JAK STWORZONO NAJWIĘKSZE KŁAMSTWO INTIFADY ?
Komentarze aktualnych wydarzeń:
Inne:
- Czasy i fakty
- Raport o terroryzmie - 2006
- Raport o terroryzmie - 2005
- Czy Izrael uderzy na Iran?
- Jak rozpoczęła się Intifada?
- Jak stworzono największe
kłamstwo Intifady?
- Irański program nuklearny
- Raport o terroryzmie - 2004
- Kim był Jaser Arafat?
- Raport o terroryzmie - 2003
- Sprawa "muru bezpieczeństwa"
- Finanse
Autonomii Palestyńskiej
- Zwodzenie mas
- Europa i "sprawa Ŝydowska"
- Masakra w Jeninie?
- Ciekawe linki
Za serwisem EuroJihad - http://www.eurojihad.org
Jenin w którym nie było masakry, "palestyński student" pobity przez śydów który
okazał się śydem pobitym przez Palestyńskich chuliganów. O tym juŜ pisaliśmy. Ale
teraz materiał który przebija wszystko. KtóŜ z nas nie pamięta wstrząsającego
materiału francuskiej telewizji w którym uwieczniono śmierć Mohameda al - Dury -
palestyńskiego chłopca którego ojciec osłaniał przed kulami. Niestety - wszystko
wskazuje na to Ŝe to kolejny - najbardziej przeraŜający przykład manipulacji jakiej
poddany został świat. Okazuje się bowiem Ŝe wydarzenia które stanowiły jeden z
przyczynków do rozpoczęcia intifady, Ŝe wydarzenia które poruszyły cały świat były
jednym wielkim teatrem - wyreŜyserowanym jak w najlepszych historiach spiskowych.
Tylko Ŝe tym razem nie CIA ani Mossad byli reŜyserami. W tym świecie reŜyserami byłi
palestyńscy terroryści wespół z ekipą "francuskiej telewizji". A właściwie wespół z
kamerzystą który był .... Palestyńczykiem. Trzy materiały o tym wydarzeniu. Tak samo
jak obalono mit Jeninu, tak samo jak obalono mit Palestyńczyka bitego przez
izraelskiego policjanta trzeba obalić kolejny mit. Mit zrodzony z hipokryzji i obłudy.
Natychmiast po opublikowaniu wstrząsającego nagrania IDF przeprosiło za ten
tragiczny incydent. śołnierze nie widzieli chłopca ani jego ojca ukrytych za wielką
beczką. Jednak przypuszczalnie Izrael dał się nabrać na koszmarny teatr. Na spektakl
którego scenariusz napisali - świadomie lub nie - palestyńscy terroryści i palestyński
operator filmowy. Którzy wykorzystali ten straszny moment do swoich celów - sami
dokonując morderstwa. Inny trop wskazuje Ŝe nie było Ŝadnego morderstwa - a scena
została najzwyczajniej spreparowana. Cała scena rozegrała się koło godziny 14.30.
śołnierze IDF zostali zaatakowani przez Palestyńczyków i odpowiadali na ostrzał. Wg
oficjalnej wersji jaką podały światowe media ojciec i syn przypadkiem mieli pecha
znaleźć się w centrum tych wydarzeń.
KaŜdy kto zna się choć odrobinę na balistyce wie Ŝe jedynie kula wchodząca w
przedmiot pod kątem 90 stopni zostawia okrągłe i regularne ślady. Kula uderzająca
pod innym kątem - szczególnie w kruchą powierzchnię jak ściana zostawi ślady
nieregularne i postrzępione.
Teraz popatrzmy na dziury po kulach. Ślady są czyste i pełne! Nie ma Ŝadnego
znaku bocznego odchylenia.. Strzały zostały oddane przez strzelców ulokowanych z
tyłu albo bardzo nieznacznie w lewo albo prawo operatora filmowego. Jednak operator
nie stał przed izraelskimi Ŝołnierzami - na co przecieŜ wskazuje jasno widok jaki został
uwieczniony na kasecie. Kule Ŝołnierzy IDF musiałyby uderzać z kąta 25 - 30 stopni.
Takie pociski nigdy nie będą mogły zostawić podobnych śladów.
Mapa - tak ulokowani byli strzelcy podczas całego zdarzenia. Miejsce skąd strzelali
strzelcy IDF zaznaczone jest na niebiesko. Z tego miejsca nie ma Ŝadnej realnej
moŜliwość aby padły strzały pozostawiające podobne ślady. Jedynym miejscem z
którego mogły one paść jest pozycja strzelców palestyńskich - pozycja zaznaczona na
samym dole mapy. Pozycja ta i tak jest wysunięta bardzo na bok - ale w ostatecznym
rozrachunku tylko z niej przy sprzyjających okolicznościach mogły paść strzały. Na
pewno zaś nie z pozycji izraelskich.
Page 1 of 6
Czasy i Fakty/Autonomia Palestynska
2008-04-19
http://www.izrael.badacz.org/fakty/fakty_klamstwo.html
Pozycje izraelskie zaznaczone są na niebiesko, palestyńskie na czerwono. Linie to
kierunek strzałów. Jak widzimy Tylko jedna pozycja mogła stać się miejscem z którego
padły strzały zostawiające takie ślady. I jest to właśnie pozycja palestyńska.
Zdjęcie pierwsze:
Ojcec spogląda zza beczki na pozycje izraelskich Ŝołnierzy - widać bardzo jasno jak
bardzo pod kątem są oni ulokowani. Ojciec ochrania krzyczącego chłopaka ale
zagroŜenie widzi z miejsca skąd strzelają Ŝołnierze IDF. Nie jest jednak przestraszony.
Raczej spokojnie kryje się za osłoną.
Zdjęcie drugie.
Nagle człowieka coś bardzo przestraszyło - nie patrzy juŜ na pozycje izraelskich
Ŝołnierzy - coś krzyczy patrząc się w kierunku z którego filmowane jest zajście. Nie
patrzy w bok ale naprzeciwko. Dosłownie z fotografii moŜna rozpoznąc krzyk "dlaczego
do nas strzelacie". Po raz pierwszy na obrazie pojawiają się ślady kul.
Zdjęcie trzecie .
Sceny w których ginie Mohamed al -Dura miały znajdować się na nieujawnionej
taśmie filmowej. Nie ma ich jednak. Dalsze sceny to bezładne ruchy kamery na
wszystkie strony. Operator twierdził Ŝe to wina strzałów które spowodowały nerwowe
zachowanie kamerzysty. Jednak dlaczego akurat dzieje się to w newralgicznym
momencie? Biorąc pod uwagę widok na filmie nie ma mowy Ŝeby operator - filmujący
scenę z miejsca zupełnie nie leŜącego na linii strzału przestraszył sie strzałów IDF.
Wniosek - albo strzały padły ze strony palestyńskiej albo ... albo nie było Ŝadnych
strzałow a scena została wyreŜyserowana. Poza tym strzały przypuszczalnie padły z
broni automatycznej. Strzelcy IDF nie uŜywali w tym starciu broni automatycznej!
Zdjęcie czwarte.
Na fotografii pojawiają się dwie kolejne dziury. Szczególnie zastanawiające jest
umiejscowienie dziury tuŜ obok rękawa koszuli ojca. Jej umiejscowienie oraz kształt
absolutnie sprawiają Ŝe ten strzał nie mógł być oddany przez Ŝołnierzy IDF. Z drugiej
strony moŜna pójść teŜ innym tropem - nie widać Ŝadnych śladów po kulach na
ciałach. Obszar w którym koncentrują się ślady po kulach sugeruje Ŝestrzał powinien
być oddany gdzieś w okolice klatki piersiowej. Nie ma tam jednak Ŝadnych śladów. Nie
widać Ŝadnej krwi.
Ciało Mohameta al - dury zostało zakopane zanim obejrzeć je mógł jakikolwiek
niezaleŜny lekarz. Natomiast najdziwniejsza jest wypowiedź ojca - który przeŜył
historię. OtóŜ Jamal al - Dura w pierwszym wywiadzie telewizyjnym stwierdził Ŝe (na
co wskazuje zresztą ułoŜenie zwłok dziecka) syn został zabity strzalem w tył (w
rozumieniu - okolice pleców). Jednak tam nie było Ŝadnych Ŝołnierzy IDF. Telewizja
France 2 starała się tłumaczyć Ŝe chodziło o rykoszet. Ale oznaczałoby to Ŝe kule
izraelskie rykoszetowały nie wiadomo od czego cały czas aby trafiać w ścianę albo pod
kątem w miarę prostym albo Z TYŁU. Tylko Ŝe nie ma zupełnie Ŝadnej moŜliwości aby
takie rykoszety miał miejsce. Prawa fizyki i balistyki na to nie pozwalają. Ojciec kiedy
poinformowano go Ŝe z tyłu nie było (z tyłu - chodzi o obszar w rejonie drzewek
naprzeciwko - przód określany jest jako miejsce skąd strzelali Ŝołnierze IDF które
wskazane jest przez pierwsze spojrzenia ojca na zdjęciu pierwszym) izraelczyków tylko
się oburzył i powiedział "Co to ma znaczyć - wszyscy znają prawdę - to syjonistyczne
kule zabiły mojego syna). Kamerzysta France 2 nie był Francuzem. Wszystkie światowe
media donosiły Ŝe scenę nagrala ekipa francuska. Tylko Ŝe nikt się nie zająknął Ŝe
operatorem który kręcił całe zajście był Palestyńczyk Talal Abu Rahma z Gazy. Ale to
nie wszystko. Okazało się Ŝe niedługo przed incydentem ojcu zarzucono kolaborację z
Izraelem. Wcześniej pracował przez 20 lat w Tel - Avivie. Kolaboracja z Izraelem to
wyrok śmierci. Czy oznacza to Ŝe dostał rozkaz aby znaleźć się w tym miejscu i
odegrać całą scenę? Jak zwłoki chłopca mogły trafić do szpitala zanim jeszcze
rozegrała się cała scena?
Page 2 of 6
Czasy i Fakty/Autonomia Palestynska
2008-04-19
http://www.izrael.badacz.org/fakty/fakty_klamstwo.html
Nie tylko analitycy izraelscy i francuscy podwaŜyli cały mit tej historii wskazując
jasno Ŝe była wielką manipulacją. PodwaŜono ją równieŜ w Niemczech. Telewizja ARD
która w 2002 roku wyemitowała materiał jasno wskazujący na palestyńskich
terrorystów jako morderców dziecka. Morderców w sytuacji gdy uprzemy się Ŝe dziecko
rzeczywiści zginęło - a nie mamy do czynienia z jedną wielką mistyfikacją - bo oba te
tropy są równie realne.
Ale są jeszcze bardziej szokujące fakty w tej historii. Na zdjęciach widzimy wielki
obiekt - kamień lub coś w rodzaju "cementowej beczki". Jednak kolejnego dnia ktoś
zamienił ten przedmiot - co udowodnili reporterzy ARD. Od tamego dnia w tym miejscu
był juŜ nowy, mniejszy przedmiot. Ktoś zrobił to celowo aby usunąć wątpliwości Ŝe
przedmiot mógł stanowić dostateczne zabezpieczenie przed ogniem IDF.
Ekipa telewizyjna była na miejscu juŜ godzinę przed zdarzniem mimo Ŝe nic się
jeszcze nie działo. Przypadek czy dokładnie wiedzieli Ŝe zaraz będą kręcic materiał
który puszczą na cały świat?
Clifford D. May
Scripps Howard News Service
3 Marzec, 2005
To zdjęcie jest niezapomnianą ikoną trwającego wiele dekad konfliktu Arabsko-
Izraelskiego: Mohammed al-Durra, 12 letni chłopiec, wpada w ogień krzyŜowy w Gazie,
drŜy przyczepiony do muru, a jego ojciec desperacko próbuje ochronić go swoim
ciałem. I wtedy Mohammed al-Durra zostaje postrzelony i zabity przez izraelskich
Ŝołnierzy.
Jego śmierć, we wrześniu 2000 roku, zainicjowała poematy o palestyńskich
cierpieniach oraz zamachy samobójcze. Według raportu Mitchella było to jedno z
wydarzeń zapalnych, które wywołały intifadę.
Zdjęcie Mohammeda al-Durry znajdowało się w tle materiału filmowego
przedstawiającego zarŜnięcie Daniela Pearla, dziennikarza Wall Street Journal. Osama
bin
Laden
uŜywał
zdjęcia
chłopca
w
swoich
taśmach
rekrutacyjnych
(przeznaczonych dla młodych islamistów) zaś jego osoba rozpoczynała długa listę
zarzutów przeciwko Ameryce, aby prezydent Bush nie zapomniał widoku Mohammeda
al-Durry i jego braci muzułman w Palestynie i Iraku
Lecz jest coś czego ludzie nie wiedzą o tej historii. Nie miała ona miejsca w sposób
opisany powyŜej. Ba! Mogła nawet w ogóle nie mieć miejsca.
To nie jest Ŝadna nowa rewelacja. W 2002 roku niemiecka stacja telewizyjna ARD w
filmie dokumentalnym podała, iŜ to raczej Palestyńscy bojownicy zastrzelili chłopca niŜ
Izraelscy Ŝołnierze. W czerwcu 2003 roku, doświadczony dziennikarz, James Fallows
napisał artykuł dla Atlantic Monthy prezentujący
przekonujące dowody iŜ fatalne
strzały nie mogły paść ze strony Izraelskich Ŝołnierzy .
Jakiś czas temu Denis Jaembar, redaktor naczelny francuskiego L'Express oraz
dokumentalista
Daniel
Laconte
uzyskali
moŜliwość
obejrzenia
czystego ,
nieedytowanego zapisu video z całej strzelaniny. Doszli oni do tego samego wniosku.
Tylko Palestyńczycy mogli ze swoich pozycji uderzyć w chłopca . Leconte powiedział
sieci CBN
Jeśli byłyby to Izraelskie pociski, to mielibyśmy do czynienia z bardzo
dziwnymi pociskami, poniewaŜ musiałyby skręcić na rogu .
Nadal jednak nie wiemy czy historia Mohammeda al-Durry została tragicznie
niezrozumiana czy teŜ była to celowa manipulacja, mająca wzniecić anty-Izraelskie
nastroje oraz zrównać, w oczach społeczeństwa, Palestyńskich terrorystów z
Izraelskimi Ŝołnierzami.
Oryginalny zapis incydentu został wyprodukowany i rozpowszechniony (dostarczony
agencjom informacyjnym) przez francuską telewizję publiczną France 2. Tylko
kamerzysta
Talal Abu Rahma, Palestyńczyk, był naocznym świadkiem strzelaniny.
śaden kamerzysta ani dziennikarz nie był obecny w momencie zdarzenia. Charles
Enderlin, reporter France 2 nie był świadkiem wydarzeń. Informacje do komentarza
redakcyjnego pochodziły wyłącznie od Rahmy.
Na dzisiaj Enderlin, dobre i to, nie jest pewien faktów. Zamiast tego mówi, iŜ jego
twierdzenie, iŜ Izraelczycy zabili al-Durre korespondowało z realizmem sytuacji, nie
tylko w Gazie ale i w West Banku .
Innymi słowy, nie jest waŜne to czy Izraelscy Ŝołnierze zamordowali al-Durre
poniewaŜ Enderlin wierzy w to, iŜ Izraelczycy zabijali innych Palestyńczyków.
Zszokowany Leconte powiedział CBN
To, z dziennikarskiego punktu widzenia,
halucynacje. To, Ŝe dziennikarz taki jak on, przyparty do muru, mówi takie rzeczy
pokazuje stan mediów w dzisiejszej Francji
Niedawno International Herald Tribune zacytował dyrektora d/s informacji telewizji
France 2
Nikt nie moŜe powiedzieć dokładnie kto zabił [al-Duure]. Ale w swoim
reportaŜu Enderlin był pewny swego: Strzał padł z Izraelskich pozycji , powiedział i
dorzucił Jeszcze jedna salwa i dziecko zginie . Nie mógł on jednak w Ŝadnym razie
wiedzieć kto strzela - tym bardziej nie mógł wiedzieć po którym razie padną śmiertelne
strzały. Jednak widział. Skąd?
To nie wszystko. ChociaŜ Izrael na początku wydał oświadczenie, iŜ al-Durra mógł
Page 3 of 6
Czasy i Fakty/Autonomia Palestynska
2008-04-19
http://www.izrael.badacz.org/fakty/fakty_klamstwo.html
zginąć w krzyŜowym ogniu, to później do zbadania sprawy przydzielono cywilnego
fizyka, Nahuma Shahafa, aby zbadał całe wydarzenie. TakŜe on stwierdził, iŜ fatalne
strzały nie mogły paść ze strony izraelskich karabinów. Lecz poszedł jeszcze dalej
stwierdzając, iŜ Rahma zainscenizował cały incydent!
Włączając film w zwolnionym
tempie napisał Stephan Juffa
zauwaŜył rękę operatora kamery [Rahmy] robiącą
znak
take two , znak uŜywany przez profesjonalistów jako sygnał do powtarzania
sceny .
Juffa uzyskał świadectwa od
Dr Joumaa Saka i Dr. Muhamada El-Tawil, dwóch
palestyńskich lekarzy ze szpitala Gaza Shifa, którzy powiedzieli, iŜ martwe ciało al-
Durry dostali przed 13.00 . Lecz France 2 podała, iŜ strzelanina nie rozpoczeła się
przed 15.00
Jak ktoś mógł zostać zabity przez kule wystrzelone godziny po jego
śmierci? zapytał Juffa. Wierzy on iŜ odpowiedź jest prosta: dziecko w kostnicy i
dziecko w France 2 to róŜne dzieci. Nie ma wątpliwości Ŝe cała sprawa "śmierdzi".
Co więcej, Philippe Karsenty, dyrektor paryskiego Media Ratings, zanotował, iŜ
początkowo Enderlin twierdził, Ŝe nieedytowany zapis zawiera
śmiertelne bóle
dziecka , sceny zbyt
okropne do oglądania. Lecz nieedytowany taśma niczego
takiego nie zawierała ... Dlaczego więc kłamał?
PoniewaŜ telewizja France 2 nie jest telewizją prywatną - tak długo jak rząd
francuski będzie prowadził politykę "ugłaskiwania" nastawionej antyamerykańsko i
antyizraelsko mniejszości muzułmańskiej wśród której fundamentalizm jest bardzo
silnie reprezentowany - tak długo będziemy mogli usłyszeć o podobnych historiach
wyreŜyserowanych tylko po to aby zadowolić to grono "odbiorców".
Clifford D. May który opisał tę historię jest byłym korespondentem New York Times,
aktualnie przewodzi Fundacji Na Rzecz Obrony Demokracji (Foundation for the Defense
of Democracies) zwalczającej terroryzm.
Francuska telewizja obstaje przy historii, która rozpoczęła Intifadę
CNSNews.com 15.02.2005
ParyŜ
Francuski dziennikarz i niezaleŜny producent telewizyjny, którzy
widzieli ,,surową i nie zmontowaną taśmę video przedstawiającą zastrzelenie
palestyńskiego chłopca w 2000r., twierdzą, Ŝe to niemoŜliwe, by chłopca zastrzeliły siły
izraelskie, tak jak poinformowano w raporcie francuskiej telewizji.
Francuska państwowa telewizja obstaje nadal przy tym, Ŝe przekaz jest autentyczny.
Przypominamy Ŝe chodzi o słynna scenę z filmu który pokazywał 12-latka Mohammeda
al-Durrę trafionego kulami izraelskich Ŝołnierzy, filmu którego prezentacja doprowadziła
do Intifady.
JednakŜe Denis Jeambar, redaktor naczelny francuskiego dziennika L Express oraz
filmowiec Daniel Leconte, producent i właściciel spółki filmowej Doc en Stock, twierdzą,
Ŝe ta kaseta video jest pełna wyreŜyserowanych scen i fałszywych zranień.
Jeambar i Leconte uzyskali pozwolenie telewizji France 2 na obejrzenie pełnej i nie
edytowanej oryginalnej kasety przedstawiającej zdarzenie, które miało miejsce we IX
2000 r. na skrzyŜowaniu Netzarim w Strefie Gazy. Leconte twierdzi, Ŝe jest wprawdzie
przekonany o tym, Ŝe strzelanina miała rzeczywiście miejsce, lecz nie wierzy w to, Ŝe
kule, które ugodziły chłopca, mogły być wystrzelone przez izraelskich Ŝołnierzy.
"Jedynymi, którzy mogli trafić dziecko z tamtej pozycji, byli Palestyńczycy",
powiedział Leconte dla Cybercast News Service. "Gdyby to były izraelskie kule, to
byłoby bardzo dziwne, kule gdyŜ musiałyby lecieć naokoło."
France 2 wcześniej próbowało wytłumaczyć tą anomalię twierdząc, Ŝe kule
rykoszetowały od ziemi, ale Leconte odrzuca ten argument. "To mogło się zdarzyć raz,
ale czy kule mogły lecieć naokoło 7 czy 8 razy? Oni po prostu gadają głupoty.",
stwierdził Leconte.
W artykule w International Herald Tribune zacytowano kierownika działu
informacyjnego stacji mówiącego, Ŝe "po 4 latach nikt nie moŜe powiedzieć, kto na
pewno zabił Mohhameda al-Durrę, Palestyńczycy czy Izraelczycy". Jednym słowem
stacja juŜ tylko próbuje zachować twarz w obliczu coraz bardziej jasnej manipulacji.
Pytania dotyczące śmierci al-Durry wzbudziły globalne zainteresowanie, które
pomogło wywołać palestyńską Intifadę. Tysiące ludzi - Palestyńczyków i Izraelczyków -
straciło Ŝycie w ciągu 4 lat przemocy.
France 2 sprawiła, Ŝe krótkie, zmontowane fragmenty tego ekskluzywnego
wideoklipu stały się dostępne bezpłatnie na całym świecie, twierdząc, Ŝe nie chce
zarabiać na tragedii. Nagrania tego uŜywali Palestyńczycy jako dowodu izraelskiej
brutalności. Kiedy islamscy porywacze z Pakistanu mordowali Daniela Pearla w 2002 r.,
w tle widać było plakat przedstawiający al-Durrę.
Narastające pytania o autentyczność
Kontrowersje tyczące się zdarzenie przycichły przez lata. JednakŜe powróciły miesiąc
temu, gdy Jeambar i Leconte napisali, Ŝe kaseta zawierała sceny przedstawiające
Page 4 of 6
Czasy i Fakty/Autonomia Palestynska
2008-04-19
http://www.izrael.badacz.org/fakty/fakty_klamstwo.html
Palestyńczyków odgrywających rannych przed strzelaniną, Ŝe nic na kasecie nie
wskazywało na to, Ŝe dziecko zginęło a jeŜeli juŜ zostało zastrzelone, to nie ma
dowodu, Ŝe zrobili to izraelscy Ŝołnierze. Z drugiej strony, jak twierdzą, film wskazywał
na Palestyńczyków jako sprawców.
Ich relacja wniosła nowe, waŜne elementy do debaty, gdyŜ Jeambar i Leconte są
jednymi z niewielu z grupki niezaleŜnych ludzi, którym pozwolono zobaczyć pełny,
niezmieniony film. Jeambar i Leconte zdobyli dostęp do nagrania, po tym jak poprosili
France 2 o dowód, na to Ŝe wiadomość stacji o śmierci al-Durry była prawdziwa.
Film z 30 IX 2000 r. pokazywał chłopca zidentyfikowanego jako al-Durra kryjącego
się za dorosłym męŜczyzną. Reporter telewizji France 2 Charles Enderlin stwierdził w
komentarzu do klipu, Ŝe chłopiec został zabity przez izraelski ostrzał, po tym jak w raz
ze swym ojcem znalazł się w środku strzelaniny pomiędzy izraelskimi siłami
bezpieczeństwa a palestyńskimi bojownikami.
Enderlin nie był obecny podczas strzelaniny, ale wielokrotnie twierdził w wywiadach,
Ŝe kaseta nagrana przez jego kamerzystę Talala Abu Rahma zawierała teŜ scenę
"śmiertelnej agonii" chłopca, która była tak wstrząsającym obrazem, Ŝe musiał ją
wyciąć, by oszczędzić jej widzom.
W I 2005 r. w artykule w Le Figaro, Jeambert i Leconte napisali, Ŝe gdy dyrektor
działu informacyjnego France 2 Arlette Chabot pokazała im kasetę, byli zaskoczeni, Ŝe
nie zawiera ona sceny "agonii". Tak więc filmowcy kłamali!
Odkryli oni równieŜ 20 minut kasety zawierało sceny przedstawiające palestyńskich
chłopców "bawiących się w wojnę", udających Ŝe są ranni a potem wstających z ziemi i
spokojnie odchodzących dalej.
Jeambar i Leconte powiedzieli radiu RCJ, Ŝe obecny na spotkaniu przedstawiciel
France 2 odnosząc się do odgrywania scen stwierdził: "Wiecie, zawsze tak jest".
W wywiadzie dla Cybercast News Service, Leconte stwierdził, ze nie był zaskoczony
faktem wykorzystywania przez Palestyńczyków kamer telewizyjnych dla celów
propagandowych, jednakŜe stwierdził, Ŝe stanowisko France 2 wprowadziło
niepotrzebne zamieszanie w czasie, gdy zdarzenie to wywoływało tyle kontrowersji i
było przedmiotem śledztwa.
"Myślę, Ŝe część tego zdarzenia była wyreŜyserowana, muszą przyznać, Ŝe była
wyreŜyserowana i Ŝe moŜe się to zdarzyć w regionie z tysiąca powodów", stwierdził.
Tymczasem kierownik działu komunikacji stacji France 2 Christine Delavennat
powiedziała Cybercast News Service, Ŝe Ŝadna ze scen na kasecie nie była
wyreŜyserowana a kamerzysta i stacja trzymają się tej wersji.
Delavennat wezwała "oskarŜycieli" do przedstawienia dowodów, nazywając debatę
"nieprzyzwoitą" i ostrzegając, Ŝe stacja wniosła juŜ 8 pozwów przeciwko
"oskarŜycielom", większość z nich o zniesławienie.
Kto zastrzelił Mohammeda?
Teoria o wyreŜyserowaniu zdarzenia została rozpowszechniona przez izraelską
Metula News Agency, której redaktor naczelny Stephane Juffa, uznał po
przeprowadzeniu śledztwa, Ŝe śmierć chłopca została odegrana przez aktorów a
dziecko zidentyfikowane jako Mohammed al-Doura było juŜ martwe i znajdowało się w
kostnicy na kilka godzin przed strzelaniną.
Leconte stwierdził po obejrzeniu materiału France 2, Ŝe wierzy w to, iŜ scena
strzelaniny była prawdziwa. "Kiedy zaczyna się strzelanina, nie ma juŜ gry aktorskiej,
jest za to prawdziwe strzelanie, nie ma co do tego Ŝadnych wątpliwości", opowiedział
Leconte dla Cyber Cast Newserwice.
JeŜeli nie było "niesamowitej manipulacji" ze strony France 2, Leconte wierzy, Ŝe
zarówno ojciec jak i syn zostali trafieni kulami. Powołuje się przy tym na niedawny
materiał na, którym widać jak ojciec chłopca, Jamal al-Durra, pokazuje blizny po
kulach. Laconte twierdzi, Ŝe jeŜeli Juffa uwaŜa cały incydent za wyreŜyserowany,
powinien pokazać solidny dowód.
Odkąd po raz pierwszy wyemitowano kontrowersyjne zdjęcia, izraelska armia nie
jest w stanie potwierdzić ani zaprzeczyć temu czy była odpowiedzialna za śmierć
chłopca. Ale w roku 2002, dokument niemieckiej telewizji pokazał, Ŝe to palestyński a
nie izraelski ostrzał zabił chłopca. Po obejrzeniu materiału Jeambar i Leconte doszli do
tych samych wniosków.
Według Leconte a męŜczyzna i dziecko kryli się za betonowymi beczkami
oddzielającymi ich od izraelskiej pozycji. JednakŜe dwie palestyńskie pozycje ogniowe
znajdowały się na wprost nich, co prowadzi Jeambara i Leconte a do konkluzji
mówiącej, Ŝe śmiertelne strzały zostały oddane nie przez Izraelczyków ale przez
Palestyńczyków.
Wiarygodność Talala Abu Rhama, palestyńskiego kamerzysty, moŜe być najsłabsza
ze wszystkich osób zamieszanych w tą kontrowersję. Wydał on oświadczenie
natychmiast po zdarzeniu, w którym przysięgał, Ŝe to izraelska armia zabiła chłopca.
Ale zarówno według Juffy jak i Leconte a, później je wycofał.
Delavennat mówi natomiast, Ŝe kamerzysta nigdy nie wycofał twierdzeń. Rhama
jedynie zaprzeczył, Ŝe wydawał oświadczenie błędnie mu przypisywane przez grupy
obrońców praw człowieka mówiące, Ŝe izraelska armia zabiła chłopca z zimną krwią,
wyjaśnia Delavennant.
Reporter stacji France 2, Enderlin, w odpowiedzi na postawione w Le Figaro przez
Jeambara i Leconte a dlaczego oskarŜył Izraelczyków o oddanie śmiertelnych strzałów,
powiedział: "obraz ten korespondował z realiami sytuacji nie tylko w Strefie Gazy ale i
Page 5 of 6
Czasy i Fakty/Autonomia Palestynska
2008-04-19
http://www.izrael.badacz.org/fakty/fakty_klamstwo.html
na Zachodnim Brzegu". "Z dziennikarskiego punktu widzenia uznaje go to za
bredzenie" stwierdził Leconte, który sam jest byłym dziennikarzem. "To Ŝe taki
dziennikarz jak on (Enderlin) moŜe posunąć się do mówienia takich rzeczy, wiele mówi
o kondycji prasy w dzisiejszej Francji", dodaje.
Leconte uwaŜa, Ŝe francuskie media przekazują silne antyamerykańskie i
antyizraelskie
przekłamania.
Opinia
publiczna,
jest
równieŜ
niezdolna
do
kwestionowania stwierdzenia, Ŝe to izraelska armia zabiła chłopca, twierdzi Leconte.
France 2
niechętne odwołaniu
NiezaleŜni badacze twierdzą, Ŝe francuska prasa niechętnie krytykuje publiczną
telewizję, gdyŜ jest ona głównym pracodawcą dla dziennikarzy w tym kraju, co sprawia
Ŝe moŜe ona wywierać na nich wielką presję.
Leconte twierdzi, Ŝe z powodu ,,niszczących konsekwencji tych obrazów min.:
linczu dwóch izraelskich Ŝołnierzy i ciągłych antysemickich wypowiedzi francuskich
muzułmanów France 2 lub Enderlin powinni przyznać się do podania nieprawdziwych
informacji w swym raporcie.
"Kto to powie, nie wiem, ale jest waŜne Ŝeby Enderlin albo France 2 powinni
powiedzieć, Ŝe byli w błędzie co do tych obrazów Ŝe nie były one rzeczywistością"
twierdzi Leconte.
W odpowiedzi Enderlin nie udzielił Ŝadnych wyjaśnień co do twierdzeń Leconte a i
Jeambara z Le Figaro, co samo w sobie było wiadomością, według Leconte a,
wskazującą na to Ŝe argumenty jego i Jeambara są nie do obalenia. "Enderlin powinien
je uznać. Zakończyłoby to przynajmniej jedną część debaty" - twierdzi Leconte.
Jeśli chodzi o "agonię", którą Enderlin miał wyciąć z reportaŜu, Leconte i Jeambar
twierdzą, Ŝe nie istnieje ona na oryginalnej kasecie. Enderlin powiedział magazynowi
Telegrama pod koniec ubiegłego roku, Ŝe nastąpiło "nieporozumienie", gdyŜ chciał uŜyć
słowa "agonia" na określenie sceny postrzelenia Mohammeda al-Durry.
JednakŜe, 10 II w trakcie dyskusji online na forum magazynu Le Nouvel
Observateur, Enderlin został spytany jak opisałby te same zdjęcia filmowe.
Odpowiedział, Ŝe powiedziałby to samo, ale w procesie montaŜu dołączyłby zdjęcia
"agonii dziecka", stawiając przy tym pod znakiem zapytania swe poprzednie
twierdzenia. W czasie pierwszego montaŜu, kwestionowane video zostało "w tym
czasie wycięte, gdyŜ sprawiało, Ŝe reportaŜ stawał się zbyt wstrząsający".
Pomimo tego, Ŝe Enderlin jak i France 2 nie przyznają, Ŝe zrobili jakiekolwiek błędy,
Conseil superieur de l'audiovisuel (CSA) - francuska rządowa rada kontroli mediów
wydała w XII oświadczenie, w którym wezwała francuską telewizję do identyfikowania
źródeł i wykazywania większej ostroŜności przy relacjonowaniu międzynarodowych
konfliktów.
PapieŜ Jan Paweł II wygłosił podobny apel w styczniu, ostrzegając Ŝe "zły uŜytek
środków
masowego
przekazu
moŜe
wyrządzić
nieopisane
zło,
wywołując
nieporozumienia, uprzedzenia a nawet konflikty".
OskarŜenia przeciwko państwowej telewizji wzbudziły ponadto uwagę z powodu
planów
francuskiego
rządu
mających
na
celu
powołanie
międzynarodowej
frankojęzycznej telewizji informacyjnej.
Tłumaczenie: foxmulder
Copyright ©2005-2007 by
Gedeon
Izrael
Kultura
Historia
Turystyka
Pomoc duchowa
śydzi w Polsce
Czasy i Fakty
Page 6 of 6
Czasy i Fakty/Autonomia Palestynska
2008-04-19
http://www.izrael.badacz.org/fakty/fakty_klamstwo.html