176

Scenariusz nr 39. Kartka z kalendarza – Wielkanoc

(Konstanty Ildefons Gaïczyñski Wróbla Wielkanoc)

Temat: Wielkanocna radoĂÊ wĂród Êwierkania i Ăwiergotania.

Tok lekcji

CzynnoĂci ucznia:

CzynnoĂci

nauczyciela:

Potrzebne

materiaïy

Omówienie lekcji

Wprowa-

dzenie

– sïucha nagrania wiersza

– okreĂla tematykÚ utworu

– wyjaĂnia sens sïów: Nie bÚdzie-

my siÚ baÊ nigdy niczego, bo

jest po ĝyciu ĝycie

– ponownie sïucha nagrania

– zapisuje wyrazy zwiÈzane

ze ĂwiÚtami wystÚpujÈce
w wierszu

– opowiada o uczuciach wywo-

ïywanych przez Wielkanoc

– wïÈcza nagranie

– przytacza sïowa,

których sens majÈ

wyjaĂniÊ uczniowie

– ponownie wïÈcza

nagranie

– rozmawia o wyra-

zach zwiÈzanych ze
ĂwiÚtami

– prowadzi pogadan-

kÚ na temat uczuÊ

zwiÈzanych z Wiel-

kanocÈ

pïyta CD

[Kartki z ka-
lendarza]

odtwa-

rzacz CD

•

•

Na poczÈtku lekcji uczniowie sïuchajÈ nagrania wier-

sza Joanny Kulmowej Kiedy radoĂÊ nie moĝe siÚ w ser-

cach pomieĂciÊ. NastÚpnie okreĂlajÈ tematykÚ wiersza

i wyjaĂniajÈ sens sïów: Nie bÚdziemy baÊ siÚ nigdy nicze-

go, bo jest po ĝyciu ĝycie. Podczas ponownego sïuchania

nagrania dzieci zapisujÈ na brudno wyrazy zwiÈzane

ze ĂwiÚtami wielkanocnymi wystÚpujÈce w wierszu

(np. dzwony, radoĂÊ, straĝ, Ăwit, hiacynty, krokusy, sa-

sanki, baranek). WypowiadajÈ siÚ teĝ na temat uczuÊ,

jakie wywoïuje Wielkanoc (radoĂÊ, nadzieja, powaga,

zaduma).

Realizacja

– sïucha wzorcowego czytania

tekstu

– czyta cicho ze zrozumieniem
– okreĂla tematykÚ wiersza

– tytuïuje kolejne zwrotki

– czyta tekst wiersza

– prowadzi ukierun-

kowanÈ analizÚ

tekstu wiersza

– zapisuje najcie-

kawsze propozycje
tytuïów na tablicy

Nauczyciel czyta tekst gïoĂno, a nastÚpnie uczniowie

czytajÈ go po cichu, okreĂlajÈ jego tematykÚ i nadajÈ

tytuïy kolejnym zwrotkom (np. Zebranie czeredy wróbli.

Wielkanocna lekkoĂÊ. Radosna wiadomoĂÊ – od wróbla

do wróbla. Taniec w takt Ăwiergotów. RozĂpiewane drze-

wo. Radosne Alleluja!). Najciekawsze propozycje na-
uczyciel zapisuje na tablicy, a uczniowie, po zapisaniu
tematu lekcji, przepisujÈ do zeszytów. Potem dzieci

wyjaĂniajÈ, korzystajÈc ze sïownika jÚzyka polskiego,

177

www

.wsip.com.pl

– zapisuje temat lekcji
– zapisuje najciekawsze propo-

zycje tytuïów w zeszycie

– wyjaĂnia znaczenie sïowa al-

leluja, korzystajÈc ze sïownika
jÚzyka polskiego

– porównuje wiersze

– podaje temat lekcji

– rozdaje sïowniki

– poleca porównanie

poznanych wierszy

sïowniki

jÚzyka pol-

skiego

•

znaczenie sïowa alleluja oraz porównujÈ wiersze Joan-

ny Kulmowej i Konstantego Ildefonsa Gaïczyñskiego.

Zakoñ-

czenie

– wykonuje ortografi cznÈ pisan-

kÚ wielkanocnÈ

– podczas pracy korzysta ze

sïownika ortografi cznego
jÚzyka polskiego

– prezentuje efekt swojej pracy

– zapisuje treĂÊ zadania domo-

wego

– wyjaĂnia polecenie

– udziela dodatko-

wych wyjaĂnieñ

– rozdaje sïowniki

– ocenia pisanki
– tworzy KlasowÈ ga-

leriÚ ortografi cznych

pisanek

– podaje treĂÊ zadania

domowego

materiaïy

plastyczne

sïowniki

ortografi cz-
ne

•

•

Na zakoñczenie kaĝdy uczeñ wykonuje ortografi cznÈ

pisankÚ wielkanocnÈ, ozdabiajÈc jÈ trudnymi wyra-

zami (np. Wielkanoc, alleluja, ĂwiÚconka, straĝ, grób,

hiacynty, krokusy, ĝonkile, bukszpan, rzeĝucha, rózgi,
Ănieĝnobiaïy obrus). Podczas pracy dzieci korzystajÈ ze

sïowników ortografi cznych. Potem prezentujÈ efekty

swojej pracy, a nauczyciel ocenia prace i tworzy Klaso-
wÈ galeriÚ ortografi cznych pisanek.

Zadanie

domowe

Dla wszystkich: WypiszÚ z wiersza piÚÊ epitetów i dwa porównania.

Dla chÚtnych: Zwyczaje wielkanocne w moim domu – kilkuzdaniowa ustna wypowiedě.