Temat 7 i 8 : PIEŃ MÓZGU, UKŁAD SIATKOWATY
26. Ola Glas- pytania 1-3
27. Agnieszka Sosnówka- pytania 4-6
28. Agnieszka Łach -pytania 7-9
29. Przemek Krysiak- pytania 10-12
30. Paulina Widłak- pytania 13-15
31. Paulina Miazga- pytania 16-18
1.
C
ZĘŚCI SKŁADOWE PNIA MÓZGU
,
WYMIENIĆ STRUKTURY
.
Wzgórze
Podwzgórze
Śródmózgowie
Most
Rdzeń przedłużony
2.
F
UNKCJA PNIA MÓZGU
.
kontroluje istotne dla życia odruchy (oddychanie, tętno, ślinienie, kaszel, połykanie, żucie, odruch
wymiotny, kichanie, wydzielanie potu, mruganie)
kontroluje motorykę przewodu pokarmowego
znajdują się tu jądra nerwów czaszkowych, które unerwiają narządy głowy i szyi oraz niektóre
narządy wewnętrzne
steruje ośrodkami ruchowymi w rdzeniu kręgowym (twór siatkowaty, część zstępująca)
odpowiada za procesy uwagi i stan czuwania, zapewnia pobudzenie kory mózgu (wstępująca
część tworu siatkowatego)
modyfikuje gotowość mózgu do reagowania na bodźce
reguluje stan snu i czuwania
zawiera podkorowe ośrodki wzrokowe i słuchowe
specyficzne jądra wzgórza odbierają informacje i przekazują je do okolic kory mózgowej oraz
otrzymują z tych okolic korowych informacje zwrotne (integracja informacji czuciowych i
ruchowych)
podwzgórze wpływa na czynność endokrynną przysadki, reguluje czynności popędowe
(odżywianie, picie, termoregulacja, zachowania seksualne, agresja, poziom pobudzenia),
utrzymuje homeostazę, koordynuje działanie autonomicznego układu nerwowego, układu
dokrewnego oraz limbicznego
3.
P
OŁOŻENIE RDZENIA PRZEDŁUŻONEGO
,
Z CZYM SĄSIADUJE
,
CHARAKTERYSTYCZNE STRUKTURY W
RDZENIU PRZEDŁUŻONYM
.
J
ĄDRA RDZENIA PRZEDŁUŻONEGO
Położenie rdzenia przedłużonego: rdzeń przedłużony jest najbardziej z tyłu położoną częścią
mózgowia.
Z czym sąsiaduje: Rdzeń przedłużony sąsiaduje z rdzeniem kręgowym i mostem.
Charakterystyczne struktury w rdzeniu przedłużonym: Na brzusznej powierzchni rdzenia
przedłużonego uwypuklają się piramidy, stanowiące skupienia włókien dróg korowo-
rdzeniowych. Z boku piramid widoczne są oliwki. Głównym składnikiem każdej z oliwek jest
jądro oliwkowe dolne. Na grzbietowej powierzchni rdzenia przedłużonego zaznacza się
przyśrodkowo leżące jądro smukłe i bocznie położone jądro klinowate. Dochodzą do nich
wypustki centralne komórek rzekomo jednobiegunowych znajdujących się w zwojach
rdzeniowych. W obrębie rdzenia przedłużonego znajdują się jądra czterech nerwów czaszkowych.
Most znajduje się z przodu rdzenia przedłużonego (zwanego też opuszką).
Jądra rdzenia przedłużonego:
Jądro oliwkowe
Jądro smukłe (przyśrodkowo położone)
Jądro klinowate (bocznie położone)
Jądro rdzeniowe nerwu językowo-gardłowego (IX)
Jądro rdzeniowe nerwu błędnego (X)
Jądro rdzeniowe nerwu dodatkowego (XI)
Jądro rdzeniowe nerwu podjęzykowego (XII)
4.Położenie mostu, z czym sąsiaduje, charakterystyczne struktury w moście. Jądra mostu.
- Most wraz ze śródmózgowiem i rdzeniem przedłużonym tworzą tylną część pnia mózgu;
- most znajduje się z przodu opuszki;
- jądra mostu znajdują się między włóknami nerwowymi o różnym pochodzeniu i przeznaczeniu;
- kora mózgu przesyła impulsy do jąder mostu, a te do móżdżku.
Struktury w moście:
1) jądra nerwów czaszkowych – trójdzielnego (V), odwodzącego (VI), twarzowego (VII) i
słuchowego (VIII)
2) jądra przedsionkowe, w liczbie czterech, umieszczone bezpośrednio pod dnem komory czwartej,
współdziałające z narządem równowagi w utrzymaniu równowagi;
3) ciało czworoboczne, należące do układu słuchowego;
4) twór siatkowaty mostu, regulujący procesy czuwania;
5) jądra szwu, uczestniczące w regulacji snu.
5.Położenie śródmózgowia, z czym sąsiaduje, charakterystyczne struktury w śródmózgowiu. Jądra
śródmózgowia.
- Śródmózgowie składa się z: pokrywy, nakrywki śródmózgowia i konarów mózgu.
- Sąsiaduje z podwzgórzem i mostem.
Struktury w śródmózgowiu:
- wzgórki pokrywy śródmózgowia;
- istota szara środkowa;
- ciało kolankowate przyśrodkowe;
- jądro czerwienne;
- istota czarna;
- konar mózgu;
- szew;
- twór siatkowaty;
- jądra nerwu III;
- jądro Westphala- Edingera;
- wodociąg mózgu.
Jądra śródmózgowia:
- jądro czerwienne (ośrodek ruchowy);
- jądra dwóch nerwów: okoruchowego (III) i bloczkowego (IV).
6.Wymień nerwy czaszkowe- numeracja, nazwa. Funkcja każdego nerwu czaszkowego. Wybrane
objawy uszkodzeń nerwów czaszkowych.
Nerwy czaszkowe:
1) Nerwy przekazujące informacje z telereceptorów (tj. pobudzane przez bodźce ze źródeł odległych
od organizmu). Są to: nerw węchowy (I), nerw wzrokowy (II), nerw ślimakowy (część słuchowa
nerwu statystyczno- słuchowego- VIII).
2) Nerwy unerwiające mięśnie gałki ocznej- okoruchowy (III), bloczkowy (IV) i odwodzący (VI).
3) Nerw trójdzielny (V), o przewadze funkcji czuciowych, (Nerwy: oczny, szczękowy, żuchwowy.;
unerwiają skórę twarzy, błony śluzowe jamy ustnej i nosowej, opony mózgu i zębodoły).
4) Nerw pośredni- część czuciowa nerwu twarzowego (VII), przewodzący impuls czucia smaku.
5) Nerw twarzowy (VII) o przewadze funkcji ruchowych- unerwiający mięśnie mimiczne twarzy.
6) Nerw przedsionkowy (część statyczna nerwu statyczno- słuchowego – VIII), biorący udział w
mechanizmach utrzymania równowagi ciała.
7) Zespół trzech nerwów: językowo- gardłowego (IX), błędnego (X) i dodatkowego (XI). Nerwy te
mają wspólne ośrodki w tylnej części pnia mózgu, unerwiają narządy wewnętrzne i niektóre
mięśnie poprzecznie prążkowane.
8) Nerw podjęzykowy (XII), unerwiający mięśnie języka.
7. Funkcje układu siatkowatego:
-reguluje temperaturę ciała i wpływa na neuroendokrynne czynności podwzgórza;
-ma zasadnicze znaczenie w procesach czuwania i snu;
-wpływa na funkcje motoryczne i aktywność odruchową mięśni;
-uczestniczy jako układ nieswoisty w przwodzeniu części impulsów czuciowych do kory,zapewniając jej
stan wzbudzenia i pośredniość odbioru wrażeń pod wpływem przekazywanych do jej obszarów
somatoczuciowych impulsacji czuciowych oraz odzdziałuje na impulsacje motoryczne;
-wpływa na podwzgórze i układ limbiczny oddziałując na zachowanie emocjonalne oraz na układ
immunologiczny organizmu.
8.Podłoże anatomiczne układu siatkowatego:
Podłożem anatomicznym układu siatkowatego jest twór siatkowaty ciągnący się porzez cały pień
mózgowy od rdzenia aż do przedniej części śródmózgowia.W pniu mózgowym wypełnia on przestrzeń
pomiędzy jądrami neuronów czaszkowych idrogami wstępującymi i zstępującymi.
9Jądra układu siatkowatego:
W MOŚCIE wyróżniamy:
-JĄDRO SIATKOWATE MOSTU ;
-JĄDRA SZWU ( zawierające neurony serotoninergiczne , odgrywające ważną rolę w powstawaniu snu o
nieszybkich ruchach gałek ocznych);
W OBRĘBIE OPUSZKI :
-JĄDRO WIELOKOMORKOWE ( Złożone z dużych wielobiegunowych neuronów uwalniających
acetylocholinę);
-JĄDRO środkowe opuszki .
Struktury o podobnych właściwościach funkcjonalnych:
-istota szara okołowodociągowa;
.jądro miejsca sinawego mostu;
.okolice nakrywy.
10. Receptory wysyłające informacje do układu siatkowatego:
- acetylocholina
- noradrenalina
- serotonina
- dopamina
11. Funkcje układu siatkowatego wstępującego:
- układ siatkowaty śródmózgowia przekazuje drogami nieswoistymi impulsy do kory mózgowej, w
wyniku których następuje wzbudzenie czynności bioelektrycznej kory
- odgrywa istotną rolę w utrzymaniu stanu czuwania i wzbudzeniu kory
- czynności układu siatkowatego wstępującego związane są głównie z procesami czucia, percepcji,
czuwania i zachowania świadomości.
12. Funkcje układu siatkowatego zstępującego:
- koordynuje ruchy
- kontroluje czynności odruchowe rdzenia kręgowego
- modyfikuje efekty efekty motoryczne kory mózgowej
- reguluje czynności życiowo ważnych ośrodków autonomicznych pnia mózgu, zwłaszcza ośrodka
oddechowego i ośrodków regulujących krążenie.
13. OBJAWY USZKODZENIA RAS ( AKTYWUJĄCY UKŁAD SIATKOWATY
ŚRÓDMÓZGOWIA)
Trwałe uszkodzenie prowadzi do nieodwracalnej utraty przytomności i śpiączki. Objawy takie występują
u zwierząt po poprzecznym przecięciu pnia pomiędzy wzgórkami blaszki czworaczej nakrywki w
preparacie” mózgu izolowanego”.
14. UKŁAD SIATKOWATY ZSTĘPUJĄCY:
•
Koordynuje ruchy,
•
Kontroluje czynności odruchowe rdzenia kręgowego,
•
Modyfikuje efekty motoryczne kory,
•
Kontrola podstawowych czynności życiowych,
•
Regulacja napięcia mięśniowego,
Uszkodzenie tego układu prowadzi do zaburzeń wymienionych wyżej czynności.
15.Co to znaczy, że ukł. siatkowaty jest układem nieswoistym
US jest typowym układem nieswoistym , tzn, że pobudzenie jednego neuronu może bardzo łatwo się
przenieść na wiele innych neuronów US i odwrotnie- pobudzenia z wielu różnych struktur CNS mogą
aktywować ściśle określone obszary US.
16. Czym spowodowany jest i jaka jest istota zespołu zamknięcia?
nie z kserówek:
Zespół zamknięcia (
locked-in syndrome) – stan, w którym pacjent jest w pełni
, lecz nie jest w stanie poruszać się z powodu całkowitego
niemalże wszystkich
. Jest to skutek uszkodzenia w obrębie
, w którym doszło do zniszczenia
brzusznej części mostu. Ze względu na dyskoordynację oddychania z napięciem strun głosowych
wydawanie jakichkolwiek dźwięków jest niemożliwe
. Jedyną możliwością porozumiewania się przez
, ponieważ zdolność do wykonywania tych
ruchów pozostaje zachowana. Poza tym nie dochodzi do uszkodzenia zdolności myślenia ani kojarzenia,
bo w przeciwieństwie do
, wyższe struktury
Jakie są przyczyny zespołu zamknięcia?
uraz mózgowia
choroby układu krążenia
przedawkowanie leków
zniszczenie komórek nerwowych, a w szczególności ich
powstałą na skutek szybkiego wyrównania
krwotoczny lub niedokrwienny z powodu zamknięcia przepływu w
17. Objawy uszkodzenia nerwów czaszkowych.
NERW I- WĘCHOWY
anosmia- brak odczuwania bodźców węchowych
NERW II- WZROKOWY
jednostronna ślepota
brak bezpośredniego odruchu źrenic na światło
zanik nerwu wzrokowego (zwyrodnienie aksonalne)- przy ucisku
przy wzmożonym ciśnieniu wewnątrzczaszkowym (guz)- obrzęk tarczy nerwu wzrokowego
NERW III- OKORUCHOWY (krwiak pod- lub nadtwardówkowy)
opadanie powieki
podwójne widzenie (diplopia) przy spojrzeniu w stronę porażoną
trwale rozszerzona i sztywna źrenica
porażona akomodacja
NERW IV- BLOCZKOWY
niemożność obrotu gałki ocznej na zewnątrz i osłabienie spojrzenia w dół
pionowy zez rozbieżny, nasilający się przy spojrzeniu ku dołowi
pochylenie głowy w celu wyrównania obrotu gałek ocznych na zewnątrz
NERW V- TRÓJDZIELNY
niedoczulica twarzy oraz błon śluzowych jamy ustnej i nosowej
porażenie wiotkie mięśni żwaczowych
zbaczanie żuchwy w stronę porażoną
częściowa głuchota na niskie tony (porażenie mięśnia napinacza błony bębenkowej)
NERW VI- ODWODZĄCY
zez zbieżny z niezdolnością do odwiedzenia oka
poziome podwójne widzenie
NERW VII- TWARZOWY
wiotkie porażenie mięśni wyrazowych twarzy
zniesienie czucia smaku w 2/3 przednich języka
wzmożenie wrażliwości na dźwięki
porażenie Bella (wszystkie mięśnie wyrazowe twarzy)
NERW VIII- PRZEDSIONKOWO-ŚLIMAKOWY
nerw przedsionkowy- zaburzenia równowagi, zawroty głowy i oczopląs
nerw ślimakowy- utrata słuchu (głuchota czuciowo-nerwowa)
NERW IX- JĘZYKOWO-GARDŁOWY
utrata czucia smaku w tylnej 1/3 części języka
nerwoból językowo-gardłowy
NERW X- BŁĘDNY
jednostronne porażenie podniebienia miękkiego, gardła i krtani po stronie uszkodzenia,
prowadzące do dysfonii, zaburzeń oddechu, dyzartrii oraz zaburzeń połykania
znieczulenie gardła i krtani prowadzące do jednostronnego braku odruchu kaszlowego
NERW XI- DODATKOWY
trudności w obróceniu głowy w stronę przeciwną do porażonej
obniżenie ramienia, niezdolność do uniesienia barku po stronie porażonej
porażenie krtani
NERW XII- PODJĘZYKOWY
połowicze porażenie języka
przy wysuwaniu języka zbacza on w stronę porażoną
18. Struktury stanowiące układ nagrody oraz system czucia bólu.
UKŁAD NAGRODY
drogi pnia mózgu- początek w tylnej części pnia mózgu (określona transmisja synaptyczna,
określony neuroprzekaźnik – noradrenalina, serotonina, dopamina lub acetylocholina)
przekaźniki:
- NORADRENALINA (DROGI NORADRENERGICZNE)
- DOPAMINA (DROGI DOPAMINERGICZNE)
- SEROTONINA (DROGI SEROTONINERGICZNE)
- ACETYLOCHOLINA (DROGI CHOLINERGICZNE)
SYSTEM KATECHOLAMINERGICZNY- drogi noradrenergiczne oraz drogi
dopaminergiczne, tzw. UKŁAD NAGRODY, czyli system sterujący pozytywnymi emocjami
DROGI NORADRENERGICZNE- z jąder A
1
, A
2
i A
4
opuszki, A
7
mostu oraz A
6
mostu
(miejsce sinawe) do śródmózgowia i do podwzgórza. Część włókien do:
pola przedwzrokowego
ciała migdałowatego
przegrody
korowych części układu limbicznego
okolicy przedczołowej kory mózgowej
czynności motywacyjne, pobieranie pokarmu (USZKODZENIE – HIPERFAGIA),
procesy uczenia się
DROGI DOPAMINERGICZNE- z jąder A
8
, A
9
i A
10
śródmózgowia, trzy układy dróg:
UKŁAD MEZOLIMBICZNY- z jądra A
10
(pole brzuszne nakrywki) do podkorowych ośrodków
układu limbicznego- czynności motywacyjne
UKŁAD MEZOKORTYKALNY- z jądra A
10
(pole brzuszne nakrywki) do kory przedczołowej,
zakrętu obręczy, ciała migdałowatego i przegrody- reakcja organizmu na bodźce stresowe oraz
czynności ruchowe (schematy czynności ruchowych zgodne z aktualnym stanem motywacyjnym)
UKŁAD MEZOSTRIATALNY- z jądra A
9
(istota czarna) oraz A
8
tworu siatkowatego
śródmózgowia do ciała prążkowanego- czynności ruchowe (inaczej nigrostriatalny – substantia
nigra – istota czarna)
deficyt katecholamin- depresja
SYSTEM PRZECIWBÓLOWY
DROGI SEROTONINERGICZNE- serotonina (5-hydroksytryptamina)
jądra szwu (rdzeń przedłużony, most i śródmózgowie) w linii środkowej pnia mózgu
istota szara okołowodociągowa (śródmózgowia)
przegroda
pole przedwzrokowe
Śródmózgowie jest nadrzędnym ośrodkiem tłumienia bólu.
regulacja wrażliwości organizmu na bodźce bólowe (drogi zstępujące do rdzenia kręgowego)-
jądra: przyolbrzymiokomórkowe i wielkie szwu
czynności uwagowe i emocjonalne (drogi wstępujące do kory mózgu)
deficyt serotoniny- depresja
ŚRODKI HAMUJĄCE TRANSMISJĘ SYNAPTYCZNĄ KATECHOLAMIN- neuroleptyki i
blokery hamujące dostęp amin katecholowych do receptorów(usuwają stan pobudzenia psychicznego np.
w schizofrenii)
ŚRODKI POBUDZAJĄCE TRANSMISJĘ SYNAPTYCZNĄ KATECHOLAMIN- nasilają
uwalnianie amin katecholowych w synapsach i utrudniają ich zwrotny wychwyt (amfetamina i
apomorfina, leki przeciwdepresyjne)
INNE PUNKTY UKŁADY PRZECIWBÓLOWEGO:
rdzeń kręgowy – II i III blaszka Rexeda
wzgórze – jądro brzuszne tylno – boczne (ból ostry, szybki) oraz jądra śródblaszkowe (ból
piekący, wolny)
jądra siatkowate rdzenia przedłużonego i mostu (twór siatkowaty) – ograniczenie stanu
pobudzenia ośrodków rdzeniowych czucia bólu, modulacja odruchów nocyceptywnych
(bólowych), komponent emocjonalno – afektywny czucia bólu, stan wzbudzenia utrudniający
zaśnięcie