background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 
 
 
 
 

MINISTERSTWO EDUKACJI 
          NARODOWEJ 

 
 
 
 
 
 

Anna Klimkowicz- Barbarska 

 
 
 
 
 
 
 

Wykonywanie 

prac 

związanych 

pozyskiwaniem, 

przetwarzaniem i uszlachetnianiem wikliny 742[02].O1.04 

 
 

 
 
 
 

 
Poradnik dla ucznia 
 
 

 
 
 
 
 

 
 

 

Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji- Państwowy Instytut Badawczy

 

Radom 2006

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Recenzenci: 
Mgr Janusz Artemiuk 
Mgr Zenon Dudek 
 
 
 
Opracowanie redakcyjne: 
Mgr inż. Anna Klimkowicz- Barbarska 
 
 
 
Konsultacja: 
Mgr inż. Krzysztof Wojewoda 
 
 
 
Korekta: 
 
 
 
 
 
 

Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  742[02].O1.04 

Wykonywanie  prac  związanych  z  pozyskiwaniem,  przetwarzaniem  i  uszlachetnianiem 
wikliny. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 

 
Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji- Państwowy Instytut Badawczy Radom 2006 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

SPIS TREŚCI 

 
1.  Wprowadzenie   

 

 

 

 

 

 

 

 

       3 

2.  Wymagania wstępne 

 

 

 

 

 

 

 

 

       5 

3.  Cele kształcenia   

 

 

 

 

 

 

 

 

       6 

4.  Materiał nauczania 

 

 

 

 

 

 

 

 

       7 

4.1. Agrotechnika i ochrona plantacji  

 

 

 

 

 

       

4.1.1. Materiał nauczania 

 

 

 

 

 

 

 

       7 

4.1.2. Pytania sprawdzające   

 

 

 

 

 

 

     13 

4.1.3. Ćwiczenia 

 

 

 

 

 

 

 

 

     13 

4.1.4. Sprawdzian postępów  

 

 

 

 

 

 

     16 

4.2. Rozmnażanie wikliny 

 

 

 

 

 

 

 

     17 

4.2.1. Materiał nauczania 

 

 

 

 

 

 

 

     17 

4.2.2. Pytania sprawdzające   

 

 

 

 

 

 

     18 

4.2.3. Ćwiczenia 

 

 

 

 

 

 

 

 

     18 

4.2.4. Sprawdzian postępów  

 

 

 

 

 

 

     21 

4.3. Pozyskiwanie, transport i składowanie wikliny nie okorowanej 

 

     22 

4.3.1. Materiał nauczania 

 

 

 

 

 

 

 

     22 

4.3.2. Pytania sprawdzające   

 

 

 

 

 

 

     26 

4.3.3. Ćwiczenia 

 

 

 

 

 

 

 

 

     26 

4.3.4. Sprawdzian postępów  

 

 

 

 

 

 

     28 

      4.4. Nadawanie wiklinie korowalności  

 

 

 

 

 

     29 

4.4.1. Materiał nauczania 

 

 

 

 

 

 

 

     29 

4.4.2. Pytania sprawdzające   

 

 

 

 

 

 

     31 

4.4.3. Ćwiczenia 

 

 

 

 

 

 

 

 

     32 

4.4.4. Sprawdzian postępów                                                                                         33 

      4.5. Suszenie, kolorowanie wikliny okorowanej 

 

 

 

 

     34 

4.5.1. Materiał nauczania 

 

 

 

 

 

 

 

     34 

4.5.2. Pytania sprawdzające   

 

 

 

 

 

 

     34 

4.5.3. Ćwiczenia 

 

 

 

 

 

 

 

 

     35 

4.5.4. Sprawdzian postępów                                                                                         35                                                                

      4.6. Sortowanie, magazynowanie wikliny okorowanej 

 

 

                 36 

4.6.1. Materiał nauczania 

 

 

 

 

 

 

 

     36 

4.6.2. Pytania sprawdzające   

 

 

 

 

 

 

     37 

4.6.3. Ćwiczenia 

 

 

 

 

 

 

 

 

     37 

4.6.4. Sprawdzian postępów                                                                                        38 

      4.4. Uszlachetnianie wikliny 

 

 

 

 

 

                             39 

4.4.1. Materiał nauczania 

 

 

 

 

 

 

 

     39 

4.4.2. Pytania sprawdzające   

 

 

 

 

 

 

     39 

4.4.3. Ćwiczenia 

 

 

 

 

 

 

 

 

     39 

4.4.4. Sprawdzian postępów  

 

 

 

 

 

 

     40 

5.  Sprawdzian osiągnięć   

 

 

 

 

 

 

 

     41 

6.  Literatura 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     47 

 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

1. WPROWADZENIE 

 

Poradnik  będzie  Ci  pomocny  w  przyswajaniu  wiedzy  o  rozpoznawaniu  gatunków             

i  odmian  wierzby  krzewiastej  oraz  innych  surowców  i  materiałów  stosowanych  w produkcji 
koszykarsko-plecionkarskiej. 

W poradniku tym zamieszczono:  

− 

wymagania  wstępne  czyli  wykaz  niezbędnych  umiejętności  i  wiedzy,  które  powinieneś 
mieć opanowane, aby przystąpić do realizacji tej jednostki modułowej, 

− 

cele  kształcenia,  czyli  wykaz  umiejętności,  jakie  powinieneś  ukształtować  w  czasie 
realizacji tej jednostki modułowej, 

− 

materiał nauczania, który zawiera: wiadomości niezbędne do realizacji tej jednostki 
modułowej, pytania sprawdzające wiedzę, ćwiczenia, które pomogą Ci w ukształtowaniu 
praktycznych umiejętności oraz sprawdzian postępów, 

− 

sprawdzian osiągnięć, czyli sprawdzian wiadomości i umiejętności opanowanych podczas 
realizacji tej jednostki modułowej, 

− 

wykaz literatury, która pomoże Ci poszerzyć wiedzę z zakresu tej jednostki modułowej. 

Jeżeli  masz  trudności  ze  zrozumieniem  tematu  lub  ćwiczenia  poproś  nauczyciela  lub 

instruktora  o  wyjaśnienie  i  ewentualne  sprawdzenie,  czy  dobrze  wykonujesz  określoną 
czynność.  Po  zrealizowaniu  materiału  spróbuj  wykonać  sprawdzian  z  zakresu  tej  jednostki 
modułowej. 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

Schemat układu jednostek modułowych 

 

 
 
 
 
 
 
 

742[02].O1 

Podstawy koszykarstwa-plecionkarstwa 

742[02].O1.01 

Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, 

ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 

742[02].O1.02 

Posługiwanie się terminologią z zakresu technologii 

koszykarstwa-plecionkarstwa 

742[02].O1.03 

Rozpoznawanie gatunków i odmian wierzby krzewiastej 

oraz innych surowców i materiałów stosowanych               

w produkcji koszykarsko-plecionkarskiej 

 

742[02].O1.04 

Wykonywanie prac związanych    

z pozyskiwaniem, przetwarzaniem  

i uszlachetnianiem wikliny 

742[02].O1.07 

Magazynowanie, 

pakowanie i transport 

wyrobów 

742[02].O1.06 

Posługiwanie się 

normami i dokumentacją 

wyrobów 

742[02].O1.05 

Wykonywanie 

pomocniczych prac 

stolarskich i tapicerskich 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

2. WYMAGANIA WSTĘPNE 

 

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć: 

− 

korzystać z różnych źródeł informacji, 

− 

selekcjonować i porządkować informacje uzyskane z różnych źródeł, 

− 

interpretować informacje zawarte w rysunkach i tabelach, 

− 

dostrzegać i oceniać związki zachodzące między działalnością człowieka a środowiskiem 
naturalnym, 

− 

oceniać własne możliwości wykonania pracy do stawianych wymagań, 

− 

przestrzegać  przepisów  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpożarowej  oraz 
ochrony środowiska, 

− 

posługiwać się terminologią z zakresu technologii koszykarstwa-plecionkarstwa, 

− 

rozpoznawać  gatunki  i  odmiany  wierzby  krzewiastej  oraz  inne  surowce  i  materiały 
stosowane w produkcji koszykarsko-plecionkarskiej. 

 
 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

3. CELE KSZTAŁCENIA 

 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć: 

− 

wykonać prace związane z przygotowaniem gleby do sadzenia wikliny, 

− 

ustalić  kolejność  czynności  związanych  z  uprawą,  pozyskiwaniem  i  przetwarzaniem 
wikliny, 

− 

prowadzić proces przetwarzania i uszlachetniania wikliny, 

− 

zorganizować stanowiska do uprawy, pozyskiwania i przetwarzania wikliny, 

− 

dobrać sprzęt i narzędzia do sadzenia i uprawy,  

− 

wyprodukować materiał sadzeniowy, 

− 

posadzić wiklinę, 

− 

wykonać czynności pielęgnacyjne na plantacji wikliny, 

− 

dobrać narzędzia, sprzęt i urządzenia do pozyskania i przetworzenia wikliny, 

− 

posłużyć się narzędziami, sprzętem i urządzeniami do wycinki wikliny, 

− 

pozyskać wiklinę z plantacji, 

− 

dokonać składowania i magazynowania wikliny, 

− 

okorować wiklinę moczarkowaną, 

− 

okorować wiklinę gotowaną, 

− 

dokonać sortowania wikliny nie okorowanej i okorowanej, 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

4. MATERIAŁ NAUCZANIA   

 

 

 

 

 

 

4.1. Agrotechnika i ochrona plantacji wikliny 

 

4.1.1. Materiał nauczania 

 
Przygotowanie gleby 

Wiklina  jest rośliną wieloletnią,  na  jednym miejscu rośnie  nawet kilkanaście  lat, dlatego 

uprawę gleby pod plantację należy wykonać bardzo starannie. Wiklina wymaga gleby dobrze 
uprawionej  czyli  oczyszczonej  z  chwastów  (szczególnie    z  chwastów  wieloletnich,  głęboko 
ukorzenionych  lub  z  rozłogami,  np.  takich  jak  perz,  nawłoć,  powój  polny)  i  głęboko 
spulchnionej. 

W  roku  poprzedzającym  założenie  plantacji  wikliny  na  gruntach  nie  użytkowanych 

rolniczo,  należy  przeprowadzić  odwodnienie  zbyt  mokrych  lub  nawodnienie  zbyt  suchych 
gruntów.  Powinny  być  wykarczowane  krzewy,  usunięte  korzenie,  zebrane  kamienie,                
a  powierzchnia  wyrównana.  Na  łąkach  i  pastwiskach  przeznaczonych  pod  uprawę  wikliny 
należy  zniszczyć  darń  przy  użyciu:  brony  talerzowej,  glebogryzarki  (Rys.  1),  kultywatora, 
brony zębatej (Rys. 2) w  zależności od rodzaju i  stanu gleby  lub  stosując chemiczne  środki 
do zwalczania chwastów czyli herbicydy.  
 

       

 

      

Rys. 1. Glebogryzarka [ 1, s.197]                                 Rys. 2. Brony zębate przyczepiane [ 1, s. 190] 

 

Po  zabiegach  niszczących  darń  i  chwasty  można  glebę  pielęgnować  w  czarnym  ugorze 

lub wysiać rośliny na przedplon, który użyźnia glebę przez jej naturalne nawożenie i stanowi 
dalszy ciąg walki z chwastami.  Na przedplony wysiewamy wiosną:  łubin,  wykę, groch, bób, 
które  jesienią  należy  zaorać.  Dobrym  przedplonem  na  gruntach  użytkowanych  rolniczo  są 
ziemniaki i brukiew. 

Podstawowym  zabiegiem  agrotechnicznym  przed  sadzeniem  wikliny  jest  orka  głęboka 

wykonana  jesienią  przy  użyciu  ciągnikowego  pługa  jednoskibowego  z  przedpłużkiem  (Rys.  3). 
Orkę  należy  wykonać  na  głębokość  40  cm.  Przy  tak  głębokiej  orce  pług  może  wydobyć  na 
powierzchnię  tzw  martwicę,  czyli  warstwę  gleby,  w  której  nie  zachodzą  żadne  procesy 
biochemiczne. Jest to korzystne dla uprawy wikliny, gdyż martwica przez dłuższy czas chroni 
glebę od chwastów.  
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 

Rys. 3.  Pług z przedpłużkiem[1, s. 195]

 

 

Nawożenie mineralne 

Wzrost każdej  rośliny  połączony  jest  z  pobieraniem  z  otoczenia  wody  i  rozpuszczonych        

w  niej  składników  pokarmowych.  Dla  prawidłowego  rozwoju  i  intensywnego  plonowania 
rośliny potrzebują  najwięcej  azotu (N), fosforu (P), potasu (K), mniej wapnia (Ca),  magnezu 
(Mg),  siarki  (S),  żelaza  (Fe).  Niektóre  z  tych  pierwiastków  wchodzą  w  reakcje  z  tlenem, 
dlatego  przyjęto  podawać  ich  zawartość  w  roślinach,  glebie,  nawozach  w  postaci  tlenków 
tych  pierwiastków,  a  więc  fosfor  jako  P

2

O

5

,  potas  jako  K

2

O,  wapń  jako  CaO,  magnez  jako 

MgO.    

Przy  określaniu  wysokości  nawożenia  plantacji  wikliny  należy  uwzględnić  zasobność 

gleby  i  przedplon.  Na  glebach  zasobnych  w  składniki  pokarmowe  nawożenie  plantacji  nie 
musi  pokrywać  w  pełni  wymagań  pokarmowych  wikliny,  na  stanowiskach  słabych  należy 
dawać więcej składników pokarmowych niż pobierają rośliny. Trzeba też brać pod uwagę, że 
rośliny  nie  wykorzystują  w  pełni  składników  pokarmowych  dostarczonych  im  w  nawozach. 
W roku zastosowania nawożenia rośliny wykorzystują przeciętnie: azotu 60-80%, fosforu 15-
20%, potasu 60%.  

Nawożenie  pierwszorocznej  plantacji  wikliny  powinno  być  bardzo  ostrożne,  na  średnio 

zasobnej  glebie  zaleca  się  stosować  na  jeden  hektar  (ha):  20  kg N,  18  kg P

2

O

5, 

 20 kg  K

2

O. 

Obecnie  uznaje  się  stosowanie  nawozów  zielonych,  czyli  mieszanek  roślin  motylkowych 
uprawianych jako przedplon, za podstawę nawożenia plantacji pierwszorocznych.  
Nawożenie w drugim i dalszych latach uprawy powinno być umiarkowane (Tabela 1). 
 

Tabela 1: Nawożenie wikliny [6, s. 14] 
 

Dawki w kg/ha 

 

 

Gleby 

 
Rodzaj składnika 

Jeżewski 1968 

Bukiewicz i in. 1985 

Mineralne 
 
 
Organiczne: 

a)  torfy 

 
 
 
     b) mursze 
 
 

Azot (N)  
Fosfor (P

2

O

5

Potas (K

2

O) 

 
Azot (N)  
Fosfor (P

2

O

5

Potas (K

2

O) 

 
Azot (N)  
Fosfor (P

2

O

5

Potas (K

2

O) 

53 
17 
40 

 

20 
17 

160 

 



40 
60 
80 

 

20 
34 

200 

 

60 
20 
80 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

N-  należy  stosować  w  dwóch  dawkach:  I  w  kwietniu  (saletra  amonowa-  34,5%,  siarczan 
amonu- 20,5%, saletrzak- 25%), II w połowie czerwca (mocznik- 46%). 
P

O

5

,  K

2

O-  należy  stosować  w  kwietniu  (superfosfat  granulowany-  18%,  superfosfat 

potrójny- 46% i sól potasowa- 40- 60-%). 
 
Sadzenie wikliny 

Zrzezy wiklinowe sadzi się zasadniczo wiosną. Możliwe jest także wysadzanie sadzonek 

jesienią a nawet zimą, w czasie łagodnego, bezmroźnego i bezśnieżnego okresu.   

Jesienny  termin  pozwala  na  rozłożenie  nasadzeń  na dwie  pory  roku,  co jest  ważne  przy 

zakładaniu dużych plantacji oraz eliminuje problemy związane z przechowywaniem zrzezów.  
Wadą  tego  terminu  jest  wysadzanie  zrzezów  ponad  powierzchnię  gruntu,  co  powoduje 
zmniejszenie procenta przyjętych sadzonek.  

Wiosenne  sadzenie  należy rozpocząć  możliwie wcześnie, terminem końcowym  powinny 

być  ostatnie  dni  kwietnia.  Prace  należy  zacząć  od  bronowania  pola  przy.  Bronować  należy 
prostopadle  lub  ukośnie  do  rzędów  wikliny,  wówczas  ślad  robiony  znacznikiem  będzie 
bardziej  widoczny.  Czynnością  poprzedzającą  sadzenie  wikliny  jest  przestrzenne 
zagospodarowanie  plantacji  czyli  wyznaczenie  drogi  wokół  całej  plantacji  (po  jej  obrzeżu),  
podzielenie  całego  obszaru  na  kwatery  (pola)  i  wyznaczenie dróg  wewnętrznych. Szerokość 
kwater powinna wynosić 50 m i winny być one jak najdłuższe, co ułatwi późniejsze prace na 
plantacji. Następnie należy ustalić gęstość sadzenia wikliny (tzw więźbę) i  bardzo dokładnie 
wytyczyć  rzędy  sadzenia.  Najkorzystniejsza  więźba  (gęstość)  sadzenia  wikliny  to:  40  x12,5 
cm dla odmian przeznaczonych do produkcji prętów jednorocznych i 40 x20 cm dla gatunków 
przeznaczonych na użytkowanie kije. Wyliczenie potrzebnej ilości zrzezów na   1 ha ułatwić 
może tabela 2.   
 

Tabela 2: Ilość zrzezów wikliny (szt.) potrzebna do obsadzenia 1 ha w zależności od więźby sadzenia [6, s. 19] 

Odległość w 

rzędach (cm) 

Rozstawa 

rzędów       

30 cm 

Rozstawa 

rzędów 

40 cm 

Rozstawa 

rzędów 

45 cm 

Rozstawa 

rzędów 

50 cm 

Rozstawa 

rzędów 

60 cm 

10 

333 300 

250 000 

222 200 

200 000 

166 700 

12,5 

266 600 

200 000 

177 800 

160 000 

133 300 

15 

222 200 

166 700 

148 100 

133 300 

111 100 

20 

166 700 

125 000 

111 100 

100 000 

83 3000 

25 

133 300 

100 000 

88 8000 

80 000 

66 7000 

30 

111 100 

83 3000 

74 000 

66 700 

55 500 

 

Przyjmuje  się, że  im  gęstsza  więźba,  tym  pręty  są  smuklejsze  i  bardziej  giętkie.  Doboru 

więźby należy jednak dokonać w oparciu o biologiczne właściwości odmiany wikliny, jakość 
siedliska, stosowanie walki chemicznej z chwastami i racjonalne nawożenie.   

Zrzezy  powinny  być  sadzone  równo  z  powierzchnią  gleby,  gdy  na  plantacji  będą 

stosowane  chemiczne  środki  do  zwalczania  chwastów  (herbicydy).  Dziś  wiklinę  sadzi  się 
mechanicznie  sadzarkami,  dawniej  sadzono  wiklinę  ręcznie.  Przy  ręcznej  lub  mechanicznej 
pielęgnacji  wierzchołek  sadzonki  powinien  wystawać  2  cm  nad  powierzchnię  gleby.  Na 
glebach  lekkich  sadzonki  wciskano  się  bezpośrednio  w  glebę.  Na  glebach ciężkich  sadzenie 
wykonywano  przy  pomocy  narzędzi  zwanych  sadzulcami,  zespołach  trzyosobowych;  jedna 
osoba  rozwiercała  w  glebie  pionowe  otwory  sadzulcem  (Rys.  4);  druga  osoba  wkładała         
w  otwory  zrzezy  (zwracając  uwagę,  by  kierunek  pączka  na  sadzonce  był  właściwy);  trzecia 
osoba obsypywała ziemią i dociskała zrzez specjalnym dociskaczem (Rys. 4).   
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

10

 

                                  Rys. 4. Narzędzia do sadzenia wikliny: a, b, c, d- sadzulce, e- dociskacz [2, s. 154]  

 
Ręczne  sadzenie  wikliny  było  bardzo  pracochłonne,  1  ha  obsadzano  w  ciągu  40-  60  dni 
(roboczodniówek).  
 
Pielęgnacja wikliny 

Zabiegi  pielęgnacyjne  na  plantacji  wikliny  polegają  głównie  na  niszczeniu  chwastów 

sposobem  mechanicznym  lub  chemicznym.  Wybór sposobu  zwalczania  chwastów  zależy od 
wieku  plantacji  i  wrażliwości  wikliny  na  herbicydy  (najbardziej  wrażliwa  jest  wiklina 
amerykańska).  
W  pierwszym  roku  po  posadzeniu  wikliny  ważne  jest  utrzymanie  plantacji  nie 
zachwaszczonej.  Skutecznym  sposobem  niszczenia  chwastów  jest  pielęgnacja  chemiczno- 
mechaniczna,  polegająca  na  opryskaniu  herbicydami  doglebowymi:    Bladex,  Sencor,  Saturn 
L, Afalon, Patoran, Dosamix  na kilka dni przed ruszeniem wegetacji wikliny i kilkakrotnym 
pieleniu za pomocą opielaczy.  
W  dalszych  latach  użytkowania  plantacji  (II-  V  roku)  krzewostan  wiklinowy  jest  w  pełni 
zwarty  i  chwasty  nie  mają  możliwości  rozwoju.  Chwasty  pojawiają  się  na  plantacjach 
starszych,  gdzie  nie  występuje  już  zwarty  krzewostan.  Wtedy  należy  zastosować  herbicydy: 
Bladex,  Afalon,  Patoran,  Dosamix,  Dosanex,  Igran,  Camparol  pamiętając,  że  oprysk 
wykonujemy  wczesną  wiosną,  po  ruszeniu  wegetacji  chwastów, ale przed  rozwojem  odrośli 
wiklinowych.  

 

Choroby wikliny 
      W wyniku chorób następuje: zahamowanie wzrostu odrośli, rozgałęzienia wierzchołkowe 
pędów i ogólne obniżenie plonów wikliny.  

Najgroźniejsze  choroby  grzybowe  wikliny  to:  parch  wierzbowy  i  zgorzel  pędów 

wierzbowych (Tabela 3). 
 

Tabela 3: Choroby wikliny [6, s.23-24] 

Nazwa i opis grzyba 

 

Rodzaj szkód 

Parch wierzbowy 
grzyb  ten  zimuje  w  porażonych  pędach, 
gdzie 

wiosną 

wytwarza 

zarodniki                   

i rozprzestrzenia się na pozostałe rośliny  

Pojawienie  się  na  liściach  plam  koloru  od 
oliwkowego  do  czarnego.  Porażenie  to 
postępuje 

od 

wierzchołka 

atakuje 

przeważnie 

tylko 

górne 

części 

pędu. 

Charakterystycznie  skręcone  i  zwisające 
wierzchołki. 

Zgorzel pędów wierzbowych 

Objawy  chorobowe  podobne  do  objawów 
wywołanych przez parch . Plamy na liściach, 
zgorzel  części  pędu,  obumarłe  wierzchołki 
pędów 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

11

Prawidłowa  ochrona  plantacji  polega  na  zapobieganiu  wystąpienia  chorób  oraz  leczeniu 

zainfekowanych  plantacji  wikliny.  Środki  chemiczne  stosowane  do  zwalczania  chorób 
grzybowych  to:  Kaptan  zawiesinowy  50,  Merlan  50  WP,  Syllit,  Benlate,  Topsin-  M. 
Niewłaściwe  stosowanie  zabiegów  leczniczych  lub  w  opóźnionym  terminie  nie  przynosi 
pożądanych rezultatów i powoduje duże straty.  
 
Szkodniki wikliny 

Sprawcami  dużych  strat  surowca  wiklinowego  w  okresie  jego  wzrostu  są  owady- 

szkodniki.  Szkodniki  wikliny  takie  jak:  szarynka,  jętrewka,  śluzownica  żerują  na  liściach        
i  powodują  ich  zniszczenie,  zmniejszając  plon  wikliny.  Natomiast  krytoryjek  olchowiec          
i  pienik  wierzbowy  są  głównymi  sprawcami  pogorszenia  przemysłowej  wartości  surowca        
i powstawania na prętach wad technicznych wikliny.  
 

Tabela 4: Szkodniki wikliny [6, s. 25-27] 

 

Nazwa i opis szkodnika 

 

Forma 

żerująca 

owada 

 

Rodzaj szkód 

 

Nazwa środka 

Szarynka wiklinówka  
(Rys. 5) 
Chrząszcz-podłużnie 
jajowaty, gliniasto-żółty, 
matowy, 4-6 mm długości 
Larwa-czarno-brunatna         
z ciemnymi brodawkami, 
trzy pary krotkach nóg.  
W roku mogą rozwinąć się 
cztery pokolenia. 
Zimują jako chrząszcze pod 
ściółką.  

 
Chrząszcz 
 
 
Larwa 

Obgryzanie 

pędów 

od 

wierzchołka, 

wygryzanie 

dziur  w  liściach,  powoduje 
gałęzistość pędów 

Karbatox 
zawiesinowy  75 
(0,3 %) 
600- 1000 l 
wody/ha 
Oprysk w 
okresie 
gromadzenia się 
szkodników (V- 
VI), powtórzyć 
w pełni lata (VII- 
VIII) 

Jętrewka pospolita (Rys. 6) 
Chrząszcz-podłużny, do 5 
mm długości, metalicznie 
niebieski lub zielony. 
Larwa-czarna, spłaszczona, 
od spodu jasna. 
Zimują jako chrząszcze w 
ściółce, szczelinach kory. 

 
Chrząszcz 
 
 
Larwa 

Obgryzanie  placami  kory, 
co  powoduje  usychanie 
wierzchołków pędów. 
Szkieletowanie 

liści 

od 

spodu 

Karbatox 
zawiesinowy  75 
(0,3 %) 
600- 1000 l 
wody/ha 
 

Krytoryjek-olchowiec (Rys. 
8) 
Chrząszcz-czarno-brunatny  
z długim ryjkiem, jajowaty,  
z kępkami czarnych łusek, 7-
9 mm długości. 
Larwa- biała, beznożna, ok. 9 
mm długości. 
Chrząszcze zimują w ściółce. 

 
Chrząszcz 
 
 
 
Larwa 

Wyjadanie  miazgi  prętów, 
drążenie 

korytarzy 

rdzeniu. 
Wiklina 

traci 

wartość 

techniczną. 

Karbatox 
zawiesinowy  75 
(0,3 %) 
600- 1000 l 
wody/ha 
Oprysk 

po 

wyjściu  owadów 
(V- VI) 

Pienik wierzbowy (Rys. 7) 
Owad żółto-szary, skrzydła  
z czarnymi plamkami, 
pergaminowe, 10 mm 

 
Owad 
 
 

Wysysanie 

soków 

pędów, 

co 

powoduje 

zatrzymanie wzrostu         i 
łamliwość  pędów  a  nawet 

Karbatox 
zawiesinowy  75 
(0,3 %) 
600- 1000 l 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

12

długości. 
Larwa- podobna do owada 
dojrzałego,                            
o niewykształconych 
skrzydłach, często pokryta 
pianą. 

 
Larwa 

zamieranie kory. 

wody/ha 
Oprysk  zaraz  po 
ruszeniu 
wegetacji 

 

 

 

 Rys. 5. Szarynka wiklinówka: a) chrząszcz,                                   Rys. 6.  Jątrewka pospolita: a) chrząszcz, b)  
b) złoże jaj na spodzie liścia, c) larwa [2, s. 282]                           jaja złożone na liściu, c) larwa [1, s.281] 
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             

 

                  

 

                           

Rys. 7. Pienik:a- pluskwiak, b- jaja, c- larwa,                                Rys. 8. Krytoryjek-olchowiec : a- chrząszcz 
d- pienista masa okrywająca larwę, d- uszkodzenia                     c- chodniki wewnątrz pręta [1, s. 285] 
[2, s. 201]                                                                                                         
                                                                                  

Dlatego  plantator  powinien  dokonywać  częstych  kontroli  plantacji  dla  wczesnego 

wykrycia pierwszych oznak występowania szkodników  i  szybkiego ich  likwidowania gniazd 
rozrodu.  Bardzo  ważne  jest  odpowiednie  wybranie  terminu  zastosowania  środków 
chemicznych,  zwłaszcza  przy  zwalczaniu  owadów  wydających  więcej  niż  jedno  pokolenie     
w roku. Do zwalczania przystępuje się zawsze w takim okresie rozwoju szkodnika, kiedy jest 
on  najłatwiej  dostępny  i  najbardziej  wrażliwy  na  działanie  środka.  Nigdy  nie  stosuje  się 
zabiegów, gdy owad jest w stadium jaja lub poczwarki. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

13

Zasady bhp przy obsłudze maszyn i urządzeń mechanicznych: 

− 

do pracy przy obsłudze maszyn może być dopuszczony tylko pracownik posiadający 

− 

odpowiednie kwalifikacje i przeszkolony w zakresie bezpiecznej pracy, 

− 

obsługa maszyn i urządzeń powinna być zgodna z instrukcją obsługi, 

− 

pracownik  jest  zobowiązany  do  stosowania  odpowiedniej  odzieży  i  obuwia  roboczego 
oraz sprzętu ochrony osobistej, 

− 

maszyn będących w ruchu nie wolno naprawiać, czyścić i smarować, 

− 

maszyn będących w ruchu nie wolno pozostawiać bez obsługi lub nadzoru. 

 
Zasady bhp przy stosowaniu chemicznych środków ochrony roślin:  

− 

osoby wykonujące zabiegi ochrony roślin muszą być przeszkolone w zakresie BHP, 

− 

osoby wykonujące zabiegi ochrony roślin powinny być zaopatrzone w odzież ochronną, 

− 

w czasie pracy nie wolno jeść, pić, palić papierosów, 

− 

do prac ze środkami ochrony roślin nie wolno zatrudniać nieletnich, kobiet, osób chorych 
na schorzenia płuc, nerek, uczulonych,  

− 

chemiczne środki ochrony roślin powinny być przechowywane w szczelnie zamkniętych, 
oryginalnych opakowaniach, 

− 

przygotowywanie  środków  ochrony  roślin  do  zabiegów  powinno  odbywać  się  zgodnie 
z instrukcją znajdującą się na opakowaniu,  

− 

w razie wystąpienia objawów zatrucia należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. 

  

4.1.2. Pytania sprawdzające 

 

Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 

1.  Na jaką głębokość należy wykonać orkę przed założeniem plantacji wikliny? 
2.  Dlaczego wydobycie na powierzchnię martwicy glebowej jest korzystne przy uprawie wikliny? 
3.  Jakie rośliny są dobrym przedplonem dla uprawy wikliny? 
4.  W jakich terminach stosuje się nawozy azotowe w uprawie wikliny? 
5.  Jaka jest najkorzystniejszą więźba sadzenia wikliny na pręty? 
6.  Jak nazywają się narzędzia do ręcznego sadzenia wikliny? 
7.  Jakie chwasty są szczególnie uciążliwe na plantacjach wikliny? 
8.  W jaki sposób niszczone są chwasty na plantacji wikliny w pierwszym roku uprawy? 
9.  Jakie choroby grzybowe występują na wiklinie? 
10. Które owady- szkodniki powodują techniczne wady wikliny? 
11. W  jakim  stadium  rozwoju  szkodnika  nie  należy  wykonywać  chemicznych  zabiegów 

zwalczających? 

 

4.1.3. Ćwiczenia 
 

Ćwiczenie 1 

Uszereguj,  w  kolejności  wykonywania,  prace  związane  z  przygotowaniem  gleby  pod 

uprawę wikliny na nieużytkach. 
 
       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.1.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  odczytać  zapisane  na  kartkach  nazwy  prac  związanych  z  przygotowaniem  gleby  pod 

uprawę wikliny na nieużytkach, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

14

4)  uszeregować,  w  kolejności  wykonywania,  prace  związane  z  przygotowaniem  gleby  pod  

uprawę wikliny na nieużytkach, 

5)  nakleić,  na  arkusz  papieru,  kartki  z  nazwami  prac  związanych  z  przygotowaniem  gleby 

pod uprawę wikliny na nieużytkach ułożone w kolejności wykonywania, 

6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,  
7)  dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

kartki  z  wypisanymi  nazwami  prac  związanych  z  przygotowaniem  gleby  pod  uprawę 
wikliny  na  nieużytkach  (nawodnienie  lub  odwodnianie  terenu,  wykarczowania  drzew 
i krzewów, zebranie kamieni, wyrównanie powierzchni, wysiew poplonu, orka głęboka, 

− 

arkusz papieru,  

− 

klej 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 2 

Oblicz  (na  podstawie  tabeli)    ilość  zrzezów    potrzebną  do  obsadzenia  0,5  ha  plantacji 

wikliny przeznaczonej na pręty (więźba 40x12,5 cm) i kije (więźba 40x20 cm). 
 
       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.1.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  odczytać z tabeli  ilość zrzezów potrzebną do obsadzenia 1  ha plantacji przeznaczonej  na 

pręty i na kije przy określonej więźbie, 

4)  zanotować wyniki na kartkach, 
5)  obliczyć ilość zrzezów potrzebną do obsadzenia 0,5 ha plantacji wikliny przeznaczonej na 

pręty i na kije przy określonej więźbie, 

6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,  
7)  dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

tabela „Ilość zrzezów”, 

− 

kartki papieru, 

− 

długopisy (ołówki), 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 3  

Wysadź  zrzezy-  sadzonki  wikliny  amerykanki  na  wyznaczonym  przez  nauczyciela 

poletku. 

 

       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.1.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przestrzegać przepisów bhp, 
4)  dobrać sprzęt i narzędzia do ręcznego sadzenia wikliny, 
5)  wybrać więźbę sadzenia wikliny, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

15

6)  wyznaczyć miejsca sadzenia, 
7)  posadzić zrzezy wikliny amerykanki na wyznaczonym przez nauczyciela poletku, 
8)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,  
9)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

znacznik, 

− 

narzędzia do sadzenia wikliny (sadzulec, dociskacz), 

− 

zrzezy wikliny amerykanki, 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 4 

Przy  użyciu  narzędzi  ręcznych  usuń  chwasty  na  wyznaczonym  przez  nauczyciela 

fragmencie pierwszorocznej plantacji wikliny. 
 
       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.1.1.), 
2)  zorganizować stanowisko prac, 
3)  przestrzegać przepisów bhp, 
4)  dobrać narzędzia do pracy, 
5)  usunąć chwasty za pomocą narzędzi ręcznych, 
6)  uprzątnąć chwasty, 
7)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,  
8)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

poletko wikliny pierwszorocznej, 

− 

narzędzia ręczne do usuwania chwastów, 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 5 

Rozpoznaj na pędach wikliny objawy żerowania krytoryjka-olchowca.  

   

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.1.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  obejrzeć pędy wiklinowe, 
4)  rozpoznać objawy żerowania krytoryjka- olchowca,  
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,  
6)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

plansze „Szkodniki wikliny”, 

− 

próbki pędów wikliny z żerami owadzimi, 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

16

4.1.4. Sprawdzian postępów 
 

Czy potrafisz?                                                                                                         Tak        Nie 
1)   Podać głębokość orki wykonywanej przed założeniem plantacji  
      wikliny?    

 

 

 

 

 

 

 

               

                                                                                                      

2)  Uzasadnić korzystny wpływ wydobycia na powierzchnię martwicy  
      glebowej na uprawę wikliny?  

 

 

 

 

 

 

   

                                                                                

3)   Wymienić rośliny, które są dobrym przedplonem dla wikliny?  

               

                                   

4)   Przedstawić terminy stosowania nawozów azotowych w uprawie  
       wikliny?    

 

 

 

 

 

 

 

   

   

                                                                               

5)   Podać najkorzystniejszą więźbę sadzenia wikliny na pręty?    

               

                            

6)   Nazwać narzędzia potrzebne do ręcznego sadzenia wikliny? 
7)   Wymienić chwasty szczególnie uciążliwe na plantacji wiklinowej 

 

   

                                                  

8)   Omówić sposoby niszczenia chwastów na plantacji wikliny                   
      w pierwszym roku uprawy?  

 

 

 

 

 

 

   

                              

9)   Wymienić choroby grzybowe wikliny   

 

 

 

 

   

                                                                

10) Wymienić owady- szkodniki powodujące wady techniczne wikliny?    

   

                                                                                      

11) Wymienić stadium rozwoju szkodnika, w którym nie należy  
      wykonywać chemicznych zabiegów zwalczających?    

 

 

   

                                         

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

17

4.2.Rozmnażanie wikliny

 

 
4.2.1. Materiał nauczania 

 

Wiklinę  rozmnaża  się  sposobem  wegetatywnym  za  pomocą  zrzezów.  Sadzonki-  zrzezy 

pozyskuje się przez pocięcie prętów na odcinki długości 20- 25 cm, a następnie wysadza się 
do gleby. W glebie sadzonki ukorzeniają się i tworzą nowe rośliny.   
       Wiklinę 

do 

produkcji 

zrzezów 

pozyskujemy 

plantacji 

reprodukcyjnych, 

zakwalifikowanych  do  tego  celu:  czyste  odmianowo,  wolne  od  chorób.  Najlepiej  jeśli  są  to 
pręty jednoroczne z wieloletnich plantacji.  
 
Termin cięcia wikliny na zrzezy 

Termin  wycinki  wikliny  przeznaczonej  na  zrzezy  zależy  od  pory  przejścia  roślin  w  stan 

anabiozy,  tzn  po  pierwszych  przymrozkach.  Objawem  tego  stanu  jest  opadnięcie  liści. 
Produkcja  zrzezów  powinna  następować  zaraz  po  wycince  wikliny,  a  sadzonki 
przechowywane  w  warunkach  uniemożliwiających  utratę  wilgotności  lub  przedwczesny 
rozwój.  Wiklinę  sadzonkową  przechowuje  się  na  stojąco, odziomkami  (częścią  dolną  pręta) 
na  ziemi,  w  ocienionym  i  osłoniętym  od  wiatru  miejscu.  Cięcie  zrzezów  wykonuje  się           
w  końcu  lutego  i  w  marcu.  W  przypadku  zimowania  wikliny  na  pniu,  wycina  się  ją  przed 
ruszeniem wegetacji. 
 
Sortowanie wikliny na zrzezy 

Wiklina na zrzezy powinna być przesortowana pod względem długości i jakości. Sposób 

sortowania omówiono w punkcie 4.4.1. 
Cięcie zrzezów 

Cięcie zrzezów wykonuje się: piłą tarczową, sekatorem, siekierką, lub gilotyną (Rys. 9). 

 

 

Rys. 9. Gilotyna do cięcia zrzezów [2, s. 144] 

 

Do cięcia  na zrzezy  stosuje się wiklinę o długości ponad 160 cm. Przy każdym sposobie 

cięcia należy uważać, aby powierzchnia cięcia (rzaz) była jak najmniejsza, ponieważ ułatwia 
zabliźnienie  się  rany  i  zmniejsza  niebezpieczeństwo  zakażenia  chorobą.  Najkorzystniej  jest, 
gdy zrzezy posiadają długość 25 cm i grubość 7- 12 mm w połowie swojej długości.  
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

18

Wiązanie i znakowanie zrzezów 

Pocięte  sadzonki  wiąże  się  ciasno  w  dwóch  miejscach  po  200-  250  sztuk  w  wiązce, 

zwracając  uwagę,  aby  wszystkie  zrzezy  miały  pączki  skierowane  w  jedną  stronę.  Następnie 
wiązki  zrzezów  poddaje  się  dezynfekcji  i  znakowaniu.  Dezynfekcja  polega  na  odkażaniu 
sadzonek  w  kąpieli  sporządzonej  z  preparatów  grzybobójczych.  Natomiast  znakowanie 
wykonuje  się  poprzez  zanurzenie  wierzchołków  wiązek  na  głębokość  2  cm  w  mleku 
wapiennym, które także zabezpiecza zrzezy przed zakażeniem chorobami.  
 
Przechowywanie zrzezów.  

Przy  krótkim  przechowywaniu  (kilka  tygodni)  i  małej  ilości  zrzezów  można  je 

zmagazynować  w  chłodnej  piwnicy.  Przy  dużej  ilości  zrzezów  i  konieczności  długiego 
przechowywania należy je zamrozić oraz zadołować (Rys. 10) lub zakopcować (Rys. 11).  

                                                                              

 

 

Rys. 10. Dołowanie zrzezów: 1- warstwa ziemi, 2- warstwa     Rys. 11.  Kopcowanie zrzezów: 1- warstwa ziemi,  
 kory wiklinowej, 3- zrzezy, 4- wietrznik, 5- zadaszenie           2- warstwa kory lub słomy, 3- wiązki zrzezów, 4-  
[1, s.217]                                                                                       ubita ziemia [1, s.219] 
 

Zasady bhp

− 

przy pracy z użyciem ostrych narzędzi należy zachować szczególną ostrożność, 

− 

pracownik  powinien  stosować  odpowiednią  odzież  roboczą  dostosowaną  do  warunków 
pracy (praca na dworze, w różnych warunkach pogodowych). 

 

4.2.2. Pytania sprawdzające 
 

Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 

1.  Co to są zrzezy? 
2.  Kiedy wycinamy wiklinę na zrzezy? 
3.  Jakie narzędzia stosowane są do cięcia zrzezów? 
4.  Jaka powinna być długość i grubość zrzezu? 
5.  Ile sztuk zrzezów powinno być w jednej wiązce? 
6.  Na co należy zwrócić uwagę układając zrzezy w wiązce? 
7.  W jaki sposób znakuje się zrzezy? 
8.  Jak można przechowywać zrzezy? 
 

4.2.3. Ćwiczenia 
 

Ćwiczenie 1 

Wykonaj  cięcie  prętów  wiklinowych  na  zrzezy  za  pomocą  sekatora.  Uformuj  wiązkę 

zrzezów. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

19

       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.2.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przestrzegać przepisów bhp, 
4)  wykonać cięcie prętów na zrzezy za pomocą sekatora, 
5)  odliczyć odpowiednią liczbę zrzezów i uformować wiązkę, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

pręty wikliny, 

− 

sekator, 

− 

sznurek, 

− 

Poradnik dla ucznia.  

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj  cięcie  prętów  wiklinowych  zrzezy  za  pomocą  gilotyny.  Uformuj  wiązkę 

zrzezów. 
 
       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.2.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przestrzegać przepisów bhp, 
4)  wykonać cięcie prętów wiklinowych na zrzezy za pomocą gilotyny, 
5)  odliczyć odpowiednią liczbę zrzezów i związać wiązkę, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

pręty wikliny, 

− 

gilotyna do cięcia zrzezów, 

− 

sznurek, 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 3 

Wykonaj znakowanie wiązek zrzezów mlekiem wapiennym. 
 

       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.2.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przestrzegać przepisów bhp, 
4)  przygotować mleko wapienne, 
5)  wykonać znakowanie wiązek zrzezów mlekiem wapiennym, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

20

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

wiązki zrzezów, 

− 

pojemnik z mlekiem wapiennym, 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 4 

Przygotuj wiązki zrzezów do zadołowania. 
 

       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.2.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przestrzegać przepisów bhp, 
4)  ułożyć wiązki zrzezów w przygotowanym dole, 
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
6)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

prostokątny dół przygotowany do zadołowania zrzezów, 

− 

wiązki zrzezów, 

− 

kora wiklinowa, 

− 

Poradnik dla ucznia.  

 
Ćwiczenie 5 

Wskaż na planszy pt „Kopcowanie zrzezów” elementy budowy kopca.  

 
       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.2.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przestrzegać przepisów bhp, 
4)  wskazać na planszy „Kopcowania zrzezów” elementy budowy kopca,  
5)  nakleić,  na  odpowiednich  miejscach  planszy,  kartki  z  wypisanymi  elementami  budowy 

kopca,  

6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

plansza pt„Kopcowanie zrzezów”, 

− 

kartki z wypisanymi elementami budowy kopca (warstwa ziemi, warstwa kory wiklinowej  

− 

lub słomy, wiązki zrzezów, ubita ziemia), 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

21

4.2.4. Sprawdzian postępów 

 
Czy potrafisz:                                                                                                           Tak       Nie 
1)  Wyjaśnić co to są zrzezy?  

 

 

 

 

 

 

                                                                                       

2)  Podać terminy wycinki wikliny na zrzezy? 

                                                   

                

3)  Wymienić narzędzia stosowane do cięcia zrzezów? 

 

 

 

    

                                           

4)  Podać długość i grubość zrzezu?   

 

 

 

 

                

                                                                       

5)  Podać ilość sztuk zrzezów w jednej wiązce?  

 

 

 

 

    

                                                                  

6)  Uformować wiązkę zrzezów?  

 

 

 

 

 

                

                                                                          

7)  Omówić sposób znakowania zrzezów?   

 

 

 

                

                                                      

8)  Przedstawić sposoby przechowywania zrzezów?  

 

 

 

    

                                              

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

22

4.3.Pozyskiwanie, transport i składowanie wikliny nie okorowanej 
  

4.3.1. Materiał nauczania 
 

Wiklinę wycina się w okresie jej spoczynku, tzn od chwili opadnięcia liści do rozpoczęcia 

wegetacji-  krążenia  soków  w  roślinie.  W  naszych  warunkach  klimatycznych  ma  to  miejsce    
z reguły od drugiej dekady listopada do połowy marca. Z plantacji wycina się wszystkie pędy, 
bez względu na długość. Ma to korzystny wpływ na plonowanie plantacji w następnym roku.  
 
Narzędzia do wycinki wikliny 

Wiklinę  ścina  się  ręcznie  za  pomocą  noży,  sekatorów  (Rys.  12),  (dotyczy  to  głównie 

pierwszorocznej  plantacji,  gdzie  nie  należy  naruszać  systemu  korzeniowego)  lub 
mechanicznie za pomocą przystosowanych kosiarek ciągnikowych.  

 

 

Rys. 12. Narzędzia ręczne do wycinki wikliny [3, s. 64] 

 
Technika wycinania wikliny 

Wszystkie pręty wiklinowe muszą być wycięte jak najniżej, aby pozostawiona karpa była 

możliwie najkrótsza. Pędy powinno się ciąć 2- 3 cm nad ziemią. Powierzchnia cięcia powinna 
być gładka, o jak najmniejszym przekroju, to przedłuża żywotność pędu wikliny (Rys. 13). 

 

 

Rys. 13.  Cięcie wikliny: a) nieprawidłowe, b) prawidłowe [1, s. 344] 

 

Nieprzestrzeganie tej zasady powoduje, że karpa z roku na rok staje się wyższa. W następnym 
sezonie  łącznie  z  nowymi  pędami  wycięte  zostają  stare  „kikuty”,  co  tworzy  tzw  haki  na 
prętach.  Jest  to  wada,  która  obniża  jakość  lub  dyskwalifikuje  przydatność  technologiczną 
surowca.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

23

Przejściowe składowanie wikliny na plantacji 

Wiklinę  przechowuje  się  na  plantacji  powiązaną  w  wiązki  i  ustawioną  w  stożki 

(formowanie stożka omówiono poniżej). 
 
Sortowanie wikliny nie okorowanej 

Sortowanie prętów według długości, zwane  „przeciąganiem”, wykonuje się w specjalnie 

przygotowanej  skrzyni  (beczce)  wkopanej  w  ziemię  lub  stojącej  na  równym  podłożu.  Do 
jednej  ze  ścian  skrzyni  przymocowana  jest  listwa  z  podziałką  co  20  cm.  Do  tej  skrzyni 
wstawia się pojedyncze wiązki wikliny, rozwiązuje i potrząsa tak, by wszystkie pręty oparły 
się o dno. Następnie chwyta się ręką pręty najdłuższe i wstrząsa, aż wszystkie krótsze opadną 
na  dno.  Pręty  trzymane  w  dłoni  za  wierzchołki,  w  miejscu  oznaczającym  granicę  kolejnego 
przedziału  długości,  wyjmuje  się  ze  skrzyni  i  układa  do  odpowiedniego  przedziału  drabinki 
sortowniczej. Podobnie postępuje się z pozostałymi prętami aż do najkrótszych (50 cm).                   
      Jednocześnie 

wykonuje 

się 

sortowanie 

pod 

względem 

jakości, 

odrzucając 

zanieczyszczenia  (chwasty,  trawy,  pręty  poniżej  50  cm  długości),  pręty  nadmiernie 
rozgałęzione,  krzywe,  skolankowane,  uszkodzone  przez  choroby  i  szkodniki.  Ocena 
jakościowa  wikliny  opiera  się  na  podziale  według  rodzaju,  ilości  i  rozmieszczenia  wad.  Ze 
wzglądów  ekonomicznych  plantatorzy  stosują  skrócony  proces  technologiczny  sortowania 
wikliny nie okorowanej polegający na pominięciu sortowania jakościowego, które odbywa się 
podczas  sortowania  wikliny  „na  długość”  i  polega  na  odrzuceniu  zanieczyszczeń  i  prętów 
nadmiernie rozgałęzionych. Natomiast sortowanie wymiarowe wikliny nie okorowanej polega 
na podzieleniu prętów na : krótkie o długości 50- 120 cm;  średnie, o długości 120- 160 cm; 
długie ponad 180 cm.   

Kije  wiklinowe  powinny  mieć  długość  ponad  140  cm.  Kije  sortuje  się  według  grubości 

(8- 40 mm), przy użyciu specjalnego szablonu (Rys. 17). 

 

 

 

Rys. 14. Szablon do sortowania kijów wiklinowych według grubości [4, s. 40] 

 
Formowanie wiązek wikliny nie okorowanej 

Wiązki  wikliny  wiąże  się  prętem  wiklinowym:  dwukrotnie  (pręty  krótkie  i  średnie)  lub 

trzykrotnie (pręty długie). Masa wiązek jest znormalizowana i wynosi: dla wikliny krótkiej od 
3 do 6 kg, dla wikliny średniej od 7 do 9 kg, dla wikliny długiej 10 kg, obwód wiązek wynosi: 
50  cm  dla  wikliny  krótkiej,  75  cm  dla  wikliny  średniej,  100  cm  dla  wikliny  długiej  (obwód 
mierzony  na  wysokości  10-  15  cm  od  podstawy  wiązki).  Wierzchołki  wikliny  w  wiązce 
muszą być ułożone w jednym kierunku. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

24

 

 

Rys. 15.  Wiązadła wiklinowe na wiązkach prętów nie okorowanych [4, s. 31] 

 
Do  wiązania  wikliny  wybiera  się  pręty  zdrowe,  średniej  długości.  Pręt  ujmuje  się  prawą 

ręką  za  wierzch  i  zatacza  całym  prętem  kilka  kół  co  powoduje,  że  pręt  skręca  się                     
u  wierzchołka  tak,  jak  sznur,  a to  pozwala wykonać pętlę.  Teraz  nakłada  się na pręt  wiklinę 
przeznaczoną do wiązania, po czym grubszy koniec pręta przeciąga przez pętlę i przyciskając 
kolanem  silnie  ściąga.  Trzymając  grubszy  koniec  pręta  w  prawej  ręce  obraca  się  nim  aż  do 
skręcenia podobnie jak przy pętli, po czym przeciąga raz lub dwa przewiązane pręty. Grubszy 
koniec  pręta  zakłada  się  za  kilka  odziomków  wiązanych  prętów  od  strony  dolnej.  Wiązki 
wikliny wiąże się na wysokości 10- 20 cm od podstawy i po raz drugi na wysokości około 2/3 
ich długości (Rys. 15). 
 
Transport wikliny 
      Transport wikliny odbywa się przy pomocy różnych  środków transportu; np ciągnikowy, 
samochodowy, kolejowy, wodny.  

W  transporcie  ciągnikowym  dobrej  i  czystej  wikliny  nośność  przyczepy  można 

wykorzystać do 2/3. Najlepiej nadają się przyczepy o mniejszej nośności (3- tonowe), gdyż są 
lżejsze i w polu lepiej się nimi pracuje.  

Przy transporcie kolejowym  najbardziej odpowiednie  są wagony otwarte, tzw platformy, 

na których układa się wiklinę warstwami do wysokości wagonu i zabezpiecza, aby wiązki nie 
gubiły  się.  Wiklinę  zieloną  suchą  oraz  wiklinę  okorowaną  należy  przewozić  w  wagonach 
krytych.  Wykorzystanie  tonażu  wagonu  zależy  od  jakości  wikliny  i  sposobu  załadunku 
wynosi ok. 2/3 nośności wagonu.  

Przy  transporcie  wodnym,  który  jest  na  ogół  mało  wykorzystywany,  ładowność  barek 

wynosi ok. ½ ich nośności.  
Przy  załadunku  i  wyładunku  wiązki  należy  podawać,  a  nie  rzucać,  ponieważ  powoduje  to 
niszczenie surowca.  
 
Przechowywanie wikliny nie okorowanej 

Wiklinę  przeznaczoną  do  gotowania  przechowuje  się  w  stożkach  lub  w  stertach,  na 

wolnym  powietrzu.  W  stertach  można  przechowywać  wiklinę  w  czasie  zimy  i  wiosny,  gdy 
temperatura  powietrza  nie  przekracza 15

o

C. Później  należy rozebrać sterty  i ustawić wiklinę 

w  stożki.  Wiklinę  w  trakcie  zasuszania  i  powietrznie  suchą  przechowuje  się  w  stertach 
zadaszonych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

25

 Stożki formuje się zaczynając od ustawienia trzech wiązek w rodzaj trójnogu, a następnie 

przystawia  kolejne  wiązki,  aż  utworzy  się  stożek o  średnicy  ok.  2  m. Sposób  ten  umożliwia  
przewiew  i  powolne  przesychanie  wikliny.  Stożki  muszą  być  pozbawione  chwastów,  które 
przerastając  między  wiązkami  powodują  zawilgocenie  wikliny  i  obniżają  jej  jakość. 
Natomiast  wiklinę  przeznaczoną  do  moczarkowania  przechowuje  się  wyłącznie                      
w  pozycji  pionowej  w  stożkach,  dodatkowo  podstawę  stożka  zabezpiecza  się  korą  lub 
podobnym materiałem, aby wiklina nie traciła wilgotności. W stożkach przechowuje się także 
kije wiklinowe nie okorowane. 
 

 

 

Rys. 16. Fragment przewiewnej sterty na podstawie z żerdzi [4, s. 37] 

 

Sterty  układa  się  na  terenie  równym,  odwodnionym,  piaszczystym,  odchwaszczonym,       

z dala od zabudowań i drzew. Wiązki wikliny przeznaczone do układania w sterty muszą być 
dobierane długościami. Sterty można układać na metalowych drążkach lub grubych żerdziach 
ułożonych  na  pustakach  lub  pniach  drzew.  Pierwsze  wiązki  układa  się  w  poprzek  żerdzi 
podstawą po zewnętrznej dłuższej stronie sterty, następną warstwę układa się prostopadle do 
poprzedniej (Rys. 16).  Sterty powinny mieć szerokość około 2,4  m dla wikliny  amerykanki     
i  3,0  m  dla  wikliny  konopianki,  wysokość  około  2,0  m  i  długość  dowolną.  Wiklinę  zieloną 
świeżą  należy  składować  zawsze  na  świeżym  powietrzu.  Wiklinę  w  trakcie  zasuszania                   
i powietrznie suchą przechowuje się w stertach zadaszonych. 
                           
Zasady bhp i ochrony p. poż przy transporcie i składowaniu wikliny: 

− 

przy transporcie ręcznym, przenoszony przedmiot nie może ograniczać pola widzenia, 

− 

przy  transporcie  ręcznym  ciężar  przenoszonych  przedmiotów  nie  może  przekraczać 
dozwolonych norm: (dla mężczyzn- 30 kg, dla kobiet 12 kg), 

− 

drogi transportowe powinny być dostatecznie szerokie, równe, 

− 

przy  transporcie  za  pomocą  różnych  środków  transportu  nie  wolno  przewozić  osób  na 
przyczepach, na stopniach, na ładunku, 

− 

przy załadunku na dużą  wysokość i rozładunku należy stosować drabiny lub podesty, 

− 

składowisko wikliny powinno być ogrodzone, 

− 

na składowisku nie wolno używać otwartego ognia, 

− 

należy zgromadzić sprzęt i środki gaśnicze, 

− 

przy  budowaniu  stert  należy  zachować  bezpieczne  odległości  (1-2  m),  zapewnić  drogi 
transportowe (szerokości 3-4 m).  

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

26

4.3.2. Pytania sprawdzające 
 

      Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 
1.  Kiedy przystępujemy do cięcia wikliny? 
2.  Jakie są  sposoby wycinania wikliny? 
3.  Na czym polega wycinka wikliny? 
4.  Jak sortuje się pręty wiklinowe pod względem długości? 
5.  Jak wykonujemy sortowanie prętów wiklinowych pod względem jakości? 
6.  Jak sortuje się kije wiklinowe? 
7.  W jaki sposób wiąże się wiklinę? 
8.  Jakie rodzaje transportu stosuje się do przewożenia wikliny?  
9.  Jakie są sposoby składowania wikliny nie korowanej? 
10. Jak przechowuje się wiklinę przeznaczoną do moczarkowania? 
11. W jakich warunkach należy składować wiklinę świeżą? 
 

4.3.3. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Wykonaj ręczne wycinanie wikliny z jednego krzewu. 

 
       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.3.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przestrzegać przepisów bhp, 
4)  wybrać narzędzie do ręcznego cięcia wikliny, 
5)  wyciąć wiklinę z jednego krzewu, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

krzew wikliny na plantacji, 

− 

narzędzia do ręcznego wycinania wikliny, 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj sortowanie prętów wiklinowych nie okorowanych według długości. 

 
       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.3.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  zapoznać się z Normą Branżową BN- 70/9225-07, 
4)  przestrzegać przepisów bhp i ochrony p. poż., 
5)  przesortować według długości pręty wiklinowe nie okorowane, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

27

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

wiklina nie sortowana, 

− 

skrzynia do sortowania wikliny, 

− 

drabinka sortownicza, 

− 

Norma Branżowa BN- 70/9225-07, 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 3  

Zwiąż uformowaną wiązkę nie okorowanych, przesortowanych prętów wiklinowych. 

 
       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.3.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przestrzegać przepisów bhp, 
4)  przygotować wiązanie z pręta wiklinowego, 
5)  związać przygotowaną wiązkę prętów wiklinowych, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

przesortowana wiązka nie okorowanych prętów wiklinowych, 

− 

pręty wiklinowe na wykonanie wiązania, 

− 

Poradnik dla ucznia. 

  
Ćwiczenie 4 

Ustaw wiązki prętów wiklinowych w stożek. 
 

       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.3.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przestrzegać przepisów bhp i ochrony p. poż., 
4)  ustawić wiązki prętów wiklinowych w stożek, 
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
6)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

wiązki prętów wiklinowych, 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 5 

Przesortuj kije wiklinowe według grubości.   

 
       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

28

       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.3.1.), 
2)  zapoznać się z Normą Branżową BN-70/9225-07, 
3)  zorganizować stanowisko pracy, 
4)  przestrzegać przepisów bhp i ochrony p. poż., 
5)  przesortować kije wiklinowe według grubości,   
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

kije wiklinowe nie sortowane, 

− 

szablon do sortowania kijów wiklinowych, 

− 

Norma Branżowa BN-70/9225-07, 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 6 

Oblicz, ile ton wikliny można przewieźć na trzytonowej przyczepie ciągnikowej. 
 

       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.3.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  wykonać obliczenia, 
4)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
5)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

kartka papieru, 

− 

długopis, 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 

4.3.4. Sprawdzian postępów 
 

Czy potrafisz?                                                                                                         Tak        Nie 
1)   Omówić terminy cięcia wikliny?  

 

 

 

 

               

                                                                      

2)   Wymienić sposoby wycinania wikliny?   

 

 

 

 

   

                                                                       

3)   Wykonać cięcie wikliny?  

 

                                                              

                                                 

4)   Przesortować pręty wiklinowe względem długości? 

 

 

 

   

                                                                   

5)   Omówić sortowanie prętów wiklinowych pod względem jakości?  

 

   

                                          

6)   Przesortować kije wiklinowe względem grubości?  

 

 

 

   

                                                                            

7)   Wymienić rodzaje transportu wikliny?    

 

 

 

 

   

                                                                            

8)   Wymienić rodzaje transportu wikliny? 
8)   Wymienić sposoby składowania wikliny świeżej?  

 

 

 

   

                               

9)   Określić sposoby składowania wikliny nie okorowanej?  

 

 

   

                                                           

10) Omówić sposób przechowywania wikliny nie okorowanej?    

 

   

                                                

11) Omówić warunki składowania wikliny świeżej?  

 

 

 

   

                                                                            

 

 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

29

4.4. Nadawania wiklinie korowalności

 

 

4.4.1. Materiał nauczania 

 

Jednym  z  celów  przetwórstwa  wikliny  jest  pozbawienie  jej  kory.  Wiklina  okorowana               

w  stosunku  do  nie  okorowanej  jest  materiałem  koszykarskim  estetyczniejszym, 
wygodniejszym  w  przechowywaniu  i  stosowaniu.  Wymaga  się  od  wikliny,  aby  miała  dobrą 
korowalność, czyli umożliwiała łatwe i skuteczne zdjęcie kory.  

Korowalność  wiklinie  nadaje  się  metodą fizjologiczną,  przez  moczarkowanie  i  pędzenie 

lub metodą hydrotermiczną, przez gotowanie (warzenie).  
 
Moczarkowanie 

Rozpoczyna  się  wiosną, po ustąpieniu  mrozów i  ma  na celu pobudzenie roślin do życia. 

Jest to najprostszy i najtańszy sposób nadawania wiklinie korowalności.  
Moczarki  są  to  zagłębione  w  ziemi  zbiorniki,  naturalne  stawy  lub  specjalnie  przygotowane 
baseny  wypełnione  wodą  do  głębokości  15  cm.  Wokół  zbiornika  i  między  rzędami  wiązek 
buduje  się  ogrodzenie  z  łat  drewnianych  o  wys.  80  cm.  Konstrukcja  ta  umożliwia  dostęp 

światła i powietrza do każdej wiązki i zapobiega ich przewracaniu się wiązek posortowanej, 

świeżej  wikliny,  które  wstawiamy  do  moczarki  muszą  być  zdjęte  górne  wiązania  a  dolne 
rozluźnione.  Wiązki  w  moczarce  ustawia  się  w  kwadrat,  w  którym  jest  12-16  wiązek 
(w rzędach  po  3-4  wiązki,  Rys.  17).  Wiązki  wstawione  do  moczarki  nie  mogą  być 
przestawiane.  Moczarkowanie  trwa  zwykle  około  3-6  tygodni.  Wiklina  nadaje  się  do 
korowania, jeśli schodzi z niej kora przy jednokrotnym przeciągnięciu prętów przez kleszcze.  
Wiklina okorowana z moczarki jest biała.  

 

 

Rys. 17. Ustawianie wikliny w moczarce [3, s.71]] 

 

Pędzenie 

Pędzarnie  są  to  stałe  moczarki  betonowe umieszczone  w  ogrzewanych  pomieszczeniach    

(Rys.  18).  Ułatwia  to  otrzymywanie  białej  wikliny  w  czasie  zimy  poprzez  przyspieszenie 
procesu  wegetacji  i  nadania  wiklinie  korowalności.  Poziom  wody  w  basenach  nie  powinien 
przekraczać  10-15  cm.  W  czasie  pędzenia  wikliny  wytwarza  się  mikroklimat,  który 
charakteryzuje  się  temperaturą  powietrza  18-  20

o

C  i  wilgotnością  ok.  60%.  Pomieszczenie 

wymaga sprawnego ogrzewania i dobrej wentylacji. Przeciętny okres pędzenia trwa około 2- 
4 tygodni i nie należy przetrzymywać wikliny w pędzarni. Wiklina okorowana z pędzarni jest 
również biała.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

30

 

 

Rys. 18. Wnętrze pędzarni wikliny [4, s. 51] 

 
Gotowanie (warzenie) 

Jest  to  sposób  nadawania  wiklinie  korowalności.  Warzelnia  to  pomieszczenie  wraz          

z  zespołem  urządzeń  przeznaczonych  do  gotowania  wikliny.Do  gotowania  można  używać 
wikliny  świeżej  powietrznie  suchej  oraz  wikliny,  która  uległa  zaschnięciu    w  moczarce  lub 
pędzarni. Pręty powiązane w wiązki wkłada się do dużego kotła z wrzącą wodą  i przykrywa 
pokrywą.  Ważne  jest,  aby  wszystkie  pręty  były  całkowicie  zanurzone  w  wodzie.  Czas 
gotowania  (licząc  od  momentu  wrzenia)  jest  zróżnicowany  i  powinien wynosić  co  najmniej:     
4 godziny  dla prętów świeżych, 6 godzin dla prętów suchych. Do gotowania wikliny  można 
wielokrotnie  użyć  tej  samej  wody,  pod  warunkiem  uzupełniania  jej  w  czasie  gotowania           
i przed każdym załadunkiem. Po okorowaniu  prętów  otrzymuje się tzw wiklinę czerwoną.     
 
Korowanie wikliny 
       Proces  korowania  wikliny  polega  na  usunięciu  kory z  pręta  lub  kija.  Ręczne  korowanie 
polega na  przeciąganiu pręta przez kleszcze  od końca grubszego- odziomka pręta..  

Do  ręcznego  korowania  wikliny  służą  proste  narzędzia  zwane  szczypcami,  kleszczami, 

klamrami  (Rys.  19).  Rozróżniamy  szczypce  ręczne  i  słupkowe  o  różnej  konstrukcji                   
i wymiarach osadzone na specjalnych rusztowaniach. 
Ręczne  korowanie  ogranicza  się  do  przeciągania  prętów  krótkich,  prętów  o  długości  ponad 
220 cm oraz kijów. 
 

 

 

Rys. 19. Narzędzia do ręcznego korowania wikliny [ 4, s. 55] 

 
 
      Natomiast  mechaniczne  korowanie  wikliny  odbywa  się  w  korowarkach  (Rys.  20),            
w których poddaje się korowaniu wiklinę całymi wiązkami, najpierw częścią wierzchołkową, 
a później częścią odziomkową prętów. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

31

  

 

 

Rys. 20. Pręty wiklinowe zakleszczone w podajniku korowarki [4, s. 57] 

 

Zasady korowania wikliny

 

− 

do  korowania  należy  wyjmować  z  moczarki  lub  kotła  taką  ilość  wikliny,  którą  można 
okorować w ciągu dnia, 

− 

do jednorazowego przeciągania przez kleszcze nie należy brać zbyt dużej liczby prętów, 

− 

korowanie  prętów  krótkich  należy  przeprowadzić  bardzo  starannie,  gdyż  łatwo  ulegają 
pęknięciom, 

− 

pręty należy okorować całkowicie, 

− 

podczas korowania należy uważać, aby nie zabrudzić prętów. 

 
Zasady bhp przy korowaniu wikliny: 

− 

korowarki mogą obsługiwać tylko osoby uprawnione, 

− 

pracownicy  zatrudnieni  przy  obsłudze  korowarki  nie  mogą  pracować  w  zbyt  luźnej 
odzieży, 

− 

nie zapiętymi mankietami oraz bez nakryć głowy, 

− 

pracownicy  zatrudnieni  przy  obsłudze  korowarki  powinni  stosować  środki  ochrony 
słuchu, 

− 

nie wolno pracować przy korowarce, która nie posiada osłon elementów ruchomych, 

− 

nie wolno dokonywać napraw, regulacji, czyszczenia  korowarki znajdującej się w ruchu. 

 

4.4.2. Pytania sprawdzające 
 

      Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 
1.  Na czym polega moczarkowanie wikliny? 
2.  Ile czasu trwa moczarkowanie wikliny? 
3.  Jaka jest różnica między moczarkowaniem a pędzeniem wikliny? 
4.  Jaką wiklinę można poddać gotowaniu? 
5.  Jaki kolor ma wiklina okorowana z moczarki a jaki z gotowania? 
6.  W jaki sposób wykonuje się korowanie wikliny? 
7.  Jakie zasady obowiązują przy korowaniu wikliny? 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

32

4.4.3 Ćwiczenia  

 
Ćwiczenie 1 

Ustaw wiązki świeżej wikliny w moczarce. 

 
       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.5.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przestrzegać przepisów bhp i ochrony p. poż., 
4)  zdjąć lub rozciąć górne wiązanie i rozluźnić dolne, 
5)  ustawić wiązki wikliny w moczarce, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

moczarka,  

− 

wiązki świeżej wikliny, 

− 

nóż, 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj ręczne korowanie wikliny moczarkowanej. 

 
       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.5.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przestrzegać przepisów bhp i ochrony p. poż., 
4)  dobrać narzędzia do korowania, 
5)  okorować wiklinę moczarkowaną, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

wiązki wikliny moczarkowanej, 

− 

zestaw narzędzi do ręcznego korowania wikliny, 

− 

Poradnik dla ucznia.  

 
Ćwiczenie 3 

Wykonaj ręczne korowanie wikliny gotowanej. 

 
       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.5.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przestrzegać przepisów bhp i ochrony p. poż., 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

33

4)  przygotować zestaw narzędzi do ręcznego korowania wikliny, 
5)  okorować wiklinę gotowaną, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

wiklina gotowana, 

− 

zestaw narzędzi do ręcznego korowania wikliny, 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 

4.4.4. Sprawdzian postępów 
 

 Czy potrafisz?                                                                                                        Tak       Nie 
1)  Wyjaśnić na czym polega moczarkowanie wikliny?  

 

 

 

    

      

2)  Podać ile czasu trwa moczarkowanie wikliny?   

 

 

                

                                          

3)  Wyjaśnić różnicę między moczarkowaniem a pędzeniem wikliny? 

 

    

                         

4)  Wybrać wiklinę, którą można poddać gotowaniu?  

 

 

 

    

                                             

5)  Odróżnić  wiklinę okorowaną moczarkowaną od wikliny gotowanej?     

    

                   

6)  Omówić sposób korowania wikliny?  

 

 

 

 

 

    

                                                                                              

7)  Zastosować zasady obowiązujące przy korowaniu wikliny?    

 

    

                              

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

34

4.5. Suszenie, kolorowanie wikliny okorowanej 
 

4.5.1. Materiał nauczania 
 

Okorowane  pręty  wikliny  należy  poddawać  suszeniu  sztucznemu  w  suszarniach  lub 

naturalnemu  poprzez  ułożenie  prętów  w  tzw  kozłach  (Rys.  21)  lub  na  rusztach,  żerdziach 
(Rys. 22) na wolnym powietrzu, tzn przez słońce i wiatr.  

Słońce  koloruje  pręty,  ich  barwa  staje  się  bardziej  intensywna.  Proces  ten  nazywamy 

kolorowaniem.  Podczas  kolorowania  należy  wiklinę układać  w  cienkich warstwach tak,  aby 
nie przylegały do siebie oraz odwracać do słońca.  

 

 

 

Rys. 21. Suszenie prętów wikliny okorowanej w tzw kozłach [4, s. 63] 

 

 

 

Rys. 22. Suszenie prętów wikliny okorowanej na żerdziach [4, s. 61] 

 

4.5.2. Pytania sprawdzające 
 

      Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 
1.  Na czym polega naturalne suszenie wikliny okorowanej? 
2.  Na czym polega kolorowanie wikliny? 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

35

4.5.3. Ćwiczenia  

 
Ćwiczenie 1 

Przeprowadź naturalne suszenie wikliny okorowanej . 
 

       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.5.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przestrzegać przepisów bhp i ochrony p. poż., 
4)  ułożyć  wiklinę na konstrukcji z żerdzi, 
5)  kontrolować proces suszenia, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

wiklina okorowana, 

− 

konstrukcja z żerdzi, 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 

4.5.4. Sprawdzian postępów 
 

 Czy potrafisz?                                                                                                         Tak       Nie 
1) Przeprowadzić naturalne suszenie wikliny okorowanej?  

                            

      

2) Omówić proces kolorowania wikliny okorowanej? 

 

 

                

                                          

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

36

4.6 Sortowanie, magazynowanie wikliny okorowanej 

 

4.6.1. Materiał nauczania 
 

Wiklinę  okorowaną  i  osuszoną  poddaje  się  sortowaniu  według  jakości  (Rys. 23).  Jest  to 

konieczne,  gdyż  wiele  wad  materiału  zostanie  ujawnione  dopiero  po  usunięciu  kory,                
a ponadto pręty mogły zostać uszkodzone podczas korowania, suszenia, kolorowania. Oprócz 
sortowania  jakościowego  przeprowadza  się  sortowanie  wymiarowe,  tzn  według  11 
przedziałów  długości.  Następnie  z  przesortowanej  wikliny  formuje  się  wiązki  i  wiąże  za 
pomocą  wiązarek  (Rys.  24)  lub  tzw  desek  rudnickich  (Rys.  25).    Do  wiązania  używa  się  
drutu  żarzonego  lub  ocynkowanego.  Wiklinę okorowaną  sortuje się,  formuje wiązki  i  wiąże 
zgodnie z Normami Branżowymi. Kije okorowane sortuje się według jakości i 6 przedziałów 
grubości. 

 

 

 

Rys. 23. Sortowanie jakościowe prętów okorowanych na stole sortowniczym [4, s. 69] 

 

               

 

 

Rys. 24. Wiązarka do wikliny [4, s. 70]                                Rys. 25. Deski rudnicka [4, s. 71] 
 

Zasady bhp i ochrony p. poż. przy sortowaniu wikliny:

 

− 

sortownia powinna mieć dobre oświetlenie i wentylację, 

− 

w sortowni nie wolno palić tytoniu, używać otwartego ognia, żarówki muszą mieć szklane 
klosze ochronne, 

− 

przejścia powinny być zawsze wolne, drożne, 

− 

w sortowni musi być rozmieszczony sprzęt i środki gaśnicze, 

− 

w sortowni należy utrzymywać porządek a odpady na bieżąco usuwać. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

37

Magazynowanie wikliny okorowanej 

Wiklinę okorowaną i powiązaną w wiązki magazynuje się w specjalnych, przewiewnych, 

suchych  pomieszczeniach.  Wiązki,  osobno  każdej  jakości  i  długości,  układa  się  w  stosy  na 
drewnianych  podkładach  wierzchołkami  do  środka,  to  chroni  je  przed  połamaniem.  Stosy 
powinny być oznakowane (asortyment wikliny, długość, liczba wiązek w stosie, masa). 

 

Zasady bhp i ochrony p. poż. przy magazynowaniu wikliny

− 

w  magazynie  należy  zapewnić  dobre  oświetlenie  (żarówki  zaopatrzyć  w  szklane  klosze  
Ochronne), 

− 

budynki magazynów powinny być wykonane z materiałów niepalnych, 

− 

szyby okienne od strony południowej należy pomalować farbą białą lub niebieską, 

− 

w  magazynie  nie  wolno  przechowywać  materiałów  łatwopalnych  (benzyna, 
rozpuszczalniki, itp.), 

− 

w magazynie należy utrzymywać porządek, 

− 

nie wolno zastawiać przejść, dróg transportowych, dostępu do sprzętu gaśniczego.  

 

4.6.2. Pytania sprawdzające 
 

     Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 
1.  Jak sortuje się wiklinę okorowaną pod względem jakości? 
2.  Na czym polega sortowanie wymiarowe wikliny okorowanej? 
3.  Czym wiąże się wiklinę okorowaną? 
4.  W jakich warunkach magazynuje się wiklinę okorowaną? 
5.  Jak oznakowuje się stosy magazynowanej wikliny okorowanej? 
 

4.6.3. Ćwiczenia  

 

Ćwiczenie 1 

Przesortuj, według norm jakościowych, okorowane pręty wiklinowe moczarkowane. 
 

       Sposób wykonania ćwiczenia 
 
       Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.5.1.), 
2)  zapoznać się z Normami Branżowymi: BN-70/9225-04, BN-72/9225-02, 
3)  zorganizować stanowisko pracy, 
4)  przestrzegać przepisów bhp i ochrony p. poż., 
5)  przesortować okorowane pręty wiklinowe moczarkowane, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

okorowane pręty wiklinowe moczarkowane, 

− 

stół do sortowania, 

− 

Normy Branżowe BN-70/9225-04, BN-72/9225-02. 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 2 

Zwiąż uformowaną wiązkę okorowanej wikliny. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

38

      Sposób wykonania ćwiczenia 
 
      Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 
1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.5.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przestrzegać przepisów bhp i ochrony p. poż., 
4)  przygotować „deskę rudnicką”  lub wiązarkę, 
5)  związać  wiązkę wikliny okorowanej, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

wiklina okorowana,  

− 

drut żarzony lub ocynkowany, 

− 

tzw deska rudnicka  lub wiązarka. 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 3 

Określ, czy  warunki magazynowania wikliny okorowanej są prawidłowe. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.3.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  zwiedzić  pomieszczenie  magazynowe  i  zapoznać  się  ze  sposobem  magazynowania 

wikliny okorowanej, 

4)  wypełnić karty pracy „Magazynowanie wikliny okorowanej”, 
5)  określić, czy  warunki magazynowania wikliny okorowanej są prawidłowe, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,  
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

karty pracy „Magazynowanie wikliny okorowanej”, 

− 

Poradnik dla ucznia, 

− 

literatura z rozdziału 6. 

 

4.6.4. Sprawdzian postępów 
 

 Czy potrafisz? 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Tak  Nie 

1) Przesortować okorowaną wiklinę pod względem jakości?  

 

 

 

 

2) Przeprowadzić wymiarowe sortowanie wikliny okorowanej? 

 

 

 

                                     

3) Związać uformowaną wiązkę okorowanej wikliny? 

 

 

 

 

                    

4) Ocenić warunki magazynowania wikliny okorowanej?    

 

 

 

                                        

 
 

 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

39

4.7. Uszlachetnianie wikliny 

 

4.7.1. Materiał nauczania 

 
 
Środki zabezpieczające wiklinę 

Poważne  szkody  w  prętach  i  kijach  okorowanych,  zwłaszcza  czerwonych,  wyrządzają 

grzyby  pleśniowe.  Sposobem  zabezpieczania  wikliny  przed  pleśnią  jest  nasycanie  wikliny 
okorowanej  3%  roztworem    kwasu  bornego.  Zabieg  ten  ma  jednak  działanie  krótkotrwałe       
i jest rzadko stosowany ze względów ekonomicznych.  
Środki uszlachetniające wiklinę 

Zabiegi stosowe w celu poprawienia jakości wikliny, takie  jak:  siarkowanie, wybielanie, 

odsinianie, uplastycznianie.  

Siarkowanie  jest  sposobem  poprawienia  jakości  wikliny  korowanej    białej  i  wyrobów       

z tej wikliny. Usuwa plamy, przebarwienia, zabrudzenia powstałe w czasie obróbki.  Wiklina 
poddana  siarkowaniu  uzyskuje  odcień  bielszy  i  bardziej  wyrównaną  barwę.  Do  siarkowania 
stosuje  się  siarkę  laskową  lub  kwiat  siarkowy.  Skropioną  spirytusem  lub  wysypaną  na 
rozżarzone  węgle  siarkę  spala  się  w  szczelnym  pomieszczeniu  (siarkowni),  w  którym 
umieszcza się na drewnianych kołkach zwilżoną czystą wodą wiklinę. Siarkowanie trwa 6-10 
godzin.  

Wybielanie  polega  na  nadaniu  barwy  białej  wiklinie  czerwonej  za  pomocą  kąpieli            

w roztworach środków chemicznych. Znane są dwa sposoby wybielania: kąpiel w roztworze 
o składzie:  woda  utleniona  (perhydrol),  siarczan  magnezu,  szkło  wodne,  ług  sodowy 
(wodorotlenek sodu), woda i kąpiel w roztworze o składzie: woda utleniona (perhydrol), szkło 
wodne, środek „G”, woda.  

W  procesie  przetwórstwa  wikliny  pojawiają  się  na  prętach  i  kijach  korowanych, 

zwłaszcza czerwonych, zielonogranatowe przebarwienia- zasinienia. Powstają one  w wyniku 
gotowania  lub  kontaktu  wikliny  z  metalem  (kleszcze  do  korowania).  Zasinienia  całkowicie 
usuwa się przy stosowaniu kąpieli wikliny w 3%  wodnym roztworze kwasu szczawiowego. 

Uplastycznianie  wikliny  ułatwia  pracę  przy  wyplataniu  wyrobów.  Praca  ta  wymaga 

pokonywania  siły  sprężystej  przeciwdziałającej  nadawaniu  pożądanych  kształtów  prętom        
i kijom wiklinowym. Ułatwić ją można przy zastosowaniu kąpieli wikliny w roztworze kwasu 
octowego z wodą. 

 

4.7.2. Pytania sprawdzające 
 

     Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 
1.  Jakie są sposoby uszlachetniania wikliny? 
2.  Kiedy stosuje się proces siarkowania wikliny?   
3.  W jaki sposób zabezpiecza się wiklinę przed działaniem pleśni? 
4.  Na czym polega uplastycznianie wikliny? 
 

4. 7. 3. Ćwiczenia 
 

Ćwiczenie 1 

Uszereguj w kolejności wykonywania, czynności związane z siarkowaniem wikliny. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

40

 Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.7.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  odczytać czynności zapisane na kartkach, 
4)  uszeregować  w  kolejności  wykonywania,  czynności  związane  z  siarkowaniem  wikliny, 

wypisane na kartkach, 

5)  nakleić na karton kartki z wypisanymi czynnościami związanymi z siarkowaniem wikliny, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,  
7)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

kartki z wypisanymi czynnościami: zwilżenie wikliny, umieszczenie wikliny w siarkowni, 
przygotowanie  siarki,  rozpalenie  siarki,  zamknięcie  siarkowni,  wietrzenie  siarkowni, 
wyjęcie 

− 

wybielonej wikliny, 

− 

kartony bloku technicznego, 

− 

klej. 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj zabieg uplastyczniania prętów wiklinowych. 
 
 Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania (rozdział 4.7.1.), 
2)  zorganizować stanowisko pracy, 
3)  przygotować wodny roztwór kwasu octowego, 
4)  wykonać zabieg uplastyczniania prętów wiklinowych, 
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,  
6)  dokonać oceny poprawności i dokładności wykonania ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

− 

pręty wiklinowe 

− 

kwas octowy, woda 

− 

pojemnik do przygotowania kąpieli 

− 

Poradnik dla ucznia. 

 

4.6.4. Sprawdzian postępów 
 

 Czy potrafisz?  

 

 

 

 

 

 

 

 

Tak 

Nie 

1) Wymienić sposoby uszlachetniania wikliny? 

 

 

 

 

 

                                     

2) Omówić przebieg procesu siarkowania wikliny?  

 

 

 

 

                                            

3) Omówić sposoby zabezpieczania wikliny przed działaniem grzybów?   

 

  

4) przeprowadzić zabieg uplastyczniania wikliny?   

 

 

 

 

 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

41

5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

 

 

INSTRUKCJA DLA UCZNIA 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem pytań testowych. 
4.  Test zawiera 25 pytań o różnym stopniu trudności. Są to pytania: otwarte, na które należy 

udzielić  krótkiej  odpowiedzi  pisemnej  (pytania:  7,  10,  12,  22)  i  wielokrotnego  wyboru, 
gdzie  tylko  jedna  odpowiedź  jest  prawidłowa (pytania: 1,  2,  3, 4,  5,  6,  8,  11, 13,  14,  15, 
16, 17, 18, 19, 20, 21, 23, 25). 

5.  Udzielaj  odpowiedzi  tylko  na  załączonej  karcie  odpowiedzi,  stawiając  w  odpowiedniej 

rubryce  znak  X  lub  wpisując  prawidłową  odpowiedź.  W  przypadku  pomyłki  błędną 
odpowiedź zaznacz kółkiem, a następnie ponownie zakreśl odpowiedź prawidłową. 

6.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
7.  Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie 

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny. 

8.  Na rozwiązanie testu masz 90 min. 

                                                                                                         Powodzenia 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

42

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH  

 
1.   Głębokość orki wykonywanej przed założeniem plantacji wikliny powinna wynosić: 

      a) 15 cm, 
      b) 40 cm, 
      c) 20 cm,  
      d) 55 cm. 
 

      2.  Sprzęt przedstawiony na rysunku służy do: 

      

 

            
            a) wykonania orki,  
            b) wyznaczenia rzędów,  
            c) usuwania chwastów, 
            d) niszczenia szkodników zimujących w glebie. 
 
3.  Wydobycie tzw martwicy jest korzystne przy uprawie wikliny, ponieważ: 

a) ogranicza wzrost chwastów, 

      b) poprawia jakość wikliny, 
      c) likwiduje szkodniki, 
      d) przyspiesza ukorzenianie zrzezów. 
 

4.  Dobrym przedplonem dla wikliny jest: 

      a) nawłoć, 
      b) łubin, 
      c) wiklina,   
      d) buraki cukrowe. 
 

5.  Nawozy fosforowe w uprawie wikliny stosujemy: 

      a) jednorazowo, wiosną, 
      b) dwukrotnie, wiosną,   
      c) jednokrotnie jesienią, 
      d) trzykrotnie, wiosną, latem, jesienią. 
 

6.  Najkorzystniejsza więźba sadzenia wikliny na pręty to: 

      a) 30x12,5 cm,                    
      b) 40x40 cm, 
      c) 30x40 cm, 
      d) 40x12,5 cm. 
 

7.   Narzędzia do ręcznego sadzenia wikliny to: 

      ………………………………………………………… 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

43

8.  Szkody spowodowane w uprawie wikliny przez krytoryjka-olchowca to: 

      a) podgryzanie korzeni, 
      b) zjadanie liści i pąków, 
      c) drążenie korytarzy w drewnie,            
      d) zjadanie wierzchołków pędów. 
 

9.  Chemiczne  zabiegi  zwalczające  szkodniki  nie  są  wykonywane,  gdy  owady  znajdują  się 

w stadium: 
      a) jaja i poczwarki, 
      b) larwy i jaja, 
      c) owada doskonałego i larwy, 
      d) larwy i poczwarki. 
 

10.  Wiklinę na  zrzezy pozyskuje się z plantacji: 

       ……………………………………………………………………………… 
 

11. Zrzezy wikliny sadzimy:  

      a) tylko wiosną, 
      b) tylko jesienią, 
      c) od wiosny do jesieni, 
      d) wiosną i jesienią. 
 

12.  Pręty na zrzezy można ciąć przy pomocy: 

      …………………………………………………………………. 
 

13. Długość zrzezów powinna wynosić: 

      a) 15 cm, 
      b) 20 cm, 
      c) 40 cm, 
      d) 25 cm. 
 

14. Zrzezy znakujemy przez: 

      a) zanurzenie wierzchołków w mleku wapiennym, 
      b) zanurzenie obu końców w mleku wapiennym, 
      c) opisanie na etykietach, 
      d) zanurzenie wierzchołków w białej farbie. 
 

15. Ilość zrzezów w jednej wiązce powinna wynosić: 

      a) 200 lub 250 sztuk, 
      b) 100 lub 125 sztuk, 
      c) 500 sztuk, 
      d) 50 lub 100 sztuk. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

44

 

16. Na rysunku przedstawiono przechowywanie zrzezów przez: 

      

 

      a) kopcowanie, 
      b) dołowaniem  
      c) układanie w sterty, 
      d) ustawianie w stożki. 
 

17. Wycinanie wikliny możemy rozpocząć, gdy 

      a) temperatura powietrza spadnie do 0

C, 

      b) opadną liście, roślina jest w stanie spoczynku, 
      c) jest możliwość sprzedaży wikliny, 
      d) spadnie śnieg. 
 

18. Wiklinę ścinamy na wysokość 

      a) 10 cm nad ziemią, 
      b) poniżej powierzchni ziemi, 
      c) 2-3 cm nad powierzchnią ziemi, 
      d) zależną od stosowanych narzędzi. 
 

19. Wiklinę nie korowaną wiąże się: 

      a) prętem wiklinowym, 
      b) drutem żarzonym, 
      c) sznurkiem papierowym, 
      d) taśmą wiklinową. 
 

20. Gotowaniu można poddać wiklinę: 

      a) tylko świeżą, 
      b) tylko wysuszoną, 
      c) świeżą i wysuszoną, 
      d) wiklinę uszkodzoną przez szkodniki. 
 

21. Wiklina okorowana moczarkowana ma kolor: 

      a) zielony, 
      b) czerwony, 
      c) brązowy, 
      d) biały. 
 

22.  Przy  mechanicznym  korowaniu  wikliny  pracownik  powinien  mieć  środki  ochrony   

indywidualnej w postaci: 
       …………………………………………………………….. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

45

23. Wiklinę okorowaną suszy się: 

      a) na świeżym powietrzu w stożkach, 
      b) w pomieszczeniach zaciemnionych, 
      c) na świeżym powietrzu na żerdziach, rusztach, 
      d) w magazynach w stertach. 
 

24. Kolorowaniu poddaje się wiklinę: 

      a) moczarkowaną, 
      b) gotowaną, 
      c) nie okorowaną, 
      d) pędzoną. 

 
25. Uplastycznianie wikliny w kwasie polega na kąpieli wikliny w wodnym roztworze kwasu: 

      a) szczawiowego, 
      b) octowego, 
      c) bornego, 

            d) siarkowego. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

46

KARTA ODPOWIEDZI 

 

Imię i nazwisko........................................................................................................... 

 
Wykonywanie  prac  związanych  z  pozyskiwaniem,  przetwarzaniem                
i uszlachetnianiem wikliny

 

 
Zakreśl poprawną odpowiedź lub wpisz odpowiedź. 
 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punktacja 

1. 

 

2. 

 

3. 

 

4. 

 

5. 

 

6. 

 

 

7. 

 
 

 

8. 

 

9. 

 

10. 

 
 

 

11. 

 

12. 

 
 

 

13. 

 

14. 

 

15. 

 

16. 

 

17. 

 

18. 

 

19. 

 

20. 

 

21. 

 

22. 

 
 

 

23. 

 

24. 

 

25. 

 

Razem:   

 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

47

6. LITERATURA 

 
1.  Bukiewicz H., Zwoliński S.: „Uprawa i eksploatacja wikliny”, WSiP, Warszawa 1979 
2.  Jeżewski Z., Chodorowski P.: „Uprawa wikliny”, PWRiL, Warszawa 1956 
3.  Kański B.: „Koszykarstwo” PWSZ, Warszawa 1959 
4.  Kończak  T.,  Korpetta  W.,  Mądrzyk  J.:  „Technologia  wikliniarstwa  i  plecionkarstwa”, 

WSiP, Warszawa 1979 

5.  Kończak  T.,  Żurowski  J.:  „Materiałoznawstwo  wikliniarskie  i  plecionkarskie”,  WSiP, 

Warszawa 1978 

6.  Michalik  K.:  „  Uprawa  wikliny  i  technologia  plecionkarstwa”,  Ośrodek  Doradztwa  

Rolniczego, Koszalin 2000 

7.  Szczukowski  S.,  Tworkowski  J.,  Wiwart  M.,  Przyborowski  J.:  „Wiklina.  Uprawa  

i możliwości wykorzystania”, Wydawnictwo ART., Olsztyn 1998  

8.  Normy Branżowe: BN-70/9225-07, BN-72/9225-02, BN-74/9225-03, BN-74/9225-06