Przeciwciała przeciw antygenom
komórek beta w patogenezie i
przebiegu klinicznym cukrzycy
Wojciech Młynarski
Klinika Pediatrii, Onkologii, Hematologii i Diabetologii
I Katedry Pediatrii UM w Łodzi
Klasyfikacja etiologiczna cukrzycy
Typ 1A
– Cukrzyca typu 1 o podłożu autoimmunologicznym
LADA
Typ 1B
– Cukrzyca typu 1 o podłożu idiopatycznym
Typ 2
– Cukrzyca związana głównie z insulinoopornością
Typ 3
– Inne określone typy cukrzycy
MODY
PNDM
inne
Typ 4
– Cukrzyca ciężarnych
Klasyfikacja wg WHO i ADA
Cukrzyca typu 1
Reakcja
autoimmunologiczna
Apoptoza komórek beta
Czynniki
inicjujące
Modulatory
Destrukcja immunologiczna
wyspy trzustkowej
Odpowiedź
humoralna
Odpowiedź
komórkowa
Przeciwciała przeciwwyspowe – ICA
islet cell antibodies
•
Wykryte w 1974 roku przez Bottazzo i wsp.
• Stanowią dowód na autoimmunologiczny charakter cukrzycy typu 1
• Heterogenna grupa autoprzeciwciał (IgG) przeciwko różnym
antygenom komórek wysp trzustkowych
• W okresie prediabetes wykrywane jako jedne z pierwszych przeciwciał
• Występują u 65-85% chorych w momencie rozpoznania choroby
• Obecność ICA wiąże się obniżaniem stężenia peptydu C w trakcie
trwania choroby
Przeciwciała anty-GAD
przeciw dekarboksylazie kwasu glutaminowego
•
Wykryte w 1982 roku przez Baekkeskov i wsp.
• GAD (izoforma 65kD) jako antygen zidentyfikowano w 1990 roku,
bierze udział w przekształceniu glutaminianu do kwasu
g-
aminomasłowego (GABA)
• Stanowią część składową przeciwciał ICA
• W okresie prediabetes są jednymi z pierwszych wykrywanych
przeciwciał
• Występują u 70-85% chorych w momencie zachorowania
• Obecność anty-GAD wiąże się obniżaniem stężenia peptydu C
w 1 roku choroby
Przeciwciała anty-IA2
IA2 - islet antigen 2
przeciw białkowej fosfatazie tyrozynowej
•
Wykryte w 1990 roku przez Christie i wsp.
• Antygen IA2 zidentyfikowano w 1994 roku, należy do grupy
białkowych fosfataz tyrozynowych, bierze udział w regulowaniu
sekrecji insuliny poprzez receptor insulinowy
• Stanowią część składową przeciwciał ICA
• W okresie prediabetes wykrywa się je jako kolejne przeciwciało
• Występują u 50-80% chorych w momencie rozpoznania
Przeciwciała przeciwinsulinowe - IAA
insulin autoantibodies
•
Wykryte w 1984 roku przez Palmera i wsp.
• Przeciwciała przeciw endogennej insulinie
• Być może stanowi pierwotny autoantygen
• Występują u 30-50% chorych w momencie zachorowania
• U dzieci poniżej 3 roku życia wykrywa się u 60% chorych,
wśród dorosłych stwierdza się IAA u 10-20%
Autoprzeciwciała
Anty-GAD - RIA, ELISA
Anty-IA2 - RIA, ELISA
Przeciwinsulinowe IAA - RIA
ICA -
immunofluorescencja pośrednia
10% negatywnych wyników
ANTYGENY TRZUSTKOWE
– 68 kandydatów
Rank A
Gene
Unigene
Pancreas
abundance per 10
6
clones
Pancreas
specificity (%
global)
Islet abundance (ln Affx
signal)
1
INS
Hs.89832
1,5426.0
98.6
14.93
2
IAPP
Hs.142255
1,564.0
99.6
12.02
3
SGNE1 (7B2)
Hs.156540
1,884.0
50.7
12.93
4
SLC30A8
(ZnT8)
Hs.532270
830.0
81.7
8.74
5
PSKN1
Hs.522640
1,047.0
44.3
9.17
6
GNAS
Hs.125898
4,600.0
9.4
13.70
7
CPE
Hs.75360
1,811.0
19.0
12.62
8
GAD2 (GAD65)
Hs.231829
356.0
75.9
4.95
9
TM4SF4
Hs.133527
565.0
43.3
10.27
10
IGRP
Hs.283963
260.0
84.7
4.78
ZnT8
Seve M,BMC Genomic, 2004
PEPTYD
GEN
CHROMOSOM LOKALIZACJA
ZnT1
Slc30A1
1q32.3
powszwchny
ZnT2
Slc30A2
1p36.11
powszwchny
ZnT3
Slc30A3
2p23.3
mózg, jądra
ZnT4
Slc30A4
15q21.1
powszechny + mózg,
gruczoły mlekowe
ZnT5
Slc30A5
5q11.2
powszechny + komórki beta
ZnT6
Slc30A6
2p21-22
powszechny
ZnT7
Slc30A7
1p21.2
powszechny
ZnT8
Slc30A8
8q24.11
komórki beta
ZnT9
Slc30A9
4p12-p13
?
ZnT10
Slc30A10
1q41
?
ZnT8
– swoistość tkankowa (mysz NOD)
Chmienti F, J Cell Sci,2006
Expression of ZNT8 mRNA in mouse tissues
ZnT8
– swoistość tkankowa (człowiek)
Chmienti F, J Cell Sci,2006
Insulina
ZnT8
Insulina+ZnT8
Przeciwciała anty-ZnT8 w innych chorobach
autoimmunologicznych
Wenzlau J et al. PNAS, 2007
Diabetes, Aug. 2008
Przeciwciała anty-ZnT8 specyficzne
dla reszty aminokwasowej w pozycji 325
COOH
Trp325
COOH
Arg325
75%
25%
Wenzlau J et al. Diabetes, 2008
Kawasaki E et al. Diabetologia, 2008
Cukrzyca typu 1
Reakcja
autoimmunologiczna
Apoptoza komórek beta
Czynniki
inicjujące
Mimikra
molekularna
Klasyfikacja etiologiczna cukrzycy
Typ 1A
– Cukrzyca typu 1 o podłożu autoimmunologicznym
LADA
Typ 1B
– Cukrzyca typu 1 o podłożu idiopatycznym
Typ 2
– Cukrzyca związana głównie z insulinoopornością
Typ 3
– Inne określone typy cukrzycy
MODY
PNDM
Typ 4
– Cukrzyca ciężarnych
Klasyfikacja wg WHO i ADA
~5%
pc ZnT8 a inne przeciwciała przeciwwyspowe
Wenzlau J et al. Ann NY Acad Sci, 2008
Wśród polskich pacjentów
z cukrzycą idiopatyczną
we współpracy z prof. G. Eisenbartha z Barbara Davis Center, Denver, USA
Wyka K et al. 2009 plakat 035
13/71 (20%) anty-ZnT8
Klasyfikacja etiologiczna cukrzycy
Typ 1A
– Cukrzyca typu 1 o podłożu autoimmunologicznym
LADA
Typ 1B
– Cukrzyca typu 1 o podłożu idiopatycznym
Typ 2
– Cukrzyca związana głównie z insulinoopornością
Typ 3
– Inne określone typy cukrzycy
MODY
PNDM
Typ 4
– Cukrzyca ciężarnych
Klasyfikacja wg WHO i ADA
1,8%
`
Serokonwersja w cukrzycy idiopatycznej
Klasyfikacja etiologiczna cukrzycy
Typ 1A
– Cukrzyca typu 1 o podłożu autoimmunologicznym
LADA
Typ 1B
– Cukrzyca typu 1 o podłożu idiopatycznym
Typ 2
– Cukrzyca związana głównie z insulinoopornością
Typ 3
– Inne określone typy cukrzycy
MODY
PNDM
Typ 4
– Cukrzyca ciężarnych
Klasyfikacja wg WHO i ADA
~1%
Mutacje genu insuliny
Molven et al, Diabetes 2008
Idiopatyczna cukrzyca typu 1
Mutacje genu glukokinazy
Sagen et al, Pediatr Diabetes 2008
Borowiec et al. 2009, dane niepublikowane
Mutacje genu Kir6.2
Gach et al, 2009, dane niepublikowane
Mutacje genu HNF1A
Rubio-Cabezas et al, 2009, dane niepublikowane
Przeciwciała nieobecne
Przeciwciała obecne
Grupa kontrolna
Yu J et al. J Clin Endocriolo Metab 2009
Polimorfizm genu TCF7L2
w cukrzycy idiopatycznej
Klasyfikacja etiologiczna cukrzycy
Typ 1A
– Cukrzyca typu 1 o podłożu autoimmunologicznym
LADA
Typ 1B
– Cukrzyca typu 1 o podłożu idiopatycznym
Typ 2
– Cukrzyca związana głównie z insulinoopornością
Typ 3
– Inne określone typy cukrzycy
MODY
PNDM
Typ 4
– Cukrzyca ciężarnych
Klasyfikacja wg WHO i ADA
Czy obecność autoprzeciwciał jest
swoista dla cukrzycy typu 1?
10% pacjentów z MODY ma obecne przciwciała
Doria et al, Diabetes Care, 1999
N
C
Obecność przeciwciał przeciw antygenom komórek beta
H46L G53D
R50Q V59M
R201H
E229K
Pol23
(7 lat)
Pol32
(20 lat)
Pol3
(10 lat)
Pol41
(14 lat)
Pol9
(21 lat)
Pol16
(6 lat)
Pol17
(13 lat)
Pol1
(13 lat)
Pol2
(14 lat)
Pol13
(36 lat)
Pol14
(22 lata)
Pol19
(51 lat)
Pol33
(12 lat)
Pol38
(25 lat)
Pol31
(12 lat)
Kir6.2
K170N
Pol11
(23 lata)
Gach et al., 2007, Diabetes Care
Wśród polskich pacjentów z PNDM
i mutacjami SUR1
Klupa T et al. 2008, Clin Endocrinol
2/4
ICA, antyGAD, antyIA2
Podsumowanie
Oznaczanie autoprzeciwciał przeciw antygenom
komórek beta zmniejsza częstość idiopatycznej
cukrzycy typu 1, która być może nie istnieje
Przeciwciała te nie są specyficzne dla cukrzycy
typu 1 i mogą towarzyszyć innym typom cukrzycy