2010-03-27
1
Anna Gardocka-Jałowiec
Funkcją produkcji nazywamy zależność
funkcjonalną pomiędzy
wielkością produkcji (Q)
a ilością zużytych do tej produkcji czynników.
Q = f (v
1
, v
2
, v
3
, ... , v
n
)
2
Ekonomiczne założenia funkcji produkcji
1.
Jednorodność produktu
2.
Równoczesne wydatkowanie nakładów i uzyskiwanie
efektów
3.
Techniczna mierzalność czynników produkcji
4.
Stałość techniki
5.
Doskonała podzielność czynników produkcji oraz
efektu produkcyjnego
6.
Substytucyjność czynników produkcji
7.
Wynagrodzenie
czynników
produkcji
wg
ich
krańcowych produktywności.
3
Ekonomiczne cechy funkcji produkcji
1.
Przychody skali – relacja zmiany poziomu produkcji do
zmiany wielkości nakładów:
przychody skali stałe;
przychody skali malejące;
przychody skali rosnące;
2.
Substytucyjność
–
stopień
wg
którego
czynniki
produkcji podlegają zamianie przy założeniu, ze wielkość
produkcji jest stała:
substytucja zerowa (gdy 1 metoda wytwarzania);
substytucja doskonała (gdy wiele metod wytwarzania).
4
Prawo wydajności proporcjonalnej
Charakter funkcji produkcji zależy od tego, czy
w procesie produkcji ulega zmianie wielkość nakładu
wszystkich czynników wytwórczych (v),
czy tylko ich części.
Q
B
v
5
Krzywa Knighta
Q
v
A
B
C
W przedziale 0A nie
pojawia się produkt,
ponieważ nakłady
czynników są zbyt
małe, aby zaktywizować
stałe czynniki
wytwórcze, w jakie
wyposażone jest dane
przedsiębiorstwo.
Powstanie produktu
jest możliwe dopiero
wtedy, gdy nakład
czynników zmiennych
będzie większy niż 0A.
Wielkość tego nakładu
jest określona
technicznie przez
metodę produkcji.
D
8
2010-03-27
2
Podział funkcji produkcji
Ze wg na rozmiar komplikacji
Ze wg na charakter zależności
między czynnikami produkcji a
efektem
1.
Funkcje jednoczynnikowe
2.
Funkcje wieloczynnikowe
1.
Zależność liniowa
2.
Zależność nieliniowa
Funkcje produkcji są zawsze funkcjami rosnącymi – jest to wynik
charakteru prowadzonej działalności
(wzrasta wartość argumentu – wzrasta wartość funkcji)
10
Funkcje
jednoczynnikowe
1.
Funkcja liniowa
N
Q
Q=aN-b
N
– nakłady=czynniki produkcji (N>0)
Q
– wartość efektów gospodarczych (Q>0)
b
– parametr przesunięcia wykresu funkcji
(od pewnego poziomu nakładów występuje
efekt)
a
– wskaźnik ogólny efektywności nakładów
11
Funkcje
jednoczynnikowe
2. Funkcja nieliniowa
N
Q
Q=aN
ά
–b;
Q=aC
ά
–b;
Q=aL
ά
0<
ά<1
C
– nakład kapitału pieniężno-rzeczowego
L
– nakład kapitału ludzkiego
Q
– wartość efektów gospodarczych (Q>0)
b
– parametr przesunięcia wykresu funkcji
(od pewnego poziomu nakładów występuje
efekt)
a
– wskaźnik ogólny efektywności nakładów
(przy C to efektywność kapitału rzeczowego;
przy L
– wydajność)
ά – elastyczność produkcji względem
nakładów (siła reakcji efektów względem
zmiany nakładów-odpowiednio: C, L)
12
Funkcja
wieloczynnikowa=dwuczynnikowa
1.
Stopnia I
Q=a(C+L)
a – wskaźnik ogólny efektywności =1
L
C
13
Q=a(C+L); a=1
q
k
Wytworzenie jednostki produktu wymaga
określonego nakładu kapitału rzeczowego
(k-współczynnik kapitałochłonności)
i nakładu pracy (q-współczynnik
pracochłonności)
14
jednostka produktu powstaje przy różnych relacjach
kapitałochłonności (k) i pracochłonności (q)
wszystkie punkty składające się na prostą
odzwierciedlają ten sam produkt = jednostkę
produktu, ale wytworzony za pomocą różnych metod
produkcji.
k i q uzupełniają się do jedności. Oznacza to, że
jakakolwiek zmiana k jest równoznaczna ze zmiana q
15
2010-03-27
3
Funkcja
wieloczynnikowa=dwuczynnikowa
2.Stopnia innego niż I
= Funkcja Cobb - Douglasa
Q = a C
ά
L
1-ά
a – wskaźnik ogólny efektywności
ά – współczynnik elastyczności funkcji
względem nakładów kapitału rzeczowego
1-ά - współczynnik elastyczności funkcji
względem nakładów kapitału ludzkiego
ά+(1-ά)=1
L
C
16
Interpretacja
1+ά
ά+(1-ά)=1 – stałe przychody skali
ά+(1-ά)>1 – rosnące przychody skali (wzrost produkcji jest
większy niż zmiana wielkości nakładów = produkcja
wzrasta więcej niż proporcjonalnie do wzrostu nakładów)
ά+(1-ά)<1 – malejące przychody skali (wzrost produkcji jest
mniejszy niż zmiana wielkości nakładów = produkcja
wzrasta mniej niż proporcjonalnie do wzrostu nakładów)
17
Q = a C
ά
L
1-
ά
k
q
Izokwanta
18
Izokwanta
A – technika bardziej
pracochłonna
B – technika bardziej
kapitałochłonna
C – technika
nieefektywna
D – technika realna ale
niemożliwa obecnie
k
q
A
B
C
D
19
Zależność między ‘k’ i ‘q’
W –wydajność pracy = odwrotność
pracochłonności
k=1-1/W
W=1/(1-k)
Kapitał jest funkcją
wydajności pracy
Wydajność jest
funkcją kapitału
20
Produkty przeciętne i krańcowe
21
2010-03-27
4
Produktywności krańcowe są głównymi elementami
określającymi cenę czynników produkcji. Producent
dobra może bowiem zapłacić za jednostkę określonego
czynnika tyle, ile wynosi przyrost produkcji
wynikający z zastosowania tej jednej jednostki
22