1

Konfiguracja Windows XP do pracy w sieci.

Sieć komputerowa

– grupa komputerów lub innych urządzeń połączonych ze sobą w celu wymiany

danych lub współdzielenia różnych zasobów, na przykład:

•

korzystania ze wspólnych urządzeń, np. drukarek, skanerów,

•

korzystania ze wspólnego oprogramowania,

•

korzystania z centralnej bazy danych,

•

przesyłania informacji między komputerami (komunikaty, listy, pliki).

Sieć komputerową tworzą przynajmniej 2 komputery połączone ze sobą. Każdy z nich musi mieć

zainstalowaną kartę sieciową.

Połączenie komputerów usprawnia wymianę informacji.

Do zbudowania małej sieci wystarczy: okablowanie wykonane np. przy użyciu skrętki , system

operacyjny i karta sieciowa zainstalowana w każdym komputerze.

1.

Elementy sieci komputerowej

Sieć komputerowa

- składa się zarówno ze sprzętu jak i z oprogramowania. Podstawowe elementy

składowe to:

•

Serwer

lub

serwery sieciowe

(oferujący swoje usługi w sieci) - [do omówienia na innych zajęciach]

•

Komputery - stacje robocze

.

•

Okablowanie

- miedziane, światłowodowe, połączenia radiowe.

•

Osprzęt sieciowy

(modemy, routery, przełączniki (switche), access pointy,

karty sieciowe

).

•

Zasoby sieciowe

(współdzielony sprzęt, programy, bazy danych).

•

Oprogramowanie sieciowe

(oprogramowanie serwerów oraz stacji roboczych umożliwiające

korzystanie z zasobów sieci).

2

2.

Karta sieciowa

(ang. NIC - Network Interface Card) - karta rozszerzenia – czyli (element składowy wewnątrz obudowy

komputera), która służy do przekształcania pakietów danych w sygnały, które są przesyłane w sieci

komputerowej.

Każda karta NIC posiada własny, unikatowy w skali światowej adres fizyczny, znany jako adres MAC,

przyporządkowany w momencie jej produkcji przez producenta, zazwyczaj umieszczony na stałe w jej

pamięci ROM. W niektórych współczesnych kartach adres ten można jednak zmieniać.

Adres MAC (ang. MAC - (ang. Media Access Control -address) jest 48-bitowy i zapisywany jest

heksadecymalnie (szesnastkowo). Pierwsze 24 bity oznaczają producenta karty sieciowej, pozostałe 24 bity

są unikatowym identyfikatorem danego egzemplarza karty. (podać przykład z adresem ucznia, nazwiskiem i

datą urodzenia). Np. 00:0A:E6:3E:FD:E1 – każda z pozycji może przyjąć którąś z ośmiu kombinacji

(0,1,A,B,C,D,E,F).

3.

Instalowanie karty sieciowej

W większości przypadków system operacyjny Windows XP automatycznie instaluje kartę sieciową w

trakcie instalacji systemu. W przypadku nowszych gigabitowych kart zintegrowanych z płytą główną proces

ten następuje po uruchomieniu instalatora już po zakończeniu instalacji systemu XP. Instalator praktycznie

bez naszego udziału przeprowadza nas przez cały proces instalacji.

Proces instalacji można również przeprowadzić „ręcznie” otwierając Panel sterowania >> prawoklik na ikonę

Dodaj sprzęt. Uruchamiamy w ten sposób kreatora, który pomaga przeprowadzić nas przez proces instalacji.

3

Poniżej przykładowy graficzny przebieg takiej instalacji.

•

Klikamy przycisk Dalej w oknie Kreatora sprzętu.

4

•

Zaznaczamy opcję: Tak, sprzęt został juz podłączony.

•

Klikamy przycisk Dalej w oknie Kreatora sprzętu.

•

Przewijamy listę urządzeń w dół, zaznaczamy Dodaj nowe urządzenie sprzętowe.

•

Klikamy przycisk Dalej w oknie Kreatora sprzętu.

5

•

W oknie wyboru sposobu wyszukiwania sprzętu zaznaczamy opcję Zainstaluj sprzęt, który wybiorę

ręcznie z listy (zaawansowane).

•

Klikamy przycisk Dalej w oknie Kreatora sprzętu.

•

Wybieramy z listy dostępnych urządzeń Karty sieciowe.

•

Klikamy przycisk Dalej w oknie Kreatora sprzętu.

6

•

Wybieramy w oknie wyboru karty sieciowej kartę Realtek RTL8168/8111.Klikamy przycisk Dalej w

oknie Kreatora sprzętu.

•

Klikamy przycisk Dalej w oknie Kreatora sprzętu.

7

•

Klikamy przycisk Zakończ w oknie Kreatora sprzętu.

•

Po prawidłowej instalacji Karta sieciowa pojawia się w Menadżerze urządzeń w Panelu sterowania

8

4.

Okablowanie

Uwaga! - W informatyce przedrostek mega zwykle oznacza liczbę 1 048 576 i jest wynikiem działania 1024*1024 =

220 (a nie, jak w układzie SI: 1000*1000 = 106 = 1 000 000)

Wyróżnia się następujące rodzaje okablowania:

Kabel koncentryczny

, który używany jest np. w topologi magistrali. Składa się z pojedynczego przewodu i

osłony przewodzącej (odzielone od siebie izolatorami).Istnieją dwa rodzaje tego kabla: gruby i cienki

ethernet. Gruby pozwala na transmisję bez wzmacniania na odległości do 500 metrów, a cienki na 185

metrów. Gruby ethernet jest już praktycznie nie używany (instalacje tylko w specjalnych celach). W

przypadku kabla koncentrycznego ważne jest sprawdzanie czy na obu końcach kabla są odpowiednie

połączenia oraz należy poświęcić wiele uwagi odpowiedniemu uziemieniu. Niewłaściwe połączenie jest

najczęstszym problemem związanym z kablem koncentrycznym. Z tego względu również cienki ethernet też

wychodzi z użycia.

•

Cieńki

•

Gruby

Skrętka

(ang. twisted pair cable)

- to obecnie najbardziej popularne medium transmisyjne w sieciach

lokalnych. W zależności od przepustowości możemy podzielić ją na: 10BASE-T, 100BASE-T, 1000BASE-T

•

UTP - (ang. Unshielded Twisted Pair) – skrętka nieekranowana – skrętka wykonana z dwóch

przewodów, ze zmiennym splotem (zwykle 1 zwój na 6-10 cm

9

•

FTP - (ang. Foiled Twisted Pair) – skrętka foliowana – skrętka miedziana ekranowana za pomocą folii

wraz z przewodem uziemiającym. Przeznaczona jest głównie do budowy sieci komputerowych

(Ethernet, Token Ring) o długości nawet kilku kilometrów.

•

STP - (ang. Shielded Twisted Pair) – skrętka ekranowana – klasyczne miedziane medium

transportowe sieci komputerowej, wykonane z dwóch skręconych przewodów wraz z ekranem w

postaci oplotu. Para ekranowana jest bardziej odporna na zakłócenia impulsowe oraz szkodliwe

przesłuchy niż skrętka UTP.

STANDARDY POŁĄCZEŃ SKRĘTKI

10

Światłowód

. Istnieją dwa rodzaje:

•

Jednomodowy - światło wędruje po osi kabla.

•

Wielomodowy - światło wchodzi do kanału pod różnymi kątami (odbija się podczas wędrówki). Kabel

światłowodowy przenosi transmisje świetlne. Jest droższy od innych okablowań sieciowych, ale jest

pozbawiony wrażliwości na zakłócenia elektromagnetyczne, zakłócenia powstałe od fal radiowych i

posiada lepsze współczynniki przekazu danych.

Łączność bezprzewodowa

- łączność w tym systemie to fale elektromagnetyczne, które mogą wędrować

powietrzem, w próżni (powietrze czy też próżnia to medium dla łączności bezprzewodowej).

[do omówienia na innych zajęciach]

Światłowód

Spawarka światłowodowa z centrowaniem do rdzenia

11

5.

Składniki oprogramowania sieci

Panel sterowania >> Połączenia sieciowe >> prawoklik na Połączenie lokalne >> Właściwości >> Zakładka

Ogólne – naciskamy przycisk Zainstaluj … pojawi nam się okno Wybieranie typu składnika sieci. W oknie

tym wybieramy składnik, który chcemy zainstalować. Podczas standardowej instalacji Windows XP składniki

przedstawione w oknie Właściwości: LAN – są instalowane automatycznie.

Klient

- Termin ten odnosi się do oprogramowania, które pozwala komputerowi lub programowi nawiązać

połączenie. Oprogramowanie to pozwala komputerowi na którym jest zainstalowane uzyskiwać dostęp do

zasobów innych komputerów, czyli w naszym przypadku do zasobów sieci Microsoft Network. Komputer

korzystający z zasobów sieci zwykle odgrywa rolę klienta. Na przykład, gdy surfujemy po Internecie nasz

komputer wysyła zapytania klienckie w celu uzyskania treści strony internetowej z jakiegoś miejsca w np.

USA. lub z innego dowolnego miejsca na świecie.

Usługa sieciowa

(ang. web service) – komponent programowy niezależny od platformy i implementacji,

dostarczający określonej funkcjonalności. Aplikacje komunikują się z usługami sieciowymi z wykorzystaniem

12

internetowych protokołów i formatów danych. Zainstalowane usługi zapewniają różne funkcje dodatkowe.

Usługa widoczna na rysunku powyżej o nazwie Udostępnianie plików i drukarek w sieciach Microsoft

Network pozwala innym komputerom uzyskiwać dostęp do zasobów naszego komputera za pośrednictwem

sieci Microsoft Network.

Protokół

- Protokoły komunikacyjne to zbiór ścisłych reguł i kroków postępowania, które są automatycznie

wykonywane przez urządzenia komunikacyjne w celu nawiązania łączności i wymiany danych. Dzięki temu,

że połączenia z użyciem protokołów odbywają się całkowicie automatycznie, typowy użytkownik zwykle nie

zdaje sobie sprawy z ich istnienia i nie musi o nich nic wiedzieć.

Przesyłanie danych komputerowych to niezwykle trudny proces, dlatego rozdzielono go na kilka "etapów",

warstw. Warstwy oznaczają w istocie poszczególne funkcje spełniane przez sieć.

Model TCP/IP (Transmission Control Protocol / Internet Protocol) – model warstwowej struktury protokołów

komunikacyjnych. Model TCP/IP został stworzony w latach 70. XX wieku w DARPA (Agencja

Zaawansowanych Projektów Badawczych Obrony Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych), aby pomóc

w tworzeniu odpornych na atak sieci komputerowych. Potem stał się on podstawą struktury Internetu.

[do omówienia na innych zajęciach]