Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
1
KONSTRUKCJE ZESPOLONE STALOWO-BETONOWE
W większości budynków szkieletowych stosuje się stropy żelbetowe. Wynika to z konieczności
zapewnienia stropom odpowiedniej nośności i sztywności (w tym na działanie sił poziomych), a
także z wymagań akustycznych i ochrony przeciwpożarowej. Początkowo płyty stropowe
projektowano jako oparte na stalowych belkach i ryglach, bez uwzględniania współpracy tych
materiałów, tj. stali i żelbetu. Następnym krokiem było wykorzystanie płyty stropowej jako
usztywnienia bocznego stalowych belek zabezpieczającego belki przed zwichrzeniem. Kolejnym
krokiem jest uwzględnienie zespolenia między płytą żelbetową a podpierającymi je belkami
stalowymi.
Rys. 1
Istota zespolenia polega na połączeniu, za pomocą łączników ścinanych, płyty żelbetowej z
belkami stalowymi, w wyniku czego elementy te współpracują ze sobą podczas przenoszenia
obciążeń. Celem takiego wzajemnego połączenia jest lepsze wykorzystanie cech mechanicznych
składowych materiałów – stali przy rozciąganiu, a betonu przy ściskaniu.
Procentowe oszczędności stali wynikające z faktu uwzględnienia zespolenia belki stalowej z płytą
betonową. wynoszą od 36 do 46%. Widać, że zastosowanie zespolenia dało w efekcie
2–3-krotny
wzrost
nośności
i
2,5–4,5-krotny
wzrost
sztywności
w
porównaniu
z przekrojem stalowym.
T-1. Porównanie nośności i sztywności belek stalowych i zespolonych
Belka
stalowa
IPE
Nośność
belki
stalowej
M
s
kNm
Sztywność
belki
stalowej
E
s
J
s
kNm
2
Nośność
belki
zespolonej
M
z
kNm
Sztywność
belki
zespolonej
B
z
kNm
2
s
z
M
M
s
z
B
B
Zamiennik
stalowy
belki
zespolonej
IPE
Oszczędność
stali
%
240
69,7
7970
209,9
35500
3,01
4,45
360
46,0
270
92,3
11800
257,7
46700
2,81
4,18
400
45,5
300
119,7
17100
314,7
67600
2,63
3,95
450
45,4
360
194,4
33300
456,8
111000
2,35
3,33
500
37,3
400
249,4
47400
556,1
130000
2,21
2,87
550
37,4
450
322,5
69200
687,0
176000
2,13
2,54
600
36,4
* Obliczenia wykonano dla płyty grubości 15 cm z betonu B20; stal profilowa St3S.
W stalowych budynkach szkieletowych stosuje się następujące elementy zespolone:
płyty zespolone,
belki i rygle zespolone,
słupy zespolone.
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
2
PŁYTY ZESPOLONE
Przy wymiarowaniu płyt zespolonych na blachach fałdowych należy rozpatrzyć trzy przekroje
krytyczne pokazane na rys. 2:
przekrój krytyczny I – decyduje nośność płyty na zginanie M
p.Rd
,
przekrój krytyczny II – decyduje nośność na ścinanie podłużne V
l.Rd
,
przekrój krytyczny III – decyduje nośność na ścinanie pionowe V
v.Rd
.
Rys. 2. Przekroje krytyczne płyty zespolonej
OBLICZANIE NOŚNOŚCI
Blacha fałdowa jako deskowanie
W fazie montażu, a także gdy blacha fałdowa wykorzystana jest jedynie jako deskowanie
stracone należy uwzględnić następujące obciążenia:
ciężar własny pomostu z blachy,
ciężar świeżego betonu z uwzględnieniem zwiększenia jego grubości wskutek ugięcia blachy,
obciążenie montażowe.
Płyta stropowa zespolona w stanie eksploatacji
Podczas obliczania nośności płyty zespolonej na zginanie należy rozpatrzyć dwa przypadki:
oś obojętna usytuowana ponad blachą fałdową; x < h
c
(rys. 3)
Rys. 3 Rozkład naprężeń w przekroju płyty
zespolonej, gdy x < h
c
Nośność płyty zespolonej oblicza się ze wzoru:
x
5
,
0
d
N
M
p
cf
Rd
.
p
,
ap
yp
p
cf
f
A
N
,
gdzie: A
p
– zastępcze pole przekroju blachy stalowej w strefie rozciąganej,
d
p
– odległość
od
górnego
brzegu
płyty
do
środka
ciężkości
zastępcze-
go przekroju blachy fałdowej,
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
3
f
yp
– granica
plastyczności
materiału
blachy
fałdowej,
równa
R
e,min
we-
dług normy PN-90/B-03200,
ap
– częściowy
współczynnik
bezpieczeństwa
stali
blachy
fałdowej,
równy
współczynnikowi
materiałowemu
s
według
normy
PN-
-90/B-03200,
x – wysokość bryły naprężeń w betonie,
c
ck
cf
f
85
,
0
b
N
x
,
b
– szerokość przekroju płyty,
f
ck
– wytrzymałość charakterystyczna betonu na ściskanie,
c
– częściowy współczynnik bezpieczeństwa betonu,
oś obojętna usytuowana w blasze fałdowej (rys. 4)
Rys. 4. Rozkład naprężeń w przekroju płyty zespolonej, gdy x > h
c
Nośność płyty na zginanie:
pr
cf
Rd
.
p
M
z
N
M
,
ap
yp
p
cf
p
p
c
t
f
A
N
e
e
e
h
5
,
0
h
z
,
gdzie: M
pr
– zredukowana nośność plastyczna blachy fałdowej,
ap
yp
p
cf
pa
pr
f
A
N
1
M
25
,
1
M
,
c
ck
c
cf
f
85
,
0
b
h
N
,
M
pa
– obliczeniowa
nośność
plastyczna
efektywnego
przekroju
blachy
fałdowej,
h
t
– całkowita grubość płyty zespolonej,
e – odległość
od
środka
ciężkości
zastępczego
przekroju
blachy
fał-
dowej od jej dolnego brzegu,
e
p
– odległość
plastycznej
osi
obojętnej
zastępczego
przekroju
blachy
fałdowej od jej dolnego brzegu.
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
4
Sprawdzenie płyt zespolonych na rozwarstwienie (ścinanie podłużne)
Stan zespolenia blachy fałdowej i betonu (nośność na ścinanie podłużne) należy zapewnić za
pomocą jednego lub większej liczby następujących sposobów:
a) zespolenia mechanicznego; zapewnionego przez karby, wgniecenia i wy-tłoczenia
profilu blachy (rys. 5),
b) zespolenia ciernego; zapewnionego przez tarcie betonu o blachę ukształtowaną w formie
wklęsłej (rys. 6),
c) zakotwienia końców płyty za pomocą przyspawanych przez blachę do pasa górnego
belki stalowej sworzni lub innych łączników; tylko w zestawieniu z a) lub b) (rys. 8-2),
d) zakotwienia końców płyty przez zgniecenie żeber na końcach blachy fałdowej; tylko w
zestawieniu z b) (rys. 7).
Rys. 5. Przykład blachy fałdowej, w której zespolenie
zapewniono przez wytłoczenia profilu
Rys. 6. Przykład blachy fałdowej, w której
zastosowano zakotwienie cierne oraz sworznie
spawane do pasa górnego belki
Rys. 7. Zakotwienie końców płyty przez zgniecenie żeber
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
5
BELKI ZESPOLONE
PN-82/03300. Belki zespolone krępe.
Jednostronny wysięg płyty b
e
określa się jako
wartość najmniejszą z następujących
warunków:
a)
b
e
= 0,15
l
, w belkach
jednoprzęsłowych swobodnie podpartych,
b
e
= 0,10
l
, w belkach ciągłych,
b
e
= 0,25
l
, we wspornikach,
b)
b
e
= 0,5 b
s
,
c)
b
e
= b
s0
+ 6 h
c
, w belkach pośrednich,
b
p
= b
s0
+ 4 h
c
, w belkach
skrajnych,
przy czym:
l
– rozpiętość belki lub wysięg
wspornika,
h
c
– grubość płyty betonowej,
b
s
– rozstaw belek.
EC4; PN/EC
Całkowitą szerokość efektywną b
eff
płyty
betonowej jako pasa przekroju teowego
określa się według wzoru:
2
1
ei
0
eff
b
b
b
,
w którym:
b
0
–
szerokość łącznika lub
rozstaw sworzni, jak na rys. 8-21,
b
e
– jednostronny wysięg pasa równy
l
e
/8, nie
większy niż do połowy rozstawu belek lub
wysięg wspornika,
l
e
– równoważna rozpiętość belki.
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
6
Długość
l
e
jest przybliżoną odległością
między punktami zerowych momentów
zginających.
Nośność przekroju z płytą ściskaną
c
c
aplRd
Sd
z
F
M
M
,
(8-16)
gdzie: M
Sd
– moment zginający w przekroju od
obciążenia obliczeniowego,
F
c
z
c
–
nośność
przekroju
części
betonowej,
M
aplRd
– obliczeniowa nośność przekroju
elementu
podstawowego
(belki
stalowej)
w
stanie
pełnego
uplastycznienia:
pa
yd
aplRd
W
f
M
,
(8-17)
Nośność przekroju z płytą rozciąganą
s
s
aplRd
Sd
z
F
M
M
,
gdzie: M
Sd
, M
aplRd
– jak wyżej
s
s
z
F
– nośność
zbrojenia
w
płycie
rozciąganej (pomija się nośność betonu na
rozciąganie),
z
s
– odległość wypadkowej F
s
od środka
ciężkości połowy przekroju A
a
po stronie
rozciąganej lub mniej ściskanej.
Siła graniczna w zbrojeniu wynosi:
yd
a
sd
s
s
f
A
f
A
F
.
Gdy oś obojętna mieści się w płycie
betonowej (najczęstszy przypadek):
c
cd
yd
a
A
0,85f
f
A
.
Nośność przekroju określa się według
zależności:
)
0,5x
(d
A
f
M
c
c
a
yd
plRd
,
gdzie:
eff
cd
a
yd
c
b
0,85f
A
f
x
,
natomiast siła ściskająca w płycie wynosi:
a
yd
c
A
f
F
,
)
0,5x
(d
A
f
M
M
0
s
s
sd
apl.Rd
pl.Rd
,
w którym:
w
yd
s
sd
0
t
2f
A
f
x
,
M
apl.Rd
– jak wyżej
A
s
– pole
efektywnego
przekroju
zbrojenia
podłużnego w płycie na szerokości efektywnej,
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
7
d
s
–
odległość od środka ciężkości
przekroju belki stalowej do osi prętów
zbrojeniowych
Łączniki zabezpieczające przed rozwarstwieniem:
Łączniki giętkie
Łączniki blokowe
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
8
Łączniki kotwowe
Przybliżone wzory do wstępnego obliczania nośności i sztywności przekrojów zespolonych na
podstawie normy PN. Są one ważne dla następujących zakresów wymiarowych elementów
przekroju zespolonego:
grubość płyty betonowej t; t(10;20), cm,
wysokość belki stalowej h (IPE); h(16;30), cm.
Otrzymano następujące wzory:
7
h
t
047
,
0
M
97
,
1
755
,
0
z
,
8494
h
t
7
,
11
B
2
734
,
0
z
,
gdzie: M
z
– nośność przekroju zespolonego z belką IPE ze stali St3S, kNm,
B
z
– sztywność przekroju zespolonego, kNm
2
,
t – grubość płyty betonowej, cm,
h – wysokość belki stalowej, cm.
Przykładowa tablica nośności belek zespolonych. Stal kształtownika 18G2, beton B25
Belka stalowa
Grubość
płyty
betonowej t
cm
Nośność belki
zespolonej
M
z
kNm
Sztywność belki
zespolonej
B
z
kNm
2
10
211,69
15900
16
340,19
28900
HEB 160
M
s
= 94,8 kNm
20
401,32
39100
10
314,55
28500
16
527,16
51400
HEB 200
M
s
= 173,8 kNm
20
621,12
67600
10
452,77
48000
16
731,7
82100
HEB 240
M
s
= 276,7 kNm
20
881,75
105000
10
716,6
167000
16
1033,5
280000
HEB 300
M
s
= 495,6 kNm
20
1324,4
379000
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
9
SŁUPY ZESPOLONE
Nośność słupów ściskanych osiowo:
Nośność plastyczną przekroju zespolonego na osiowe ściskanie określa się według wzoru:
sd
s
cd
c
yd
a
Rd
.
pl
f
A
f
A
85
,
0
f
A
N
,
gdzie: A
a
– przekrój słupa stalowego,
A
c
– przekrój betonowej części słupa,
A
s
– przekrój prętów zbrojeniowych.
Słup osiowo ściskany ma wystarczającą nośność, gdy, dla obu osi, jest spełniony warunek:
Rd
.
pl
Sd
N
N
,
gdzie: N
pI.Rd
– nośność przekroju osiowo ściskanego według wzoru (8-71),
–
współczynnik redukcyjny zależny od postaci wyboczenia, określony w
funkcji smukłości i odpowiedniej krzywej wyboczeniowej
Smukłość względną elementu w rozpatrywanej płaszczyźnie zginania oblicza się według
zależności:
cr
Rk
.
pl
N
N
,
gdzie: N
cr
– siła krytyczna przy wyboczeniu sprężystym określona według
wzoru:
2
k
.
eff
2
cr
EI
N
l
,
(8-80)
N
pl.Rk
– nośność
przekroju
osiowo
ściskanego
określona
na
podstawie
wytrzymałości charakterystycznych (
M
= 1).
Efektywną sztywność giętną (EI)
eff.k
w przypadku obciążeń krótkotrwałych określa się
według wzorów:
wartość charakterystyczna:
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
10
s
s
c
cm
a
a
k
.
eff
I
E
I
E
6
,
0
I
E
EI
,
wartość obliczeniowa:
)
I
E
I
E
5
,
0
I
E
(
9
,
0
EI
s
s
c
cm
a
a
d
.
eff
,
gdzie: I
a
, I
c
, I
s
– momenty
bezwładności
przekrojów:
stali
konstrukcyjnej,
be-
tonu i zbrojenia w rozpatrywanej płaszczyźnie zginania,
E
a
, E
cm
, E
s
– moduły
sprężystości
stali
konstrukcyjnej,
betonu
i
stali
zbrojeniowej.
Wartość charakterystyczną (EI)
eff.k
przyjmuje się przy obliczaniu smukłości względnej
natomiast wartość obliczeniową (EI)
eff.d
przy obliczaniu sił wewnętrznych z uwzględnieniem
efektów drugiego rzędu.
Wpływ obciążeń długotrwałych na sztywność giętną przekroju można uwzględniać,
przyjmując zamiast E
cm
wartość E
c
obliczoną ze wzoru:
t
N
N
1
1
E
E
Sd
GSd
cm
c
,
w którym:
t
– współczynnik pełzania,
N
Sd
– obliczeniowa siła ściskająca od obciążeń całkowitych,
N
GSd
– obliczeniowa siła ściskająca od obciążeń stałych.
Słupy ściskane mimośrodowo
Krzywa interakcji:
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
11
Współrzędne punktów A, B, C, D dla przekroju symetrycznego określa się w następujący sposób:
punkt A określa nośność przekroju zespolonego osiowo ściskanego:
N = N
pl.Rd
; M = 0,
punkt B określa nośność przekroju zespolonego na zginanie bez udziału siły osiowej:
N = 0; M = M
pl.Rd
;
położenie osi obojętnej zależy od kształtu i wymiarów przekroju poprzecznego (wymiar h
n
_
punkt C określa nośność przekroju zespolonego na mimośrodowe ściskanie:
N = N
pm.Rd
; M = M
pl.Rd
;
położenie osi obojętnej jest symetryczne względem osi środkowej,
punkt D określa nośność przekroju zespolonego na mimośrodowe ściskanie:
N = 0,5 N
pm.Rd
; M = M
max.Rd
;
oś
obojętna
przechodzi
w
tym
przypadku
przez
środek
ciężkości
prze-
kroju.
Wartości sił i momentów odpowiadające charakterystycznym punktom krzywej interakcji dla
przekrojów obetonowanych określa się według zależ-
ności:
)
f
(α
A
N
cd
c
pm.Rd
,
)
f
(α
W
0,5
f
W
f
W
M
cd
pc
sd
ps
yd
pa
max.Rd
,
nRd
Rd
max
pl.Rd
M
M
M
,
)
f
(α
W
0,5
f
W
f
W
M
cd
pcn
sd
psn
yd
pan
n.Rd
,
N
pl.Rd
– według wzoru (8-71),
gdzie: A
a
, A
s
, A
c
oraz W
pa
, W
ps
, W
pc
–
pola
oraz
wskaźniki
oporu
plastycznego
przekrojów
stali
konstrukcyjnej,
zbro-
jenia i betonu,
W
pan
, W
psn
, W
pcn
–
wskaźniki
oporu
plastycznego
przekrojów:
stali
kon-
strukcyjnej,
zbrojenia
i
betonu
mieszczących
się
w obszarze wysokości 2 h
n
,
– współczynnik
uwzględniający
wpływ
obciążenia
długotrwałego
wynoszący:
= 0,85 – dla przekrojów obetonowanych,
= 1,00 – dla rur wypełnionych betonem.
Nośność słupów jednokierunkowo, mimośrodowo ściskanych sprawdza się z warunku:
Rd
.
pl
Sd
M
9
,
0
M
,
gdzie: M
sd
– maksymalny
obliczeniowy
moment
siły
ściskającej
względem
środka
ciężkości
przekroju
z
uwzględnieniem
w
razie
potrzeby
efektów II rzędu,
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
12
M
pI.Rd
–
nośność
przekroju
zespolonego
na
zginanie
bez
udziału
siły
osiowej według wzoru jw.,
Wartość oblicza się według wzoru:
n
n
d
k
d
,
Przykłady realizacji
strop Slimfloor
strop Slimdeck
Przykładem
nowoczesnego
budynku,
w
którym
zastosowano
stropy,
słupy
i
węzły
zespolone,
jest
budynek
Millenium
Tower
w
Wiedniu.
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
13
Jest to budynek wysokości 202 m, o układzie stężającym trzonowym. Układ grawitacyjny
zaprojektowano w postaci ram stężonych (opartych o trzon żelbetowy) z węzłami podatnymi.
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
14
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
15
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
16
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
17
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
18
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
19
Katedra Konstrukcji Budowlanych
Konstrukcje zespolone
20