plik

Klucze do umysłu

KLUCZE DO UMYSŁU,

CZYLI JAK SKUTECZNIE UCZYĆ SIĘ JĘZYKA OBCEGO

Zachęcając Cię do podjęcia nauki języka obcego, chcemy podpowiedzieć Ci, w jaki spo-

sób to robić, by Twoja praca przynosiła jak najlepsze wyniki. Byś możliwie prędko mógł

skorzystać z owoców swych wysiłków, doskonale rozumiejąc, mówiąc i pisząc po angielsku,

niemiecku, francusku lub w innym języku w każdej życiowej sytuacji.

Uczenie się, a zwłaszcza uczenie

się języka, może kojarzyć Ci się

z nudnym i męczącym wkuwaniem

na pamięć. Wiele osób czuje przy

tym, że osiągane przez nie rezultaty

nie odpowiadają podjętemu trudowi,

że pomimo starań postępy są zbyt

wolne. I rzeczywiście: wyniki nauki

nie zależą tylko od tego, jak bardzo

ktoś się stara, ale również od tego,

w jaki sposób zabiera się do nauki

i z jakich metod korzysta, ucząc się.

TWOJE MARZENIE – DOTRZESZ TAM, POD WARUNKIEM, ŻE DOBRZE WIESZ, GDZIE

CHCESZ SIĘ ZNALEŹĆ

Oczywiście można uczyć się języka, bo wypada znać jakiś język obcy, ale o wiele łatwiej

jest, kiedy ma się konkretny i precyzyjnie określony cel. Taki, który łatwo sobie wyobrazić,

którego bardzo pragniesz. Na przykład sportowiec znajduje motywację do treningu, myśląc

o złotym medalu – upragnionym symbolu zwycięstwa. Taki cel przyciąga swoim blaskiem

i pomaga systematycznie ćwiczyć.

Dobrze będzie, jeśli ustalisz sobie cel, dla którego zdobycia warto się uczyć i będziesz

wyobrażać go sobie często i w jak najbardziej obrazowy sposób, z wszelkimi możliwymi

szczegółami. Może to być zdobycie lepszej pracy, zrobienie kariery, wyjazd za granicę,

możliwość porozmawiania w języku obcym z konkretną osobą, np. taką, która Ci się podoba

– cokolwiek uznasz, że jest dla Ciebie naprawdę ważne i wzbudza w Tobie pozytywne

emocje. Jednak Twój cel powinien być przełożony na wyraziste obrazy, które możesz

przywoływać w swoim umyśle w stanie relaksu. Jak osiągać ten stan, opowiemy Ci za

chwilę.

Klucze do umysłu

SPOKOJNA GŁOWA UCZY SIĘ LEPIEJ

Osiągnięcie odpowiedniej koncentracji podczas przyswajania wiedzy wiąże się ściśle ze

stanem odprężenia umysłu. Aby Twoja nauka była efektywna, musisz oddalić od siebie

napięcie fizyczne i psychiczne, a jego miejsce powinien zająć stan przyjemnego odprężenia

z jednoczesnym oczekiwaniem na osiągnięcie znakomitych rezultatów.

Abyś uczył się szybko i trwale zapamiętywał, Twój mózg powinien pracować – jak silnik

samochodu – na odpowiednim biegu, albo mówiąc inaczej, powinien być odpowiednio

nastrojony – jak radio czy telewizor.

Stan umysłu, w którym nauka przynosi najlepsze rezultaty nazywamy stanem ALFA.

Wczasie dziennej aktywności Twój umysł działa w stanie beta i zajmuje się tysiącem spraw,

przeskakując chaotycznie od jednej do drugiej. Skupiasz się po trosze na wszystkim,

a rozbiegane myśli nie sprzyjają koncentracji. Natomiast alfa jest to stan całkowitej relaksacji.

Znajdujesz się w nim czasem, kiedy Twoje myśli ulatują, kiedy marzysz, fantazjujesz.

To właśnie stan alfa jest najważniejszy w przyspieszeniu procesu uczenia się. W tym

właśnie stanie Twój umysł zapamiętuje i rozwiązuje problemy najlepiej.

W ciągu dnia są zawsze dwa takie momenty, kiedy znajdujesz się w opisywanym stanie:

tuż przed zaśnięciem oraz zaraz po przebudzeniu. Wówczas to twój umysł jest najbardziej

chłonny. Oczywiście trudno, żeby uczyć się tylko w tych krótkich chwilach, lecz mimo to

nauka poranna i wieczorna, kiedy aktywność Twojego umysłu jest zbliżona do stanu alfa,

daje bardzo dobre rezultaty.

Istnieje możliwość świadomego wywołania optymalnego stanu relaksacji w trakcie nauki,

bez względu na to, kiedy chcesz się uczyć. Przedstawimy Ci jeden z nich.

Jeśli masz taką możliwość, to usiądź teraz wygodnie, a postępując według podanej

instrukcji, odprężysz się i zrelaksujesz. Jeśli nie – wypróbuj proponowaną metodę przy

bardziej sprzyjającej okazji.

Trening relaksacyjny powinien odbywać się w warunkach ciszy i spokoju. Pamiętaj, aby

zrobić wszystko, by nikt nie przeszkadzał Ci w tym ważnym dla koncentracji i relaksu

kwadransie.

Klucze do umysłu

TRENING RELAKSACYJNY

„

A teraz weź trzy głębokie oddechy...

i znajdź jakiś punkt na suficie...

może to być punkt prawdziwy...

lub wymyślony...

zacznij się w ten punkt wpatrywać...

aż do momentu...

gdy oczy poczują się zmęczone...

i zechcą się zamknąć...

i gdy oczy same się zamkną...

bez Twojego najmniejszego udziału...

weź znów trzy głębokie oddechy...

i zacznij wolno liczyć...

po cichu, w myśli...

od 1 do 7...

i w momencie, gdy wypowiesz liczbę siedem...

zapadniesz w stan głębokiego odpoczynku...

stan, w którym nie będziesz miał...

chęci ani ochoty...

aby poruszyć ręką czy nogą...

gdzie będzie Ci przyjemnie...

po prostu tak siedzieć...

i pozwolić swoim myślom...

zabrać Cię w przeszłość lub przyszłość...

do tych momentów...

kiedy było Ci dobrze...

kiedy czułeś się spokojny i opanowany...

pewny siebie i szczęśliwy...

pozwól się ponieść tam...

i odwiedzić stare miejsca...

a gdyby podczas transu...

wydarzyło się coś niezwykłego...

lub groziło Ci jakieś niebezpieczeństwo...

obudzisz się natychmiast...

gotowy do działanie i reagowania...

w pełni przytomny i obudzony...

A teraz...

Kiedy zdecydujesz, że przyszła pora na zakończenie transu...

Zacznij liczyć od 7 do 1...

Wolno i miarowo...

I w momencie wypowiedzenia liczby jeden...

Otworzysz oczy...

Będziesz obudzony i odświeżony...

W pełni gotowy do normalnego życia...

Będziesz się czuł głęboko zrelaksowany...

Z odświeżonym umysłem...

Gotowy do działania...

I co? Jak się czujesz?

Klucze do umysłu

Podstawowym celem treningu relaksacyjnego jest wprowadzenie Twojego mózgu w opisany

stan alfa oraz rozluźnienie mięśni. Wtedy masz największą szansę na osiągnięcie wysokiej

koncentracji.

Oczywiście wraz z kolejnymi powtórzeniami Twoje samopoczucie i efekty nauki w stanie

relaksu powinny być coraz lepsze. Jeśli będziesz stosował powyższy trening raz w ciągu

dnia przez cały miesiąc, wówczas po tym okresie okaże się, że Twoje problemy z uzys-

kaniem wysokiej koncentracji zdecydowanie zmniejszyły się.

Pamiętaj, że:

Czas trwania sesji powinien wynosić około 12–15 minut.

Podstawowymi składnikami treningu powinny każdorazowo być:

1.  Uspokojenie oddechu
2.  Odczuwanie ciężkości
3.  Odczuwanie ciepła
4.  Przywoływanie do świadomości uspokajającego obrazu, np.: księżyca w pełni, szczytów

gór przyprószonych śniegiem, spokojnego jeziora lub morza z rytmicznymi falami.
Przywołuj te obrazy z wszystkimi szczegółami. Staraj się poczuć, jak napięcie opuszcza

Twoje mięśnie, pozostawiając Cię w przyjemnym stanie odprężenia. Bardzo pomocne

w uzyskaniu relaksu jest odnalezienie takiego miejsca w przyrodzie, gdzie możesz

uciec od codziennego zgiełku, hałasu i towarzyszących Ci problemów. Odtworzenie

tego miejsca z pamięci i przeniesienie się do niego tuż przed kolejną pracą intelektualną

przygotuje Cię fizycznie i psychicznie.

5. Powolny powrót do rzeczywistości (powinieneś wykonywać trening w pozycji siedzącej,

a nie leżącej, bo grozi to zaśnięciem).

Zanim Twoja koncentracja zdecydowanie poprawi się na skutek systematycznego

stosowania treningów relaksacyjnych, zapoznaj się z innymi sposobami radzenia sobie

ze znużeniem i zmęczeniem, towarzyszącym Ci podczas nauki. Skorzystaj z nich, a prze-

konasz się, że działają.

Klucze do umysłu

Krótko, ale intensywnie

Technika ta pozwoli Ci pokonać tzw. odloty – momenty ucieczki myśli od nauki, kiedy

np. czytasz i nagle zdajesz sobie sprawę, że od dłuższej chwili myślami jesteś gdzieś

daleko. Kiedy podczas nauki Twoje myśli zaczynają zmieniać swój kierunek, jest to sygnał

ostrzegawczy – słabnie koncentracja. Każdy z nas może bowiem utrzymać koncentrację na

wysokim poziomie przez pewien ograniczony, właściwy dla niego czas. Co zrobić, aby go

wydłużyć? Otóż, gdy pojawią się owe niepożądane myśli (najczęściej przyjemne), nie walcz

z nimi za wszelką cenę. Wręcz przeciwnie. Zrób sobie krótką, ale intensywną przerwę

w trakcie nauki. Przez jakiś czas pozwól płynąć swoim myślom swobodnie, a nawet

postaraj się myśleć jeszcze intensywniej. Pamiętaj jednak, że jest to przerwa dla mózgu,

nie dla ciała. Nie wstawaj zatem od biurka. Gdy wyczerpiesz temat swoich myśli, powróć

do nauki, a wówczas Twój następny „odlot” znacznie się opóźni.

„Rzut na taśmę”

Metoda jest przeznaczona dla osób zdyscyplinowanych, czyli dla Ciebie. (Jeżeli nie

uważasz się za tego rodzaju osobę, spróbuj wykorzystać ją i tak, a wtedy może okazać

się... że z twoją dyscypliną nie jest tak najgorzej!). „Rzut na taśmę” służy zwiększeniu

ilości przyswojonego materiału w trakcie jednego ciągu nieprzerwanej koncentracji. Jeśli

„krótko i intensywnie” przestaje działać i przeszkadzające myśli jednak pojawiają się, jest

to właśnie najlepszy moment na zastosowanie „rzutu na taśmę”. Musisz się zachować

jak biegacz dobiegający do mety – ostatnie 100 metrów to największa mobilizacja, walka

z czasem, a później... upragniona meta. Przed przerwą postaw sobie cel: opanuję jeszcze

10 słówek, a potem tak oczekiwana przerwa. W ten sposób – stawiając sobie mały cel

i ustanawiając nagrodę za jego osiągnięcie – zwiększysz ilość wyuczonego materiału oraz

swoją motywację do nauki.

Klucze do umysłu

PROSTE RADY

Chcemy Ci jeszcze podsunąć kilka rad dotyczących uczenia się. Niektóre może wydadzą

Ci się banalne, ale może właśnie dlatego często nie pamiętamy, by z nich skorzystać. A to,

co ważne i przydatne nie musi być przecież skomplikowane.

Pij (wodę)

Naucz się systematycznego picia niegazowanej wody mineralnej. Pozwoli to na pozbycie

się zatruwających Twój organizm toksyn i dostarczenie odpowiednich soli mineralnych,

niezbędnych w procesach zachodzących w Twoim układzie nerwowym. Pewnie wiesz,

że składasz się właśnie... głównie z wody? Pij mało, ale często. Jeśli trudno Ci uwierzyć,

że warto to robić – wyobraź sobie swój organizm jako akwarium z długo niewymienianą

wodą...

Jedz

...ale pamiętaj, że łacińskie przysłowie mówi: „Plenus venter non studet libenter” – z pełnym

brzuchem nie usiłuj się uczyć. Po prostu, żeby skutecznie pracować, musisz dysponować

„gotową” energią w postaci odpowiednio stężonego cukru we krwi. Nie da się pracować

będąc głodnym, ponieważ wzmaga to senność i zmęczenie, wydłuża czas reakcji, a także

– co bardzo ważne – powoduje negatywne emocje. Ludzie, kiedy są bardzo czymś zajęci,

często nie uświadamiają sobie swego głodu. Zatem, kiedy jesteś głodny, nie przedłużaj

nauki, odkładając posiłek na potem, bo Twoja praca nie będzie efektywna.

Nie można również siadać do pracy bezpośrednio po obfitym posiłku, kiedy cały wysiłek

Twojego organizmu skupia się na trawieniu pokarmu. Dobrze jest też wytworzyć nawyk

spożycia kostki czekolady (dostarcza cukier i magnez) po około pół godziny po głównym

posiłku oraz tuż przed pracą.

Oddychaj (żuj gumę)

Tlen jest absolutnie konieczny – tak do życia, jak i do nauki. Zatem Twój mózg musi być

odpowiednio dotleniony. Dlatego zanim siądziesz za biurko, przewietrz pomieszczenie

i wykonaj jakieś proste ćwiczenia oddechowe. Pamiętaj, by dbać o dopływ świeżego po-

wietrza podczas całej pracy.

Jest jeszcze jeden sposób na dotlenienie Twojego umysłu – żucie gumy (najlepiej bez

cukru) pomaga dotlenić mózg bezpośrednio, bo poruszające się szczęki działają na

naczynia krwionośne doprowadzające tlen do mózgu jak tłok w strzykawce.

Klucze do umysłu

Lepiej mało i często niż długo i rzadko

To wspaniała, bo przynosząca doskonałe rezultaty zasada, ale też i najczęściej zaniedby-

wana. Ślad w pamięci jest trwalszy, a odtwarzanie treści szybsze, jeśli uczymy się po

trochu. Siedzenie nad książkami i wielogodzinne, monotonne kucie bywa po prostu grą,

udawaniem, uciszaniem sumienia. Nie interesuje Cię przecież, czy będziesz się uczyć wy-

starczająco długo, tylko czy rzeczywiście będziesz coś umieć.

Najbystrzejsi uczniowie potrzebują

powtórzeń, ponieważ, jak pewnie nie

raz się przekonałeś, jednorazowe

zrozumienie czegoś nie oznacza,

że się to trwale opanowało. Dlatego

proponujemy Ci wytwarzanie w sobie

nawyków uczenia się w postaci

bardzo intensywnych i krótkich sesji

o określonym początku i końcu z jasno

wytyczonym celem. Np. teraz to

przeczytam, teraz tego posłucham,

teraz to napiszę... Prócz tego, że

będziesz dobrze zapamiętywać,

osiąganie małych, ale konkretnych

celów sprawi, że łatwo będzie Ci

być z siebie zadowolonym. Pomyśl

też zawsze o wynagrodzeniu się

jakąś drobną przyjemnością – za

osiągnięcie celu coś Ci się przecież

należy.

Stała pora, stałe miejsce

To też powszechnie znana prawidłowość. Każda czynność związana z nauką powinna

odbywać się w wyznaczonym do tego miejscu, które oczywiście należy odpowiednio

przygotować. Miejsce to powinno kojarzyć się z pracą i ze skupieniem. Świetnie jest

też wybrać stałą porę siadania do pracy, taką „godzinę zero”, która tylko w rzeczywiście

wyjątkowych okolicznościach jest przesuwana. Dzięki temu można uniknąć wewnętrznej

walki z pojawiającym się czasem lenistwem, odsunąć od siebie rozterki, czy już siadać do

pracy, czy może najpierw np. zobaczyć, co leci w telewizji.

Klucze do umysłu

UCZ SIĘ SPRYTNIE – JAK ZAPAMIĘTYWAĆ SŁÓWKA

Uczenie się słówek rzadko jest ulubionym zajęciem ludzi, którzy próbują opanować obcy

język. Nie ma rady – trzeba wyuczyć się ich na pamięć, ale jest to o wiele przyjemniejsze,

kiedy wiesz, jak to robić i po pewnym czasie okazuje się, że rzeczywiście z Twojej pamięci

możesz odtworzyć prawie wszystko to, co próbowałeś w niej umieścić. Taka satysfakcja,

świadomość Twoich postępów, da Ci wiele motywacji i pozytywnej energii do dalszej nauki.

Chcemy podsunąć Ci kilka pomysłów, które mogą pomóc zmienić żmudne wkuwanie

w skuteczną i przyjemną naukę.

Metoda „notowania” słówek

Tradycyjna metoda notowania słówek polega na zapisywaniu polskiego znaczenia obok

słówka w języku obcym, np. w angielskim:

dog – pies

star – gwiazda

room – pokój

Tak wygląda zwykły zeszyt do nauki języka większości z nas. Zapisujemy słowa i ich się

uczymy.

Jednak przedstawiający coś konkretnego obraz zapamiętujemy o wiele szybciej

i trwalej niż tylko abstrakcyjny zapis liter danego słowa.

Metoda skojarzeń swobodnych, z którą zaraz się zapoznasz, wykorzystuje możliwości

Twojej wyobraźni twórczej. Polega na tworzeniu rysunków odpowiadających znaczeniu

przyswajanych słówek oraz skojarzeń. Popatrz na przykład.

Klucze do umysłu

Jak widzisz, metoda skojarzeń swobodnych jest bardzo prosta i przyjemna. Jej zasada

polega na dwóch krokach:

rysowaniu znaczeń zapamiętywanych słówek (np. dom, matka, ojciec, dzieci, babcia

itp.),

tworzeniu obrazowych skojarzeń do wcześniejszych rysunków (np. dach, ptaki, słońce,

lampa, las, ogień itp.).

Nasuwa Ci się pewnie pytanie: jak narysować pojęcia niekonkretne, abstrakcyjne? Odpo-

wiedź jest prosta. użyj wyobraźni, kojarząc wyraz abstrakcyjny z konkretnym obrazem. Czy

to możliwe? Spróbuj wyobrazić sobie po kolei podane niżej słowa i wyrażenia:

krowa jedząca trawę

małe, bawiące się pieski

tajemniczość

radość

miłość

nienawiść

ból zęba

dobroczynność

dzwoniący telefon

deszcz

powoli upływający czas

ulubiony kolor

Niektóre z powyższych pojęć miały charakter abstrakcyjny. Nie można przecież zobaczyć

czasu, bólu czy dobroczynności. Jednak zapewne udało Ci się wyobrazić sobie większość

z podanych wyrażeń. Przedstawiłeś je sobie w sposób charakterystyczny tylko dla Ciebie.

Deszcz wygląda zawsze jak deszcz – mniej więcej tak samo, a jedyną różnicą może być

jego intensywność. Tajemniczością natomiast może być zamaskowana kobieta w czerni,

mnich w kapturze, ciemny las z chatką na polanie i wiele innych skojarzeń. Gdy wyobrażamy

sobie miłość lub nienawiść, w naszej głowie mogą się pojawić obrazy konkretnych osób,

które obdarzamy tymi uczuciami. Powoli upływający czas może kojarzyć się z poczekalnią

u dentysty lub lekcją w szkole. Niektóre z powyższych wyobrażeń miały zapewne bardzo

osobisty i emocjonalny charakter. Jednak przyznaj, że były to raczej konkretne sytuacje,

osoby lub zdarzenia z życia wzięte.

Poniżej zamieszczamy dwa tematycznie dobrane zestawy słówek. W wolnej chwili do

każdego z możesz sporządzić rysunek, by przećwiczyć metodę skojarzeń swobodnych.

Klucze do umysłu

Zestaw I – Przedmioty codziennego użytku

pieniądze

– money

papier

– paper

książka

– book

zabawka – toy

gazeta

– newspaper

zapałka

– match

pióro

– pen

uśmiech

– smile

ołówek

– pencil

stół

– table

atrament

– ink

krzesło

– chair

zeszyt

– exercise book

krzesło

– chair

dzbanek

– pitcher

lampa

– lamp

woda

– water

być

– to be

kapelusz

– hat

gdzie

– where

– in

– from

wszystko

– all

– because

coś

– something

dla

– for

– to

Zestaw II – Zmysły i części ciała ludzkiego

zmysł, rozum – sense

słuch

– hearing

część

– part

smak

– taste

ludzki

– human

powonienie – smelling

ciało

– body

czucie

– feeling

głowa

– head

łokieć

– elbow

oko

– eye

paznokcie – nails

nos

– nose

żebro

– rib

ząb

– tooth

krew

– blood

zęby

– teeth

mózg

– brain

język

– tongue

całować

– to kiss

policzek

– cheek

prawy

– right

stopa

– foot

lewy

– left

noga

– leg

ciemny

– dark

szyja

– neck

kość

– bone

stopy

– feet

często

– often

warga

– lip

żołądek

– stomach

ucho

– ear

serce

– heart

usta

– mouth

włosy

– hair

ręka

– arm

głos

– voice

palec

– finger

płuca

– lungs

kolor

– colour

ślina

– saliva

imię

– name

łzy

– tears

wzrok

– eyesight

mówić

– to speak

Klucze do umysłu

Poznałeś zatem nowy sposób zapisywania słówek, którego ideą jest zapamiętywanie

opierające się na wykorzystaniu symboli i obrazów oraz na swobodnych skojarzeniach. Do

tworzenia tego typu notatek nie trzeba posiadać szczególnych zdolności plastycznych.

Liczy się tu odrzucenie dotychczasowych, szkolnych nawyków uczenia się, fantazja

i kolorowa wyobraźnia!

Mnemotechnika

Teraz proponujemy Ci, byś zapoznał się z zasadami zapamiętywania obcych słówek,

wykorzystując do tego celu mnemotechnikę, czyli zapamiętywanie z wykorzystaniem

obrazów.

Mnemotechniki to narzędzia stosowane w pracy umysłowej i w życiu codziennym.

Efektem ich wykorzystywania jest doskonała pamięć. Techniki te są oparte na naturalnych

możliwościach umysłu. Ich podstawową zasadą jest:

Wykorzystanie prawidłowego współdziałania półkul mózgowych, z uwzględnieniem

półkuli prawej, odpowiadającej m.in. za obraz, wyobraźnię, kolor i emocje.

Nadanie każdej informacji sensu i odwołanie się do swoich osobistych doświadczeń

– przez stworzenie własnego, osobistego skojarzenia.

Aby skutecznie zapamiętywać słowa, należy:

1. Zobaczyć zapamiętywaną informację i spróbować „powiększyć” jej obraz w umyśle.

2. W trakcie tworzenia i oglądania obrazu uruchomić pozostałe zmysły, a przede wszyst-

kim włączyć swój dominujący kanał percepcji (wzrokowy, słuchowy lub kinestetyczny).

3. Pamiętać o tym, że pierwsze skojarzenie jest najsilniejsze i nie warto go zmieniać.

Klucze do umysłu

Zasady stosowania mnemotechniki

We wszystkich przykładach opierać się będziemy na języku angielskim, jednak dokładnie

te same zasady mają swoje zastosowanie w innych językach. Ponieważ w naszej mnemo-

technice chodzi o zapamiętywanie wersji dźwiękowej danego słówka (oraz biorąc pod

uwagę fakt, że nie wszyscy umieją czytać znaki fonetyczne języka angielskiego) przy

każdym słówku umieszczony jest zapis fonetyczny w standardowej i polskiej wersji.

Zaczynamy.

Przykład I

Spróbujmy zapamiętać wyraz parish [’pærɪʃ] [perysz], oznaczający parafię.

parish [’pærɪʃ] [perysz] – parafia

Podobnie brzmiącym polskim wyrazem jest Paryż, który najczęściej kojarzymy z wieżą

Eiffla. Utwórz zatem silne skojarzenie między Paryżem (wieżą Eiffla) i parafią. Możesz

sobie wyobrazić dom parafialny w kształcie wieży Eiffla, znajdujący się przy Twoim miejscu

zamieszkania. Równie dobrze to ludzie z Twojej parafii mogli wyjechać na wycieczkę do

Paryża i zwiedzić to piękne miasto. Teraz gdy ktoś Cię zapyta: „jak w języku angielskim

brzmi słowo oznaczające parafię?”, w Twojej głowie pojawi się... Paryż.

Przykład II

Zastanówmy się, czy możliwe jest znalezienie polskich odpowiedników fonetycznych

trudniejszych wyrazów angielskich. Tym razem naszymi słowami są: stormbound

[’stɔ:mbaund] [stormbaund] oznaczający uwięzionego przez burzę oraz obituary

[ǝ’bɪtʃuǝri] [obytjuari], które znaczy nekrolog.
1. stormbound [’stɔ:mbaund] [stormbaund] – uwięziony przez burzę

2. obituary [ǝ’bɪtʃuǝri] [obytjuari] – nekrolog
1. fonetycznie zbliżonymi polskimi słówkami są w tym przypadku sztorm i Bond (tak

– James Bond!). W związku z takim skojarzeniem nie jest trudno je połączyć z uwię-

zionym przez burzę.

Każdy ma już przed oczyma uwięzionego Bonda na morzu i walczącego z wielkimi

falami i porywistym wiatrem (...ale nie bójmy się, on sobie poradzi).

2. – to słowo przypomina wyrażenia typu: ...obite ary, obite gary lub obite bary.

Spróbuj sam skojarzyć biedne, obite papugi ary z nekrologiem. Prawda, że to łatwe?

Każdy obcojęzyczny wyraz możemy skojarzyć z dobrze nam znanym, polskim sło-

wem lub wyrażeniem.

Klucze do umysłu

Przedstawiona powyżej mnemotechnika usprawnia proces zapamiętywania. Fonetyczne

odpowiedniki z języka polskiego stanowią ścieżkę dostępu do zupełnie nieznanych nam

pojęć angielskich albo niemieckich czy francuskich. Nikt przecież nie może zaprzeczyć, że

zdecydowanie łatwiej jest sobie przypomnieć słówko parish, znając fonetyczny odpowiednik

polski (Paryż) niż tylko jego znaczenie (parafia). Rolą takich wyrazów pośrednich jest

„naprowadzenie” nas na odpowiednie skojarzenie, tak by w rezultacie przypomnieć sobie

brzmienie pożądanego słowa. Podczas powtórek wyrazy pośrednie będą samoistnie

zanikać, a efektem twojej nauki będzie automatyczne tłumaczenie słów z języka obcego.

I jeszcze na koniec dobitniej powtórzymy dwie ważne w uczeniu się języka obcego rady:

Ucz się słówek przed pójściem spać – kiedy Twój umysł jest jeszcze aktywny

– i powtarzaj je tuż po przebudzeniu. Wówczas skuteczność zapamiętywania jest

zdecydowania wyższa niż o innych porach dnia.

Najlepszą powtórką jest konwersacja. Ucz się języka razem z bratem, siostrą,

przyjacielem.