ROZPORZ

ĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1805/2006

z dnia 7 grudnia 2006 r.

zmieniaj

ące załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 ustanawiającego wspólnotową

procedur

ę określania najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości produktów leczniczych

weterynaryjnych w

środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego w odniesieniu do

tiamfenikolu, fenwaleratu i meloksykamu

(Tekst maj

ący znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzgl

ędniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzgl

ędniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 z dnia

26 czerwca 1990 r. ustanawiaj

ące wspólnotową procedurę

okre

ślania maksymalnego limitu pozostałości produktów leczni-

czych weterynaryjnych w

środkach spożywczych pochodzenia

zwierz

ęcego (

1

), w szczególno

ści jego art. 2,

uwzgl

ędniając opinie Europejskiej Agencji Leków wydane przez

Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

a tak

że mając na uwadze, co następuje:

(1)

Wszystkie substancje czynne farmakologicznie stosowane
we Wspólnocie w produktach leczniczych weterynaryj-
nych

przeznaczonych

do

podawania

zwierz

ętom,

od których lub z których pozyskuje si

ę żywność,

powinny by

ć oceniane zgodnie z rozporządzeniem

(EWG) nr 2377/90.

(2)

Tiamfenikol jest uj

ęty w załączniku I do rozporządzenia

(EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mi

ęśni, tłuszczu,

w

ątroby, nerek i mleka bydła, jak również w odniesieniu

do mi

ęśni, skóry, tłuszczu, wątroby i nerek kurcząt,

z wyj

ątkiem zwierząt, których jaja są przeznaczone do

spo

życia przez ludzi. Tiamfenikol jest również ujęty

w za

łączniku III do tego rozporządzenia w odniesieniu

do mi

ęśni, skóry, tłuszczu, wątroby i nerek trzody

chlewnej. Po zbadaniu informacji dostarczonych przez
wnioskodawc

ę w celu określenia ostatecznego najwyż-

szego poziomu pozosta

łości tiamfenikolu w odniesieniu

do trzody chlewnej uznaje si

ę za właściwe dokonanie

zmiany wpisu dotycz

ącego tiamfenikolu w załączniku I

do rozporz

ądzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do

mi

ęśni, tłuszczu, wątroby i mleka wszystkich zwierząt,

od których lub z których pozyskuje si

ę żywność,

z wyj

ątkiem zwierząt, których jaja są przeznaczone do

spo

życia przez ludzi. Najwyższy dopuszczalny poziom

pozosta

łości w odniesieniu do tłuszczu, wątroby

i nerek nie powinien mie

ć zastosowania do ryb.

(3)

Fenwalerat zosta

ł ujęty w załączniku III do rozporzą-

dzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mi

ęśni,

t

łuszczu, wątroby, nerek i mleka bydła. Tymczasowe

najwy

ższe dopuszczalne poziomy pozostałości utraciły

wa

żność z dniem 1 lipca 2006 r. Po zbadaniu informacji

dostarczonych przez wnioskodawc

ę w celu określenia

ostatecznego najwy

ższego dopuszczalnego poziomu

pozosta

łości fenwaleratu w odniesieniu do bydła uznaje

si

ę za właściwe uwzględnienie fenwaleratu w załączniku I

do rozporz

ądzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do

mi

ęśni, tłuszczu, wątroby, nerek i mleka bydła.

(4)

Meloksykam jest uwzgl

ędniony w załączniku I do rozpo-

rz

ądzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mięśni,

w

ątroby i nerek bydła, trzody chlewnej i koniowatych

oraz w odniesieniu do mleka pochodz

ącego od bydła.

Po zbadaniu informacji dostarczonych przez wniosko-
dawc

ę w celu określenia ostatecznego najwyższego

poziomu pozosta

łości meloksykamu w odniesieniu do

królików i mleka pochodz

ącego od kóz uznaje się za

w

łaściwe dokonanie zmiany wpisu w tym załączniku,

dotycz

ącego meloksykamu w odniesieniu do mięśni,

w

ątroby i nerek królików i kóz oraz w odniesieniu do

mleka pochodz

ącego od kóz.

(5)

Nale

ży zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie

(EWG) nr 2377/90.

(6)

Nale

ży przewidzieć odpowiedni okres poprzedzający

stosowanie niniejszego rozporz

ądzenia, aby umożliwić

pa

ństwom członkowskim dostosowanie pozwoleń na

wprowadzenie do obrotu omawianych weterynaryjnych
produktów leczniczych wydanych zgodnie z dyrektyw

ą

2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu
odnosz

ącego się do weterynaryjnych produktów leczni-

czych (

2

), co mo

że okazać się konieczne w świetle niniej-

szego rozporz

ądzenia.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są
zgodne z opini

ą Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych

Produktów Leczniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZ

ĄDZENIE:

Artykuł 1

W za

łączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 wpro-

wadza si

ę zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozpo-

rz

ądzenia.

PL

L 343/66

Dziennik Urz

ędowy Unii Europejskiej

8.12.2006

(

1

) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 1. Rozporz

ądzenie ostatnio zmie-

nione rozporz

ądzeniem Komisji (WE) nr 1729/2006 (Dz.U. L 325

z 24.11.2006, str. 6).

(

2

) Dz.U. L 311 z 28.11.2001, str. 1. Dyrektywa zmieniona dyrektyw

ą

2004/28/WE (Dz.U. L 136 z 30.4.2004, str. 58).

Artykuł 2

Niniejsze rozporz

ądzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym

Unii Europejskiej.

Rozporz

ądzenie stosuje się od dnia 8 lutego 2007 r.

Niniejsze rozporz

ądzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich

pa

ństwach członkowskich.

Sporz

ądzono w Brukseli, dnia 7 grudnia 2006 r.

W imieniu Komisji

Günter VERHEUGEN

Wiceprzewodniczący

PL

8.12.2006

Dziennik Urz

ędowy Unii Europejskiej

L 343/67

ZA

ŁĄ

CZNIK

Do

za

łą

cznika

I

do

rozporz

ądzenia

(EWG)

nr

2377/90

(Wykaz

substancji

farmakologicznie

czynnych,

dla

których

zosta

ły

ustalone

najwy

ższe

dopuszczalne

poziomy

pozosta

ło

ści)

dodaje

się

nast

ępuj

ąc

ą

substancj

ę:

1.

Środki

przeciwzaka

źne

1.2.

Antybiotyki

1.2.5.

Florfenikol

i

substancje

pochodne

Substancja

farmakologiczn

ie

czynna

Pozosta

ło

ść

znacznikowa

Gatunki

zwierz

ąt

Najwy

ższy

dopuszczalny

poziom

pozosta

ło

ści

Tkanki

docelowe

„Tiamfenikol

Tiamfenikol

Wszystkie

gatunki

zwierz

ąt,

od

których

lub

z

których

pozyskuje

sięż

ywno

ść

(

1

)

50

μg/kg

Mi

ęś

nie

(

2

)

50

μg/kg

Tł

uszcz

(

3

)

50

μg/kg

W

ątroba

50

μg/kg

Nerka

50

μg/kg

Mleko

(

1

)

Nie

ma

zastosowania

w

odniesieniu

do

zwierz

ąt,

których

jaja

przeznaczone

są

do

spo

życia

przez

ludzi,

najwy

ższe

dopuszczaln

e

poziomy

pozosta

ło

ści

nie

maj

ą

zastosowania

w

odniesieniu

do

tł

uszczu,

w

ątroby

i

nerek

ryb.

(

2

)

W

przypadku

ryb

odnosi

si

ę

do

»mi

ęś

ni

i

skóry,

w

naturalnych

proporcjach«.

(

3

)

W

przypadku

trzody

chlewnej

i

drobiu

ten

najwy

ższy

dopuszczalny

poziom

pozosta

ło

ści

odnosi

si

ę

do

»skóry

i

tł

uszczu,

w

naturalnych

proporcjach«

”.

2.

Środki

przeciwpaso

żytnicze

2.2.

Środki

przeciw

ektopaso

żytom

2.2.3.

Pyretroidy

Substancja

farmakologiczn

ie

czynna

Pozosta

ło

ść

znacznikowa

Gatunki

zwierz

ąt

Najwy

ższy

dopuszczalny

poziom

pozosta

ło

ści

Tkanki

docelowe

„Fenwalerat

Fenwalerat

(suma

izomerów

RR,

SS,

RS

i

SR)

Byd

ło2

5

μg/kg

Mi

ęś

nie

250

μg/kg

Tł

uszcz

25

μg/kg

W

ątroba

25

μg/kg

Nerka

40

μg/kg

Mleko

”

4.

Środki

przeciwzapalne

4.1.

Środki

przeciwzapalne

bez

zawarto

ści

sterydów

4.1.4.

Pochodne

oksykamu

Substancja

farmakologiczn

ie

czynna

Pozosta

ło

ść

znacznikowa

Gatunki

zwierz

ąt

Najwy

ższy

dopuszczalny

poziom

pozosta

ło

ści

Tkanki

docelowe

„Meloksykam

Meloksykam

Trzoda

chle

wna,

koniowate,

króliki

20

μg/kg

Mi

ęś

nie

65

μg/kg

W

ątroba

65

μg/kg

Nerka

Byd

ło,

kozy

20

μg/kg

Mi

ęś

nie

65

μg/kg

W

ątroba

65

μg/kg

Nerka

15

μg/kg

Mleko

”

PL

L 343/68

Dziennik Urz

ędowy Unii Europejskiej

8.12.2006