Scenariusz wieczoru wigilijnego.

pt. „Dziewczynka z zapałkami”

Cele:

1. Kultywowanie i wzbogacanie dobrych tradycji związanych z okresem Świąt Bożego

Narodzenia.

2. Pogłębienie stosunku uczuciowego do osób bliskich oraz przyzwyczajanie do

okazywania im miłości.

3. Dostrzeganie wokół siebie ludzi biednych, samotnych, cierpiących i okazywanie im

współczucia i pomocy.

4. Budzenie wrażliwości na piękno Bożonarodzeniowej poezji i kolędy.
5. Stworzenie atmosfery wspólnego kulturalnego przeżywania tradycji.
6. Wdrażanie uczniów do odpowiedniego stroju i właściwego zachowania się podczas

uczestnictwa na imprezach organizowanych przez bibliotekę.

7. Uczenie szacunku dla gości oraz miejsc związanych z kulturą.

Dekoracja: wymalowane kamienice na szarym papierze w tle, śnieg (wata lub sztuczny

śnieg), choinka, stroiki, zapalone świece.

Postacie: Pan Andersen, dziewczynka z zapałkami;

ponadto narratorzy, recytatorzy, dzieci grające i śpiewające kolędy.

Imprezę rozpoczynamy odtworzeniem kolędy „Bóg się rodzi” (2 zwr. – płyta CD).

Narrator I: Zbliżają się tak ulubione przez wszystkich Święta Bożego Narodzenia.

Oderwijmy się więc na chwilę od kłopotów dnia codziennego. Wczujmy się w
atmosferę ciepłej, tkliwej, rodzinnej Bożonarodzeniowej poezji i kolędy.

(na tle muzyki – „Cicha noc”)

„Grudniowa piękna noc
z kolędą przyszła do nas,
grudniowa piękna noc
przez ludzi wymarzona
i wokół cały świat
pierzynką otuliła,
zmieniła w bajkę sad
i gwiazdy zapaliła.”

(K. Chojecka – Grudniowa noc)

• Kolęda „Cicha noc” w wykonaniu dzieci.

Narrator II: Święta Bożego Narodzenia są poprzedzone miłością wigilijnego wieczoru,

czarem choinki i zawsze tkliwą kolędą.

(na tle muzyki – „Wśród nocnej ciszy”; po skończeniu recytacji, kolęda głośno)

„Kiedy wieczór jest zimowy,
chaty w śniegu drzemią,
nastrój dziwny, wyjątkowy
snuje się nad ziemią.

Lecz najmilszy, wigilijny
wieczór przed świętami
jest tak piękny, taki inny,
tak oczekiwany.”

(K. Chojecka – Najpiękniejszy wieczór)

• Pastorałka „Zaśnij Dziecino” w wykonaniu dzieci.

Narrator I: Dla dzieci jest to chyba najpiękniejszy wieczór w roku. Baśń urzeczywistnia się

na parę godzin w blasku kolorowych światełek choinki, pod którą kochające
ręce położyły dla wszystkich obecnych dary takie, na jakie kogo stać. Ale
najskromniejszy nawet upominek ma w ten wieczór wartość wyjątkową, stając
się symbolem łączącej ludzi miłości i przyjaźni.

„Choineczka przyszła do nas
z zielonego lasu,
teraz pięknie ustrojona
stoi w tęczy blasków.

I uśmiecha się wesoło,
struny serc porusza
i roztacza naokoło
radość w ludzkich duszach.

Choineczka przypomina
wieczór przy kolędzie,
gdy na świecie biała zima
królowała wszędzie.
(...)
Choineczka romantyczna,
jak marzenia dzieci
kolorowa i prześliczna
dziś najpiękniej świeci,

żeby miłość dojrzewała,
ludzi pogodziła,
żeby radość pozostała,
zgoda zagościła.”

(K. Chojecka – Choineczka)

• Skrzypce – „Gdy śliczna panna”

Narrator II: Jednak nie dla wszystkich dzieci okres Świąt Bożego Narodzenia jest radosny.

Ciągle wzruszam się, gdy przypomnę sobie historię jednej dziewczynki z
zapałkami.

(tekst baśni Andersena – „Dziewczynka z zapałkami”; w trakcie czytania tekstu wychodzi
dziewczynka z zapałkami, następnie siada przy kamienicy i ogrzewa sobie ręce płomieniem
zapałek. Po słowach „To przecież jest wigilia Nowego Roku” dziecko gra na skrzypcach jak
niżej).

• Skrzypce – „Jezus malusieńki”

(ciąg dalszy tekstu baśni do słów „(...) i zakreśliła na niebie długi, błyszczący ślad”).
Narrator II: Jestem pisarzem, więc mogę zmienić bieg wydarzeń.

(podchodzi do dziewczynki i mówi)
Jestem Andersenem. Proszę Cię dziewczynko sprzedaj mi wszystkie zapałki.
Sprawisz mi tym wielką przyjemność. Pozwól, że zabiorę Cię ze sobą. Przy
choince, wśród przyjaciół czeka na Ciebie najlepsze miejsce. Posłuchaj też, jak
zaśpiewają Ci koleżanki.

• Kolęda „Przybieżeli do Betlejem” – a`capella

Narrator I: Pamiętajmy aby Święta Bożego Narodzenia zbliżały ludzi do siebie, wyzwalały

wzajemną życzliwość, skłaniały do współczucia i pomocy biednym, samotnym,
cierpiącym.

Narrator II: W ten uroczysty wieczór wybaczmy sobie wzajemnie wszelkie urazy i

przewinienia.

(na tle wyciszonej kolędy „Dzisiaj w Betlejem”)

„Podzielimy się Opłatkiem,
jak przodkowie nasi,
bo dziś pokój idzie światem,
żale, spory gasi.
(...)
Podzielimy się życzeniem,
Jak promieniom słońca,
aż spod powiek ze wzruszenia
spłynie łza gorąca.

Podzielimy się radością
i uśmiechem czystym,
i dobrocią, życzliwością
z każdym sercu bliskim.

Podzielimy się wzajemnie
tym okruchem szczęścia,
niech odmieni nas i ziemię,
kraje, społeczeństwa.

(K. Chojecka – Podzielimy się Opłatkiem)

„Gdy Opłatkiem się łamiemy,
to życzymy bliskim,
żeby Pokój był na ziemi
i niósł miłość wszystkim.

Żeby słońce nam świeciło,
Raj był naokoło,
Żeby ludziom tutaj było
Dobrze i wesoło.

(K. Chojecka – Kiedy wieczór wigilijny)

• Pastorałka „My też pastuszkowie”

Narrator I: „Patrzmy w gwiazdę Betlejemską, żeby oczy nasze nabrały blasku, żeby nabrały
jej światła. Przychodźmy do żłóbka Jezusa, żeby ręce nasze się ogrzały.
Śpiewajmy kolędy, żeby serca nasze odtajały, żeby się stały bardziej czułe na wszystko.”

Narrator II: Niech Dzieciątko Boże błogosławi każdemu z nas.

• Śpiew dzieci „Podnieś rękę Boże Dziecię”

Bibliografia:

Podniesińska Barbara: Jest taki dzień... Scenariusz wieczoru wigilijnego. Biblioteka w Szkole

1993 nr 10.

Andersen Hans Christian: Baśnie. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1985 r.


Płyta CD:
Hej kolęda, kolęda. Polskie Nagrania „Muza”, 1997 r.

Opracowała: Krystyna Turowska.

SP nr 5 w Suwałkach.