Rostkowo - Gdzie św. Stanisław
żaby uciszał...
Dostałeś bezpłatny przewodnik z 7 atrakcjami. Chcesz więcej?
Za 2,46 zł otrzymasz wersję rozszerzoną z 21 miejscami. Kliknij w link:
http://www.polskaniezwykla.pl/miniprzewodnik/generate.aspx?lat=53,0032151174694&lng=20,8111953735352
Aby zobaczyć mapę miejsc zawartych w mini przewodniku kliknij lub skopiuj do przeglądarki poniższy link:
Rostkowo
Gdzie św. Stanisław żaby uciszał...
Dziesięć kilometrów na południowy zachód od Przasnysza
znajduje się ciekawe miejsce - siedziba szlacheckiej rodziny
Kostków. Tu w rodzinie Jana Kostki - kasztelana
zakroczymskiego, w 1550 r. urodził się Stanisław, przyszły
(od 1726 r.) święty katolicki i patron młodzieży. W dawnym
dworze Kostków mieści się szkoła podstawowa. We wsi
znajduje się sanktuarium ku czci św. Stanisława, w
obecnym stanie urządzone z okazji papieskiej wizyty w
1992 r. Z czasów św. Stanisława zachowała się sadzawka,
nad którą modlił się młody Stanisław i gdzie gorącą
modlitwą uciszał żaby przeszkadzające mu w skupieniu.
Żaba to w chrześcijańskiej symbolice uosobienie
bluźnierstwa i cielesnej chuci.
53°00'12"N 20°48'40"E | na mapie:A
Rostkowo
Neogotycki kościół św. Stanisława
Kostki (1859–1900)
Neogotycki kościół św. Stanisława Kostki (1859-1900).
Sanktuarium.
53°00'13"N 20°48'38"E | na mapie:B
Rostkowo
Późnoklasycystyczny dwór z połowy
XIX wieku
Rostkowo, gdzie znajduje się Sanktuarium świętego
Stanisława Kostki, to dawna siedziba rodziny herbu
Dąbrowa, która kilka wieków temu przyjęła przydomek
Kostka, i który to w miarę upływu czasu, stał się
nazwiskiem tejże rodziny. To tu, w 1550 roku, urodził się
święty Stanisław Kostka, syn Jana Kostki - kasztelana
zakroczymskiego. Pod koniec tegoż XVI stulecia, brat
Stanisława - Paweł Kostka (chorąży ciechanowski,
kasztelan zakroczymski) sprzedał wieś Grzegorzowi
Zielińskiemu.
W posiadaniu Zielińskich znajdowała się ona do 1834 roku,
kiedy to w wyniku represji po Powstaniu Listopadowym
została przez władze carskie skonfiskowana i w drodze
licytacji sprzedana Ludwikowi Lemańskiemu. 50 lat później
dobra należały do Grabowskich, na przełomie wieków do
Dobrzańskich, a do 1939 roku - Czarnowskich, z
niebagatelnym areałem 609 hektarów.
Dwór wzniesiony został około połowy XIX wieku dla rodziny
Lemańskich. Od lat powojennych do dnia dzisiejszego
mieści się w nim szkoła podstawowa. Budynek posiada
cechy późnego klasycyzmu. Murowany z cegły,
podpiwniczony, wzniesiony na planie prostokąta. W
2
elewacji frontowej wyróżnia się 4-kolumnowy, zabudowany
portyk toskański, nad którym - na wysokości pierwszego
piętra - taras.
Po obu stronach osadzonych w płycinie drzwi
prowadzących na ową werandę widoczne są dwa
toskańskie pilastry. Na uwagę zasługuje także otaczająca
tenże balkon, oryginalna z czasu budowy dworu, żeliwna
krata z motywami secesyjnymi. Widoczną na zdjęciu
parterową dobudówkę, dostawiono na początku lat 90-tych
ubiegłego stulecia.
W środku układ wnętrza dwutrakowy z sienią pośrodku
traktu frontowego mieszczącą schody na górę. Rozkład
pomieszczeń po II wojnie światowej - w ramach
przystosowania budynku do potrzeb edukacyjnych - został
częściowo zmieniony. Czterospadowy, spłaszczony dach
pokryty jest papą. Wokół dworu pozostałości parku
krajobrazowego z pierwszej połowy XIX wieku.
53°00'13"N 20°48'38"E | na mapie:C
Rostkowo
Odcisk stopy św. Stanisława Kostki
Kamień umieszczony przy sanktuarium św. Stanisława
Kostki. Według legendy zagłębienie w kamieniu to odcisk
stopy młodego Stanisława Kostki.
53°00'17"N 20°48'38"E | na mapie:D
Rostkowo
Lipa pod którą modlił się św.
Stanisław Kostka
Rostkowo to rodzinna miejscowość św. Stanisława Kostki.
Tu się urodził i wychował. Obok kościoła, którego jest
patronem rośnie stara lipa, pod którą według tradycji
modlił się św. Stanisław Kostka.
53°00'16"N 20°48'34"E | na mapie:E
Miłoszewiec
Górki k. Przasnysza - dwór z
3
początku XX wieku
Dwór ten znajduje się w małej wsi o nazwie Górki
wywodzącej się od pagórkowatego, okolicznego terenu.
Wystawiony został około 100 lat temu, czyli na początku
XX wieku, w miejsce dworu drewnianego o którego
wyglądzie brak jakichkolwiek informacji. Zachowały się
natomiast informacje dotyczące właścicieli majątku: Juliusz
Żórawski, Tyszko, Edmund Stryjkowski, Ludwik Dobrzański
(koniec XIX i początek wieku XX), Konstanty Zakrzewski i
tuż przed wybuchem II wojny inżynier Feliks Siedlanowski z
Warszawy.
Wybudowany został przez Dobrzańskiego lub
Zakrzewskiego - brak dokładnych informacji. Obecnie
mieszka w nim 6 rodzin, które wykupiły go na własność od
Urzędu Gminy w Czernicach Borowych. Jak widać na
zdjęciu, budynkowi brakuje wyraźnych cech stylowych. Na
zdjęciu jednak nie widać, iż jest on rozbudowany do tego
stopnia, że można by go zaliczyć do grona małych pałaców.
Dwór o nieregularnej bryle, podpiwniczony, murowany z
cegły, w większej części parterowy, w mniejszej piętrowy,
wzniesiony - czego nie spotyka się zbyt często - na planie
litery L. Pierwotny układ pomieszczeń zmieniony został
przez lokatorów zamieszkujących go w ciągu ostatnich
kilkudziesięciu lat.
Na zachód od budynku, aleja wiązowa prowadząca do
stawu i resztek parku krajobrazowego.
53°00'54"N 20°47'17"E | na mapie:F
Sprawdz na sklep.polskaniezwykla.pl
Obrąb
Neogotycki dwór (XIX w.)
Neogotycki dwór (XIX w.). Pozostałości dworskiego parku
krajobrazowego.
53°01'47"N 20°49'49"E | na mapie:G
Chojnowo
Późnoklasycystyczny dwór (XIX w.)
Dwór ten wybudowany został w drugiej połowie XIX wieku
przez rodzinę Chełchowskich, właścicieli rozległych ziem
uprawnych, łąk i lasów, których areał w tymże XIX stuleciu
i na początku wieku XX, wynosił ponad 500 hektarów. W
latach 30-tych ubiegłego stulecia majątek należał do
rodziny Bojanowskich. Po drugiej wojnie światowej w
budynku umieszczono niewielką szkołę podstawową, biuro
miejscowego PGR-u oraz mieszkania prywatne. Obecnie
stoi pusty. Jego właścicielem jest osoba prywatna.
Ten parterowy, podpiwniczony z mieszkalnym poddaszem
dwór, posiadający cechy późnego klasycyzmu, zbudowany
został z cegły. Wzniesiony na planie prostokąta, pośrodku
elewacji frontowej posiada otwarty taras, który otoczony
był do niedawna żeliwną balustradą, obecnie
4
rozszabrowaną. Elewacje - zarówno północna frontowa, jak
i południowa - na narożach mają szerokie lizeny z
prostokątnymi płycinami. Takie same lizeny ujmują otwór
głównego wejścia, wypełniony dwoma drewnianymi,
smukłymi kolumienkami kompozytowymi.
W środku budynku układ wnętrz dwutrakowy z obszerną
sienią pośrodku traktu frontowego. Dach dwuspadowy
kryty blachą. Dwór otoczony jest pozostałościami parku
krajobrazowego (z licznymi samosiejkami) na terenie
którego znajduje się staw.
53°01'33"N 20°46'13"E | na mapie:H
Przasnysz
Figura Najświętszej Maryi Panny
Królowej Nieba i Ziemi
Figura znajduje się w Przasnyszu (ul. Piłsudskiego 48)
przed kościołem Sióstr Klarysek Kapucynek przy drodze
prowadzącej w kierunku Ciechanowa i Mławy.
Zakon Mniszek Kapucynek św. Klary założony został w
Neapolu w XVI w. Do Przasnysza przybyły one w 1871 r. I
właśnie lata 70. XIX stulecia są najbardziej prawdopodobną
datą powstania statui. Wskazuje na to zarówno forma
samej rzeźby, jak i monumentalny kształt zwężającego się
ku górze postumentu umieszczonego na trójstopniowej
schodkowej podstawie. Drugą datą mogą być lata 20.
ubiegłego wieku (mniej prawdopodobne), kiedy to zostały
wydane dwa dekrety dotyczące zgromadzenia. Na pewno
datę jego wystawienia znają mniszki. Niestety, gdy byłem
w ubiegłym roku w Przasnyszu, pukałem do drzwi domu
zakonnego i dzwoniłem na domofon. Nikt się jednak nie
odezwał.
Figura posiada trzy główne cechy charakterystyczne dla
rzeźb Najświętszej Maryi Panny przedstawiających jej
postać jako Królową Nieba i Ziemi. Są to: korona z 12
gwiazd (najczęściej sześcio-, rzadziej pięcioramiennych),
ręce złożone na piersi oraz księżyc i wąż pod stopami.
Poniżej umieszczona została prośba: "O Maryjo bez
grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie
uciekamy". Przed skromnym – skomponowanym z
ośmiu niskich, murowanych słupków połączonych grubym
metalowym prętem – ogrodzeniem utworzony jest
malutki placyk wysypany kamykami, wśród których
wyróżnia się prostokątna, betonowa płytka bez napisu
służąca jako klęcznik.
Druga przasnyska figura NMP znajduje się przy
południowej elewacji kościoła farnego i przedstawia rzeźbę
wykonaną z brązu – Miłosierne Serce Maryi.
Wystawiona została w 1963 r. ze składek parafian.
53°01'11"N 20°52'20"E | na mapie:I
Przasnysz
Zespół klasztoru
Zespół klasztoru, dawniej Bernardynek, obecnie Kapucynek
z kościołem św. św. Klary i Józefa (1609-1616) i klasztorem
(1609-1616).
53°01'11"N 20°52'22"E | na mapie:J
Przasnysz
Dąb papieski
5
Znajduje się na terenie przasnyskiego Sanktuarium Matki
Bożej Bolesnej, w południowo-wschodniej jego części.
Drzewko rośnie otoczone drewnianym płotkiem. Na
kamieniu obok umieszczone zostały dwie tabliczki
informacyjne w kształcie liści dębu. Na lewej czytamy:
„Niech wasza praca pomoże uratować piękno
polskich lasów dla dobra naszej Ojczyzny i jej
mieszkańców. Jan Paweł II, Rzym, 28.04.2004 r.”
Na prawej: „Dąb Papieski. Wyrósł z nasion
zebranych z najstarszego w Polsce dębu
«Chrobry» , które poświęcił Papież Jan Paweł
II w jubileusz 80-lecia Lasów Państwowych. Pracownicy
Nadleśnictwa Przasnysz”.
Na dość obszernym placu przykościelnym znajdują się
także: w centralnym jego punkcie krzyż na kamiennym
cokole z 1897 r.; przy południowej, zewnętrznej elewacji
kościoła: Krzyż Katyń 1940 wraz z rzeźbą
„Smoleńsk 2010”. Kilka metrów dalej jest
piękna, kunsztowna, misternie wykonana płaskorzeźba
Edmunda Majkowskiego w podziękowaniu Matce Bożej
Przasnyskiej za uratowanie dłoni. Na zewnątrz zaś, przy
głównej bramie wejściowej stoi pomnik Sługi Bożego O.
Bernarda Kryszkiewicza.
53°01'10"N 20°52'33"E | na mapie:K
Przasnysz
Gotyk to jest to!
Na przełomie XVI i XVII w. na większości obszarów Europy
gotyk był już stylem od dawna przebrzmiałym. Kończył się
też renesans, a jego miejsce zajmował barok, który dotarł
już do Polski. Były jednak peryferyjne obszary Europy,
gdzie gotyk pojawił się dopiero około 1600 r. Szczególnie
chętnie stosowany był przez budowniczych świątyń. Tak
działo się między innymi na północnym Mazowszu i na
Litwie.
Najpiękniejszym mazowieckim przykładem gotyckiego
kościoła powstałego w tym okresie jest świątynia
wzniesiona w latach 1585-1588 dla bernardynów w
Przasnyszu. Jej główną zewnętrzną dekoracją są dwa
wspaniałe szczyty, których wysokość jest równa wysokości
zwieńczonych nimi ścian. Bryłę kościoła dopełnia nieco
wyższa od niego wieża z dwoma malowniczymi szczytami.
Przylegający do niego klasztor ukończono dwadzieścia lat
później. Cały zespół jest bardzo harmonijnie
skomponowany, najlepiej prezentuje się od południowego
zachodu. Jest to jeden z najpiękniejszych zespołów
klasztornych w Polsce.
53°01'12"N 20°52'33"E | na mapie:L
Przasnysz
Klasycystyczny dom, dawniej
starostwo (1807)
Klasycystyczny dom, dawniej starostwo (1807).
53°01'16"N 20°52'44"E | na mapie:M
Przasnysz
Park miejski (XIX w.)
Park miejski (XIX w.), dawniej ogród spacerowy.
53°01'22"N 20°52'45"E | na mapie:N
6
Przasnysz
Ławeczka Edmunda Majkowskiego
W parku w Przasnyszu znajduje się kamienna ławeczka
poświęcona Edmundowi Mikołajowi Majkowskiemu. Był on
artystą rzeźbiarzem, znanym z dzieł o tematyce
historycznej i batalistycznej. Urodził się w 1929 r w
Przasnyszu. Studiował na ASP w Warszawie. Jego dzieła
znajdują się w Muzeum Wojska Polskiego w Białymstoku, a
także w Warszawie i Wrocławiu, oraz w Muzeum
Regionalnym w Przasnyszu. Zmarł w 2009 r. W trzecia
rocznicę śmierci artysty w Parku miejskim, niedaleko Domu
Kultury w Przasnyszu ustawiono kamienną ławeczkę,
upamiętniającą artystę.
53°01'19"N 20°52'48"E | na mapie:O
Przasnysz
Gotycka dzwonnica (XV w.)
Gotycka dzwonnica (XV w., przebudowana XVI/XVII w.).
53°01'19"N 20°52'52"E | na mapie:P
Sprawdz na sklep.polskaniezwykla.pl
Przasnysz
Gotycki kościół Wniebowzięcia NMP
(1474-1485)
Gotycki kościół Wniebowzięcia NMP (1474-1485), miejsce
chrztu św. Stanisława Kostki.
53°01'20"N 20°52'54"E | na mapie:Q
7
Przasnysz
Klasycystyczny ratusz (XVIII w.)
Klasycystyczny ratusz (XVIII w., rozbudowany XX w.),
obecnie USC i Muzeum Historyczne.
53°01'16"N 20°52'57"E | na mapie:R
Przasnysz
Średniowieczny układ urbanistyczny
centrum miasta (XIX/XX w.)
Zachowany średniowieczny układ urbanistyczny centrum
miasta. Zabudowania (XIX/XX w.).
53°01'16"N 20°52'60"E | na mapie:S
Przasnysz
Obelisk
Obelisk upamiętniający 2 rocznicę obchodów Tysiąclecia
Państwa Polskiego i nadania miastu rozszerzonych praw
miejskich. Autorem pomnika, składającego się z 16 pły t-
po 4 na każdym boku prostopadłościanu - jest Edmund
Majkowski. Na płytach tych przedstawiono symbolicznie
najważniejsze wydarzenia z historii Polski - powstanie
styczniowe i datę 1863, kosynierów w akcji z datą 1794,
początek II wojny światowej 1939 i inne. Jest także godło,
oraz tablica informująca o intencji pomnika. Pomnik
ustawiono w 1962 r, potem był remontowany , z powodu
zniszczeń i odpadania płyt, obecnie w pełnej świetności
znajduje się na przasnyskim rynku, niedaleko ratusza.
53°01'15"N 20°53'00"E | na mapie:T
Węgra
Drewniany kościół św. Jana
Chrzciciela (1730)
Drewniany kościół św. Jana Chrzciciela (1730). Drewniana
dzwonnica (XVIII w.).
53°03'10"N 20°46'16"E | na mapie:U
Autorzy zdjęć (w kolejności): fot. joanka_sz,
8
ramzes211090, ramzes211090, ramzes211090,
ramzes211090, rk1909, km_nida, rk1909, rk1909,
piotrekt345, rk1909, piotrekt345, casenove, piotrekt345,
krzysztoff, piotrekt345, piotrekt345, piotrekt345, km_nida,
ramzes211090
Przewodnik wygenerowany w serwisie
www.polskaniezwykla.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Żadna część ani całość Mini przewodnika nie może być
reprodukowana ani przetwarzana w sposób elektroniczny,
mechaniczny, fotograficzny i inny; nie może być użyta do
innej publikacji oraz przechowywana w jakiejkolwiek bazie
danych bez pisemnej zgody Administratora serwisu.
Copyright © 2007 Polska Niezwykła
Wygenerowano:
sobota 20 września 2014 21:20:37
9