1)
Uklady konstrukcyjne i ustroje nosne budynkow.
a) ustroje nosne -
I.
Ustroj szkieletowy czyli zlozony z przestrzennego ukladu slupow i plyt (szkielet slupowoplytowy) lub slupow i belek (szkielet slupowo - belkowy), lub ram.
II.
Ustroj scianowy czyli zlozony ze scian i stropow.
III.
Ustroj mieszany czyli zlozony ze scian i szkieletu.
Ponadto wyrozniamy ustroje nosne: szkieletowo – trzonowe, trzonowe, powlokowe
b) uklady konstrukcyjne – klasyfikowane wedlug rozmieszczenia elementow nosnych budynku
I.
Uklad podluzny. Sciany nosne usytuowane sa rownolegle do podluznej osi budynku. Sciany lub podciagi oparte sa na slupach, dziela budynki trakty. Stropy ulozone
sa w kierunku poprzecznym i oparte na scianach lub podciagach.
II.
Uklad poprzeczny. Sciany nosne usytuowane sa prostopadle do podluznej osi budynku i dziela go na segmenty.
III.
Uklad krzyzowy. Stropy opieraja sie na scianach podluznych i poprzecznych. Stosuje sie plyty krzyzowo zbrojone oparte na calym obwodzie lub trzech
krawedziach.
IV.
Uklad mieszany. Stanowi kompilacje dwoch lub trzech wyzej wymienionych podstawowych ukladow konstrukcyjnych.
Uklady konstrukcyjne:
a)
podluzny b) poprzeczny c) krzyzowy
1– sciany nosne, 2 – rozpietosc stropu
2) Wykopy szerokoprzestrzenne i ich zabezpieczenia.
Przyjmuje sie, ze pierwsze wystepuja wtedy, gdy glebokosc ich jest mniejsza od szerokosci, drugie gdy jest wieksza. Praktycznie do wykopow szerokoprzestrzennych zalicza
sie wykopy o szerokosci dna wiekszej niz 1,5m.
Zabezpieczenie wykopow:
Obudowa wykopow szerokich (do 20m) moze byc rozpierana.
Zamiast zabudowy wykopu srodkowymi rozporami podluznymi mozna wprowadzic konstrukcje np. trapezowo-zastrzalowa
Skarpami, skarpa z podparciem slupami
W wykopach szerokich, gdzie konstrukcja rozpierajaca wymagalaby duzej ilosci materialu, zageszczenia stezen itd., co zmniejsza wolna przestrzen, stosuje sie zamiast
rozpierania- podpieranie deskowania zastrzalami ukosnymi.
Zamiast rozpierania i podpierania mozna rowniez stosowac kotwienie.
3) Wykopy waskoprzestrzenne i ich zabezpieczenia.
Wykopy waskoprzestrzenne wystepuja wtedy, gdy ich glebokosc jest wieksza od szerokosci. W praktyce za wykopy waskoprzestrzenne uznaje sie takie, ktorych szerokosc jest
mniejsza niz 1,5 m.
Najczesciej wykonywane sa pod lawy w budynkach niepodpiwniczonych, a takze do ukladania przewodow instalacyjnych, drenazu itp.
Zabezpieczenie wykopow:
Obudowy skrzyniowe
Do najczesciej uzywanych zaliczyc mozna obudowy systemu skrzyniowego (rozporowe) skladajace sie z plyt i elementow rozporowych. Elementy rozporowe sa zroznicowane
i uzaleznione od rozwiazania przyjetego przez producenta, natomiast wykonywane sa przewaznie ze spawanych ksztaltownikow stalowych. Dolna czesc plyt jest zaostrzona, co
umozliwia wprowadzanie obudowy w miare poglebiania wykopu. Konstrukcje tego typu umozliwiaja zabezpieczenie wykopu o glebokosci max. 6 m, natomiast szerokosc
regulowana jest przez elementy rozpierajace (najczesciej sa to rury gwintowane) w zakresie 0,8-4,5 m.
Zabezpieczenie obudowami metalowymi:
Zabezpieczenie scian wykopow o glebokosci do 12 m. i szerokosci do 5 m. umozliwiaja systemy obudow metalowych, w ktorych wzmocnione ramy prowadnic zostaly
oddzielone od plyt.
Obudowy tego typu, prawidlowo eksploatowane i konserwowane moga przetrwac nawet kilkanascie lat. Ich jedyna wada jest koszt zakupu.
4) Scianki szczelne
Scianki szczelne stanowia zasadniczy element konstrukcyjny w nastepujacych rodzajach budowli:
- w budowlach oporowych (nabrzeza portowe, umocnienia brzegowe, przyczolki mostowe, sciany oporowe itp.) – element zabezpieczajacy statecznosc skarp
-
przy wykopach gdzie scianka szczelna stanowi przepone uniemozliwiajaca lub zapobiegajaca przenikaniu wody
-
w fundamentach nizszych budowli, w ktorych scianka szczelna stanowi bardzo czesto istotny element zapobiegajacy wyplukiwaniu gruntu spod podstawy
1. Drewniane
Stosowane bardzo rzadko i tylko jako konstrukcje tymczasowe, dla podrzednych budowli w przypadkach gdy agresywnosc srodowiska wyklucza stosowanie innych
materialow.
2. Stalowe
Scianki o najszerszym zastosowaniu, zarowno jako konstrukcje tymczasowe i stale. Brusy stalowe moga byc wykorzystywane wielokrotnie. Stosowane we wszelkich rodzajach
gruntow. Szczelnosc zalezna od konstrukcji zamka.
3. Zelbetowe
Wykonywane jako pale prefabrykowane zelbetowe lub sprezone o przekroju prostokatnym wprowadzane w grunt za pomoca kafarow, szczelnosc uzyskana poprzez
odpowiednia konstrukcje polaczenia pala z palem lub wykonywane jako grupy pali wierconych z zachowaniem odpowiedniej szczelnosci na styku pali sasiadujacych ze soba.
Stos. jako stale elementy w budownictwie wodnym.
Do obudowy wykopu w gruntach nawodnionych stosuje sie scianki szczelne.
Gdy glebokosc wykopu nie jest duza (ok. 1m) w piasku nawodnionym mozna stosowac scianke z dwoch rzedow desek grubosci 38-42mm . Deski rzedu wbijanego w pierwszej
kolejnosci zaostrza sie obustronnie, a drugiego rzedu jednostronnie z takim nachyleniem, aby przy wbijaniu dociskaly sie do desek wbitych uprzednio z przesunieciem stykow.
Przy wiekszej glebokosci wykopu stosuje sie scianki z bali 76-100mm w zaleznosci od glebokosci wbijania. Aby osiagnac szczelnosc scianki wprowadza sie powiazanie bali
tzw. zamkami (wpust i grzebien) o przekroju trojkatnym albo prostokatnych
Wykonywanie scianek szczelnych
-Wprowadzanie grodzi w grunt
-Zakladanie bloku kotwiacego
-Kotwienie
-Niwelowanie terenu za sciana
oraz wybranie gruntu sprzed sciany
5) Sposoby odwodnienia wykopu
Odwadnianie powierzchniowe - pompowanie wody bezposrednio z wykopu. Wode naplywajaca do wykopu nalezy gromadzic w studzience zbiorczej jednej lub kilku i z niej
wypompowywac. Przy niewielkim doplywie moze wystarczyc okresowe wyczerpywanie kublami.
Odwadnianie wglebne ( drenaz pionowy) Czyli obnizanie poziomu wody gruntowej przez depresje. Podczas pompowania woda naplywa przez filtr do studni, dazac do
wyrownania poziomow. Gdy pobor wody wyrowna sie z doplywem, woda w studni utrzymuje sie na pewnym poziomie, a wokol studni tworzy sie lej depresyjny i zwierciadlo
wody sie obniza. Poniewaz woda splywa ku dolowi, nie rozluznia gruntu, lecz go zageszcza, przeciwnie niz przy odwadnianiu bezposrednim. Rozstawienie studni depresyjnych
wokol wykopu, ich wymiary, glebokosc itp. wyznacza sie na podstawie odpowiednich obliczen Jezeli potrzebne jest obnizenie zwierciadla wieksze niz wysokosc ssania wody,
mozna zastosowac pompy glebinowe zamieszczone w studniach pod woda, albo stosowac obnizanie stopniowe, gdy drugi szereg studni zaklada sie ponizej pierwszego po
utworzeniu przezen depresji.
Instalacje iglofiltrowe IgE-81 przeznaczone sa do odwadniania wykopow budowlanych w gruntach o malej i sredniej przepuszczalnosci (wspolczynnik przepuszczalnosci k<
40m/dobe). Stosowac ja mozna jako instalacje samodzielna lub uzupelniajaca inne rodzaje ujec odwodnieniowych w ukladach jedno lub dwupietrowych. Jedno pietro
iglofiltrow umozliwia obnizenie poziomu wody gruntowej do 4m, a dwa pietra do 7m i wiecej. Umieszczanie iglofiltrow w gruncie poprzez proces wplukiwania. Strumien
wody pod umozliwia latwe wprowadzanie rury wplukujacej w glab gruntu. Po wprowadzeniu rury do gruntu, waz wplukujacy zostaje odlaczony i do rury wprowadzany jest
iglofiltr. Po wprowadzeniu iglofiltra rura wplukujaca wyciagana jest z gruntu. Wyplukany iglofiltr moze zostac nastepnie podlaczony
Drenaz poziomy - odprowadzenie grawitacyjne wody za pomoca rur drenarskich do rowow, ktorymi splywa do zbiornika lub jest kierowana poza teren odwadniany, badz
grawitacyjnie, badz kanalizacji ogolnosplawnej lub studni chlonnych. Drenaz poziomy moze pozostac po zakonczeniu budowy jako urzadzenie stale ( odwodnienie stale lub
tymczasowe). Drenaz pierscieniowy otacza chroniony wykop, przecinajac doplyw wody gruntowej z zewnatrz.
6) Lawy i stopy fundamentowe
Lawy murowane
Gdy wymiary lawy sa zbyt duze wprowadza sie odsadzki w celu zmniejszenia objetosci muru. Lawa
murowana przy h/s≥3 powinna byc wykonana na zaprawie cementowowapiennej, a przy h/s≥2 na
zaprawie cementowej. Nie zaleca sie stosowania law nizszych niz trzy warstwy cegty tj. ok. 20cm.
Lawy ceglane stosuje sie w budynkach murowanych o wysokosci 3-4 kondygnacji, posadowionych
powyzej wody gruntowej na jednolitym gruncie nosnym
Lawy betonowe
Lawy
zzzzelbetowe
Zbrojenie glowne dolem i gora w zaleznosci od wykresu momentow
30% zbrojenia umieszczone w polkach lawy ( d=12-26mm),zbrojenie poprzeczne – min. d=30mm co max. 30cm
Stopy zelbetowe
Stopy prefabrykowane
Fundamenty przy istniejacym budynku sasiednim
Fundamenty przy budynku sasiednim, sa obciazone mimosrodowo lub osiowo powodujac nierownomierny rozklad nacisku na grunt.
Dla unikniecia niekorzystnych zjawisk stosuje sie nastepujace rozwiazania:
a) wbudowanie w sciane slupow zelbetowych z lawa i belka wspornikowa ukryta w stropie podziemia
b) wprowadzenie w czesci budynku przylegajacej do budynku sasiedniego sztywnych ram zelbetowych
c) ustawienie sasiednich slupow na wspolnej podstawie
d) stawienie skrajnych slupow konstrukcji szkieletowej tak, aby staly na srodku podstawy i wysuniecie gornej czesci budynku wspornikowo ku granicy sasiada .
7) Plyty fundamentowe i skrzynie fundamentowe
Plyty fundamentowe stosowane sa podobnie jak ruszty dla: posadowienia budowli wywierajacych duze naciski na grunt oraz tam gdzie chcemy zabezpieczyc budowle przed
skutkami nierownomiernego osiadania: - gdy grunt pod budynkiem jest niejednorodny i wskazana jest znaczna sztywnosc w celu wyrownania roznicy osiadan.- podziemia
budynku znajduja sie ponizej zwierciadla wody gruntowej i konieczne jest wykonania izolacji wodoszczelnej w czesci podziemnej
a) plyta o stalej grubosci b) plyta w ksztalcie odwroconego stropu, c) grzybkowego d) plyty zebrowe.
Skrzynie fundamentowe. Przy duzych wysokosciach budynku, gdy wystepuj a znaczne sily poziome, fundamenty
powinny odznaczac sie duza sztywnoscia wzgledna, aby wlasciwie przenosic takie obciazenia na podloze i aby nawet
nierownomierne osiadanie nie powodowalo wzajemnego przemieszczania poszczegolnych elementow konstrukcji.
Skrzynie fundamentowe:
a)
z plyta denna
b)
z plyta denna i stropem
Ruszty fundamentowe projektuje sie zwykle w przypadku slabych gruntow, duzej intensywnosci obciazen, a
szczegolnie wtedy gdy nalezy powiekszyc sztywnosc calego fundamentu. Stanowi on uklad wzajemnie przenikajacych sie law fundamentowych o sztywnych polaczeniach.
Slupy oparte na ruszcie powinny wypadac na skrzyzowaniu law rusztu. Wysokosc rusztu zelbetowego wynosi zwykle 0,15÷0,20 rozpietosci pomiedzy lawami.
8) Fundamenty posrednie
Niekiedy fundamenty glebokie wykonuje sie jako posrednie.
Fundamenty posrednie, zwane tez sztucznymi przekazuja obciazenie z budowli na nizej zalegajace warstwy nosne przez dodatkowe elementy wprowadzone lub uformowane
w gruncie, np.. w postaci pali, studni, kesonow lub scianek szczelnych. W gornych elementach wykonuje sie wlasciwy fundament, ktory laczy sie z budowla.
Rodzaje fundamentow posrednich
Fundamenty na palach: normalne, stojace, zawieszone (stosuje sie w przypadku gleboko posadowionych warstw nosnych, mozliwosci powstania
zsuwu itp.). Fundamenty na studniach opuszczanych (stosuje sie w przypadku gleboko posadowionych warstw nosnych i gdy pomieszczenia
podziemne wykorzystywane beda jako podziemne zbiorniki lub komory), fundamenty na kesonach opuszczanych (stosuje sie w przypadku
gruntow silnie nawodnionych i na terenach zalanych woda, wszedzie tam gdzie palowanie i zapuszczanie studni jest niemozliwe)
9) Pale monolityczne
- w otworach wbijanych
- w otworach wwiercanych ( pale Straussa,Wolfholtza)
Pale wbijane
Wykonanie pali wbijanych polega na wprowadzeniu w grunt stalowej rury zako
nczonej ostrzem traconym przy pomocy
palownicy wyposa
zonej w kafar hydrauliczny. Kosz zbrojeniowy umieszcza sie w srodku suchej rury dzieki czemu pal jest
zbrojony na calej dlugo
sci lub po wypelnieniu rury mieszanka betonowa. Rure wyciaga sie za pomoca wyciagarki oraz przy
pomocy wibracji z kafara. Wibracje ulatwiaj
a wyciagniecie rury, powoduja dogeszczenie gruntu wokol pobocznicy oraz
zag
eszczenie betonu.
Pale przemieszczeniowe
Wykonanie pali przemieszczeniowych polega na wkr
eceniu w grunt stalowej tuby ze specjalnie skonstruowana glowica
powoduj
aca rozepchanie gruntu na boku. Uzwojenie w dolnej czesci wiertla ulatwia penetracje gruntu. Tuba zakonczona jest
ostrzem traconym, ktore pozostaje pod podstaw
a pala po osiagnieciu zadanej glebokosci. W srodku stalowej tuby mozna umiescic
kosz zbrojeniowy dzi
eki czemu pal bedzie zbrojony na calej dlugosci. Zbrojenie moze byc rowniez wprowadzone po zakonczeniu
betonowania pala. Betonowanie rozpoczyna si
e po osiagnieciu zadanej glebokosci z jednoczesnym wykrecaniem wiertla w prawa
stron
e. Konstrukcja glowicy powoduje ponowne rozepchniecie odprezonego lub obsypanego gruntu tworzac doskonala forme
10) Izolacja przeciwwilgociowa (budynkow podpiwniczonych)
izolacje lekkie
przeciwwilgociowe (pionowe) gdy: - dom posadowiony jest w gruntach przepuszczalnych - piaskach lub
zwirach,
izolacje
ssssrednie
stosuje si
e, gdy mamy do czynienia z gruntem spoistym, (woda moze zalegac w poblizu konstrukcji).
ci
ez
ez
ez
ezkie
– przeciwwodne- w przyp. Posadowienia poni
zej zwierciadla wody gruntowej, a takze gdy istnieje niebezpieczenstwo okresowego podnoszenia sie poziomu wody
gruntowej powy
zej poziomu podlogi piwnicy.
Izolacja pionowa
zabezpiecza przed przenikaniem wilgoci i wody poprzez pionowe powierzchnie.
Izolacja pozioma
zabezpiecza poziome powierzchnie
scian i fundamentow przed podciaganiem kapilarnym na wyzsze czesci budynku. Izolacje poziome zabezpieczaja tez
posadzki le
zace na gruncie, czyli podlogi piwnic lub parteru, przed dzialaniem wilgoci.
Miejsca wykonania:
•
Izolacja pozioma fundamentow budynkow nie podpiwniczonych winna byc ulozona ponizej poziomu posadzki, na wysokosci minimum 15 cm nad terenem lub
chodnikiem
•
Izolacja pozioma w budynkach podpiwniczonych winna byc ulozona w dwoch poziomych:
-
Na wierzchu lawy fundamentowej
-
Pod stropem (wiencem)
•
Izolacja pionowa winna byc wykonana na zewnetrznej powierzchni sciany (od wierzchu lawy fundamentowej do 30 cm na terenem lub chodnikiem) i powinna byc
polaczona z izolacja pozioma.
•
Izolacja pozioma winna wystawac po 1cm (po otynkowaniu) z kazdej strony
Materialy do izolacji
•
papy;
•
plynne materialy bitumiczne (emulsje, roztwory i lepiki asfaltowe oraz masy bitumiczne);
•
folie plaskie i membrany;
•
folie tloczone;
•
panele oraz membrany bentonitowe
•
Fondaline – skutecznie chroni sciany fundamentowe przed wilgocia. Zabezpiecza zewnetrzna izolacje przeciwwilgociowa przed uszkodzeniami mechanicznymi
podczas zasypywania wykopow i nastepujacym po tym osiadaniem ziemi. Zapewnia wentylacje przestrzeni miedzy murem a gruntem. Ulatwia odprowadzanie
wilgoci z zewnetrznej powierzchni scian piwnic.
Do izolacji przeciwwodnej i przeciwwilgociowej sluza roznego rodzaju plynne substancje w postaci mas, mikrozapraw (szlamow), ktorymi wykonywane sa bezspoinowe
(bezszwowe) powloki hydroizolacyjne.
Rodzaje mas :
Mineralne - masy cementowe - ze zwyklego szarego albo bialego cementu portlandzkiego z dodatkiem kruszywa i polimerow. Po wyschnieciu sa odporne na dzialanie wody
wywierajacej parcie hydrostatyczne nawet do siedmiu barow.
Bitumiczne - to najczesciej stos. rodzaj mas do wykonywania izolacji przeciwwodnych i przeciwwilgociowych. Powloki wodoszczelne z mas bitumicznych - grube - co
najmniej 4 mm. Epoksydowe - zawierajace zywice epoksydowe. Sa odporne chemicznie i maja bardzo dobra przyczepnosc do podloza. Poza tym sa elastyczne i bardzo
szczelne.
Izolacje przeciwwodne w budynku:
•
izolacja przeciwwodne winny byc ukladane od strony parcia wody na przegrode (sciany, plyty fundamentowe)
•
plyta fundamentowa – izolacja ukladana zewnatrz – tzw. wanna zewnetrzna
•
lawy fundamentowe – izolacja ukladana od wewnatrz – wanna wewnetrzna
Nalezy zaprojektowac odpowiednio gruba plyte betonowa, tak by swoja
mas
aaaa rownowazzzzyla parcie wody: na kazzzzde 10 centymetrow slupa wody musi przypadacccc 5 cm
betonu.
Jesli grubosc warstwy betonu w piwnicy musialaby byc bardzo duza, lepiej wykonac ciensza, ale bardziej wytrzymala plyte zelbetowa zakotwiona w
scianach piwnic. Z zelbetu mozna tez wykonac cala piwnice (sciany i podloge) jako jedna monolityczna konstrukcje
11) Izolacje przeciwwilgociowe (nadziemna czesc budynku)
Sciany nadziemnej czesci budynku zawsze musza byc oddzielone od scian fundamentowych lub scian piwnicy tzw. przepona hydroizolacyjna, czyli pozioma izolacja
przeciwwilgociowa. Chroni ona sciany budynku przed zawilgoceniem na skutek kapilarnego podciagania wilgoci z gruntu. Uklada sie ja na wyrownanej scianie
fundamentowej.
Co zabezpieczamy?
•
Czesci scian zewnetrznych, bezposrednio nad otaczajacym terenem, tarasami, balkonami i dachami, przed przenikaniem wody opadowej i z topniejacego sniegu.
•
posadzki lezace na gruncie podlogi piwnic lub parteru.
•
Lazienki, kuchnie, pomieszczenia „mokre”
Miejsce ulozenia
w budynkach niepodpiwniczonych - ponizej poziomu posadzki, na wysokosci min. 15cm nad terenem lub chodnikiem
w budynkach podpiwniczonych- na wierzchu lawy fundamentowej oraz pod stropem (wiencem)-przy gruntach o niewielkim zawilgoceniu na 30cm nad terenem.
Materialy:
•
Papy
•
Plynne materialy bitumiczne-emulsje, roztwory, lepiki asfaltowe, masy bitumiczne
•
Folie plaskie i membrany
•
Folie tloczone
•
Panele i membrany bentonitowe
12) Sciany zewnetrzne-technologia wykonywania
Jednowarstwowe- nie ma ciaglej spoiny podluznej (rownoleglej do powierzchni sciany) lub szczeliny
z czego:
1.
z cegly pelnej
2.
z pustakow ceramicznych,
3.
z bloczkow gazobetonowych, keramzytowych
Sciany murowane
Jednorodne-
jednowarstwowe
niejednorodne
warstwowe
Dwuwarstwowe- skladajace sie z dwoch rownoleglych warstw muru ze spoina miedzy nimi wypelniona zaprawa <=25mm,polaczonych na stale kotwami
z czego:
1.
cegla dziurawka + cegla wapienno-piaskowa
2.
pustaki MAX + bloczki z betonu komorkowego
Warstwowe
1.
cegla dziurawka + welna lub styropian+ cegla pelna
2.
cegla pelna + welna(styropian) + pustaki MAX
3.
zwirobetonowe pustaki Alfa+ welna (styropian) + znowu pustaki Alfa
Szczelinowe-skladaja sie z dwoch polaczonych kotwami sciennymi warstw muru, z ktorych co najmniej jedna przenosi obciazenia pionowe; przestrzen miedzy nimi stanowi
pusta szczeline wypelniona w calosci lub czesciowo materialem niekonstrukcyjnym
Takie tam wazne wskazowki:
•
sciany wzajemnie prostopadle lub ukosne nalezy laczyc w sposob zapewniajacy przekazanie z jednej sciany na druga obciazen pionowych i poziomych. Polaczenie
taki uzyskuje sie, stosujac wiazanie elementow murowych w murze lub laczniki metalowe badz zbrojenie.
•
W budynkach wielokondygnacyjnych nalezy stosowac wience zelbetowe obiegajace w poziomie stropu wszystkie sciany konstrukcyjne. Pole przekroju betonu
wienca >=0,025m
2
Zasady ukladania cegiel:
1.
ulozone poziomo najwieksza plaszczyzna (uklad plaski)
2.
spoiny pionowe kazdej warstwy powinny byc przykryte pelnymi powierzchniami cegiel warstwy nastepnej
Przykladowe wiazania:
•
wozowkowe
•
wozowkowo-glowkowe
•
pospolite (blokowe, kowadelkowe)
•
krzyzowe(weneckie)
•
glowkowe
•
gotyckie(polskie)
•
wielorzedowe (amerykanskie)
•
forteczne (twierdzowe, angielskie)
13) Sciany z elementow poryzowanych
•
Domieszki z maczki drzewnej lub trocin w procesie produkcyjnym-ulegaja wypaleniu i powoduja powstanie sieci zamknietych mikroporow.
•
Znacznie poprawione wlasciwosci termoizolacyjne
•
Zastosowanie w technologii jednowarstwowych scian zewnetrznych bez docieplenia, (spelniajac wymagania ochrony cieplnej budynkow)
14) Sciany szczelinowe
Scianki szczelinowe sa najczesciej stosowane jako:
•
Glebokie fundamenty
•
scianki szczelne
•
Obudowy wykopow w zwartej zabudowie
•
- Sciany szczelinowe
sa to betonowe lub zelbetowe konstrukcje, formowane w szczelinie glebionej w gruncie. Zwykle statecznosc scian szczeliny wycinanej w gruncie
zapewnia zawiesina bentonitowa (Pozostawiona w spokoju zawiesina ilowa zastyga rozpierajac scianki waskiego wykopu i zastepujac wybrany grunt. Poziom zawiesiny w
szczelinie musi byc wyzszy niz poziom wody gruntowej, tak, aby jej parcie hydrostatyczne powodowalo wypieranie wody z wykopu), niekiedy jest to roztwor polimerowy lub
zawiesina twardniejaca. Sciany szczelinowe sa stosowane w budynkach z glebokimi podziemiami, w robotach tunelowych miastach (metro). W takich obiektach pelnia one
funkcje konstrukcji oporowych. Sa jednostronnie odkopywane, z pozostawieniem kilkumetrowej czesci utwierdzonej w gruncie. Przy odslonieciu sciany duzej wysokosci
niezbedne jest dodatkowe rozparcie albo zakotwienie na jednym lub kilku poziomach.
Wykonanie sciany szczelinowej przebiega w kilku fazach:
1.
Wykonanie niewielkiego wykopu o glebokosci kilkudziesieciu cm i zabetonowanie w nim murow prowadzacych.
2.
Glebienie szczeliny w oslonie zawiesiny ilowej. Szczeline wykonuje sie sekcjami o dlugosci od 4-6m. Poniewaz
rozwarcie chwytaka jest znacznie mniejsze, glebienie przeprowadza sie partiami.
3.
Betonowanie- odstep czasu pomiedzy zakonczeniem glebienia, a rozpoczeciem betonowania nie moze byc
dluzszy niz 12 godzin. Wynika to ze stabilnosci zawiesiny ilowej, ktora po uplywie tego czasu nie zapewnia
odpowiedniej statecznosci scianom szczeliny. Pierwsza czynnoscia na tym etapie robot jest wstawienie do
szczeliny elementu rozdzielczego (najczesciej jest to stalowa rura, ktorej srednica odpowiada szerokosci
szczeliny, posmarowana ropa), ktory zapewni odpowiedni ksztalt zlacza pomiedzy sekcjami, nie dopusci do
wymieszania betonu z gruntem i umozliwi uzyskanie ciaglosci sciany.
4.
Po wstawieniu zbrojenia do szczeliny przystepuje sie do betonowania metoda contractor, to znaczy
betonowania podwodnego. Mieszanka betonowa jest podawana specjalna rura na dno szczeliny i
stopniowo wypiera z niej zawiesine. Rura podczas wprowadzania do szczeliny jest zakorkowana,
wypchniecie korka nastepuje po podaniu pierwszej partii mieszanki. Na swiecie znane jest
okreslenie betonu kontraktorowego czyli stosowanego tylko do scian szczelinowych.
5.
Po 24 godzinach od zakonczenia betonowania usuwa sie elementy rozdzielcze i rozpoczyna
glebienie kolejnej sekcji. Murki prowadzace wykonane sa dla kilku sekcji jednoczesnie.
15) Stropy gestozebrowe
.
Glownym elementem konstrukcyjnym sa zebra czyli belki zelbetowe lub ceramiczno- zelbetowe rozstawione gesto (co 30- 60 cm). Jest to najbardziej rozpowszechniony typ
stropow ze wzgledu na wlasciwosci uzytkowe takie jak wytrzymalosc , sztywnosc , izolacyjnosc cieplna i akustyczna a takze ze wzgledu na latwosc wykonania. Przestrzen
miedzy belkami wypelnia sie pustakami ceramicznymi, betonowymi, gipsowymi lub trocino- cementowymi i zalewa betonem. Beton wypelniajac przestrzen miedzy pustakami
tworzy fragmenty zeber lub cale zebra oraz warstwe tzw. nadbetonu. Po zwiazaniu betonu tak zmonolityzowany strop stanowi bardzo sztywny element konstrukcji domu.
Podstawowa zaleta tego typu stropow jest mozliwosc wykonania calej konstrukcji bez potrzeby uzycia ciezkiego sprzetu oraz bez ustawiania gestego i szczelnego szalowania
(zwyjatkiem stropu AKERMANA), konieczne jest tylko tymczasowe podparcie belek. Najczesciej stosowane typy stropow gestozebrowych to: strop z pustakami ceramicznymi
i zebrami wylewanymi - AKERMANA, stropy z pustakami betonowymi lub ceramicznymi i zebrami prefabrykowanymi-TERIVA, FERT, F, CERAM, IZP, DZ, strop z
pustakami gipsowymi i zebrami prefabrykowanymi-KMK
Stropy gestozebrowe dzielimy:
Ze wzgledu na technologie montazu
- Stropy monolityczne Np. strop Akermanna – zebra wykonane na budowie
-Stropy prefabrykowane czesciowo, zebra przed zabetonowaniem stanowia
wiotki szkielet ( np. strop Fert, Ceram)
-Stropy prefabrykowane - ebra calkowicie prefabrykowane, np. strop DZ- 3
Ze wzgledu na rodzaj wypelnienia miedzy zebrami
-Stropy z wypelnieniem sztywnym i trwalym ( pustaki ceramiczne, betonowe)
-Stropy z wypelnieniem niesztywnym ( skrzynki drewniane)
-Stropy bez wypelnienia
Pod wzgledem konstrukcji
- z zebrami zelbetowymi wspolpracujacymi z gorna plyta zelbetowa
- z zebrami zelbetowymi bez wspolpracy z gorna plyta zelbetowa
16) Stropy gestozebrowe monolityczne
Strop Ackermana jest stropem betonowanym w miejscu wbudowania (monolitycznym) z wypelnieniem sztywnym i
trwalym. Wypelnienie stropu stanowia pustaki ceramiczne. Rozstaw osiowy zeber stropu wynosi 31cm, obliczeniowa
szerokosc zebra 7 cm, grubosc gornej plyty betonowej 3 lub 4 cm, zaleznie od wartosci i rodzaju obciazenia zmiennego.
Zalety stropu Ackermana
-latwo dostosowac go do wymagan architektonicznych budynku bezposrednio na placu budowy – dowolna rozpietosc stropu, nawet niemodulowa i nieregularna - ukladany bez
uzycia ciezkich maszyn, a uzyte deskowanie mozna ponownie wykorzystac, - unika sie „klawiszowania” stropu – nie bedzie spekan tynku jak wzdluz plyt, ani smug
widocznych na tynku jak na stropach typu Kleina,
- strop jest niezbyt ciezki, a przenosi wymagane obciazenia,
- zapewnia dobra cieplochronnosc , bezpieczna ognioodpornosc
Wymiary pustakow:
-wysokosc (15), 18 i 20, 22 cm
-dlugosc
19, 5, 24, 5 i 29, 5cm
-Pustaki ukladane przy wiencu powinny byc zabezpieczone przed dostaniem sie
mieszanki betonowej do ich wnetrza w czasie betonowania wienca. Dlatego nalezy
stosowac denka grubosci 3 cm.
-Zebra zbroi sie jednym pretem stalowym o srednicy wynikajacej z obliczen statycznych.
-Oprocz preta zbrojenia glownego zebra sa zbrojone strzemionami ze stali A- 0 srednicy 4, 5 lub 6 mm oraz rozstawie co najmniej 3 sztuki na 1 m dlugosci zebra.
- Oparcie stropu na podporze (scianie) powinno wynosic co najmniej 25 cm, zas wysokosc wien ca powinna byc rowna wysokosci stropu.
- Wience nalezy wykonac na wszystkich scianach nosnych. Wysokosc wienca nie moze byc mniejsza niz wysokosc stropu. Minimalna szerokosc wienca wynosi 15 cm.
Zbrojenie wiencow powinno sie skladac z 4 pretow o srednicy Ø 10- 12 mm ze stali 34GS, a strzemiona z pretow o srednicy Ø 6 mm (ze stali St3S) i rozstawie co 20 cm.
- Zebro rozdzielcze wykonuje sie prostopadle do belek na calej szerokosci stropu i w srodku jego rozpietosci najczesciej w formie koszy z 4 pretow o srednicy Ø 10- 12 mm (ze
stali 34 GS). Ilosc zeber rozdzielczych jest zalezna od rozpietosci stropu i obciazenia.
-Pod sciankami dzialowymi usytuowanymi rownolegle do zeber stropu nalezy wykonac wzmocnione zebro . Otrzymuje sie je przez rozsuniecie pustakow albo zwiekszenie
wysokosci zebra w dol lub w gore . W przypadku podwyzszenia zebra do gory, jego wystajaca czesc nie moze byc wieksza od grubosci scianki, a w sciance nie moga
znajdowac sie otwory drzwiowe.
Zebra stropu Ackermana przenoszace ciezar scianek dzialowych, uklad zbrojenia przy wciaganiu do wspolpracy dwoch sasiednich zeber
BETONOWANIE STROPU rozpoczynamy od obfitego zalania pustakow woda w celu oczyszczenia z kurzu i nasycenia woda . Do betonowania nalezy uzywac betonu klasy
nie mniejszej niz B15. W celu umozliwienia dotarcia betonu o wszystkich miejsc i dokladnego jego zageszczenia nalezy beton sztychowac pretami stalowymi lub wibrowac
wibratorami powierzchniowymi. Beton rozprowadzamy rownomiernie na pustakach tworzac warstwe nadbetonu o grubo s ci 3 – 4 cm. Warstwe nadbetonu ksztaltuje sie przez
ulozenie na pustakach lat o odpowiedniej grubosci po ktorych betoniarz w trakcie betonowania uciaga late.
PIELEGNACJA STROPU Strop po zabetonowaniu nie powinien byc obciazany przez minimum 7 dni. Swiezo wykonany beton stropow i zeber nalezy pielegnowac polewajac
go woda. Polewanie rozpoczynamy po 24 godzinach od wykonania stropu, od 2 do 4 razy dziennie przez 7 dni. Strop nalezy takze chronic przed nadmiernym naslonecznieniem
i intensywnymi opadami atmosferycznymi przez przykrywanie matami, folia PCV itp.
Po uplywie 3- 4 tygodni mozna usunac rusztowanie i deskowanie stropu.
17) Stropy gestozebrowe prefabrykowane i calkowicie prefabrykowane
a) z zebrami czesciowo prefabrykowanymi
Stropy prefabrykowane czesciowo, zebra przed zabetonowaniem stanowia wiotki szkielet ( np. strop Fert, Ceram)
Stropy Teriva sa gestozebrowymi stropami belkowo-pustakowymi, skladajacymi sie z lekkich belek kratownicowych, wypelnienia przestrzeni miedzy belkami w
postaci pustakow oraz betonu monolitycznego (nadbetonu). Stropy przeznaczone sa glownie do montazu recznego, maja zastosowanie w budownictwie
mieszkaniowym jak i ogolnym.
Obciazenie uzytkowe tego stropu w zaleznosci od rodzaju stropu wynosi od 1,5 kN/m2 do 5,0 kN/m2 . Belka stropu Teriva jest stalowo-betonowa, lekka,
przestrzenna kratownica o stalym przekroju zbrojenia pasa gornego, wykonanego ze stali A-III, d= 8 mm i zmiennego zbrojenia pasa dolnego ze stali A-III, w
zaleznosci od rozpietosci umieszczonego w betonowej ksztaltce. Krzyzulcow plaskich kratownic ze stali A-0 srednicy d=8 mm lacza pas gorny z pasem dolnym.
Beton pasa dolnego - klasa B15 lub B20. Belki musza byc zakotwione w wiencu. Oparcie belki na podporze wynosi nie mniej niz 8 cm. Przestrzen miedzy
belkami jest wypelniona pustakami Pod sciankami dzialowymi usytuowanymi rownolegle do belek stropowych nalezy wykonac wzmocnione zebra stropowe.
Zebra te uzyskuje sie przez ulozenie dwoch belek kratownicowych obok siebie lub przez rozsuniecie ich i wykonanie belki zelbetowej. Belki zelbetowe i zebra
nalezy obliczac uwzgledniajac calkowity ciezar scianki dzialowej.
W zaleznosci od rozpietosci stosuje nastepujace typy stropow:
· Teriva I,
· Teriva I bis,
· Teriva II,
· Teriva
b) z zebrami prefabrykowanymi
Stropy prefabrykowane - zebra calkowicie prefabrykowane, np. strop DZ-3
Stropy Dz - Stropy tego typu mniej "klawiszuja" w porownaniu do dawnych stropow DSM, co wynika z zastosowania gornej plyty betonowej, zwiazanej z
belkami przez wystajace strzemiona w gornej powierzchni belek. Umozliwiaja ulozenie zbrojenia plyty gornej poprzecznie do belek, co znacznie usztywnia
budynek oraz zwieksza wytrzymalosc stropu na obciazenia uzytkowe. Przy projektowaniu stropu dla typowych obciazen - korzysta sie z gotowych tablic.
Dopuszczalne obciazenie uzytkowe stropu wynosi - 3,25 kN/m2; 3,75 kN/m2; 4,50 kN/m2. Ten rodzaj stropu nie moze byc stosowany przy obciazeniach
dynamicznych. Obliczenia statyczne stropow DZ wykonuje sie zgodnie z norma PN-84/B-03264.
-Strop prefabrykowany DZ-3
Strop DZ-3 (belkowo-pustakowy) znajduje zastosowanie w budownictwie mieszkaniowym oraz u
z
yteczno
s
ci publicznej. Na strop sk
l
adaj
a
si
e
prefabrykowane
belki
z
elbetowe (o rozstawie osiowym 60 cm), pustaki betonowe oraz gorna monolityczna p
l
yta betonowa (podloze podlogi)
Charakterystyka stropu DZ-3:
- rozpietosc modularna wynosi 2,4-6,0 m ze zmiana (rozpietosci) co 30 cm
- wysokosc konstrukcyjna - 0,23 m
- grubosc plyty nadbetonu - 0,03 m
- wysokosc belki prefabrykowanej - 0,20 m
- wysokosc pustaka - 0,20 m
Strop DZ-3 o rozpietosci modularnej 4,20 m w czasie montazu i dojrzewania betonu musi byc podpierany w srodku rozpietosci na poziomych
poprzecznicach.
Strop DZ-4
Ten typ stropu stosuje sie o rozpietosciach 6,60 m
w budownictwie ogolnym i 6,30 m w budownictwie wiejskim.
Wysokosc konstrukcyjna stropu - 0,275 m.
Grubosc plyty nadbetonu - 0,03 m.
Wysokosc belki prefabrykowanej - 0,20 m.
Strop DZ-5 stosuje sie dla rozpietosci 7,80 m,
przewaznie w budownictwie szkolnym
na przegrody miedzykondygnacyjne i stropodachy.
Wysokosc konstrukcyjna stropu - 0,345 m.
Grubosc plyty nadbetonu - 0,03 m.
Wysokosc belki prefabrykowanej - 0,25 m.
Strop DMS
Strop DMS jest gestozebrowym prefabrykowanym stropem belkowo-pustakowym- powszechnie stosowany w latach piecdziesiatych w budownictwie
mieszkaniowym. W sklad stropu DMS wchodza : prefabrykowane belki zelbetowe, pustaki zwirobetonowe (gruzobetonowe), beton pachwinowy, plyta
nadbetonu.
Belki prefabrykowane stropu DMS sa Rozstawione co 50 lub 65 cm. Ich dlugosc wynosi: 4,40; 4,80;5,20; 5,40 i 6,0 m. Glebokosc oparcia belek na podporze –
co najmniej 10 cm. Do obliczen przyjmuje sie schemat statyczny
belki wolnopodpartej. Calkowita wysokosc stropu DMS wynosi 27 cm, tyle ile wynosi wysokosc
belki stropowej. W przypadku rozpietosci stropu l = 4,40 i 4,80 m stosuje sie jedno zebro rozdzielcze. Przy l > 5,0 m stosuje sie dwa zebra
Strop T27
18) Stropy gestozebrowe na belkach czesciowo prefabrykowanych – patrz podpunkt a) z poprzedniego zadania
20) Stropy na belkach stalowych.
Rodzaje w zaleznosci od wypelnienia.
Pola miedzy belkami stalowymi wypelnione:
- sklepieniem odcinkowym z cegly
- plytami odcinkowymi Kleina z cegly
- plytami odcinkowymi prefabrykowanymi zelbetowymi
- plyta zelbetowa monolityczna
Do wykonania stropow na belkach stalowych stosuje sie belki stalowe dwuteowe walcowane o wysokosci h ≥ 16 cm. Rozstaw belek zalezy od sposobu wypelnienia przestrzeni
miedzy belkami. Konce belek stalowych opiera sie : - bezposrednio na murze z cegly i kamienia, po uprzednim wyrownaniu powierzchni zaprawa cementowa, a jezeli mur
zostal wykonany z pustakow lub z bloczkow z betonu komorkowego - to na 2 lub 3 warstwach z cegly na zaprawie cementowej - na wiencu zelbetowym, gdy sciana zostala
wykonana z materialow o malej wytrzymalosci na sciskanie lub jako wielowarstwowa oraz gdy wiezba dachu stanowi konstrukcje jetkowa.
Sposob oparcia belki na scianie nosnej zew.:
Glebokosc oparcia belki: 15cm h/3 min. 15cm.
Sposob oparcia belki na scianie nosnej wew.:
Kotwienie belki stalowej w murze:
Belki stalowe w stropach odcinkowych powinny byc zabezpieczone przed rdzewieniem przez obrzucenie od spodu zaprawa cementowa na
siatce oraz przez obetonowanie gornej stopki belki wystajacej ponad sklepienie. Co trzecia belke w obu koncach nalezy zakotwic w murze
za pomoca kotwi stalowej przykreconej do boku belki. Dlugosc oparcia belki na murze - a = h/2+15 cm, gdzie h jest wysokoscia belki.
Nowoczesne stropy zespolone, betonowane na blachach faldowych:
- stropy na blachach o profilu fald w ksztalcie wkleslym
- stropy na blachasz z wytloczeniami zespalajacymi
- stropy Slim-Floor
21) Stropy Kleina.
Plyta Kleina – rodzaje:
- lekka
- polciezka
- ciezka
22) Stropy drewniane.
Stropy drewniane skladaja sie z belek i przybitych do nich desek podlogowych, a takze takich elementow jak: slepy pulap, podsufitka i wypelnienie. W postaci izolacji
termicznej i akustycznej w zaleznosci od odmiany stropu.
Belki drewniane sa glownymi elementami konstrukcji stropu. Maja one wymiary w przekroju poprzecznym 8 x 18 ÷ 18 x 28 cm. Belki z zasady ukladaja sie prostopadle do
murow dluzszych pomieszczenia, gdyz wtedy uzyskuje sie mniejsze ich przekroje, a sciany wykorzystuje sie do ich zakotwienia. Najwieksza rozpietosc belek w swietle podpor
nie przekracza 6,0 m. Przy wiekszych rozpietosciach stosuje sie posrednie mury nosne lub podciagi.
Dlugosc oparcia belek stropowych na murze powinna wynosic tyle ile wynosi jej wysokosc. Konce belek, oprocz powierzchni czolowych, musza byc zaimpregnowane i
oddzielone papa lub folia ze wszystkich stron muru, oparte bezposrednio na wyrownanej zaprawa powierzchni gniazda lub za posrednictwem zaimpregnowanej podkladki z
trwalego drewna. Od czola, z gory i z bokow, miedzy murem a koncem belki zostawia sie luz 2 ÷ 3 cm.
23. Dachy rozporowe, dachy krokwiowe i dachy jetkowe
Dach – sklad a sie z pokrycia i konstrukcji nosnej, w dachach drewnianych tzw. Wiezby dachowej.
a) Konstrukcje (dachy) rozporowe - polega na tym, ze pozioma belka podparta jest od spodu zastrzalami (na jeden z czterech sposobow), ktore opieraja sie o mury ponizej
belki, bezposrednio lub posrednio powodujac dzialajac na nie silami poziomymi.
Do konstrukcji rozporowych zaliczamy dachy krokwiowe i krokwiowo jetkowe (jetkowe):
- dachy z krokwiami opartymi na murlacie
- dachy z krokwiami osadzonymi w belkach stropowych
- dachy krokwiowo-jetkowe z ramami stolcowymi
b) Dachy krokwiowe:
Krokiew jest polaczona z belka stropowa na wrab czolowy- dla ochrony dolnych koncow krokwi i belek stosuje sie tzw. Przypustnice.
Polaczenie krokwi z belka wiazarowa na wrab czolowy pojedynczy przy plaszczyznie docisku:
a) polozonej po dwusiecznej kata rozwartego
miedzy belka a krokwia,
b) prostopadlej do osi krokwi,
c) prostopadlej
do osi belki
Wymiary wyciec we wrebie czolowym:
Sposob laczenia krokwi w kalenicy zalezy od ich grubosci i moze byc wykonany:
- na zwidlowanie zespolone kolkiem (przy krokwiach grubosci powyzej 8cm)
- na nakladke prosta ( przy krokwiach grubosci 7 do 8 cm )
- na dotyk z nakladkami zewnetrznymi
- na dotyk z deska lub platwia kalenicowa
Dachy krokwiowe stosuje sie, gdy rozpietosc w swietle scian nie przekracza 7m. Dlugosc krokwi nie powinna przekraczac 4,5m ( lekkie pokrycie dachu - 5m). Pochylenie
polaci dachowych, zalecane - powyzej40º. Kazda z dwoch krokwi tworzacych wiazar jest oparta jedynie w dwoch miejscach: w kalenicy i nad sciana zewnetrzna. W budynkach
ze stropami drewnianymi wiazary krokwiowe tworza ustroj krokwiowo-belkowy ( trojkatny- trojprzegubowy). Kazda para krokwi jest oparta na belce stropu poddasza, z ktora
tworzy pelny wiazar. Rozstaw wiazarow jest wiec taki sam jak rozstaw belek stropowych, przejmujacych sily rozporowe z krokwi.
Istotne jest zabezpieczenie wiazarow przed wywroceniem pod dzialaniem silnego wiatru. Z tego wzgledu zaraz po ustawieniu wiazarow zaraz usztywnia sie je wiatrownicami,
czyli ukosnie przybitymi deskami. Jezeli pod pokrycie dachowe stosuje sie deski, plyty lub sklejke, to w koncowej fazie wykonywania mozna usunac wiatrownice. Musza one
jednak pozostac, gdy dach ma byc wstepnie kryty foliami dachowymi np. pod dachowke ceramiczna, gdyz laty stosowane pod takie pokrycie sa zbyt wiotkie i zbyt rzadko
rozstawione, aby mogly zapewnic statecznosc konstrukcji dachu podczas silnego wiatru.
W budynkach murowanych ze stropami zelbetowymi krokwie oparte sa na belkach zwanych murlatami lub namurnicami, ulozonymi na scianach zewnetrznych.
Murlaty przymocowuje sie do sciany przy pomocy uprzednio wmurowanych kotew. Najlepszym rozwiazaniem jest ulozenie murlaty na murze w sposob osiowy.
Mozna tez przymocowac ja blizej wewnetrznej strony.
c) Dachy jetkowe
Gdy rozpietosc dachu przekracza 7,0 m lub gdy ze wzgledu na duzy spadek polaci dlugosc krokwi musialaby byc wieksza niz 4,5 m - stosuje sie wiazary jetkowe. Krokwie sa
dodatkowo usztywnione ( podparte ) poziomymi jetkami. Jetka zaprojektowana na takiej wysokosci, aby gorna czesc krokwi - od polaczenia z jetka do polaczenia z druga
krokwia "od pary" w kalenicy nie byla dluzsza niz 2,7 m, a dlugosc dolnej czesci nie przekraczala 4,5 m. Jezeli poddasze ma byc przeznaczone na cele mieszkalne, jetki
wykorzystuje sie jako belki stropu nad pomieszczeniami poddasza. Nachylenie polaci dachow o konstrukcji jetkowej mozna projektowac w granicach 25-60º, z tym ze nie jest
zalecane przyjmowanie spadkow mniejszych niz 35º.
Dachy jetkowe z jetka niepodparta
Jetka dzieli krokiew na dwa odcinki wstosunku 3:2, dlugosc jetki nie powinna przekraczac 3,5m.
\
Podparcie platwiami
Najwieksza rozpietosc dachow jetkowych wynosi okolo 12 m. Dokladniej: przyjmujac minimalny z
zalecanych katow nachylenia krokwi 35º oraz maksymalna ich dlugosc 4,5 + 2,7 = 7,2 m, otrzymamy
graniczna rozpietosc wiazara 11,8 m. W dachu takiej rozpietosci dlugosc jetek jest juz duza i z tego powodu
nalezy je podpierac jedna lub dwiema platwami opartymi na slupach stolcowych. Ogolnie mozna przyjac, ze
jetki dlugosci do 3,5 m nie wymagaja podpierania. W dachach wiekszej rozpietosci, w ktorych dlugosc ta jest
wieksza, podpiera sie je w srodku jedna platwia - gdy rozpietosc wiazarow wynosi 7,5-10 m lub dwiema
platwiami - gdy rozpietosc ta wynosi 9-12 m. Platew podpierajaca krokwie wraz ze slupami tworzy scianke
stolcowa. Zadaniem takiej scianki jest:
- podparcie jetek za posrednictwem plawi i zmniejszenie w skutek tego ich dlugosci wyboczeniowej oraz
rozpietosci w przypadku, gdy przenosza obciazenia od stropu nad poddaszem,
- usztywnienie dachu w kierunku podluznym przez zastosowanie mieczy,
- dodatkowe usztywnienie dachu w kierunku poprzecznym przy zastosowaniu miedzy
.
dach z jedna sciana stolcowa dach z dwoma scianami stolcowymi
Krokwie laczy sie z jetkami na "poljaskolczy ogon" wzmocniony kolkiem lub na styk z podwojnymi nakladkami. W miejscu podparcia jetki przez platew - wyciecie w jetce o
glebokosci 3 cm. Pozostale zlacza wykonuje sie podobnie jak w wiazarach krokwiowych. Usztywnienie wiezby na parcie wiatru uzyskuje sie przez przybicie do krokwi
wiatrownic: oddzielnie ponizej i powyzej jetek. ( mozna zastosowac wiatrownice ciagle, jak w dachu krokwiowym.
24) Wiezby platwiowo – kleszczowe
Wiezba platwiowo-kleszczowych sklada sie z wiazarow pelnych rozmieszczonych co 3 — 5 m i wiazarow pustych. Wiazar pelny sklada sie z pary krokwi, pary kleszczy i
dwoch slupow oraz belki wiazarowej (gdy strop jest drewniany). W obydwu typach wiazarow krokwie sa oparte dolem na murlatach i mniej wiecej w polowie rozpietosci na
platwiach posrednich. W dachu jetkowym wszystkie obciazenia z dachu sa przekazywane przez murlaty na sciany zewnetrzne budynku, w dachu platwiowo-kleszczowym
wiekszosc obciazen jest przekazywana przez sciany stolcowe na konstrukcje stropu poddasza, a tylko czesc obciazen przejmuja sciany zewnetrzne.
Platwie oparte na slupach sa dodatkowo polaczone z nimi mieczami, co usztywnia dach w kierunku podluznym. Dla zabezpieczenia scian stolcowych przed pochylaniem sie
pod dzialaniem wiatru stosuje sie kleszcze obejmujace z obu stron slupy i krokwie. Ze slupami kleszcze laczy sie na wrab wzajemny pelny i srube srednicy 16-18 mm, a z
krokwiami - na "poljaskotczy ogon" i kotek drewniany lub srube srednicy 12 mm. Wysokie scianki kolankowe zabezpiecza sie przed pochyleniem przez wykonanie
dodatkowych kleszczy laczacych slupy z platwiami, na ktorych oparte sa dolem krokwie Przedstawione tutaj rozwiazanie dachu platwiowo-kleszczowego mozna stosowac
zarowno przy malych, jak i duzych pochyleniach polaci dachowych.
Dach platwiowo-kleszczowy (kozlowy)
Dla rozstawu scian powyzej 12m musimy wzmocnic konstrukcje dachu (nie wiekszych niz 16 m). Do tej odleglosci stosuje sie podparcie krokwi plawia kalenicowa i
rownoczesnie dwiema platwami posrednimi. Powoduje to koniecznosc zastosowania trzech scianek stolcowych. Jedynie w bardzo plaskich dachach, kiedy spadek ich to okolo
1:10 ze wzgledow konstrukcyjnych kleszcze obejmuja tylko same slupy. Usztywnienie konstrukcji w kierunku poprzecznym zapewniaja miecze w plaszczyznie wiazarow
glownych.
Wiazar platwiowo-kleszczowy dla dachow plaskich
Dachy plaskie - pochylenie polaci dachowej jest od 1:3 (18.5%) do 1:10 (5.7%). Dla rozpietosci scian 8 do 9 m stosuje sie podparcie krokwi w kalenicy jedna platwia
kalenicowa. Platew ta jest oparta na slupach i podparta od dolu kleszczami.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
więcej podobnych podstron