Program Jtag-test

Program Jtag-test został napisany w środowisku LabVIEW w wersji 7.1 firmy National

Instrument (Rys. 35.). Umożliwia on zadawanie stanów wejściowych i obserwację stanów

wyjściowych. Umożliwia on pracę na kilku poziomach abstrakcji tak, aby móc stopniowo

zapoznawać z budową i działaniem magistrali, podstawowymi sposobami testowania,

wykrywaniem błędów w działaniu magistrali (test infrastruktury), sprawdzaniem poprawności

działania testowanych układów, aż do tworzenia w pełni zautomatyzowanych testów.

Rys. 35. Program Jtag-test

W celu zapoznania potencjalnego użytkownika z w/w problematyką opracowane zostały

różne tryby pracy programu, a następnie zgromadzone w odpowiednich panelach kontrolnych tj.:

PRACA KROK PO KROKU, PRACA PÓŁAUTOMATYCZNA, PRACA AUTOMATYCZNA,

PRACA Z UKŁADEM MACH 4 (Rys. 36.).

Rys. 36. Panele kontrolne programu Jtag-test

Pierwsze trzy tryby pracy zostały skonstruowane w taki sposób, aby możliwa była

współpraca i realizacja postawionych przed nimi zadań z każdym układem wyposażonym w

magistralę ułatwionego testowania Standard IEEE 1149.1. Natomiast ostatni tryb nazwany PRACA

Z UKŁADEM MACH 4, jest trybem pracy opracowanym specjalnie pod układ firmy Lattice (M4-

64/32), który stanowi integralną część zbudowanego stanowiska.

Rys. 37. PRACA KROK PO KROKU

Panel kontrolny pierwszego z nich przedstawia powyższy rysunek i został on nazwany

„PRACA KROK PO KROKU” zgodnie z tym, co reprezentuje (Rys. 37.). Tryb ten pozwala na

pracę na poziomie pojedynczych bitów danych. Generowane są tu pojedyncze impulsy zegarowe na

linii TCK, możliwe jest zadawanie pożądanych wymuszeń na liniach TMS i TDI, oraz obserwacja

działania układu na takie pobudzenia (głównie na panelu kontrolnym, ale w niektórych

przypadkach także widoczne jest to na płytce testująco – demonstrującej np. po wprowadzeniu

układu w tryb EXTEST).

Rys. 38. PRACA PÓŁAUTOMATYCZNA

Kolejnym trybem pracy jest PRACA PÓŁAUTOMATYCZNA, widok panelu sterującego

tego trybu widoczny jest na rysunku powyżej (Rys.38.). Tutaj operacje są wykonywane całościowo

poprzez wprowadzenie odpowiednich wektorów bitów danych oraz wektorów bitów sterujących, i

uzyskanie odpowiednich dla nich wektorów bitów odpowiedzi. Użytkownik powinien znać i

wprowadzać informacje, zgodnie ze standardami magistrali, a także zgodnie z wymogami

producenta badanego układu, podłączonego do wyprowadzeń programatora JTAG. Wymaga się

również na tym etapie znajomości podstawowych rozkazów implementowanych w Standardzie

IEEE 1149.1, oraz zasad funkcjonowania magistrali i Sterownika TAP.

Rys. 39. PRACA AUTOMATYCZNA

Trzeci tryb PRACA AUTOMATYCZNA jest swego rodzaju rozwinięciem wcześniejszego

trybu pracy (Rys. 39.). Wymagania, co do wiedzy użytkownika i jego poruszania się w tym trybie są

takie same jak trybie pracy półautomatycznej. Rozwinięcie dotyczy zastąpienia bezpośredniego

wprowadzania wektorów informacji bitowej, mechanizmem generującym odpowiedni dla danej

linii sygnałowej wektor, ograniczając pracę użytkownika do podania podstawowych informacji,

takich jak: długość rozkazu, rozkaz, długość informacji w odpowiedzi, jaką chce uzyskać. Tryb ten

w szczególności pozwala w łatwy sposób zapoznać użytkownika ze sposobem działania

poszczególnych instrukcji (jak np. IDCODE, EXTEST). W opcjach możliwa jest także segregacja

uzyskanej odpowiedzi dla łatwiejszego jej przeanalizowania.

PRACA Z UKŁADEM MACH 4 jest to ostatni tryb działania napisanego programu i

koncentruje się on przede wszystkim na wykorzystaniu możliwości tego układu, (a także

związanych z nim komponentów, znajdujących się na wykorzystanej w tym stanowisku płytce

demonstrująco – testującej, takich jak wyświetlacze ośmiosegmentowe, przyciski) do jak

najbardziej obrazowej demonstracji możliwości magistrali JTAG (Rys. 40.).

Rys. 40. PRACA Z UKŁADEM MACH 4

W tym trybie pracy program Jtag-test umożliwia nam w prosty sposób, poprzez wybranie

odpowiedniej instrukcji z menu „Wybierz instrukcje”, odczytanie informacji zapisanych w

urządzeniu. Daje także możliwość sterowania wyprowadzeniami układu CPLD M4-64/32 „wprost z

ekranu”. Odbywa się to za pośrednictwem instrukcji EXTEST i przy wykorzystaniu umieszczonych

w programie obiektów typu LED symulujących w zależności od upodobania użytkownika

wyprowadzenia układu, lub podłączone do nich ośmiosegmentowe wyświetlacze.

Program Jtag-test zawiera w sobie cały czas widoczny graf Sterownika TAP. Jest on

odwzorowaniem aktualnego stanu - rzeczywistego kontrolera TAP i pokazuje za pomocą, jakich

wymuszeń na linii TMS realizowane są poszczególne jego przejścia (Rys. 41.).

Rys. 41. Graf Sterownika TAP

W programie, bez względu na ustawiony tryb pracy, jest możliwość podglądu zadanych do

układu sygnałów i odebranych z niego odpowiedzi. Odbywa się to za sprawą wbudowanego

wykresu, zawierającego w legendzie opis przyporządkowanych sygnałów(Rys.42.).

Rys. 42. Wykres w programie Jtag-test

Oczywiście interfejs programu Jtag-test zawiera, także szereg funkcji kontrolnych

poczynając od akceptacji zadanych sygnałów sterujących, kasowania historii wykresu, poprzez

ustawianie częstotliwości wysyłania informacji do układu, do resetowania układu, a na wyjściu z

programu kończąc.

Rys. 43. Funkcje kontrolne Jtag-test