JAK ĆWICZYĆ PO ZAWALE SERCA

Rehabilitacja kardiologiczna jest działaniem wielokierunkowym, którego celem jest
zmniejszenie dolegliwości pacjenta związanych z wystąpieniem choroby, usprawnienie pracy
mięśnia sercowego i zmniejszenie ryzyka wystąpienia ponownych incydentów sercowych.
Kompleksowa

rehabilitacja

kardiologiczna

obejmuje

trening

fizyczny,

leczenie

farmakologiczne, edukację zdrowotną, porady dietetyczne, trening relaksacyjny oraz porady
psychologiczne.

Jeśli będziesz realizować zalecenia dotyczące aktywności fizycznej możesz się spodziewać:
- zmniejszenia ryzyka nagłego zgonu sercowego,
- zwiększenia wydolności i sprawności fizycznej,
- zmniejszenia ryzyka występowania nawrotów niedokrwienia mięśnia sercowego,
- poprawienie ukrwienia serca,
- spowolnienia rozwoju miażdżycy tętnic,
- obniżenia ryzyka dalszego pogłębiania się choroby niedokrwiennej serca i niewydolności
serca,
- zmniejszenia ilości przyjmowanych leków,
- zmniejszenia masy ciała,
- lepszego samopoczucia i wzrostu jakości życia.

Rehabilitacja kardiologiczna jest prowadzona w kilku etapach. Etapy I i II prowadzone są
w szpitalach i sanatoriach pod ścisłą kontrolą lekarską. Etap III realizowany jest najczęściej
indywidualnie przez pacjenta w warunkach domowych lub też ambulatoryjnie w placówkach
zorganizowanych. W początkowym okresie rehabilitacji wykorzystujemy głównie ćwiczenia
krążeniowo-oddechowe, ćwiczenia wytrzymałościowe, dynamiczne oporowe i ćwiczenia
ogólno-kondycyjne dostosowane do stanu zdrowia pacjentów.

Przed rozpoczęciem ćwiczeń skonsultuj się z lekarzem, on dobierze Ci stopień
i rodzaj możliwej dla Ciebie aktywności fizycznej.

1. Ćwiczenia wykonuj co drugi dzień przez 30-45 minut, pamiętając że każdy trening
powinien zawierać rozgrzewkę, trening właściwy, ćwiczenia oddechowe i rozluźniające.

2. Wybierz dla siebie formy aktywności fizycznej spośród poniższych:

- spacery,
- marsze (w tempie 3/4 km/h),
- marsze z kijami (Nordic Walking), prawidłowy chód powoduje odciążenie twoich nóg,
będziesz mógł pokonać dłuższy dystans i łatwiej ci będzie utrzymać tempo, jednakże przez to,
ż

e zaangażowane są również ramiona musisz wykonać większą pracę podczas wysiłku

- gimnastyka ogólnorozwojowa ukierunkowana na twoje możliwości (wykorzystaj do tego
taśmę, piłkę, krzesełko czy materac),
- jazda na rowerze stacjonarnym lub terenowym po płaskim terenie 8-15 km/h,
- gry zespołowe bez elementów rywalizacji, dostosuj zasady gry do twoich możliwości,
- pływanie rekreacyjne.

3. Kontroluj intensywność treningu.

Pamiętaj!

Dla pacjentów kardiologicznych polecany jest wysiłek umiarkowany (czyli po aktywności
fizycznej nigdy nie powinno się określić jej jako ciężkiej).

Korzystniej

jest

gdy

częściej

podejmujesz

aktywność

ruchową,

ale

o mniejszej intensywności.

Przed i po wysiłku mierz ciśnienie tętnicze i tętno, aby sprawdzać czy i jak się zmienia,
zapisuj zmiany.

Jeśli w dniu treningowym twoje spoczynkowe ciśnienie tętnicze jest wyższe od 160/100
mm Hg lub tętno przekracza 100 uderzeń/minutę, zrezygnuj z ćwiczeń.

Jeśli chorujesz na cukrzycę kontroluj poziom cukru, miej coś słodkiego w pobliżu, gdyby
wysiłek spowodował zbyt duży jego spadek.

Przerwij ćwiczenia gdy wystąpi u Ciebie: złe samopoczucie, ból w klatce piersiowej, duże
zmęczenie, zawroty głowy, duszności czy znaczne przyspieszenie czynności serca lub
jeśli wyczujesz, że tętno jest nieregularne.
Jeżeli ból w klatce piersiowej jest stały, nie ustępuje po doraźnie przyjętej nitroglicerynie
i przypomina ból zawałowy, to przyjmij drugą dawkę nitrogliceryny pod język, wypij
dwie rozpuszczone Polopiryny S

i wzywaj Pomoc Medyczną (numer alarmowy

obowiązujący na terenie całej Unii Europejskiej:112) podając:

1.

Miejsce Twojego pobytu

2.

Twoje nazwisko i imię

3.

Krótko podaj objawy (jestem po zawale, mam ból zawałowy)

Usiądź i oczekuj na pomoc, nie zmieniając miejsca pobytu.

W godzinach do 9.00, poza poranną rozgrzewką, nie należy podejmować większych
wysiłków fizycznych. Trening należy przeprowadzać zawsze po godzinie 9.00.
W przypadku występowania niekorzystnych czynników atmosferycznych (upał,
nadmierna wilgotność powietrza – większa niż 75%, mróz, silny wiatr, głównie
o charakterze fenowym – halny), także należy unikać przeprowadzania i podejmowania,
równoważnych natężeniem, wysiłków fizycznych.