AGH
Akademia Górniczo-Hutnicza
W Krakowie
Zespół nr 2
Sebastian Więcek
Grzegorz Figura
Adrian Ryczek
Tomasz Zakrzewski
LABORATORIUM ELEKRTOTECHNIKI
Wydział:
WIMiR
Rok akademicki:
2011/2012
Rok studiów:
I
Kierunek:
AiR
Grupa:
2
Temat ćwiczenia:
Badanie i pomiary układów trójfazowych
połączonych w gwiazdę i w trójkąt.
Data wykonania:
25.03.2012 12:00
Data oddania spr.:
01.06.2012
Data zaliczenia:
Ocena:
1. Cel ćwiczenia:
Zapoznanie się ze specyfikacja przebiegów sinusoidalne zmiennych w układach trójfazowych
skojarzony w gwiazdę i trójkąt,
Utrwalenie wiadomości o podstawowych relacjach między napięciami oraz prądami fazowymi i
przewodami,
Pomiary mocy różnorodnie łącznych odbiorników trójfazowych z zastosowaniem rożnych układów
połączeń watomierzy.
2. Przebieg ćwiczenia:
I) Badany układ (rys.1) jest zasilany z sieci trójfazowej symetrycznej (dostępne są zaciski).
Układ dwóch watomierzy, czyli tzw. układ Arona mierzy całkowita moc czynna odbiornika
(P=P1+P2). Pozostałe trzy watomierze mierzą moce pobierane przez poszczególne
fazy odbiornika. Amperomierze A
R
, A
S
, A
T
mierzą prądy przewodowe. Voltomierze V
R
, V
S
,
V
T
mierzą napięcia fazowe na odbiorniku. Układ obciążony odbiornikami Z
R
, Z
S
, Z
T
.
Pomiary wykonać dla różnych wartości obciążenia.
Rys.1 Układ pomiarowy.
3. Wykaz przyrządów potrzebnych do wykonania ćwiczenia:
Tablica pomiarowa zawierająca: układ 3 watomierzy oraz amperomierze i voltomierze
wg powyższego schematu (rys.1),
Dwa watomierze analogowe (W
1
, W
2
),
Układ grzałek (Z
R
, Z
S
, Z
T
).
4. Wzory:
Dla odbiorników RL lub RC dla każdej fazy obliczamy:
Wzory z teorii dla połączenia w gwiazdę :
F
P
F
P
C
C
C
B
B
B
A
A
A
C
B
A
C
C
B
B
A
A
I
I
U
U
Z
U
E
I
Z
U
E
I
Z
U
E
I
Y
Y
Y
Y
E
Y
E
Y
E
U
=
=
−
=
−
=
−
=
+
+
+
+
=
3
,
,
0
0
0
0
2
,
3
,
,
sin
,
cos
Q
P
S
Q
Q
Q
Q
I
U
Q
I
U
P
i
i
i
i
i
i
i
i
+
=
+
+
=
⋅
⋅
=
⋅
=
ϕ
ϕ
5. Tabela pomiarów:
Lp. U
RS
[V]
I
R
[A]
I
S
[A]
I
T
[A]
I
0
[A]
U
R
[V]
U
S
[V]
U
T
[V]
U
0
[V]
P
1
[W]
P
2
[W]
Stany:
Z
R
Z
S
Z
T
1.
220
0
0
2.65 MAX 127
127
127
0
0
515
0
0
1
2.
220
0
2,75
2.6
MAX 127
127
127
0
0
510
0
1
1
3.
220
1
0
2.7
2.25
127
127
127
0
290
515
1
0
1
4.
220
1.1
2,7
2.65
1.20
127
127
127
0
290
515
1
1
1
5.
220
2.8
0
2.7
MAX 127
127
127
0
550
520
2
0
1
6.
220
2.8
2,7
2.65
0.2
127
127
127
0
550
520
2
1
1
5. Obliczenia :
Lp.
P= P
1
+P
2
1.
515
2.
510
3.
805
4.
805
5.
1070
6.
1070
6. Wykresy wektorowe:
7. Wnioski :
W układach symetrycznych prądy w przewodach mają tą samą wartość dla wszystkich faz. W
przewodzie zerowym ( neutralnym ) prąd nie płynie, obecność tego przewodu nie ma wpływu na pracę układu
symetrycznego. W układach niesymetrycznych prądy w przewodach mają różną wartość dla wszystkich faz, w
przewodzie zerowym płynie prąd. W naszym przypadku prądy w poszczególnych fazach miały rożne wartości
prócz dla stanu 2 1 1, gdzie można zauważyć „prawie” symetryczny układ (I
R
=I
S
=I
T
, I
0
~0A).
Watomierze W
1
,W
2
pokazują różne wartości mocy, suma ich wskazań jest mocą czynną odbiorników jest to
tzw. układ Arona. Watomierze W
R
, W
S
, W
T
, były zamontowane na tablicy pomiarowej lecz nie widzieliśmy
ich wyników. Wyniki z watomierzy W
R
, W
S
, W
T
pozwoliłyby wyliczyć moc bierną i pozorną, a przede
wszystkim kąt przesunięcia φ. Wykonane wykresy są więc tylko czysto teoretyczne. Na rysunku nr 1
zastosowano „pare” kondensatorów, które pełnią rolę kompensatorów mocy. Dąży się w takim układzie, aby
kąt, a dokładnie sinφ był równy 1, co za tym idzie moc bierna będzie równa mocy czynnej
(U*I*sinφ = Q = P = U*I*cosφ).