Informatyka I

Informatyka I

Zakład Balistyki

Instytut Techniki Uzbrojenia

Wydział Mechatroniki i Lotnictwa WAT

dr inż. Leszek BARANOWSKI

http://members.chello.pl/l.baranowski9/info.htm

bud. 26 (dzwonić dwa razy)

konsultacje

- czwartek 15.00 – 17.00

Zagadnienia:

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki, architektura komputerów,

systemy operacyjne

2. Algorytmizacja zadań przetwarzania danych (zasady opracowywania

algorytmów) –

dr hab. inż. Zdzisław Łęgowski

3. Programowanie strukturalne (na przykładzie języka Pascal oraz Matlab)

4. Arkusz kalkulacyjny MS Excel –

mjr mgr inż. Robert Paszkowski

5. Zaawansowane funkcje edytora tekstów –

mjr mgr inż. Robert Paszkowski

6. Hipertekstowy język opisu stron internetowych HTML

Cel nauczania zawarty jest w sylabusie w postaci efektów kształcenia

LITERATURA

podstawowa:

1) Bogdan Buczek,

Algorytmy. Ćwiczenia

, wyd. Helion, 2009 ;

2) Elżbieta Szymczyk,

MATLAB dla mechaników

, WAT, 2006;

3) Steve Schwartz,

Po prostu Office 2010 PL

, wyd. Helion, 2011;

4) Krzysztof Masłowski,

Excel 2010 PL. Ilustrowany przewodnik

, wyd. Helion, 2010

5) Prezentacje z wykładów

uzupełniająca:

1) Bogumiła Mrozek, Zbigniew Mrozek,

MATLAB i Simulink

, Helion, 2004;

2) Andrzej Zalewski, Rafał Cegieła,

MATLAB – obliczenia numeryczne i ich

zastosowania

, Biblioteka Użytkownika Mikrokomputerów, 1999

3) Grzegorz Kowalczyk,

Word 2007 PL. Ćwiczenia praktyczne

, wyd. Helion, 2010 ;

4) Lech Banachowski, Krzysztof Diks, Wojciech Rytter,

Algorytmy i struktury danych

,

WNT, 2003;

5) Michael Price,

Excel 2007 PL. Seria praktyk

, wyd. Helion, 2009

6) Cyprian T. Lachowicz,

Matlab Scilab Maxima

,

Oficyna Wydawnicza Opole 2005;

7) Internet (np.

www.scilab.org

)

Podstawą zaliczenia przedmiotu jest

zaliczenie wszystkich efektów

kształcenia:

1) zaliczenie wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych,

2) zaliczenie sprawdzianu z samodzielnego programowania,

3) zaliczenie pracy końcowej w postaci kolokwium z

algorytmizacji,

4) zaliczenie testu z podstawowych pojęć dotyczących

informatyki, języka programowania, architektury
komputerów i systemów operacyjnych.

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

software

hardware

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

- software

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1

0

K(L)

2

- wartość słowa w systemie dziesiętnym

n

i

i

i

x

−

=

=

∑

7

6

5

4

3

2

1

0

x x x x x x x x

L =

K(L) =

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

Programowanie strukturalne (proceduralne) –

to metodyka opracowywania,

organizacji i pisania programów komputerowych, prowadząca do uzyskania

programów o zwięzłych, przejrzystych i łatwych do analizy strukturach,

wykorzystujących procedury (podprogramy) tworzone osobno dla realizacji

określonych zadań, niekiedy przez różnych autorów i wywoływane w odpowie-

dnich miejscach programu głównego.

Cechy charakterystyczne

: ustalone typy

danych, w miarę proste nie złożone. Przykłady:

Pascal, Basic, Fortran, C, Matlab

.

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki

Programowanie obiektowe

(ang. object-oriented programming) — to metodyka

tworzenia programów komputerowych, która definiuje programy za pomocą

obiektów — elementów łączących stan (czyli dane) i zachowanie (czyli procedury,

tu: metody). Obiektowy program komputerowy wyrażony jest jako zbiór takich

obiektów, komunikujących się pomiędzy sobą w celu wykonywania zadań.

Cechy

charakterystyczne

: możliwość tworzenia rozbudowanych typów danych i działań na

tych danych, konstruktor, przeciążenie operatora, polimorfizm, dziedziczenie –

przykłady

C++, Java, Smalltalk

).

Języki programowania:

- niskiego poziomu

-

(np.

asembler

) typ

języka programowania

, który w małym

stopniu abstrahuje od konstrukcji

jednostki centralnej

komputera. Innymi

słowy, język ten wykazuje duże podobieństwo do

kodu maszynowego

, zaś

kompilacja

jest w miarę nieskomplikowana (tzw.

asemblacja

) .

-

wysokiego poziomu

–

(np.

C, Pascal, Basic, Fortran, C++, Java

) typ

języka

programowania

, którego składnia i słowa kluczowe mają maksymalnie ułatwić

rozumienie kodu programu (źródłowego) dla człowieka, tym samym zwiększając

poziom abstrakcji i dystansując się od sprzętowych niuansów,

kompilacja

jest dość

skomplikowana).

Kompilator

to program do tłumaczenia kodu źródłowego z

języka programowania

na

język maszynowy

.

1)

Przy kwalifikacji języka do danego typu występuje pewna względność ocen:

język C

może

być oceniany jako język wysokiego poziomu przez programujących w

asemblerze

, lecz jako

język niskiego poziomu przez używających

Javy

.

2)

Pewnym obiektywnym miernikiem wysokości poziomu języka może być to, jak bardzo jest

on niezależny od tego, jak działa komputer. W

asemblerze

operujemy bezpośrednio na

rejestrach komputera, w

C

piszemy programy za pomocą pewnych instrukcji, natomiast

Java

i inne języki obiektowe umożliwiają posługiwanie się zdarzeniami występującymi

między obiektami. W języku tym praktycznie nie widzimy w żaden sposób budowy komputera.

1. Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki