3 Macierze i wyznaczniki

background image

1

MACIERZE I WYZNACZNIKI


Def. 3.1
Macierzą rzeczywistą (zespoloną)
wymiaru m

n, gdzie m, n

N, to prostokątna tablica złożona z mn liczb

rzeczywistych (zespolonych) ustawionych w m wierszach i n kolumnach.

a

ij

- element macierzy A stojący w i–tym wierszu oraz w j–tej kolumnie

Wymiar macierzy - liczba określająca ilość wierszy i ilość kolumn, co zapisujemy jako m

n.

Macierze oznaczamy dużymi literami alfabetu np. A, B, X itp., lub w postaci

n

m

ij

a

]

[

, [a

ij

], gdy znany jest jej

wymiar.

Def. 3.2
Macierze A
i B są równe, gdy mają te same wymiary m

n oraz a

ij

= b

ij

dla każdego 1

i

m, 1

j

n.


Def. 3.3

1. Macierz zerowa - macierz wymiaru m

n, której wszystkie elementy są równe 0. Oznaczamy ją

n

m

0

lub przez 0, gdy znamy jej wymiar.

0

0

0

0

0

0

0

0

0

2. Macierz kwadratowa - macierz, której liczba wierszy równa się liczbie kolumn m = n. Liczbę wierszy

(kolumn) nazywamy stopniem macierzy kwadratowej. Elementy macierzy, które mają ten sam numer
wiersza co kolumny, tworzą główną przekątną macierzy.

3. Macierz trójkątna dolna - macierz kwadratowa stopnia n

2, w której wszystkie elementy stojące nad

główną przekątną są równe 0.

nn

n

n

n

a

a

a

a

a

a

a

a

a

a

3

2

1

33

32

31

22

21

11

0

0

0

0

0

0

Macierz trójkątna górna

nn

n

n

n

a

a

a

a

a

a

a

a

a

a

0

0

0

0

0

0

3

33

2

23

22

1

13

12

11

background image

2

4. Macierz diagonalna lub przekątniowa - macierz kwadratowa stopnia n, w której wszystkie elementy,

oprócz tych na głównej przekątnej są równe 0.

nn

a

a

a

a

0

0

0

0

0

0

0

0

0

0

0

0

33

22

11

5. Macierz jednostkowa - macierz diagonalna stopnia n, w której wszystkie elementy głównej przekątnej są

równe 1. Oznaczamy ją przez I

n

lub przez I, gdy znany jest jej stopień.

1

0

0

0

0

1

0

0

0

0

1

0

0

0

0

1

6. Niech A = [a

ij

] będzie macierzą wymiaru m

n. Macierzą transponowaną do macierzy A nazywamy

macierz B = [b

ij

] wymiaru n

m określoną wzorem:

ij

ji

b

a

dla 1

i

m oraz 1

j

n.

Macierz transponowaną do macierzy A oznaczamy A

T

.

Przy transponowaniu, kolejne wiersze macierzy wyjściowej stają się kolejnymi kolumnami macierzy
transponowanej.

7. Niech A będzie macierzą kwadratową. Macierz A jest symetryczna wtedy i tylko wtedy, gdy

A

A

T

.

Macierz jest symetryczna, gdy jej elementy położone symetrycznie względem głównej przekątnej są sobie
równe.

8. Niech A będzie macierzą kwadratową. Macierz A jest antysymetryczna wtedy i tylko wtedy, gdy

A

A

T

.

Macierz jest antysymetryczna, gdy jej elementy położone symetrycznie względem głównej przekątnej
różnią się tylko znakiem, a elementy głównej przekątnej są równe 0.

Działania na macierzach

Def. 3.4
Niech A = [a

ij

]

m

n

i B = [b

ij

]

m

n

.

Sumą (różnicą) macierzy A i B nazywamy macierz C = [c

ij

], której elementy określone są wzorem:

C = A + B

ij

ij

ij

c

a

b

, 1

i

m, 1

j

n,

C = AB

ij

ij

ij

c

a

b

, 1

i

m, 1

j

n.


Def. 3.5
Niech A = [a

ij

]

m

n

oraz niech

R

C

.

Iloczynem macierzy A przez liczbę

nazywamy macierz B = [b

ij

], której elementy są określone wzorem:

B =

A

ij

ij

b

a

, 1

i

m, 1

j

n.


background image

3

Własności działań na macierzach
Niech A, B, C będą dowolnymi macierzami tego samego wymiaru rzeczywistymi lub zespolonymi oraz niech

,

będą odpowiednio liczbami rzeczywistymi lub zespolonymi. Wtedy

1. A + B = B + A

5.

(A + B) =

A +

B

2. A + (B + C) = (A + B) + C

6. (

+

)A =

A +

A

3. A + 0 = 0 + A = A

7. 1

A = A

4. A + (–A) = 0

8. (

) A =

(

A)



Def. 3.6
Niech A = [a

ij

]

m

n

, B = [b

ij

]

n

k

.

Iloczynem macierzy A i B nazywamy macierz C = [c

ij

], wymiaru m

k, której elementy określone są wzorem:

C = AB

1 1

2 2

...

ij

i

j

i

j

in nj

c

a b

a b

a b

 

, 1

i

m, 1

j

k.

A

n

czynników

n

A

AA...

Iloczyn macierzy A i B można obliczyć tylko wtedy, gdy liczba kolumn macierzy A równa się liczbie wierszy
macierzy B.
Mnożenie macierzy kwadratowych nie jest przemienne, na ogół AB

BA.


Własności iloczynu macierzy
1. Niech A

m

n

, B

n

k

i C

n

k

. Wtedy

AC

AB

C

B

A

)

(

.

2. Niech A

m

n

, B

m

n

, C

n

k

. Wtedy

BC

AC

C

B

A

)

(

.

3. Niech A

m

n

, B

n

k

oraz niech

R

C

. Wtedy

)

(

)

(

)

(

AB

B

A

B

A

.

4. Niech A

m

n

, B

n

k

, C

k

l

. Wtedy

)

(

)

(

BC

A

C

AB

.

5. Niech A

m

n

. Wtedy

A

A

I

AI

m

n

.


Własności transpozycji macierzy

1. Niech A

m

n

, B

m

n

. Wtedy

T

T

T

B

A

B

A

)

(

.

2. Niech A

m

n

oraz niech

R

C

.. Wtedy

 

A

A

T

T

oraz

 

T

T

A

A

.

3. Niech A

m

n

, B

n

k

. Wtedy

T

T

T

A

B

AB

)

(

.

4. Niech A

n

n

oraz niech r

N. Wtedy

r

T

T

r

A

A

)

(

)

(

.



Wyznacznik macierzy


Def. 3.7

Wyznacznikiem macierzy kwadratowej

i j

n n

A

a

  

(macierzy stopnia n ) nazywamy liczbę rzeczywistą

(zespoloną): det lub

A

A określoną następująco:


1) dla

1

n

 

11

11

det

det

A

a

a

2) dla

2

n

 

 

 

11

12

1

1 1

1 2

1

21

22

2

11

11

12

12

1

1

1

2

det

det

1

1

...

1

n

n

n

n

n

n

n

nn

a

a

a

a

a

a

A

a

M

a

M

a

M

a

a

a

 

 

 

ij

M - wyznacznik macierzy stopnia

1

n

powstały ze skreślenia w macierzy A i – tego wiersza oraz j – tej

kolumny. Wyznacznik taki nazywamy minorem.

background image

4

Def. 3.8
Niech będzie dana macierz

,

2

n n

A

n

.

Dopełnieniem algebraicznym elementu

i j

a macierzy A nazywamy liczbę

i j

D określoną następująco:

 

1

i j

i j

i j

D

M

 


Reguły obliczania wyznaczników stopnia 2 – go

Jeśli

2 2

, gdzie

, , ,

; ( , , ,

)

a

b

A

a b c d

a b c d

c

d

R

C

, to det

a

b

A

ad

cb

c

d


Reguły obliczania wyznaczników stopnia 3 – go (metoda Sarrusa)

Jeśli

3 3

, , , , ,

, , ,

,

, gdzie

( , , , , ,

, , ,

);

a

b

c

a b c d e f g h i

A

d

e

f

a b c d e f g h i

g

h

i

 

R

C

, to

det

a

b

c

a

b

A

d

e

f

d

e

aei

bfg

cdh

ceg

afh bdi

g

h

i

g

h


Reguły obliczania wyznaczników stopnia wyższego niż trzeci


Tw.3.1 (Twierdzenie Laplace’a)
Wyznacznik macierzy kwadratowej

,(

2)

n n

A

n

jest równy sumie iloczynów elementów dowolnego wiersza

(kolumny) i odpowiadających tym elementom dopełnień algebraicznych.

Niech A będzie macierzą kwadratową stopnia n

2 oraz niech liczby 1

i, j

n.

Wyznacznik macierzy A można obliczyć ze wzorów:

1. Rozwinięcie Laplace’a względem i – tego wiersza przedstawia się następująco:

1

1

2

2

det

...

i

i

i

i

i n

i n

A

a D

a D

a D

 

.


2. Rozwinięcie Laplace’a względem j – tej kolumny przedstawia się następująco:

1

1

2

2

det

...

j

j

j

j

n j

n j

A

a D

a

D

a

D

 

.



Własności wyznaczników

1. Wyznacznik macierzy kwadratowej mającej kolumnę (wiersz) złożoną z samych zer jest równy 0.

2. Wyznacznik macierzy kwadratowej zmieni znak jeżeli między sobą przestawimy dwie kolumny (wiersze).

3. Wyznacznik macierzy kwadratowej mającej dwie jednakowe kolumny (wiersze) jest równy 0.

4. Jeżeli wszystkie elementy pewnej kolumny (wiersza) macierzy kwadratowej zawierają wspólny czynnik, to

czynnik ten można wyłączyć przed wyznacznik tej macierzy.

+

-

+ + +

- - -

background image

5

11

12

1

1

11

12

1

1

21

22

2

2

21

22

2

2

1

2

1

2

i

n

i

n

i

n

i

n

n

n

ni

nn

n

n

ni

nn

a

a

ca

a

a

a

a

a

a

a

ca

a

a

a

a

a

c

a

a

ca

a

a

a

a

a

.

Ponadto

11

12

1

1

11

12

1

1

21

22

2

2

21

22

2

2

1

2

1

2

i

n

i

n

i

n

i

n

n

n

n

ni

nn

n

n

ni

nn

ca

ca

ca

ca

a

a

a

a

ca

ca

ca

ca

a

a

a

a

c

ca

ca

ca

ca

a

a

a

a

.


5. Wyznacznik macierzy nie zmieni się, jeżeli do elementów dowolnej kolumny (wiersza) dodamy odpowiadające

im elementy innej kolumny (innego wiersza) tej macierzy pomnożone przez dowolną liczbę.

6. Wyznacznik macierzy trójkątnej górnej lub dolnej jest równy iloczynowi elementów stojących na głównej

przekątnej.

11

11

12

13

1

21

22

22

23

2

11

22

1

2

3

0

0

0

0

0

0

...

0

0

0

n

n

nn

n

n

n

nn

nn

a

a

a

a

a

a

a

a

a

a

a

a

a

a

a

a

a

a

 

7. Wyznaczniki macierzy kwadratowej i jej transpozycji są równe: det

det

T

A

A

Tw.3.2 (Twierdzenie Cauchy’ego)
Niech będą dane macierze:

n

n

n

n

B

A

,

. Wówczas wyznacznik iloczynu macierzy jest równy iloczynowi

wyznaczników tych macierzy, tzn.

det

det

det

A B

A

B

.


Macierz odwrotna

Def. 3.9
Niech A będzie macierzą stopnia n.
Macierzą odwrotną do macierzy A nazywamy macierz

1

A

spełniającą warunek:

1

1

n

A A

A

A

 

I ,

I

n

- macierz jednostkowa stopnia n.


Def. 3.10
Macierz kwadratową A nazywamy macierzą:

osobliwą, gdy det

0

A

,

nieosobliwą, gdy det

0

A

.


Tw.3.3 Warunek odwracalności macierzy
Macierz kwadratowa jest odwracalna wtedy i tylko wtedy, gdy jest nieosobliwa.

Tw.3.4 (o postaci macierzy odwrotnej)
Niech macierz A = [a

ij

] stopnia n będzie nieosobliwa. Wtedy

 

1

1

det

T

D

A

A

A

,

D

A - macierz dopełnień algebraicznych elementów a

ij

macierzy A.



Własności macierzy odwrotnych
Niech będą dane macierze odwracalne:

,

n n

n n

A

B

,liczby:

R

, (

C

),

N

n

.

background image

6

Wówczas macierze

1

,

,

,

,

T

n

A

A

AB

A A

są również odwracalne i zachodzą następujące równości:

1.

 

1

1

det

det

A

A

2.

 

1

1

A

A

3.

   

1

1

T

T

A

A

4.

 

1

1

1

A

A

 

5.

 

1

1

1

AB

B A

6.

   

1

1

n

n

A

A

Równania macierzowe

Trzy podstawowe typy równań macierzowych:

1. Równanie: A X

B

 

,

n n

A

- macierz odwracalna ( det

0

A

),

B - macierz odpowiedniego wymiaru
X - niewiadoma macierz.

Wówczas rozwiązując to równanie postępujemy następująco:

A X

B

 

1

1

A

A X

A

B

  

1

X

A

B

 

I

1

X

A

B

2. Równanie: X A B

 

Wówczas macierz X znajdujemy wykorzystując wzór:

1

X

B A

 

3. Równanie: A X B C

  

Wówczas macierz X znajdujemy wykorzystując wzór:

1

1

X

A

C B

 


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron