Nieliniowe zadanie optymalizacji
statycznej z ograniczeniami -
nieliniowe algorytmy optymalizacji
Wykład 11
dr inż. Ewa Szlachcic
Wydział Elektroniki
Kierunek: Elektronika i Telekomunikacja III r.
Subkierunek: Elektronika
Technika optymalizacji
Dr inż.. Ewa Szlachcic
Wydział Elektroniki
EiT III r. Sub-kier. EKA
Algorytmy optymalizacji z ograniczeniami
Przykłady transformacji zmiennych dla
typowych ograniczeń:
1.
2.
3.
0
≥
i
x
( )
i
i
i
i
i
i
u
x
u
x
u
x
=
=
=
exp
2
1
0
≤
≤
i
x
W celu uwzględnienia ograniczeń można postąpić w poniższy sposób:
• dokonać transformacji zmiennych decyzyjnych
• dokonać transformacji funkcji celu wprowadzając funkcje kary.
)
exp(
)
exp(
)
exp(
sin
2
i
i
i
i
i
i
u
u
u
x
u
x
−
+
=
=
i
i
i
b
x
a
≤
≤
(
)
)
(
sin
2
i
i
i
i
i
u
a
b
a
x
−
+
=
Technika optymalizacji
Dr inż.. Ewa Szlachcic
Wydział Elektroniki
EiT III r. Sub-kier. EKA
Algorytmy optymalizacji z ograniczeniami cd.
)
)
(
(
)
)
(
(
)
(
)
,
,
(
1
i
i
i
i
m
i
i
x
g
H
x
g
x
f
x
P
θ
θ
ϕ
σ
θ
σ
+
+
+
=
∑
=
]
,...,
,
[
,
0
2
1
m
i
σ
σ
σ
σ
σ
=
>
]
,...,
,
[
,
0
2
1
m
i
θ
θ
θ
θ
θ
=
>
Transformacja funkcji kryterialnej:
Funkcja kary charakteryzuje się tym, że w zbiorze rozwiązań dopuszczalnych
X przyjmuje wartość równą zeru lub bliską zeru, a poza tym obszarem
przyjmuje bardzo duże wartości.
Gdzie: jest wektorem współczynników kary
jest wektorem przesunięć kary
φ( ) funkcja kary
)
)
(
(
lub
)
)
(
(
.
:
)
)
(
(
1
2
i
i
i
i
i
i
x
g
x
g
np
x
g
θ
θ
θ
ϕ
+
−
+
+
−
Technika optymalizacji
Dr inż.. Ewa Szlachcic
Wydział Elektroniki
EiT III r. Sub-kier. EKA
Algorytmy optymalizacji z ograniczeniami cd.
Funkcja H ma poniższą własność:
≤
+
>
+
=
+
0
)
(
0
0
)
(
1
)
)
(
(
i
i
i
i
i
i
x
g
dla
x
g
dla
x
g
H
θ
θ
θ
1.
Metody zewnętrznej funkcji kary (metoda Couranta, metoda
Schmita i Foxa)
2.
Metody wewnętrznej funkcji kary (metoda Rosenbrocka,
metoda Carolla)
3.
Metody przesuwanej funkcji kary (metoda Powella).
Technika optymalizacji
Dr inż.. Ewa Szlachcic
Wydział Elektroniki
EiT III r. Sub-kier. EKA
Metody przesuwanej funkcji kary (metoda Powella).
)
)
(
(
)
)
(
(
)
(
)
,
,
(
1
i
i
i
i
m
i
i
x
g
H
x
g
x
f
x
P
θ
θ
ϕ
σ
θ
σ
+
+
+
=
∑
=
2
)
)
(
(
)
)
(
(
i
i
i
i
x
g
x
g
θ
θ
ϕ
+
=
+
≤
+
>
+
=
+
0
)
(
0
0
)
(
1
)
)
(
(
i
i
i
i
i
i
x
g
dla
x
g
dla
x
g
H
θ
θ
θ
Transformacja funkcji kryterialnej:
dla
Przykład
{
}
5
.
0
:
2
1
≤
+
=
x
x
x
X
2
2
2
1
)
1
(
)
2
(
)
(
min
−
+
−
=
∈
x
x
x
f
X
x