background image

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/1                    dr hab. W. Makowski  

Wykład 6: Kwasy i zasady 

Elektrolity, dysocjacja elektrolityczna 

Kwasy i zasady wg Brønsteda  

Stała dysocjacji 

Iloczyn jonowy wody, pH 

Prawo rozcieńczeń Ostwalda 

Protonowe rozpuszczalniki niewodne 

Kwasy i zasady wg Lewisa 

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/2                    dr hab. W. Makowski  

Elektrolity 

Elektrolity 

- substancje, które rozpuszczając się w wodzie lub 

innym rozpuszczalniku polarnym ulegają dysocjacji 
elektrolitycznej, czyli rozpadają się na jony dodatnie i ujemne. 

Stopień dysocjacji α

 – liczba (ułamek) określająca, jaka część 

elektrolitu uległa dysocjacji. 

Elektrolity mocne (α = 1) 

związki jonowe (np. sole oraz wodorotlenki litowców i 
berylowców) oraz niektóre kwasy nieorganiczne. 

Elektrolity słabe (α « 1) 

niektóre kwasy nieorganiczne, liczne kwasy organiczne, 
amoniak, zasady organiczne itd. 

background image

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/3                    dr hab. W. Makowski  

Solwatacja 

Rozpad kryształów lub cząsteczek elektrolitów na jony zachodzi 
w wyniku ich oddziaływania z cząsteczkami rozpuszczalnika, czyli 

solwatacji

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/4                    dr hab. W. Makowski  

Kwasy i zasady 

Arrhenius (1887)  

kwas:

 

HNO

3

  →  H

+

 + NO

3

-

  

(powstają jony wodorowe) 

zasada: 

KOH    

  K

+

 + OH

(powstają jony wodorotlenowe)

  

 

NH

3

 ? 

 

Brønsted (1923)  

 

K  

 

 Z + H

kwas: donor protonu 

zasada: akceptor protonu 

background image

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/5                    dr hab. W. Makowski  

Reakcje protolityczne 

Reakcje kwasowo-zasadowe 

to reakcje protolityczne, czyli 

polegające na przekazaniu protonu. W reakcjach takich zawsze  
występują 2 pary kwas-zasada. 

 

niesprzężone  pary  kwas - zasada 

sprzężone pary kwas - zasada 

K

1

 + Z

2

       K

2

 + Z

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/6                    dr hab. W. Makowski  

Pary kwas-zasada 

K

1

  

+

  

Z

2

   

 

  

K

2

  

+  

Z

HCl 

H

2

O  

 

 

 

H

3

O

+

 

Cl

HSO

4

-

  + 

H

2

O  

 

 

 

H

3

O

+

 

SO

4

2- 

H

2

O  

NH

3

  

 

 

 

NH

4

+

 

OH

H

2

O  

HS

-

 

 

 

 

H

2

OH

NH

4

+

  

H

2

O  

 

 

 

H

3

O

+

   + 

NH

H

2

SO

4

   + 

HS

-

 

 

 

 

H

2

HSO

4

-

  

HF  

NH

3

  

 

 

 

NH

4

+

 

F

background image

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/7                    dr hab. W. Makowski  

Autodysocjacja rozpuszczalników polarnych 

K

1

  

+  

Z

2

   

 

  

K

2

  

+  

Z

1

 

 

woda  

H

2

O  

H

2

O  

 

 

 

H

3

O

+

 

OH

 

bezwodny ciekły amoniak 

NH

3

  

NH

3

  

 

 

 

NH

4

+

 

 NH

2

 

bezwodny kwas siarkowy

 

H

2

SO

4

   + 

 H

2

SO

4

   

 

 

H

3

SO

4

+

  + 

 HSO

4

-

  

solwatowane protony 

(protonowane cząsteczki rozpuszczalnika)  

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/8                    dr hab. W. Makowski  

Stała dysocjacji kwasowej 

słaby kwas jednoprotonowy HA 

HA   +   H

2

O   

  H

3

O

+

   +   A

]

][

[

]

][

[

2

3

O

H

HA

O

H

A

K

c

]

[

]

[

2

2

O

H

K

K

const

O

H

c

a

]

[

]

][

[

3

HA

O

H

A

K

a

(a – acid = kwas) 

]

[

]

][

[

3

3

3

COOH

CH

O

H

COO

CH

K

a

Przykład: kwas octowy 

CH

3

COOH   +   H

2

O   

  H

3

O

+

   +   CH

3

COO

a

pK

a

a

a

K

K

pK

10

log

background image

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/9                    dr hab. W. Makowski  

Kwasy wieloprotonowe - dysocjacja stopniowa 

H

3

A   +   H

2

O    

   H

3

O

+

   +   H

2

A

]

[

]

][

[

3

2

3

1

A

H

A

H

O

H

K

a

3

2

1

3

2

1

a

a

a

a

a

a

pK

pK

pK

K

K

K

H

2

A

-

   +   H

2

O   

     

H

3

O

+

   +   HA

2- 

]

[

]

][

[

2

2

3

2

A

H

HA

O

H

K

a

HA

2-

   +   H

2

O   

  

  H

3

O

+

   +   A

3- 

]

[

]

][

[

2

3

3

3

HA

A

O

H

K

a

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/10                    dr hab. W. Makowski  

Przykłady słabych kwasów  

nazwa  

wzór 

K

a1 

pK

a1 

K

a2 

pK

a2 

K

a3 

pK

a3 

azotowy 

(III) 

HNO

4,3∙10

-4 

3,37 

chlorowy 

(I) 

HClO 

3,0∙10

-7 

7,53 

węglowy 

H

2

CO

4,3∙10

-7 

6,37  5,6∙10

-11 

10,25 

fosforowy 

(V) 

H

3

PO

4

 

7,6∙10

-3 

2,12  6,2∙10

-8 

7,21  2,1∙10

-13

  12,67 

mrówkowy 

HCOOH 

1,8∙10

-4 

3,75 

octowy 

CH

3

COOH 

1,8∙10

-5 

4,75 

szczawiowy 

(COOH)

5,9∙10

-2 

1,23  6,5∙10

-5 

4,19 

cytrynowy 

C

3

H

4

OH(COOH)

7,1∙10

-4 

3,15  1,7∙10

-5 

4,77  4,0∙10

-7

  6,40 

duże różnice  

między kolejnymi stałymi 

mniejsze różnice między kolejnymi stałymi 

background image

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/11                    dr hab. W. Makowski  

Różnice stałych dysocjacji stopniowej 

kwasowe grupy OH  

związane z tym samym atomem 

 

- duże różnice pomiędzy 

kolejnymi stałymi dysocjacji 

H

3

PO

 

kwas fosforowy (V)

 

kwasowe grupy OH  

związane różnymi atomami  

 

- małe różnice między 

kolejnymi stałymi dysocjacji 

C

3

H

4

OH(COOH)

 

kwas cytrynowy 

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/12                    dr hab. W. Makowski  

Czynniki decydujące o mocy kwasów  

Kwasy beztlenowe 

pK

HF 

3,2 

HCl 

-7 

HBr 

-9,5 

HI 

-10 

Kwasy tlenowe 

pK

a

 

pK

a

 

HClO 

7,3 

HClO 

7,3 

HClO

2

  2,0 

HBrO  8,7 

HClO

-1 

HIO 

10 

HClO

-10 

moc rośnie 

ze wzrostem 

promienia atomowego 

moc rośnie 

ze wzrostem liczby 

atomów O związanych 

z atomem centralnym 

moc rośnie ze 

wzrostem 

elektroujemności  

atomu centralnego 

background image

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/13                    dr hab. W. Makowski  

Stała dysocjacji zasadowej 

słaba zasada B 

B    +   H

2

O    

  

 BH

+

   +   OH

]

[

]

][

[

B

OH

BH

K

b

(b – base = zasada) 

]

[

]

][

[

)

(

3

4

aq

b

NH

OH

NH

K

NH

3 (g)

   

 

   NH

3 (aq) 

NH

3 (aq)

   +   H

2

O   

  

   NH

4

+

   +   OH

b

pK

b

b

b

K

K

pK

10

log

NH

4

OH 

nie istnieje!

 

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/14                    dr hab. W. Makowski  

Przykłady słabych zasad  

nazwa  

wzór 

K

pK

amoniak 

NH

1,8∙10

-5 

4,75 

hydrazyna 

NH

2

NH

1,7∙10

-6 

5,77 

hydroksylamina 

NH

2

OH 

1,1∙10

-8 

7,97 

metyloamina 

CH

3

NH

3,6∙10

-4 

3,44 

anilina 

C

6

H

5

NH

4,3∙10

-10 

9,37 

pirydyna 

C

5

H

5

1,8∙10

-9 

8,75 

mocznik 

CO(NH

2

)

1,3∙10

-14 

13,90 

background image

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/15                    dr hab. W. Makowski  

Iloczyn jonowy wody i pH 

H

2

O   +   H

2

O   

  

   H

3

O

+

   +   OH

]

][

[

3

OH

O

H

K

w

14

log

10

14

w

w

w

K

pK

K

]

log[

3

O

H

pH

pH

O

H

10

]

[

3

]

log[

OH

pOH

pH

pOH

OH

14

10

10

]

[

14

 pOH

pH

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/16                    dr hab. W. Makowski  

Prawo rozcieńczeń Ostwalda 

1

)

1

(

)

(

2

2

o

o

o

a

c

c

c

K

HA       +    H

2

O   

  

    H

3

O

+

   +   A

c

o

(1-α) 

 

c

o

α 

c

o

α 

2

log

2

o

a

c

pK

pH

042

,

0

1

,

0

10

8

,

1

4

Przykład 6.1: Oblicz stopień 
dysocjacji HCOOH w roztworze 0,1 M 

]

[

]

][

[

3

HA

A

O

H

K

a

o

a

o

c

K

c

O

H

]

[

3

o

a

c

K

background image

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/17                    dr hab. W. Makowski  

Stała dysocjacji - obliczenia 

Przykład 6.2: Oblicz stopień dysocjacji 0,1 M roztworu HCOOH 
zawierającym dodatkowo 0,05 M HCl 

HCOOH   +   H

2

O          

    

 

H

3

O

+

     +   HCOO

0,1-x 

 

 

0,05+x 

2

1

,

0

05

,

0

1

,

0

)

05

,

0

(

10

8

,

1

4

x

x

x

x

x

]

[

]

][

[

3

HCOOH

HCOO

O

H

K

a

4

10

6

,

3

x

3

4

10

6

,

3

1

,

0

10

6

,

3

o

c

x

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/18                    dr hab. W. Makowski  

Stała dysocjacji – obliczenia cd. 

Przykład 6.3: Wyznacz wartość stałej dysocjacji zasady B, która  
w roztworze o stężeniu 0,05 M wykazuje pH = 11. 

background image

10 

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/19                    dr hab. W. Makowski  

Protonowe rozpuszczalniki niewodne  

bezwodny ciekły amoniak 

autodysocjacja: 

NH

3

  +  NH

3

    

  

   NH

4

+  

+  NH

2

dysocjacja kwasu: 

HNO

3

  +  NH

3

    

  

   NH

4

+  

+  NO

3

-

  

dysocjacja zasady:  C

5

H

5

N  +  NH

3

    

  

   C

5

H

5

NH

+

  +  NH

2

bezwodny kwas octowy 

autodysocjacja: 

CH

3

COOH  +  CH

3

COOH    

  

 

  

 

 

 

  

   CH

3

COOH

2

+

  +  CH

3

COO

-

  

dysocjacja kwasu: 

HNO

3

  +  CH

3

COOH   

  

  CH

3

COOH

2

+

 +  NO

3

-

  

dysocjacja zasady:  NH

3

  +  CH

3

COOH   

  

  NH

4

+  

+  CH

3

COO

solwoliza: 

CN

-

 +  CH

3

COOH   

  

  HCN

  

+  CH

3

COO

-  

(pirydyna) 

Wydział Chemii UJ                    Podstawy chemii - wykład 6/20                    dr hab. W. Makowski  

Kwasy i zasady Lewisa  

Reakcja kwasowo-zasadowa

 to reakcja pomiędzy donorem i 

akceptorem wolnej pary elektronowej, w wyniku której 
powstaje wiązanie koordynacyjne.   

Zasada Lewisa:

 donor pary elektronowej 

 

Kwas Lewisa

: akceptor pary elektronowej

 

Kwas Lewisa   +  zasada Lewisa 

=  addukt  

 

   

 

 

 

kwasowo-zasadowy 

H

+

  

+  :OH

-

   

 

=  H:OH 

H

+

  

+  :NH

3

   

 

=  H:NH

3

Ag

+

  

+  2 :NH

3

 

 

=  [Ag(:NH

3

)

2

]

Ni 

+  4 :CO  

 

=  [Ni(:CO)

4

AlCl

3

 

+  :NH

3

   

 

=   Cl

3

Al:NH

3

 

Uwaga:  

w roztworach  

wodnych  

nie ma  

wolnych  

protonów