 
 
 
 
 
 
 

 
 

Standard Aktywnego Powrotu na Rynek Pracy 

Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomno

ś

ci 

Ul. Przytockiego 4; 80-245 Gda

ń

sk 

tel. +48 (58)341-17-20; e-mail: biuro@pfwb.org.pl; www.pfwb.org.pl 

 

Koncepcja pracy STREETWORKERÓW 
 
Przygotowanie koncepcji: 
1. Agnieszka Lewińska– rejon Gdyni i Sopotu 
2. Sylwia Marta Gurbisz– rejon Gdańska 
3. Anna Michalska– rejon Gdańska 
4. Adam Cenian– rejon Gdyni i Sopotu 
 
Na podstawie prac złożonych w ramach rekrutacji streetworkerów  
do programu AGENDA BEZDOMNOŚCI 
 
1.

 

Misja i cele pracy  

 
Korzystając  z  doświadczeń  „streetworkingu”  w  innych  krajach  (szczególnie  w Wielkiej  Brytanii  i 

Stanach Zjednoczonych

1

), misję pracy „streetworkera” w ramach „Agendy Bezdomności” sformułować  można 

w następujący sposób: 
 
 
Misj
ą „streetworkera” jest:  
 



 

docieranie do osób bezdomnych i zagrożonych bezdomnością,  

 



 

praca z nimi w kierunku pozytywnych zmian, rozumianych jako chęć 
zmiany sposobu życia, 

 



 

współpraca z osobą, wykorzystując jej zasoby. 

 

 

 

Bardziej szczegółowe cele „streetworkingu”, szerzej opisujące misję pracy, przedstawić można w kilku 

punktach.  

Celem „streetworkingu” jest: 
 

praca  „na  ulicy”:  dotarcie  do  osób  bezdomnych,  przebywających  w specyficznym  środowisku  – 
czyli  w  „miejscach  niemieszkalnych”,  takich  jak  dworce,  działki,  kanały,  ulice,  plaże,  oraz  praca  z 
nimi; 
wyjście  „do”:  zasadą  jest  wyjście  i  znalezienie  osoby  w  kryzysie  (w odróżnieniu  od  udzielania 
pomocy osobom, które już same tej pomocy szukają) oraz zaoferowanie jej pomocy i porady, wyjście 
naprzeciw klientowi i jego potrzebom, do miejsca w którym on przebywa, a nie czekanie aż się sam 
zgłosi,  
wsparcie:  udzielenie  pomocy  osobie  bezdomnej,  tak,  by  odkryła  ona  w  sobie  siłę  do  zmian  na 
lepsze, poprzez korzystanie z porad, systemu wsparcia oraz własnych zasobów, 
rozwiązywanie problemów: identyfikowanie problemów dotykających ludzi bezdomnych „z ulicy”, 
motywowanie ich do bardziej konstruktywnych sposobów radzenia sobie z osobistymi problemami 
działanie  nakierowane  na  zmianę:  traktowanie  wszystkich  z  równością  i szacunkiem, 
wykorzystując ich zasoby, zmierzając w kierunku realnej i trwałej zmiany, 
edukacja  o  systemie  pomocy:  przekazanie  rzetelnej  informacji  o  systemie  Pomocy  Społecznej, 
„wyprostowanie” błędnego sposobu myślenia o systemie, 
ustanowienie „połączenia”: praca nad nawiązaniem pozytywnej relacji pomiędzy osobą bezdomną a 
osobą  pomagającą,  systemem  Pomocy  Społecznej,  organizacjami  pozarządowymi,  instytucjami 
państwowymi, znalezienie miejsca w systemie dla konkretnej osoby, 
„poznanie gruntu”: poznanie środowiska a także ewentualnych partnerów do pomocy, porównanie, 
na  ile  bezdomność  „ulicy”  różni  się  od  bezdomności  „zamieszkałej”;  wypracowanie  kontaktów  do 
ewentualnych badań 

                                                           

1

 ciekawe opracowanie zostały znalezione m.in. na str. „www.streetwork.org.uk” 

background image

 
 
 
 
 
 
 

 
 

Standard Aktywnego Powrotu na Rynek Pracy 

Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomno

ś

ci 

Ul. Przytockiego 4; 80-245 Gda

ń

sk 

tel. +48 (58)341-17-20; e-mail: biuro@pfwb.org.pl; www.pfwb.org.pl 

 

 

 

Celem „streetworkingu” jest zbudowanie pozytywnej relacji pomiędzy „streetworker-em” a osobą bezdomną . 

Powinna ona być oparta na wzajemnie wypracowanym zaufaniu. 

Relacja ta powinna również prowadzić do wzbudzenia zaufania do systemu pomocy instytucjonalnej, 

wynikającej m.in. z przekazania rzetelnej informacji na temat jego funkcjonowania. 

 

 
 

2.

 

Adresaci usług 

 
Na  podstawie  typologii  FEANTSA,  uszczegółowić  można,  do  kogo  będą  adresowane  działania 

„streetworkera”  w  ramach  „Agendy  Bezdomności”.  Będą  one  kierowane  zarówno  do  osób  już  bezdomnych 
(kategoria  „bez  dachu  nad  głową”)  ale  także  zagrożonych  bezdomnością  (kategorie:  „niezabezpieczone 
zamieszkanie”, „nieodpowiednie zamieszkanie”). Wszystkie osoby, które są grupami docelowymi pracy metodą 
„streetworkingu”, w zamieszczonej niżej tabeli zostały wyróżnione pogrubioną czcionką. 
 
 
2.1 CHARAKTERYSTYKA MATERIALNA SYTUACJI OSOBY BEZDOMNEJ 
 
ETHOS – Europejska Typologia Bezdomności i wyłączenia mieszkaniowego FEANTSA

2

 

 

2.2 CHARAKTERYSTYKA EMOCJONALNO – PROBLEMOWA OSOBY BEZDOMNEJ  
 
Osoby bezdomne przebywające w „miejscach niemieszkalnych” i mieszczące się w zaznaczonych powyżej 

kategoriach, mogą się odróżniać od osób bezdomnych „zamieszkujących” nasileniem pewnych cech i zachowań. 
Grupę odbiorców pomocy realizowanych metodą „streetworkingu”, może charakteryzować: 

 

duża niechęć do systemu pomocy, odbieranego jako zbiór nakazów i zakazów, 

 

nasilony problem alkoholowy, 

 

nie przynależność do rejonu – ludzie spoza gminy, wędrujący po kraju, 

 

brak  wiedzy  o  systemie  pomocy  –  brak  informacji  na  temat  możliwych  form  uzyskania  pomocy, 

gwarantowanych przez system; brak wiedzy o swoich prawach i obowiązkach, 

 

duże niedostosowanie społeczne (związane z zaburzeniami psychicznymi, chorobami, uzależnieniami), 

 

ś

wiadoma alienacja, 

 

„fałszywe” poczucie niezależności, nakazujące nie podporządkowywać się nikomu i niczemu, poczucie 

„bezkarności”, której nie ma w placówkach, 

 

brak poczucia „czasu i przestrzeni”, powszechnie przyjętego – życie w innej rzeczywistości, 

 

ucieczka przed problemami życia codziennego, 

 

złudne poczucie nagromadzenia obowiązków,  

 

poczucie degradacji społecznej i osobistej, 

 

totalna bierność i brak wiary w zmianę sytuacji, 

 

brak poczucia bezpieczeństwa, wynikający z niezaspokajania potrzeb wyższego rzędu, 

 
 
Specyfika osób bezdomnych, przebywaj
ących w miejscach „niemieszkalnych” wskazuje,   że ważna 
jest 
świadomość tego, iż

 

praca nie jest możliwa ze wszystkimi osobami, 

 

sukces pracy powinien być mierzony indywidualnie (w przypadku niektórych osób sukcesem 
mo
że być już nawiązanie kontaktu, na którym praca może się zakończyć). 

 

 

3.

 

Koncepcja i organizacja pracy 

                                                           

2

 Patrz załączniki do artykułu Julii Wygnańskiej 

background image

 
 
 
 
 
 
 

 
 

Standard Aktywnego Powrotu na Rynek Pracy 

Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomno

ś

ci 

Ul. Przytockiego 4; 80-245 Gda

ń

sk 

tel. +48 (58)341-17-20; e-mail: biuro@pfwb.org.pl; www.pfwb.org.pl 

 

Praca  „stretworkera”  zakłada  zarówno  współpracę  z  osobą  bezdomną  jak  i  instytucjami  (pomocy  społecznej  i 
„Agendą Bezdomności”). 
 

3.1. Praca z „klientem” indywidualnym 

 

1. Szukanie i pozyskiwanie „klientów” 

 

Pierwszy  krok  w  pracy  „streetworkera”  to  dotarcie  do  osób,  z  którymi  będzie  prowadzona  praca.  Poza 
„oczywistymi”  miejscami  pobytu,  takimi  jak  dworzec  czy  niektóre  działki,  informację  o  innych  miejscach 
planuję  uzyskiwać od służb mundurowych,  MOPS-ów,  a także  bezpośrednio od środowiska osób  bezdomnych 
oraz  mieszkańców.  Praca  ta  wymaga  zróżnicowanych  godzin  pracy,  dostosowanych  do  potrzeb  klienta, 
zależnych również od pór roku (w USA czy GB „streetworkerzy” pracują również w nocy). Zakłada się kontakt 
jedynie z osobami nie będącymi pod silnymi wpływem alkoholu lub innych środków odurzających. 
 
2. Praca indywidualna 
Praca  z  osobą  bezdomną  musi  zakładać  kilka  etapów  (fazy  są  bardzo  płynne,  uzależnione  od  indywidualnych 
potrzeb „klienta”). W przybliżony sposób mogą wyglądać następująco: 
 
Etap 1.  PRACA NAD WZBUDZENIEM ZAUFANIA 
 

A.

 

Pierwszy kontakt (może być grupowy) 

 


 

Nawiązanie kontaktu = zapoznanie się, 



 

Wysłuchanie historii („życiorys dla wszystkich”), 



 

Ustalenie sposobu wspólnego kontaktowania się (podanie terminu, kiedy będę w tym miejscu następny 
raz), 



 

Interwencja  w  sytuacjach  kryzysowych  –  w  sytuacji  stwierdzenia  zagrożenia  życia  lub  zdrowia 
wezwanie  pomocy  medycznej,  umieszczenie  osoby  bezdomnej  w bezpiecznym  miejscu,  w  zależności 
od stanu: szpital, placówka lub izba wytrzeźwień, 

 

Sposób prowadzenia rozmowy: dużo pytań otwartych, ale „bezpiecznych” 

 
 

 

Zasada pracy na tym etapie: 

 brak negowania jakiejkolwiek wypowiedzi, bardziej słuchanie niż mówienie,  

nie składanie żadnych obietnic ani propozycji,  

ale wyjaśnienie po co przyszedłem w bardzo krótki sposób. 

 

 
Po  kontakcie:  wypełnienie  „karty  indywidualnego  kontaktu”  (podstawowe  dane:  dane  osobowe,  miejsce 
pochodzenia,  ew.  miejsce  pobytu,  miejsce  do  dalszego  kontaktu,  informacje  dodatkowe);  karta  będzie  dalej 
uzupełniana po każdym kontakcie 
 
 

B.

 

Ponowny kontakt (już indywidualny) lub kontakty 

 


 

Próba  wniknięcia  w  meritum  biografii  klienta  (dotarcie  do  sedna  –  bez  „lukierkowych”  wypowiedzi, 
wspólne ustalenie indywidualnych przyczyn bezdomności), 



 

Stworzenie  możliwości  do  mówienia  o  problemach  osoby  bezdomnej,  zidentyfikowanie  i  nazwanie 
konkretnych problemów, 



 

Pierwsze sugestie dotyczące dalszego planu pracy, 



 

Budowanie motywacji do zmiany sytuacji życiowej, 



 

Udzielenie  wsparcia  emocjonalnego  –  wzbudzenie  nadziei  i  wiary  w  możliwość  zmiany  przyszłości 
(bazowanie na pozytywnych zasobach „klienta”), 

 

background image

 
 
 
 
 
 
 

 
 

Standard Aktywnego Powrotu na Rynek Pracy 

Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomno

ś

ci 

Ul. Przytockiego 4; 80-245 Gda

ń

sk 

tel. +48 (58)341-17-20; e-mail: biuro@pfwb.org.pl; www.pfwb.org.pl 

 

Sposób prowadzenia rozmowy: nie uciekanie od trudnych pytań, 
 
 
ETAP 2. WŁA
ŚCIWA PRACA  
 

A.

 

Przekazywanie informacji o systemie 

 


 

Przedstawienie  informacji  o  systemie  pomocy  społecznej –  w formie  dialogu  (!) wraz z  ewentualnym 
korygowaniem błędnego myślenia u klienta; 



 

Przekazanie informacji o Projekcie „Agenda Bezdomności”, 

 
 

B.

 

Odpowiedz na konkretne potrzeby osoby bezdomnej 

 


 

Szukanie  konkretnych  rozwiązań  już  pod  kątem  klienta  –  zderzenie  indywidualnej  sytuacji  klienta  z 
możliwymi do zaproponowania formami pomocy systemu, 

 
 
Etap 3. WŁĄCZENIE KLIENTA DO SYTEMU 
 



 

umówienie  zainteresowanej  osoby  bezdomnej  na  konkretne  spotkanie  /  przekazanie  informacji  o 
kontakcie  (z  pracownikiem  MOPS-u,  placówki,  warsztatu  „Agendy…”,  psychologa,  pracownika 
socjalnego,…) 



 

rozpoznanie sytuacji „klienta”: 

-

 

ustalenie miejsca zameldowania lub ostatniego miejsca zameldowania, 

-

 

ustalenie kwestii posiadania dowodu osobistego (pomoc w uzyskaniu), 

-

 

ustalenie kwestii ubezpieczenia zdrowotnego (pomoc w rejestracji w PUP), 

-

 

ustalenie sytuacji materialnej (pomoc w uzyskaniu należnych świadczeń), 



 

zmonitorowanie  efektów  (informacje  zwrotne  –  czy  osoba  się  zgłosiła,  itd.  Na  tej  podstawie 
uzupełnienie też „karty indywidualnego kontaktu”). 

 
 

 

Długość każdej fazy uzależniona będzie od nastawienia indywidualnego klienta. 

Praca może zakończyć się na każdym z etapów! 

 

 
 
 

3.2. Współpraca z instytucjami 

Poza pracą z osobą bezdomną, praca „streetworker-a” jest pracą na styku zarówno systemu Pomocy Społecznej 
jak i „Agendy Bezdomności” – co oddaje następujący schemat. 

Schemat zależności „streetwork” – system pomocy – Agenda 

 

background image

 
 
 
 
 
 
 

 
 

Standard Aktywnego Powrotu na Rynek Pracy 

Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomno

ś

ci 

Ul. Przytockiego 4; 80-245 Gda

ń

sk 

tel. +48 (58)341-17-20; e-mail: biuro@pfwb.org.pl; www.pfwb.org.pl 

 

 

 
W  związku  z  istnieniem  zależności,  pomiędzy  trzema  elementami  schematu,  praca  „streetworkera”  wymaga 
pozostania  w  nieustannym  kontakcie  zarówno  z przedstawicielami  systemu,  jak  i  przedstawicielami 
„Agendy…”. Kontakt ten może wyglądać następująco: 
 
 
 
 

 
 

SYSTEM POMOCY SPOŁECZNEJ 

 

 

 

„AGENDA BEZDOMNOŚCI” 

 

Kontakt z pracownikiem MOPSu 

a.  informowanie  o  osobach  przebywających  na 
obszarze działania MOPS, 
b.  umówienie  na  ewentualne  spotkania  osoby 
bezdomnej z pracownikiem, 
c. spotkania w Referacie, wymiana doświadczeń, 
sygnalizowanie potrzeb, wspólne patrole, 

 

Kontakt z przełożonym - raport z pracy: 

a. 

zdawanie 

tygodniowych 

dzienników 

spotkań 

(w podziale  na  konkretne  dni,  z  iloma  osobami 
nawiązałem kontakt, gdzie, trudności), 
b. 

zdawanie 

„kart 

indywidualnego 

kontaktu”, 

zawierających  informacje  o  osobie,  z  którą  nawiązałem 
kontakt, 
c. 

informacja 

ilości 

rozdanych 

„ulotek 

informacyjnych”, także z moimi „namiarami”, 

 

Kontakt z pracownikami placówek  

a. 

informowanie 

pracowników 

placówek, 

których 

adresy 

znajdować 

się 

będą 

na 

rozdawanej  ulotce  informacyjnej  o  chęci 
nawiązania kontaktu, 

 

Kontakt z pracownikami Centrum Reintegracji

a. uprzedzenie o przyjściu osoby na warsztaty, 
b.  umówienie  na  spotkanie  z  pracownikiem  socjalnym, 
psychologiem, doradcą zawodowym itp. 
c.  umówienie  się  z  osobą  zainteresowaną  projektem  na 
„oprowadzenie” po Centrum, 

 

Wskazane jest dalsze zainteresowanie postępami i przebiegiem procesu socjalizacji „klienta”. 
 
Ponadto, poza przedstawicielami systemu Pomocy Społecznej i „Agendy Bezdomności”, praca „streetworkera” 
na  pewno  będzie  wymagała  kontaktów  z  pracownikami  Straży  Miejskiej,  Policji,  Służb  Kolei  czy  Pogotowia. 
Kontakty ze służbami mundurowymi ograniczone zazwyczaj do interwencji i patroli miejsc niebezpiecznych. 
 
 

background image

 
 
 
 
 
 
 

 
 

Standard Aktywnego Powrotu na Rynek Pracy 

Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomno

ś

ci 

Ul. Przytockiego 4; 80-245 Gda

ń

sk 

tel. +48 (58)341-17-20; e-mail: biuro@pfwb.org.pl; www.pfwb.org.pl 

 

4.

 

Praca „streetworkera” w świetle Ustawy o Pomocy Społecznej i założeń „Agendy Bezdomności” 

 
 Faktem  jest,  aby  zachęcić  osobę  bezdomną,  zamieszkującą  „na  ulicy”,  do  dokonania  zmiany  w  swoim 

ż

yciu,  należy  wskazać  jej  realne  formy  pomocy,  jaką  może  ona  uzyskać.  Dlatego  należy  posługiwać  się 

„językiem  konkretnych  korzyści”,  jakie  może  uzyskać  osoba  bezdomna,  bardziej  otwierając  się  na  system 
pomocy. Te korzyści mogą wypływać z systemu Pomocy Społecznej (formy określone przez Ustawę o Pomocy 
Społecznej) lub/i z działań zaplanowanych w ramach Agendy Bezdomności.  

 
 

 

W RAMACH SYSTEMU POMOCY 

SPOŁECZNEJ 

W RAMACH „AGENDY BEZDOMNOŚCI” 

 

Kontakt z pracownikiem MOPS 

 

 

Praca w warsztatach 

 

 

Skierowanie do placówki(schronienie, 

posiłek, niezbędne ubranie) 

 

 

Możliwość stażu, przyuczenia zawodowego 

(praca+kursy+ szkolenia) 

 

Objęcie pracą socjalną 

 

Zakwaterowanie w placówce o wyższym 

standardzie 

 

 

Możliwość korzystania z przewidzianych 

form pomocy 

(zasiłek stały, okresowy, celowy), jeżeli 

przysługują 

 

 

Pomoc doradcza (doradca zawodowy, pomoc 

psychologa, wsparcie w walce z uzależnieniem 

od alkoholu) 

 

 

Indywidualny Program Wychodzenia z 

Bezdomności 

 

 

Możliwość skorzystania z kafejki internetowej, 

siłowni 

 
 
 

Korzyść 

 

Poprawa warunków bytowych 

(schronienie, wyżywienie) 

= zaspokojenie potrzeb podstawowych 

 

Powrót do społeczeństwa 

(zwiększenie kwalifikacji, większa możliwość 

znalezienia pracy, prowadzenia „normalnego 

życia”) 

= zaspokojenie potrzeb wyższych.