Ćw.5 MS EXCEL 2007(2)
Wykresy w arkuszu
Utworzymy wykres funkcji f(x) = sin x
w przedziale (0
o
, 90
o
) z krokiem 5
o
.
1.
Przełączyć się na pusty arkusz skoroszytu. W komórce A1 wpisać tekst: Zmienna x , a w komórce B1
tekst: sin(x).
2.
W komórce A2 wstawić wartość 0. Wypełnić kolejne komórki kolumny A wartościami od 0 do 90 z kro-
kiem 5, jak w poprzednim ćwiczeniu.
3.
W komórce B2 pisać odpowiednią formułę (jak w poprzednim ćwiczeniu) – nie zapomnieć o przelicza-
niu miary stopniowej kąta na łukową (funkcja radiany).
4.
Z menu Wstawianie wstawiamy do arkusza wykres liniowy. Jeśli nic nie zaznaczyliśmy wstawiony zo-
stanie pusty wykres. Jeśli wcześniej zaznaczymy obszar wartości funkcji (w kolumnie B) to będzie już
prawie gotowy wykres, lecz z błędnym cechowaniem osi poziomej.
5.
Z menu kontekstowego wybieramy opcję Zaznacz dane… W okienku możemy dodać nową lub edyto-
wać istniejącą serię danych (wartości funkcji), a także edytować etykiety osi poziomej (wartości kąta).
Można wskazywać myszką zakresy wartości serii dla x i f(x).
6.
Korekty wyglądu wykresu uzyskamy klikając prawym klawiszem myszki:
•
w krzywą wykresu i wybór Formatuj serię danych… (można zmienić np. styl i kolor linii),
•
w osie i wybór Formatuj oś… – tu dobrze jest wybrać przecięcie z osią pionową na znaczni-
kach osi,
•
w obszar wykresu i wybór Formatuj obszar wykresu…
•
w obszar wykresu i wybór Formatuj linie siatki…
Można również zmienić lub usunąć legendę.
Porównanie krzywych na jednym wykresie
Tworzymy dane dla funkcji cos x w kolumnie C metodą jak wyżej. Wskazujemy myszką istniejący wykres i do-
dajemy nową serię danych – z menu kontekstowego wykresu wybieramy jak poprzednio Zaznacz dane… Po
zatwierdzeniu powinniśmy otrzymać dwie krzywe na wykresie w tym samym przedziale zmiennej niezależnej.
Ustalić zróżnicowane kolory obu krzywych i odpowiedni opis w legendzie.
Parametryzacja wykresu
Celem jest łatwa zmiana współczynnika(-ów) funkcji z szybkim dostrojeniem postaci wykresu. W dowolnej
komórce, np. F1 wpisujemy wartość 1. W komórce B2 zmieniamy formułę dla funkcji sinus:
=SIN($F$1*RADIANY(A2))
i kopiujemy ją dla pozostałych komórek kolumny. Teraz zmieniamy wartości w komórce F1 (częstotliwość si-
nusoidy) i obserwujemy zmiany wykresu.
Wykonać również test formuły:
=$F$1*sin($F$2*radiany(A2-$F$3))
Sprawdzić jak dane w komórkach F1, F2 i F3 wpływają na wykres.
Zamiast adresów bezwzględnych można użyć nazw komórek (nadanych w polu nazwy nad kolumną A).
Wykresy 3-wymiarowe (3D) dwóch zmiennych
Zadanie
:
Utworzyć wykres 3D funkcji
, =
∗
dla x oraz y w przedziale (-4, 4).
Sporządzić wykres według poniższego schematu:
•
pierwszy wiersz od komórki B1 wypełnić serią danych od -4 do 4 z krokiem 0,5
•
podobnie wypełnić kolumnę A od komórki A2,
•
w komórce B2 wpisać formułę jak na rysunku - wykorzystując adresy mieszane argumentów formuły
(
znak $ przed literą/liczbą adresu nie pozwala na modyfikację adresu kolumny/wiersza w formule
przy kopiowaniu tej formuły
), obejrzeć postać kopii formuły w dowolnej innej komórce i zanalizować
rolę adresu mieszanego,
•
skopiować formułę do pozo
•
zaznaczyć cały prostokątny obszar wraz z wierszem 1 i
•
wybrać wykres typu powierzc
A
B
1
-4
2
-4
=B$1^2*$A2^2
3
-3,5
4
-3
6
-2,5
7
itd.
Zmieniać widok wykresu, wybierając z menu podręcznego opcje
Zadania:
1.
Wykonać wykresy następujących funkcji 2D:
a.
y(x)=2e
-kx
sin 2x
2
w przedziale (0, 2π), gdzie
krok dla serii wartości
b.
wykres półokręgu o promieniu
c.
suma dwóch funkcji sinusoidalnych o różnych amplitudach i częstotliwościach, np.
y=sinx+2sin3x
2.
Przy pomocy wykresu dla funkcji:
f(x) = x
4
a.
wyznaczyć przybli
b.
Odpowiednio zawężając zakres
skać jak najdokładniejsze wartości miejsc
3.
Utworzyć wykres powierzchniowy dla funkcji 3D:
f(x,y) =sin3x·cosy
0
100
200
300
ostałych komórek zakresu na przecięciu serii x i y,
tny obszar wraz z wierszem 1 i kolumną A,
powierzchniowego (menu Wstawianie/Inne wykresy).
C
D
E
-3,5
-3
-2,5
=B$1^2*$A2^2
widok wykresu, wybierając z menu podręcznego opcje Obrót 3W.
następujących funkcji 2D:
w przedziale (0, 2π), gdzie k jest parametrem (samodzielnie ustalić
wartości x tak, aby otrzymać kilkadziesiąt punktów dla wykresu),
wykres półokręgu o promieniu
r=1
: y(x)=
√
suma dwóch funkcji sinusoidalnych o różnych amplitudach i częstotliwościach, np.
Przy pomocy wykresu dla funkcji:
– 4x
3
+ 4x – 5
żone miejsca zerowe (sprawdzić przecięcie z osi
Odpowiednio zawężając zakres x oraz zagęszczając krok zmienn
skać jak najdokładniejsze wartości miejsc zerowych.
Utworzyć wykres powierzchniowy dla funkcji 3D:
dla x oraz y w przedziale (0,π).
-4
-2
0
2
4
0
100
200
-4
-2,5
-1
0,5
2
3,5
Kopiowanie
cięciu serii x i y,
F
G
-2
itd.
jest parametrem (samodzielnie ustalić
tak, aby otrzymać kilkadziesiąt punktów dla wykresu),
suma dwóch funkcji sinusoidalnych o różnych amplitudach i częstotliwościach, np.
cie z osią x).
oraz zagęszczając krok zmiennej niezależnej, uzy-